Ο γνωστός πρωινός ραδιο-κήρυκας του «ΣΚΑΪ», Αρης Πορτοσάλτε, ξεκίνησε χτες την εκπομπή του καταγγέλλοντας τον «υπαρξιακό σαματά» κομμάτων «που επιζητούν τη σύγκρουση για να επιβιώσουν στον σύγχρονο κόσμο και περιφρονούν την κοινωνία», η οποία - όπως εξήγησε - δεν ασχολείται μαζί τους και το ίδιο θα κάνει κι αυτός. Παρ' όλα αυτά, ανάλωσε τη μισή και πλέον εκπομπή του σε ένα ακατάσχετο υβρεολόγιο για τους αγώνες του λαού και το ΚΚΕ, διανθισμένο με μπόλικη πτωματολογία, βγαλμένη από άλλες εποχές. Φανταζόμαστε ότι αν το ΚΚΕ, οι θέσεις και η δράση του ήταν λιγότερο ...αδιάφορα «για τον κόσμο», θα του αφιέρωνε ολόκληρη την εκπομπή, ίσως και δύο στη σειρά. Το ευτύχημα γι' αυτόν είναι ότι η εκπομπή του τελείωσε πριν από τη χτεσινή αγωνιστική παρέμβαση στην πρεσβεία, οπότε γλίτωσε το ...εγκεφαλικό «στον αέρα».

Δεν το γλίτωσε όμως ο βουλευτής - σερίφης Μπογδάνος, που τρέχει όπου το καθήκον τον καλεί για να επιβάλει την «ισονομία» και τη «νομοκρατία», άλλοτε στο πλευρό του Κασιδιάρη στη Βικτώρια και άλλοτε με τα ΜΑΤ έξω από το Πολυτεχνείο. Καλεσμένος σε τηλεοπτικό πάνελ, του 'λαχε το βαρύ καθήκον να σχολιάσει πρώτος την κινητοποίηση έξω από την αμερικάνικη πρεσβεία, λίγα μόλις λεπτά αφότου συνέβη. Και, όπως ήταν αναμενόμενο, κατάπιε τη γλώσσα του. Στην προσπάθειά του μάλιστα να διαχειριστεί την αμηχανία του, «γάβγιζε» μονότονα διάφορες αηδίες ενάντια στο ΚΚΕ και επαναλάμβανε ότι «θα πρέπει να αξιολογηθεί η στάση της αστυνομίας». «Μαύρη μέρα για το ΚΚΕ», έλεγε και ξανάλεγε. Αποδείχθηκε όμως ότι η χτεσινή ήταν μια υπέρλαμπρη μέρα για το λαό. Μια ακτίνα ελπίδας και αγωνιστικής ανάτασης στη μαυρίλα όπου τον καταδικάζει η κυβέρνηση με την πολιτική της και την εγκληματική διαχείριση της πανδημίας. «Μαύρη μέρα» ήταν μόνο για τα παπαγαλάκια της, που ακόμα δεν μπορούν να χωνέψουν ότι η αποφασιστικότητα και η εφευρετικότητα του λαού έσπασαν στην πράξη τις αυταρχικές απαγορεύσεις, ακόμα και σ' αυτές τις δύσκολες συνθήκες.

Εικόνες ...ακραίου συγχρωτισμού καταγράφονταν όλη μέρα χτες στο κέντρο της Αθήνας και ιδιαίτερα έξω από το Πολυτεχνείο. Οχι βέβαια απ' όσους τίμησαν αγωνιστικά την επέτειο, που τήρησαν όλα τα μέτρα και τις αποστάσεις, αλλά από τις αστυνομικές δυνάμεις που βρίσκονταν ακροβολισμένοι σε διάφορα σημεία και είχαν κάνει φραγμό μπροστά στην πύλη του Πολυτεχνείου, αλλά και περιμετρικά του κτιρίου, για να εφαρμοστούν «μέχρι κεραίας» οι κυβερνητικές απαγορεύσεις. Κι ενώ στο όνομα της πανδημίας απαγορεύτηκαν οι συναθροίσεις «άνω των τριών», 5.000 αστυνομικοί, κυριολεκτικά ο ένας πάνω στον άλλο, ενεργοποίησαν μια «υγειονομική βόμβα», αποκαλύπτοντας την υποκρισία της κυβέρνησης, που χρησιμοποιεί ως άλλοθι τη δημόσια υγεία για να «βάλει πάγο» στους αγώνες του λαού! Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οι αστυνομικοί έξω από το Πολυτεχνείο καταλόγισαν μέχρι και πρόστιμο 300 ευρώ (!) σε μια γυναίκα που θέλησε να καταθέσει ένα λουλούδι στην πύλη! Η ευθύνη για τις άθλιες αυτές εικόνες ανήκει εξολοκλήρου στην κυβέρνηση, οι οποίες αποτελούν αξεχώριστο συστατικό της πολιτικής που έχει διαρκώς στο στόχαστρο την υγεία και τα δικαιώματα του λαού, τη συλλογική δράση και τις ελευθερίες του.

Η αυταρχική απόφαση της κυβέρνησης να απαγορεύσει τις εκδηλώσεις για το Πολυτεχνείο προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων από δεκάδες σωματεία και φορείς, επιστημονικές ενώσεις και απλούς ανθρώπους, πολλοί από τους οποίους υπέγραψαν το κείμενο που ζητούσε την ανάκλησή της. Ανάμεσα σε αυτούς που από την πρώτη στιγμή εμπεριστατωμένα κατήγγειλαν τον αντιδημοκρατικό - αντισυνταγματικό χαρακτήρα της απόφασης ήταν η Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων, συμμετέχοντας στον δημόσιο διάλογο μαζί με άλλους νομικούς για το περιεχόμενο της κυβερνητικής απαγόρευσης. Οι θέσεις της Ενωσης αποτέλεσαν όμως «κόκκινο πανί» για την κυβέρνηση και ορισμένους κύκλους νομικών, που προσπάθησαν να τις απαξιώσουν, αμφισβητώντας ακόμα και το δικαίωμά της να παρεμβαίνει σε τέτοια σοβαρά ζητήματα! Είναι οι ίδιοι που ενώ επικαλούνται τους επιστήμονες και τους ειδικούς, κάνουν τα στραβά μάτια στην κάθε επιστημονικοφανή αρλούμπα που εκτοξεύεται με αφορμή τη διαχείριση του κορονοϊού, αρκεί αυτή να στηρίζει τις κυβερνητικές επιλογές και να ενισχύει το επικίνδυνο «αφήγημα» της «ατομικής ευθύνης», συγκαλύπτοντας την πλήρη ανυπαρξία της κρατικής ευθύνης για την προστασία του λαού. Κριτήριο λοιπόν της «επιστημονικότητας» των απόψεων, για την κυβέρνηση και όλους αυτούς, είναι το κατά πόσο στηρίζουν και νομιμοποιούν την κυρίαρχη πολιτική διαχείρισης της πανδημίας και τα «συν αυτώ», δηλαδή τα αντιλαϊκά μέτρα και τον αυταρχισμό. Καθετί άλλο λοιδορείται, απαξιώνεται και γίνεται προσπάθεια να φιμωθεί.

1830 Το Βέλγιο ανακηρύσσει την ανεξαρτησία του από το Ηνωμένο Βασίλειο των Κάτω Χωρών (Ολλανδία).

1907 Γεννιέται ο Κουβανός κιθαρίστας και συνθέτης Κομπάι Σεγκούντο.

1916 Λήγει η Μάχη του Σομ (Βορειοδυτική Γαλλία), η φονικότερη μάχη του Α' Παγκοσμίου ιμπεριαλιστικού Πολέμου, με πάνω από 1 εκατ. νεκρούς και τραυματίες.

1916 «Συμμαχικά» αγγλογαλλικά στρατεύματα αποβιβάζονται στο Φάληρο υπό τον μαζικό βομβαρδισμό του στόλου, συνεχίζοντας τη βοήθεια στην κυβέρνηση Βενιζέλου και για την ανατροπή του βασιλιά Κωνσταντίνου, προκειμένου η Ελλάδα να μπει στον Α' Παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό Πόλεμο στο πλευρό της Αντάντ.

1918 Με το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, οι Βέλγοι ξαναπαίρνουν τις Βρυξέλλες, ύστερα από τέσσερα χρόνια κατοχής από τους Γερμανούς.

1922 Πεθαίνει ο Γάλλος συγγραφέας Μαρσέλ Προυστ.

1936 Η ναζιστική Γερμανία και η φασιστική Ιταλία αναγνωρίζουν την προσωρινή κυβέρνηση του στρατηγού Φράνκο στην Ισπανία.

1944 Στη Λαμία πραγματοποιείται σύσκεψη των καπετάνιων του ΕΛΑΣ (17-18 Νοέμβρη), όπου διατυπώθηκαν ανησυχίες αναφορικά με τις προθέσεις και τον στόχο των Βρετανών στην Ελλάδα.

1952 Πεθαίνει ο Γάλλος κομμουνιστής ποιητής Πολ Ελιάρ.

1968 Με ανακοίνωσή του, το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ καταγγέλλει τη καταδίκη σε θάνατο του Αλέκου Παναγούλη από το δικτατορικό καθεστώς της χούντας.

1985 Σε συμφωνία για την κατασκευή μόνιμης σύνδεσης μεταξύ των δύο ακτών της Μάγχης καταλήγουν, σε συνάντησή τους στο Λονδίνο, η Βρετανίδα πρωθυπουργός Μάργκαρετ Θάτσερ και ο Γάλλος Πρόεδρος Φρανσουά Μιτεράν.

1985 Πεθαίνει ο ρεμπέτης Δημήτρης Γκόγκος ή Μπαγιαντέρας.