Και, ξαφνικά, όλοι «πόνεσαν» τους συμβασιούχους. Από το μόλις πριν μερικές μέρες συσταθέν «Συντονιστικό» (που έχει τη στήριξη της ΓΣΕΕ), το οποίο καταγγέλλει την κυβέρνηση, απλά για τη μη διεύρυνση του Προεδρικού Διατάγματος «Παυλόπουλου», μέχρι τον ΣΥΝ, που ο πρόεδρός του παρότρυνε και πάλι τους συμβασιούχους να συνεχίσουν, μέχρι να μονιμοποιηθεί και ο τελευταίος απ' αυτούς, λοξοκοιτώντας προφανώς στη συνέχιση των δικαστικών αγώνων στη βάση της πολυθρύλητης ευρωπαϊκής οδηγίας. Κανείς τους όμως δε λέει κουβέντα για τους παραγγελιοδόχους αυτού του άθλιου εργασιακού καθεστώτος, την ΕΕ και όλο το ευρωενωσιακό κεφάλαιο. Κανείς τους δε ζητά να σταματήσουν άμεσα, τώρα, οι προσλήψεις εργαζομένων με συμβάσεις, να μονιμοποιηθούν χωρίς προϋποθέσεις όλοι οι συμβασιούχοι, όπως διεκδικούν οι ταξικές δυνάμεις, το ΠΑΜΕ, η Συντονιστική Επιτροπή εργαζομένων σωματείων ΟΤΑ Αττικής. Και με αυτή την - καθόλου τυχαία - σιωπή τους συμβάλλουν στον αποπροσανατολισμό των χιλιάδων συμβασιούχων, στη διαιώνιση της ομηρίας τους. Δίνουν μια πολύτιμη χείρα βοηθείας στη νομιμοποίηση του εργασιακού μεσαίωνα που απειλεί να παρασύρει κάθε δικαίωμα και κατάκτηση των εργαζομένων...
Εχοντας οδηγό τον αντικομμουνισμό...
Το Πολυτεχνείο «δεν είναι σπουδαστικό ζήτημα»! Η τερατώδης, όσο και προκλητική, άποψη ανήκει στη ΔΑΠ του ΤΕΙ Θεσσαλονίκης και αποτελεί άλλο ένα παράδειγμα των σκοταδιστικών και αντιδραστικών αντιλήψεων, που διακατέχει τη φιλοκυβερνητική σπουδαστική παράταξη. Και μη νομίζετε πως το προαναφερόμενο γεγονός αποτελεί ένα μεμονωμένο φαινόμενο. Την ίδια άποψη είχαν υποστηρίξει παλιότερα και οι ΔΑΠίτες του ΤΕΙ Σερρών. Πρόσφατα, επίσης, οι ΔΑΠίτες αρνιούνταν να σφραγίσουν την απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, επειδή η τελευταία είχε αγωνιστικό περιεχόμενο ενάντια στο νέο νόμο - πλαίσιο, ενώ στη Γενική Συνέλευση της Σχολής Διοίκησης Οικονομίας του ΤΕΙ Σερρών μέλη της ΔΑΠ αντιμετώπισαν με γιουχαΐσματα και χυδαίο αντικομμουνισμό την Πανσπουδαστική ΚΣ, όταν εκείνη έφερε στη Συνέλευση ψήφισμα για αλληλεγγύη στην ΚΕΝ Τσεχίας.
Αντιλαϊκός προϋπολογισμός
Με διπλάσιο περίπου ρυθμό, απ' αυτόν του επίσημου πληθωρισμού, θέλει να αυξήσει τα συνολικά φορολογικά έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού για το 2007 η κυβέρνηση της ΝΔ και, συγκεκριμένα, κατά 7,2%. Κι όποιος ψάξει λίγο βαθύτερα, εύκολα θα παρατηρήσει ότι οι άμεσοι φόροι προβλέπεται να αυξηθούν κατά 4,8%, ενώ οι έμμεσοι κατά 8,8%. Με άλλα λόγια, τον επόμενο χρόνο θα δυναμώσει ακόμη περισσότερο η αντιλαϊκή φορολογική επίθεση της κυβέρνησης.
Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση συνεχίζει τις δραστικές περικοπές των δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα όσα προβλέπει ο κρατικός προϋπολογισμός για τη χρηματοδότηση του συστήματος της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης. Στα δύο μεγαλύτερα ασφαλιστικά ταμεία, στο ΙΚΑ -ΕΤΑΜ και στον ΟΑΕΕ (ΤΕΒΕ-ΤΑΕ-ΤΣΑ), η κυβέρνηση δε δίνει ούτε καν τα πενιχρά ποσά που έχουν θεσμοθετηθεί. Στο ΙΚΑ προβλέπεται να δοθούν μόλις 1.800 εκατομμύρια ευρώ, αντί ποσού τουλάχιστον 2.009 εκατ. ευρώ, σύμφωνα με όσα επιτάσσει ο νόμος 3029/2002 (τουλάχιστον 1% του ΑΕΠ). Η χρηματοδότηση του ΟΑΕΕ ανέρχεται μόλις στα 177 εκατομμύρια ευρώ, παρότι απ' το νέο έτος θα αρχίσει να λειτουργεί ως ενιαίο ταμείο των ΤΕΒΕ, ΤΑΕ, ΤΣΑ και θα αντιμετωπίσει οξύτατα οικονομικά προβλήματα.
Χρεοκοπούν τον ΕΛΓΑ
Συνειδητή πολιτική χρεοκοπίας του ΕΛΓΑ (Ελληνικές Γεωργικές Ασφαλίσεις) ακολουθεί και η κυβέρνηση της ΝΔ, σταθερά στη ρότα που ακολουθούσε και η προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Στον προϋπολογισμό του 2007 η επιχορήγηση του ΕΛΓΑ είναι 150,5 εκατ. ευρώ, ενώ τα τοκοχρεολύσια είναι 190 εκατ. ευρώ. Επιπλέον, οι αποζημιώσεις που εκτιμάται ότι θα καταβάλει ο ΕΛΓΑ το 2007, εκτός των ΠΣΕΑ (Πολιτική Σχεδιασμού Εκτακτης Ανάγκης), ανέρχονται στα 226 εκατ. ευρώ, ενώ οι αντίστοιχες εισπράξεις θα ανέλθουν μόνο στα 60 εκατ. ευρώ. Η πολιτική αυτή, αν συνεχιστεί λίγα χρόνια ακόμα, θα φτάσει τα χρέη του ΕΛΓΑ σε δυσθεώρητα ύψη και τότε το γεγονός αυτό θα χρησιμοποιηθεί σαν άλλοθι για το κλείσιμό του. Δυστυχώς, φαίνεται πως οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ακολουθούν πολιτική συνειδητής χρεοκοπίας του ΕΛΓΑ, με στόχο να ιδιωτικοποιηθούν οι γεωργικές ασφαλίσεις, όπως άλλωστε προβλέπει και ο νόμος του ΠΑΣΟΚ 2945/2001. Κι αν μέχρι τώρα οι αγροτοκτηνοτρόφοι έπαιρναν και παίρνουν κολοβές αποζημιώσεις, έτσι όπως το πήγαν και το πάνε οι κυβερνώντες, είτε είναι ΠΑΣΟΚ είτε ΝΔ, οι αποζημιώσεις ή θα εξαφανιστούν ή θα πληρώνονται υπέρογκα ασφάλιστρα, για να δίνονται ακόμα μικρότερες αποζημιώσεις!
Με αφορμή μια ψηφοφορία...
«
Πανικό» προκάλεσε η Οδηγία Μπολκεστάιν στους ευρωβουλευτές του ΠΑΣΟΚ και ιδιαίτερα η ψηφοφορία επί της πρότασης απόρριψης της Οδηγίας. Εκεί το ΠΑΣΟΚ - που στήριξε την εξελικτική πορεία της αντεργατικής οδηγίας - για ψευτοαντιπολιτευτικούς λόγους και λόγω της επί της ουσίας συμφωνίας του με τον πυρήνα της, επέλεξε να κάνει την πάπια και να ρίξει στάχτη στα μάτια των εργαζομένων. Η πλειοψηφία των ευρωβουλευτών στην ψηφοφορία, που ήταν ονομαστική, επέλεξαν να μην είναι στην αίθουσα, για να μην υπάρχουν και τα ονόματά τους στις λίστες, ενώ ο επικεφαλής της ομάδας του ΠΑΣΟΚ, Σταύρος Λαμπρινίδης και ο Σταύρος Αρναουτάκης, ακολούθησαν τη γραμμή του λευκού, δηλώνοντας αποχή. Η ομάδα τους έδωσε ένα υπέρ και ένα κατά. Στην ψηφοφορία μπήκε η απόρριψη της Οδηγίας, που σημαίνει ότι οι ψήφοι κατά της απόρριψης σήμαιναν έγκρισή της.
Το «κατά» στην απόρριψη της αντιδραστικής οδηγίας, από την ομάδα του ΠΑΣΟΚ, ανήκε στον Πάνο Μπεγλίτη, ο οποίος και επίσης υπερασπίστηκε με πάθος την ψήφο του, καθώς το κείμενο που προέκυψε και αποτελεί φραστική τροποποίηση του αρχικού και όχι μια «νέα οδηγία, απαλλαγμένη νεοφιλελευθερισμού», είναι παιδί και του ΠΑΣΟΚ. Προσπαθώντας, μάλιστα, να αντιστρέψει την πραγματικότητα, ο ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ, σε συνέντευξή του σε ραδιοφωνικό σταθμό είπε χαρακτηριστικά «δεν υπάρχει οδηγία Μπολκεστάιν, δεν ξέρω αν κάποιοι βολεύονται να τη θεωρούν έτσι, αλλά από την πλευρά μου θα υπερασπιστώ μια πολύ σημαντική πρόοδο που καταβάλαμε, ένα πολύ σημαντικό έργο που έγινε στο κείμενο αυτό, που ουσιαστικά πηγαίνει σε μια εντελώς αντίθετη κατεύθυνση, από αυτήν που ήθελαν οι δημιουργοί της»!!!
Απαντώντας δε, γιατί το ΠΑΣΟΚ δεν τήρησε ενιαία στάση, σημείωσε ότι «η ψήφος συνδέεται με την προσωπική, πολιτική και κοινωνική συνείδηση του καθενός. Είμαστε ένας λόχος στρατιωτών, είμαστε υπεύθυνοι πολιτικοί και κρινόμαστε για την ευθύνη και την ψήφο μας». Μόνο που το ΠΑΣΟΚ, με τη στάση του, απέδειξε ότι η «πολιτική και κοινωνική του συνείδηση» ταυτίζεται με εκείνη του κεφαλαίου, αλλά και των δήθεν αντιπάλων του όπως π.χ. η ΝΔ, ή το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, και προσαρμόζεται με βάση και την ψευτοαντιπολιτευτική τακτική σε εσωτερικό επίπεδο. Να σημειωθεί ότι η Οδηγία θα αρχίσει να εφαρμόζεται περί το 2010, χρονικό διάστημα κατά το οποίο θα έχουν υιοθετηθεί μια σειρά από οδηγίες, οι οποίες θα απελευθερώνουν και τα «κλειστά επαγγέλματα», που υποτίθεται ότι «εξαιρούνται» και «διασφαλίζονται» με το παρόν κείμενο...
Οσο για τους υπόλοιπους, το ΛΑΟΣ, με την αρνητική ψήφο του Γ. Καρατζαφέρη στην απόσυρση της Οδηγίας, έδειξε ότι υπηρετεί την πλουτοκρατία, ενώ ο βουλευτής του ΣΥΝ δεν ήταν στην αίθουσα και προχώρησε μετά σε δήλωση διόρθωσης ψήφου, σημειώνοντας ότι προτιθόταν να υπερψηφίσει την απόρριψη της έκθεσης. Σε δηλώσεις του αργότερα έκανε λόγο για «λάιτ Μπολκεστάιν», παίρνοντας και αυτός μερίδιο στην επιχείρηση εξωραϊσμού της οδηγίας, στον αποπροσανατολισμό και τον καθησυχασμό των εργαζομένων. Η ΝΔ, όχι μόνο ψήφισε υπέρ, αλλά έκανε λόγο και για μεγάλη επιτυχία, που σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ θα δημιουργήσει 2,5 εκ. θέσεις απασχόλησης! Μόνο το ΚΚΕ τήρησε συνεπή στάση από την αρχή μέχρι το τέλος, καταδικάζοντας και ζητώντας την απόσυρση της Οδηγίας.
Αλεξάνδρα ΦΩΤΑΚΗ
Τα αχάριστα...
Παπαγεωργίου Βασίλης
ΜΑΣ ΤΑ ΕΨΑΛΕ χτες ο πρωθυπουργός, Κώστας Καραμανλής, και δίκιο είχε ο άνθρωπος. Σαν δεν ντρεπόμαστε που θέλουμε τουλάχιστον οι μισοί κάτοικοι αυτής της χώρας να γίνουμε ...δημόσιοι υπάλληλοι!
Αντί να τρέξουμε έξω, στο παράδεισο της «ελεύθερης αγοράς» που μας έχει φτιάξει, να δουλέψουμε και να προκόψουμε, εμείς κοιτάζουμε πώς θα βολευτούμε και θα ...λουφάρουμε!!
Φερόμαστε λες και χρειάζονται προσωπικό οι δημόσιες υπηρεσίες. Λες και χρειάζονται νέες προσλήψεις, έστω και συμβασιούχων. Λες και δεν απολαμβάνουμε ένα κράτος που προσφέρει πλήρεις και ολοκληρωμένες υπηρεσίες, χωρίς ελλείψεις, παντού και ιδιαίτερα στους τομείς της Παιδείας, της Υγείας και της Πρόνοιας. Κι ακόμη περισσότερο, στις υπηρεσίες ελέγχου των χώρων δουλιάς, π.χ., των επιθεωρητών ή των ιατρών Εργασίας, των ελεγκτών του ΙΚΑ, κλπ.
Τόσο μεγάλη είναι η αχαριστία μας. Εχει δίκιο ο άνθρωπος να μας κρατήσει μούτρα και να μη μας ξαναμιλήσει. Μάλιστα, φήμες λένε ότι θα αποσυρθεί τσαντισμένος στο εξοχικό του για καμιά βδομάδα.
ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ, το ΠΑΣΟΚ (όπως έκανε πάντα...) θα σταθεί στο πλευρό του αγώνα των συμβασιούχων και θα ενστερνίζεται το δίκιο τους. Μάλιστα, ο Ευάγγελος Βενιζέλος θα κάνει υπερωρίες, μελετώντας Συνταγματικό Δίκαιο, για να βρει ακόμη καλύτερες προτάσεις που θα τους δικαιώνουν.
Φυσικά, δεν είναι υπέρ της μόνιμης και σταθερής εργασίας των συμβασιούχων. Είναι απλά ...κατά της Νέας Δημοκρατίας, που υποσχέθηκε την πρόσληψη 250 χιλιάδων από αυτούς και τώρα δεν το κάνει.
Αλλωστε, προβάλλει μια ...εντελώς διαφορετική πολιτική. Το ΠΑΣΟΚ ποτέ δεν έδινε προεκλογικές υποσχέσεις τέτοιου τύπου. Θα χρησιμοποιούσε μια πιο ...θολή διατύπωση, ώστε μετά να μην μπορούσε κανένας να του προσάψει ότι υποσχέθηκε κάτι.
Γρηγοριάδης Κώστας
Γιατί, το γεγονός πως και οι δυο τους θέλουν πολιτικά ομήρους τους εργαζόμενους είναι απολύτως σίγουρο. Το διακύβευμα βρίσκεται στο ποιος μπορεί να το πετύχει με τον πιο ...έξυπνο τρόπο.
Πολυτεχνείο και άσυλο
Γρηγοριάδης Κώστας
Σημεία των καιρών ή ακριβέστερα ενδείξεις για το αρνητικό για τα λαϊκά συμφέροντα συσχετισμό δυνάμεων που έχει διαμορφωθεί. Ο φετινός γιορτασμός της εξέγερσης του Πολυτεχνείου σημαδεύτηκε από την οργανωμένη επιχείρηση της άρχουσας τάξης να δώσει τέλος στο πανεπιστημιακό άσυλο. Η αρχή έγινε από τον νέο αντιδραστικό νόμο - πλαίσιο της επιτροπής Βερέμη, τη σκυτάλη πήρε στη συνέχεια ο εισαγγελέας της Θεσσαλονίκης και οι συνδικαλιστές της ΕΛ.ΑΣ., ενώ πλάτες έσπευσε να βάλει και ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ με την επαίσχυντη δήλωσή του παραμονές του εορτασμού. Το «κλίμα» αποτυπώθηκε και στα χτεσινά πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. Χαρακτηριστικός ο τίτλος του «Βήματος»: «Το Πολυτεχνείο ζει, το άσυλο δεν αισθάνεται πολύ καλά...», αλλά και της «Καθημερινής»: «Προβληματισμός για το άσυλο με την ευκαιρία του Πολυτεχνείου»...
Μπορεί να προκαλεί ανατριχίλα ο συνειρμός ότι 33 χρόνια μετά την εισβολή των τανκς της χούντας στο Πολυτεχνείο, η καθεστηκυΐα τάξη απεργάζεται σχέδια για την εισβολή αστυνομικών δυνάμεων στα Πανεπιστήμια κατά βούληση και την κατάλυση του ασύλου. Ομως τίποτα δεν έχει κριθεί, η ιστορία και προπάντων η ταξική πάλη δεν έχουν πει την τελευταία λέξη τους. Και η χούντα τότε αισθανόταν παντοδύναμη πάνω στις ερπύστριες των τανκς...
Υποκριτική ανησυχία
«Δυσάρεστη έκπληξη για την Αυτοδιοίκηση» χαρακτήρισε ο πρόεδρος της ΚΕΔΚΕ, Π. Κουκουλόπουλος, τον κρατικό προϋπολογισμό του 2007, καθώς δεν καλύπτονται οικονομικά όσες αρμοδιότητες του κράτους έχουν μεταφερθεί στους δήμους. Γιατί εκπλήσσεται, όμως, ο πρόεδρος της ΚΕΔΚΕ και, μάλιστα, δυσάρεστα; Προς τι η όψιμη ανησυχία του προσκείμενου σε ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ κεντρικού οργάνου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, απέναντι σ' ένα πρόβλημα που δημιούργησαν οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις με τη σύμφωνη γνώμη της ΚΕΔΚΕ, αν όχι παρότρυνσή της; Θυμίζουμε πως η θέση της ΚΕΔΚΕ, όταν ξεκίνησε επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ η ιστορία της μεταφοράς κρατικών αρμοδιοτήτων στους δήμους, ήταν η εξής: Σημασία έχει η «ενίσχυση» της αυτοδιοίκησης με αρμοδιότητες και όχι ποιος θα καλύψει το κόστος τους. Εξάλλου, γιατί ανησυχούν, αφού η λογική της φορολόγησης των δημοτών και της ανταποδοτικότητας των υπηρεσιών και αρμοδιοτήτων μόνο ξένη στην ΚΕΔΚΕ και την πολιτική της δεν είναι. Αυτοί που πρέπει να ανησυχούν είναι οι ίδιοι οι δημότες για τα πρόσθετα βάρη που επιφέρει στην τσέπη τους ο προϋπολογισμός του νέου έτους. Οπως επίσης και οι εργαζόμενοι συμβασιούχοι σε μεταφερθείσες αρμοδιότητες στους δήμους (σχολικοί φύλακες, ΑμΕΑ, Βοήθεια στο Σπίτι κλπ.), η μισθοδοσία των οποίων δεν καλύπτεται από τον νέο προϋπολογισμό.
Πάρτε δάνεια
Χρωστάτε; Πηγαίνετε στις τράπεζες και πάρτε δάνεια και, μάλιστα, με τα τρέχοντα επιτόκια. Αυτά λέει πρόσφατη απόφαση του υπουργείου Εσωτερικών προς τις νομαρχίες, προκειμένου οι τελευταίες να εξοφλήσουν ληξιπρόθεσμες ή μη οφειλές τους, που υπήρχαν μέχρι τις 2 Οκτώβρη του 2006. Και, βέβαια, εν πολλοίς, η απόφαση ήταν εκ περισσού, αφού, ήδη, τόσο οι νομαρχίες όσο και οι δήμοι καταφεύγουν συστηματικά στον τραπεζικό δανεισμό, φροντίζοντας τα κέρδη των τραπεζών και φορτώνοντας τους εργαζόμενους με ακόμη περισσότερα βάρη. Απ' την άλλη, ίσως, έρχεται να «θεραπεύσει» τα όσα επιπλέον έξοδα έγιναν, λόγω των ψηφοθηρικών και παρόμοιων άλλων αναγκών της πρόσφατης εκλογικής αναμέτρησης...
Μεσαιωνικά...
Τη χρήση της έκφρασης «εργασιακός μεσαίωνας» καυτηρίασε, με παρέμβασή της στην ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου, η ευρωβουλευτής της ΝΔ Μ. Παναγιωτοπούλου - Κασσιώτου, διαβάσαμε σε σχετικό δελτίο Τύπου. Και το σημειώνουμε, γιατί - όπως καταλάβαμε - η ενόχληση της κ. Κασσιώτου έχει ως αφετηρία κυρίως το γεγονός πως η προαναφερόμενη έκφραση «προσβάλλει μια σημαντική για την Ευρώπη ιστορική περίοδο». Ισως, έχει ένα δίκιο η κ. ευρωβουλευτής. Ορισμένα απ' τα προωθούμενα αντεργατικά μέτρα της ευρωένωσης είναι περισσότερο μεσαιωνικά κι απ' το Μεσαίωνα...
Ετσι κάνει συνήθως. Εξ ιδίων κρίνει τα αλλότρια. Επειδή αυτός απέφυγε χτες να περάσει απ' το κέντρο της Αθήνας και περίμενε με αδημονία τα δελτία ειδήσεων, για να μάθει «πόσο ξύλο έπεσε και πού», πιστεύει ότι όλοι ή, τουλάχιστον, οι περισσότεροι συμφωνούν μαζί του. Απλώς, φανερώνει το φόβο του, απέναντι σε οτιδήποτε παραπέμπει στην ανάδειξη του λαού και των αγώνων του στο προσκήνιο των εξελίξεων.
Η Ιστορία δεν κάθεται στο «εδώλιο»
Τα τελευταία χρόνια οι λαοί της Ευρώπης γίνονται μάρτυρες μιας συντονισμένης επιχείρησης δίωξης της διαφορετικής προσέγγισης των ιστορικών γεγονότων. Κυβερνήσεις κρατών - μελών της ΕΕ και άλλων ευρωπαϊκών κρατών, τοποθετώντας στο «εδώλιο» την Ιστορία, προωθούν ψηφίσματα και νόμους για να καταδικάσουν ιστορικά γεγονότα προηγούμενων δεκαετιών. Στόχος της ποινικοποίησης της ιστορίας, για τους «ευρωενωσιακούς» εταίρους και τους συμμάχους τους, η παραχάραξη της Ιστορίας, η αξιοποίησή της για να αποκοπούν οι λαοί και τα κινήματά τους από την ίδια τους τη δράση, γιατί αυτή εμπνέει και τους σημερινούς αγώνες, η όξυνση της αντικομμουνιστικής υστερίας, προκειμένου να ορθώσουν εμπόδια στην προοπτική του αγώνα των εργαζομένων για την ανατροπή του καπιταλισμού, για το σοσιαλισμό.
Τελευταίο κρούσμα, η πρωτοβουλία του προέδρου της Ουκρανίας, Β. Γιούστσενκο, να καταθέσει νομοσχέδιο, που θα προβλέπει χρηματικό πρόστιμο, σε όποιους αντιδράσουν στην επιχείρηση των Ουκρανών κυβερνώντων να «χρεώσουν» στους μπολσεβίκους το λιμό που θέρισε την Ουκρανία το 1932-33. Της απόφασης αυτής της ουκρανικής κυβέρνησης, είχαν προηγηθεί το «αντικομμουνιστικό μνημόνιο» από το Ευρωκοινοβούλιο, το οποίο επιχειρούσε να εξισώσει το σοσιαλισμό με το φασισμό και το ναζισμό! Η απόφαση της Τσέχικης Δημοκρατίας να βγάλει εκτός νόμου την Κομμουνιστική Νεολαία (ΚΕΝ) Τσεχίας. Το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου για τα γεγονότα της Ουγγαρίας, που επιχειρούσε να εμφανίσει σαν επανάσταση του λαού την προσπάθεια των ιμπεριαλιστικών κέντρων και της Δύσης για ανατροπή του σοσιαλισμού.
Η λίστα θα μπορούσε να είναι πολύ μεγάλη. Οπως το κύριο θέμα είναι ότι τα ζητήματα της Ιστορίας δεν αντιμετωπίζονται με νομοθετήματα, ψηφίσματα και νόμους. Μπορούν σίγουρα να αποτελέσουν πεδίο ιδεολογικής διαπάλης και αντιπαράθεσης, αλλά όχι ποινικής δίωξης. Ο καθένας μπορεί να σταθεί κριτικά απέναντι σε ιστορικά γεγονότα, χρησιμοποιώντας όμως πραγματικά και αντικειμενικά στοιχεία και κυρίως εξετάζοντας τις συγκεκριμένες συνθήκες της κάθε εποχής.
Η άρχουσα τάξη σήμερα μ' αυτή την πολιτική επιδιώκει να προσαρμόσει την ιστορία στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων της, αλλά και την υποταγή των λαών ποινικοποιώντας τη διαφορετική ιστορική προσέγγιση. Τη φοβάται την ιστορία και περισσότερο τη συμβολή της στη λαϊκή αφύπνιση ενάντια στο καθεστώς της. Οι ιμπεριαλιστικοί μηχανισμοί επιχειρούν τα τελευταία χρόνια παραχαράζοντας την ιστορία και χρησιμοποιώντας τις αστικές κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες, να εκδίδουν πολιτικές καταδικαστικές αποφάσεις για ιστορικά γεγονότα πριν από 50, 60 και 70 χρόνια, με κύριο στόχο την αξιοποίησή τους για το σήμερα, την αξιοποίησή τους εναντίον όχι μόνο των κομμουνιστών αλλά, γενικότερα, κατά των λαών.
Οι νόμοι και τα ψηφίσματά τους, δείχνουν και το μέτρο της δημοκρατίας τους. Δείχνουν πως η δικτατορία των μονοπωλίων πρέπει να θωρακιστεί. Γι' αυτό, για παράδειγμα, στις χώρες της Βαλτικής, όπου τα Κομμουνιστικά Κόμματα είναι απαγορευμένα, την ίδια στιγμή στήνονται ακόμα και μνημεία «τιμής» στους συνεργάτες των ναζί, με την ανοχή και τη στήριξη ευρωενωσιακών κύκλων. Η παραχάραξη και ποινικοποίηση των ιστορικών γεγονότων δεν μπορεί βεβαίως να αλλάξει την ιστορία, όσο και αν προσπαθούν οι καπιταλιστές να την προσαρμόσουν στα μέτρα τους. Αλλά οι λαοί οφείλουν όχι μόνο να επαγρυπνούν, αλλά να ορθώσουν το δικό τους μέτωπο, ενάντια σ' αυτή την πραχτική, αγωνιζόμενοι σε ρότα αντιιμπεριαλιστική αντιμονοπωλιακή, για την ανατροπή της βάρβαρης καπιταλιστικής πραγματικότητας.
Feeds
