Τρίτη 18 Γενάρη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Διά βίου ... ξεζούμισμα

Γρηγοριάδης Κώστας

Την πλασάρουν ως διά βίου μάθηση, ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για προπόνηση προετοιμασίας για τη διά βίου πολύ μεγαλύτερη εκμετάλλευση και ξεζούμισμα, όπως απαιτούν τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, στο πλαίσιο των σύγχρονων συνθηκών του μονοπωλιακού ανταγωνισμού και των νόμων της αγοράς. Το νομοσχέδιο, που ανακοίνωσε την Πέμπτη η κυβέρνηση, ανοίγει το δρόμο για την υποκατάσταση της ουσιαστικής εκπαίδευσης με την κατάρτιση. Με άλλα λόγια, μ' ένα συνονθύλευμα εφήμερων επαγγελματικών δεξιοτήτων, που συνεχώς θ' αλλάζουν, σύμφωνα με τα κάθε φορά ...κέφια της αγοράς και των επιχειρήσεων.

Η νομοθετική αυτή πρωτοβουλία είναι απόρροια της λεγόμενης στρατηγικής της Λισαβόνας και επιχειρεί να μετατρέψει πανεπιστήμια και σχολές σε «μαγαζάκια» των διαφόρων ...επενδυτών και, μάλιστα, υποχρεώνοντας τους εκπαιδευόμενους και το λαό να πληρώσουν το «μάρμαρο». Πρόκειται για ένα μέλλον αποκρουστικό, όπου το κεφάλαιο θα «βγάζει» κάθε φορά ό,τι εργατικό δυναμικό χρειάζεται, ενώ η μόρφωση και η επιστήμη θα γίνει πολύ περισσότερο υπόθεση των λίγων με τα χοντρά πορτοφόλια. Γι' αυτό είναι ανάγκη, τώρα, η υπόθεση της Παιδείας να ξεσηκώσει τους χιλιάδες των εργατών και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, όπως και της νέας γενιάς, στις σχολές και τα σχολεία. Να οργανώσουν και να συντονίσουν την πάλη τους, για την ανατροπή αυτής της βάρβαρης πολιτικής και στην Παιδεία.

Βρήκε τον κατάλληλο...

Τη γοργή αντιδραστικοποίηση της δημόσιας ζωής στις ΗΠΑ, σχολίαζε η στήλη πριν από μερικές μέρες, σημειώνοντας την ενοποίηση των σχετικών με την «εσωτερική ασφάλεια» 15 ομοσπονδιακών υπηρεσιών - συμπεριλαμβανομένων της CIA και του FBI - και ιδιαίτερα την καθιέρωση νέας νομοθεσίας, που παρέχει στις αρμόδιες υπηρεσίες περισσότερες εξουσίες, όπως αυθαίρετες συλλήψεις, κράτηση επ' αόριστον, κατάργηση του τεκμηρίου της αθωότητας, περιορισμοί στη χορήγηση βίζας σε αλλοδαπούς, κλπ., κλπ.

Τις προάλλες, λοιπόν, ο Αμερικανός Πρόεδρος Τζορτζ Μπους διόρισε τον δικαστή του ομοσπονδιακού Εφετείου Μάικλ Τσέρτοφ, ως επικεφαλής του υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας. Ο Μ. Τσέρτοφ, δηλαδή, θα είναι ο επικεφαλής του τεράστιου αυτού μηχανισμού καταστολής. Διαβάστε τώρα τι είπε η Αμερικανίδα νομικός Ιλέιν Κάσελ, για τον νέο υπερυπουργό Ασφάλειας: «Δε διαθέτει δικαστική εμπειρία, δεν πιστεύει στο Σύνταγμα, διακρίνεται για ακραίες συντηρητικές θέσεις και θέλει να ξαναγράψει την ομοσπονδιακή νομοθεσία, ώστε να εξυπηρετούνται οι πολιτικοί του στόχοι».

Τα σχόλια περιττεύουν...

Το ... έκτρωμα

Εκτρωμα του πανεπιστημίου είναι η δωρεάν παροχή βιβλίων, σύμφωνα με το νέο πρόεδρο του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας (ΕΣΥΠ), καθηγητή του Πανεπιστημίου της Αθήνας, Θ. Βερέμη. Κι αν θέλετε να μάθετε πώς δικαιολογεί την άποψη αυτή, σας μεταφέρουμε επί λέξει τα όσα παραθέτει ο ίδιος στην «Ελευθεροτυπία» του περασμένου Σαββάτου: «Διότι το Δημόσιο είναι τσιγκούνικο κι αγοράζει ένα βιβλίο στο κάθε μάθημα και το μαθαίνουν απ' έξω οι φοιτητές. Αυτό είναι απαράδεκτο. Πρέπει να αποδεσμευτούμε από αυτό, να τους δίνουμε μια λίστα τόση και να τους πούμε, παιδιά αυτή είναι, βγάλτε άκρη. Πηγαίνετε στις βιβλιοθήκες, δανειστείτε τα, αγοράστε τα, κάντε ό,τι σας φωτίσει ο Θεός».

Πράγματι, ενδεικτική η άποψη του κ. καθηγητή. Οχι, τόσο ή κυρίως, της γενικότερης λογικής του, όσο του «εθνικού διαλόγου» της κυβέρνησης για την Παιδεία, που εγκαινιάζεται την ερχόμενη Παρασκευή σε πανηγυρική συνεδρίαση του ΕΣΥΠ.

Η προτεραιότητα...

Κι αν νομίζετε πως αδικούμε τον κ. Βερέμη, σας παραθέτουμε άλλο ένα απόσπασμα της συνέντευξής του. Τον ρωτά ο δημοσιογράφος: «Ποιες είναι οι προτεραιότητες του ΕΣΥΠ;». Και ο πρόεδρος του ΕΣΥΠ απαντά: «Κύριος στόχος είναι το θέμα της αξιολόγησης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, κυρίως λόγω του Μπέργκεν» (σ.σ. στο Μπέργκεν της Νορβηγίας θα πραγματοποιηθεί την άνοιξη η Σύνοδος Υπουργών Παιδείας της ΕΕ). Συμπληρώνει, μάλιστα, ότι «ως τον Απρίλιο πρέπει να έχει βγει κάτι».

Και η οικτρή οικονομική κατάσταση των πανεπιστημίων και των τεχνολογικών Ιδρυμάτων (ΤΕΙ), μαζί με την υποχρηματοδότησή τους από τον κρατικό προϋπολογισμό; Οι τεράστιες ελλείψεις σε υποδομές και μέσα; Το απαράδεκτο και συνεχιζόμενο για πολλά χρόνια τώρα καθεστώς λειτουργίας των ΤΕΙ, με έκτακτους καθηγητές, οι οποίοι, μάλιστα, είναι περισσότεροι κι από τους τακτικούς; Η συνεχώς και μεγαλύτερη πρόσδεση και υποταγή της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στα συμφέροντα και τις επιδιώξεις των μεγάλων επιχειρήσεων; Το απαράδεκτο και εντεινόμενο φαινόμενο, να υπάρχουν πανεπιστημιακοί, που «κάθονται στο πανεπιστήμιο, να είναι καθηγητές για να παίρνουν καλύτερες δουλειές έξω, και στο μάθημα να μην πηγαίνουν», όπως παραδέχεται και ο ίδιος;

Προφανώς, για όλ' αυτά - όπως και πολλά ακόμη - θα φροντίσει ο θεός της αγοράς και των νόμων της...

Διαπλοκή και «διαπλοκή»...

Ακόμα και η λέξη διαπλοκή δεν είναι τυχαία από μη ακριβής έως παραπλανητική. Μπήκε με το γνωστό τρόπο τα τελευταία χρόνια στο πολιτικό λεξιλόγιο και στόχευε από την αρχή να κρύψει την πραγματική ουσία για τη λειτουργία του συστήματος της εκμετάλλευσης. Στόχευε να τραβήξει την προσοχή μόνο στο πώς γίνονται οι προμήθειες του δημοσίου και να κρύψει πως οι πολιτικοί της αστικής τάξης κάνουν πολιτική για την αστική τάξη. Δηλαδή, πολύ απλά, εκπροσωπούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Ακόμα και αν, πράγμα σπάνιο πλέον στην εποχή μας των ιδιαίτερων εξαρτήσεων, δεν εκπροσωπούν απευθείας κάποια συγκεκριμένη μερίδα του κεφαλαίου, αυτό σημαίνει αυτόματα πως είναι καλοί εκφραστές των συλλογικών του συμφερόντων. Δηλαδή ό,τι κάνουν είναι για να εξασφαλίσουν την ανεμπόδιστη διατήρηση και διαιώνιση του συστήματος της εκμετάλλευσης. Τα άλλα περί «εκπροσώπησης όλου του λαού», «κάθαρσης», «χτυπήματος της διαπλοκής» και άλλα του είδους, είναι σαν αυτές τις ιστορίες που δεν τέλειωνε ποτέ η κακομοίρα η Χαλιμά για να κερδίζει μια μέρα ζωής παραπάνω...

Το πολυδιαφημισμένο νομοσχέδιο για το βασικό μέτοχο, που τις επόμενες μέρες πρότειται να γίνει νόμος του κράτους, αποκαλύπτει ουσιαστικά τους σκοπούς του, πριν ψηφιστεί και μαζί αποκαλύπτεται και η ουσία του συστήματος. Δρομολογεί, όπως έγκαιρα πρόβλεψε το ΚΚΕ, αναδιανομές στο χώρο του κεφαλαίου και ταυτόχρονα εξασφαλίζει πιο νοικοκυρεμένα ίσως την ύπαρξη της λεγόμενης διαπλοκής (ασάφειες στα παρένθετα πρόσωπα, στις εξωχώριες εταιρίες, στους λεγόμενους συλλογικούς επενδυτές κ.ά.).

Η μεταβίβαση των μετοχών του ομίλου Μπόμπολα «Πήγασος» στον όμιλο του Θ. Αγγελόπουλου, που δρομολογείται αυτές τις μέρες, ο τρόπος που δρομολογείται, καθώς και οι υπόλοιπες εξελίξεις, που φημολογούνται στο χώρο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, είναι η τρανή απόδειξη. «Τα λεφτά πηγαίνουν στα λεφτά», όλοι μαζί είναι κερδισμένοι και πάνω απ' όλα είναι πιο σίγουρη και εξασφαλισμένη η εξουσία του κεφαλαίου. Σ' αυτή δίνουν, με προσωρινή έστω επιτυχία, εξετάσεις οι κυβερνώντες και γι' αυτήν έφτιαξαν το νομοσχέδιο. Φυσικά θα γίνει μια προβλεπόμενη αναδιανομή - ξαναμοίρασμα με το λιγότερο δυνατό κόστος και με τις λιγότερο δυνατές αντιθέσεις στο εσωτερικό του κεφαλαίου.

Πού κολλάει σε όλα αυτά ο λαός; Τον αφορά καμιά από όλες αυτές τις εξελίξεις; Εχει να κερδίσει το παραμικρό, έστω στην ενημέρωση, ή... μερίδιο στις κρατικές προμήθειες, αν μια επιχείρηση φεύγει από τα χέρια ενός κεφαλαιοκράτη και πηγαίνει στα χέρια ενός άλλου; Η πιο απλή λογική λέει πως το μόνο που μπορεί να αφορά το λαό, από όλες αυτές τις εξελίξεις και τα τερτίπια του κεφαλαίου και των εκπροσώπων του, είναι η γνώση τους. Τα γνωρίζει όχι για να διαλέξει πλευρά και να παγιδευτεί στις λακκούβες που του σκάβουν αλλά για να αναγνωρίζει την αληθινή ουσία του συστήματος και τον αληθινό εχθρό του...


Παύλος ΑΛΕΠΗΣ

Τα ... καταργημένα

Γρηγοριάδης Κώστας

ΜΑ ΚΑΛΑ, πώς γίνεται να απασχολεί τόσο πολύ και τόσους πολλούς μια επικείμενη αγοραπωλησία ομίλου Μέσων Ενημέρωσης - της «Πήγασος» συγκεκριμένα - σε μία χώρα, στην οποία ...έχει καταργηθεί η διαπλοκή;!

Και τούτο, γιατί, είτε πιστέψουμε τους προηγούμενους κυβερνώντες, του ΠΑΣΟΚ, που «σκίζονται» ότι ουδέποτε υπήρξε διαπλοκή επί των ημερών τους.

Είτε πιστέψουμε τους νυν κυβερνώντες, ότι όχι μόνο δεν έχουν καμιά σχέση με το ...άθλημα, αλλά αποτελούν και τους πλέον αδυσώπητους εχθρούς του, τότε σ' αυτό το ερώτημα-συμπέρασμα καταλήγει κάθε λογικός άνθρωπος.

Ο «ντόρος» όμως γίνεται και, επομένως, κάτι συνδέει πολύ στενά - παρά τις περί του αντιθέτου δηλώσεις - τα οικονομικά συμφέροντα, είτε ασχολούνται με ΜΜΕ είτε όχι, με την ασκούμενη κυβερνητική πολιτική, αλλά και την ασκούμενη ...αντιπολίτευση.

Μάλλον, μοιάζει λίγο με ...σεισμό αυτή η ιστορία, αφού όταν κινείται το υπέδαφος των οικονομικών συμφερόντων, ταλαιπωρείται αφάνταστα η επιφάνεια των «θεσμικών» εκφραστών τους.

Βέβαια, μέσα στον όλο χαμό ουδείς ασχολείται με το γεγονός ότι αυτά που «αγοράζονται» η «πωλούνται» είναι η ενημέρωση -τουλάχιστον - του ελληνικού λαού. Σίγουρα πάντως η όλη ιστορία είναι ενδιαφέρουσα και προσφέρεται για χρήσιμα συμπεράσματα.

ΩΣΤΕ ΕΝΤΟΝΗ δραστηριοποίηση των βουλευτών της επαρχίας προκειμένου να «μεταφέρουν» το μήνυμα της κυβέρνησης απαιτεί τώρα ο Κώστας Καραμανλής. Οπως όλα όμως δείχνουν, μάλλον αυτός δεν έχει λάβει το «μήνυμα» της επαρχίας και συγκεκριμένα των αγροτών.

Γιατί, όπως και να το παρουσιάζουν οι κυβερνώντες, είναι προφανές πως οι αγρότες και τα σοβαρά προβλήματά τους αντιμετωπίζονται σαν ...μπελάς που πρέπει να κουκουλωθεί.

Μόνο που η πολιτική των Βρυξελλών ούτε «μακιγιάρεται» ούτε «κουκουλώνεται» και κάθε χρόνο γίνεται πιο σκληρή δυσκολεύοντας εκείνους που θέλουν να τη δικαιολογήσουν ή να την εξωραΐσουν, όσο πολλοί και αν είναι...


Παπαγεωργίου Βασίλης

Η πλουτοκρατική κατανομή...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ιδιαίτερα αποκαλυπτικά ήταν τα στοιχεία, που δημοσίευσε ο προχτεσινός Κυριακάτικος «Ριζοσπάστης», σχετικά με την εντεινόμενη συνεχώς ανισοκατανομή του παραγόμενου πλούτου. Οπως προκύπτει από την επεξεργασία των επίσημων στοιχείων, στη διάρκεια οκτώ (8) χρόνων, από το 1995 έως το 2002, το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν αυξήθηκε κατά 61,2 δισ. ευρώ και μοιράστηκε ως εξής: Σε μισθούς, ημερομίσθια και συντάξεις πήγαν 20,72 δισ. ευρώ. Σε κέρδη επιχειρήσεων, μερίσματα, ενοίκια, τόκους κλπ πήγαν 31,34 δισ. ευρώ, ενώ το υπόλοιπο ποσό (περίπου 9 δισ. ευρώ) πήγε σε φόρους.

Και μπορεί, βέβαια, τα παραπάνω στοιχεία να μην αντανακλούν την ακριβή πραγματικότητα της κοινωνικής ανισοκατανομής του παραγόμενου πλούτου, αφού, π.χ. στην πρώτη κατηγορία συμπεριλαμβάνονται και οι μισθοί των διευθυντικών στελεχών των επιχειρήσεων και στη δεύτερη οι όποιοι τόκοι και ενοίκια εισπράττουν εργαζόμενοι, που έχουν ορισμένες καταθέσεις ή δεύτερο σπίτι, αλλά η ουσία δεν αλλάζει. Ισως, είναι ακόμη χειρότερη. Ετσι ή αλλιώς, πάντως, τα περισσότερα από 5 εκατομμύρια των εργαζομένων και των οικογενειών τους, μαζί με τα περίπου 2 εκατομμύρια των συνταξιούχων, εισέπραξαν αρκετά λιγότερα και, συγκεκριμένα, ούτε καν τα δύο τρίτα, από τα όσα εισέπραξαν οι μερικές χιλιάδες των κεφαλαιοκρατών, μαζί με κάποιες δεκάδες χιλιάδες παρατρεχάμενούς τους.

Περί αντοχών...

Ηταν και εξακολουθεί να είναι από τα πλέον αγαπημένα και πλέον εύχρηστα επιχειρήματα των εκάστοτε κυβερνώντων. Οταν αντιμετωπίζουν λαϊκά αιτήματα, τα οποία δε θέλουν να ικανοποιήσουν, μιλούν για τις αντοχές της οικονομίας. Κι όταν δεν αρκεί αυτό, βάζουν μπροστά και τα... μεγάλα μέσα. Επικαλούνται την αδυναμία των Ελλήνων φορολογουμένων (με άλλα λόγια, των εργαζομένων), να επιβαρυνθούν ακόμη περισσότερο, επιχειρώντας, ταυτόχρονα, να φέρουν τη μια μερίδα των εργαζομένων σε αντιπαράθεση με τους υπόλοιπους.

Τα ίδια κάνουν και οι σημερινοί. Δεν αντέχει η ελληνική οικονομία, ούτε ο Ελληνας φορολογούμενος, απαντά στους αγρότες ο υπουργός Γεωργίας. Ανάλογη είναι η τοποθέτηση των υπουργών Απασχόλησης και Εσωτερικών προς τους εργάτες και υπάλληλους και πάει λέγοντας.

Τώρα, πώς γίνεται και ποτέ δεν αντιμετώπισαν τα επιχειρήματα αυτά οι βιομήχανοι, τραπεζίτες και λοιποί εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας, είναι ένα ερώτημα, στο οποίο μπορείτε να δώσετε μόνοι σας την απάντηση. Οσο για ορισμένες από τις συνέπειες της πολιτικής αυτής, στα προηγούμενα χρόνια, μπορείτε να διαβάσετε το διπλανό σχόλιο.

Μπροστά βρίσκονται τα χειρότερα...

Οι κυβερνώντες ρίχνουν τα βάρη στους προηγούμενους, αφού αυτοί έβαλαν την υπογραφή τους στον ισχύοντα σήμερα ευρωενωσιακό κανονισμό για το βαμβάκι. Κι ας συμφωνούσαν τότε, από τις θέσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Κι ας καταλαβαίνει ο καθένας, ότι κι αυτοί το ίδιο θα έκαναν, αφού είναι εξίσου ένθερμοι οπαδοί της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ), των νόμων της αγοράς κλπ, κλπ. Οι του ΠΑΣΟΚ απαντούν, ότι ο σημερινός κανονισμός ισχύει από το 2001, αλλά δεν ξεσηκώθηκαν οι αγρότες, ούτε το 2002, ούτε το 2003, ισχυριζόμενοι, ότι δε φταίει ο κανονισμός, αλλά η γενικότερη διαχείριση της κατάστασης από την κυβέρνηση της ΝΔ. Κι ενώ, αμφότεροι οι εκπρόσωποι του δικομματισμού επιχειρούν να ρίξουν ο ένας τα βάρη στον άλλον και να βγάλουν λάδι την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ, τα πολύ χειρότερα είναι μπροστά, καθώς, από το 2006 θα ισχύσει η νέα, ακόμη περισσότερο αντιδραστική Κοινή Αγροτική Πολιτική (σταδιακή αποσύνδεση επιδότησης από το προϊόν, μείωσή της κλπ), με αναπόφευκτη συνέπεια την παραπέρα, δραματική μείωση του εισοδήματος των βαμβακοπαραγωγών.

Ας έχουν κι αυτά υπόψη τους οι βαμβακοπαραγωγοί, αλλά και οι υπόλοιποι αγρότες. Κι ας διαμορφώσουν ανάλογα τον προσανατολισμό και το περιεχόμενο των αγώνων και των αιτημάτων τους.

Κόντρες

Μόνο στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) «παίζονται» 10 εκατ. ευρώ, άσε στους υπόλοιπους οργανισμούς του Δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Γι' αυτό «σφάζονται» οι εργολάβοι. Ορισμένοι, μάλιστα, άρχισαν να βγάζουν και βρώμες, μιλώντας για στημένους διαγωνισμούς και πολιτικές σκοπιμότητες, ενώ αφήνουν αιχμές και για λαδώματα. Θα πείτε, «εδώ ο κόσμος το 'χει τούμπανο κι αυτοί κρυφό καμάρι». Δίκιο έχετε...

Πάντως, απ' ό,τι μαθαίνουμε, ο Κ. Σαμουηλίδης, που 20 χρόνια τώρα κάνει «γερές μπάζες», παίζοντας το ρόλο του μεσάζοντα - εργολάβου (πουλώντας» αέρα κοπανιστό, δηλαδή), έστειλε επιστολή προς το κόμμα του, τη ΝΔ Θεσσαλονίκης. Διαμαρτύρεται, γιατί, επί διακυβέρνησης της ΝΔ, «τρώνε» από το δημόσιο χρήμα και οι εργολάβοι - στελέχη του ΠΑΣΟΚ, όπως ο κ. Καβουρίδης, ο οποίος διεκδικεί να του πάρει την εργολαβία της καθαριότητας στο ΑΠΘ με τις πλάτες «παιδιών» της ΝΔ. Ο Κ. Σαμουηλίδης, αφού επί διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ έφαγε καλά και «τάισε» εξίσου καλά αρκετούς - δεν εννοούμε τους εργαζόμενους... - τώρα φοβάται μήπως του πάρουν την «κουτάλα». Ετσι, απειλεί με αποκαλύψεις, εκβιάζοντας τους «αδιάφθορους» του δικομματισμού, ώστε να μη μείνει στην απ' έξω. Κι όλ' αυτά, πάνω στις πλάτες των εργαζομένων, παίζοντας με το δικαίωμά τους στη μόνιμη και σταθερή δουλιά, στο εισόδημα, στην ασφάλιση, στη ζωή με αξιοπρέπεια, κρατώντας τους σε εργασιακή και πολιτική ομηρία, κλπ.

Πότε και πώς θα σταματήσουν όλ' αυτά; Οταν οι εργαζόμενοι χτυπήσουν κατακέφαλα το σύστημα που τα εκτρέφει.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ο πραγματικός αγώνας

Η ελληνική γεωργία, κάθε χρόνο που περνάει, πέφτει σε ακόμα χειρότερη θέση και τα προβλήματα των μικρομεσαίων αγροτών γίνονται όλο και μεγαλύτερα. Οι αιτίες είναι γνωστές: Η εντεινόμενη αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ, μέσω της ΚΑΠ και οι επιταγές του ΠΟΕ, που ψηφίζουν και εφαρμόζουν οι εκάστοτε κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Το τελευταίο διάστημα έγινε πολλή φασαρία για ...ένα μόνο προϊόν και για ένα μόνο πρόβλημα αυτού του προϊόντος: Τις αδιάθετες ποσότητες βαμβακιού! Ομως, ακόμα και αυτό το πρόβλημα, που εμφανίζεται ως το μοναδικό από διάφορους γαλαζοπράσινους αγροτοσυνδικαλιστές και από τα αστικά ΜΜΕ, έχει τις ρίζες του στους αντιαγροτικούς κανονισμούς της ΕΕ. Πράγμα που κανείς, πλην του ΚΚΕ και των αγροτοσυνδικαλιστών του, δεν επισημαίνει.

Βέβαια, η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και οι προηγούμενες του ΠΑΣΟΚ, προσπαθεί να «κλείσει» όπως - όπως αυτό το πρόβλημα, πριν αρχίσουν να «ξεφεύγουν επικοινωνιακώς» και τα υπόλοιπα μεγάλα αγροτικά προβλήματα. Βέβαια, οι μικρομεσαίοι αγρότες δε βλέπουν μέχρι τώρα πειστικά μέτρα και ευνοϊκές αποφάσεις για λύσεις των αγροτικών προβλημάτων και βελτίωση της οικονομικής θέσης τους. Αλλά, πώς θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο, όταν και η κυβέρνηση της ΝΔ αυτό που κάνει είναι να εφαρμόζει κατά γράμμα τις αντιαγροτικές εντολές της ΕΕ και του ΠΟΕ; Ετσι, επί των ημερών της ΝΔ, σε προϊόντα, όπως τα καπνά, τα σιτηρά, τα κρεμμύδια και οι πατάτες, τα προβλήματα έγιναν ακόμα μεγαλύτερα. Για παράδειγμα στο σκληρό σιτάρι 900.000 τόνοι παραμένουν ακόμα απούλητοι. Και τα προβλήματα σε όλα τα αγροτικά προϊόντα, θα ενταθούν τα αμέσως επόμενα χρόνια από την εφαρμογή της νέας ΚΑΠ και των νέων συμφωνιών του ΠΟΕ.

Η μικρομεσαία αγροτιά καλείται, λοιπόν, να δυναμώσει τον αγώνα της ενάντια στις πολιτικές που την οδηγούν στη φτώχεια και στο ξεκλήρισμα συνολικά. Ενάντια στις πολιτικές που στηρίζουν και υλοποιούν τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ. Μπρος στην ένταση των αγροτικών προβλημάτων από τον περασμένο Σεπτέμβρη και μετά, το ΚΚΕ, όπως πάντα, βρέθηκε ειλικρινά και αγωνιστικά στο πλευρό των μικρομεσαίων αγροτών. Η Παναγροτική Αγωνιστική Συσπείρωση (ΠΑΣΥ), έδωσε και δίνει την πραγματική μάχη σε τοπικό και πανελλαδικό επίπεδο. Στις 13 του περασμένου Νοέμβρη, η ΠΑΣΥ, με συνολικό αγωνιστικό διεκδικητικό πλαίσιο, έδωσε μαχητικό «παρών» με συλλαλητήρια σε πολλές αγροτικές περιοχές της χώρας. Ο αγώνας αυτός συνεχίζεται με το ίδιο αγωνιστικό διεκδικητικό πλαίσιο στις 31 του Γενάρη, με νέες πανελλαδικές κινητοποιήσεις, που θα γίνουν ανά αγροτικό νομό. Και θα συνεχιστεί κόντρα στις αυταπάτες, στην ηττοπάθεια και τον αποπροσανατολισμό που καλλιεργούν οι συμβιβασμένες ηγεσίες των ΠΑΣΕΓΕΣ, ΓΕΣΑΣΕ και ΣΥΔΑΣΕ και οι «γαλάζιοι» αγροτοσυνδικαλιστές της Λάρισας και της Μαγνησίας. Η επιτυχία αυτού του αγώνα δεν προϋποθέτει μόνο τη συστράτευση και τη μαζική συμμετοχή των αγροτών. Απαιτείται και ο κοινός αγώνας με τους εργαζόμενους, τους επαγγελματοβιοτέχνες και όλους όσοι θίγονται από την ακολουθούμενη αντιλαϊκή πολιτική του δικομματισμού και των δορυφόρων του.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ