Σε ανάλυση για τη Μέση Ανατολή, ένας πρώην αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και νυν «επιφανής» λομπίστας, ο καθηγητής Ανρί Μπάρκεϊ, κάνει την εξής εκτίμηση για την κατάσταση στη Συρία και τις σχέσεις ΗΠΑ - Τουρκίας: «Από την οπτική της κυβέρνησης Τραμπ, όσο οι Τούρκοι δεν παρεμβαίνουν στη συνεργασία των ΗΠΑ με τους Κούρδους, τα πράγματα θα είναι υπό έλεγχο. Οχι ότι οι Αμερικανοί έχουν κάποια ιδιαίτερη συμπάθεια στους Κούρδους. Είναι πολύ χρήσιμα πιόνια σε μια μεγάλη σκακιέρα. Και κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει πως έχουν αποδειχθεί εξαιρετικοί μαχητές (...) Για το αμερικανικό στρατιωτικό κατεστημένο δεν υπάρχει εναλλακτική από τους Κούρδους». Σε άλλο σημείο, ο ίδιος εκτιμάει ότι η «στρατηγική αξία» της Τουρκίας στην Ουάσιγκτον «δεν ήταν ποτέ πιο χαμηλά» και ότι «η βάση του Ιντσιρλίκ είναι πιο σημαντική για τον Ερντογάν από ό,τι είναι για μας (σ.σ. τις ΗΠΑ). Εξάλλου, την είχε κλείσει, και μετά το Κομπάνι μάς ζήτησε να την ξαναχρησιμοποιούμε, γιατί αντιλήφθηκε ότι έχανε επιρροή».

Τα γεγονότα και οι εξελίξεις στη Συρία και στις σχέσεις ΗΠΑ - Τουρκίας επιβεβαιώνουν ότι απόψεις όπως αυτές μόνο προσωπικές δεν είναι. Αυτό που ξεχωρίζει, πάντως, είναι η προσέγγιση για τους Κούρδους, οι οποίοι παρουσιάζονται, από τη μια, ως η μοναδική «εναλλακτική» για τις ΗΠΑ και, από την άλλη, ως «χρήσιμα πιόνια σε μια μεγάλη σκακιέρα», περιγράφοντας με ωμό κυνισμό το υπόβαθρο των σχέσεων και των συμμαχιών που αναπτύσσονται ή γκρεμίζονται στην περιοχή, στο πλαίσιο των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών που οξύνονται. Και το συμπέρασμα αυτό σίγουρα δεν αφορά μόνο τους Κούρδους...

Σύμφωνα με τον υπουργό Ναυτιλίας, μετά την πώληση από το κράτος των πλειοψηφικών πακέτων που διατηρούσε σε μεγάλα λιμάνια της χώρας (Πειραιά, Θεσσαλονίκη και αλλού), η κυβέρνηση αλλάζει τώρα τακτική και αντί για παραχώρηση του συνόλου των υποδομών και των λιμενικών υπηρεσιών, για τα μικρότερα λιμάνια επιλέγει τη μέθοδο της παραχώρησης δραστηριοτήτων σε επιχειρηματικούς ομίλους, για να διαφυλάξει τάχα τον «κρατικό χαρακτήρα» τους. Η πραγματικότητα, βέβαια, είναι εντελώς διαφορετική: Η παραχώρηση δραστηριοτήτων στα μικρότερα λιμάνια βολεύει πρώτα απ' όλα τους επιχειρηματικούς ομίλους, οι οποίοι, μ' αυτόν τον τρόπο, αναλαμβάνουν να διαχειριστούν και να αναπτύξουν τα κερδοφόρα «φιλέτα» των υποδομών (π.χ. μαρίνες), χωρίς να φορτωθούν το συνολικό κόστος διαχείρισης και συντήρησης των λιμενικών υποδομών. Λέει και κάτι άλλο ο υπουργός. Οτι με την πώληση των μεγάλων λιμανιών, η κυβέρνηση διασφάλισε τα δικαιώματα των εργαζομένων! Σαν να μην ξέρει τίποτα για τον νέο γενικό κανονισμό προσωπικού που προωθείται στον ΟΛΠ ΑΕ και ο οποίος προβλέπει μια σειρά σοβαρές ανατροπές στα εργασιακά δικαιώματα όσων απομείνουν να δουλεύουν. Σαν να μην έχει ακούσει για την υπό διαπραγμάτευση νέα ΣΣΕ επίσης στον ΟΛΠ, όπου η εργοδοσία προλειαίνει το έδαφος για μεγάλες μειώσεις, λέγοντας ότι το «κόστος εργασίας» απορροφά ανεπίτρεπτα μεγάλο μέρος του τζίρου της επιχείρησης. Είπαμε, οι ζέστες έχουν σφίξει τις τελευταίες μέρες, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο λαός είναι υποχρεωμένος να καταπίνει αμάσητο οτιδήποτε σκαρφιστούν τα κυβερνητικά στελέχη για να νομιμοποιήσουν την αντιλαϊκή πολιτική τους.

1601 Γεννιέται ο Γάλλος μαθηματικός Πιερ Ντε Φερμά, δημιουργός του ομώνυμου θεωρήματος.

1798 Γεννιέται ο Βρετανός γιατρός Τόμας Χότζκιν, πρωτοπόρος στον τομέα της προληπτικής ιατρικής.

1907 Ξεκινά τις εργασίες του το Συνέδριο της Β' Διεθνούς στη Στουτγάρδη (17/8 - 24/8/1907). Ασχολήθηκε κυρίως με την αποικιοκρατία και τον πόλεμο. Αποφάσισε ότι σε περίπτωση που εκραγεί πόλεμος, οι ηγέτες της εργατικής τάξης «πρέπει... να επιδιώξουν μ' όλα τα μέσα να χρησιμοποιήσουν την οικονομική και πολιτική κρίση που θα προκαλέσει ο πόλεμος, για να εξεγείρουν τις λαϊκές μάζες και να επιταχύνουν την πτώση της καπιταλιστικής ταξικής κυριαρχίας». Στην πράξη, η διεθνής σοσιαλδημοκρατία έκανε ακριβώς το αντίθετο στον Α' Παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό Πόλεμο.

1916 Εκδηλώνεται στη Θεσσαλονίκη το κίνημα της «Εθνικής Αμυνας», με ιθύνοντα νου τον Ελευθέριο Βενιζέλο.

1919 Στις βουλευτικές εκλογές της Βουλγαρίας, το Κομμουνιστικό Κόμμα συγκεντρώνει σχεδόν 120.000 ψήφους και αναδεικνύεται δεύτερο κόμμα. Η Αγροτική Λαϊκή Ενωση υπό τον Σταμπολίινσκι σχηματίζει κυβέρνηση.

1924 Η κυβέρνηση απαγορεύει αντιπολεμική συγκέντρωση του ΣΕΚΕ (Κ), κινητοποιεί αστυνομία και στρατό στην Αθήνα και τον Πειραιά, ενώ διενεργεί και αθρόες προληπτικές συλλήψεις.

1932 Η φασιστική οργάνωση Εθνική Ενωσις Ελλάς (ΕΕΕ) πραγματοποιεί ένοπλη επιδρομή στο Σωματείο Οικοδόμων Θεσσαλονίκης, τραυματίζοντας βαριά τον γραμματέα του, Χρ. Παπαδόπουλο, καθώς και τον οικοδόμο Χ. Σταμπουλίδη, ο οποίος ξεψύχησε την επόμενη μέρα.

1934 Το Κομμουνιστικό και το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Ιταλίας υπογράφουν συμφωνία για ενότητα δράσης στον αγώνα κατά της φασιστικής δικτατορίας.

1934 Στις Σέρρες κηρύσσεται 24ωρη πανεργατική απεργία διαμαρτυρίας για την παύση του κομμουνιστή δημάρχου της πόλης Διονύση Μενύχτα.

1943 Οι συμμαχικές δυνάμεις (κυρίως των ΗΠΑ και της Βρετανίας) κυριεύουν τη Μεσίνα, ολοκληρώνοντας την κατάληψη της Σικελίας.

1944 Το Μπλόκο της Κοκκινιάς. Γερμανοί, χωροφύλακες και γερμανοτσολιάδες μάζεψαν όλους τους άνδρες δεκατεσσάρων έως εξήντα ετών, σύνολο 20 χιλιάδες περίπου, στην πλατεία Οσίας Ξένης. Οκτώ χιλιάδες έκλεισαν στο Χαϊδάρι και απ' αυτούς 1.000 σύρθηκαν στα κάτεργα της Γερμανίας όμηροι, απ' όπου πολλοί δεν γύρισαν ποτέ. 76 εκτελέστηκαν στη Μάντρα, 50 άλλοι εκτελέστηκαν στα Αρμένικα, 40 κάηκαν στο Σχιστό και άλλοι δολοφονήθηκαν στους δρόμους και στα σπίτια τους. Συνολικά 315 ήταν τα θύματα του Μπλόκου.

1945 Η Ινδονησία ανακηρύσσει την ανεξαρτησία της από τους Ολλανδούς.

1946 Η Ασφάλεια Θεσσαλονίκης συλλαμβάνει όλο το προσωπικό της εφημερίδας «Λαϊκή Φωνή» που εκδιδόταν από το ΚΚΕ.

1947 Τμήματα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας μπαίνουν στη Νάουσα.

1950 Εκδίδεται το πρώτο φύλλο της εφημερίδας «Δημοκρατικός».

1956 Το δικαστήριο της Καρλσρούης κηρύσσει εκτός νόμου το Κομμουνιστικό Κόμμα Γερμανίας και αποφασίζει τη διάλυσή του.

1977 Πεθαίνει ο ζωγράφος Γιώργος Γουναρόπουλος.