Κυριακή 17 Αυγούστου 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πληρώνουν και σκοτώνουν

Παπαγεωργίου Βασίλης

Το γραφείο βρίσκεται στο Δημαρχείο της ιρακινής πόλης Φαλούτζα (κατοικείται από σουνίτες και αφθονούν οι επιθέσεις εναντίον των δυνάμεων κατοχής) και διαχειρίζεται τις αποζημιώσεις για «βλάβες που προξένησε ο αμερικανικός στρατός από λάθος ή αμέλεια», όπως γράφει η πινακίδα στην πόρτα. Για φόνο εξ αμελείας η αποζημίωση αποτιμάται στο ένα εκατομμύριο ιρακινά δηνάρια (551 ευρώ), ενώ για προσχεδιασμένη δολοφονία φτάνει στα τέσσερα εκατομμύρια δηνάρια ή 2.204 ευρώ... Τα χρήματα προέρχονται από πόρους του ιρακινού Δημοσίου, τα οποία περιήλθαν στα χέρια των Αμερικανών.

Τη «μηχανή» αυτή έβαλε μπροστά ο διορισμένος από τους κατακτητές δήμαρχος της Φαλούτζα, σε συνεργασία, βέβαια, με τις δυνάμεις κατοχής και εκμεταλλευόμενος τις άθλιες συνθήκες ζωής από τη μια και τα έθιμα της περιοχής, που θέλουν την αποφυγή της εκδίκησης όταν πληρώνεται αποζημίωση στους συγγενείς του θύματος, από την άλλη. Ουσιαστικά, πρόκειται για έναν ακόμη μηχανισμό εξαγοράς και «προσαρμογής» των Ιρακινών στις σκληρές συνθήκες κατοχής της χώρας τους. Γεγονός, το οποίο γίνεται κατανοητό και από τους κατοίκους της πόλης. Ακόμη και μέλη των μερικών δεκάδων οικογενειών, που προσέφυγαν στο γραφείο και εισέπραξαν την «αποζημίωση» δε σταματούν να καταφέρονται ενάντια στους Αμερικανούς και να απαιτούν την αποχώρησή τους από το Ιράκ.

Αρχισαν να τους ζώνουν τα φίδια...

Τα δύο τρίτα των Αυστριακών φοβούνται πως με τη διεύρυνση της ΕΕ θα χαθούν θέσεις εργασίας στη χώρα τους. Αυτό αναδείχνουν τα αποτελέσματα δημοσκόπησης της Αυστριακής Εταιρείας Ευρωπαϊκής Πολιτικής, που παρουσιάστηκαν πρόσφατα. Σύμφωνα, με τα αποτελέσματα αυτά, το 65% των ερωτηθέντων εκφράζει τους προαναφερόμενους φόβους και μόνον το 31% δεν ανησυχεί για κάτι τέτοιο. Και να 'στε σίγουροι, ότι όσοι εκφράζουν ανησυχίες και φόβους θα γίνουν πολύ περισσότεροι όταν τελειώσει η διαδικασία ένταξης των νέων χωρών στην ΕΕ και αρχίσουν οι μεγάλες επιχειρήσεις να «μετακομίζουν» εκεί τις παραγωγικές δραστηριότητές τους, για να εκμεταλλευτούν τα πολύ μικρότερα μεροκάματα που ισχύουν σήμερα σ' αυτές.

Τα πυρηνικά νέας γενιάς...

Εχουν τέτοια και τόσα πυρηνικά όπλα, που μπορούν να καταστρέψουν ολόκληρο τον πλανήτη, όχι μία, αλλά περισσότερες φορές. Εχουν, επίσης, τέτοια και τόσα χημικά και βιολογικά όπλα, που μπορούν να εξαφανίσουν από τη γη κάθε μορφή ζωής. Και, όμως, όχι μόνο δε σταματούν τους εξοπλισμούς τους, αλλά και τους εντείνουν ακόμη περισσότερο. Ο λόγος γίνεται, βέβαια, για τις ΗΠΑ, όπου τις επόμενες μέρες θα πραγματοποιηθεί στη Νεμπράσκα μια συνάντηση με στόχο την επαναδιατύπωση των σχεδίων της κυβέρνησης Μπους, που αφορούν στην παραγωγή νέας γενιάς πυρηνικών όπλων. Η επαναδιατύπωση έγινε αναγκαία επειδή τον περασμένο μήνα η σχετική επιτροπή της Βουλής των Αντιπροσώπων περιέκοψε τον προϋπολογισμό του 2004 για δημιουργία τέτοιων όπλων. Ανάμεσα στα τελευταία - σύμφωνα με τις σχετικές πληροφορίες - αποτελούν προτεραιότητα τα πυρηνικά αυξημένης διατρητικής ικανότητας, που μπορούν να καταστρέψουν τα υπόγεια καταφύγια και οπλοστάσια της όποιας χώρας οι Αμερικανοί θεωρούν εχθρό. Σύμφωνα με το αμερικανικό Πεντάγωνο, 70 κράτη σε όλο τον κόσμο διαθέτουν τέτοιες δομές, που χρησιμοποιούνται ως αρχηγεία ή ως χώροι φύλαξης βαλλιστικών πυραύλων και όπλων μαζικής καταστροφής και θεωρούνται άτρωτες, με τα μέχρι σήμερα γνωστά οπλικά συστήματα.

... και οι στόχοι των ΗΠΑ

Βέβαια, δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός πως τα πυρηνικά αυξημένης διατρητικής ικανότητας και το λεγόμενο πρόγραμμα αντιπυραυλικής άμυνας, το οποίο θα μπει σε λειτουργία στο τέλος του 2004, αποτελούν τις βασικές προτεραιότητες της κυβέρνησης Μπους. Και τα δύο είναι άμεσα συναρθρωμένα με τη γενικότερη επιδίωξη της απόκτησης από τις ΗΠΑ πλήρους και σαφούς υπεροπλίας έναντι οποιασδήποτε άλλης χώρας και τη δυνατότητα της Ουάσιγκτον να εξαπολύει πολεμικά πλήγματα οπουδήποτε στον πλανήτη - στα πλαίσια του λεγομένου «προληπτικού πολέμου» και της «αντιτρομοκρατικής» εκστρατείας - έχοντας τη σιγουριά ότι δε θα δεχτεί ανάλογες απαντήσεις.

Με έντονο σκεπτικισμό και ανησυχίες, βέβαια, αντιμετωπίζουν τα παραπάνω σχέδια και επιδιώξεις οι ηγεσίες των άλλων μεγάλων χωρών, ακόμη και των συμμάχων των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ. Αλλωστε, είναι γνωστές οι αντιδράσεις της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ρωσίας και άλλων χωρών στο πρόγραμμα της «αντιπυραυλικής ασπίδας». Το πιθανότερο είναι - όπως έχει συμβεί και στο παρελθόν - να ξεδιπλωθεί ένας ακόμη, περισσότερο επικίνδυνος για τη διεθνή ασφάλεια και ειρήνη, γύρος πυρηνικών και κάθε άλλου είδους πολεμικών εξοπλισμών.

Πάνες για παραγωγικότητα..!

Οι ταμίες αλυσίδας πολυκαταστημάτων στην Αργεντινή εξαναγκάζονται να φορούν πάνες για ενήλικους, για την περίπτωση που «το κρύο, τα νεύρα, η πίεση ή το στρες» τους προκαλέσει ακράτεια!

Δεν είναι ανέκδοτο, αλλά η πραγματικότητα. Και η σκέψη των μεγαλομετόχων της προαναφερόμενης αλυσίδας απλή, όσο και απάνθρωπη. Εάν οι ταμίες πάνε στη διάρκεια του ωραρίου εργασίας τους δύο ή τρεις φορές στην τουαλέτα, σημαίνει σε απλά μαθηματικά, πολύτιμα χαμένα λεπτά, δηλαδή χαμένη υπεραξία ή με άλλα λόγια, διαφυγόντα κέρδη. Εάν, μάλιστα, πάνε περισσότερες φορές ή «το κρύο, τα νεύρα, η πίεση και το στρες» προκαλέσει τάσεις ακράτειας - οπότε καταλαβαίνετε ποιες είναι και οι συνθήκες δουλειάς... - τότε τα πράγματα γίνονται πολύ σοβαρότερα.

Το απαράδεκτο -τουλάχιστον- γεγονός καταγγέλλεται από τα συνδικάτα της δυτικής επαρχίας Μεντόσα και αφορά αλυσίδα «ξένων συμφερόντων». Σύμφωνα, με την καταγγελία, δεκάδες ταμίες δουλεύουν στη σειρά επί ώρες, όρθιες και φορώντας πάνες. Αυτός είναι ο νέος κόσμος... Και το ερώτημα εξακολουθεί να πλανάται: Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα;

ΒΙΒΛΙΟ
Σελίδες της ΕΑΜικής Αντίστασης

«Στον ελληνοϊταλικό πόλεμο, στρατεύτηκαν τα τρία μεγαλύτερα αδέρφια μου. Ο Αντρέας απαλλάχτηκε ως προστάτης της οικογένειας και πολέμησε με τη δυνατή δημοσιογραφική πένα του. Στο μέτωπο πολέμησαν ο Γεώργιος ως ανθυπολοχαγός, κι ο Αγησίλαος ως δεκανέας (...) Κατοχή. Κατάργηση της έννοιας του Δικαίου και όλων των δικαιωμάτων των Ελλήνων (...) Επιταγή της Πατρίδας και χρέος των Ελλήνων να παλέψουν για ζωή, λευτεριά και τιμή. Ο ελληνικός λαός ξεσηκώθηκε. Ηρθαν κι οι σύμμαχοι να μας βοηθήσουν και μας χώρισαν. Εσπειραν το σπόρο της διχόνοιας, που εξυπηρετούσε όχι τα δικά μας, αλλά τα δικά τους συμφέροντα (...) Δυο αντάρτικα σώματα, ο ΕΛΑΣ και ο ΕΔΕΣ. Ο ΕΛΑΣ στηρίχτηκε στο λαό και δυνατός πολέμησε με πίστη και πάθος για τον ξεσκλαβωμό. Τ' αδέρφια έκαμαν την επιλογή τους, πήγαν με το λαό (...)». Τα παραπάνω είναι ένα μέρος μόνον από την έκθεση, που, θέλοντας και μη, έγραψε στα χρόνια του Εμφυλίου στο Γυμνάσιο Αγρινίου, η Ολγα, το στερνοπούλι μιας χήρας με εφτά παιδιά, από το Ζελίχοβο (Αγία Παρασκευή) της Αιτωλίας. Μια έκθεση, που συμπύκνωνε την τραγωδία του Εμφυλίου, τραγωδία που βασάνιζε και την οικογένεια της Ολγας. Δυο αδέλφια της, 'θελαν δε 'θελαν, βρέθηκαν στον κυβερνητικό στρατό, άλλος αδελφός της με τη γυναίκα του ήταν στο ΔΣΕ, ο άλλος αδελφός της, ο ανυπότακτος Θόδωρος, στη Μακρόνησο.

Μέσω του τελευταίου αδελφού της, του μαχητή του ΕΛΑΣ, Μακρονησιώτη, Θεόδωρου Δ. Πολιτόπουλου και του βιβλίου του «Το τελευταίο σιωπητήριο (Σελίδες του αγώνα)» («Σύγχρονη Εποχή»), διαβάζουμε την τολμηρή έκθεση, που έγραψε η, συνταραγμένη από την τραγωδία του Εμφυλίου, Ολγα. Ο Θεόδωρος Δ. Πολιτόπουλος (ιδρυτής της Ενωσης Αιτωλοακαρνάνων Λογοτεχνών, εκδότης και διευθυντής του περιοδικού της «Παρουσία»), με το βιβλίο του αυτό, διηγείται τα βάσανα της πολυμελούς οικογένειάς του. Το θάνατο του πατέρα, το βιοποριστικό αγώνα της μάνας, την ένταξη των γιων στον ΕΛΑΣ, τη συμμετοχή της μάνας σε μάχες του ΕΛΑΣ και στην Εθνική Αλληλεγγύη. Θυμάται γεγονότα, πολλές μάχες, «μυθικά» πρόσωπα συναγωνιστών του, αλλά και ΕΔΕΣιτών, την εκπαίδευσή του στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών του ΕΛΑΣ στη Ρεντίνα της Καρδίτσας, μάχες της Σχολής και την περίφημη μάχη του ΕΛΑΣ για την απελευθέρωση της Αμφιλοχίας (Ιούλης 1944). Μάχη, στην οποία συμμετείχε, όπως και σε πολλές άλλες από το 1943, ο δεκαπεντάχρονος σαλπιστής αδελφός του, Φωκίωνας.


Αρ. ΕΛΛΗΝΟΥΔΗ

ΠΡΟΣΩΠΟ
Μόσες Μπλα

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η αλλαγή φρουράς στην προεδρία της Λιβερίας μπορεί να έφερε ικανοποίηση σε Ουάσιγκτον και Παρίσι, αλλά στη Μονρόβια προκάλεσε μάλλον ανάμεικτα συναισθήματα που ποικίλλουν από την αδιαφορία έως τη δυσφορία. Αδιαφορία στους μάλλον απηυδισμένους απ' τις (με διάφορες αφορμές) συγκρούσεις Λιβεριανούς πολίτες. Δυσφορία στα στελέχη ανταρτικών οργανώσεων που προκάλεσαν - με τη συγχρονισμένη πίεση των ΗΠΑ - την «αυτοεξορία» του Τσαρλς Τέιλορ στη Νιγηρία. Μέσα σ' όλα αυτά, ο 56χρονος νέος ένοικος του προεδρικού μεγάρου της Λιβερίας, Μόσες Μπλα, δε φαντάζει ούτε φέρελπις, ούτε «αλλαγή».

Πρώτα απ' όλα γιατί μόνον καινούριος και αμέτοχος δεν είναι στο δράμα που ταλανίζει το λαό της χώρας του, δρώντας επί χρόνια ως επιστήθιος στρατηγός στο πλευρό του Τσαρλς Τέιλορ και στους κόλπους του τότε ανταρτικού Ενωμένου Πατριωτικού Μετώπου. Ετσι, μολονότι πολλοί Δυτικοί αξιωματούχοι και ΜΜΕ έσπευσαν να τον χρωματίσουν ως τον πολύγλωσσο μέχρι πρότινος αντιπρόεδρο και πρώην πρέσβη που αποφεύγει τις χλιδές και τη δημοσιότητα, οι πολέμιοί του έχουν μάλλον κάθε λόγο να αντιτίθενται στο διορισμό του...

Αλλωστε, η πρώτη τηλεοπτική εμφάνιση του Μόσες Μπλα, που στις αρχές Ιούλη συνελήφθη για συνωμοσία με τους Αμερικανούς με στόχο την ανατροπή του επιστήθιου φίλου του Τσαρλς Τέιλορ, είναι ενδεικτική. «Σας παρακαλώ», είπε στο CNN, απευθυνόμενος στους Αμερικανούς. «Ελάτε στη Λιβερία και σώστε μας γιατί πεθαίνουμε και πεινάμε»!

Ετσι, παρά τις αντιδράσεις στη Μονρόβια, ο Μπλα (εάν αντέξει μέχρι τον Οκτώβρη) είναι ο πλέον «κατάλληλος» πρόεδρος. Αφ' ενός «ξεχνά» τις αιτίες των δεινών, αφ' ετέρου ικετεύει τους πρόθυμους - για μία ακόμη επέμβαση - Αμερικανούς...


Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ