Πέμπτη 17 Ιούνη 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Η αποκρουστική λατρεία της επιχειρηματικότητας

Παπαγεωργίου Βασίλης

Εντάξει, είπε ο πρόεδρος της ΝΔ ότι υπέρτατος στόχος της ιδεολογίας του κόμματος, του κοινωνικού φιλελευθερισμού, είναι «η αποενοχοποίηση της επιχειρηματικότητας» και «η απελευθέρωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος», αλλά η λατρεία και η αποθέωση των επιχειρήσεων όπου έχουν επιδοθεί το τελευταίο διάστημα τα κορυφαία στελέχη της ΝΔ ξεπερνούν κάθε προηγούμενο. Ο ίδιος ο Αντ. Σαμαράς, μιλώντας στη Ναυτιλιακή Λέσχη του Πειραιά, ταύτισε τους εφοπλιστές με την «καλή μοίρα της Ελλάδας», τους αποκάλεσε «παράδειγμα που δίνει κουράγιο σε όσους πιστεύουμε ότι η ανταγωνιστικότητα μπορεί να ανθίσει και μέσα στην Ελλάδα» και ζήτησε τη βοήθειά τους για «να ξαναφτιάξουμε την Ελλάδα»! Τη σκυτάλη πήρε ο Δ. Αβραμόπουλος, ο οποίος μιλώντας σε επιχειρηματική εκδήλωση, δήλωσε ορθά - κοφτά ότι δεν μπορεί να υπάρξει έξοδος από την κρίση «εάν δεν τονωθεί η επιχειρηματικότητα», διαβεβαιώνοντας μάλιστα το εκλεκτό ακροατήριο ότι «είμαστε σύμμαχοί σας». Τους ξεπέρασε όλους όμως ο γραμματέας της ΚΟ της ΝΔ, Κ. Τασούλας, ο οποίος σε ραδιοφωνική συνέντευξή του (στο «Real fm»), δε δίστασε να χαρακτηρίσει τους επιχειρηματίες της χώρας «ήρωες»(!), τους οποίους μάλιστα, όπως είπε, «θα πρέπει να τους παρασημοφορεί κάθε χρόνο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας»! Ελεος! Δεν αντέχεται το αποκρουστικό αυτό θέαμα, το αηδιαστικό «γλείψιμο», δηλαδή στους καπιταλιστές, που επιχειρούν μάλιστα να τους εμφανίσουν ως μεσσίες. Ομως, ας συνεχίσουν γιατί αποκαλύπτουν το πραγματικό πρόσωπο της βάρβαρης πολιτικής τους.

Επέτειος - συγχωροχάρτι στους ιμπεριαλιστές

Αλλη μια επέτειος για την πολύπαθη Αφρική - αυτή τη φορά «γιορτάστηκε» χτες, 16 του Ιούνη, η «Μέρα του Παιδιού της Αφρικής» - άλλη μια φορά ευχολόγια από τη ΓΙΟΥΝΙΣΕΦ, χωρίς να αγγίζει στο ελάχιστο τις πραγματικές αιτίες που εμποδίζουν την ανάπτυξη της Αφρικής προς όφελος των λαών της.

Ακόμη και οι φραστικές επισημάνσεις από την πλευρά των στελεχών της διαπνέονται από τα ιδεολογήματα της ...ανταγωνιστικότητας και την ανέξοδη υποσχεσιολογία. «Επενδύοντας στα παιδιά σήμερα, θα φέρει ωφελήματα για τις επερχόμενες γενιές», είπε ο Αντονι Λέικ, εκτελεστικός διευθυντής της ΓΙΟΥΝΙΣΕΦ. Την ίδια στιγμή, περίπου 4.500.000 παιδιά κάτω των πέντε ετών πεθαίνουν κάθε χρόνο στην Αφρική από αιτίες οι οποίες στον «πολιτισμένο» κόσμο θεωρούνται αυτονόητα αντιμετωπίσιμες. Είναι χαρακτηριστικό ότι περίπου 1,5 εκατομμύριο παιδιά από αυτά πεθαίνουν κάθε χρόνο εξαιτίας της έλλειψης πρόσβασης σε ασφαλές νερό και εγκαταστάσεις υγιεινής.

Σε ενημερωτικό δελτίο Τύπου της, η Ελληνική Εθνική Επιτροπή της ΓΙΟΥΝΙΣΕΦ δίνει μια σειρά από στοιχεία για τη δραματική κατάσταση στην οποία βρίσκονται δεκάδες εκατομμύρια παιδιά της Αφρικής (αναφέρουμε ενδεικτικά, πέρα από τα 4,5 εκατομμύρια παιδιά που πεθαίνουν κάθε χρόνο, πως περίπου 45,5 εκατομμύρια παιδιά στην υποσαχάρια Αφρική εξακολουθούν να βρίσκονται εκτός σχολείου), χωρίς, ωστόσο, να καταδεικνύει τους υπεύθυνους γι' αυτήν την εγκληματική κατάσταση.

Δηλαδή, τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, που έχουν καταληστέψει τον πλούτο ολόκληρης της ηπείρου, έχουν υποδαυλίσει εμφύλιες διαμάχες, έχουν τοποθετήσει κυβερνήσεις - ανδρείκελα μέσα από πραξικοπήματα, για λογαριασμό των πολυεθνικών εταιρειών.

Υπέρ του μνημονίου...

«Στο ασφαλιστικό η Ελλάδα πρέπει να χρωστάει χάρη στο μνημόνιο». Αν η ανατριχιαστική αυτή φράση ακουγόταν από κάποιον γνωστό μεγαλοδημοσιογράφο, εύλογα το μυαλό του «μέσου ακροατή» θα πήγαινε στην επικοινωνιακή εταιρεία «Civitas» και την προπαγανδιστική υποστήριξη που έχει αναλάβει να προσφέρει στο μνημόνιο που συνυπέγραψε η κυβέρνηση με την τρόικα, μέσω και «επαφών» της με δημοσιογράφους. Αυτό όμως δεν ισχύει για τον Φ. Καρζή, που είπε την παραπάνω φράση στο πρωινό μαγκαζίνο του «Αθήνα 9,84». Ο εν λόγω δημοσιογράφος είναι γνωστός για τις «εκσυγχρονιστικές» και φιλελεύθερες απόψεις του. Με συνέπεια εδώ και πολλά χρόνια υπερασπίστηκε από τα ερτζιανά, και όχι μόνο, τις βάρβαρες διαρθρωτικές αλλαγές που ισοπέδωναν τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, ενώ βρισκόταν πάντα στην πρώτη γραμμή της κατασυκοφάντησης των αγώνων των εργαζομένων. Οπότε δεν προκαλεί καμία έκπληξη που έφτασε στο σημείο να θεωρεί ως «εθνικό κατόρθωμα» τη διάλυση της Κοινωνικής Ασφάλισης και την κατάργηση των συντάξεων, που πλέον μετατρέπονται σε ένα φιλόπτωχο επίδομα... Αξιος υπερασπιστής της πιο άγριας εκμετάλλευσης και των καπιταλιστών.

«Κοσμογονία» μόνο για το κεφάλαιο

Αλλοτε με αφορμή την επίσκεψη Παπανδρέου στη Λιβύη και άλλοτε αξιοποιώντας την επίσκεψη Κινέζων αξιωματούχων στην Ελλάδα, η κυβέρνηση προσπαθεί να παρουσιάσει την εικόνα μιας κοσμογονίας επενδύσεων, η οποία μάλιστα - όπως ισχυρίζεται - θα παίξει καθοριστικό ρόλο στην έξοδο της χώρας από την κρίση. Με άλλα λόγια, η κυβερνητική προπαγάνδα επιχειρεί να πείσει το λαό ότι οι επενδύσεις ξένων κεφαλαίων στην Ελλάδα υπηρετούν το δικό του συμφέρον, γι' αυτό και πρέπει να στηριχτεί κάθε μεταρρυθμιστική προσπάθεια που στόχο έχει να βελτιώσει το «επενδυτικό κλίμα». Δηλαδή, να αποδεχτούν οι εργαζόμενοι το τσάκισμα των εργασιακών σχέσεων, την κατάργηση της Κοινωνικής Ασφάλισης, στοιχεία που συνθέτουν το ιδανικό «επενδυτικό κλίμα», όπως το οραματίζεται η κυβέρνηση.

Οι οικονομικές σχέσεις που οικοδομεί η κυβέρνηση με τα άλλα καπιταλιστικά κράτη, ακροβατώντας στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, δεν γίνονται με κριτήριο τα λαϊκά συμφέροντα. Η κυβέρνηση επιχειρεί να ταυτίσει το συμφέρον του εργαζόμενου με αυτό του καπιταλιστή για να εμφανίσει τις εισαγωγές ξένου κεφαλαίου σαν την σωτηρία από την κρίση. Θέλουν να κοροϊδέψουν το λαό. Το παράδειγμα των συμφωνιών που υπογράφτηκαν με τους Κινέζους είναι αποκαλυπτικό. Το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο και ο ιδιωτικοποιημένος ΟΤΕ είναι οι κερδισμένοι της υπόθεσης, αφού εξασφαλίζουν ευνοϊκούς όρους στην μεταφορά κινέζικων προϊόντων και κερδοφόρες συμπράξεις στον τομέα των τηλεπικοινωνιών, αντίστοιχα.

Ωστόσο, οι εργαζόμενοι στον ΟΤΕ θα συνεχίσουν να δουλεύουν σε καθεστώς γαλέρας, μετά τις ανατροπές που ακολούθησαν την ιδιωτικοποίηση και την πρόσφατη «εθελούσια» δήθεν αντικατάσταση του μόνιμου προσωπικού με ευέλικτους και φτηνότερους εργαζόμενους. Οι ναυτεργάτες θα συνεχίσουν να είναι θύματα της πιο άγριας επίθεσης του εφοπλιστικού κεφαλαίου. Στον αντίποδα, οι Κινέζοι εξασφάλισαν το χτίσιμο στα ναυπηγεία τους 15 και πλέον μεγάλων πλοίων, τα οποία θα μπορούσαν να δώσουν δουλειά σε χιλιάδες εργαζόμενους της ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας στη χώρα μας. Την ίδια ώρα, η Ζώνη στο Πέραμα πεθαίνει και τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά κάνουν βόλτες από τους Γερμανούς στους «επενδυτές» του Αμπού Ντάμπι, με τους εκατοντάδες εργαζόμενους να κρέμονται από μια κλωστή και να εκβιάζονται να απεμπολήσουν τα εναπομείναντα δικαιώματά τους.

Στο πλαίσιο του παγκόσμιου καπιταλιστικού ανταγωνισμού και λογαριάζοντας την κρίση σαν ευκαιρία, η Κίνα επιδιώκει να επενδύσει σε νέους κερδοφόρους τομείς τα συσσωρευμένα κεφάλαια που διαθέτει. Η ελληνική κυβέρνηση λόγω της γεωστρατηγικής της θέσης της χώρας και των προωθούμενων αντεργατικών αλλαγών που θα κάνουν ακόμα φθηνότερη την εργατική δύναμη, προσφέρει είσοδο στην ΕΕ, για τα κινέζικα προϊόντα και κεφάλαια. Τηρουμένων των αναλογιών, η Ελλάδα μετατρέπεται για τους Κινέζους σε ό,τι ήταν για τις ΗΠΑ η Ιρλανδία στις αρχές της δεκαετίας του '90. Κερδισμένο θα βγει το κινέζικο και το ελληνικό κεφάλαιο, τουλάχιστον ένα μέρος του, με δεδομένη την ανισόμετρη ανάπτυξη του καπιταλισμού. Χαμένος θα βγει με σιγουριά ο λαός. Καμιά δική του ανάγκη δεν υπηρετούν οι ανταγωνισμοί και οι κολεγιές των καπιταλιστών. Η δική του λαϊκή εξουσία είναι η μόνη που μπορεί να κατοχυρώσει διακρατικές σχέσεις στην αρχή της αμοιβαιότητας, για το συμφέρον του εργαζόμενου λαού.


Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

Να «απολυθούν χωρίς αποζημίωση» οι αντιλαϊκές πολιτικές...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ από προφανές ότι οι πολιτικές αυτής της κυβέρνησης πρέπει να ...απολυθούν άμεσα! Χωρίς καμία 4μηνη ή άλλη προειδοποίηση, και φυσικά χωρίς καμία αποζημίωση!

Γιατί όταν οι συμβάσεις καταργούνται, οι μισθοί ψαλιδίζονται, τα εργασιακά δικαιώματα πάνε περίπατο και οι εργοδότες αφήνονται ελεύθεροι να απολύουν όποιον θέλουν, όπως θέλουν και όποτε θέλουν, τότε, μόνο τέτοιες λύσεις έχουν νόημα.

Κι αν για να τους απολύσουμε όλους αυτούς πρέπει να γίνουμε «αφεντικά» σε αυτή τη χώρα, απλούστατα, ας το κάνουμε. Το μόνο βέβαιο είναι ότι μπορούμε. Αρκεί να το θελήσουμε.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΩΜΩΔΙΑ των ηλεκτρονικών Μέσων Ενημέρωσης καλύτερα να μη συζητήσουμε. Ακόμα και οι «κραγμένοι» φιλοκυβερνητικοί τηλε-αστέρες ...χτες ψέλλιζαν επιχειρώντας να υπερασπιστούν τα μέτρα!

Γιατί ήταν φανερό πως ήξεραν και ότι λένε παραμύθια και ότι ο κόσμος είναι έτοιμος να τους πάρει με τις ντομάτες.

Εμφανώς κάτι επιχειρήματα του είδους «πρέπει να πάρουμε τα μέτρα γιατί αλλιώς δε θα πάρουμε τα λεφτά» μόνο οργή, θυμό και αγανάκτηση προκαλούν. Κι αυτό είναι κάτι που το γνωρίζουν.

ΕΙΔΙΚΩΣ ΠΑΝΤΩΣ πρέπει να ασχοληθούμε με το σοβαρότατο ερώτημα που έθεσαν από το δελτίο ειδήσεων του ΜΕΓΚΑ.

Θα «περάσουν» ή όχι τα μέτρα από τη Βουλή; Ηξεραν ή όχι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και του ΛΑ.Ο.Σ. που ψήφισαν το μνημόνιο ότι τα μέτρα θα ήταν τόσο σκληρά...

Εξαιρετικό ερώτημα. Δηλαδή, πού πήγε το μυαλό τους, τι φαντάστηκαν και τι υποψιάστηκαν οι άμοιροι αυτοί βουλευτές όταν είδαν τι περιείχε το μνημόνιο;

Γιατί ακόμη και ο πλέον άσχετος με την οικονομία εργαζόμενος είχε αντιληφθεί πολύ καλά πού πάει το πράγμα. Τόσο αφελείς είναι πια;


Γρηγοριάδης Κώστας

«Νόμος» ο εκβιασμός...

Γρηγοριάδης Κώστας

Εκβιαστικές χαρακτήρισε ο ίδιος ο Γ. Παπανδρέου τις μεθόδους των προμηθευτών των νοσοκομείων, αλλά την ίδια στιγμή η κυβέρνηση υπέκυπτε αμαχητί στον εκβιασμό τους, ικανοποιώντας με το παραπάνω τα αιτήματά τους. Ούτε λίγο ούτε πολύ, η κυβέρνηση τους έδωσε 6 δισ. ευρώ από τα 7,1 δισ. που τους «χρώσταγε», διασώζοντας και διασφαλίζοντας την υψηλή κερδοφορία τους. Για ακόμα μια φορά αποδείχθηκε περίτρανα ότι χρήμα και μάλιστα ζεστό υπάρχει για τους επιχειρηματίες - προμηθευτές των νοσοκομείων, όπως υπήρχε για τις τράπεζες, τους μεγαλοξενοδόχους, τους εφοπλιστές όταν το ζήτησαν εν μέσω μάλιστα της καπιταλιστικής κρίσης, πολύ περισσότερο πριν από αυτή. Αντίθετα, την ίδια στιγμή χρήμα δεν υπάρχει για το νοσηλευτικό προσωπικό των νοσοκομείων, τους συμβασιούχους του δημοσίου, τους εργαζόμενους γενικότερα. Οταν μάλιστα κατεβαίνουν στους δρόμους του αγώνα, τότε αντιμετωπίζονται ως ταραξίες, υπονομευτές της εθνικής οικονομίας, της διεθνούς εικόνας της χώρας, κ.ο.κ. Τίποτα επιλήψιμο όμως δε βρήκε ο προπαγανδιστικός μηχανισμός της πλουτοκρατίας στον εκβιασμό των προμηθευτών του δημοσίου. Οι εργαζόμενοι οφείλουν να βγάλουν συμπεράσματα και από τη «λύση» που έδωσε η κυβέρνηση για τα χρέη των νοσοκομείων. Πάνω απ' όλα ότι είναι θέμα πολιτικής εξουσίας, δηλαδή λαϊκής εξουσίας, να υπάρξουν λύσεις με βάση τις δικές τους ανάγκες.

Η ασφάλεια του συστήματος...

Την ώρα που ολοκληρώνονται το ξεχαρβάλωμα του Ασφαλιστικού και η πλήρης και οριστική διάλυση των εργασιακών σχέσεων, η άρχουσα τάξη και η κυβέρνησή της δρουν ταυτόχρονα σε πολλά μέτωπα.

Ενδεικτικό είναι το χτεσινό δημοσίευμα στα «Νέα», όπου γίνεται λόγος για συγχωνεύσεις αστυνομικών τμημάτων στην Αττική και μείωσή τους κατά ένα τρίτο (από 148 στα 50). Οπως αναφέρει το κύριο άρθρο της εφημερίδας, με αυτές τις αλλαγές «θα απελευθερωθεί προσωπικό για να ενισχυθεί περαιτέρω το σκέλος του σχεδίου που ήδη εφαρμόζεται: Οι περιπολίες». Συμπληρώνει, δε, πως τούτη η εξέλιξη «δείχνει διάθεση προσαρμογής της αστυνόμευσης στις νέες συνθήκες και προάγει την ασφάλεια, καθώς φέρνει την παραγωγή αστυνομικού έργου κοντά στον πολίτη».

Αυτή ακριβώς η - δήθεν - «προστασία του πολίτη» είναι το τυρί, για να τσιμπήσουν οι εργαζόμενοι στη φάκα της αστυνόμευσης. Η αστική τάξη προωθεί με γοργούς ρυθμούς την αναδιάταξη όχι μόνο στον κρατικό μηχανισμό (μέσω του «Καλλικράτη»), αλλά και στα ίδια τα όργανα υπεράσπισης της εξουσίας της. Η ένταση της αστυνόμευσης αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο, το Α και το Ω για να συνεχιστεί και να κλιμακωθεί η αντιλαϊκή, η αντεργατική πολιτική. Αλλωστε, όσο συνεχίζεται αυτή η πολιτική, τόσο περισσότερο οι εργαζόμενοι θα αντιδρούν, θα βγαίνουν στο δρόμο, θα πείθονται για την ανάγκη ταξικής αντεπίθεσης απέναντι στην ταξική επίθεση που δέχονται.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο γίνονται και οι όποιες, κατά καιρούς, αναδιαρθρώσεις της Αστυνομίας. Οχι για την προστασία του πολίτη, αλλά για τον εκφοβισμό των εργαζομένων και την ασφάλεια του συστήματος...

Τέρμα τα «γκάζια»...

Τη δημιουργία ενός νέου υπερυπουργείου με απεριόριστη εξουσία και αρμοδιότητες που θα αναλάβει το ξεπούλημα της περιουσίας του δημοσίου και τη θωράκιση των μεγάλων επενδύσεων, προτείνει ο πρόεδρος του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου. «Θα προτείνουμε άμεσα στον πρωθυπουργό την κατεπείγουσα σύσταση ενός νέου υπουργείου Εθνικής Ανασυγκρότησης που θα αναλάβει την ολοκλήρωση του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων, την αξιοποίηση του συνόλου της ακίνητης περιουσίας του δημοσίου και, τέλος, τη νομοθετική θωράκιση παροχής κινήτρων για μεγάλες επενδύσεις, συγκεντρώνοντας όλες τις σχετικές αρμοδιότητες κάθε άλλου αρμόδιου υπουργείου», αναφέρει χαρακτηριστικά, σε χτεσινή δήλωσή του, ο Γ. Γραμματίδης, εκτιμώντας ότι μόνο έτσι θα αρθούν τα «εμπόδια» με τη γραφειοκρατία και τις συναρμοδιότητες μεταξύ των υπουργείων. Ομως, έρχεται δεύτερος και καταϊδρωμένος. Εδώ και βδομάδες, ο ίδιος ο πρωθυπουργός έχει εξαγγείλει τη δημιουργία υπηρεσίας στο Μέγαρο Μαξίμου που θα υπάγεται απευθείας στον ίδιο, με σκοπό ακριβώς τη διευκόλυνση των μεγάλων επενδύσεων. Το συμπέρασμα είναι ολοφάνερο. Με τέτοια εκλεκτή κυβέρνηση, ακόμα και οι «ρηξικέλευθες» προτάσεις των επιχειρηματιών έχουν γίνει πράξη πριν καν διατυπωθούν επίσημα... Γιατί, όπως είπε προχτές στο υπουργικό συμβούλιο ο πρωθυπουργός, «προτεραιότητά μας είναι να πατήσουμε γκάζι»...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Οξύνονται όλες οι αντιθέσεις

Με πεδίο τον αδυσώπητο ανταγωνισμό ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα και τους οργανισμούς, ανάμεσα στις μερίδες της πλουτοκρατίας που συντάσσονται και επιλέγουν την κρατική ομπρέλα προστασίας τους, οι λαοί της Ευρώπης βλέπουν να ξετυλίγονται μια σειρά από απάνθρωπα, σαρωτικά μέτρα πολιτικής. Εύκολα θα μπορούσε να παρατηρήσει κανείς τις σχεδόν πανομοιότυπες, ίδιας κοπής και μήτρας, νομοθετικές ρυθμίσεις που παίρνονται από τις κυβερνήσεις συνολικά στη λυκοσυμμαχία της ΕΕ όσο και στο σκληρό πυρήνα της, την Ευρωζώνη.

Οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί, οι διαμάχες των μερίδων της κεφαλαιοκρατίας το τελευταίο διάστημα παίρνουν χαρακτηριστικά ακόμη μεγαλύτερης όξυνσης. Είναι απόλυτα βέβαιο ότι δεν πρόκειται να σταματήσουν σε αυτά που ήδη έχουμε δει. Καθένας καπιταλιστής από την πλευρά του και όλοι μαζί από κοινού συνδιαμορφώνουν τη στρατηγική και την τακτική τους απέναντι στα λαϊκά στρώματα. Είναι απόλυτα βέβαιο ότι η μετάβαση από τη φάση της καπιταλιστικής κρίσης σε φάση αναιμικής αλλά και χρονικά εξαιρετικά αβέβαιης αύξησης του παραγόμενου ΑΕΠ αναγκαστικά θα γίνει διά «πυρός και σιδήρου». Από την άποψη των λαϊκών συμφερόντων οι «στρατηγικές εξόδου από την κρίση» που επιδιώκουν ΕΕ, αστικά κόμματα και καπιταλιστές θα είναι πολύ χειρότερες, προμηνύουν τα ακόμη χειρότερα και από αυτή την ίδια την καπιταλιστική κρίση, από τις συνθήκες που διαμορφώνονται στο πλαίσιο του λεγόμενου οικονομικού κύκλου.

Οι εργάτες, τα άλλα λαϊκά στρώματα έχουν ιερό καθήκον απέναντι στον εαυτό τους, απέναντι στα παιδιά και στις οικογένειές τους να μην πτοηθούν, να μην τους φοβηθούν ούτε για μια στιγμή. Το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να τους δυσκολέψουμε σε αυτά που κάνουν, σε αυτά που ετοιμάζουν. Στην κυριολεξία να καταφέρουμε να τους κάνουμε τη «χλιδάτη» ζωή τους μαύρη. Φτηνότερους εργάτες είναι αυτό που θέλουν, διεξόδους για τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαιά «τους» αναζητούν. Απίστευτος είναι και ο πακτωλός από τζάμπα χρήμα που διοχετεύουν οι μηχανισμοί τους - Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ΔΝΤ, κυβερνήσεις, κ.ά. - στους τραπεζίτες τους, για λογαριασμό και των άλλων μερίδων του κεφαλαίου. Αυτοί ανταγωνίζονται διεθνώς και για τα νομίσματά τους, μέσω των οποίων ελπίζουν να αποσπάσουν το σχετικό πλεονέκτημα, πόντους ανταγωνιστικότητας.

Τις προάλλες τα τρωκτικά του αμερικανικού μονοπωλίου πιστοληπτικής αξιολόγησης «Moody's» προχώρησαν σε νέα υποβάθμιση του ελληνικού κρατικού χρέους. Υποβάθμισαν δηλαδή την ικανότητα της κυβέρνησης να τους αποπληρώσει τα ληστρικά επιτόκια που αποσπούν από το λαό. Φοβήθηκαν, λένε, μπας και πέσει ακόμη περισσότερο το παραγόμενο ΑΕΠ, μην τυχόν και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν μπορέσει να μαζέψει όλους τους αντιλαϊκούς φόρους, για τους οποίους δεσμεύεται και στο κατάπτυστο μνημόνιο με την ΕΕ και το ΔΝΤ. Το μονοπώλιο «Moody'ς» είναι αμερικανικών συμφερόντων αλλά και ταυτόχρονα στενός και θεσμικά κατοχυρωμένος συνεργάτης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Οι «αξιολογήσεις» τους είναι θέσφατο για το κεφάλαιο συνολικά. Διαμορφώνουν τους όρους της διοχέτευσης κεφαλαίων σε κράτη, στη διατραπεζική χρηματαγορά, στη συνέχεια στις μερίδες των μεγαλοεπιχειρηματιών.

Ο λαός δεν έχει καμία δουλειά σε αυτούς τους σχεδιασμούς. Δεν έχει τίποτα το κοινό με τα συμφέροντά τους. Μονόδρομος για τον ίδιο είναι να αρνηθεί να πληρώσει τις συνέπειες της κρίσης και τα κρατικά χρέη, να απαιτήσει να πληρώσουν τώρα τα μονοπώλια, να παλέψει για το δρόμο ανάπτυξης που υπηρετεί τις δικές του ανάγκες και όχι των μονοπωλίων.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ