Κυριακή 17 Ιούνη 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ 2004
Δυσβάσταχτος ο «Ολυμπιακός» λογαριασμός

«Είναι βέβαιο ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 θα κοστίσουν πολύ ακριβά. Θα τους "χρυσοπληρώσουμε"»!

Μιά αποκαλυπτική φράση από συζήτηση που είχαμε πριν από μερικούς μήνες με αρμόδιο παράγοντα που ασχολείται με την προετοιμασία της διοργάνωσης, που επιβεβαιώνεται μέρα με τη μέρα, καθώς το κόστος των Ολυμπιακών έργων και παρεμβάσεων αυξάνεται συνεχώς.

Τον Ιούνη του 2000 η κυβέρνηση παρουσίασε μια πρώτη εκτίμηση για το κόστος των κρατικών δαπανών (κρατικός προϋπολογισμός και Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων) που θα δαπανηθούν για την Ολυμπιάδα. Σύμφωνα λοιπόν με εκείνον τον προϋπολογισμό, θα χρειαζόταν 1,15 τρισ. δρχ. για τα Ολυμπιακά έργα και δράσεις από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Ομως, πριν από μερικές μέρες διά στόματος υφυπουργού Εθνικής Οικονομίας Χρ. Πάχτα έγινε γνωστό ότι ήδη ο προϋπολογισμός έχει φτάσει το 1,5 τρισ. δρχ. και γίνονται προσπάθειες για «να μην ξεπεράσει αυτό το ποσό»...

Τα παραπάνω ποσά δεν αποκλείεται να αναθεωρηθούν (προς τα πάνω) αρκετές φορές, αφού, σύμφωνα με πληροφορίες, υπάρχουν εκτιμήσεις στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης που κάνουν λόγο για τελικό κόστος που θα ξεπεράσει κατά πολύ τα 2,5 τρισ. δρχ.!

Σήμερα παρουσιάζουμε τον προϋπολογισμό των υπουργείων ΠΕΧΩΔΕ και Μεταφορών - Επικοινωνιών για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ενώ μιλά στο «Ρ», για τα οικονομικά της Ολυμπιάδας ο Γ. Μαγγανάς, οικονομολόγος, μέλος της Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων της ΚΕ του ΚΚΕ

Κυβερνητικά «μαγειρέματα» για τον προϋπολογισμό

Τα στοιχεία που παρουσιάζει σήμερα ο «Ρ», αποδεικνύουν ότι το 1,5 τρισ. δρχ. για την Ολυμπιάδα, μάλλον είναι προϋπολογισμός - «φάντασμα»!

Μια μόνο γεύση από τα «μαγειρέματα» του προϋπολογισμού των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 που επιχειρεί η κυβέρνηση, φέρνει σήμερα στη δημοσιότητα ο «Ρ», δύο μέρες πριν η διυπουργική επιτροπή εξετάσει και αποφασίσει για το κόστος της διοργάνωσης.

Η κυβέρνηση φαίνεται πως αποφάνθηκε οριστικώς και αμετακλήτως, την προηγούμενη βδομάδα ότι ο προϋπολογισμός Ολυμπιακών έργων για το 2004 δε θα ξεπεράσει το 1,5 τρισ. δραχμές. Στην ουσία πρόκειται για ομολογία ότι αυτά που έλεγε περί 1,15 τρισ. δραχμές ακριβώς πριν ένα χρόνο, ήταν λόγια του αέρα. Και είμαστε ακόμα στο 2001...

Είναι αμφίβολο αν το ύψος του προϋπολογισμού μείνει μόνο στο συγκεκριμένο ποσό. Οχι μόνο για το γεγονός ότι οι υπερβάσεις έργων, αποτελούν τον κανόνα και όχι την εξαίρεση για τη χώρα μας (πώς αλλιώς θα γιγαντώνονταν το κατασκευαστικό κύκλωμα). Υπάρχει ακόμα ένα επιπρόσθετο στοιχείο.

Προϋπολογισμός - «φάντασμα»

Παρά τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης, τα στοιχεία που παρουσιάζει αποκλειστικά σήμερα ο «Ρ», αποδεικνύουν ότι το 1,5 τρισ. δρχ. μάλλον είναι προϋπολογισμός - «φάντασμα»!

Πώς αλλιώς να εξηγηθεί το γεγονός ότι ο προϋπολογισμός δύο μόνο υπουργείων - του ΥΠΕΧΩΔΕ και του Μεταφορών -, ανέρχεται σε κάτι παραπάνω από 1 τρισ. δραχμές, σε 1,01 τρισ. δραχμές! Ποσό το οποίο είναι αυξημένο κατά 35,4% σε σχέση με την αρχικές εκτιμήσεις. Και όλα αυτά πριν αρχίσει ακόμα η εκτέλεση των προγραμματισμένων επενδύσεων...


«Αθήνα 2004»

Τι σημαίνει αυτό; `Η ότι τα υπόλοιπα δέκα υπουργεία που εμπλέκονται στην υπόθεση θα «βολευτούν» με 500 δισ. δρχ. ή ότι κάποιος μας κοροϊδεύει. Κι αυτό γιατί αν λάβουμε υπόψη ότι μόνο για την Ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων, προβλέπεται να διατεθούν 120 δισ. δραχμές, ενώ σημαντικές θα είναι οι δαπάνες των υπουργείων Ναυτιλίας, Παιδείας, Πολιτισμού.

Επίσης, ο προϋπολογισμός της Οργανωτικής Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων «Αθήνα 2004» που φτάνει - σύμφωνα με τα σημερινά στοιχεία - τα 620 δισ. δρχ., ενώ το κόστος κατασκευής του Ολυμπιακού Χωριού που αναμένεται να φτάσει τα 125 δισ. δρχ.

Αν αθροίσουμε όλα τα παραπάνω ποσά τότε το τελικό κόστος της Ολυμπιάδας θα ξεπεράσει κατά πολύ τα 2 τρισ δρχ.

Δημιουργούνται, λοιπόν, σοβαρότατα ερωτηματικά αν ο προϋπολογισμός 1,5 τρισ. δραχμές έχει κάποια σχέση με την πραγματικότητα, η χρησιμοποιείται καιροσκοπικά και προπαγανδιστικά για τη συγκυρία της στιγμής. Δημιουργούνται σοβαρά ερωτηματικά μήπως η κυβέρνηση κρύβει την πραγματικότητα για τον προϋπολογισμό της Ολυμπιάδας, για να εφησυχάσει τον ελληνικό λαό. Γιατί ας μην ξεχνάμε. Ο ελληνικός λαός θα πληρώσει, μέσω του κρατικού προϋπολογισμού, την άκρως εμπορευματοποιημένη Ολυμπιάδα του 2004.

Οι πολυεθνικές απλώς περιμένουν στη γωνία να κάνουν λογαριασμό...


Με δεδομένο δε ότι η κυβέρνηση θέλει μέχρι το 2010 να μειώσει το δημόσιο χρέος στο 60% του ΑΕΠ κάτι που σημαίνει ότι πρέπει να εξοικονομήσει πολλά τρισ. δραχμές. Θα πρέπει να χρηματοδοτήσει επίσης και το νέο πανάκριβο εξοπλιστικό πρόγραμμα των Ενόπλων Δυνάμεων, όσο και αν το μεταθέτει χρονικά, ενώ θα πρέπει να διεξαχθούν και οι πανάκριβοι - απ' ό,τι δείχνουν τα στοιχεία- ολυμπιακοί αγώνες. Σαν πολλά τρισ. δε μαζεύονται; Ποιος θα τα πληρώσει; Ποιος άλλος εκτός από τον ελληνικό λαό;

Οι πίνακες

Οι πίνακες που δημοσιεύει σήμερα ο «Ρ» παρουσιάζουν όλα τα προς εκτέλεση έργα των υπουργείων ΠΕΧΩΔΕ και Μεταφορών. Τα έργα του ΥΠΕΧΩΔΕ διακρίνονται σε συγκοινωνιακά και σε αθλητικά.

Οι δύο στήλες παρουσιάζουν επίσης: η πρώτη την αρχική εκτίμηση για τον προϋπολογισμό του έργου και η δεύτερη αυτή που διαμορφώθηκε μετά από περισσότερο... ώριμη σκέψη. Ετσι ο προϋπολογισμός των Συγκοινωνιακών Εργων στην Αττική αυξήθηκε από 403 δισ. δραχμές σε 552 δισ. δραχμές.

Στα δε αθλητικά έργα ο προϋπολογισμός αυξήθηκε από 110 σε 139 δισ. δραχμές.

Συνολικά, δηλαδή, ο Κ. Λαλιώτης θα διαχειριστεί επενδύσεις σχεδόν 700 δισ. δραχμές και είναι αυξημένος κατά 34,7% σε σχέση με τις αρχικές προτάσεις.


Αντίστοιχα, ο προϋπολογισμός του υπουργείου Μεταφορών είναι αυξημένος κατά 36,9% από 233 δισ. δραχμές σε 319 δισ. δραχμές.

Συνολικά τα δύο υπουργεία θα χειριστούν προϋπολογισμό 1,01 τρισ δραχμές και το ξαναεπισημαίνουμε. Ολα αυτά πριν ξεκινήσουν τα έργα. Γιατί το τελικό κόστος μπορεί να μας δημιουργήσει ισχυρούς πονοκεφάλους...



Μ. Λ.

Μεγάλη οικονομική επιβάρυνση για τα λαϊκά στρώματα!

Συνέντευξη με τον Γιώργο Μαγγανά, οικονομολόγο και μέλος της Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων της ΚΕ του ΚΚΕ

«Η τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ελλάδα, εκτός από τις πολύ σοβαρές κοινωνικοπολιτικές και ιδεολογικές επιπτώσεις, θα αποτελέσει σοβαρότατη οικονομική επιβάρυνση των λαϊκών στρωμάτων». Αυτό επισημαίνει, με συνέντευξή του στο «Ρ» ο οικονομολόγος Γ. Μαγγανάς, σχετικά με τις οικονομικές επιπτώσεις από τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων. Ολόκληρη η συνέντευξη έχει ως εξής:

- Η κυβέρνηση έχει συνδέσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες με την οικονομική ανάπτυξη, τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Γενικά, παρουσιάζει το 2004 ως μια ευκαιρία για άνθηση της οικονομίας. Ισχύει κάτι τέτοιο;

- Η προετοιμασία και τέλεση Ολυμπιακών Αγώνων σε οποιαδήποτε χώρα αποτελεί, εκτός των άλλων, οικονομικό γεγονός μεγάλης εμβέλειας. Μπορεί, μάλιστα, να υποστηριχτεί ότι αποτελεί, κυρίως, οικονομικό γεγονός. Είναι, επομένως, αναμενόμενο να προκύψει μια ορισμένη και, σε μερικές περιπτώσεις, σημαντική αναζωογόνηση των κλάδων, που εμπλέκονται στην προετοιμασία και τέλεση των Αγώνων, όπως, για παράδειγμα, των κατασκευών, του τουρισμού και των τηλεπικοινωνιών, αλλά και κλάδων, που από μια πρώτη ματιά δε φαίνεται να έχουν άμεση σχέση με το γεγονός.

Το ΚΚΕ δεν αντέτεινε ποτέ στα επιχειρήματα της κυβέρνησης τον ισχυρισμό ότι δε θα παρατηρηθεί ένταση της οικονομικής δραστηριότητας και άνοδος των σχετικών δεικτών. Το θέμα, ωστόσο, εστιάζεται στο τι είδους είναι αυτή η δραστηριότητα, ποιες ανάγκες ικανοποιεί, ποια συμφέροντα εξυπηρετεί, ποιες είναι, τελικά, οι πολιτικές επιλογές που καθόρισαν τις πηγές χρηματοδότησης και τις κατευθύνσεις αξιοποίησης του κεφαλαίου που θα δαπανηθεί.

- Ποια είναι η δική σας εκτίμηση;

- Στα ερωτήματα αυτά, και ο πλέον καλοπροαίρετος παρατηρητής των εξελίξεων θα απαντούσε ότι οι ανάγκες που ικανοποιούνται είναι από μικρές έως ανύπαρκτες (ειδικές αθλητικές υποδομές στο Λεκανοπέδιο με ημερομηνία λήξης, οδικά έργα, «ευπρεπισμοί» κ.ά.) Εάν, επιπλέον, ληφθεί υπόψη το κόστος και οι προσπάθειες που απαιτούνται και θα απαιτηθούν, τα συμφέροντα που εξυπηρετούνται είναι τεράστια και αψευδής μάρτυρας αυτού είναι η σπουδή που δείχνουν τα στελέχη της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, αλλά και οι εκπρόσωποι των μονοπωλίων, που δραστηριοποιούνται στο χώρο της «αθλητικής βιομηχανίας», για την έγκαιρη και «σωστή» προετοιμασία της Ελλάδας, ότι θα ωφεληθούν οι μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις, που θα αναλάβουν την κατασκευή των έργων και την παροχή υπηρεσιών, ενώ το σημαντικότερο μέρος του κόστους θα το αναλάβει το κράτος.

Οι οπαδοί της τέλεσης των Αγώνων του κεφαλαίου στη χώρα μας δεν έχουν πρόβλημα να συμφωνήσουν με αυτές τις διαπιστώσεις, προβάλλοντας ταυτόχρονα τη γνωστή θέση, σύμφωνα με την οποία, όταν οι μεγάλοι κάνουν φαγοπότι, όλο και κάτι θα πέσει από το τραπέζι για τους μικρούς, ή, επί το κομψότερον, όταν το επιχειρηματικό κεφάλαιο ευδοκιμεί, η γενική ευημερία είναι εξασφαλισμένη - χώρια το όφελος από τη διεθνή προβολή της χώρας. Επομένως, το αρχικό ερώτημα σχετικά με την ευκαιρία οικονομικής άνθησης «γενικά» τίθεται σε σωστή βάση, εάν προστεθεί και η παράμετρος «για ποιον».

- Για ποιον, λοιπόν;

- Μια απλή σύγκριση μεγεθών είναι αρκετή: Οι δαπάνες που έχει αναλάβει το κράτος για τους Ολυμπιακούς Αγώνες υπερκαλύπτουν το χρέος του προς τους ασφαλιστικούς οργανισμούς, χρέος, που, κατά τα άλλα, δεν μπορεί άμεσα να αποπληρωθεί και που σε μεγάλο βαθμό ευθύνεται για τις ανεπάρκειες του ασφαλιστικού συστήματος, οι οποίες, με τη σειρά τους, γίνονται το πρόσχημα για την κατεδάφισή του.

Η τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ελλάδα, εκτός από τις πολύ σοβαρές κοινωνικοπολιτικές και ιδεολογικές επιπτώσεις, θα αποτελέσει σοβαρότατη οικονομική επιβάρυνση των λαϊκών στρωμάτων, όχι μόνο λόγω του ύψους της «εφ' άπαξ» εισφοράς από τον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά κυρίως από τη σπατάλη πόρων, που θα μπορούσαν να τροφοδοτήσουν άλλες μορφές οικονομικής δραστηριότητας και να ικανοποιήσουν πραγματικές λαϊκές ανάγκες, συμπεριλαμβανομένων και αυτών στην άθληση.

- Πάντως, γίνεται πολύς λόγος για αύξηση του ΑΕΠ από τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων...

- Πράγματι, γίνεται αρκετός λόγος για μια αναμενόμενη αύξηση του ΑΕΠ της χώρας, ως αποτέλεσμα της όλης δραστηριότητας, που σχετίζεται με τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Οι πιο πρόσφατες εκτιμήσεις αναφέρουν μια μεσοπρόθεσμη αύξηση της τάξης του 1,9%. Πέρα από τις όποιες ενστάσεις μπορεί να υπάρξουν, σχετικά με τον τρόπο υπολογισμού της νέας αξίας που παράγεται σε μια χώρα και απεικονίζεται στο ΑΕΠ της.

Και εδώ ανακύπτει το ερώτημα, τι είδους θα είναι αυτή η αύξηση και ποιος θα την καρπωθεί. Ενα μέρος της αύξησης θα αποτελείται από τους μισθούς των εργαζομένων, που θα απασχοληθούν σε όλες τις δραστηριότητες που σχετίζονται με την Ολυμπιάδα. Το συντριπτικά μεγαλύτερο, όμως, μέρος αυτής της αύξησης θα απεικονίζει την επιχειρηματική δραστηριότητα, τα κέρδη των καπιταλιστικών ομίλων που εμπλέκονται και θα εμπλακούν στο μέλλον.

Η δραστηριότητα αυτή θα αφορά κυρίως κατασκευαστικά έργα και κλάδους υποδομών, τομείς, δηλαδή, που είτε δε δημιουργούν μακροπρόθεσμες θέσεις εργασίας, είτε ενεργοποιούνται στην αναδιανομή ήδη υπάρχοντος εισοδήματος, χωρίς να ενισχύουν και να διευρύνουν την παραγωγική βάση της χώρας. Γι' αυτό το λόγο, η επίκληση της αύξησης του ΑΕΠ έχει κύρια προπαγανδιστικό χαρακτήρα, στην προσπάθεια να πειστούν οι εργαζόμενοι για τα πρόσθετα οφέλη, που δήθεν θα απολαύσουν.

- Κατά καιρούς, η κυβέρνηση δημοσιοποιεί εκτιμήσεις για το κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων. Πιστεύετε ότι αυτές οι εκτιμήσεις ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα;

- Η κυβέρνηση δημοσιοποιεί εκτιμήσεις, σχετικά με το μέρος του κόστους των Ολυμπιακών Αγώνων, που θα επωμιστεί άμεσα ο ελληνικός λαός. Παλαιότερες εκτιμήσεις έκαναν λόγο για 1,25 τρισ. δρχ., σήμερα αναζητούνται 2 τρισ. δρχ. και γίνεται προσπάθεια το ποσό να συγκρατηθεί στο 1,5 τρισ. δρχ. Η ταχύτητα, με την οποία γίνονται αυτές οι επανεκτιμήσεις, καθώς και οι σκοπιμότητες που οπωσδήποτε θα υπαγορεύουν μια κατευναστική τακτική από τη μεριά της κυβέρνησης, δεν αφήνουν πολλά περιθώρια εφησυχασμού.

Ακόμα και εάν γίνει αποδεκτό ότι τα μεγέθη κατά κάποιο τρόπο απεικονίζουν τη σημερινή πραγματικότητα, η εμπειρία της κατασκευής μεγάλων έργων στη χώρα μας δείχνει ότι οι κατασκευαστικές εταιρίες απαιτούν και πετυχαίνουν σημαντικές αυξήσεις των αρχικών τιμών. Στο γεγονός αυτό πρέπει να προστεθεί και ο παράγοντας των χρονικών περιορισμών, που κάνουν αντικειμενικά αδύνατη την όποια αναβολή παράδοσης των έργων, πράγμα που μάλλον θα αξιοποιήσουν οι εταιρίες και όχι προς όφελος του ελληνικού Δημοσίου.

- Ο προϋπολογισμός της «Αθήνα 2004» εμφανίζεται ισοσκελισμένος. Ωστόσο, πρόκειται να αναπροσαρμοστεί έως τη διεξαγωγή των Αγώνων. Θεωρείτε ότι θα είναι πολύ μεγαλύτερος από την αρχική εκτίμηση;

- Η ανώνυμη εταιρία, που έχει αναλάβει την οργάνωση και τέλεση των Αγώνων, εμφάνιζε τον προϋπολογισμό της αρχικά ισοσκελισμένο και, αργότερα, πλεονασματικό. Ενα ζήτημα είναι η μεγάλη καθυστέρηση, που παρατηρείται σχετικά με την παρουσίαση του επικαιροποιημένου προϋπολογισμού της εταιρίας.

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, το πρόβλημα δεν είναι η μορφή του συγκεκριμένου προϋπολογισμού. Και αυτό, επειδή το σημαντικότερο μέρος των εξόδων το έχει αναλάβει το κράτος. Είναι πιθανόν η εταιρία να εμφανίσει πλεονασματικό προϋπολογισμό ή και θετικό οικονομικό απολογισμό. Μια τέτοια εικόνα μπορεί να παρουσιαστεί με τη βοήθεια της ΔΟΕ και του ελληνικού κράτους, για να τονιστεί η επιτυχία του «εθνικού εγχειρήματος», ενώ, στην πράξη, το μεγαλύτερο μέρος των εξόδων θα το καλύψει ο ελληνικός λαός.

- Θα υπάρξει μείωση της ανεργίας, λόγω της διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων;

- Ο φάκελος διεκδίκησης της Ολυμπιάδας έκανε λόγο για 130.000 θέσεις εργασίας, που θα δημιουργούσε η ανάληψή της από την Ελλάδα. Νεότερες εκτιμήσεις του ΙΟΒΕ υπολογίζουν τον αριθμό αυτό στις 90.000. Την ίδια στιγμή, ο αριθμός των ανέργων στη χώρα μας, όπως είναι γνωστό, ξεπερνάει τους 500.000. Οι νέες θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν, όσες θα είναι τελικά, θα είναι, στο μεγαλύτερο μέρος τους, θέσεις απασχόλησης με ημερομηνία λήξης, θέσεις όπου θα εφαρμοστούν τα νεότερα επιτεύγματα της αντεργατικής πολιτικής, όπως ο νόμος 2874 και ό,τι άλλο έως τότε εισαχθεί και εφαρμοστεί στη νομοθεσία και πρακτική.

Η πλειοψηφία των θέσεων αυτών θα αξιοποιηθεί για την ατομική και προσωρινή λύση του προβλήματος όχι κατ' ανάγκη των ανέργων. Το γεγονός ότι ορισμένα στελέχη θα έχουν συμπληρώσει τα βιογραφικά τους με πλούσιες εμπειρίες και το εισόδημά τους με μερικά εκατομμύρια, δεν αλλάζει την εικόνα για την πλειοψηφία όσων ασχοληθούν με εκτελεστικές εργασίες διεκπεραίωσης, που θα πάρουν την άγουσα του απασχολήσιμου, συναντώντας και τους εθελοντές, των οποίων οι ελπίδες για κάποια θέση εργασίας μετά τους Αγώνες θα σβήσουν μαζί με τη φλόγα στην τελετή λήξης. Ως προς το επιθυμητό αποτέλεσμα της μείωσης της ανεργίας. Για το τελευταίο απαιτείται άλλη πολιτική, άλλη οικονομία, με την οποία δεν μπορεί να συμβαδίσουν τα οράματα για Ολυμπιακά κέρδη των μονοπωλίων.


Κώστας ΠΑΣΑΚΥΡΙΑΚΟΣ

Η ΑΛΛΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ
Η ντροπή πρέπει να εξαντλήσει τα όριά της

Εντάξει, παραδίδομαι! Ομολογώ το μεγαλείο σας και ομολογώ, ανυπόκριτα, και το λάθος μου να σας θεωρώ άχρηστους. Είστε, πράγματι, ικανοί. Για την ακρίβεια, είστε μοναδικοί. Ομως, παρακαλώ, κατανοήστε και τη στάση μου... Πού να φανταστώ, ο κακόμοιρος, ο άσχετος, ότι άνθρωποι απλοί, καθημερινοί, άνθρωποι χωρίς ιδιαίτερες περγαμηνές, άνθρωποι ένα τίποτα, δηλαδή, θα βάζατε κάτω όλα τα συστήματα ασφαλείας του κόσμου! Θα κάνατε το Λευκό Οίκο και το αμερικανικό Πεντάγωνο να τρίβουν τα μάτια τους. Θα γινόσαστε, εσείς οι ορεσίβιοι, οι χασοβράκες, παράδειγμα και δακτυλοδεικτούμενοι!

Μάλιστα, κύριοι. Το έπος της Ελλάδας (ξανά) ανασταίνεται. Με κάνετε να νιώθω βαθιά υπερήφανος. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι ελληνικό έργο. Και πρέπει να τους στηρίξουμε πάση θυσία. Ο καθένας, και εγώ πρώτος, νιώθω σαν να βρίσκομαι στα στρατόπεδα της Αυλίδας, έτοιμος για την εκστρατεία εναντίον της Τροίας. Μέρος αυτού του ανεπανάληπτου μεγαλείου. Και σας ικετεύω, ολοκληρώστε το έργο σας. Δώστε μεγαλύτερη χαρά στη χαρά μου. Μη διστάζετε. Εχετε ήδη το κορίτσι, την Ελλάδα, στα πόδια σας, ανάμεσα στα σκέλια σας, δώστε του μια να τελειώνουμε. Θυσιάστε την Ιφιγένεια, θυσιάστε κάθε έννοια σοβαρότητας, κανένας δε θα σας παρεξηγήσει.

Η Ιστορία, γραμμένη από σας τους ίδιους και τους ομοίους σας, δε θα αναφερθεί στις ντροπές. Θα γράψει με θετικά γράμματα για τα τρία συρματοπλέγματα περιμετρικά του Ολυμπιακού Χωριού που κατασκευάζετε. Θα γράψει για το ύψος τους και για το μάκρος τους. Θα γράψει για τα πολεμικά πλοία που θα βάλετε να περιφρουρούν το λιμάνι. Θα γράψει για τα δρακόντεια μέτρα γύρω από το στάδιο. Θα γράψει για τις μυστικές κάμερες, για τις ηλεκτρονικές εισόδους, για τα ηλεκτρονικά μάτια, για τους σκύλους της αστυνομίας, για τις μπλοκαρισμένες γαλαρίες, μέσα από τις οποίες θα οδηγούνται από γήπεδο σε γήπεδο οι αθλητές. Θα γράψει για τους 40.000 αστυφύλακες, για τους 100.000 χαφιέδες, για τους 200.000 πράκτορες. Θα γράψει για τον ύμνο στην αστυνομοκρατία. Θα αναστηθεί ο Χούβερ και θα σας δώσει συγχαρητήρια!

Και με όλα αυτά τα στατιστικά, θα πετύχετε το στόχο σας, θα ανατρέψετε τα καθιερωμένα. Ποιος να ασχοληθεί με τα αθλητικά ρεκόρ; Το άλμα επί κοντώ μοιάζει παιχνιδάκι μπροστά στο δικό σας άλμα της περιφρούρησης των ξενοδοχείων. Σε 200 περιμετρικά μέτρα απόσταση δε θα κυκλοφορεί μύγα. Θα ελεγχθούν εξονυχιστικά και οι γύρω πολυκατοικίες. Ποιος να ασχοληθεί με τα 400 ανδρών και τα 200 γυναικών, όταν θα σκέφτεται το μεγαλείο των δεκάδων ελικοπτέρων, που θα σχίζουν τους αιθέρες και θα χτενίζουν ασταμάτητα τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις; Ποιος θα νοιάζεται για τη δισκοβολία, όταν ανά πάσα στιγμή θα βλέπει να εξελίσσεται μπροστά του η χορογραφία των αστυνομικών μπλόκων; Οταν τα ουρλιαχτά των περιπολικών θα σκεπάζουν όλους τους θορύβους της πόλης; Οταν οι ταράτσες θα είναι σπαρμένες με ελεύθερους σκοπευτές;

Τέτοια μεγαλεία! Είμαστε, αληθινά, τυχεροί που ζούμε στις μέρες μας. Τυχεροί που έχουμε εσάς για κυβέρνηση. Ανθρώπους αποφασισμένους να αποδείξετε στην ανθρωπότητα πως είστε αδίστακτοι. Πως ο «τρομονόμος», που περάσατε στη Βουλή, μαζί βέβαια με τη ΝΔ, είναι μόνο η αρχή. Πως θα κάνετε οτιδήποτε περνάει από το χέρι σας για να γελοιοποιήσετε τελείως και οριστικά το πνεύμα των Ολυμπιακών Αγώνων. Τι περισσότερο, λέτε, να κάνανε οι εχθροί αυτής της ιδέας; Τίποτα, σπάσατε όλα τα ρεκόρ.

Μη σταματάτε, όμως, κύριοι. Μην επαναπαύεστε. Εχετε κι άλλη κατηφόρα να διανύσετε. Θα έρθουν και άλλοι ελεγκτές να επιθεωρήσουν τα «έργα». Η Μοσάντ δεν είπε ακόμα «ναι», η CIA δεν έδωσε ακόμα το «πράσινο». Μην ξεχνάτε πως στην Αθήνα το 2004 γίνεται η πρόβα τζενεράλε. Ποιος νοιάζεται για τους Ολυμπιακούς Αγώνες; Εδώ θα δοκιμαστεί η αστυνόμευση του μέλλοντος για τα προτεκτοράτα. Εδώ θα δοκιμαστούνε τα σύγχρονα όπλα κατά των διαδηλώσεων. Τρεις μήνες πριν την έναρξη πρέπει να σταματήσουν οι ταξικοί αγώνες. Να εφαρμοστεί η ποινή του κατ' οίκον περιορισμού των συνταξιούχων, των ανέργων και των απολυμένων. Ολων των επικίνδυνων και αντεθνικώς δρώντων στοιχείων. Οι φοιτητές, αυτά τα άκρως ύποπτα άτομα, πρέπει να φυλακιστούν κατά τη διάρκεια των αγώνων, και οι μαθητές, τα εκκολαπτόμενα αυτά τρομοκρατικά στοιχεία, να φορέσουν ομοιόμορφες στολές και να μπούνε υπό την εποπτεία του αρχιεπισκόπου. Ο λαός, γενικά, πρέπει να μπει σε καραντίνα. Ελεύθεροι θα μείνουν όσοι χρειάζονται για να γεμίζουν οι κερκίδες και όσοι δέχονται να δείχνουν ευτυχισμένοι και να χειροκροτούν άκριτα. Η ντροπή, για να 'ναι μεγάλη ντροπή, όπως αρμόζει στην περίσταση, πρέπει να εξαντλήσει τα όριά της.


Του
Νίκου ΑΝΤΩΝΑΚΟΥ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ
Και οι οργανώσεις των γυναικών στην υπεράσπισή της

Οι γυναικείες οργανώσεις δηλώνουν ενωμένες την αντίθεσή τους και διαμαρτύρονται για την ανατροπή του συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης. «Οι Ελληνίδες κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς συντάξεις», διακήρυξαν στην κοινή συνέντευξη Τύπου, που έγινε την περασμένη βδομάδα στο Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών, αναλαμβάνοντας την ευθύνη τους απέναντι στη νέα γενιά. «Δε θα αφήσουμε να μας πάρουν μέσα από τα χέρια τις κατακτήσεις μας», τόνισαν και οι δεκαέξι γυναικείες οργανώσεις, που, με πρωτοβουλία της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας, συνυπέγραψαν κείμενο διαμαρτυρίας ενάντια στα κυβερνητικά σχέδια. Γιατί, όμως, πιστεύουν ότι μεγάλος αριθμός γυναικών κινδυνεύει να μείνει χωρίς σύνταξη τα επόμενα χρόνια; «Ο συνδυασμός των αλλαγών στο ασφαλιστικό καθεστώς, με την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, μας οδηγεί σ' αυτήν την ασφαλή πρόβλεψη», υπογραμμίζουν.

Αλλωστε, δεν είμαστε μόνες, υπογράμμισε στην εισήγησή της η πρόεδρος της ΟΓΕ Καλλιόπη Μπουντούρογλου, που μόλις είχε γυρίσει από το Γκέτεμποργκ της Σουηδίας. Ολο το γυναικείο κίνημα είναι πολύ ανήσυχο στην Ευρώπη, γιατί η κοινωνική πολιτική συρρικνώνεται παντού και οι γυναίκες βρίσκονται «στο πόδι». Ειδικότερα όμως στην Ελλάδα, έχουμε μακρόχρονες παραδόσεις.

Οι ελληνικές γυναικείες οργανώσεις αγωνίστηκαν ενωμένες για πολλά θέματα στο παρελθόν και σ' ό,τι αφορά το Ασφαλιστικό κινητοποιήθηκαν και το 1992 και το 1999 με την έκθεση Σπράου...

Γνωρίζουν οι Ελληνίδες και βιώνουν «στο πετσί» τους την προσπάθεια γενίκευσης της ευέλικτης εργασίας, την ανατροπή της Κοινωνικής Ασφάλισης - όπως σημειώνουν στο κοινό κείμενο οι οργανώσεις - την υποβάθμιση των υπηρεσιών Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας, τις ελλείψεις των οποίων καλούνται να καλύψουν οι γυναίκες κι ακόμα την αυξανόμενη και μακρόχρονη ανεργία.

Οι αιτίες

Σε ακόμη χειρότερη θέση, λένε, βρίσκονται οι γυναίκες της υπαίθρου και οι νέες κοπέλες και επισημαίνουν: «Το πρόβλημα της Κοινωνικής Ασφάλισης είναι ΠΟΛΙΤΙΚΟ κι ως τέτοιο το αντιμετωπίζουμε. Οι κύριοι υπεύθυνοι για τη σημερινή κατάσταση είναι οι μέχρι σήμερα πολιτικές που ασκήθηκαν από τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Η κακή διαχείριση των δεσμευμένων αποθεματικών των Ταμείων, η εισφοροδιαφυγή, η εισφοροαπαλλαγή, η μη ασφάλιση του 1/3 των εργαζομένων Ελλήνων και σχεδόν όλων των μεταναστών είναι οι αιτίες που οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση».

Αποφασισμένες να πολεμήσουν ενάντια στη διαστροφή της αλήθειας από τους ιθύνοντες, γιατί γνωρίζουν ότι δεν είναι οι γυναίκες υπεύθυνες ούτε για το δημογραφικό ούτε για την καταλήστευση των Ταμείων, δηλώνουν ότι θα ξεκινήσουν εκστρατεία ενημέρωσης σ' όλη την Ελλάδα. Πρώτο τους όπλο, το κείμενο που υπέγραψαν, στο οποίο τονίζουν ότι «το κράτος οφείλει ήδη στις γυναίκες την εφαρμογή στην πράξη μιας σειράς δικαιωμάτων που έχουν κατακτηθεί και δεν έχουν εφαρμοστεί.

1. Την ένταξή τους στην αγορά εργασίας με πλήρη ημερήσια σταθερή απασχόληση, αύξηση των μισθών και συντάξεων, όπως από πολλά χρόνια έχει υποσχεθεί.

2. Την πλήρη ασφαλιστική κάλυψη των ανασφάλιστων εργαζομένων στο φασόν, στις εποχικές δουλιές και στα συμβοηθούντα μέλη της οικογένειας. Ουσιαστικό έλεγχο για τις συνθήκες εργασίας και ασφάλισης των ξένων εργατριών, καθαριστριών, οικιακών βοηθών.

3. Την κατάρτιση των νόμων που ανατρέπουν τις εργασιακές σχέσεις.

4. Την εφαρμογή στην πράξη της ίσης αμοιβής μεταξύ ανδρών και γυναικών.

5. Την απόδοση των εκατομμυρίων εισφορών, κυρίως των γυναικών που εργάστηκαν κάποια χρόνια και αποχώρησαν από την παραγωγή, τόσο εξ αιτίας οικογενειακών βαρών, όσο και άλλων λόγων.

6. Την κάλυψη των ανέργων γυναικών για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και επίδομα ανεργίας, για όσο χρόνο διαρκεί η ανεργία.

7. Την επιβολή αυστηρών κυρώσεων για τους εργοδότες που χρησιμοποιούν ανασφάλιστη εργασία».

Μας χρωστάνε...

Η πολιτεία, όχι μόνο δεν έκανε όσα όφειλε απέναντι στη γυναίκα που τόσο εκμεταλλεύεται, αλλά προσπαθεί κυριολεκτικά να τη «στύψει», ξαναβάζοντάς τη στο περιθώριο. Γιατί τι άλλο μπορεί να σημαίνει η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, που στερεί από τη γυναίκα την οικονομική ανεξαρτησία και την τοποθετεί στο έλεος του εργοδότη, και όλων αυτών από τους οποίους είναι εξαρτημένη;

Οι δεκαέξι γυναικείες οργανώσεις, συνειδητοποιώντας τους κινδύνους που προκύπτουν από τις αλλαγές στο Ασφαλιστικό, σε συνδυασμό με την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, απαιτούν συγκεκριμένα μέτρα για το μέλλον:

  • Να κατοχυρωθεί, να επεκταθεί και να εξασφαλιστεί ο δημόσιος και κοινωνικός χαρακτήρας της Κοινωνικής Ασφάλισης, που πρέπει να είναι υποχρεωτική, με παροχές υψηλής ποιότητας για όλες τις εργαζόμενες, τις άνεργες, τις υποαπασχολούμενες, χωρίς διακρίσεις και ανισότητες.
  • Να μη συνδεθεί η Κοινωνική Ασφάλιση με την ιδιωτική ασφάλιση.
  • Να μειωθούν τα ηλικιακά όρια και να διατηρηθεί η πενταετής διαφορά στην ηλικία συνταξιοδότησης, ως ελάχιστη αναγνώριση της ανισότιμης θέσης της γυναίκας στην κοινωνία και όχι ως διάκριση λόγω φύλου.
  • Να αυξηθούν οι μισθοί και οι συντάξεις και να κατοχυρωθεί η κατώτερη σύνταξη στα 20 ημερομίσθια του ανειδίκευτου εργάτη ή στο 80% του μισθού, ως μέτρο περιφρούρησης του συνταξιούχου από την εξαθλίωση.
  • Να υπάρξει ουσιαστική κοινωνική προστασία και ασφάλιση με κάλυψη των αναγκαίων πόρων με τριμερή χρηματοδότηση, κυρίως από την πολιτεία και την εργοδοσία και χωρίς αύξηση των εισφορών των εργαζομένων.
  • Να καλυφθούν τα ελλείμματα απ' αυτούς που τα δημιούργησαν και να αποδοθεί στα ίδια τα ασφαλιστικά ταμεία η διαχείριση της κινητής και ακίνητης περιουσίας τους.
  • Να διευρυνθούν οι ασφαλιστικές, υγειονομικές και κοινωνικές παροχές από το κράτος σε όλους και ιδιαίτερα στις ευπαθείς ομάδες (γυναίκες με ειδικές ανάγκες, χήρες, διαζευγμένες χωρίς ασφάλιση, μονογονεϊκές οικογένειες κλπ.). Οταν το Σύνταγμα κατοχυρώνει θετικές διακρίσεις υπέρ των γυναικών, είναι προκλητικό να αφαιρούνται τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα στο όνομα της «ισότητας».
  • Να μειωθούν οι ασφαλιστικές εισφορές της αγρότισσας, ώστε να εξασφαλιστεί η ασφαλιστική της αυτονομία.
Ενημέρωση, παντού!

Οι δεκαέξι γυναίκες οργανώσεις δηλώνουν ότι θα ενημερώσουν για τα θέματα αυτά τις γυναίκες σε όλη τη χώρα, θα αγωνιστούν να ματαιώσουν τα σχέδια, που έχουν σκοπό να πλήξουν τις παραπάνω αρχές και θέσεις, θα αγωνιστούν να μην προχωρήσουν οι νομοθετικές αλλαγές που θα περιορίσουν τις δημοκρατικές και κοινωνικές μας ελευθερίες.

Πώς, όμως, θα προγραμματίσουν τις αντιδράσεις τους, ενόψει, μάλιστα, του καλοκαιριού; Σε ερώτηση που τέθηκε μετά τη συνέντευξη, ήταν κατηγορηματικές και μίλησαν πολύ συγκεκριμένα. Το κείμενο που υπογράφτηκε θα κυκλοφορήσει σε χιλιάδες αντίτυπα, που θα φτάσουν στα μέλη όλων των οργανώσεων σ' όλη την Ελλάδα. Κι όχι μόνο αυτό: Κάθε γυναίκα, σ' όποιο τόπο και χώρο κι αν βρεθεί, θα αναλάβει να συζητήσει και να ενημερώσει τις γυναίκες που θα συναντήσει. Στη Γενεύη, όπου σήμερα γίνεται η Διάσκεψη της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας και συγκεντρώνονται οι εκπρόσωποι των G8 (των πλουσιότερων κρατών του κόσμου), οι γυναικείες οργανώσεις θα πάρουν μέρος στη διαδήλωση με τις αντιπροσωπείες τους και θα μοιράσουν το κείμενο διαμαρτυρίας, μεταφρασμένο στα γαλλικά. Μετά το ραντεβού και τη συνάντηση με τον υφυπουργό Ν. Φαρμάκη, οι οργανώσεις, όπως είπε η πρόεδρος της «Παναθηναϊκής» κ. Αγγέλα Φραντζεσκάκη, θα ξανασυσκεφθούν για την παραπέρα πορεία των ενεργειών τους. Τέλος, το κείμενο θα προωθηθεί στο Ευρωπαϊκό Λόμπι Γυναικών.

Οι οργανώσεις που υπέγραψαν το κείμενο διαμαρτυρίας είναι οι ακόλουθες: Αδέσμευτη Κίνηση Γυναικών, Εθνικό Συμβούλιο Ελληνίδων, Ενωση Γυναικών Ελλάδας, Ενωση Γυναικών Κρήτης, Ενωση Ελληνίδων Νομικών, Ινστιτούτο Ισότητας, Κέντρο Ερευνας Γυναικείων Οργανώσεων, Λύκειο Ελληνίδων, Επιτροπή Επιστημόνων, Ομοσπονδία Γυναικείων Σωματείων, Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας, Πανελλαδική Οργάνωση Γυναικών «Η Παναθηναϊκή», Πανελλήνια Ενωση Μητέρων Ελλάδας, Σοροπτιμιστική Ενωση Ελλάδας, Σύλλογος Ελληνίδας Νοικοκυράς, Τελεσίλλα (Ελληνικό Φεμινιστικό Δίκτυο), ΧΕΝ Ελλάδας.


Αλίκη ΞΕΝΟΥ - ΒΕΝΑΡΔΟΥ

ΕΚΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ ΤΗΣ ΕΕ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
Πίσω ολοταχώς...

Πώς το κεφάλαιο αναγορεύεται σε «εθελοντή» προστάτη του περιβάλλοντος και πώς η ανήθικη αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» τείνει να μετεξελιχθεί στην ακόμη πιο βάρβαρη «ο ρυπαίνων πληρώνεται κι ο ρυπαινόμενος πληρώνει»!..

Τις μέρες αυτές βρίσκεται στο τελικό της στάδιο η έγκριση, με τη διαδικασία της συναπόφασης, από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, του Εκτου Προγράμματος Δράσης για το Περιβάλλον (ΠΔΠ).

Το Πρόγραμμα αυτό αναφέρεται στη 10ετία 1.1.2001-31.12.2010 και αποτελεί στην ουσία τον Περιβαλλοντικό Καταστατικό Χάρτη της Κοινότητας για τη δεκαετία αυτή.

Χρεοκοπημένες αντιλήψεις και υποκρισία

Μια γενική παρατήρηση είναι ότι κινείται στις βασικές πολιτικές αντιλήψεις του 5ου ΠΔΠ («Για την Αειφόρο Ανάπτυξη»), αλλά υστερεί έναντι αυτού ως προς τον προκλητικά γενικόλογο και ασαφή χαρακτήρα του και ως προς τον υπερτονισμό του ρόλου της αγοράς. Είναι φανερό ότι η αποτυχία υλοποίησης των διακηρυγμένων στόχων και δεσμεύσεων του 5ου ΠΔΠ «συνέτισε» τους συντάκτες του, ώστε να είναι στο εξής πιο προσεκτικοί, ως προς την ανάληψη συγκεκριμένων (δηλαδή προσδιορισμένων χρονικά, ποσοτικά και ποιοτικά) στόχων, ενώ, από την άλλη, ο ανηλεής οικονομικός ανταγωνισμός της ΕΕ με τους άλλους δύο υπερατλαντικούς εταίρους της, την υποχρεώνει να αφήσει κατά μέρος τα όποια προσχήματα και να ομολογήσει απερίφραστα την πίστη της στο μεγάλο μονοπωλιακό κεφάλαιο και στους όρους της ασύδοτης δράσης του.

Στις καλύτερες περιπτώσεις του το 6ο ΠΔΠ εξαντλείται σε ευχολόγια για «βιώσιμο περιβάλλον», «καλύτερη ποιότητα ζωής», «αποτελεσματικούς μηχανισμούς ελέγχου», «ενημέρωση και παρέμβαση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας», «συμβολή στη λύση των πλανητικών προβλημάτων», «περιορισμό των επικίνδυνων αποβλήτων και ασφαλή διαχείριση των αποβλήτων γενικά». Στις συνήθεις όμως αναφορές του, είτε επιβεβαιώνει πολλές χρεοκοπημένες (και τελικά παραπλανητικές) αντιλήψεις (όπως, π.χ., «ο ρυπαίνων πληρώνει», για την αναγκαιότητα της πρόσθετης «πράσινης φορολογίας», για την υποκατάσταση του εργατικού κινήματος, ως παράγοντα προάσπισης του εργασιακού και ευρύτερου περιβάλλοντος, από τις άχρωμες και επίσημα χρηματοδοτούμενες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις - ΜΚΟ, για τον αειφόρο ρόλο της ελεύθερης αγοράς (!)), είτε εισάγει σε ευρωπαϊκό επίπεδο νέες καινοτόμες, πλην όμως διεστραμμένες ηθικά και περιβαλλοντικά, καταδικασμένες ήδη πρακτικές και εργαλεία με αποκορύφωμα την περιβόητη εμπορία των αέριων ρύπων «θερμοκηπίου».


Είναι, αλήθεια, αποκαλυπτικό της απέραντης υποκρισίας και της απάνθρωπης φύσης του ιμπεριαλισμού και ειδικότερα του ευρωπαϊκού τμήματός του, ότι ο απολογισμός του 5ου ΠΔΠ και η προετοιμασία του 6ου ΠΔΠ γίνονταν τη στιγμή που τα πολιτικά όργανα της ΕΕ και οι αντίστοιχες κυβερνήσεις αφάνιζαν εκ του ασφαλούς στη Νέα Γιουγκοσλαβία ολόκληρους πληθυσμούς, κατέστρεφαν υποδομές δεκαετιών, εξαφάνιζαν οικοσυστήματα και δάση, ρύπαιναν με τους βομβαρδισμούς χημικών εγκαταστάσεων σε τεράστιες εκτάσεις αέρα, νερά και εδάφη, αχρήστευαν με τις βόμβες απεμπλουτισμένου ουρανίου, σε άγνωστου βάθους χρονικό ορίζοντα, πολύτιμους φυσικούς πόρους.

Το ίδιο αποκαλυπτική της έμφυτης ανικανότητας του ιμπεριαλισμού να δώσει έστω και κολοβή λύση στα πλανητικά προβλήματα, που ο ίδιος δημιουργεί και επιτείνει, είναι η απόσυρση, διά στόματος νέου «πλανητάρχη», της υπογραφής των ΗΠΑ από το Πρωτόκολλο του Κιότο για τον περιορισμό των αερίων «θερμοκηπίου». Οταν πια στην Πρόταση για το 6ο ΠΔΠ είχε ήδη διατυπωθεί, ως μια από τις βασικές του προτεραιότητες, «η επικύρωση και εφαρμογή του Πρωτοκόλλου του Κιότο», βγήκε ο κ. Μπους και το έγραψε στα παλαιότερα των υποδημάτων του!

Ομολογούν την αποτυχία

Είναι προφανές, ότι το 6ο ΠΔΠ, στην τελική του πλέον μορφή, θα μας απασχολήσει πολλές φορές και για πολλά χρόνια. Από τώρα, όμως, μπορούμε να κάνουμε μερικές βασικές επισημάνσεις:

1. Από το 6ο ΠΔΠ απουσιάζει μια συνοπτική αναφορά στα αποτελέσματα του 5ου ΠΔΠ. Παρ' όλα αυτά διακρίνει κανείς, προσεκτικά κρυμμένες, στο πολυσέλιδο κείμενο της Ανακοίνωσης της Επιτροπής, φράσεις που αποκαλύπτουν την ουσιαστική αποτυχία του 5ου ΠΔΠ να προσεγγίσει, έστω, τους στόχους που έθεσε:

  • Αναγνωρίζεται στη «Συνοπτική Περίληψη» ότι αν και σημειώθηκε πρόοδος στη μείωση των επιπέδων ρύπανσης σε ορισμένες περιοχές, τα προβλήματα παραμένουν και το περιβάλλον θα συνεχίζει να φθίνει. Οι δεκαετείς όρκοι πίστης στην «Αειφορία» αποδείχτηκαν και διά στόματος Βρυξελλών χωρίς κανένα αντίκρισμα.
  • Ομολογείται ότι υπάρχουν ενδείξεις για αύξηση των αλλεργικών ασθενειών, του καρκίνου και άλλων ασθενειών. Η υγεία, δηλαδή, των εργαζομένων επιδεινώνεται.
  • Διαπιστώνεται χαμηλή ποιότητα του περιβάλλοντος λόγω Γεωργίας, Βιομηχανίας και Διαχείρισης Αποβλήτων με συνέπειες και στην ανθρώπινη υγεία.
  • Σημειώνεται ότι οι όγκοι των αποβλήτων συνεχίζουν να αυξάνονται οδηγώντας σε απώλεια γης και πόρων, καθώς και ρύπανση.
  • Περιορίζεται η φέρουσα ικανότητα του πλανήτη. Σημειώνονται «επίμονα προβλήματα», όπως η αλλαγή του κλίματος, η απώλεια βιοποικιλότητας, η απώλεια και υποβάθμιση εδαφών, η συσσώρευση χημικών ρύπων.
«Ο ρυπαίνων πληρώνεται!..»

2. Η συμμόρφωση των επιχειρήσεων με τους θεσπισμένους κανόνες θα πρέπει στο εξής, σύμφωνα με τους ιθύνοντες της ΕΕ, να ανταμείβεται! Είναι προφανές ότι οι συντάκτες του 6ου ΠΔΠ παραδέχονται έτσι δημόσια ότι η ασύδοτη και παράνομη περιβαλλοντικά δράση των πολυεθνικών αποτελεί τον κανόνα, οπότε η εξαίρεση οφείλει να τυγχάνει επιβράβευσης. Ο ανήθικος κανόνας «ο ρυπαίνων πληρώνει» ολισθαίνει παραπέρα στην πρακτική: «Ο ρυπαίνων πληρώνεται κι ο ρυπαινόμενος πληρώνει»!

3. Ομολογείται ότι «ένα άτομο στο δυτικό κόσμο καταναλώνει μέχρι και 50 φορές περισσότερους πόρους στη διάρκεια της ζωής του απ' ό,τι το μέσο άτομο σε μια αναπτυσσόμενη χώρα». Κι αυτό για να προβληθεί τελικά ως απειλή για τον πλανήτη «η φυσική», κατά τα άλλα, «επιθυμία των αναπτυσσόμενων χωρών να επιτύχουν και αυτές την υλική ευημερία»!!! Ο ρόλος που επιφυλάσσεται ύστερα από αυτό για τις νέες προς ένταξη στην ΕΕ χώρες, είναι «να απολαμβάνει η Κοινότητα πλουσιότερη βιοποικιλότητα, εκτεταμένες περιοχές παρθένων τοπίων», όσες, τέλος πάντων, απόμειναν από τους παρατεταμένους βομβαρδισμούς και τους υποκινούμενους πολέμους...

Ο... «εθελοντισμός» του κεφαλαίου!

4. Πολύς λόγος γίνεται στο 6ο ΠΔΠ για την ένταξη της περιβαλλοντικής διάστασης και στις άλλες πολιτικές και ιδιαίτερα σ' αυτές του οικονομικού τομέα. Πώς προτίθεται να το επιτύχει αυτό; Να πώς:

α) Με «την ανάληψη εθελοντικής πρωτοβουλίας», που «θα αφορά κατευθυντήριες γραμμές για την εισαγωγή δεδομένων περιβαλλοντικού κόστους στις ετήσιες λογιστικές καταστάσεις των εταιριών», δηλαδή, όπως λέει κι ο λαός μας, «φέξε μου και γλίστρησα»!

β) Απευθύνοντας «Πρόσκληση στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων να προωθήσει την ενσωμάτωση περιβαλλοντικών στόχων και θεωρήσεων στις δανειστικές της δραστηριότητες» (!!!), ξεφτιλίζοντας έτσι και τον ορισμό της υποκρισίας.

5. Η ανήθικη «εμπορία των αερίων ρύπων», που οι διεστραμμένοι εγκέφαλοι του μεγάλου κεφαλαίου επινόησαν στο Κιότο, ως εργαλείο άσκησης περιβαλλοντικής πολιτικής, βαφτίζεται, τώρα, «χρήση συναλλακτικού συστήματος για τις εκπομπές» και παίρνει περίοπτη θέση στην «προσπάθεια» της ΕΕ για την προστασία του περιβάλλοντος. Το «εργαλείο» αυτό απαγορεύει μαθηματικά την υπερκάλυψη οποιουδήποτε στόχου και σιγουρεύει, αντίθετα, σε συνθήκες «ελεύθερης αγοράς» τη μη κάλυψη των συνολικών διαχρονικών στόχων, ανοίγοντας όμως πεδίον δόξης λαμπρόν στο πολυεθνικό κεφάλαιο.

Συμπέρασμα

Ας κρατήσουμε, λοιπόν, ένα πρώτο συμπέρασμα:

Μετά την οικτρή αποτυχία του 5ου ΠΔΠ, τη χρεοκοπία στη συνείδηση του κόσμου ρηξικέλευθων όρων και στόχων, όπως «αειφορία», «μείωση αποβλήτων», «περιορισμός των αερίων θερμοκηπίου» και την απομυθοποίηση πολυδιαφημισμένων διεθνών συγκροτημάτων ως δήθεν οικολογικών οργανώσεων, η ΕΕ με το 6ο ΠΔΠ στρέφεται μονόπλευρα και ανοιχτά πλέον προς τον ιδιωτικό τομέα και το πολυεθνικό κεφάλαιο για τη διαχείριση της περιβαλλοντικής κρίσης, χωρίς τα όποια προσχήματα κρατούσε στο 5ο ΠΔΠ, μη έχοντας έτσι να ζηλέψει τίποτα από το μεγάλο υπερατλαντικό της εταίρο.

Είναι χαρακτηριστικό ότι από τους «πέντε δρόμους στρατηγικής δράσης» που υιοθετούνται, οι δύο είναι ουσιαστικοί (οι άλλοι τρεις είναι στην ουσία απλά διαδικαστικά ευχολόγια για «εφαρμογή της νομοθεσίας», για «την ένταξη της περιβαλλοντικής διάστασης στις άλλες πολιτικές» και για «καλύτερες αποφάσεις διαχείρισης και σχεδιασμού χρήσης γης»):

- «Η εξεύρεση νέων τρόπων στενότερης συνεργασίας με την αγορά μέσω επιχειρήσεων και καταναλωτών», και

- «Η αντιμετώπιση των ανθρώπων ως ιδιωτών».

Τόσο απλά, τόσο ωμά, τόσο κυνικά. Θα τους αφήσουμε;


Του
Μπάμπη ΖΙΩΓΑ
Ο Μπάμπης Ζιώγας είναι Πολιτικός Μηχανικός-Υγιεινολόγος, μέλος του Τμήματος Τοπικής Αυτοδιοίκησης και Περιβάλλοντος της ΚΕ του ΚΚΕ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ