Από πρόσφατη κινητοποίηση εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία

Στα 200 υπολογίζονται από ενώσεις και συλλόγους γιατρών τα κρεβάτια Μονάδων Εντατικής Θεραπείας - 100 μόνο στο Λεκανοπέδιο - που είναι εξοπλισμένα και παραμένουν κλειστά επειδή και η σημερινή κυβέρνηση - όπως και οι προηγούμενες - δεν προχωρά στις απαραίτητες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού.

Εδώ και μήνες εκκρεμεί η πρόσληψη 400 νοσηλευτών και 100 γιατρών, που θα στελεχώσουν τις ΜΕΘ και τις Μονάδες Αυξημένης Φροντίδας (ΜΑΦ) στα δημόσια νοσοκομεία. Αλλά κι όταν αυτές γίνουν, θα είναι διετείς συμβάσεις εργασίας μέσω ΚΕΕΛΠΝΟ και όχι προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, δηλαδή για προσωρινή κάλυψη ορισμένων κενών και μάλιστα όχι με χρήματα από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Χαρακτηριστική των ελλείψεων είναι η προειδοποίηση που απευθύνει προς την 1η Υγειονομική Περιφέρεια και το υπουργείο Υγείας το σωματείο Εργαζομένων Νοσοκομείου «Αλεξάνδρας», ότι «υπάρχουν τμήματα που πλέον θα πρέπει να κλείσουν, καθώς δε δύνανται να καλύψουν τις βάρδιες» και ότι «το νοσοκομείο θα προβεί σε σύμπτυξη τμημάτων με αποτέλεσμα τη μείωση των ενεργών κλινικών».

Σύμφωνα με το σωματείο, ούτε οι μισές οργανικές θέσεις δεν καλύπτονται από το νοσηλευτικό και μαιευτικό προσωπικό, ενώ υπάρχει αύξηση της προσέλευσης ασθενών κατά 30%. Οι μαίες και οι νοσηλεύτριες εργάζονται χωρίς ρεπό και άδειες. Η αναλογία νοσηλευτή ανά ασθενή είναι 1/30 και στις Μονάδες του νοσοκομείου 1/10, καθιστώντας τα τμήματα αυτά επιρρεπή σε ατυχήματα και λοιμώξεις. Ενας τραυματιοφορέας καλύπτει 100 κλίνες, ενώ το τεχνολογικό (παραϊατρικό) προσωπικό πλέον δεν μπορεί να καλύψει τις βάρδιες.

Στο Μικροβιολογικό Τμήμα δεν υπάρχουν ειδικευμένοι γιατροί, ενώ η αιμοδοσία δεν μπορεί να λειτουργήσει. Οι επικουρικοί γιατροί (σ.σ. συμβάσεις ενός έτους) μόλις εκπαιδεύονται φεύγουν. Αντίστοιχα, οι 5μηνες και 8μηνες συμβάσεις που συνάπτονται συνολικά στο νοσοκομείο, δεν αποτελούν λύση, αφού το προσωπικό μόλις μάθει τη δουλειά φεύγει και παραμένει το κενό μέχρι την επόμενη πρόσληψη με σύμβαση κ.ο.κ.

Ιδια κατάσταση και στον «Ευαγγελισμό», όπου στην τελευταία γενική εφημερία του Σαββάτου, όπως σημειώνει το Σωματείο Εργαζομένων, προσήλθαν 1.250 ασθενείς και έγιναν 220 εισαγωγές. Μόνο στη Γ' Παθολογική Κλινική εισήχθησαν 57 ασθενείς, ενώ η κλινική δυνατότητα είναι για 32 ασθενείς. Από τις εισαγωγές, οι 50 «νοσηλεύτηκαν» σε ράντζα τουλάχιστον για ένα 24ωρο. Αν σε αυτά προστεθούν και τα 15 μόνιμα ράντζα στην Ψυχιατρική Κλινική, ξημερώματα Κυριακής στο νοσοκομείο υπήρχαν συνολικά 65 ασθενείς σε ράντζα!

Ολα αυτά καταδεικνύουν την παντελή έλλειψη Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, την απαξίωση του ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού και των υποδομών στα δημόσια νοσοκομεία, τις επιπτώσεις από την κατάργηση τμημάτων και κλινών, τον τεράστιο όγκο δουλειάς και την έλλειψη προσωπικού, σημειώνει το σωματείο και απαιτεί γενναία κρατική χρηματοδότηση και μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στα νοσοκομεία.

Ολοι αυτοί που ευθύνονται για την εφαρμογή (όπως η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ), ή αυτοί που στήριζαν ή ανέχονταν (όπως οι προαναφερόμενοι φορείς), όλα αυτά τα χρόνια, την πολιτική των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στην Υγεία, δηλαδή την πολιτική στη βάση «κόστους - αποτελεσματικότητας», που οδήγησε στο παραπέρα ξεχαρβάλωμα του δημόσιου συστήματος Υγείας, που και πριν λειτουργούσε οριακά, τώρα αναθέτουν στους εισαγγελείς να δώσουν λύση σε ένα καθαρά πολιτικό και μάλιστα ταξικό ζήτημα. Ακόμα και καμία «ατασθαλία» να μη γίνει, οι νόμοι που έφτιαξαν όλοι τους (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ) θέτουν σε κίνδυνο ακόμα και ζωές, καταδικάζοντας τους ασθενείς να έρχονται αντιμέτωποι με τις τραγικές ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές στις δημόσιες μονάδες Υγείας και να μην ξέρουν πού και για ποιο πράγμα να πρωτοπληρώσουν.

Ολοι αυτοί δεν αντιπαλεύουν την πολιτική της ραγδαίας μείωσης των κρατικών δαπανών, αλλά, αντίθετα, την υπεραμύνονται με διάφορα επιχειρήματα που εκφράζουν και τη διαφορετική μορφή διαχείρισης που επιλέγει να εφαρμόσει το κάθε αστικό κόμμα. Σε αυτήν την πολιτική είναι στυλοβάτες οι διάφοροι επιστημονικοί σύλλογοι όταν μιλούν και εκπονούν σχετικές μελέτες για την αναγκαιότητα εφαρμογής του κριτηρίου του «κόστους - οφέλους» στην Υγεία, για την «ανάπτυξη ανταγωνιστικών και οικονομικά βιώσιμων συστημάτων Υγείας».

Ολα αυτά συμβαίνουν διότι οι καταγγελίες στον Αρειο Πάγο και οι δηλώσεις τους μπροστά στις κάμερες είναι η μόνη διαφοροποίησή τους από την κυβερνητική πολιτική. Η δε κυβέρνηση, παίρνοντας τη σκυτάλη από τους προηγούμενους, προχωράει ακάθεκτη στην εφαρμογή της στρατηγικής της ΕΕ για μείωση των κρατικών δαπανών και αύξηση των πληρωμών των ασθενών. Με αυτήν τη στρατηγική συμφωνούν όλα τα κόμματα (φιλελεύθερα, σοσιαλδημοκρατικά, οπορτουνιστικά) μηδενός εξαιρουμένου από αυτά που στηρίζουν την πολιτική της ΕΕ.

Αν αυτό δεν είναι εγκλωβισμός στην αντιλαϊκή πολιτική και υποταγή των λαϊκών αναγκών στα συμφέροντα του κεφαλαίου που στο ακέραιο υπηρετεί η κυβέρνηση, τότε τι είναι; Μπορεί αυτή η συμβιβαστική στάση, η ενσωμάτωση με αλλότρια, ξένα προς το λαό συμφέροντα όπως και η εξίσου αντιδραστική αντίληψη περί ανάθεσης στη Δικαιοσύνη της λύσης πολιτικών ζητημάτων να οδηγήσουν σε άνοδο της πάλης του λαϊκού κινήματος; Οχι βέβαια.

Στο μόνο που οδηγούν αυτές οι στάσεις και συμπεριφορές, και αυτό επιδιώκουν οι αστοί και οι υπηρέτες τους, είναι στο να αποπροσανατολίσουν και να γίνουν τροχοπέδη στην ανάπτυξη ενός εργατικού - λαϊκού κινήματος σε αντιμονοπωλιακή - αντικαπιταλιστική κατεύθυνση. Επίσης, η εκτόνωση της λαϊκής αγανάκτησης που υπάρχει και φουντώνει να διοχετεύεται σε ανώδυνες «δράσεις», όπως οι προαναφερόμενες ή «οι ολονυχτίες των πλατειών» που προσπαθούν να τις αναβιώσουν. Τώρα όμως «έχουν γνώση οι φύλακες». Ας επιστρατεύσει ο λαός την πείρα του γιατί εμείς λέμε ότι «ο μόνος δρόμος είναι αντεπίθεση και πάλη».

Με το 1/3 του ενήλικου πληθυσμού στη χώρα (περίπου 2 εκατ.) να έχουν υπέρταση, το 40% αυτών (πάνω από 800.000) να είναι αδιάγνωστοι και το 80% (πάνω από 1,5 εκατ.) να μην έχει ρυθμιστεί με φαρμακευτική θεραπεία, η Παγκόσμια Μέρα για την Υπέρταση (17 Μάη) αναδεικνύει ορισμένα ζητήματα, όπως παρουσιάστηκαν και σε χτεσινή συνέντευξη Τύπου της Ελληνικής Εταιρίας Υπέρτασης (ΕΕΥ): Απουσία αναβαθμισμένων δημόσιων και δωρεάν Μονάδων Υγείας για όλους, συστηματικών προληπτικών ελέγχων, δυσκολία των ασθενών να αγοράσουν φάρμακα και να παρακολουθούνται συχνά από γιατρό, κακές συνθήκες διαβίωσης και ανθυγιεινές συνήθειες.

Επιπλέον, τα τελευταία χρόνια παρουσιάζεται αύξηση των υπερτασικών περιστατικών σε παιδιά και εφήβους λόγω παχυσαρκίας, καθιστικής ζωής, κακής διατροφής.

«Τα παραπάνω ευρήματα έχουν άμεσες επιπτώσεις στη συχνότητα των εμφραγμάτων καρδιάς και των εγκεφαλικών επεισοδίων στη χώρα. Η υπέρταση είναι η πρώτη αιτία νόσου στις αναπτυγμένες χώρες, η πρώτη αιτία εγκεφαλικού επεισοδίου και καρδιακής ανεπάρκειας και η δεύτερη αιτία εμφράγματος της καρδιάς. Ταυτόχρονα όμως η υπέρταση είναι αντιμετωπίσιμος παράγοντας κινδύνου για νόσο ή θάνατο διεθνώς», επισημαίνει η ΕΕΥ.

Με αφορμή το υψηλό ποσοστό των αρρύθμιστων υπερτασικών, ειπώθηκε ότι ιδιαίτερα σε περίοδο οικονομικής κρίσης, παρατηρείται έλλειψη ενδιαφέροντος, δυνατότητας και χρημάτων να επισκεφθεί ο ασθενής το γιατρό, δυσκολία ή αδυναμία να προμηθευτεί τα φάρμακά του - τα οποία πρέπει να παίρνει καθημερινά εφ' όρου ζωής - παραπέρα υποβάθμιση της δημόσιας ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Οπως αναφέρθηκε στη συνέντευξη, οι οικονομικές κρίσεις συνδέονται με αύξηση των καρδιαγγειακών περιστατικών, παράγοντας των οποίων είναι και η υπέρταση, ενώ και την «περίοδο Θάτσερ» στη Μ. Βρετανία παρατηρήθηκε αύξηση της καρδιαγγειακής θνησιμότητας λόγω της επιδείνωσης και εμπορευματοποίησης των δημόσιων υπηρεσιών Υγείας.