Σάββατο 17 Μάη 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κοκορομαχία για την Παιδεία

Γρηγοριάδης Κώστας

«Ποιοτικό άλμα της ΝΔ - Αμήχανος ο Ευθυμίου κάνει λόγο για πρόγραμμα κουρελού» («Καθημερινή»). «Σύγκρουση για την Παιδεία - Για "πρόγραμμα κουρελού" μιλάει ο κ. Ευθυμίου» («Το Βήμα»). «Αλλαγές προτείνει η ΝΔ, ο Ευθυμίου καταγγέλλει λαϊκισμό - ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ για την Παιδεία» («Ελευθεροτυπία»). Αυτοί ήταν μερικοί από τους πρωτοσέλιδους τίτλους των χτεσινών εφημερίδων. Και δε λέμε, ανέβηκαν προχτές οι τόνοι της αντιπαράθεσης, μεταξύ κυβέρνησης και ΝΔ. Ηταν, όμως, μια αντιπαράθεση εντελώς ανούσια και κούφια. Πραγματική κοκορομαχία. Με το εκπαιδευτικό πρόγραμμα που ανακοίνωσε η ΝΔ, στην πραγματικότητα «υιοθετεί, στηρίζει και δηλώνει έτοιμη να συνεχίσει επάξια την κυβερνητική πολιτική για την ολοσχερή συμμόρφωση της εκπαίδευσης στα συμφέροντα της αγοράς», όπως εύστοχα σημείωσε το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ. Γι' αυτό και η δικομματική... σύγκρουση περιορίστηκε σε ορισμένες επιμέρους ρυθμίσεις, όπως οι πανελλαδικές εξετάσεις της Β' Λυκείου. Αυτό κάνουν κυρίαρχο, όμως, οι χτεσινές εφημερίδες, αναπαράγοντας με τη σειρά τους τη δικομματική κοκορομαχία.

ΥΓ.: Ισως, η έντονη αντίδραση του υπουργού Παιδείας, πέρα από τους προφανείς λόγους προεκλογικής δικομματικής αντιπαράθεσης, να οφείλεται και στο γεγονός, πως η ΝΔ τον πρόλαβε και δεν ανακοίνωσε πρώτος την κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων στη Β' Λυκείου...

Η τακτική της κοροϊδίας

Εκπληξη και απορία εξέφρασε προχτές, από τις Βρυξέλλες, ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Αμπντουλάχ Γκιούλ, σχετικά με τις αλλεπάλληλες παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου από τουρκικά μαχητικά αεροπλάνα. Σημείωσε, μάλιστα, ότι για πρώτη φορά έλαβε γνώση του θέματος, από τον κοινοτικό επίτροπο Γκ. Φερχόιγκεν, με τον οποίο είχε συναντηθεί πριν από λίγη ώρα.

Ολ' αυτά δεν τα λέμε εμείς. Τα δημοσιοποίησε ο υπουργός Εξωτερικών, Γ. Παπανδρέου. Οπως καταλαβαίνετε, η τακτική της κοροϊδίας δεν αποτελεί, ούτε ελληνική πατέντα, ούτε μονοπώλιο του ΠΑΣΟΚ...

Ο πανικός της «Αυγής»

Προχτές, η «Αυγή» έκανε μια χυδαία επίθεση στο ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ, διαστρεβλώνοντας συνειδητά και κατάφωρα, τόσο τις θέσεις τους, όσο και την πρακτική τους, σχετικά με το θέμα της ΣΙΣΣΕΡ ΠΑΛΚΟ. Για όλ' αυτά, πήραν αποστομωτική απάντηση από το χτεσινό «Ριζοσπάστη». Χτες, όμως, η «Αυγή» επανέρχεται. Με άλλο τροπάρι τώρα. Προχτές, έγραφε -ανάμεσα σε άλλα- ότι το ΚΚΕ θεωρεί τις εργάτριες υπεύθυνες για το κλείσιμο του εργοστασίου, ενώ, την παραμονή βρισκόταν εκεί η Αλέκα Παπαρήγα και δήλωνε στην πράξη την αποφασιστική συμπαράσταση του Κόμματος. Χτες, ...ανακάλυψε «διχαστική παρέμβαση του ΚΚΕ». Ποια ήταν αυτή; Η απεργιακή συγκέντρωση συμπαράστασης της Ομοσπονδίας Εργαζομένων Κλωστοϋφαντουργίας, Ιματισμού, Δέρματος (ΟΕΚΙΔΕ), στη διάρκεια της προχτεσινής 4ωρης στάσης εργασίας του κλάδου στην Αθήνα, την οποία αποφάσισε η Ομοσπονδία, ώστε να εκφραστεί και πρακτικά η αλληλεγγύη της στις εργάτριες της ΣΙΣΣΕΡ!

Καταλαβαίνουμε, βέβαια, τον πανικό του ΣΥΝ και της «Αυγής». Η περίπτωση της ΣΙΣΣΕΡ δεν αποτέλεσε μόνο μια ακόμη, χειροπιαστή και αποκαλυπτική απόδειξη του βαθιά αντιλαϊκού χαρακτήρα των «νόμων της αγοράς», της λογικής και πολιτικής των «ευρωμονοδρόμων» κλπ., κλπ. Αποτέλεσε, ταυτόχρονα, και μια χεροπιαστή απόδειξη των αδιέξοδων θέσεων και αυταπατών του ΣΥΝ, όπως και της πρακτικής του συμβιβασμού και της συναίνεσης, που ακολουθούν τα στελέχη του. Κι όλ' αυτά γίνονται φανερά, είτε το θέλουν είτε όχι.

Τα «ιστορικά λάθη» του «Ρ» και ο Ν. Κι.

Για ιστορικά λάθη μας εγκαλεί ο Ν. Κι. από τις στήλες της χτεσινής «Ελευθεροτυπίας», αναφερόμενος στο δημοσίευμα συντάκτη μας στον Κυριακάτικο «Ρ» αναφορικά με την πρώτη Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης του 1963. Είναι γνωστό, όμως, ότι τα ιστορικά δημοσιεύματα της εφημερίδας μας στηρίζονται πάντοτε σε ιστορικές πηγές και συνοδεύονται από εκτενή βιβλιογραφία. Το ίδιο συνέβη και με το επίμαχο δημοσίευμα, οπότε πριν ο Ν. Κι. μας εγκαλέσει για ιστορικά λάθη, θα έπρεπε να κοιτάξει τις πηγές που χρησιμοποιούνται. Ετσι θα διαπίστωνε ότι την πληροφορία για συγκρότηση Επιτροπής πορείας από μέρους της ΕΔΑ στις αρχές του 1963 τη δίνει ο Σπ. Λιναρδάτος στο κλασικό του έργο «Από τον Εμφύλιο στη Χούντα», ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, εκείνο τον καιρό ήταν στην ηγεσία της ΕΔΑ. Επίσης, την ονομασία των οργανώσεων στην ολοκληρωμένη τους μορφή για μεν την ΕΕΔΥΕ την παίρνουμε από τον Λιναρδάτο, για δε το σύνδεσμο «Μπέρτραντ Ράσελ» την παίρνουμε από το βιβλίο της Κατερίνας Σαιν- Μαρτέν, «Λαμπράκηδες - ιστορία μιας γενιάς». Αυτά για την τάξη των πραγμάτων...

Προεκλογικό παζάρι και στην Παιδεία

Πλειστηριασμός υποσχέσεων και η γνωστή δικομματική κοκορομαχία, που έχει προεκλογικά κίνητρα, συνόδευσαν την προχτεσινή παρουσίαση από τη Νέα Δημοκρατία του προγράμματος Παιδείας. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, παίρνοντας την «πάσα» από την εταίρο της, προσπαθεί να εμφανίσει φιλολαϊκό προσωπείο και δήθεν ευαισθησία για τα παιδιά που ετοιμάζονται να ξεκινήσουν από τη Δευτέρα τον εξεταστικό μαραθώνιο. Και οι δύο, και στο θέμα της Παιδείας, είναι στην ίδια όχθη του ποταμού.

Συναγωνίζονται ποιος καλύτερα θα εξυπηρετήσει τα συμφέροντα του κεφαλαίου, για πλήρη προσαρμογή της εκπαίδευσης στις ανάγκες του. Εκπαίδευση κατακερματισμένη, συστήματα εξεταστικά, που με τη μία ή την άλλη εκδοχή συνδέουν το σχολείο είτε με ληξιπρόθεσμες «επαγγελματικές» καταρτίσεις είτε με τον τρόπο εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Το διπλό σχολικό δίκτυο Ενιαίο Λύκειο και ΤΕΕ (ΠΑΣΟΚ) ή Επαγγελματικό Λύκειο (ΝΔ) δείχνει και την κατεύθυνση της κοινής τους πολιτικής. Ταξική επιλογή και σχεδιασμός για διαχωρισμό των μαθητών. Φροντίδα για αναπαραγωγή του κοινωνικοπολιτικού συστήματος. Ολα τα άλλα είναι περικοκλάδες για δήθεν διαφοροποιήσεις στο βαθμό εμπορευματοποίησης της Παιδείας, αλλά στην ουσία ίδια πολιτική.

Στην ανώτατη εκπαίδευση, η ΝΔ έρχεται να υπερθεματίσει στην ήδη εφαρμοζόμενη αντιδραστική αναδιάρθρωση που εφαρμόζει η κυβέρνηση, στα πλαίσια της λογικής που θέλει το Πανεπιστήμιο προσαρμοσμένο στους νόμους της αγοράς. Με κύκλους σπουδών και κατηγοριοποίηση των πτυχίων, ώστε να εξασφαλίζεται η μάζα του φτηνού και ευέλικτου εργατικού δυναμικού και η επιστημονική ελίτ. Η πραγματικότητα της υποχρηματοδότησης, της ανεπαρκούς φοιτητικής μέριμνας και της εισβολής των επιχειρήσεων στις σχολές είναι δεδομένα και για την κυβέρνηση και για τη ΝΔ. Η κατάσταση των δυσκολιών που βιώνουν τα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων που σπουδάζουν δεν αντιμετωπίζεται με προτάσεις που απλά διαχειρίζονται το σημερινό μοντέλο της εκπαίδευσης.

Τα λαϊκά στρώματα δεν έχουν να περιμένουν τίποτε καλύτερο και στον τομέα της Παιδείας από τη ΝΔ. Οι ανάγκες τους για σχολείο που θα μορφώνει, που θα είναι πραγματικά δημόσιο και δωρεάν, κοινό για όλους και προαπαιτούμενο για οποιαδήποτε μετέπειτα επαγγελματική εξέλιξη, δεν μπορούν να καλυφθούν από τα προγράμματα των εταίρων του δικομματισμού. Απαιτούν σχολείο που θα διαμορφώνει ολοκληρωμένες προσωπικότητες, καθιέρωση ενιαίου δημόσιου δωρεάν 12χρονου σχολείου, αναβάθμιση δηλαδή της βασικής υποχρεωτικής εκπαίδευσης, σύστημα δημόσιας επαγγελματικής εκπαίδευσης μετά τη βασική και ενιαία ανώτατη εκπαίδευση, που θα δίνει πραγματικούς επιστήμονες που θα προσφέρουν στην κοινωνία. Αυτές οι αναγκαίες ριζικές αλλαγές προϋποθέτουν ότι οι λαϊκές δυνάμεις πιο ενεργητικά θα βγουν στο προσκήνιο της λαϊκής πάλης στην προοπτική της διεκδίκησης της δικής τους εξουσίας. Γι' αυτό σ' αυτό το προεκλογικό παζάρι ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας, που ξεκίνησε για την Παιδεία, τα λαϊκά στρώματα, η νεολαία δεν πρέπει να «τσιμπήσουν»...


Δημήτρης ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

Τα ταξικά...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ, ΒΡΕ ΠΑΙΔΙ μου! Τις ...ταξικές καταβολές της Νέας Δημοκρατίας ανακάλυψε ο Χρήστος Πρωτόπαππας, μετά την πρότασή της για ιδιωτικά πανεπιστήμια και χάρηκε επειδή - λέει - η αντιπαράθεση γίνεται σε πολιτικό επίπεδο...

Εμείς, βέβαια, δικαίως θα αναρωτηθούμε πώς στο καλό εξαφανίστηκε η ...ταξική άβυσσος που χωρίζει τα δύο κόμματα, όταν ψήφισαν μαζί την αναθεώρηση του Συντάγματος, όταν συμφώνησαν για το Ασφαλιστικό, την παραμονή των αμερικανικών βάσεων κι όταν η ΝΔ στήριξε αποφασιστικά τον ΠΑΣΟΚικό τρομονόμο και πολλά πολλά ακόμη.

Φαίνεται πως η ...ταξικότητα εμφανίζεται στο ΠΑΣΟΚ ανάλογα με τις επικοινωνιακές του ανάγκες. Οσο, όμως, κι αν αρέσκονται σε τέτοιου είδους εξυπνακίστικες δηλώσεις, είναι μάλλον κακό να μας κοροϊδεύουν κατάμουτρα.

«ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΣΗ του εξωτερικού χρέους του Ιράκ», είναι προφανώς η λέξη - κλειδί που διαμέσου της πετρελαϊκής εκμετάλλευσης ενώνει τους «διεθνείς παράγοντες», oι οποίοι φαινομενικά διαφωνούν για τις εξελίξεις στη χώρα. Οι δηλώσεις μεταξύ Γερμανίας, Ρωσίας, Γαλλίας και ΗΠΑ δίνουν και παίρνουν, αλλά εδώ παραμένει η ουσία.

Οσο για την κατάσταση του λαού του Ιράκ, ουδείς εκ των προηγουμένων ενδιαφέρεται, αν όλοι γι' αυτούς μιλάνε...

ΚΑΝΕΝΑ, ΦΥΣΙΚΑ, δεν ξαφνιάζουν οι έρευνες των καταναλωτικών οργανώσεων, που λένε ότι σχεδόν οι μισοί Ελληνες δεν μπορούν φέτος να πάνε διακοπές. Οσοι έχετε αρχίσει, ήδη, τις ...έρευνες θερινής αγοράς, κατανοείτε πλήρως γιατί.

Διότι ναι μεν θεωρητικώς και σύμφωνα με τον πρωθυπουργό «προστατεύεται το πραγματικό εισόδημα των μισθωτών», όμως οι διακοπές τους μόνον ...πραγματικές δε θα είναι με την κατάσταση που επικρατεί.

Βεβαίως, υπάρχουν πάντα οι προσφορές και τα «διακοπο-δάνεια» των γνωστών ευαγών τραπεζικών ιδρυμάτων. Μόνο, που ήδη αρκετοί έχουν δοκιμάσει ...τη γλύκα και γνωρίζουν τι σημαίνει να πληρώνεις επί πολλά καλοκαίρια και εντόκως!


Παπαγεωργίου Βασίλης

Θέλουν να τους ξεκάνουν...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οι γνωστοί ψευταράδες της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Γεωργίας υπόσχονταν στους βαμβακοπαραγωγούς ότι τα «επιστρεφόμενα» - η επιστροφή, δηλαδή, μέρους από το ποσό που τους παρακρατήθηκε ως τιμωρία επειδή η συνολική παραγωγή βαμβακιού στην Ελλάδα ξεπέρασε το πλαφόν που έχει επιβάλλει η ΕΕ - θα έφταναν κοντά στις πενήντα δραχμές το κιλό.

Τελικά, όμως, η επιστροφή θα είναι 28,5 δρχ. το κιλό για όσους παρέδωσαν το προϊόν τους μέχρι τις 15 Δεκέμβρη 2002 και 19,5 δρχ. το κιλό για όσους το παρέδωσαν μετά, με αποτέλεσμα η τιμή του βαμβακιού να μείνει σε χαμηλό επίπεδο. Αν σ' αυτό συνυπολoγιστεί το γεγονός ότι αρκετές ποσότητες, που έμειναν και φέτος εκτός επιδότησης, είτε παραμένουν απούλητες στις αποθήκες, ή πουλιούνται στην εμπορική τιμή, η οποία είναι υποτετραπλάσια της συνολικής, τότε γίνεται φανερό πως έχουμε και νέα μεγάλη μείωση του εισοδήματος των βαμβακοπαραγωγών.

Τα ίδια και χειρότερα θα έχουμε και του χρόνου, αφού κυβέρνηση και ΕΕ επιμένουν στην εφαρμογή του καταστροφικού κανονισμού για το βαμβάκι. Ο μόνος τρόπος ν' αλλάξει κάτι προς όφελος των βαμβακοπαραγωγών είναι η ανάπτυξη ακόμα πιο μαζικών και δυναμικών αγώνων της μικρομεσαίας αγροτιάς, σε συντονισμό με την πάλη των άλλων λαϊκών στρωμάτων, για την ανατροπή της αντιαγροτικής - αντιλαϊκής πολιτικής της ΕΕ και της κυβέρνησης.

Πόσες φορές ακόμη;

Κανείς, απ' όσο γνωρίζουμε, δε διαφωνεί με την προστασία της μαρτυρικής Γυάρου και την ανάδειξή της σ' έναν επισκέψιμο χώρο μνήμης, παιδείας και πολιτισμού. Πολύ περισσότερο, δε θα μπορούσε να έχει την παραμικρή ένσταση ή αντίρρηση ο «Ριζοσπάστης», όταν οι κομμουνιστές ήταν αυτοί, που πρωτίστως μαρτύρησαν στο άγριο αυτό νησί, γράφοντας, ταυτόχρονα, πάμπολλες σελίδες απαράμιλλου θάρρους, ηρωισμού και πίστης στα ιδανικά τους. Αλλωστε, η τέτοια ανάδειξη της Γυάρου αποτελούσε και αποτελεί ένα σημαντικότατο χρέος της πολιτείας, απέναντι στη νεότερη ιστορία της χώρας, αλλά και τις μελλοντικές γενιές. Αναρωτιόμαστε, όμως, πόσες φορές ακόμη, οι κυβερνώντες θα εκμεταλλευτούν το προαναφερόμενο χρέος, για να ασκήσουν την «επικοινωνιακή» και προεκλογική τους πολιτική. Προχτές, ο υπουργός Αιγαίου, Ν. Σιφουνάκης, έδωσε συνέντευξη Τύπου, για να παρουσιάσει την πρώτη φάση (!) της μελέτης δημιουργίας του δικτύου «μνήμης» στα στρατόπεδα της Γυάρου...

Δεν καταλαβαίνουν ότι, τριάντα περίπου χρόνια μετά τη μεταπολίτευση και είκοσι δύο χρόνια μετά την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στη διακυβέρνηση της χώρας, τέτοιες εκδηλώσεις αποτελούν λίγο - πολύ κοροϊδία στην ιστορική μνήμη του λαού μας; Πολύ περισσότερο, όταν ο υπουργός δεν μπορεί, ούτε σήμερα, να δώσει συγκεκριμένες και σαφείς απαντήσεις, για τη χρηματοδότηση και το χρονοδιάγραμμα των απαραίτητων έργων;

Κίνδυνος θανάτου για 300.000 παιδιά

Μπορεί ο Πολ Μπρέμερ, ο νέος Αμερικανός δερβέναγας στο Ιράκ, να δίνει συνεντεύξεις Τύπου και να μοιράζει υποσχέσεις, ανάμεικτες με απειλές, αλλά η πραγματικότητα είναι περισσότερο κι από οικτρή. Σύμφωνα με ανακοίνωση της Γιούνισεφ, περισσότερα από 300.000 παιδιά στο Ιράκ κινδυνεύουν άμεσα να πεθάνουν από ασιτία, αριθμός διπλάσιος από την περίοδο του Σ. Χουσεΐν και του 10ετούς εμπάργκο από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Την καταγγελία έκανε ο εκπρόσωπος της Γιούνισεφ στη Βαγδάτη, Κάρελ ντε Ροτ, τονίζοντας ότι η κατάσταση έχει χειροτερέψει, ενώ οι αμερικανικές και βρετανικές κατοχικές δυνάμεις δε διευκολύνουν τις ανθρωπιστικές αποστολές βοήθειας και δεν εμποδίζουν τις συνεχιζόμενες λεηλασίες.

Η... αμοιβή

«Η Βουλγαρία στάθηκε παλικάρι και εμείς δεν το ξεχάσουμε ποτέ». Η δήλωση ανήκει στον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών Κ. Πάουελ και την έκανε προχτές, φτάνοντας στη βουλγαρική πρωτεύουσα. Θυμίζουμε ότι η ηγεσία της γειτονικής μας χώρας συμφώνησε με τις ΗΠΑ για την εισβολή στο Ιράκ και παραχώρησε την αεροπορική βάση του Σαράφοβο για τα αμερικανικά αεροσκάφη.

Κι αν αναρωτιέστε πώς θα... ανταμείψουν οι ΗΠΑ τη Βουλγαρία, σας πληροφορούμε ότι η «αμοιβή» της θα είναι η εγκατάσταση στη γειτονική χώρα αμερικανικών βάσεων, οι οποίες θα «μετακομίσουν» εκεί από τη Γερμανία όπου βρίσκονται σήμερα... «Αμοιβή», η οποία είναι σημαντική, βέβαια, για τις κυρίαρχες σήμερα δυνάμεις της Βουλγαρίας, αφού συμβάλλει στην παραπέρα στερέωση της καπιταλιστικής παλινόρθωσης στη χώρα και στη μεγαλύτερη πρόσδεσή της στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα. Αλλωστε, δεν είναι κρυφοί οι φόβοι και οι ανησυχίες των δυνάμεων αυτών, καθώς «είναι νωπές ακόμη οι μνήμες του πρόσφατου παρελθόντος στους λαούς των χωρών αυτών», όπως ομολόγησε πρόσφατα και ο Κ. Σημίτης, ενώ τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα συνεχώς οξύνονται.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Το «πάπλωμα»

Ωρα είναι να υποστηρίξουν στ' αλήθεια ότι, πράγματι, κυβέρνηση και μεγαλοβιομήχανοι καυγαδίζουν για το μέλλον της οικονομίας και του τόπου, συνολικά. Ωρα είναι να μας πούνε ότι ΣΕΒ και κυβερνώντες χώρισαν τα τσανάκια τους και αντιπαρατίθενται, επειδή οι εκπρόσωποι του πρώτου ζητούν περισσότερα κίνητρα και τα κυβερνητικά στελέχη, δήθεν, αρνούνται. Το παραμύθι της «σκληρής» κυβέρνησης, που εναντιώνεται στο αδίστακτο κεφαλαίο, έχει ξαναπαιχτεί. Οι άνθρωποι του Κ. Σημίτη γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο απλός κόσμος ποτέ δε βλέπει με καλό μάτι την κολιγιά της κυβέρνησης με το μεγάλο κεφάλαιο. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο, με κάθε ευκαιρία, βγαίνουν στο παλκοσένικο της αντιπαράθεσης με τους βιομήχανους, ποντάροντας ότι όλο και θα υπάρχουν ορισμένοι που θα χάψουν τις ψευτιές τους. Τα στοιχεία, όμως, που παρουσίασαν οι ίδιοι οι μεγαλοβιομήχανοι την προηγούμενη Τετάρτη, στη γενική τους συνέλευση, δεν αφήνουν περιθώρια για την παραμικρή παρερμηνεία, σχετικά με το περιεχόμενο και την ουσία των σχέσεων που έχουν αναπτυχθεί ανάμεσα στα δύο μέρη.

Ενας από τους καθοριστικούς δείκτες για την αποτελεσματικότητα του κεφαλαίου, είναι η κερδοφορία των επιχειρήσεων. Ολα τα χρόνια που μεσολάβησαν από τα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας, την εποχή, δηλαδή, που τα λαϊκά νοικοκυριά στενάζουν υπό το βάρος της συνεχώς διευρυνόμενης αντιλαϊκής πολιτικής, όλη αυτήν την περίοδο οι μεγαλοβιομήχανοι έκαναν, στην κυριολεξία, χρυσές δουλιές. Τα καθαρά επίσημα κέρδη τους εκτοξεύτηκαν, από 1 δισεκατομμύριο ευρώ που ήταν το 1996, στα 2,3 δισ. ευρώ το 2001. Ιδια ή ακόμα πιο θεαματική πορεία ακολουθούν και άλλοι δείκτες. Οπως τα βιομηχανικά κέρδη ανά εργαζόμενο, το μεικτό περιθώριο κέρδους, το καθαρό περιθώριο κέρδους κ.ο.κ. Με όποιον τρόπο και να διαβάσει κανείς τα επίσημα στοιχεία, αυτά που από κοινού κυβέρνηση και βιομήχανοι αποδέχονται και δημοσιοποιούν, το συμπέρασμα είναι ένα και μοναδικό. Ολα τα τελευταία χρόνια, όπως, άλλωστε, γινόταν - ενδεχόμενα σε διαφορετικό βαθμό - και τα προηγούμενα, η πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ, η πολιτική της Συνθήκης του Μάαστριχτ, της ΟΝΕ και του ευρώ αποδείχτηκαν πρώτης τάξης «θερμοκήπιο» για την ικανοποίηση των απαιτήσεων των μεγαλοβιομηχάνων και άλλων εκπροσώπων της οικονομικής ολιγαρχίας.

Οι σύγχρονες συνθήκες εξέλιξης του συστήματος βαθαίνουν όλο και περισσότερο τον ανταγωνισμό ανάμεσα στα διάφορα τμήματα του κεφαλαίου. Σε επίπεδο ιμπεριαλιστικών κέντρων, στα πλαίσια της Ενωσης, σε εθνικό επίπεδο, σε επίπεδο κλάδων και τομέων παραγωγής κ.ο.κ. Ο εντεινόμενος ανταγωνισμός που στις μέρες μας αλληλοεπηρεάζεται και από την οικονομική ύφεση έχει οδηγήσει, από τη μία, τις κυβερνήσεις να προωθούν πολιτικές παραπέρα επίθεσης στα λαϊκά στρώματα, προκειμένου να στηριχτεί η θέση των εκπροσώπων του κεφαλαίου, το δε κεφάλαιο να επιζητά, «εδώ και τώρα», ακόμα περισσότερα από τους κυβερνώντες. Το κακό για τους εργαζόμενους και τα άλλα καταπιεζόμενα τμήματα της κοινωνίας είναι ότι, όσο δεν μπαίνει οριστικός φραγμός στην ασυδοσία και τις κλιμακούμενες αξιώσεις των κεφαλαιοκρατών, τόσο αυτοί θα απαιτούν και οι κυβερνώντες θα υλοποιούν. Κατά τ' άλλα, θα στήνουν καυγάδες για τα μάτια του κόσμου...

Λουκέτα

Κάθε μέρα που κυλά

κατεβαίνουνε ρολά,

κλειδαριές μπαίνουν, λουκέτα

κι η εργατιά «τρώει πακέτα».

*

Κλειδαριές πλέον παντού

κι η ανεργία κάνει «ντου»,

έχει μπει σε κάθε σπίτι

απ' τη Θράκη ως την Κρήτη.

*

Σφίγγει η φτώχεια σαν θηλιά,

κι η εργατιά θα «πάει καλλιά»,

θα τη θάψουν δίχως τύψη

όσοι πριν την έχουν στύψει,

τη γροθιά λοιπόν στα ύψη!


Ο οίστρος



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ