Τα τρία κείμενα των Θέσεων ήταν τα εξής:

Πρώτο κείμενο: «Το Κόμμα ως καθοδηγητής του επαναστατικού εργατικού κινήματος, της Κοινωνικής Συμμαχίας στην πάλη για τον Σοσιαλισμό - Κομμουνισμό. Ο απολογισμός και τα συμπεράσματα από τη δράση της Κεντρικής Επιτροπής και όλου του Κόμματος από το 20ό στο 21ο Συνέδριο».

Δεύτερο κείμενο: «Η σημερινή διεθνής πραγματικότητα. Το πολιτικό - στρατιωτικό πλαίσιο του σύγχρονου κόσμου. Η κατάσταση στο Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα και η δράση του ΚΚΕ. Οι εκτιμήσεις του ΚΚΕ για τις εξελίξεις στην εγχώρια οικονομία και στο αστικό πολιτικό σύστημα».

Τρίτο κείμενο: «Η ταξική διάρθρωση της ελληνικής κοινωνίας. Η κατάσταση της εργατικής τάξης. Το εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα. Η Κοινωνική Συμμαχία και η παρέμβαση του ΚΚΕ».

ΑΘΗΝΑ 15/4/2021

Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ

Η βαθιά κρίση που χτυπάει ξανά την ελληνική οικονομία επιτάσσει εκ νέου τη σωτηρία των μονοπωλιακών ομίλων, για να σταθούν σε κερδοφόρα επίπεδα.

Αυτό για την κυβέρνηση και την ΕΕ σημαίνει νέου είδους μνημόνια ώστε να χτυπήσουν εργατικές κατακτήσεις, να ρίξουν ακόμα πιο χαμηλά την αξία της εργατικής δύναμης, να δυναμώσουν την εκμετάλλευση.

Το ξήλωμα του 8ωρου μαζί με τη νέα επίθεση στην Κοινωνική Ασφάλιση, την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης, τη μονιμοποίηση και θεσμοθέτηση της τηλεργασίας που φέρνει η κυβέρνηση στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο, είναι αιτία πολέμου. Το γεγονός ότι έρχεται τις μέρες που η εργατική τάξη ετοιμάζεται να τιμήσει τους νεκρούς της, με την απεργία της Πρωτομαγιάς, είναι επιπλέον πρόκληση που δεν μπορεί να περάσει με σιωπή ή με εθιμοτυπικές απεργίες. Αλλωστε για το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα δεν υπάρχουν συμβολικές απεργίες, ούτε απεργίες εκτόνωσης.

Επιχειρείται να γκρεμιστούν κατακτήσεις που βρίσκονται στην καρδιά των εργατικών δικαιωμάτων, γιατί είναι απαραίτητες για τη ζωή των εργαζομένων, την ξεκούραση, την αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου. Η διεκδίκηση, η κατοχύρωση και η υπεράσπιση του 8ωρου ήταν αφετηρία σε κάθε αγώνα, σε κάθε σύμβαση, σε κάθε μάχη μέσα στην ανειρήνευτη πάλη με τα αφεντικά στο άδικο σύστημα της εκμετάλλευσης.

135 χρόνια μετά την εξέγερση των εργατών του Σικάγο στον εμβληματικό αγώνα τους για 8ωρη εργάσιμη μέρα, η κυβέρνηση αυξάνει τον χρόνο εργασίας, τις υπερωρίες, το μέγεθος της συνολικής απλήρωτης εργασίας.

Η κυβέρνηση, όπως φύλαξε σαν κόρη οφθαλμού τα κέρδη των ιδιωτικών νοσοκομείων μέσα σε συνθήκες πανδημίας, δεν έχει κανέναν ηθικό ενδοιασμό να τσαλαβουτήσει στο αίμα των εργατών του Σικάγο, δηλώνοντας με θράσος πως η κατάργηση του 8ωρου είναι ευεργετικό μέτρο για τους εργαζόμενους.

Ο πρωθυπουργός δήλωσε: «Η κυβέρνηση με αυτόν τον νόμο κοιτάει στα μάτια την πραγματικότητα στην αγορά εργασίας. Ανοίγει τα αυτιά της στην αλήθεια και συνομιλεί με τον υπαρκτό κόσμο της εργασίας και όχι με ένα φάντασμα που έρχεται από το παρελθόν». Δηλαδή κατά τον Κυρ. Μητσοτάκη η παρανομία που υπάρχει σήμερα με τα ατελείωτα δωδεκάωρα πρέπει να γίνει νόμιμη και να γενικευτεί σε όλους τους χώρους εργασίας. Κατά τον πρωθυπουργό είναι «φαντάσματα του παρελθόντος» τα εναπομείναντα δικαιώματα.

Σε πλήρη στοίχιση, η εξαφανισμένη ηγεσία της ΓΣΕΕ για άλλη μια φορά κάνει τα αδύνατα δυνατά ώστε να περάσει ο κυβερνητικός σχεδιασμός «με μια ανάσα». Η χυδαία επίθεση από τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ εναντίον συνδικάτων που όλους αυτούς τους μήνες βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του αγώνα για την προστασία της υγείας του λαού, κατηγορώντας τα ότι «διασπείρουν τον ιό» με τις κινητοποιήσεις τους ή ότι αγωνίζονται απέναντι σε νομοσχέδια που δεν υπάρχουν όταν ο ίδιος ο υπουργός διαλαλεί το περιεχόμενό τους σε κάθε κανάλι και εφημερίδα, πρέπει να πάρει απάντηση από τη μαχητική οργάνωση της απεργίας τις επόμενες βδομάδες.

Επειδή και αυτή η απεργία θα είναι μια σκληρή ταξική σύγκρουση με την εργοδοσία και το πολιτικό προσωπικό της, αλλά και τους βαστάζους τους μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα, κάθε μέρα και κάθε ώρα μέχρι τις 6 Μάη πρέπει να δοθεί η μάχη της ενημέρωσης, η μάχη για την επιτυχία της απεργίας, σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς.

Να γίνει κατανοητό από κάθε εργαζόμενο ότι αυτό το νομοσχέδιο, με το χτύπημα στον σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας, μας αλυσοδένει στη δουλειά και ο εργοδότης αποκτά επιπλέον διευθυντικό δικαίωμα στον ελεύθερο χρόνο μας, στην ξεκούρασή μας, στην επαφή με τα παιδιά μας, με την οικογένειά μας.

Μαζί με την πάγια απαίτηση που έχουν μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι για πλήρη κατάργηση της Κυριακής αργίας, επιδιώκουν την πλήρη υποταγή της εργατικής - λαϊκής οικογένειας στις αξίες του κεφαλαίου, στην ανταγωνιστικότητα και στα κέρδη τους. Και αν στην πανδημία απέναντι από τα κέρδη τους ο λαός μας πληρώνει με αίμα και με χιλιάδες νεκρούς την «προστασία της οικονομίας», στις συνθήκες ανάκαμψης που προσδοκούν, η αύξηση της κερδοφορίας τους θα συνοδευτεί με νέα επίθεση στους μισθούς, στο ωράριο, στα εργατικά δικαιώματα, με το παραπέρα δυνάμωμα της καταστολής.

Την ίδια στιγμή, προκειμένου να κατευνάσουν κάθε φωνή που δεν θα δέχεται την κακοπληρωμένη εργασία, την «ευελιξία» και τη δουλειά ήλιο με ήλιο, ετοιμάζουν νέα επίθεση στη συνδικαλιστική δράση και στο απεργιακό δικαίωμα. Στοχεύουν να υψώσουν ακόμα περισσότερα εμπόδια στην επαφή των συνδικάτων με τους εργαζόμενους στους χώρους δουλειάς, και παράλληλα η απεργία να ερμηνεύεται ως παράνομη πράξη.

Αυτά είναι ζητήματα που παρά τις δυσκολίες της πανδημίας αλλά και της συνολικής κατάστασης στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, υπάρχουν αρκετοί εργαζόμενοι που τα κατανοούν, τα αντιλαμβάνονται, οργίζονται. Εκφράζεται δυσαρέσκεια, διάθεση για αγωνιστική απάντηση.

Με προετοιμασία και οργανωμένη παρέμβαση στους κλάδους και στους χώρους δουλειάς, η συμμετοχή των εργαζομένων στους εργατικές κινητοποιήσεις του επόμενου διαστήματος αλλά και στην ίδια την Πρωτομαγιάτικη απεργία στις 6 Μάη μπορεί να στείλει το μήνυμα: «Μην τολμήσετε να καταθέσετε το νομοσχέδιο - έκτρωμα. Δεν θα περάσει».

«Απέναντι στην κοινή επίθεση ΕΕ - κυβερνήσεων - εργοδοτών είναι ανάγκη να γίνουν νέα βήματα στον συντονισμό των αγωνιστικών Συνδικάτων της Ευρώπης με κοινές πρωτοβουλίες και δράσεις για την ενδυνάμωση του αγώνα για υγεία - ζωή - δικαιώματα», σημειώνει το ΠΑΜΕ.

«Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις που πέρσι τέτοιες μέρες έδωσαν με την οργάνωσή τους και την πειθαρχία τους το μήνυμα της ελπίδας σε ολόκληρο τον κόσμο, που έσπασαν στην πράξη τις κυβερνητικές απαράδεκτες απαγορεύσεις δίνοντας εικόνες λάμψης για το μήνυμα της Εργατικής Πρωτομαγιάς στις άγριες συνθήκες της πανδημίας, πρέπει να κάνουν δική τους υπόθεση την οργάνωση της φετινής Εργατικής Πρωτομαγιάς», τονίζει.

«Είναι ιστορική πρόκληση για όλους τους εργαζόμενους της πατρίδας μας, 135 χρόνια από την απεργία στο Σικάγο για το αιματοβαμμένο 8ωρο, η κυβέρνηση να νομοθετεί το 10ωρο, να βάζει τα συνδικάτα στο γύψο και να επιβάλλει σιγή νεκροταφείου. Είναι ώρα ευθύνης και αγώνα για όλους!», ξεκαθαρίζει το ΠΑΜΕ.

Η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ θα καταθέσει στεφάνια το Σάββατο 1η Μάη στο Πολυτεχνείο και στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής. Το ΠΑΜΕ καλεί τα συνδικάτα της Αττικής να δώσουν μαζικό «παρών» στις 11 π.μ., στο Σκοπευτήριο και να τιμήσουν «τους νεκρούς του Σικάγου, της πρώτης Πρωτομαγιάς το 1924, το Μάη του '36, τους 200 κομμουνιστές της Καισαριανής». Στη συνέχεια θα κατατεθούν στεφάνια στον ιστορικό χώρο του Πολυτεχνείου (Πατησίων).

Συσκέψεις οργάνωσης της μάχης μπροστά στον απεργιακό εορτασμό της Πρωτομαγιάς πραγματοποιούνται καθημερινά με πρωτοβουλίες συνδικαλιστικών οργανώσεων σε όλη τη χώρα.

-- Στην Πιερία το Σάββατο 17 Απρίλη, στις 6.30 μ.μ. στον χώρο πίσω από το παλιό Νοσοκομείο Κατερίνης.

-- Στην Τρίπολη το Σάββατο 17 Απρίλη, στις 5.30 μ.μ. στη «Σκακιέρα».

-- Στην Κέρκυρα, ο Σύνδεσμος Ιδιωτικών Υπαλλήλων καλεί σε Γενική Συνέλευση την Κυριακή 18 Απρίλη, στις 5 μ.μ., στην ταράτσα του Εργατικού Κέντρου.

-- Το Σωματείο Εμποροϋπαλλήλων και Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ιωαννίνων προχωρά σε Γενική Συνέλευση την Κυριακή 18 Απρίλη, στις 6.30 μ.μ., στα Παλιά Σφαγεία.

-- Στη Ρόδο, την Κυριακή 18 Απρίλη, στις 11.30 π.μ., στο θεατράκι στο αρχαίο στάδιο.

-- Το Εργατικό Κέντρο Λευκάδας - Βόνιτσας καλεί σε σύσκεψη την Παρασκευή 23 Απρίλη, στις 6.30 μ.μ., έξω από το Εργατικό Κέντρο.

-- Ο Σύλλογος Εργαζομένων στην Ιδιωτική Εκπαίδευση ν. Αττικής «Ο Βύρων» καλεί σε Γενική Συνέλευση το Σάββατο 24 Απρίλη, στις 6 μ.μ., στο Μουσείο Μακρονήσου (Ασωμάτων 31, Θησείο).

-- Σε εκλογοαπολογιστική Γενική Συνέλευση προχωρά το Συνδικάτο Εργαζομένων Φαρμάκου - Καλλυντικού Αττικής την Κυριακή 25 Απρίλη, στις 10.30 π.μ., στο θεατράκι της πλατείας Εθνικής Αντίστασης στο Περιστέρι (κοντά στη στάση του μετρό «Αγ. Αντώνιος», απέναντι από τον ΟΤΕ).

Στο πλαίσιο του αγωνιστικού εορτασμού της Πρωτομαγιάς, 24ωρη απεργία για όλο το Δημόσιο έχει προκηρύξει η ΑΔΕΔΥ για τις 6 Μάη.

Απεργιακές αποφάσεις έχουν πάρει οι Ομοσπονδίες Συλλόγων Υπαλλήλων Αιρετών Περιφερειών Ελλάδας (ΟΣΥΑΠΕ) και Διοικητικού Προσωπικού Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης (ΟΔΠΤΕ).

«Στις 6 Μάη απεργούμε!», τονίζει το Συνδικάτο ΟΤΑ Αττικής. Καλεί όλα τα σωματεία του κλάδου να συνεδριάσουν, να πάρουν αποφάσεις συμμετοχής στην απεργία και τη συγκέντρωση, να ενημερώσουν τους εργαζόμενους με μαζικές διαδικασίες και όλα τα μέτρα προστασίας. Το Συνδικάτο έχει αποφασίσει πρόγραμμα εξορμήσεων και περιοδειών στους εργαζόμενους στις υπηρεσίες μιας σειράς δήμων.

Στην απεργία και τη συγκέντρωση στο Σύνταγμα καλεί ο Σύλλογος Υπαλλήλων Περιφέρειας Αττικής.

«Παίρνουμε θέση στον αγώνα για να μη ζήσουμε εμείς και οι μαθητές μας χειρότερα από τις προηγούμενες γενιές», σημειώνει στο απεργιακό του κάλεσμα ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών ΠΕ Κερατσινίου - Περάματος «Ν. Πλουμπίδης».

Φωτ. αρχείου

Θυμίζουμε ότι την περασμένη Δευτέρα η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ, υλοποιώντας τον σχεδιασμό της κυβέρνησης και σε μια προσπάθεια να μην κουνηθεί «φύλλο», ανακοίνωσε μέρα «εορτασμού» την Τρίτη του Πάσχα, απορρίπτοντας την πρόταση συνδικάτων και συνδικαλιστών από τον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα για κοινή μέρα απεργιακού αγώνα την 6η Μάη, ενάντια στο νομοσχέδιο - έκτρωμα της κυβέρνησης για τα Εργασιακά. Μάλιστα, οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ επιτέθηκαν στα συνδικάτα και τις κινητοποιήσεις τους χαρακτηρίζοντάς τα «γελοία», τα κατηγόρησαν για «διασπορά του ιού», ενώ έκαναν και τους ανήξερους για το νομοσχέδιο της 10ωρης απλήρωτης δουλειάς, που έρχεται τον επόμενο μήνα και κάθε μέρα παρουσιάζει ο υπουργός Εργασίας στα κανάλια και τις εφημερίδες.

Από την πρώτη στιγμή που έγινε γνωστή η συμπαιγνία κυβέρνησης - ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ για την υπονόμευση της Εργατικής Πρωτομαγιάς, ξεσηκώθηκε ένα απεργιακό «ντόμινο» με τις αποφάσεις συνδικαλιστικών οργανώσεων για απεργία στις 6 Μάη, παίρνοντας την υπόθεση του αγωνιστικού εορτασμού στα χέρια τους, να διαδέχονται η μία την άλλη.

Ηδη είναι εκατοντάδες οι συνδικαλιστικές οργανώσεις που αποφάσισαν απεργία για τις 6 Μάη, μετατρέποντας τη μέρα αυτή σε αγωνιστικό σταθμό για την κλιμάκωση της πάλης αν η κυβέρνηση τολμήσει να φέρει το νομοσχέδιο με τις «ανατροπές του αιώνα» (βλ. σελ. 3, 6, 7).

Στη Θεσσαλονίκη η απεργιακή συγκέντρωση θα γίνει στις 10.30 π.μ., στο Αγαλμα Βενιζέλου. Τα Σωματεία Οικοδόμων και Εργαζομένων στα Δομικά Υλικά και τις Κατασκευές Νομού Θεσσαλονίκης, Εργαζομένων στις Επιχειρήσεις Παραγωγής Επισιτιστικών Προϊόντων Κεντρικής Μακεδονίας, Εργατοϋπαλλήλων Μετάλλου & Εργαζομένων Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας Κεντρικής Μακεδονίας, Γραφικών Τεχνών Τύπου - Χάρτου Κεντρικής Μακεδονίας και Εργαζομένων ΟΤΑ και Δημοτικών Επιχειρήσεων Νομού Θεσσαλονίκης καλούν τα εργατικά σωματεία και τους συλλόγους της πόλης να πάρουν αποφάσεις συμμετοχής και να πλαισιώσουν τη συγκέντρωση, τονίζοντας τον ουσιαστικό χαρακτήρα της επετείου. Οπως αναφέρουν, οργανώνουν τον απεργιακό αγώνα, «κόντρα σε λογικές αποστράτευσης, εκφυλισμού και ...αναψυχής που προσπαθεί να επιβάλει ο εργοδοτικός κυβερνητικός συνδικαλισμός, με πρώτη και καλύτερη την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ που επεκτείνει τις πασχαλινές αργίες με την απόφαση για 4 Μάη».

«Τώρα πρέπει να σημάνει συναγερμός σε όλα τα συνδικάτα, σε όλη την εργατική τάξη», τονίζει το Εργατικό Κέντρο Πάτρας και καλεί σε απεργία στις 6 Μάη και συγκέντρωση στις 10.30 π.μ., έξω από τα γραφεία του.

Απόφαση για κήρυξη απεργίας την Πέμπτη 6 Μάη έλαβε το Εργατικό Κέντρο Αρτας και συγκαλεί σύσκεψη εργαζομένων το Σάββατο 17 Απρίλη, στις 7 μ.μ. στο Εργατικό Κέντρο.

Αντίστοιχα το Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων καλεί σε ανοιχτή συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου τη Δευτέρα 19 Απρίλη, στις 7 μ.μ. μπροστά στην Περιφέρεια, με θέματα την οργάνωση της Πρωτομαγιάτικης απεργίας στις 6 Μάη.

Η απεργιακή συγκέντρωση του ΕΚ Θεσπρωτίας θα γίνει στις 10 π.μ., στην πλατεία Δημαρχείου, ενώ την Τετάρτη 21 Απρίλη καλεί σε σύσκεψη, στις 6 μ.μ., στα Πλατάνια.

Απεργία προκήρυξε το Εργατικό Κέντρο Αγρινίου και καλεί σε συγκέντρωση στις 6 Μάη, στις 10.30 π.μ., στην κεντρική πλατεία. Στο πλαίσιο της προετοιμασίας της, θα παραχωρήσει συνέντευξη Τύπου την Τετάρτη 21 Απρίλη, στις 6.30 μ.μ., στα γραφεία του, σχεδιάζει εκδηλώσεις και εξορμήσεις στους χώρους δουλειάς, ενώ την Τετάρτη 5 Μάη καλεί σε εκδήλωση στην κεντρική πλατεία της πόλης.

Αποφάσεις για απεργία στις 6 Μάη πήραν το Εργατικό Κέντρο Ζακύνθου, το Εργατικό Κέντρο Κεφαλονιάς - Ιθάκης και το Εργατικό Κέντρο Λευκάδας - Βόνιτσας.

Η Ομοσπονδία Εργαζομένων Φαρμακευτικών και Συναφών Επαγγελμάτων (ΟΕΦΣΕΕ) με ομόφωνη απόφαση καλεί τα σωματεία και τους εργαζόμενους του κλάδου να πάρουν μέρος στην απεργία και τις εκδηλώσεις που θα οργανωθούν σε όλες τις πόλεις της χώρας. Απεργιακή απόφαση έχει πάρει και η Ομοσπονδία Οικοδόμων.

Με νέες κινητοποιήσεις την Τρίτη 20 Απρίλη συνεχίζουν οι εργαζόμενοι σε Τουρισμό - Επισιτισμό και τα σωματεία τους τον αγώνα για να επιστρέψουν όλοι στη δουλειά, με όλα τα εργασιακά και ασφαλιστικά τους δικαιώματα, με μέτρα προστασίας της υγείας τους, ενώ παράλληλα προετοιμάζουν τη συμμετοχή τους στην απεργία της Πρωτομαγιάς στις 6 Μάη.

«Για εμάς ένα είναι το πρωτόκολλο: Ολοι στη δουλειά, με όλα τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, με όλα τα μέτρα προστασίας της υγείας μας», τονίζει το Συνδικάτο Επισιτισμού - Τουρισμού - Ξενοδοχείων Αττικής και καλεί σε κινητοποίηση την Τρίτη 20 Απρίλη, στις 11 π.μ., στην πλατεία Κλαυθμώνος. Το Σάββατο 17/4, στις 6.30 μ.μ., οργανώνει διαδικτυακή σύσκεψη σωματείων της Αττικής.

Στη Θεσσαλονίκη, το ΣΕΤΕΠΕ καλεί τους εργαζόμενους στον Επισιτισμό - Τουρισμό σε συγκέντρωση την Τρίτη 20/4, στις 11 π.μ., στο υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης.

Στην Κέρκυρα, το Συνδικάτο Επισιτισμού - Τουρισμού - Ξενοδοχείων και τα επιχειρησιακά σωματεία προετοιμάζουν με συσκέψεις σε όλο το νησί την κινητοποίησή τους στις 20 Απρίλη. Καλούν σε προσυγκεντρώσεις στις 10 π.μ. σε Βίλα Ρόσα, λιμάνι και δημαρχείο, που θα καταλήξουν στις 10.30 π.μ. σε συγκέντρωση στο Εργατικό Κέντρο. Μαζί με άλλα σωματεία του νησιού, σχεδιάζουν εκδηλώσεις το Σάββατο 1η Μάη και προχωρούν σε απεργία την Πέμπτη 6 Μάη.

Κινητοποιήσεις θα γίνουν επίσης στις 20 Απρίλη σε Χανιά (10.30 π.μ., Εργατικό Κέντρο), Σάμο (11 π.μ., πλατεία Πυθαγόρα, Βαθύ) και Ρέθυμνο (11 π.μ., Εργατικό Κέντρο).

Μέρα κινητοποιήσεων οργανώνουν την Πέμπτη 22 Απρίλη τα κλαδικά σωματεία στο Εμπόριο που δραστηριοποιούνται στην Αττική, με συγκέντρωση στη 1 μ.μ. στο υπουργείο Εργασίας και παρεμβάσεις σε χώρους δουλειάς. Ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας έχει προκηρύξει στάση εργασίας (12 μ. έως 4 μ.μ.) για τη συγκεκριμένη μέρα.

Την απόφαση για αγωνιστικές πρωτοβουλίες τη συγκεκριμένη μέρα έχουν πάρει από κοινού ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, ο Σύνδεσμος Υπαλλήλων Εμπορικών Καταστημάτων και Ιδιωτικών Επιχειρήσεων Πειραιά, το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων και Εμποροϋπαλλήλων Δυτικής Αττικής και το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Λαυρεωτικής. Επίσης, το Σωματείο Εργαζομένων στην επιχείρηση «Praktiker» συμμετέχει με απόφασή του στη στάση εργασίας και την κινητοποίηση.

Οπως καταγγέλλει ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, την ίδια στιγμή που οι εργαζόμενοι στον κλάδο μετρούν «νεκρούς συναδέλφους αλλά και δεκάδες ασθενείς σε νοσοκομεία και στα σπίτια τους», ενώ έχει γίνει ξεκάθαρο πως «τα υγειονομικά πρωτόκολλα στους χώρους δουλειάς ήταν ένα μεγάλο ψέμα», η κυβέρνηση «ετοιμάζεται να φέρει τις ανατροπές του αιώνα, τη διάλυση της ζωής μας, των μισθών μας, του εργάσιμου χρόνου». «Οι εργαζόμενοι στο εμπόριο λέμε ΩΣ ΕΔΩ! Δεν αντέχουμε άλλο! Δεν θα το επιτρέψουμε!», τονίζει.

Στη Θεσσαλονίκη, η Ενωση Εμποροϋπαλλήλων, στο πλαίσιο της μέρας πανελλαδικής δράσης, την Πέμπτη 22/4, προγραμματίζει παρεμβάσεις σε μεγάλα καταστήματα της πόλης.

Στο πλαίσιο της μέρας δράσης, το Σωματείο Εμποροϋπαλλήλων και Ιδιωτικών Υπαλλήλων Αχαΐας (ΣΕΙΥΠ) προχωρά σε συγκέντρωση στις 6 μ.μ. στην Πάτρα (Αγίου Νικολάου και Μαιζώνος).

Με στάσεις εργασίας και συνελεύσεις σε εργοτάξια, περιοδείες και εξορμήσεις, εκδηλώσεις στις γειτονιές προετοιμάζει την απεργία το Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας, ενόψει της 6ης Μάη, ενώ καλεί και σε σύσκεψη σε ανοιχτό χώρο στα γραφεία του (Βερανζέρου 1, πλ. Κάνιγγος, 2ος όρ.) τη Δευτέρα 19 Απρίλη, στις 6 μ.μ. με θέμα την κλαδική ΣΣΕ και το πλαίσιο διεκδικήσεων. «Να νεκρώσει κάθε εργοτάξιο και γιαπί, για να υπερασπιστούμε την ίδια μας τη ζωή, για σύγχρονες συνθήκες και όρους δουλειάς», είναι το κάλεσμά του στους εργαζόμενους στις Κατασκευές. Στάσεις εργασίας και Γενικές Συνελεύσεις έχουν προγραμματιστεί στις 20/4 στο εργοτάξιο του LIDL στο Ιλιον, στις 21/4 στο εργοτάξιο ανάπλασης του Φαλήρου, στις 22/4 στο Μετρό του Πειραιά και στις 26/4 στο εργοτάξιο του «Λα Μιράζ» στην Ομόνοια. Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων έχει ως εξής: Την Παρασκευή 23/4 σε Ιλίσια (6 μ.μ., πλατεία Τερζάκη) και Νέα Μάκρη (6.30 μ.μ., πλατεία). Τη Δευτέρα 26/4 στην Κυψέλη (6 μ.μ., πλατεία), Ηλιούπολη (6 μ.μ., κεντρική πλατεία) και Μενίδι (6.30 μ.μ., Δεκελείας 42). Την Τετάρτη 28/4 σε Νέα Σμύρνη (6 μ.μ., πλατεία), Ιλιον (6 μ.μ., κεντρική πλατεία) και Περιστέρι (6.30 μ.μ., πλατεία Δημαρχείου). Επίσης την Κυριακή 25/4 θα πραγματοποιηθεί μαζική εξόρμηση στο Πάρκο Τρίτση στο Ιλιον.

Εξορμήσεις και συσκέψεις προγραμματίζει η Ενωση Λογιστών Ελεγκτών Περιφέρειας Αττικής (ΕΛΕΠΑ), όπως συνέλευση των εργαζομένων στη ΣΟΛ (Σάββατο 17 Απρίλη, 5.30 μ.μ., στην ΠΕΚΑΜ) και συσκέψεις στις δυτικές συνοικίες (24/4, Περιστέρι), βόρειες συνοικίες (24/4, Νέα Ιωνία) και Πειραιά (25/4).

Πρόγραμμα εξορμήσεων έχει αποφασίσει, στο πλαίσιο της προετοιμασίας της απεργίας, το Σωματείο Εργαζομένων Χρηματοπιστωτικών και Συναφών Επιχειρήσεων Αττικής.

Απεργιακές αποφάσεις έχουν πάρει ακόμα το Σωματείο Εργαζομένων στην «Vodafone - 360 Connect» και λοιπές θυγατρικές, τα Συνδικάτα Φαρμάκου Αττικής, Οικοδόμων Αθήνας, Ηλεκτρολόγων, Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών Αττικής, ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, το Συνδικάτο Τύπου και Χάρτου, η Ενωση Προσωπικού Πρακτορείων Εφημερίδων Αθηνών, το επιχειρησιακό Σωματείο Εργαζομένων στην «Μπέριγκερ», ο Σύλλογος Εργαζομένων στην Ιδιωτική Εκπαίδευση ν. Αττικής «Ο Βύρων», ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος. Σε Γενική του Συνέλευση το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ) επίσης αποφάσισε να προκηρύξει απεργία για τις 6 Μάη.

Απεργία για την Πέμπτη 6 Μάη έχει προκηρύξει και το Εργατικό Κέντρο Πειραιά.

Σε ρυθμούς προετοιμασίας της 24ωρης πανελλαδικής απεργίας στις 6 Μάη σε όλες τις κατηγορίες πλοίων και στα λιμάνια της χώρας κινούνται οι ναυτεργάτες. Ηδη, 13 ναυτεργατικά σωματεία αποφάσισαν ομόφωνα σε κοινή τους σύσκεψη να αποτελέσει η 6η Μάη μέρα ταξικού αγωνιστικού εορτασμού της Εργατικής Πρωτομαγιάς.

Στην κατεύθυνση αυτή, ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», ΠΕΕΜΑΓΕΝ, ΠΕΠΡΝ και ΠΕΣ/ΝΑΤ καλούν με κοινή ανακοίνωση στην απεργία και σε απεργιακή προσυγκέντρωση (5.30 π.μ., πλατεία Καραϊσκάκη). Επίσης, καλούν τους ναυτεργάτες σε εκδήλωση για την Εργατική Πρωτομαγιά την Πέμπτη 22 Απρίλη, στις 11 π.μ., στα γραφεία τους (Κολοκοτρώνη 132).

Σωματεία και φορείς που δραστηριοποιούνται στον Πειραιά οργανώνουν απεργιακή συγκέντρωση στις 6 Μάη, στις 10.30 π.μ., στην πλατεία Καραϊσκάκη. «Δεν θα τους αφήσουμε σε χλωρό κλαρί. Οι ανατροπές του αιώνα, η 10ωρη δουλειά, 135 χρόνια μετά την κατάκτηση του 8ωρου από την εργατική τάξη, δεν θα περάσουν», είναι το μήνυμα των συνδικάτων, που απευθύνουν κάλεσμα μαζικής συμμετοχής. Το κάλεσμα μέχρι στιγμής υπογράφουν τα Συνδικάτα Μετάλλου, Εμποροϋπαλλήλων και Ιδιωτικών Υπαλλήλων, Καθαριστών - Καθαριστριών, Ελαιουργοσαπουνοποιών και Χημικής Βιομηχανίας, ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», ΠΕΕΜΑΓΕΝ, η Πανελλήνια Ενωση Πληρωμάτων Ρυμουλκών και Ναυαγοσωστικών, το Παράρτημα Πειραιά της Ενωσης Λογιστών Αττικής, η ΕΝΕΔΕΠ, τα Σωματεία Εργαζομένων στην Ιδιωτική Υγεία, Κατεργασίας Ξύλου και Ναυπηγοξυλουργών, Οικοδόμων (Παράρτημα Πειραιά), Επισιτισμού - Τουρισμού - Ξενοδοχείων (Παράρτημα Πειραιά), Επαγγελματιών Οδηγών, ΠΕΣ/ΝΑΤ, Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Κερατσινίου - Περάματος, Εργαζομένων Δήμου Κορυδαλλού, Εργαζομένων Δήμου Περάματος.

Με γιορτάσουν αγωνιστικά την Εργατική Πρωτομαγιά με απεργία στις 6 Μάη και με συλλαλητήριο στην πόλη της Λαμίας αποφάσισαν τα επιχειρησιακά Σωματεία Εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ, σχεδιάζοντας παράλληλα μια σειρά παρεμβάσεων.

Συγκεκριμένα, σε κοινή ανακοίνωση που εξέδωσαν τα πέντε επιχειρησιακά Σωματεία, εκφράζουν την αντίθεσή τους «στην απόφαση της ΓΣΕΕ να υιοθετήσει την απόφαση της κυβέρνησης για μεταφορά της Πρωτομαγιάτικης απεργίας στις 4 Μάη, δηλαδή την τρίτη μέρα του Πάσχα». Στο πλαίσιο αυτό, κάνουν γνωστό ότι στη συνεδρίαση του Συντονιστικού πάρθηκε απόφαση στις 6 Μάη να πραγματοποιηθεί συγκέντρωση των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ στη Λαμία και καλούν τα Εργατικά Κέντρα της Στερεάς Ελλάδας και τις Ομοσπονδίες των μεταλλωρύχων και μεταλλεργατών να συζητήσουν την πρόταση των Σωματείων και να συσπειρωθούν όλοι μαζί απέναντι στο νέο εργασιακό μεσαίωνα που φέρνει η κυβέρνηση και στον αγώνα για τη σωτηρία της ΛΑΡΚΟ.

Επίσης, στην ανακοίνωση των Σωματείων γίνεται γνωστό ότι τη Δευτέρα 19 Απρίλη θα πραγματοποιηθεί τηλεδιάσκεψη με το υπουργείο Περιβάλλοντος, την Τρίτη 20 Απρίλη θα γίνει παρέμβαση στον ειδικό εκκαθαριστή και θα απαιτηθεί ενημέρωση για το σχεδιασμό σχετικά με το μέλλον της ΛΑΡΚΟ και των εργαζομένων, καθώς και ότι εάν το υπουργείο Εργασίας δεν ορίσει άμεσα ημερομηνία συνάντησης με τα Σωματεία, την Πέμπτη 22 Απρίλη στις 10 π.μ. θα κατέβουν στην Αθήνα για παράσταση διαμαρτυρίας έξω από το υπουργείο.

Παράλληλα, το πρωί της Παρασκευής, αντιπροσωπείες του επιχειρησιακού Σωματείου και του Συνδικάτου Μετάλλου Φθιώτιδας πραγματοποίησαν παράσταση διαμαρτυρίας στη διεύθυνση του εργοστασίου της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα, καταγγέλλοντας το πρόσφατο εργατικό «ατύχημα», που προκάλεσε τον σοβαρό τραυματισμό εργαζόμενου.

Απαίτησαν άμεσα μέτρα για την προστασία των εργαζομένων, καταγγέλλοντας ότι η πολιτική που εφαρμόζουν η κυβέρνηση και η ειδική εκκαθάριση, έχει οδηγήσει τη ΛΑΡΚΟ σε πρωτοφανή απαξίωση, υπολειτουργία και εγκατάλειψη των εγκαταστάσεων, που, σε συνδυασμό με την ανασφάλεια που έχει προκληθεί στους εργαζόμενους, διαμορφώνουν συνθήκες κινδύνου και πρόκλησης ατυχημάτων, όπως αυτό της Πέμπτης, κάτι το οποίο είχαν επισημάνει τα Σωματεία.

Εθελοντική αιμοδοσία οργανώνει την Κυριακή 25 Απρίλη το ΠΑΜΕ, από τις 9 π.μ. έως τις 2 μ.μ., στην αίθουσα του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας (Αγ. Φιλοθέης 5Β, πλατεία Μητροπόλεως), με όλα τα προβλεπόμενα μέτρα προστασίας. «Τα ανεπαρκή μέτρα της κυβέρνησης κατά της εξάπλωσης του κορονοϊού, η θλιβερή εικόνα του συστήματος Υγείας, οι αυξημένες ανάγκες για αίμα κάνουν αναγκαία τη μαζική συμμετοχή μας στην εθελοντική αιμοδοσία», τονίζει το ΠΑΜΕ και καλεί τα σωματεία να κάνουν δική τους υπόθεση την αυξημένη συμμετοχή στη νέα αιμοδοσία που οργανώνει.

Το πανόραμα της νομοθεσίας για τη «διευθέτηση», που παρουσιάζεται πιο κάτω, είναι αποκαλυπτικό για τις ευθύνες όλων διαχρονικά των κυβερνήσεων στη διαμόρφωση του αντιδραστικού πλαισίου που αξιοποιούν σήμερα το κεφάλαιο και η ΝΔ για να πάνε ένα βήμα πιο πέρα την επίθεση στον σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας.

Θυμίζουμε ότι το ευρωενωσιακό πλαίσιο που ενσωματώνεται στους παρακάτω νόμους, όπως αυτό έχει επικαιροποιηθεί, είναι η Κοινοτική Οδηγία 2003/88/ΕΚ «σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας». Στην Ελλάδα οι νόμοι που αφορούν τη «διευθέτηση» είναι οι εξής:

• 1892/1990 - κυβέρνηση ΝΔ: Περίοδος αυξημένης απασχόλησης 3 μήνες, 9ωρο, περίοδος αναφοράς 6 μήνες.
• 2639/1998 - κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ: Ο,τι προέβλεπε ο προηγούμενος νόμος και εναλλακτικά περίοδος αυξημένης απασχόλησης 6 μήνες, 10ωρο, περίοδος αναφοράς 12μηνο.
• 2874/2000 - κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ: Κατανομή 138 ωρών για διευθέτηση στο έτος.
• 3385/2005 - κυβέρνηση ΝΔ: Περίοδος αυξημένης απασχόλησης 2 μήνες, 10ωρο.
• 3846/2010 - κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ: Ο,τι προέβλεπε ο προηγούμενος νόμος, και εναλλακτικά κατανομή 256 ωρών εντός του έτους και επέτρεπε να καθορίζεται άλλο σύστημα «διευθέτησης».
• 3986/2011 - κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ: Περίοδος αυξημένης απασχόλησης 3 μήνες, 10ωρο, εναλλακτικά κατανομή 256 ωρών εντός του έτους και επέτρεπε να καθορίζεται και άλλο σύστημα «διευθέτησης».
• 4498/2017 - κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ: Διατήρησε ατόφιο τον νόμο 3986/2011 και τον εμπλούτισε με τον νόμο 4498/2017, που αφορά τους νοσοκομειακούς γιατρούς. Με τον νόμο αυτό καθιερώνεται «κατά κανόνα ως βάση για την οργάνωση του χρόνου εργασίας, μέχρι δώδεκα (12) ώρες συνεχής εργασία με παρουσία στον χώρο εργασίας».

Παραπέρα, ξεχειλώνει ακόμα και το 12ωρο εργασίας, το οποίο μπορεί να γίνει 24ωρο! Ενώ ορίζει ότι «η ημερήσια ανάπαυση των ιατρών είναι υποχρεωτική και διάρκειας δώδεκα (12) συνεχόμενων ωρών ανά εικοσιτετράωρο», λίγο πιο κάτω προσθέτει: «Επιτρέπεται παρέκκλιση (...) για λόγους λειτουργίας της υπηρεσίας (...). Αν μειώνεται ή χάνεται ο χρόνος ημερήσιας ανάπαυσης, παρέχεται αμέσως μετά περίοδος αντισταθμιστικής ανάπαυσης έως δώδεκα (12) ώρες»!

Παραμένει σταθερός ο προσανατολισμός της (κυβέρνησης) για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου μέσα από την πολιτική φθηνότερης εργατικής δύναμης, την προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων. Η διασφάλιση φθηνής εργατικής δύναμης και η αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης αποτελούν την προϋπόθεση για την προσέλκυση των νέων μεγάλων επενδύσεων της λεγόμενης «ψηφιακής» και της «πράσινης» οικονομίας. Κλιμακώνεται η επίθεση στην εργατική τάξη με νέες ρυθμίσεις για την ελαστικοποίηση του εργάσιμου χρόνου, τη σχετική μείωση των εργοδοτικών εισφορών και την επιβολή πλήρως ανταποδοτικού κεφαλαιοποιητικού συστήματος στο Ασφαλιστικό, τη μείωση των συντάξεων και του μέσου μισθού, την άρση προστασίας της πρώτης κατοικίας. Επίσης, όλοι οι μηχανισμοί διασύνδεσης των αυτοαπασχολουμένων της πόλης και της υπαίθρου με τη βιομηχανία και το εμπόριο αναπαράγουν τις υποχρεώσεις τους (σε τράπεζες, Δημόσιο, ΕΛΓΑ κ.λπ.).

(Θέσεις της ΚΕ για το 21ο Συνέδριο του ΚΚΕ, δεύτερο κείμενο)

Eurokinissi

Οι νέοι εργαζόμενοι είναι αυτοί που θα βιώσουν με μεγαλύτερη ένταση τις συνέπειες από τη 10ωρη δουλειά

Βέβαια, το νομοσχέδιο που φέρνει η κυβέρνηση δεν πέφτει από τον ουρανό. Στηρίζεται σε ένα πυκνό πλέγμα αντεργατικών νόμων, Οδηγιών και κατευθύνσεων της ΕΕ για τη «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας και την «ευελιξία» στις εργασιακές σχέσεις (βλέπε θέμα στην ίδια σελίδα), που αποτελούν τα βάθρα για την ένταση της εκμετάλλευσης.

Πάνω εκεί ετοιμάζεται να χτίσει τώρα η κυβέρνηση της ΝΔ, τροποποιώντας προς το χειρότερο τον ισχύοντα νόμο για τη «διευθέτηση» (3986/2011, άρθρο 42), τον οποίο διατήρησε η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και ο οποίος προβλέπει τα εξής:

Οι επιχειρήσεις που εφαρμόζουν συμβατικό ωράριο εργασίας έως 40 ώρες εργασίας τη βδομάδα μπορούν να απασχολούν τους εργαζόμενους για μια ορισμένη χρονική περίοδο («περίοδος αυξημένης απασχόλησης») μέχρι 10 ώρες τη μέρα με την προϋπόθεση ότι οι επιπλέον ώρες εργασίας (δηλαδή, οι δύο ώρες τη μέρα σε 8ωρη εργασία) θα αφαιρούνται από τις ώρες εργασίας μιας άλλης χρονικής περιόδου («περίοδο μειωμένης απασχόλησης»), ώστε ο μέσος όρος των ωρών εργασίας ανά βδομάδα να είναι 40 ώρες. Ο νόμος σημειώνει πως «το χρονικό διάστημα των περιόδων αυξημένης και μειωμένης απασχόλησης δεν υπερβαίνει συνολικά τους έξι (6) μήνες σε διάστημα δώδεκα (12) μηνών (περίοδος αναφοράς)».

Ακόμα, δίνει τη δυνατότητα στις επιχειρήσεις, αντί να αφαιρούν ώρες εργασίας, να δίνουν στον εργαζόμενο ρεπό ή ένα συνδυασμό μειωμένων ωρών και ρεπό. Βασικό στοιχείο της «διευθέτησης» του χρόνου εργασίας είναι ότι οι επιπλέον ώρες εργασίας δεν αμείβονται όπως οι υπερωρίες. Ο εργαζόμενος συνεχίζει και παίρνει τον ίδιο ακριβώς μισθό, που σημαίνει ότι η «διευθέτηση» αυξάνει τον απλήρωτο χρόνο της εργασίας προς όφελος του εργοδότη.

Ποιες είναι οι βασικές ανατροπές που προσθέτει στον ισχύοντα νόμο η κυβέρνηση; Μέχρι σήμερα οι επιχειρήσεις πρέπει να έχουν τη σύμφωνη γνώμη συλλογικών οργάνων των εργαζομένων για την εφαρμογή της «διευθέτησης». Ηταν κι αυτό ένα από τα «χρυσωμένα χάπια» που αξιοποίησε τότε ο κοινωνικός εταιρισμός για να περάσει ο νόμος της «διευθέτησης» με τις λιγότερες αντιδράσεις, εν μέσω κρίσης και 1ου μνημονίου.

Με το νομοσχέδιο που ετοιμάζεται να παρουσιάσει τώρα η κυβέρνηση, επιτρέπει στην επιχείρηση να εφαρμόζει τη «διευθέτηση» με ατομική σύμβαση, με συμφωνία μεταξύ της εργοδοσίας και του εργαζόμενου. Είναι προφανές ότι δεν μπορεί να υπάρξει «ισότιμη συμφωνία». Κάτω από το φόβο της απόλυσης, αυτονόητα μια τέτοια ρύθμιση οδηγεί σε μονομερή επιβολή της «διευθέτησης».

Ολα τα άλλα που λέει η κυβέρνηση, περί εργαζομένων που τάχα οι ίδιοι θέλουν να δουλεύουν περισσότερες ώρες για να δουλεύουν λιγότερες μέρες, είναι παραμύθια για μικρά παιδιά και καμιά σχέση δεν έχουν με την άγρια πραγματικότητα που ζουν οι εργαζόμενοι στους χώρους δουλειάς.

Το κεφάλαιο έχει στραμμένη την προσοχή του στην εργάσιμη μέρα, επειδή η παραγωγή της υπεραξίας συντελείται μέσα σε αυτό το χρονικό πλαίσιο. Γι' αυτό στοχεύει πάντα στη διεύρυνση των ορίων του εργάσιμου χρόνου.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η Οδηγία της ΕΕ για τη «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας, που προβλέπει εργάσιμη μέρα μέχρι και 13 ωρών, καθώς η μόνη προϋπόθεση που βάζει είναι να μεσολαβούν 11 ώρες ανάπαυσης μεταξύ δύο περιόδων εργασίας. Μάλιστα, η «διευθέτηση» με αυτούς τους όρους μπορεί να γίνεται με αναφορά στο 12μηνο, που σημαίνει ακόμα περισσότερα περιθώρια για τον εργοδότη να «τεντώσει» τον απλήρωτο χρόνο εργασίας των εργαζομένων.

Ο εργοδότης με τη «διευθέτηση» δεν αποσπά μόνο περισσότερη υπεραξία από τη δουλειά του εργαζόμενου, αλλά «εξοικονομεί» και εργατικά χέρια, επιβάλλοντας σε λιγότερους να κάνουν την ίδια δουλειά που κανονικά θα έπρεπε να κάνουν περισσότεροι.

Ας δούμε ένα παράδειγμα: Σε μια βιομηχανία τροφίμων δουλεύουν καθημερινά δύο 8ωρες βάρδιες. Σε περίοδο αύξησης της παραγωγής, η εργοδοσία αντί να κάνει προσλήψεις για μια τρίτη βάρδια, αναγκάζει το υπάρχον προσωπικό να δουλεύει 10ωρα, ακόμα και 12ωρα, με παράλληλη εντατικοποίηση της δουλειάς.

Και μόνο από τα παραπάνω, η απάντηση που προκύπτει αυτονόητα στο ερώτημα «ποιος χάνει από τη διευθέτηση» είναι ο εργαζόμενος. Κι αυτό δεν αλλάζει, όσες αστειότητες κι αν επικαλεστεί η κυβέρνηση ως «επιχειρήματα» για να παρουσιάσει το νομοσχέδιό της ως «φιλικό» τάχα στους εργαζόμενους και στις ανάγκες τους.

Η αλήθεια είναι ότι το ξεχαρβάλωμα του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας σημαίνει και ξεχαρβάλωμα της ζωής των εργαζομένων και των οικογενειών τους, πέρα από τη μεγάλη επιβάρυνση και φθορά στην υγεία τους. Η «διευθέτηση» δεν αφορά μια μέρα αλλά το συνολικό ετήσιο χρόνο εργασίας. Οι εργαζόμενοι που δουλεύουν 10ωρο χάνουν το δικαίωμα στον ελεύθερο χρόνο, απορρυθμίζεται η οικογενειακή και κοινωνική τους ζωή.

Ο εργαζόμενος μετατρέπεται σε ένα «ομιλούν εργαλείο», που ζει για να δουλεύει και όχι το αντίθετο, αφού σπαταλά 10 - 12 ώρες καθημερινά στη δουλειά και στις μετακινήσεις από και προς το χώρο εργασίας του, με ελάχιστο ελεύθερο χρόνο για ανάπαυση, πόσο μάλλον για ψυχαγωγία, κοινωνική και συνδικαλιστική δραστηριότητα.

Ο αντίλογος εργοδοσίας και κυβέρνησης είναι πως ο εργαζόμενος, στην περίοδο μειωμένης απασχόλησης, εξακολουθεί να παίρνει τον ίδιο μισθό παρόλο που δουλεύει λιγότερες ώρες. Το επιχείρημα είναι πέρα για πέρα κάλπικο και παραπλανητικό. Γιατί και στο μειωμένο ωράριο, ο εργαζόμενος δεν δουλεύει για τον εαυτό του, αλλά συνεχίζει να παράγει υπεραξία για τον εργοδότη του σε κάθε δευτερόλεπτο της δουλειάς του!

Ο εργάσιμος χρόνος μοιράζεται πάντα στα δύο. Ενα μέρος αφορά την παραγωγή αξιών ίσων με τα μέσα που είναι απαραίτητα για την αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης, και ένα μέρος ανήκει αποκλειστικά στον εργοδότη, παράγει υπεραξία, είναι απλήρωτη εργασία.

Στις περιόδους αυξημένης απασχόλησης ο εργάτης δουλεύει 10ωρο αντί για 8ωρο, αλλά πληρώνεται το ίδιο. Δηλαδή αυξάνεται το μέρος της απλήρωτης εργασίας, του εργάσιμου χρόνου που «ανήκει» στον εργοδότη, ενώ το μέρος που «ανήκει» στον εργαζόμενο μειώνεται. Ο εργάσιμος χρόνος όμως μοιράζεται στα δύο και στην περίοδο της μειωμένης απασχόλησης. Καμία δικαιοσύνη δεν υπάρχει επομένως, τίποτα δεν «πατσίζεται».

Επιπλέον, η περίοδος μειωμένης απασχόλησης δεν μπορεί να αναπληρώσει τη φθορά της εργατικής δύναμης που προκαλείται στην περίοδο αυξημένης απασχόλησης. Οταν είναι μεγαλύτερη η φθορά της εργατικής δύναμης, χρειάζεται μεγαλύτερη αξία μέσων για την αναπαραγωγή της. Σε αυτήν τη λογική καθιερώθηκε και η αμοιβή της υπερωρίας, κάτω από την πίεση και του εργατικού κινήματος, κάτι που σήμερα καταργείται.

Οι κυβερνήσεις είχαν φροντίσει άλλωστε εδώ και καιρό να μειώσουν τις αποζημιώσεις για υπερεργασία και υπερωρία, με αλλεπάλληλους νόμους, ώστε να γίνονται όλο και πιο φθηνές. Παράλληλα η εντατικοποίηση της εργασίας εκθέτει τους εργάτες σε περισσότερους κινδύνους για περισσότερο χρόνο, αυξάνοντας έτσι τις πιθανότητες να συμβούν εργατικά «ατυχήματα», την έκθεση σε επαγγελματικές ασθένειες κ.ά.

RIZOSPASTIS

Από κυβερνητικά στελέχη και διάφορα παπαγαλάκια τους ακούγεται κάθε πιθανό και απίθανο επιχείρημα, όπως για την κοσμογονία που έρχεται για τους εργαζόμενους που τάχα «θέλουν να δουλέψουν δύο ώρες παραπάνω χωρίς πρόσθετη αμοιβή» ώστε να εργαστούν δύο ώρες λιγότερο μια επόμενη εργάσιμη μέρα. Μέχρι και 4ήμερη εργασία βάφτισε το νομοσχέδιο η κυβέρνηση, μήπως και κρύψει ότι πρόκειται για νομιμοποίηση της εργασιακής ζούγκλας που επικρατεί ειδικά για τη νέα βάρδια της εργατικής τάξης.

Ολα τα σφυριά χτυπάνε στον στρατηγικό στόχο του κεφαλαίου για μεγαλύτερη «ευελιξία», για περισσότερα εργαλεία ώστε να μειώνεται το «κόστος» εργασίας, να γίνεται πιο φθηνή η εργατική δύναμη, τον στόχο δηλαδή που υπηρετούν με συνέπεια όλες οι αστικές κυβερνήσεις. Είναι η στρατηγική που παρέχει τη δυνατότητα στους επιχειρηματικούς ομίλους να προσαρμόζουν χωρίς εμπόδιο την εργάσιμη μέρα στα μέτρα τους, με επώδυνες συνέπειες για τους εργαζόμενους.

Αυτές οι προβλέψεις άλλωστε, που «κουμπώνουν» με τις «βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές» έντασης της εκμετάλλευσης, προβλέπονται στα σχέδια «ανάκαμψης και ανθεκτικότητας» της ελληνικής οικονομίας, με βάση τα οποία το κεφάλαιο θα πάρει τον πακτωλό των δισεκατομμυρίων ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης.

Χαρακτηριστικό για όλα αυτά είναι non paper που διακινεί η κυβέρνηση, που με 17 ερωτήσεις/απαντήσεις επιχειρεί να κατηχήσει τους εργαζόμενους για το πόσο ...φιλεργατικό και προοδευτικό είναι το αντεργατικό τερατούργημα που ετοιμάζει. Κεντρικό «μότο» του εν λόγω πονήματος, όπως και συνολικά της κυβερνητικής προπαγάνδας, είναι ότι αυτά που σκοπεύει να νομοθετήσει γίνονται ...για το καλό των εργαζομένων και μόνο. Ας δούμε ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα.

Για την κατάργηση του 8ωρου, η κυβέρνηση ισχυρίζεται πως «όχι μόνο δεν καταργείται αλλά αντίθετα θωρακίζεται και μπαίνει τάξη στις συνθήκες αυθαιρεσίας που παρατηρούνται στους χώρους εργασίας». Υποστηρίζει μάλιστα ότι «δίνεται η δυνατότητα στον εργαζόμενο, αν το θέλει ο ίδιος, να ρυθμίσει με αίτημά του τις ώρες εργασίας με βάση τις ανάγκες του», «χωρίς να έχει απώλεια στις αποδοχές του», μέχρι και «να δουλεύει 4 ημέρες την εβδομάδα»!

Τόσα ψέματα μέσα σε τόσο λίγες λέξεις. Τι δεν λέει η κυβέρνηση; Οτι στο σύστημα που ετοιμάζει, για να δουλέψει κάποιος εργαζόμενος 4ήμερο (ή να έχει αυξημένη άδεια) για κάποια περίοδο μέσα στον χρόνο, θα πρέπει την περίοδο που θα ισχύει το 10ωρο να ξεθεώνεται δουλεύοντας 50 ώρες (5ήμερο) ή 60 ώρες (6ήμερο) τη βδομάδα. Αν στον χρόνο αυτό προστεθεί και ο χρόνος μετακίνησης από και προς την εργασία, τότε στην πράξη δεν κάνει τίποτα άλλο από το να δουλεύει!

Αλήθεια, θα εξηγήσουν στους εργαζόμενους τι σημαίνει για τον ανθρώπινο οργανισμό, τις αντοχές του και την υγεία του, εργασία 60 και 70 ώρες τη βδομάδα κι αυτό για μια περίοδο τουλάχιστον 6 μηνών στη διάρκεια του χρόνου; Τι σημαίνει για την προσωπική και την οικογενειακή του ζωή, τις υποχρεώσεις του, τις ανάγκες ξεκούρασης, μόρφωσης, ψυχαγωγίας;

Οσο για τα ευφυολογήματα περί τετραήμερης εργασίας, που ρίχνει σαν επιχείρημα η κυβέρνηση, αφού αποφάσισε να «πουλήσει τρέλα» θα μπορούσε να γίνει και πιο ...γαλαντόμα. Γιατί δεν καθιερώνει τριήμερη εργασία, με 13,5 ώρες δουλειάς τη μέρα; Μάλιστα, τη στιγμή που με το ένα χέρι πλασάρουν το «πυροτέχνημα» του τετραήμερου, με το άλλο, στο ίδιο νομοσχέδιο, προωθούν για ψήφιση την αύξηση των ωρών για τις νόμιμες υπερωρίες στις 150 ώρες τον χρόνο, από 96 (μεταποίηση) και 120 (υπηρεσίες) σήμερα.

Η αλήθεια λοιπόν είναι ότι ο εργοδότης εμπλουτίζει το «μενού» που έχει στα χέρια του για να «τεντώνει» τον εργαζόμενο όσο και όποτε θέλει. Θα μπορεί δηλαδή τις μέρες «αυξημένης απασχόλησης» να έχει τον εργαζόμενο 10 ώρες στη δουλειά χωρίς να του δίνει πρόσθετη υπερωριακή αμοιβή, και την υπόλοιπη περίοδο, που - όπως λέει η κυβέρνηση - ο εργαζόμενος τυπικά θα έμπαινε σε «μειωμένη απασχόληση», θα μπορεί επιπλέον να τον «χώνει» μέχρι και σε 150 νόμιμες υπερωρίες τον χρόνο! Κάπως έτσι, αθροιστικά οι υπερωρίες μπορούν να ξεπεράσουν τις 350 στη διάρκεια ενός έτους, από τις οποίες θα πληρώνονται μόνο οι 150.

Στην υπηρεσία της παραπληροφόρησης που εξαπολύει η κυβέρνηση, αξιοποιεί και την «ψηφιακή επανάσταση». Οπως ισχυρίζεται, «το κλειδί εδώ είναι η ψηφιοποίηση», προβάλλοντας την «ψηφιακή κάρτα εργασίας μέσω της οποίας το ΣΕΠΕ θα παρακολουθεί σε πραγματικό χρόνο το ωράριο και την τήρησή του». Ετσι, λέει, «θωρακίζεται το 8ωρο» και καταπολεμούνται η «μαύρη εργασία» και οι «αδήλωτες υπερωρίες»!

Η κοροϊδία πάει σύννεφο. Η κυβέρνηση κόπτεται για το 8ωρο, που όμως το καταργεί και το κάνει 10ωρο. Κόπτεται για τις υπερωρίες και την πληρωμή τους, όταν αυτές με τον ίδιο νόμο δεν θα πληρώνονται... Ομως ένα πρώτο ερώτημα είναι: Αν όντως το «κλειδί» είναι η ψηφιακή κάρτα, τι τους εμποδίζει να την εφαρμόσουν για την αδήλωτη εργασία χωρίς να καταργείται το 8ωρο; Τι τους εμπόδισε τόσα χρόνια να το κάνουν, αφού η σχετική διάταξη υπάρχει ήδη και μέχρι τώρα δεν εφαρμόστηκε!

Οι εργάτες γνωρίζουν καλά την απάντηση. Την ομολογεί άλλωστε και η ίδια η κυβέρνηση στις ερωταπαντήσεις που μοιράζει: «Ας μην κρυβόμαστε: Σήμερα το 8ωρο και το 5ήμερο παραβιάζονται»! Γι' αυτό λοιπόν και η κυβέρνηση το καταργεί, για να μπορούν οι εργοδότες να είναι νόμιμοι πέρα για πέρα, και να μην... κατρακυλούν στην παρανομία.

Το πιο προκλητικό είναι ότι η κυβέρνηση μιλάει σαν ο εργοδότης και ο εργαζόμενος να είναι δύο ισότιμα μέρη. Σαν να μην υπάρχουν οι εργοδοτικοί εκβιασμοί που δουλεύουν στον «αυτόματο». Αλήθεια, ο εργαζόμενος που ξέρει ότι έχει να διαλέξει ανάμεσα στην απόλυση ή «μη ανανέωση της σύμβασης» από την εργοδοσία και στη μη δήλωση των υπερωριών του, τι θα επιλέξει;

Ενα επιπλέον «τυράκι» στο νομοσχέδιο είναι η εξίσωση των αποζημιώσεων απόλυσης των εργατοτεχνιτών με εκείνες των υπαλλήλων του ιδιωτικού τομέα, που λέει ότι θα φέρει η κυβέρνηση. Αλλά και εδώ οι εργαζόμενοι έχουν πολλά ράμματα για τη γούνα όλων διαχρονικά των κυβερνήσεων. Δεν ξεχνάνε για παράδειγμα ότι η κυβέρνηση της ΝΔ ήταν αυτή που σε συνέχεια προηγούμενου νόμου του ΠΑΣΟΚ, το 2012, μείωσε κατά 50% την αποζημίωση απόλυσης, ενώ «πάγωσε» και τον χρόνο προϋπηρεσίας για όσους εργαζόμενους τον Νοέμβρη του 2012 είχαν συμπληρώσει 16 χρόνια εργασίας στον ίδιο εργοδότη, καθεστώς που διατήρησε άθικτο και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Αφού πρώτα έριξαν στα τάρταρα τις όποιες αποζημιώσεις κατοχύρωνε ένας εργαζόμενος σε περίπτωση απόλυσης, σήμερα τον καλούν να τους πει και ευχαριστώ για την εξίσωση ανάμεσα σε εργατοτεχνίτες και υπαλλήλους!

Η ουσία βέβαια είναι ότι όσο περνούν τα χρόνια η αποζημίωση είναι άγνωστη λέξη, ειδικά για τη νέα βάρδια των εργαζομένων. Η συντριπτική πλειοψηφία τους σήμερα δεν «στεριώνει» στον ίδιο εργοδότη, ώστε να κατοχυρώσει δικαίωμα αποζημίωσης σε περίπτωση που απολυθεί. Είναι τέτοια η «ευελιξία» στην αγορά εργασίας (π.χ. με τις μηνιαίες, τις τρίμηνες συμβάσεις κ.ο.κ.) που σύμφωνα με την «Εργάνη», ετησίως οι απολύσεις ξεπερνούν τα 2 εκατομμύρια! Το γεγονός αυτό, σε συνάρτηση με την αύξηση της δοκιμαστικής περιόδου από 2 μήνες σε 12, αποκλείουν ένα μεγάλο μέρος μισθωτών, υπαλλήλους ή εργατοτεχνίτες, από κάθε δυνατότητα αποζημίωσης όταν απολύονται από τις επιχειρήσεις.

«Η διάταξη που εισάγουμε για το προσωπικό που διασφαλίζει την ελάχιστη εγγυημένη λειτουργία προστατεύει τα δικαιώματα των πολιτών ως προς την παροχή ενός μίνιμουμ (33%) επιπέδου υπηρεσιών σε κρίσιμους κλάδους κατά τη διάρκεια απεργιακών κινητοποιήσεων», αναφέρει στο προπαγανδιστικό της παραλήρημα η κυβέρνηση. Μάλιστα, όπως διευκρινίζουν οι συντάκτες του νομοσχεδίου, αυτή η υποχρέωση των εργαζομένων πρέπει να εκπληρώνεται πέρα και από το «προσωπικό ασφαλείας» που έτσι κι αλλιώς υπάρχει.

Επομένως, η υποχρέωση για εργασία τη μέρα της απεργίας αντικειμενικά καταλαμβάνει ένα πολύ μεγάλο μέρος του προσωπικού. Ουσιαστικά η κυβέρνηση προωθεί τη μετατροπή της απεργίας σε μια συμβολική πράξη, ζηλεύοντας προφανώς εκείνες τις χώρες όπου ο «απεργός» πάει κανονικά στη δουλειά του φορώντας ...ένα περιβραχιόνιο. Στόχος είναι να απονευρώσει την απεργία, το πιο σημαντικό όπλο που έχει ο εργαζόμενος στην πάλη του.

Η επίθεση στο απεργιακό δικαίωμα με τον νέο νόμο συνοδεύεται και με νομικά μέτρα κατά των απεργών. Ετσι, προβλέπονται ποινές στα σωματεία και αποζημίωση στην εργοδοσία για «παράνομες» και «καταχρηστικές» απεργίες. Θα παρέχεται η δυνατότητα στον εργοδότη να διεκδικήσει αποζημίωση από τους απεργούς και τα συνδικάτα σε περίπτωση που μια κινητοποίηση κριθεί «παράνομη», «καταχρηστική» ή και τα δύο. Με δεδομένο ότι ήδη 9 στις 10 απεργίες κρίνονται «παράνομες» ή/και «καταχρηστικές» από τα δικαστήρια, η πρόβλεψη αυτή σημαίνει οικονομική εξόντωση των συνδικάτων και μια «δαμόκλειο σπάθη» που θα επικρέμαται μόνιμα πάνω από τα κεφάλια των απεργών.

Αλλά ακόμα και πριν φτάσουμε στην απόφαση για απεργία, η κυβέρνηση θεσπίζει νέα εμπόδια. Ενα απ' αυτά είναι η εφαρμογή της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας για την πραγματοποίηση απεργίας, η οποία θα συνδυάζεται με τη διάταξη για υποχρεωτική συμμετοχή στη Γενική Συνέλευση που αποφασίζει απεργία από τουλάχιστον το 50%+1 των οικονομικά ενεργών μελών του πρωτοβάθμιου συνδικάτου, όπως είχε ψηφίσει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Οση προπαγανδιστική χρυσόσκονη κι αν ρίξει η κυβέρνηση στο νομοθετικό έκτρωμα που φέρνει, η δυστοπία που περιμένει ειδικά τους νέους εργαζόμενους, αν ψηφιστεί, δεν κρύβεται. Η εργασιακή ζούγκλα νομιμοποιείται, μέσα από την καθιέρωση της δουλειάς όσο, όπως, όποτε και από όπου θέλει ο εργοδότης.

Ο πιο «ανταγωνιστικός εργαζόμενος», που παραγγέλνει το κεφάλαιο και «μοντάρει» η κυβέρνηση, θα είναι αυτός που μετά από «ατομική διαπραγμάτευση» θα δουλεύει 10ωρα χωρίς πρόσθετη αμοιβή. Που μετά, πάλι «ξεμοναχιασμένος» απέναντι στον εργοδότη του και με τον κίνδυνο της ανεργίας να παραμονεύει, θα φορτώνεται τις δεκάδες ώρες απλήρωτων υπερωριών όποτε «το έχει ανάγκη η επιχείρηση». Κι όταν μπροστά σ' αυτόν τον εφιάλτη αποφασίσει να διαμαρτυρηθεί, θα πρέπει να ξεπεράσει το ηλεκτρονικό φακέλωμα του «συνδικαλιστικού μητρώου» και των «ηλεκτρονικών ψηφοφοριών». Αν αποφασίσει μάλιστα να απεργήσει, θα πρέπει να ξεπεράσει τους σκοπέλους που βάζουν οι νόμοι της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ...

Κάθε επιχείρημα της κυβέρνησης, με το οποίο στηρίζει το νομοσχέδιο για τη 10ωρη εργασία, προσθέτει και επιπλέον λόγους για να το πολεμήσουν ειδικά οι νέοι εργαζόμενοι, οργανωμένα και αποφασιστικά, μέσα από τα σωματεία τους, με αφετηρία τη μαζική συμμετοχή στην πανελλαδική πανεργατική Πρωτομαγιάτικη απεργία στις 6 Μάη. Εκεί θα δοθεί η πρώτη απεργιακή απάντηση στις «ανατροπές του αιώνα», όπως δίκαια τις ονομάζουν οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα!