Παρασκευή 17 Φλεβάρη 2012
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Η αλήθεια πίσω από τα παραμύθια

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οταν ο εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ φτάνει στο σημείο να υποστηρίζει στα σοβαρά ότι την επιστολή του Αντ. Σαμαρά προς τους επικεφαλής της τρόκας «δεν πρέπει να τη βλέπουμε ως δεσμεύσεις και εγγυήσεις, καλύτερα να το δούμε ως ενημέρωση των εταίρων μας στην Ευρώπη» (!), δεν χρειάζεται ιδιαίτερη φαντασία για να αντιληφθεί κανείς τη θέση στην οποία έχει περιέλθει η ηγεσία της ΝΔ, μετά την πλήρη αφαίρεση των προσχημάτων και την πτώση των «αντιμνημονιακών» μασκών. Το σημαντικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει είναι ότι δεν μπορεί να πουλάει ψεύτικες ελπίδες και παραμύθια στα λαϊκά στρώματα, όπως ότι με μια σκληρή διαπραγμάτευση που θα έκανε τάχα μια κυβέρνηση με νωπή λαϊκή εντολή υπό τη ΝΔ, τα μέτρα θα ήταν λιγότερο επώδυνα. Κοστίζει πολύ στην ηγεσία της ΝΔ ότι δεν μπορεί να πουλάει πια αυτά τα παραμύθια, δίχως αυτό να σημαίνει ότι δε θα συνεχίσει να το κάνει, όπως δείχνει ο παραπάνω φαιδρός ισχυρισμός του εκπροσώπου. Η αλήθεια είναι πως δεν μπορούσε να κάνει κάτι άλλο, γιατί ως παραδοσιακό κόμμα της πλουτοκρατίας πάνω απ' όλα βάζει τα συμφέροντα της αστικής τάξης.

«Λαγοί» και της καταστολής

«Κάτω τα χέρια από τις Ενοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας. Η Ελλάδα ενδέχεται να περάσει μεγάλες δοκιμασίες και πρέπει να μπορεί να στηρίζεται σε δυνατό Στρατό και δυνατά Σώματα Ασφαλείας». Η δήλωση έγινε χτες, από τον εκπρόσωπο Τύπου του ΛΑ.Ο.Σ. και με αφορμή τις προτάσεις της τρόικας για μειώσεις στις αμοιβές όσων υπηρετούν στις Ενοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας.

Δεν ξέρουμε τι ακριβώς εννοεί λέγοντας «δοκιμασίες», αλλά υποψιαζόμαστε πως δεν αναφέρεται στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, όπου η Ελλάδα μπορεί να εμπλακεί, άλλωστε σε όλους έχει εμπλακεί με πιο πρόσφατο αυτόν στη Λιβύη, ενώ δηλώνει ετοιμότητα και για τη Μέση Ανατολή.

Η δήλωση αυτή ερμηνεύεται καλύτερα με «μπούσουλα» την πρόσφατη δήλωση του Γ. Καρατζαφέρη ή καλύτερα την απειλή προς το λαό και το κίνημα: «Φοβάμαι την εξέγερση. Οταν η ΠΟΑΣΥ λέει "δεν μπορώ να αντιμετωπίσω, δεν θα βάλω εγώ τους άντρες της Αστυνομίας απέναντι στους γονείς τους και στα παιδιά τους" σημαίνει ότι αύριο το πρωί, εάν τα πράγματα πάρουν κακή άγουσα, πρέπει να αναλάβουμε άλλες πρωτοβουλίες, άλλων δυνάμεων, για να καταστείλουν πιθανή εξέγερση»....

Η δήλωση αυτή λοιπόν πρέπει να ενταχθεί, σαν κομμάτι ενός παζλ, στο σύνολο των παρεμβάσεων του ΛΑ.Ο.Σ. που εκπέμπουν το φόβο του μπροστά στο οργανωμένο ταξικό κίνημα, του οποίου ζητά την πιο άγρια καταστολή με κάθε μέσο. Βεβαίως, οι δραστικές περικοπές από τον κρατικό προϋπολογισμό μειώνουν τους μισθούς και στις Ενοπλες Δυνάμεις, αλλά δεν ενδιαφέρει αυτό το ΛΑ.Ο.Σ. Ο φόβος της επίδρασης του λαού και της πάλης του είναι που κάνει το «κόμμα του κνούτου» και των βρώμικων αποστολών των αστών να απαιτεί την άγρια καταστολή.

Η «Μπιλντ» και ο φόβος των αστών

Το φόβο των αστών και του κεφαλαίου για το εργατικό κίνημα στην Ελλάδα και την πρωτοπορία του, τους κομμουνιστές, φανερώνει το χτεσινό κίτρινο «ρεπορτάζ» της γνωστής σκανδαλοθηρικής γερμανικής εφημερίδας «Μπιλντ», που με έναν αχταρμά επιχειρεί να σπείρει συγχύσεις και να τρομοκρατήσει και το γερμανικό λαό. Ο τίτλος χαρακτηριστικός: «Κομμουνιστές, αντιεβραίοι, μισοεγκληματίες! Θα κυβερνούν σε λίγο αυτοί οι ακραίοι την Ελλάδα;»... Και υπότιτλος: «Μετά τις εκλογές τον Απρίλιο επαπειλείται μια πολιτική κατολίσθηση. Ο Ελληνας πρόεδρος χλευάζει τον Σόιμπλε».

Σε ό,τι αφορά την ξεκάθαρη στρατηγική του ΚΚΕ, που αντιπαλεύει την πολιτική του κεφαλαίου, την ΕΕ και καλεί το λαό σε πάλη για έξοδο από τη λυκοσυμμαχία, μονομερή διαγραφή του χρέους με λαϊκή εργατική εξουσία, την εμφανίζει ως εξής: «Η αρχηγός των κομμουνιστών, Αλέκα Παπαρήγα, επιτίθεται κυρίως κατά της Γερμανίας».

Η συγκεκριμένη γερμανική φυλλάδα παίρνει τη σκυτάλη από τα δικά μας αστικά ΜΜΕ που για να τρομοκρατήσουν το λαό σπέρνουν κλίμα χάους και καταστροφής αν δεν εφαρμοστούν τα μέτρα που έχει ανάγκη η πλουτοκρατία. Στο χέρι του λαϊκού κινήματος είναι το φόβο των αστών να τον κάνει μόνιμο εφιάλτη. Οι εργάτες, οι φτωχοί αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι νέοι και οι γυναίκες από τα λαϊκά στρώματα στο κάλεσμα του «σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω», μπορούν να απαντήσουν με την οργάνωση στους τόπους δουλειάς, στις λαϊκές γειτονιές ως την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου. Η συμπόρευση με το ΚΚΕ για την κατάκτηση της λαϊκής εξουσίας, για να πάρει ο λαός τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια του είναι βασική προϋπόθεση για να έχει αυτός ο αγώνας ουσιαστικό αποτέλεσμα και να μην ξεστρατίσει σε διαχειριστικές λογικές περί «άλλου μείγματος» και πιο «ανθρώπινου καπιταλισμού».

Να μην μπορούν να κυβερνήσουν

Δεν πρόλαβε να καθαρογραφεί η απόφαση της Βουλής με την οποία 199 βουλευτές των αστικών κομμάτων - με όπλο έναν πέραν κάθε προηγούμενου εκβιασμό - αποφάσισαν να φορέσουν χοντρό χαλκά στο λαό για τα επόμενα 50 χρόνια με την υπογραφή της δανειακής σύμβασης και ο εκβιασμός επανήλθε: «Αν δεν εξασφαλιστεί από τώρα μετεκλογική σταθερότητα, δάνειο δεν έρχεται, άρα χρεοκοπούμε». Αυτό μάλιστα επιδιώκεται να είναι και το βασικό δίλημμα των εκλογών, αν γίνουν.

Το ΚΚΕ απάντησε: «Στα τσακίδια και η τρόικα και τα κόμματα της πλουτοκρατίας». Μόνο έτσι θα ξεμπερδέψει ο λαός από τους δυνάστες του. Το επόμενο διάστημα το δίλημμα θα περιτυλιχθεί με διάφορα ώστε να θολώνει το κύριο: Οτι τα μονοπώλια θέλουν να ισχυροποιήσουν τη δικτατορία τους, να διασφαλίσουν ότι σε κάθε περίπτωση τα κέρδη τους θα μπορέσουν να αυξηθούν ανεμπόδιστα. Ηδη διαμορφώνονται δύο κάλπικα «στρατόπεδα» εντός του ενιαίου στρατοπέδου της αστικής τάξης. Οι μισοί ζητάνε εκλογές τώρα ώστε να υπάρχει ισχυρή κυβέρνηση για να εφαρμόσει τη δανειακή σύμβαση, οι δε ζητάνε παράταση της κυβέρνησης Παπαδήμου ώστε να εφαρμοστεί η δανειακή σύμβαση κι αφού σταθεροποιηθεί το σύστημα να ψηφίσει ο κόσμος χωρίς να έχει δυνατότητα ανατροπής της δανειακής σύμβασης. Και οι δυο «σχολές» σ' ένα στοχεύουν: Το πώς θα εδραιωθεί καλύτερα η εξουσία του κεφαλαίου. Και οι δυο «σχολές» ένα αναγνωρίζουν: Οτι η λαϊκή πίεση δημιουργεί προβλήματα και πρέπει με κάθε τρόπο να την αμβλύνουν.

Για την εργατική τάξη το συμφέρον είναι να μεγαλώσει τα όποια ρήγματα έχουν ήδη δημιουργηθεί στο αστικό σύστημα, να μην αφήσει στο σύστημα κανένα περιθώριο να σταθεροποιηθεί, γιατί αυτό θα σημαίνει βάθεμα της βαρβαρότητας. Να μην επιτρέψει σε καμιά παραλλαγή της συντήρησης του συστήματος να βγει μπροστά. Η διαχωριστική γραμμή έχει από καιρό χαραχτεί: 'Η με τα μονοπώλια ή με το λαό. Στην πράξη αυτό σημαίνει όξυνση της πάλης ενάντια στη δικτατορία των μονοπωλίων. Ως προς τις εκλογές σημαίνει ενίσχυση της μόνης δύναμης που ευθέως κηρύσσει πόλεμο στη δικτατορία των μονοπωλίων, το ΚΚΕ. Είναι ο καιρός για το βήμα μπροστά. Τα μονοπώλια είναι απέναντι. Για να υπάρξουν ρήξεις στο επίπεδο της οικονομίας, χτύπημα της ρίζας του κακού.

Σ' αυτό το δρόμο πρέπει να πολλαπλασιαστούν όλα εκείνα που συμβάλλουν ώστε οι αστικές πολιτικές δυνάμεις να μην μπορούν να σταθούν. Σημαίνει, για παράδειγμα, ξεδόντιασμα με οργανωμένο αγώνα κάθε νομοθετικής πράξης που προωθείται, πάλη για μισθούς, συντάξεις που να ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες, υπεράσπιση των Συμβάσεων. Σημαίνει ένταση της πάλης των λαϊκών επιτροπών για να μην πληρωθούν τα χαράτσια της ΔΕΗ, ένταση της πάλης για να προστατευθούν όσοι από τα λαϊκά στρώματα απειλούνται με κατασχέσεις από την εφορία, ένταση της πάλης για την προστασία της εργατικής κατοικίας, ένταση της πάλης για την προστασία των ανέργων, ένταση της πάλης για Δημόσια Υγεία, ένταση της πάλης για την Πρόνοια, για την Παιδεία, ένταση της πάλης σ' ένα προς ένα τα μέτωπα και παράλληλα σύγκλιση των επιμέρους μετώπων στο κύριο: Να υποσκάπτεται η εξουσία των μονοπωλίων, να δίνονται χτυπήματα στη βάση της: Μέσα στους χώρους δουλειάς, εκεί που είναι το κεντρικό πεδίο της αντιπαράθεσης. Ολα αυτά, βέβαια, προϋποθέτουν καθημερινή, μεγαλύτερη ενίσχυση του πυρήνα του αντιμονοπωλιακού, αντικαπιταλιστικού μετώπου, του ΚΚΕ!


Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

«Εναλλακτικές» παραπλάνησης του λαού...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΑΝ ΔΕΙΤΕ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ αλλοδαπών με κουστούμια που μιλάνε περίεργες γλώσσες να σας χτυπούν το κουδούνι πρωί πρωί μην ανησυχήσετε! Κλιμάκιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι που θέλει να υπογράψετε τη δανειακή σύμβαση...

Ξέρετε τώρα, η γνωστή επιχειρηματολογία: «Οι δανειστές πρέπει να διασφαλιστούν» και όλα τα σχετικά που μας λένε από το πρωί μέχρι το βράδυ.

Φυσικά κάτι τέτοιο δεν θα γίνει, γιατί μπορεί να θέλουν να μας παρουσιάσουν την Ευρωπαϊκή Ενωση ως... άσχετη με την ελληνική πραγματικότητα, που δεν καταλαβαίνει το «ελληνικό ταμπεραμέντο», όμως τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι.

Ολα τα γνωρίζουν και ξέρουν πάρα πολύ καλά τη γνώμη που έχει ο ελληνικός λαός για τις πολιτικές τους. Γι' αυτό και δεν πρόκειται να τους δείτε ποτέ μπροστά στην πόρτα σας.

Τη... βρωμοδουλειά για λογαριασμό του πολυεθνικού και εγχώριου κεφαλαίου την έχουν αναθέσει βλέπετε σε άλλους. Στο ιθαγενές πολιτικό προσωπικό, άλλο αν αυτό ζορίζεται να την εφαρμόσει.

Ομως μην έχετε αμφιβολία ότι και γι' αυτό έχουν «plan B» και «plan C» και ό,τι άλλο θέλετε...

Βλέπετε στην «πολιτική κουζίνα» της χώρας υπάρχουν... όλα τα υλικά! Από ακροδεξιούς και νεοφιλελεύθερους, μέχρι «κοινωνιστές» και αριστερούληδες. Ολα αυτά μπορούν να μπουν στο «μίξερ» μέχρι να βγάλουν το κατάλληλο μείγμα προκειμένου να παραπλανηθεί ο λαός.

Μόνο που ο κόσμος δεν είναι τόσο ανόητος όσο νομίζουν. Μαθαίνει να βλέπει την ουσία των πραγμάτων και το ποια συμφέροντα εξυπηρετούνται από τις εκάστοτε πολιτικές θέσεις.

Ας ετοιμάσουν ό,τι κόλπα θέλουν, ας εκβιάσουν όσο θέλουν, ας παρουσιάσουν όσες ... «εναλλακτικές» του συστήματος επιθυμούν. Η πάλη των εργαζομένων θα είναι ο τοίχος που θα «σπάσουν τα μούτρα» τους.


Γρηγοριάδης Κώστας

Λαϊκή δέσμευση η ανατροπή τους

Γρηγοριάδης Κώστας

Τμήμα της γενικότερης και διαρκώς κλιμακούμενης τρομοκρατίας του λαού αποτελούν οι περίφημες «εγγυήσεις» και οι «δεσμεύσεις» που ζητούν από τα (αστικά) πολιτικά κόμματα οι εταίροι - δανειστές για να διασφαλίσουν τάχα «ότι θα πάρουν τα χρήματά τους πίσω». Καθόλου «αναξιόπιστα» δεν είναι στα μάτια των εταίρων τα αστικά κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνηση Παπαδήμου, όπως διατείνονται ορισμένοι για να δικαιολογήσουν τις θρασύτατες και προκλητικές αξιώσεις των εταίρων για τις επιπρόσθετες «δεσμεύσεις». Αυτό που θέλουν είναι να δηλώσει υποταγή στην πράξη ο ίδιος ο λαός και να αποδεχθεί τα μέτρα που καταστρέφουν ολοκληρωτικά τη ζωή του και τον μετατρέπουν σε σύγχρονο σκλάβο των μονοπωλίων. Ομως αυτή είναι κοινή στρατηγική επιδίωξη της πλουτοκρατίας και της τρόικας (ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ) και αυτή εργάζονται από κοινού να υλοποιήσουν κλιμακώνοντας στο έπακρο την ιδεολογική τρομοκρατία. Τις αξιώσεις των εταίρων - δανειστών τις αξιοποιούν οι ηγεσίες των κομμάτων της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου για να εντείνουν την άγρια τρομοκρατία κατά του λαού είτε μέσα από τα εκβιαστικά διλήμματα «ευρώ ή δραχμή» είτε μέσα από την κινδυνολογία περί πλήρους έλλειψης φαρμάκων, τροφίμων, πετρελαίου κ.ο.κ. Το μέτωπο μαύρης συγκυβέρνησης - τρόικας είναι αρραγές όσον αφορά στην κλιμάκωση του πολέμου κατά του λαού και σε αυτό δεν πρέπει να υπάρχει η παραμικρή ψευδαίσθηση. Η μόνη δέσμευση λοιπόν που πρέπει να αναλάβει ο λαός είναι ότι θα οργανώσει την πάλη και την αντεπίθεσή του ώστε να μην εφαρμοστούν ποτέ τα βάρβαρα μέτρα που κάνουν τη ζωή του κόλαση, για αποδέσμευση από την ΕΕ και μονομερή διαγραφή του χρέους με λαϊκή εξουσία. Και η μόνη εγγύηση γι' αυτό είναι η συμπόρευση με το ΚΚΕ.

Θέλουν κάλπη κάθαρσης και εκτόνωσης

Είπε ο Α. Σαμαράς σε προχτεσινή κομματική εκδήλωση της ΝΔ: «Αμεση προσφυγή στις κάλπες. Εκλογές, για να υπάρξει ομαλότητα στον τόπο. Οι εκλογές λειτουργούν απελευθερωτικά και καταπραϋντικά. Απελευθερωτικά για το λαό και τους ανθρώπους. Μετά το PSI θα γίνουν άμεσα εκλογές σε κλίμα ομαλότητας και για να αποκατασταθεί πλήρως το δικαίωμα της ελπίδας στον ελληνικό λαό. Διαφορετικά θα πάμε σε ακυβερνησία. Προϋπόθεση για να αρχίσουμε και πάλι να ελπίζουμε είναι να υπάρξει μια κυβέρνηση με νωπή και ισχυρή με λαϊκή εντολή δυνατή, με λαϊκή δηλαδή νομιμοποίηση, δημοκρατική νομιμοποίηση». Τι τις θέλει τις εκλογές η ΝΔ; Για να εκτονώσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια, πριν αυτή ριζοσπαστικοποιηθεί και απειλήσει τη σταθερότητα του αστικού συστήματος, την οποία ο Σαμαράς ταυτίζει με την ακυβερνησία. Λέει, μάλιστα, ότι με τις εκλογές θα αποκτήσει νομιμοποίηση η επόμενη κυβέρνηση να κάνει αυτά ακριβώς που κάνει και η σημερινή. Να εφαρμόσει δηλαδή τα ίδια αντιλαϊκά μέτρα. Ο Σαμαράς δίνει ένα πρώτο δείγμα για την προπαγάνδα που θα φουντώσει στην προεκλογική περίοδο, όποτε κι αν αυτή έρθει. Τα αστικά κόμματα θα λένε στο λαό ότι η κάλπη πρέπει πάση θυσία να βγάλει κυβέρνηση που θα εφαρμόσει τα όσα συμφωνήθηκαν με την τρόικα, απειλώντας με χάος αν ο λαός επιλέξει διαφορετικά και τους μαυρίσει. Εκλογές για να διασωθεί η «κοινωνική συνοχή» ζητάει και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Γίνεται έτσι φανερό ότι τα κόμματα που βάζουν ζήτημα εκλογών, δεν το κάνουν όλα για τον ίδιο λόγο. Τα αστικά κόμματα και οι οπορτουνιστές βλέπουν την κάλπη σαν καθαρτήριο του συστήματος που μαυρίζει την ψυχή του λαού ή σαν ευκαιρία για εκτόνωση της λαϊκής δυσαρέσκειας, προσδοκώντας οι δεύτεροι να αναβαθμίσουν το ρόλο τους στη διαχείριση. Το ΚΚΕ λέει εκλογές για να προστεθεί η ψήφος στα όπλα που διαθέτει ο λαός ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική και τα κόμματά της. Να αξιοποιήσει την κάλπη για να τους πατώσει στην κυριολεξία και με ενισχυμένο ΚΚΕ να κλιμακώσει από καλύτερες θέσεις την πάλη του, να δυσκολέψει την προσπάθειά τους να ενσωματώσουν τη λαϊκή αγανάκτηση με μακιγιάρισμα του πολιτικού συστήματος, να κάνει βήματα στην ενίσχυση της ταξικής πάλης για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων.

Περί ... Δικαίου

Αγνωστο γιατί, ορισμένοι επιμένουν να καταγγέλλουν το νέο μνημόνιο, επειδή λέει για πρώτη φορά η επίλυση της όποιας διαφοράς ανάμεσα στους πιστωτές και τη χώρα, θα γίνει με βάση το αγγλικό δίκαιο.

Στη σύμβαση που τώρα πήγε στη Βουλή, αναφέρεται: «Η παρούσα Σύμβαση και κάθε εξωσυμβατική αξίωση που γεννάται σε σχέση με αυτή θα διέπονται και θα ερμηνεύονται σύμφωνα με το αγγλικό δίκαιο».

Στη σύμβαση του 2010 έλεγε: «Η παρούσα Σύμβαση καθώς και κάθε εξωσυμβατική υποχρέωση που τυχόν προκύψει από την παρούσα ή σε σχέση με την παρούσα Σύμβαση, διέπεται και ερμηνεύεται σύμφωνα με το αγγλικό δίκαιο».

Βλέπετε καμιά διαφορά; Οχι. Αραγε εκείνοι που την επικαλούνται τι επιδιώκουν; Να ερμηνεύσουν την αρνητική τους θέση στο σημερινό μνημόνιο, ή να δικαιολογήσουν το «ναι» που έλεγαν το 2010; Μάλλον να αποπροσανατολίσουν το λαό σχετικά με το μνημόνιο που βάζει ταφόπλακα στα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα στρέφοντας την πάλη του όχι σ' αυτό το ουσιαστικό, ταξικό υπέρ του κεφαλαίου ζήτημα, αλλά στο ποιο αστικό δίκαιο είναι καλύτερο, λες και υπάρχει καλό και κακό δίκαιο υπεράσπισης της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και της εκμετάλλευσης...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Μπορούμε να αποτρέψουμε το έγκλημα

Με την ψήφιση του μνημονίου στη Βουλή το κεφάλαιο και οι πολιτικοί του εκπρόσωποι μέσα και έξω απ' αυτή εντείνουν την ταξική τους επίθεση ενάντια στους εργαζόμενους. Το νέο έγκλημα δεν είναι το τέλος, αλλά μια νέα αρχή στο διαρκή πόλεμο που η πλουτοκρατία έχει εξαπολύσει κατά της εργατικής τάξης. Η στοχοποίηση των μισθών και των συλλογικών συμβάσεων, με συντριπτική μείωση των μισθών και κατάργηση της ελάχιστης συλλογικής προστασίας των εργαζομένων, μαρτυρά ότι το κεφάλαιο επιδιώκει τη μετατροπή τους όχι μόνο σε κακοπληρωμένους δούλους, αλλά και υποταγμένους. Γι' αυτό από την επομένη των μέτρων, οι εκβιασμοί εντάθηκαν ακόμα περισσότερο.

Και αυτό, γιατί γνωρίζουν πολύ καλά ότι η ψήφιση των μέτρων στη Βουλή δεν φτάνει από μόνη της. Ξέρουν, ότι σε τελική ανάλυση εκεί που θα κριθεί το ζήτημα είναι μέσα στα εργοστάσια, μέσα στους χώρους δουλειάς. Το κεφάλαιο μπορεί να εξασφάλισε τις ψήφους των 199 βουλευτών, αλλά δεν πήρε την υπογραφή εκατομμυρίων εργατών για να μειωθούν οι μισθοί. Μπορεί να έχει τη στήριξη της συγκυβέρνησης, της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, τη στήριξη του ΛΑ.Ο.Σ. και της Μπακογιάννη, του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, αλλά τη συμφωνία των εργατών δεν την έχει.

Οι εργάτες δεν είπαν την τελευταία τους λέξη. Εχουν τη δύναμη να φρενάρουν, να μην επιτρέψουν την εφαρμογή των επώδυνων μέτρων. Το αποδεικνύουν οι μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις και οι απεργίες του τελευταίου διαστήματος. Ο αναβρασμός που επικρατεί στους τόπους δουλειάς. Οι κινητοποιήσεις που γίνονται αυτές τις μέρες, η άμεση αντίδραση εργαζομένων και ταξικών συνδικάτων στο σχέδιο να μπει λουκέτο σε Εργατική Κατοικία και Εργατική Εστία. Ο μεγάλος αγώνας που συνεχίζουν να δίνουν οι χαλυβουργοί, αλλά και δεκάδες σωματεία σε όλη την Ελλάδα, με απεργίες, επισχέσεις εργασίας, διαμαρτυρίες. Οι κινητοποιήσεις των συνταξιούχων, των εργαζομένων στα νοσοκομεία που αντιστέκονται στη μείωση των μισθών και σε «υγεία επί πληρωμή». Η δράση που αναπτύσσουν σε όλη την Ελλάδα οι Λαϊκές Επιτροπές, για τα χαράτσια, τα προβλήματα της Υγείας, της Παιδείας, για την προστασία των ανέργων.

Αγώνες που κρατάνε αναμμένη τη φλόγα της αντίστασης και που το επόμενο διάστημα πρέπει να γίνουν ακόμα πιο αποφασιστικοί. Πρώτη προϋπόθεση: Η οργάνωση στους τόπους δουλειάς, η μαζικοποίηση των συνδικάτων, η καθημερινή παρέμβαση, με σχέδιο και πρόγραμμα. Το ρίζωμα της ταξικής πάλης μέσα στα εργοστάσια, το ανοιχτό μέτωπο όχι μόνο με την κυβέρνηση και τα μέτρα, αλλά με την ίδια την καπιταλιστική εργοδοσία, η οργανωμένη ταξική πάλη. Η διαρκής και ασίγαστη αντιπαράθεση και το ξεσκέπασμα του εργοδοτικού συνδικαλισμού, μέχρι να εκδιωχθεί η «πέμπτη φάλαγγα» του κεφαλαίου από το σβέρκο των εργατών.

Δεύτερη προϋπόθεση: Το βάθεμα του ίδιου του περιεχομένου των αγώνων. Η ίδια η καπιταλιστική κρίση διαλύει αυταπάτες δεκαετιών που είχαν ριζώσει στη συνείδηση των εργαζομένων. Οι αγώνες που δόθηκαν αποκαλύπτουν εχθρούς και φίλους της εργατικής τάξης. Και κυρίως δείχνουν το δρόμο που πρέπει να διανύσει, έχοντας ξεκάθαρο το στόχο: Την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, την αποδέσμευση από την ΕΕ και τη διαγραφή του χρέους, την κατάκτηση μαζί με τους κοινωνικούς της συμμάχους της εργατικής, λαϊκής εξουσίας, για να οικοδομήσει μια άλλη οικονομία και κοινωνία, με επίκεντρο και οδηγό της την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ