Παπαγεωργίου Βασίλης

Εμείς, βέβαια, ήμασταν σίγουροι ότι δε θα μπορούσε να είχε εξελιχτεί διαφορετικά η κατάσταση, αφού πρώτος και διακηρυγμένος στόχος της ΕΕ είναι η ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων της.

Ετσι, παρά τις θριαμβικές ανακοινώσεις περί συμφωνίας των κυβερνήσεων στο στόχο της μείωσης κατά 20% των εκπομπών των αερίων που προκαλούν το «φαινόμενο του θερμοκηπίου» ως το 2020, όλο αυτό το εγχείρημα στηρίζεται στο «εμπόριο ρύπων» και όχι σε κάποια αντιρρυπαντικά μέτρα. Ουσιαστικά - όπως επισημαίνουν πλέον και πολλοί άλλοι - και η οποιαδήποτε μείωση της ρύπανσης παρουσιαστεί θα είναι ...«εικονική», αφού οι ρυπογόνες βιομηχανίες θα μπορούν να αγοράζουν «δικαιώματα», ακόμη και από τρίτες, εκτός ΕΕ, χώρες και να συνεχίσουν να βομβαρδίζουν την ατμόσφαιρα...

Εκείνο, βέβαια, που δε θα είναι καθόλου εικονικό είναι ότι τη «νύφη» θα την πληρώσουν και πάλι οι εργαζόμενοι, με πρόσθετα «χαράτσια». Κι αυτό, επειδή σε κείνους θα μετακυλιστεί το οποιοδήποτε κόστος των επιχειρήσεων για την αγορά ρύπων. Υπολογίζεται ότι οι Ελληνες καταναλωτές θα πληρώνουμε κάθε χρόνο τουλάχιστον 1,4 δισ. ευρώ παραπάνω στους λογαριασμούς της ΔΕΗ, με πρόσχημα την αγορά δικαιωμάτων ρύπων...

Οι εργαζόμενοι θα είναι, δηλαδή, και ρυπαινόμενοι και χαρατσωμένοι!

Ενόψει της αυριανής απεργίας στην Υγεία, η ηγεσία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία παραχώρησε χτες συνέντευξη Τύπου, αναφέροντας, μεταξύ των άλλων, ότι τα τελευταία πέντε χρόνια έχει μειωθεί κατά 5.000 άτομα - εκ των οποίων 2.500 νοσηλευτές - το προσωπικό των νοσοκομείων. Επίσης ανακοίνωσε ότι μέχρι το τέλος του 2008 θα καταθέσει εξώδικο στα συναρμόδια υπουργεία Υγείας, Οικονομικών και Απασχόλησης, ζητώντας την «εφαρμογή της εθνικής και κοινοτικής νομοθεσίας που αφορά στην εφαρμογή του πενθημέρου, τη μία νύχτα την εβδομάδα και τη 12ωρη ανάπαυση μεταξύ δύο βαρδιών», της Οδηγίας δηλαδή που ανοίγει το δρόμο στη διευθέτηση. Την ίδια ώρα δηλαδή που ο κόσμος βοά για τις αντιδραστικές προθέσεις της Ευρωένωσης και των κομμάτων της σχετικά με την οργάνωση του χρόνου εργασίας, η πλειοψηφία της ΠΟΕΔΗΝ βγαίνει μπροστά και προβάλλει «διεκδικήσεις» για την εφαρμογή των κοινοτικών Οδηγιών - όπως και για την καταβολή του επιδόματος των 176 ευρώ σε τέσσερις δόσεις - με τις οποίες προετοιμάζεται η διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Για να γίνουν οι υγειονομικοί πιο «φτηνοί» και εργασιακά ευέλικτοι και να δουλεύουν, χωρίς σταθερό ημερήσιο χρόνο, μέχρι και 65 ώρες κατά μέσο όρο την εβδομάδα. Η απάντηση των εργαζομένων με τα αιτήματα του ΠΑΜΕ Υγείας - Πρόνοιας γίνεται κάτω από αυτό το πρίσμα πιο επιβεβλημένη παρά ποτέ...

Κάπως έκπληκτο εμφανίζεται το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Αθήνας να εκφράζει «αμφιβολίες» για το νέο πρόγραμμα του Ταμείου Εγγυοδοσίας, το οποίο η κυβέρνηση δε χάνει ευκαιρία να το προβάλλει ως σπουδαίο κατόρθωμα υπέρ των μικρών επιχειρήσεων. Επικαλείται πληροφορίες ότι θα εφαρμοστούν πολλά στάδια αξιολόγησης των αιτήσεων, σε σημείο ώστε τελικά να πάρουν δάνειο εκείνοι που δε χρειάζονται το πρόγραμμα για να δανειοδοτηθούν.

Μα από την πρώτη στιγμή φάνηκε ότι το πρόγραμμα ευνοεί επιχειρήσεις που βρίσκονται σε καλή θέση. Με την προϋπόθεση για κερδοφορία τα τρία τελευταία χρόνια και συνάρτηση του ύψους του δανείου με τον τζίρο, πώς και το ΒΕΑ «πέφτει από τα σύννεφα»; Αντιθέτως, είναι φανερό ότι δεν κατάλαβε τίποτα ο υπουργός Τουριστικής Ανάπτυξης Α. Σπηλιωτόπουλος, που συναντήθηκε χτες με τον πρόεδρο του Ταμείου Εγγυοδοσίας, και δήλωσε ότι το πρόγραμμα μπορεί να ανακουφίσει ίσως και χιλιάδες μικρές τουριστικές επιχειρήσεις. Ψάξε να βρεις τις μικρές τουριστικές επιχειρήσεις που δηλώνουν κερδοφορία επί τρία χρόνια και βρες τον τζίρο τους. Μετά θα αρχίσει το γέλιο, σε σχέση με το επιτρεπόμενο ύψος δανείου που μπορούν να πάρουν και την ανάγκη του μέσα στον Δεκέμβρη...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Να κομπάζει για το πόσες διαδηλώσεις έχει αντιμετωπίσει και για το ότι «περνάει» την πολιτική του ό,τι και να γίνει.

Να περηφανεύεται ουσιαστικά για τα «γκέτο» του Παρισιού και για την απίστευτη εκμετάλλευση εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών, που αντιμετώπισε σαν εσωτερικό εχθρό με μέτρα στρατιωτικών νόμων.

Δεν είχαμε καμιά αμφιβολία φυσικά ότι θα έβρισκε βήμα στη χώρα μας για να το κάνει. Είναι γνωστές οι ...φιλίες.

Οχι πως μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα το ποιο «πρότυπο» ευρωπαϊκής κυβέρνησης προτιμά η Νέα Δημοκρατία. Ομως, όποιο κι αν είναι («φιλελεύθερο» ή «σοσιαλδημοκρατικό»), καλά θα κάνει να το κρατήσει για τον εαυτό της.

Οσο για την αποστροφή του Γάλλου Προέδρου περί του ότι η δημοκρατία «περνάει από τις κάλπες», μάλλον πρόκειται για δημόσια κοροϊδία. Γιατί από τις κάλπες πέρασε και η καταψήφιση του «ευρωσυντάγματος» στη Γαλλία.

Ομως, και αυτός (όπως και οι υπόλοιποι σαν αυτόν) έκανε ό,τι μπορούσε για να το φέρει από το «παράθυρο».

ΕΛΑΦΡΥΣ (σχετικά) μπήκε ο Κ. Καραμανλής χτες στην κοινοβουλευτική του ομάδα, αλλά βαρύς βγήκε. Ανέλαβε, βλέπετε, τις ...πολιτικές ευθύνες για το Βατοπέδι.

Λες και μπορούσε να κάνει αλλιώς. Λες και μπορούσε να πει πως εμείς δεν ξέραμε και δεν είδαμε τίποτε.

Θα μας επιτρέψει να ...αμφιβάλλουμε λοιπόν για τη «γενναιότητα» της πράξης όπως προσπαθούν να μας «περάσουν» τα κυβερνητικά επικοινωνιακά επιτελεία.

Ιδίως όταν ξέρουμε ότι τα μοναστήρια και η εκκλησία μοιράζουν ακόμη και σήμερα τη ...μισή Ελλάδα με χρυσόβουλα και φιρμάνια.

Πάντως, τον ισχυρισμό ότι οι υπουργοί της ...εξαπατήθηκαν τον διατηρεί η κυβέρνηση κι αυτό μόνο ως ανέκδοτο μπορεί να εκληφθεί.

Κ. ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ

Ούτε τα επιδόματα ανεργίας δεν «μπορεί» να πληρώσει το κράτος στις ΗΠΑ, αλλά την ίδια στιγμή μπορεί να βρίσκει πακέτα για τη στήριξη των τραπεζών και των επιχειρηματικών κολοσσών. Ηδη, όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα των «Νιου Γιορκ Τάιμς», τριάντα πολιτείες κινδυνεύουν να μην μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους προς τους ανέργους εντός των προσεχών μηνών, ενώ τα ταμεία δύο πολιτειών, της Ιντιάνας και του Μίσιγκαν, έχουν ήδη «πιάσει πάτο» και οι δύο πολιτείες στηρίζονται στη συνδρομή της ομοσπονδιακής κυβέρνησης προκειμένου να καταβάλουν τα επιδόματα ανεργίας. Από την άλλη, οι κρατικομονοπωλιακού χαρακτήρα παρεμβάσεις για τη στήριξη των μονοπωλίων συνεχίζονται με αμείωτη ένταση. Η αμερικανική κυβέρνηση μέχρι τώρα έχει δηλώσει πανέτοιμη να δαπανήσει, επενδύσει ή δανείσει κεφάλαια ύψους 10 τρισεκατομμυρίων (σωστά διαβάσατε!) δολαρίων για τη διάσωση του αμερικανικού καπιταλισμού. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της δέσμευσης της FED (σ.σ. Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ) να διαθέσει έως και 1,3 τρισ. δολάρια για αγορά βραχυπρόθεσμων εταιρικών ομολόγων. Από τις αρχές Αυγούστου του 2007, ο ισολογισμός της FED έχει αυξηθεί από τα 851 δισ. δολάρια στα 2,245 τρισ. δολάρια, καθώς έχει δημιουργήσει διάφορα προγράμματα «διάσωσης». Επίσης το υπουργείο Οικονομίας έχει μέχρι στιγμής αποδεσμεύσει 335 δισ. δολάρια για «ενέσεις» κεφαλαίου σε τράπεζες, για τη διάσωση των AIG και Citigroup και για την προώθηση ενός προγράμματος που έχει ως στόχο να στηρίξει την καταναλωτική πίστη. Το συνολικό ποσό ανέρχεται στα 498 δισ. δολάρια...

«Ο Προϋπολογισμός δεν απαντά στα προβλήματα του σήμερα». Η... σκληρή κριτική ανήκει στη ΓΣΕΒΕΕ, η οποία αποφάσισε να «κλείσει» το έτος με μια αγωνιστική... επίδοση υπομνήματος με επικρίσεις που κινούνται στο γνωστό αποσπασματικό, ελλιπές και χαριστικό ακόμη πλαίσιο της Συνομοσπονδίας.

Βεβαίως, οι ηγεσίες των παρατάξεων που συγκροτούν την πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΒΕΕ θα κληθούν αργά ή γρήγορα να δώσουν λόγο για τη στάση τους, τα αιτήματα που προκρίνουν και την αποτελεσματικότητά τους. Κυρίως για την εχθρότητά τους απέναντι στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις, στην ενεργοποίηση της βάσης των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ και στην ανασυγκρότηση των σωματείων.

Οι τελευταίες εξελίξεις δείχνουν εξάλλου πόσο μακριά από τις πραγματικές ανάγκες και την πραγματικότητα, βρίσκεται η λογική του «κοινωνικού διαλόγου» και του περιορισμού στην κατάθεση υπομνημάτων και μνημονίων.

Για να μη μιλήσουμε για την τελευταία κινητοποίησή της, με την οικτρή μεθόδευση της αλλαγής ημερομηνίας και της σύμπραξης με την ΕΣΕΕ...