Κυριακή 17 Δεκέμβρη 2006
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Το ... θαύμα

Γρηγοριάδης Κώστας

Ε, αυτό αγγίζει τα όρια του ...θαύματος. Ο Ι. Κ. Πρετεντέρης, αρθρογράφος του «Βήματος» και τηλεαστέρας του «Μέγκα», πήρε είδηση τη συνεχιζόμενη ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ και αποφάσισε να ασχοληθεί με το θέμα. Το γεγονός, βέβαια, δεν προέκυψε εύκολα. Χρειάστηκε να γίνουν 8 μετοχοποιήσεις και να πέσει το ποσοστό του κράτους στον ΟΤΕ από το 100% των μετοχών στο 35%, να περάσουν 10 χρόνια από την πρώτη πώληση μετοχών και να πραγματοποιηθούν τρεις εκλογικές αναμετρήσεις, να γίνει κυβέρνηση η ΝΔ και να εξαγγείλει νέα επέλαση ιδιωτικοποίησης σε ό,τι έχει απομείνει. Και, πάνω απ' όλα, χρειάστηκε να σηκώσει τους τόνους ο Γ. Παπανδρέου, καταγγέλλοντας «το ξεπούλημα της λαϊκής περιουσίας»...

Τέλος πάντων, έστω και μετά απ' όλ' αυτά, ο Ι. Κ. Πρετεντέρης ασχολήθηκε με το θέμα. Οχι, βέβαια, για να καταγγείλει την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων. Κάθε άλλο. Αλλωστε, αν αυτή ήταν η άποψή του, θα το έκανε εδώ και πολλά χρόνια. Κι όχι μόνο για τον ΟΤΕ. Ασχολήθηκε με το ζήτημα, για να μας πει ότι ο Κ. Καραμανλής είναι κακός πωλητής, σε αντίθεση με τον Γ. Παπανδρέου που είναι καλός. Κι, ακόμη, ότι όποιος δεν καταλαβαίνει αυτή τη διαφορά - όπως η Αλέκα Παπαρήγα πρόσφατα στη Βουλή - τότε κάνει αβάντα στην κυβέρνηση της ΝΔ. Μάλλον, πρέπει να έχει την εντύπωση ότι τον διαβάζουν αφελείς...

Ευρωστρατηγείο ενόψει...

Για το νέο ρόλο που θα παίζει η 1η Στρατιά, μετά τη λειτουργία, στις εγκαταστάσεις της, του νέου «ευρωστρατηγείου», μίλησε στη Λάρισα ο υφυπουργός Εθνικής Αμυνας Β. Μιχαλολιάκος κι, όπως ανέφερε, «ο νέος ρόλος θα βρίσκεται σε πλήρη οργανωτική εφαρμογή εντός του ερχόμενου έτους». Ταυτόχρονα, έσπευσε να διευκρινίσει - λες και δεν το ξέραμε - ότι η εγκαθίδρυση του «ευρωστρατηγείου» δε σημαίνει ότι η ΕΕ παίρνει αποστάσεις από το ΝΑΤΟ, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Δεν είμαστε ανταγωνιστικοί, αλλά συμπληρωματικοί».

Ως γνωστόν, στις αρμοδιότητες του «ευρωστρατηγείου» είναι η οργάνωση και η εκτέλεση στρατιωτικών και άλλων επεμβατικών αποστολών του στρατιωτικού βραχίονα της ΕΕ - σε συνεργασία με το ΝΑΤΟ - σε βάρος χωρών και λαών της ευρύτερης περιοχής. Κι αυτό, εκτός των άλλων, συνεπάγεται μεγαλύτερη εμπλοκή της Ελλάδας στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και μεγαλύτερους κινδύνους για τη χώρα μας και το λαό μας.

Ο «Αϊ - Βασίλης» Μπασιάκος...

Το ένδυμα του Αϊ - Βασίλη ντύθηκε ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Β. Μπασιάκος, ανακοινώνοντας ότι, αυτές τις μέρες των γιορτών, οι αγρότες θα πάρουν, ως «δώρο», μια ακόμα δόση από τις επιδοτήσεις, που προβλέπονται στο πλαίσιο εφαρμογής της νέας ΚΑΠ. Αν ακούσει κανείς τα λόγια και δει το πανηγυρικό ύφος του υπουργού, θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο αγροτικός κόσμος θα «γεμίσει παράδες». Ομως, δεν είναι καθόλου έτσι. Οι επιδοτήσεις που παίρνουν οι αγρότες είναι «πετσοκομμένες», μετά τις περικοπές στα δικαιώματα καλλιέργειας και τις παρακρατήσεις και, στην ουσία, αποτελούν «επιδόματα ανεργίας» για τους μικρομεσαίους αγρότες, που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα χωράφια τους. Αλλωστε, κι αυτές οι «πετσοκομμένες» επιδοτήσεις θα δίνονται, το πολύ, μέχρι το 2013 και μετά θα κοπούν εντελώς. Φέτος, έχουμε μεγάλη μείωση του αγροτικού εισοδήματος, όχι μόνο λόγω των περικοπών στις επιδοτήσεις, αλλά και της μεγάλης μείωσης της αγροτικής παραγωγής και των χαμηλών τιμών των αγροτικών προϊόντων και της αύξησης του κόστους παραγωγής.

... και ο αγώνας της αγροτιάς

Ο Β. Μπασιάκος επιχειρεί να περάσει μια παραπλανητική εικόνα για την αγροτιά της χώρας μας, εμφανίζοντάς τη να καλοπερνάει και να είναι ευχαριστημένη από την αγροτική πολιτική της κυβέρνησης. Ομως, ακριβώς το αντίθετο ισχύει. Οι μικρομεσαίοι αγρότες, ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων, είναι αγανακτισμένοι από την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ, που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και η οποία πολλαπλασιάζει και οξύνει τα προβλήματά τους και εντείνει τους ρυθμούς ξεκληρίσματός τους. Αυτή η έκδηλη αγανάκτηση θα εκφραστεί και αγωνιστικά στις νέες κινητοποιήσεις που διοργανώνει η ΠΑΣΥ, προς το τέλος του ερχόμενου Γενάρη. Οπως θα εκφραστεί και η διάθεση της μικρομεσαίας αγροτιάς να συνεχίσει και να κλιμακώσει την πάλη της για την ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής και τη δημιουργία των προϋποθέσεων, σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, για την εφαρμογή μιας άλλης, υπέρ των συμφερόντων των μικρομεσαίων αγροτών και προς όφελος του ελληνικού λαού.

«Μαύρα» μαντάτα για τον Μπους

Σε ποσοστό - ρεκόρ έχει φτάσει η καταδίκη της πολιτικής του Τζ. Μπους στο Ιράκ, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις στις ΗΠΑ. Συγκεκριμένα, έρευνα της κοινής γνώμης που πραγματοποίησε το Ινστιτούτο «Γκάλοπ» και δημοσιοποίησε το αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο CBS, φέρνει το 62% των Αμερικανών να πιστεύουν ότι ήταν λάθος η αποστολή στρατιωτών στο Ιράκ, ενώ το 34% διαφωνεί με την άποψη αυτή. Σύμφωνα με το «Γκάλοπ», ακόμη και την περίοδο του πολέμου στο Βιετνάμ, το ποσοστό των Αμερικανών που πίστευαν ότι ήταν λάθος η αποστολή στρατιωτών στη χώρα αυτή δεν ήταν τόσο μεγάλο. Σχεδόν ένας στους δύο Αμερικανούς (52%) θεωρεί ότι η κατάσταση στο Ιράκ επιδεινώνεται, ενώ μόλις το 8% πιστεύει ότι τα πράγματα θα καλυτερεύσουν. Για πρώτη φορά, μόνο το 15% των Αμερικανών δηλώνει ότι οι ΗΠΑ κερδίζουν τον πόλεμο στο Ιράκ. Επίσης για πρώτη φορά η πλειοψηφία (63%) εκτιμά ότι ο πόλεμος χάνεται. Περίπου έξι στους δέκα (ποσοστό 57%) θέλουν από τον Πρόεδρο Τζορτζ Μπους να αλλάξει πλήρως τη στρατηγική του στο Ιράκ. Το 29% ζητά να γίνουν μικρές αλλαγές, ενώ το 8% δε θεωρεί απαραίτητη την αλλαγή στρατηγικής.

Η μεγάλη πλειοψηφία των ερωτηθέντων, πάντως (ποσοστό 75%), δεν έχει εμπιστοσύνη στον Μπους για τη διεξαγωγή του πολέμου, ενώ το 53% πιστεύει ότι το Κογκρέσο, που πλέον ελέγχεται από τους Δημοκρατικούς, θα βρει μια λύση για την έξοδο από την κρίση.

ΒΙΒΛΙΟ
Η μάχη της Νάουσας

« - Γεια σας! Μη στεναχωριέστε, θα ξαναγυρίσουμε γρήγορα, είπε ο Θανάσης και κοίταξε την Ζίνα.

Η Ζίνα κοκκίνισε ως τ' αυτιά. Νόμισε πως το 'λεγε μόνο για κείνη. Τα μάτια της βούρκωσαν σαν χάθηκε το τρένο μέσα στον κάμπο. Τώρα καταλάβαινε πως τον αγαπούσε περισσότερο από φίλο. Και την αγάπη της αυτή την ξερίζωσαν οι λαναράδες. Τώρα τους μισούσε πιο πολύ».

Το χρονικό «Η μάχη της Νάουσας» συμπίπτει με την εποχή της μεγαλύτερης ανάπτυξης του ΔΣΕ. Είναι η εποχή των μεγάλων «εκ παρατάξεως» αναμετρήσεων του ΔΣΕ με τον κυβερνητικό στρατό, που άρχισαν το καλοκαίρι του 1948 στο Γράμμο και συνεχίστηκαν με τον επιτυχημένο ελιγμό και την αντεπίθεση στο Βίτσι. «Η μάχη της Νάουσας» γράφτηκε το Μάρτη του 1949 και τυπώθηκε αρχές Αυγούστου του 1949. Είναι το χρονικό μιας σημαντικής νίκης με καπετάνιο εκείνων των μονάδων τον Νίκο Μπελογιάννη. Καλλιεργεί το πνεύμα του ηρωισμού και της αυτοθυσίας και δίνει υψηλά δείγματα συνεργασίας λαού και Δημοκρατικού Στρατού. Ο συγγραφέας Νίκος Κυτόπουλος είναι γνωστός στα ελληνικά γράμματα με το αντιστασιακό του έργο και ειδικά με το ιστορικό μυθιστόρημα. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».

Μπαν Κι Μουν

Γρηγοριάδης Κώστας

Θέτοντας ως βασική προτεραιότητα την «αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των χωρών της υφηλίου στον ΟΗΕ» ο 62χρονος Νοτιοκορεάτης διπλωμάτης Μπαν Κι Μουν ορκίστηκε την περασμένη Πέμπτη στη θέση του όγδοου (κατά σειρά) Γενικού Γραμματέα Ηνωμένων Εθνών.

Ωστόσο, ο μεγαλεπήβολος στόχος του νέου Γενικού Γραμματέα - που είναι γνωστός στη Νότια Κορέα σαν «γλιστερό χέλι» λόγω της ικανότητάς του στην αποφυγή «ευαίσθητων» ερωτήσεων - δε μοιάζει εύκολα πραγματοποιήσιμος. Η τιμή του ΟΗΕ μοιάζει χαμένη από καιρό. Και για να αποκατασταθεί, δεν απαιτείται μόνον ένας ικανός ΓΓ, αλλά ένας άλλος διεθνής συσχετισμός δυνάμεων, που προς το παρόν αναζητάται.

Εντούτοις, η θητεία του Μπαν σε έναν οργανισμό με τουλάχιστον 92.000 κυανόκρανους και ετήσιο προϋπολογισμό 5 δισ. δολαρίων, αναμένεται δύσκολη και για άλλους λόγους: Η κρίση στη Μέση Ανατολή, οι καθημερινές σφαγές στο Ιράκ και η κλιμακούμενη ένταση στο Λίβανο μετά τη θερινή επίθεση του Ισραήλ. Η αιματοβαμμένη ΝΑΤΟική κατοχή του Αφγανιστάν. Η παρατεταμένη κρίση στην Κορεατική Χερσόνησο. Η κρίση στο Νταρφούρ του Σουδάν που έχει ήδη εξελιχθεί σε μείζονα περιφερειακή κρίση και ο επαπειλούμενος πόλεμος στο αφρικανικό Κέρας. Οι στρατιές εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων που ζουν υπό το πρίσμα απόλυτης ένδειας.

Αρκεί ένας «εναρμονιστής γεφυροποιός» (όπως αρέσκεται να αυτοαποκαλείται ο ίδιος) να λύσει το γόρδιο δεσμό σε δύο έστω απ' τα σοβαρότερα διεθνή προβλήματα; Η πίστη του στη δύναμη της «διπλωματίας χαμηλών τόνων» μέλλει να δοκιμαστεί, μολονότι ήδη προβάλλει ανεπαρκής...


Δ. Ο.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ