Γρηγοριάδης Κώστας

Αν θεωρήσουμε ότι η τωρινή εκτίμηση του υπουργού βρίσκεται πολύ πιο κοντά στην πραγματικότητα, απ' ό,τι οι προαναφερόμενοι, παλιότεροι κομπασμοί των κυβερνώντων, καταλαβαίνουμε τα εξής: Μέχρι σήμερα, στην κοινότητα των «15», η Ελλάδα ήταν του κλότσου και του μπάτσου, ως «μικρομεσαία χώρα». Τώρα, που μπαίνουν στην κοινότητα και άλλες χώρες, περισσότερο «μικρομεσαίες» από τη δική μας, θα εισπράττουν αυτές τους κλότσους και τους μπάτσους των «ισχυρών» κι έτσι η Ελλάδα γίνεται «μεγαλομεσαία»...

Βέβαια, για να καταλάβετε ακόμη περισσότερο τη δήλωση του υπουργού Οικονομίας, πρέπει να πάρετε υπόψη σας και τα εξής: Μέχρι σήμερα, στα πλαίσια της ΕΕ των «15», οι εγχώριοι κεφαλαιοκράτες ήταν «μικρομεσαίου» κατά βάση μεγέθους και, βέβαια, δυσκολεύονταν να ανταγωνιστούν τους Ευρωπαίους «συναδέλφους» τους. Καθώς, όμως, μπαίνουν στην κοινότητα άλλες 10 χώρες και, μάλιστα, αρκετές απ' αυτές βρίσκονται στα πρώτα βήματα της καπιταλιστικής τους ανάπτυξης, ανοίγεται πεδίο δόξης λαμπρό και για τους Ελληνες κεφαλαιοκράτες, οι οποίοι αναβαθμίζονται σε «μεγαλομεσαίους».

Αν αναρωτιέστε, τώρα, τι όφελος θα έχουν απ' όλα τα προηγούμενα, είτε οι εργαζόμενοι της χώρας μας, είτε οι εργαζόμενοι των άλλων χωρών της ΕΕ, μην κουράζεστε άδικα. Δε γίνεται να ωφελούνται και οι κεφαλαιοκράτες και οι εργαζόμενοι. Οταν και όσο κάνουν κουμάντο οι πρώτοι, θα παίρνουν -με τον έναν ή άλλον τρόπο- και τη μερίδα του λέοντος, αφήνοντας στους δεύτερους τα ψίχουλα. Και, μάλιστα, όσο περισσότερο ισχυροί γίνονται οι κεφαλαιοκράτες, όσο δυναμώνει ο μεταξύ τους ανταγωνισμός και οξύνονται οι αντιθέσεις μεταξύ των ιμπεριαλιστικών χωρών, τόσο λιγότερα είναι τα ψίχουλα, που περισσεύουν για τους εργαζόμενους και τους λαούς.

Ακούστηκε από κάποιο δελτίο ειδήσεων του Σαββάτου της κρατικής τηλεόρασης. Πολύ πιθανόν, βέβαια, αυτό ή κάτι παρόμοιο, να ειπώθηκε και σε άλλο κανάλι. Βλέπετε οι αντιλήψεις αυτές είναι πολύ της μόδας, τελευταία. Το Σάββατο, μετέδωσε το κρατικό κανάλι, διαδήλωσαν στην Κοπεγχάγη, με αφορμή τη σύνοδο κορυφής της ΕΕ, διάφορες εθνικιστικές δυνάμεις, μεταξύ των οποίων και το ΚΚΕ.

Προφανώς, για το κρατικό κανάλι, όσοι αντιτίθενται στη διεύρυνση της ΕΕ, στον προετοιμαζόμενο πόλεμο κατά του Ιράκ, στα κάθε λογής αντιδημοκρατικά μέτρα, στον καλλιεργούμενο ρατσισμό κλπ. (αυτά ήταν τα βασικά συνθήματα της διαδήλωσης του Σαββάτου στην Κοπεγχάγη, στην οποία μετείχε και αντιπροσωπεία του ΚΚΕ) είναι εθνικιστές, οι οποίοι, μάλιστα, έφτασαν στην άλλη άκρη της Ευρώπης, για να πάρουν μέρος σε μια διαδήλωση. Ενώ, οι διεθνιστές φροντίζουν για τη διεύρυνση της εκμετάλλευσης και της ανισότητας, την προώθηση της «αντιτρομοκρατικής» εκστρατείας και οποιουδήποτε άλλου μέτρου, τέλος πάντων, που ενισχύει την εξουσία του κεφαλαίου και των πολυεθνικών. Με άλλα λόγια, όποιοι είναι υπέρ της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης - του σύγχρονου ιμπεριαλισμού, δηλαδή - είναι διεθνιστές, ενώ όσοι εναντιώνονται σ' αυτήν, είναι εθνικιστές.

Τα συμπεράσματα δικά σας...

Μια κι έχει γίνει πλέον συνήθεια στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών να δίνει μια φορά το χρόνο στη δημοσιότητα τη γνωστή λίστα με ονόματα φοροφυγάδων, μπορούν να μας πουν τι έγινε με όσους περιλάμβανε ο αντίστοιχος περσινός κατάλογος; Μπορούν, δηλαδή, να δώσουν στη δημοσιότητα έναν απολογισμό για το πόσοι και ποιοι πλήρωσαν τους φόρους που είχαν καταλογιστεί με τη λίστα του προηγούμενου χρόνου;

Εάν δεν το κάνουν, πάντως, ο καθένας δικαιούται να υποστηρίξει ότι η δημοσιοποίηση των διαβόητων λιστών είναι μόνο για «τα μάτια του κόσμου»...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Εμείς, για το μόνο που μπορούμε να σας εγγυηθούμε χωρίς κανένα δισταγμό, είναι ότι η κυβέρνηση θα μεριμνήσει για τη μείωση του εισοδήματος των Ελλήνων μισθωτών. Για τα υπόλοιπα καμιά πρόβλεψη δεν κάνουμε.

Αλλωστε, ο περίφημος αυτός «πληθωρισμός» μετριέται όπως θέλουν οι κυβερνώντες και οι ευρώ-ελεγκτές μας. Εκτιμάται επίσης με τα ίδια κριτήρια και ουδεμία σχέση έχει με τη δική μας καθημερινότητα.

Αν συνυπολογίσετε σε αυτά και την πτώση των επιτοκιών αποταμίευσης και τις αρνητικές αποδώσεις τους, έχετε πληρέστερη την εικόνα. Οσο για τα κίνητρα τα οποία συμβουλεύει ο Χριστοδουλάκης στις τράπεζες να δώσουν στον κόσμο, μάλλον για γέλια είναι.

Μήπως έχει κανείς διάθεση να αναλύσει την παγκόσμια οικονομία, να προβλέψει την ισοτιμία ευρώ και δολαρίου για τους επόμενους 10 μήνες προκειμένου να επιλέξει το κατάλληλο ομόλογο και τραπεζικό πρόγραμμα όπου θα τοποθετήσει τις (συνήθως πενιχρές) καταθέσεις του;

ΤΩΡΑ μας προέκυψε και ο Μπλερ επίδοξος διαιτητής του Παλαιστινιακού, ανακοινώνοντας βρετανική πρωτοβουλία για την επίλυση του θέματος. Μήπως ξαφνικά η Βρετανία αποφάσισε να αποκοπεί από το «μεγάλο αδελφό» πέραν του Ατλαντικού και να κάνει δικές της πολιτικές προτάσεις;

Μάλλον απίθανο το ενδεχόμενο, όπως προκύπτει τουλάχιστον από την ως τώρα διεθνή εμπειρία και δύσκολα μπορεί να πειστεί οποιοσδήποτε για κάτι τέτοιο. Την ίδια ώρα φυσικά οι Ισραηλινοί συνεχίζουν τα «δικά» τους, εντάσσοντάς τα -όπως συνήθως- στη γενικότερη «αντιτρομοκρατική» εκστρατεία του Τζ. Μπους.

Γρηγοριάδης Κώστας

Στην πραγματικότητα, όμως, η διεύρυνση είναι στην ουσία ένας πόλεμος, ένας πόλεμος χωρίς όπλα, χωρίς στρατό, ναυτικό και αεροπορία, ένας ταξικός πόλεμος. Η σύγκρουση αυτή αφήνει στο διάβα της ερείπια, εξαθλίωση, ανεργία, φτώχεια.

Αυτό είναι ένα μέρος του τιμήματος που πλήρωσαν αυτές οι χώρες και οι λαοί τους για το χατίρι του κ. Σημίτη, που αποφάσισε να τους «απελευθερώσει» από το «σιδηρούν παραπέτασμα».

Και να σκεφθεί κανείς ότι οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, τα λαϊκά στρώματα αυτών των χωρών βρίσκονται τώρα στην αρχή μιας πορείας που μόνον ως Γολγοθάς μπορεί να χαρακτηριστεί. Οι φορολογικές προσαρμογές, οι μεταρρυθμίσεις στις αγορές εργασίας και στο ασφαλιστικό σύστημα, οι ιδιωτικοποιήσεις, η προσαρμογή στην Κοινή Αγροτική Πολιτική, θα είναι οι καρποί της «ελευθερίας», της «δημοκρατίας» και της «δικαιοσύνης» του κ. Σημίτη και των άλλων ηγετών της ΕΕ.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ολοι αυτοί, τέλος πάντων, έχουν πραγματικούς λόγους που χαίρονται και πανηγυρίζουν. Δε συμβαίνει το ίδιο, όμως, για τους εργαζόμενους και τους λαούς, τόσο τον ελληνικό, όσο και των υπολοίπων χωρών, είτε είναι μέλη της ΕΕ, είτε τώρα εντάσσονται σ' αυτή. Τίποτε δεν έχουν να κερδίσουν. Και μπορεί, βέβαια, οι κυρίαρχες δυνάμεις να παρουσιάζουν την πορεία αυτή ως μονόδρομο, αλλά αυτός είναι πραγματικός μόνο για το μεγάλο κεφάλαιο και τα συμφέροντά του. Ο δρόμος ικανοποίησης των συμφερόντων των λαών βρίσκεται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση.

Αποκαλυπτικά, για όλα τα παραπάνω, είναι τα όσα δημοσίευσε ο «Κυριακάτικος Ριζοσπάστης», της 8ης Δεκέμβρη, και τα οποία δίνουν χεροπιαστά και με συγκεκριμένα ποσά την αρνητική εμπειρία του λαού μας, από τα 20 και πλέον χρόνια ένταξης της χώρας στην τότε ΕΟΚ και νυν ΕΕ. Στην περίοδο αυτή και μέχρι το 2006 (λήξη του Γ΄ ΚΠΣ), με βάση τα επίσημα στοιχεία, οι κάθε λογής εισροές από την ΕΕ («κοινοτικοί πόροι») θα φτάσουν τα 13,3 τρισ. δραχμές, ενώ οι εκροές (εμπορικό έλλειμμα και αποδόσεις προς την κοινότητα) έχουν ήδη φτάσει τα 37 τρισ. δραχμές. Η διαφορά είναι τεράστια και η σύγκριση καταλυτική. Πολύ περισσότερο, όταν μελετήσει κανείς περισσότερο συγκεκριμένα την πορεία αυτή και ανακαλύψει πως οι «κοινοτικές χρηματοδοτήσεις» γίνονται με την απαράβατη προϋπόθεση ότι κάθε ευρώ χρηματοδότησης θα αποφέρει πολλαπλάσια κέρδη για τους εκπροσώπους της οικονομικής ολιγαρχίας, δυτικο-ευρωπαϊκής και εγχώριας.

Κι όλ' αυτά, χωρίς να λογαριαστούν, οι πολλές άλλες, σοβαρότατες και πολύμορφες συνέπειες σε βάρος της χώρας και του λαού μας. Για παράδειγμα, η εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, η ενίσχυση των κατασταλτικών μηχανισμών, η υποβάθμιση και περιθωριοποίηση της αγροτικής οικονομίας, ο γενικότερος προσανατολισμός της ελληνικής οικονομίας, με βάση τα συμφέροντα των πολυεθνικών και όχι αυτά του λαού μας κλπ., κλπ.

Ο χρόνος έκδοσης των συντάξεων φτάνει τους 8 έως 10 μήνες, κατά μέσο όρο. Η εισφοροδιαφυγή αγγίζει το 1,1 δισεκ. ευρώ, περίπου, δηλαδή, τα 400 δισεκ. δραχμές. Οι οργανικές θέσεις είναι 12.575 και οι υπηρετούντες υπάλληλοι περίπου 9.000. Είναι κενές, δηλαδή, 3.500 θέσεις. Φέτος, η μία στις έξι επιχειρήσεις είναι ανασφάλιστη, ενώ πέρυσι ήταν η μία στις πέντε. Σύμφωνα, με τους ελέγχους του α' εξαμήνου 2002, σε 8.072 επιχειρήσεις, που ελέγχθηκαν, οι 1.420 ήταν ανυπόγραφες. Ενας στους πέντε εργαζόμενους είναι ανασφάλιστος. Από τα 13 ελεγκτικά κέντρα για την εισφοροδιαφυγή, που προβλέπει ο νόμος 2556/1997, σήμερα λειτουργούν μόνο 4 και αυτά με μειωμένο προσωπικό.

Τα παραπάνω, αποκαλυπτικά, στοιχεία αφορούν στο ΙΚΑ, το μεγαλύτερο ασφαλιστικό οργανισμό της χώρας και ανακοινώθηκαν πρόσφατα από τη διοίκηση της Ομοσπονδίας Εργαζομένων στο Ιδρυμα. Σε όποιον χρειάζονται ακόμη περισσότερα, για να πειστεί, ότι τόσο η κυβέρνηση με την πολιτική της, όσο και η διορισμένη απ' αυτήν διοίκηση του ΙΚΑ, δε δουλεύουν για τα συμφέροντα των εργαζομένων, αλλά για την υποβάθμιση και υπονόμευση της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης, είναι μάλλον τυφλός...

Πανηγύρια,

γλεντοκόπι,

μπήκε η Κύπρος

στην Ευρώπη,

μπήκε όμως μ' ένα πόδι

κι είναι γάμος

τούτο ή ξόδι;

* * *

Πανηγύρια

και βεγγιέρες

που περάστηκαν

οι βέρες,

μα ρωτώ

τους μπαταξήδες

βέρες είναι

ή αλυσίδες;

***

Πανηγύρια και κουφέτα,

ας μας πούνε νέτα σκέτα

ό,τι έγιν' είναι τύχη

ή μια δεύτερη Ζυρίχη;