Πέμπτη 17 Νοέμβρη 2016
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πουλάνε τρέλα... με νόημα

«Η δική μας πολιτική θέση παραμένει σταθερή και σαφής: Η Αμερική είναι μια ιμπεριαλιστική δύναμη, με ευθύνες για πάρα πολλά ζητήματα. Από την άλλη πλευρά, αυτήν τη στιγμή η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι κυβέρνηση όλου του ελληνικού λαού. Οι διακρατικές σχέσεις, ειδικά με μία τόσο μεγάλη οικονομική δύναμη, είναι απαραίτητες». Την παραπάνω δήλωση έκανε χτες ο Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, Π. Ρήγας, την ίδια ώρα που λίγο πιο πέρα τα στελέχη της κυβέρνησης χειροκροτούσαν όλο συγκίνηση και παρέα με τους Γλίξμπουργκ και άλλους τον Πρόεδρο της ισχυρότερης ιμπεριαλιστικής δύναμης στον κόσμο. Και αν μη τι άλλο είναι κι αυτή η δήλωση ενδεικτική, όχι μόνο για την... τρέλα που πουλάει ο ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να προωθήσει τα συμφέροντα του κεφαλαίου, αλλά και για το γιατί επιλέχθηκε γι' αυτήν τη δουλειά από την αστική τάξη. Γιατί η «τρέλα» έχει και νόημα: Την ίδια ώρα που εμπλέκει όλο και πιο βαθιά τον ελληνικό λαό στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στην περιοχή, προσπαθεί και να «ξεδοντιάσει» τα αντιιμπεριαλιστικά - και όχι απλά αντιαμερικάνικα όπως γράφτηκε - αισθήματα του ελληνικού λαού, παρουσιάζοντας τις επιλογές της αστικής τάξης ως «ρεαλισμό» τον οποίο ακολουθεί στο όνομα των τάχα «εθνικών στόχων», όπως βαφτίζει τους στόχους των καπιταλιστών. Σαν να λέμε «δύο σε ένα»...

Η αποθέωση του Ομπάμα

Η προχτεσινή απογευματινή εκπομπή της ΕΡΤ «Αίθουσα Σύνταξης» έδωσε τα ρέστα της στην αγιοποίηση του Ομπάμα. Τέτοιος οίστρος, που έφτασαν οι αθεόφοβοι να συζητούν την άποψη της ΣΥΡΙΖΑίας δημοσιογράφου της «Αυγής» Αναστασίας Γιάμαλη για καλούς και κακούς ιμπεριαλισμούς, κατατάσσοντας τις ΗΠΑ στους καλούς ιμπεριαλιστές λόγω Ομπάμα. Μ' αυτό το επιχείρημα στήριξαν και την κυβέρνηση και τις επιλογές της να κάνει κολεγιά με τους μακελάρηδες των λαών, τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ. Από τη μια έλεγαν ότι έχουν συνέχεια στην πολιτική τους και σωστά, άλλωστε τη Μεγάλη Μέση Ανατολή την αποφάσισε ο Μπους και την εκτέλεσε ο Ομπάμα, μακελεύοντας τη Λιβύη, τη Συρία και όχι μόνο. Και από την άλλη, ότι ο Ομπάμα μπορεί να είναι ιμπεριαλιστής, αλλά χρειαζόμαστε συμμάχους στη δύσκολη περίοδο που περνά η χώρα. Ποιος, όμως, χρειάζεται συμμάχους; Η κυβέρνηση, το κεφάλαιο, τα κόμματά τους, η εξουσία τους. Και για συμμάχους έχουν μακελάρηδες, ταυτίζονται μαζί τους. Αλλωστε, ο Ομπάμα ευχαρίστησε την κυβέρνηση για τη βάση της Σούδας, την προσφορά της στο ΝΑΤΟ και στη δράση τους στην ευρύτερη περιοχή μας. Δηλαδή στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Τέτοια η προπαγάνδα της ΕΡΤ, την ίδια στιγμή που ρίχνει «μαύρο» στις θέσεις του ΚΚΕ.

ΗΠΑ και «κυβερνώσα αριστερά»

Τα πανηγύρια της χτεσινής «Αυγής» για την επίσκεψη Ομπάμα θα μείνουν πραγματικά στην Ιστορία, αν και πιστεύουμε ότι στη σημερινή της έκδοση η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης θα ξεπεράσει τον ίδιο της τον εαυτό. Από το χτεσινό φύλλο, ξεχωρίζουμε την αντιπαράθεση που επιχειρεί να ανοίξει η εφημερίδα με τη ΝΔ (βέρο και παραδοσιακό κόμμα της αστικής τάξης, με διαχρονικό προσανατολισμό στον ευρωατλαντικό άξονα), κατηγορώντας την ότι «κακίζει» την κυβέρνηση για τις σχέσεις της με τις ΗΠΑ, επειδή της πήρε «την μπουκιά από το στόμα»! Γράφει η «Αυγή»: «(Ενοχλούνται σήμερα) επειδή η κυβερνώσα αριστερά, εκμεταλλευόμενη φυσικά τη συγκυρία, τη γεωστρατηγική θέση της χώρας και τις ισορροπίες που αλλάζουν στην περιοχή μας και στον κόσμο, γίνεται αποδεκτή με τα δικά της χαρακτηριστικά, ή έστω πολλά απ' αυτά...». Δηλαδή, για όσους δεν κατάλαβαν, οι σχέσεις με τις ΗΠΑ «άκμασαν» στα χρόνια της διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ, όχι επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ προσαρμόστηκε πλήρως στα όσα επιτάσσει η συμμετοχή της χώρας στο ΝΑΤΟ, στην ΕΕ και τις άλλες ευρωατλαντικές δομές, αλλά επειδή οι ΗΠΑ έγιναν περισσότερο ...δεκτικές στη διαφορετικότητα και δέχτηκαν τον ΣΥΡΙΖΑ και την «κυβερνώσα αριστερά» με τα «δικά της» χαρακτηριστικά! Βέβαια, θα πούμε εμείς, η «κυβερνώσα αριστερά», δηλαδή η «αριστερά» του κεφαλαίου και της αστικής διαχείρισης, έχει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που δικαιολογούν τον ενθουσιασμό των ΗΠΑ για το πόσο καλά κάνει τη δουλειά της...

Ομορφη πόλη...

«Με Δεκαπενταύγουστο έμοιαζε χτες η Αθήνα, πριν ξεκινήσουν οι απογευματινές συγκεντρώσεις (...) Ο πρόεδρος Ομπάμα έφερε καλοκαίρι και μας γλίτωσε από λίγο καυσαέριο (...) Για εμάς τους πεζούς, τους πεζούς του κέντρου, ήταν μια μέρα απόλαυσης, για πολλούς όμως ήταν μια μέρα ταλαιπωρίας. Το μόνο θετικό; Οποιος ήθελε παρκάρισμα έβρισκε. Στα Εξάρχεια πάντως ελάχιστοι τόλμησαν να αφήσουν τα αυτοκίνητά τους κάτω από το ύψος της Καλλιδρομίου. Η Αθήνα του χτες, άδεια, όμορφη και υπό επιτήρηση, θα παραμείνει έτσι και σήμερα». Ολα τα παραπάνω δεν προέρχονται από κάποιον τουριστικό οδηγό για την Αθήνα, αλλά από το ρεπορτάζ της «Αυγής», για τη χτεσινή εικόνα της πόλης, λόγω των ρυθμίσεων στην κίνηση, των αποκλεισμών και της απαγόρευσης των διαδηλώσεων που επέβαλε η κυβέρνηση εξαιτίας της επίσκεψης Ομπάμα. Η «Αυγή» είδε σ' αυτό το στρατιωτικό σχεδόν καθεστώς την ευκαιρία να κάνει κανείς πεζός την «τσάρκα» του στην Αθήνα, χωρίς να τον ενοχλούν το καυσαέριο και η συνήθης κίνηση. Πάλι καλά που ο Ομπάμα έμεινε πάνω από ένα 24ωρο στην Αθήνα και μας έδωσε έτσι την ευκαιρία να απολαύσουμε και για δεύτερη μέρα την Αθήνα, όπως την περιγράφει η «Αυγή»...

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

1852 Διαλύεται η Ενωση των Κομμουνιστών, που αποτέλεσε το πρώτο ουσιαστικά Κομμουνιστικό Κόμμα και την πρώτη οργανωμένη μορφή διεθνούς προλεταριακής ενότητας. Ιδρύθηκε το 1847 στο Λονδίνο. Πρόγραμμά της ήταν το Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος που συνέταξαν οι Μαρξ και Ενγκελς.

1869 Εγκαινιάζεται η διώρυγα του Σουέζ.

1895 Ο Β. Ι. Λένιν ιδρύει στην Πετρούπολη την «Ενωση του αγώνα για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης», μια από τις πιο σημαντικές μαρξιστικές - επαναστατικές οργανώσεις στη Ρωσία.

1902 Βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα. Τα δύο μεγαλύτερα κόμματα (του Θ. Δηλιγιάννη και του Γ. Θεοτόκη) ισοψηφούν στις έδρες, με αποτέλεσμα το ξέσπασμα ταραχών και συγκρούσεων στην πρωτεύουσα (τα λεγόμενα «Σανιδικά»).

1918 Στις 17 - 23 του Νοέμβρη συνέρχεται στον Πειραιά, στα γραφεία του Συνδέσμου Μηχανικών Ατμόπλοιων, το Α' Πανελλαδικό Σοσιαλιστικό Συνέδριο, ιδρυτικό του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος Ελλάδας (ΣΕΚΕ), που το 1924 μετονομάστηκε σε ΚΚΕ.

1934 Φασίστες της εθνικοσοσιαλιστικής οργάνωσης «Τρίαινα» επιτίθενται στα γραφεία του «Ριζοσπάστη», αποκρούονται, η αστυνομία σπεύδει σε ενίσχυση των φασιστών, σπάζει τις πόρτες και τραυματίζει με σφαίρες τριάντα υπερασπιστές του «Ριζοσπάστη». Σε απάντηση, στις 23 Νοέμβρη η εργατιά της Αθήνας πραγματοποιεί 24ωρη απεργία.

1936 Κάτω από περίεργες συνθήκες, πεθαίνει ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου, αρχηγός του Εργατοαγροτικού Κόμματος και δύο φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας (το 1924 και το 1932).

1941 Κηρύσσεται παμφοιτητική απεργία.

1944 Ο Εθνικός Απελευθερωτικός Στρατός της Αλβανίας απελευθερώνει την πρωτεύουσα Τίρανα.

1949 Ολοκληρώνεται η μεταφορά με σοβιετικά πλοία όλων των μαχητών του Δημοκρατικού Στρατού από τη ΛΔ της Αλβανίας στη Σοβιετική Ενωση.

1962 Πεθαίνει η κομμουνίστρια συγγραφέας Γαλάτεια Καζαντζάκη.

1968 Ο Αλέκος Παναγούλης καταδικάζεται δις εις θάνατον για την απόπειρα εναντίον του δικτάτορα Παπαδόπουλου. Αρνήθηκε να ζητήσει χάρη.

1973 Πολυτεχνείο. Λίγο μετά τα μεσάνυχτα το ζώνουν τα τανκς. Στις 2.50 το τανκ εισβάλλει στο Πολυτεχνείο, μαζί του εισβάλλουν ασφαλίτες και άντρες των ΛΟΚ, οι οποίοι επιτίθενται με λύσσα στους φοιτητές. Πέφτουν πυροβολισμοί, υπάρχουν νεκροί. Το Σαββατοκύριακο, 17 και 18 Νοέμβρη, οι διαδηλώσεις και οι συγκρούσεις με τα όργανα της τάξης συνεχίζονται. Το μήνυμα παραμένει άσβεστο έως τις μέρες μας: Χωρίς αντίσταση, χωρίς αγώνα και θυσίες τίποτα δεν κερδίζεται.

1974 Πραγματοποιούνται οι πρώτες μετά τη χούντα βουλευτικές εκλογές. Η Νέα Δημοκρατία έρχεται πρώτο κόμμα με 54,37% και 220 έδρες. Δεύτερο κόμμα η Ενωση Κέντρου - Νέες Δυνάμεις (20,42%) και τρίτο το ΠΑΣΟΚ (13,58%). Η Ενωμένη Αριστερά (ΚΚΕ, «ΚΚΕ εσ.» και ΕΔΑ) πήρε το 9,47% των ψήφων.

1997 Επίθεση φανατικών ισλαμιστών κατά τουριστών σημειώνεται στο Λούξορ της Αιγύπτου.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ