Τον αγωνιστικό αντιιμπεριαλιστικό γιορτασμό της επετείου του Πολυτεχνείου διοργανώνουν σε πολλές πόλεις το ΠΑΜΕ, η ΠΑΣΥ, η ΠΑΣΕΒΕ, το ΜΑΣ και η ΟΓΕ, μαζί με Επιτροπές Ειρήνης και αντιστασιακές οργανώσεις.

Στη Θεσσαλονίκη το γιορτασμό διοργανώνει ο ΣΦΕΑ. Στις 5 μ.μ. από την Πολυτεχνική Σχολή θα ξεκινήσει η μεγάλη αντιιμπεριαλιστική πορεία προς το αμερικάνικο προξενείο. Επίσης, αντιπροσωπείες της Κομματικής Οργάνωσης Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ και των Οργανώσεων Θεσσαλονίκης της ΚΝΕ θα καταθέσουν στεφάνι στην Πολυτεχνική Σχολή του ΑΠΘ σήμερα στις 12.30 το μεσημέρι.

Τα αγωνιστικά ραντεβού στις άλλες πόλεις για τις αυριανές συγκεντρώσεις έχουν οριστεί ως εξής:

Κομοτηνή, 4 μ.μ., στο πάρκο πίσω από την Περιφέρεια.

Ξάνθη, 5 μ.μ., κεντρική πλατεία.

Καβάλα, 4 μ.μ., πλατεία Καπνεργάτη.

Αλεξανδρούπολη, 5 μ.μ., μπροστά στο Δημαρχείο.

Δράμα, 5.30 μ.μ., κεντρική πλατεία.

Κοζάνη, 6 μ.μ., κεντρική πλατεία.

Πτολεμαΐδα, 6 μ.μ., κεντρική πλατεία.

Φλώρινα, 6 μ.μ., κεντρική πλατεία.

Σέρρες, 7 μ.μ., πλατεία Ελευθερίας.

Λάρισα, 6 μ.μ., κεντρική πλατεία.

Βόλος, 6 μ.μ., πλατεία Πανεπιστημίου.

Τρίκαλα, 5.30 μ.μ., κεντρική πλατεία.

Καρδίτσα, 6 μ.μ., κεντρική πλατεία.

Χαλκίδα, 7 μ.μ., φανάρια Νεάπολης.

Λαμία, 6.30 μ.μ., πλατεία Πάρκου.

Λιβαδειά, 7 μ.μ., πεζόδρομος.

Πάτρα, 6 μ.μ. πλατεία Γεωργίου.

Πύργος, 7 μ.μ., πλατεία ΟΤΕ.

Γιάννενα, 6 μ.μ., Δόμπολη.

Αρτα, 7 μ.μ., κεντρική πλατεία (Σκουφά).

Ηγουμενίτσα, 6 μ.μ., πεζόδρομος.

Κέρκυρα, 6 μ.μ., στο Ιστορικό Τμήμα του Ιονίου Πανεπιστημίου.

Αγρίνιο, 6.30 μ.μ., πλατεία Δημοκρατίας.

Ηράκλειο Κρήτης, 6.30 μ.μ., Λιοντάρια.

Ρέθυμνο, 6 μ.μ., Δημαρχείο.

Χανιά, 7 μ.μ., πλατεία Δημοτικής Αγοράς.

Λήμνος, 6 μ.μ., στο λιμάνι της Μύρινας.

Μυτιλήνη, 5 μ.μ., πλατεία Σαπφούς.

Σάμος, 6 μ.μ., πλατεία Καρλοβάσου.

Κεφαλονιά, 6.30 μ.μ., πλατεία Αργοστολίου.

Αμφισσα, 6.30 μ.μ., Πνευματικό Κέντρο του Δήμου (εκδήλωση του Εργατικού Κέντρου).

Οι Γραμματείες ΠΑΜΕ, ΠΑΣΕΒΕ, ΠΑΣΥ, ΜΑΣ και ΟΓΕ, με κοινή ανακοίνωσή τους, καλούν στις παρακάτω προσυγκεντρώσεις για τη σημερινή πορεία:

Ωρα συγκέντρωσης 3 μ.μ.

Σταδίου και Γεωργίου Σταύρου:

• Συνδικάτο Οικοδόμων, Ξύλου, Ηλεκτρολόγων.
• Συνδικάτα: Μετάλλου, Τροφίμων, Χαρτεργατών, Φάρμακου, Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος, Λιθογράφων, Ενέργειας.
• Σωματεία Ιδιωτικών Υπαλλήλων, Εμποροϋπαλλήλων, Λογιστών, Επισιτισμού - Τουρισμού, Καθαριστριών, Οδοντοτεχνιτών.
• Εργαζόμενοι στις Μεταφορές.
• Συνδικάτο εργαζομένων στις ιδιωτικές κλινικές, στην ιδιωτική υγεία.
• Συνδικάτο τηλεπικοινωνιών.
• Εργαζόμενοι στο Δημόσιο.
• Συνδικάτο εργαζομένων στους ΟΤΑ.
• Εκπαιδευτικοί.
• Συνδικάτο εργαζομένων στο χρηματοπιστωτικό σύστημα.
• Εργαζόμενοι στα ΜΜΕ.
• Σωματεία Συνταξιούχων.
• Δικηγόροι.
• Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών και φορείς καλλιτεχνών.
• Σύλλογοι Γυναικών με επικεφαλής την ΟΓΕ.
• Σύλλογοι αυτοαπασχολούμενων με επικεφαλής την ΠΑΣΕΒΕ.
• Συντονιστικό Αγώνα Σχολείων Αθήνας.

Σταδίου και Σανταρόζα

• ΜΑΣ

Εμμανουήλ Μπενάκη και πίσω

• ΕΕΔΥΕ

Μαζικοί φορείς και εργαζόμενοι των Συνοικιών:

• Νοτιοανατολική, Ανατολική, Νότια, Βορειοδυτική, Βορειοανατολική, Βόρεια, Δυτική, Νοτιοδυτική, Αττική - Πειραιάς.
• Πανεπιστημίου και Αιόλου μαζικοί φορείς και εργαζόμενοι της Α' Αθήνας.

Ο Δ. Αρβανιτάκης και ο Π. Παπαγεωργόπουλος αμέσως μετά την κατάθεση στεφάνων εκ μέρους του ΚΚΕ και της ΚΝΕ

Ο Δημήτρης Αρβανιτάκης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ο οποίος κατέθεσε το στεφάνι εκ μέρους του Κόμματος, δήλωσε: «Σήμερα ιδιαίτερα η λαϊκή αγανάκτηση απέναντι στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, απέναντι στην τρόικα που έφερε στην Ελλάδα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, πρέπει να γίνει συνειδητή δράση ανατροπής και στην οργάνωση της λαϊκής αντεπίθεσης. Ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα διαρκείας, το μνημόνιο της φτώχειας και της ανεργίας. Χρειάζεται συμπόρευση με το ΚΚΕ. Συμμαχία εργατών - φτωχών αγροτών - αυτοαπασχολούμενων για να έχουμε νίκες, για τη λαϊκή εξουσία».

Εκ μέρους του ΚΣ της ΚΝΕ, στεφάνι κατέθεσε ο Παναγιώτης Παπαγεωργόπουλος, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ και γραμματέας της Οργάνωσης Αθήνας της ΚΝΕ, που τόνισε: «Το μήνυμα της φετινής επετείου είναι ότι χρειάζεται ενωμένος αγώνας των εργαζομένων και της νεολαίας. Αγώνας, ρήξη και ανατροπή για να μην πληρώσουμε εμείς την κρίση. Την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία».

Σε ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ για την 37η επέτειο από την εξέγερση στο Πολυτεχνείο, υπογραμμίζεται:

«Το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους, τη νεολαία να τιμήσουν την εξέγερση του Πολυτεχνείου, να πορευτούν προς την αμερικανική πρεσβεία συμμετέχοντας στο μεγάλο κοινό λαϊκό αγωνιστικό μπλοκ στο οποίο θα κυματίζουν οι σημαίες του ΠΑΜΕ, του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών, της ΠΑΣΕΒΕ, της ΠΑΣΥ, οι σημαίες της ελπίδας, της αντεπίθεσης, της προοπτικής.

Οι άγριες θυσίες που επιβάλλουν στο λαό δεν θα έχουν τέλος, ούτε αποτέλεσμα γι' αυτόν. Δρόμος προς τα πίσω δεν υπάρχει. Μόνο η διαμόρφωση μιας ισχυρής κοινωνικής λαϊκής συμμαχίας ενάντια στα μονοπώλια, στην ΕΕ και τα κόμματα που υπηρετούν τον καπιταλισμό μπορεί να ορθώσει εμπόδια στο βάρβαρο μνημόνιο διαρκείας που καταδικάζει μόνιμα το λαό στη φτώχεια και στη ζωή χωρίς δικαιώματα. Μόνο η ριζική αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων υπέρ του ΚΚΕ, της λαϊκής συμμαχίας, για τη λαϊκή εξουσία, σε βάρος των κομμάτων του συστήματος μπορεί να ανοίξει το δρόμο της ανάπτυξης για τη λαϊκή ευημερία. Η πρώτη μεγάλη λαϊκή απάντηση στην κυβέρνηση και στους συμμάχους της, την ΕΕ και το ΔΝΤ, δόθηκε με την επιτυχία των συλλαλητηρίων που οργάνωσε το ΚΚΕ τη Δευτέρα 15 Νοεμβρίου.

Το πλήγμα που δέχτηκαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ στις πρόσφατες εκλογές πρέπει να γίνει εφαλτήριο μαζικού απεγκλωβισμού του λαού από τα αντιδραστικά τους ιδεολογήματα, τις αυταπάτες και τη μοιρολατρία. Να εκφραστεί σε μαζική συμμετοχή στο εργατικό λαϊκό κίνημα και στους αγώνες.

Η συμπόρευση με το ΚΚΕ πλατιών εργατικών λαϊκών δυνάμεων, η ανάπτυξη του κοινού μετώπου εργατικής τάξης, αυτοαπασχολούμενων, νεολαίας και γυναικών στους κλάδους, στις εργατικές γειτονιές, παντού, αποτελεί προϋπόθεση και αναγκαίο όρο απόκρουσης των συνεπειών της καπιταλιστικής κρίσης και της βάρβαρης πολιτικής, που αφαιρεί τις τελευταίες κατακτήσεις υπηρετώντας τα κέρδη και την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου.

Για να εμποδίσουμε και να ματαιώσουμε τις επικίνδυνες συμφωνίες που προωθούν κυβέρνηση - πλουτοκρατία, ΝΑΤΟποίησης του Αιγαίου και ενεργότερης συμμετοχής στα σχέδια των ιμπεριαλιστών στη Μέση Ανατολή, στα Βαλκάνια.

Για την προστασία των ανέργων, των χαμηλοαμειβόμενων, συνολικά της λαϊκής οικογένειας.

Για την απόκρουση των νέων αντιδραστικών μέτρων που οδηγούν σε μισθούς πείνας με την πλήρη κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και τη γενίκευση της μερικής, ελαστικής και ανασφάλιστης εργασίας, για την απόκρουση των νέων αυξήσεων του ΦΠΑ, του ηλεκτρικού ρεύματος, του πετρελαίου θέρμανσης, των ιδιωτικοποιήσεων και των δραστικών περικοπών στα νοσοκομεία, στα ασφαλιστικά Ταμεία.

Ο λαός έχει άλλο δρόμο από τα μονοπώλια. Καμία θυσία για τα κέρδη τους, για την κρίση τους. Ο γερασμένος καπιταλισμός ούτε αλλάζει, ούτε διορθώνεται. Τα σύγχρονα λαϊκά δικαιώματα μπορούν να κατακτηθούν μόνο σε μια Ελλάδα, όπου τα μονοπώλια, όλες οι μεγάλες επιχειρήσεις θα είναι λαϊκή περιουσία και θα λειτουργούν με εργατικό λαϊκό έλεγχο, χωρίς τα δεσμά της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Ισχυρό ΚΚΕ, λαϊκή συμμαχία αντεπίθεσης και ανατροπής, για λαϊκή εξουσία και οικονομία».

Η Νομαρχιακή Επιτροπή Πιερίας του ΚΚΕ, διοργανώνει στην Κατερίνη, εκδήλωση για την επέτειο του Πολυτεχνείου. Η εκδήλωση γίνεται σήμερα, στις 7 μ.μ. στο Πλατάνι.

Η Νομαρχιακή Οργάνωση Μεσσηνίας της ΚΝΕ, διοργανώνει εκδήλωση - αφιέρωμα για τα 37 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου και τα 92 χρόνια από την ίδρυση του ΚΚΕ. Η εκδήλωση θα γίνει στην Καλαμάτα, το Σάββατο 20 Νοέμβρη, στις 7 μ.μ., στην αίθουσα της Δημοτικής Φιλαρμονικής (οδός Υπαπαντής) και θα μιλήσει ο Γιώργος Τάτσης, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ.

Εκδήλωση με θέμα «37 χρόνια μετά το Πολυτεχνείο ο αγώνας συνεχίζεται» διοργανώνουν σήμερα, στις 12 το μεσημέρι, τα ταξικά ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ και ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ στην αίθουσα της ΠΕΜΕΝ.

Αντιπροσωπείεςτου ΠΑΜΕ, του ΜΑΣ, του ΣΑΣΑ, της ΠΑΣΕΒΕ, της ΠΑΣΥ και της ΟΓΕ με πλήθος εκπροσώπων σωματείων κατέθεσαν στεφάνια χτες το απόγευμα στο Πολυτεχνείο

Μαζί με τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ στεφάνι κατέθεσαν και εκπρόσωποι του Εργατικού Κέντρου Χεβρώνας και της Ομοσπονδίας Δημοσίων Υπαλλήλων Ν. Αφρικής.

Ανακοίνωση - ψήφισμα για την επέτειο από την εξέγερση του Πολυτεχνείου εξέδωσε ο «Σύνδεσμος Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών (ΣΦΕΑ) 1967-1974», όπου αναφέρει:

«Τιμάμε, εφέτος, την 37η επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου μέσα σε πρωτόγνωρες, τουλάχιστον για τη μεταπολιτευτική περίοδο, συνθήκες, εξαιτίας της γενικευμένης οικονομικής κρίσης, που από όλους αναγνωρίζεται ως κρίση του καπιταλιστικού συστήματος και των συνεπειών από τη βάρβαρη αντιλαϊκή - αντεργατική πολιτική ενάντια στα λαϊκά δικαιώματα και κατακτήσεις. Πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με την υλοποίηση του Μνημονίου που συνέταξε με την Ευρωπαϊκή Ενωση και το ΔΝΤ, με την άμεση στήριξη της ΝΔ και του ΛΑ.Ο.Σ. και τις ευθύνες των άλλων κομμάτων του ευρωμονόδρομου που στηρίζουν τις αντιδραστικές πολιτικές της ιμπεριαλιστικής ΕΕ και καλλιεργούν αυταπάτες στους εργαζόμενους.

Ταυτόχρονα με τη βάρβαρη επίθεση στα εργατικά λαϊκά δικαιώματα, μαζί με την τρομοφοβία που καλλιεργείται σε βάρος του λαού για να αναγκαστεί να υποταχθεί, σχεδιάζονται και προωθούνται νέα επικίνδυνα αντιδημοκρατικά μέτρα, τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο», επισημαίνει ο ΣΦΕΑ και αναφέρει το πρόσφατο ψήφισμα της κοινοβουλευτικής συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης που, με πρόσχημα την «καταπολέμηση του εξτρεμισμού», κλιμακώνει την επίθεση στα λαϊκά κινήματα, ενώ προσθέτει ότι η επίθεση συνοδεύεται με απροκάλυπτο αντικομμουνισμό.

«Τα παραπάνω αποτελούν πρόκληση για το Λαό και τη Νεολαία μας και έρχονται σε αντίθεση με τα συνθήματα - μηνύματα - αιτήματα της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου», τονίζει ο ΣΦΕΑ και επισημαίνει μεταξύ άλλων:

«Ο "ΣΦΕΑ 1967-1974" καταγγέλλει τα αντιλαϊκά μέτρα και τις βάρβαρες πολιτικές της ΕΕ, του "Μνημονίου" Κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ, που τις υλοποιούν και στηρίζουν ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ. κλπ., σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων. Καταγγέλλουμε και απορρίπτουμε τα εκβιαστικά διλήμματα που προβάλλονται από την κυβέρνηση "για υλοποίηση του Μνημονίου ή χρεοκοπία". Δεν είναι μόνον το Μνημόνιο που υπέγραψαν κυβέρνηση, ΕΕ και ΔΝΤ, αλλά είναι συνολικά οι αντιδραστικές πολιτικές της ΕΕ που προωθούνται σε όλες τις χώρες μέλη της - ακόμα και σε Γαλλία, Γερμανία, Αγγλία - με στόχο τα όποια εργασιακά - ασφαλιστικά, εργατικά - λαϊκά δικαιώματα έχουν απομείνει.

Ως Σύνδεσμος που εκφράζουμε το σύνολο των αγωνιστών του Αντιδικτατορικού Αγώνα 1967-1974, επιβεβαιώνοντας τα μηνύματα και τα διδάγματα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, υπογραμμίζουμε πως είμαστε αγωνιστικά απέναντι σ' αυτές τις αντιδραστικές - αντιδημοκρατικές πολιτικές και επιλογές της Κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ. Καλούμε τους νέους και τις νέες, τους αντιστασιακούς, τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τις γυναίκες να οργανώσουν και εντείνουν τους αντιμονοπωλιακούς - αντιιμπεριαλιστικούς αγώνες τους ενάντια στην ΕΕ και τις πολιτικές της. Να παλέψουν για την ανατροπή των βάρβαρων μέτρων, καταδικάζοντας τις δυνάμεις που τα προωθούν και τα στηρίζουν. Καλούμε το Λαό και τη Νεολαία να συμμετάσχουν μαζικά και δυναμικά και να εκφράσουν την αντίθεσή τους στις αντιλαϊκές πολιτικές και τον ιμπεριαλισμό. Να αποτρέψουμε τα χειρότερα που ετοιμάζονται και να διεκδικήσουμε δικαιώματα με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας. Να διεκδικήσουμε έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης υπέρ των συμφερόντων των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων ΕΒΕ, της φτωχής αγροτιάς.

Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβρη του 1973 διδάσκει πως οι κοινωνίες πάνε μπροστά με ανυπακοή στα κελεύσματα για κοινωνική συναίνεση και αναμονή, με ρήξη και ανατροπή», υπογραμμίζει ο ΣΦΕΑ.

Στεφάνια κατέθεσαν οι αντιστασιακές οργανώσεις: Πανελλήνια Ενωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατικού Στρατού (ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ), ο Σύνδεσμος Αντιστασιακών Δημοσιογράφων, η Πανελλήνια Ενωση Κρατουμένων Αγωνιστών Μακρονήσου (ΠΕΚΑΜ), η Πανελλήνια Ενωση Αγωνιστών και Φίλων της ΕΠΟΝ (ΠΕΑΦΕ), η ΠΕΣΑΘΕΑ, ο Σύνδεσμος Βαρέως Αναπήρων Αγωνιστών, καθώς και αντιπροσωπεία του παραρτήματος ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ Τορόντο Καναδά.

Αντιπροσωπεία της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ κατέθεσε στεφάνι και στο μνημείο των Αγωνιστών ΕΠΟΝιτών σπουδαστών που έπεσαν στην περίοδο της κατοχής.

MotionTeam

Στις μεγάλες στιγμές της ιστορίας του λαϊκού κινήματος όλου του περασμένου αιώνα αναφέρθηκε με συντομία ο Δημήτρης Γόντικας αρχίζοντας την ομιλία του και τόνισε ότι «μελετώντας προσεκτικά τις γενικότερες εξελίξεις, το συμπέρασμα που πρέπει να κρατήσουμε είναι το παρακάτω: Η ρήξη και η σύγκρουση με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό είναι αναπόφευκτη, ωριμάζει, έρχεται στην ημερήσια διάταξη».

Μ' αυτό το πρίσμα κάλεσε να δούμε το Πολυτεχνείο «ως έναν κρίκο στη μακρά αλυσίδα των αγώνων για την απαλλαγή από το ζυγό των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού», και υπογράμμισε την υποχρέωση και την ευθύνη που έχουμε «να μελετάμε και να αφομοιώνουμε κριτικά όλη την ιστορική πείρα των λαϊκών εξεγέρσεων και επαναστάσεων των περασμένων χρόνων, κάτω από μια ορισμένη σκοπιά και ευθύνη. Να προετοιμαζόμαστε θεωρητικά, πολιτικά και οργανωτικά για τις μελλοντικές μάχες, για να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις τους ως οργανωτές και καθοδηγητές μαζών σε αγώνα ζωής και θανάτου με τη βαρβαρότητα του σύγχρονου καπιταλισμού, του ιμπεριαλισμού».

MotionTeam

«Η εξέγερση του Πολυτεχνείου, που ξεκίνησε με τη μορφή της κατάληψης, έδωσε, χάριν της ενεργητικής συμμετοχής του λαού, μια πληθώρα μορφών πάλης δίπλα και σε συνδυασμό με την κύρια, την κατάληψη. Επέδρασε και μέσα στις ένοπλες δυνάμεις, όπου και εδώ δημιουργήθηκαν ρήγματα. Η λαϊκή αυτενέργεια, πρωτοβουλία και ευρηματικότητα έδωσαν δυναμισμό, πρωτοτυπία και πολυμορφία στην εξέγερση και όλα τα χαρακτηριστικά ενός γνήσιου λαϊκού ανατρεπτικού κινήματος. Τα κύρια συνθήματα "Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία", "Κάτω η χούντα", "Εξω οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ", εμπλουτίστηκαν με μια σειρά αυθόρμητα και πολύ εύστοχα συνθήματα.

Αποκάλυψε, επίσης, τη φύση των πολιτικών δυνάμεων.

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου στο ξεκίνημά της και στην εξέλιξή της επέδρασε και στη διάταξη των πολιτικών δυνάμεων. Αποκάλυψε πιο καθαρά τη φύση τους. Οι δυνάμεις που πίστευαν σε μια ομαλή μετάβαση από τη δικτατορία στην αστική νομιμότητα - και ανάμεσά τους οι δυνάμεις του τότε κύριου οπορτουνιστικού φορέα, του "ΚΚΕ εσωτερικού" και οι οποίες σήμερα αντιπροσωπεύονται στο ΣΥΝ - απομονώθηκαν, δέχτηκαν ισχυρό πλήγμα.

Αντίθετα, οι δυνάμεις που πάλευαν ασυμβίβαστα για την ανατροπή της χούντας και στήριζαν την πάλη στην οργανωμένη παρέμβαση του λαϊκού κινήματος ισχυροποιήθηκαν και σε δυνάμεις και σε κύρος.

Σε όλη τη διάρκεια του αντιδικτατορικού αγώνα συγκρούονταν δύο γραμμές: από τη μια μεριά, η γραμμή της απομάκρυνσης της χούντας και επαναφοράς της προηγούμενης αστικής νομιμότητας, μέσω κυρίως χειρισμών και ελιγμών από τα πάνω, χωρίς να θιχτούν οι αιτίες και οι παράγοντες που οδήγησαν στη δικτατορία και ιδιαίτερα οι Αμερικανοί, το ΝΑΤΟ και οι μηχανισμοί τους στο εσωτερικό της χώρας. Γι' αυτό και ποτέ δεν υιοθέτησαν και δε στήριξαν στην ουσία τα κύρια συνθήματα του Πολυτεχνείου και βρέθηκαν υποστηρικτές των ψευτομεταρρυθμίσεων της χούντας.

Και από την άλλη μεριά, η γραμμή που πάλευε όχι μόνο για την ανατροπή της χούντας, αλλά και για τη δημιουργία συνθηκών για γενικότερες αλλαγές, δημοκρατικού αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού χαρακτήρα.

Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή, χωρίς ταλαντεύσεις και καμιά επιφύλαξη, στήριξε με όλες του τις δυνάμεις την εξέγερση του Πολυτεχνείου και άσκησε στο μέτρο των δυνάμεών του την επίδρασή του στον προσανατολισμό της πάλης. Είναι άλλωστε το μόνο κόμμα που προχώρησε σε μια ολοκληρωμένη αξιολόγηση αυτού του αγώνα, βγάζοντας γενικότερα συμπεράσματα, χωρίς να παραλείπει την ανάδειξη αδυναμιών ή παραλείψεων στη δράση του στις συνθήκες εκείνες.

Το γεγονός, ότι ο αγώνας του Πολυτεχνείου δεν ολοκληρώθηκε σε ό,τι αφορά τους στόχους του, που τραβούσαν πέρα από την αποκατάσταση της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, γιατί ο συσχετισμός δύναμης δεν το επέτρεψε, δεν αναιρεί σε τίποτα την προσφορά του και την αξία του.

Αντίθετα, τα συμπεράσματα από αυτή τη λαϊκή εξέγερση είναι πολύ χρήσιμα για τους μελλοντικούς αγώνες. Είναι ακριβώς αυτή η ζωντανή ακτινοβολία του Πολυτεχνείου που οδηγεί την αστική τάξη και τα κόμματά της, καθώς και τους οπορτουνιστές, να θεωρούν το Πολυτεχνείο ως ένα γεγονός που τα όριά του εξαντλήθηκαν στις λίγες μέρες που κράτησε.

Από την άποψη του μέλλοντος οι λαϊκές εξεγέρσεις είναι αναπόφευκτες. Η δικτατορία του κεφαλαίου δεν ανατρέπεται διαφορετικά. Η απαλλαγή των λαών από την τυραννία του δεν μπορεί να γίνει με ευχολόγια, με κηρύγματα στους κεφαλαιοκράτες και στα τσιράκια τους για καλυτέρευση της κατάστασης των εργαζομένων, αλλά με οργάνωση της ταξικής πάλης της εργατικής τάξης και καθοδήγηση αυτής της πάλης με τελικό σκοπό την κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας από την εργατική τάξη και την οργάνωση της σοσιαλιστικής κοινωνίας. Ολα τα σχέδια εξανθρωπισμού του καπιταλισμού μέσω μεταρρυθμίσεων είναι αυταπάτες, έχουν χρεοκοπήσει.

Οσο αυτό είναι αλήθεια, άλλο τόσο είναι αλήθεια ότι δεν μπορεί να προβλέψει κανένας το χρόνο και τη μορφή που θα πάρουν οι μελλοντικές λαϊκές εξεγέρσεις. Ούτε να προκαθορίσει το γεγονός εκείνο, ή εκείνη την ομάδα προβλημάτων που θα αποτελέσουν το σπινθήρα της έναρξης. Τα ζητήματα αυτά δε λύνονται με συνωμοσίες και σχέδια επί χάρτου. Απαιτούνται μια σειρά προϋποθέσεις, όπως:

Η όξυνση των αντιθέσεων του συστήματος. Η διαδικασία αυτή είναι αναπόφευκτη. Είναι σήμερα μπροστά μας ολοζώντανη. Συνοπτικά, η διόγκωση του πλούτου και της φτώχειας είναι οι δύο πόλοι της αντίθεσης που μεγεθύνονται αντικειμενικά και αποκαλύπτουν τα όρια του συστήματος, αλλά και την αυξανόμενη αδυναμία του να αναστείλει αυτές τις διεργασίες, αντιθέσεις, εξελίξεις.

Η αύξηση της μισθωτής εργασίας, της εργατικής τάξης που αποτελεί πλέον την πλειοψηφία στον οικονομικά ενεργό πληθυσμό. Το γεγονός ότι είναι υποχρεωμένη να πουλάει την εργατική της δύναμη όλο και πιο φτηνά και κατά μάζες να περνάει από τη σταθερή δουλειά στην ανεργία, στη μερική απασχόληση, στην εξαθλίωση και να συμμετέχει όλο και λιγότερο στον παραγόμενο πλούτο που η ίδια παράγει, προκαλεί και διεργασίες και συσσώρευση πολιτικής πείρας.

Η ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κινήματος σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, η αναγέννησή του, όσο κι αν είναι βασανιστική, προχωράει και θα αποτελέσει τη δύναμη εκείνη που θα οργανώσει την εργατική τάξη και θα δώσει δύναμη και προοπτική στον αγώνα της. Είμαστε σε αυτό το δρόμο. Αυτή η διαδικασία σήμερα αποκτά αποφασιστική σημασία και μπορεί να συγκριθεί με τη σφοδρή ιδεολογική πάλη των αρχών του 20ού αιώνα, τότε που έμπαιναν οι βάσεις για τη δημιουργία του Κόμματος Νέου Τύπου και τον οριστικό διαχωρισμό από τις συμβιβαστικές οπορτουνιστικές αντιλήψεις και πρακτικές. Η υπόθεση αυτή θα κριθεί σε κάθε χώρα ξεχωριστά.

Αποκτά αποφασιστική σημασία σήμερα, που δεν είναι ακόμα ώριμες οι συνθήκες, να υπάρχει σωστός προσανατολισμός:

Να διατηρείται ζωντανό το όραμα και ο σκοπός του αγώνα. Η επαναστατική αλλαγή της κοινωνίας ως η μόνη εναλλακτική λύση.

Επεξεργασμένη στρατηγική και διαρκής ετοιμότητα να αξιοποιείται κάθε δυνατότητα και η παραμικρή χαραμάδα που ανοίγει, για να οξύνονται οι αντιθέσεις, να βαθαίνουν και να βγαίνει στο προσκήνιο η δύναμη της λαϊκής πάλης. Το ΚΚΕ έχει τέτοια στρατηγική και εμπλουτίζει συνεχώς την πάλη του με νέα πείρα. Ανοίγει καινούριους δρόμους.

Εμπιστοσύνη στη δύναμη της εργατικής τάξης, του λαού που είναι ικανή κάτω από ορισμένες συνθήκες να παραλύσει και το πιο ισχυρά οπλισμένο χέρι του αντιπάλου, τη διάταξή του, τα σχέδιά του.

Επιμονή και υπομονετική δουλειά στη διαφώτιση και οργάνωση των μαζών για έναν τέτοιο αγώνα, αντοχή στις δυσκολίες. Η καθημερινή ακούραστη, συχνά μονότονη δουλειά, χωρίς πάντα άμεσα αποτελέσματα, είναι εκείνη που θα ωριμάσει τα μεγάλα γεγονότα.

Κανένας αγώνας, πολύ περισσότερο για ριζικές επαναστατικές αλλαγές, δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς θυσίες, χωρίς ηρωική προσπάθεια της πρωτοπορίας, χωρίς αποφασισμένη, οργανωμένη, πειθαρχημένη και αφοσιωμένη πρωτοπορία στην υπόθεση της απελευθέρωσης της εργατικής τάξης από την καπιταλιστική σκλαβιά.

Το Κόμμα μας, το ΚΚΕ, έχοντας μια πολύ πλούσια πείρα αγώνων, αφομοιώνοντας δημιουργικά τη δική του ιστορική πείρα, αλλά και του διεθνούς κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος, ζει και παλεύει στον παλμό των μεγάλων γεγονότων, που αναπόφευκτα θα έρθουν, παραμένοντας ακλόνητο στο σκοπό του και ικανό να αναπτύσσει την επαναστατική του δράση, ακόμη και στους πιο δύσκολους καιρούς.

Τα αποτελέσματα των πρόσφατων εκλογών, εκτός των άλλων, έδωσαν ένα ισχυρό χαστούκι σε όλους εκείνους που από το πρωί μέχρι το βράδυ ξελαρυγγιάζονται και φωνάζουν, ότι το ΚΚΕ είναι ένα απομονωμένο, περιχαρακωμένο και αποστεωμένο κόμμα.

Τα εκλογικά αποτελέσματα δικαιώνουν πλήρως το Κόμμα μας σχετικά και με τη σταθερότητά του στο διεθνιστικό χαρακτήρα της πάλης του. Για το ΚΚΕ "ο διεθνισμός στην πράξη είναι ένας και μόνο ένας: Αφοσιωμένη δουλειά για την ανάπτυξη του επαναστατικού κινήματος και του επαναστατικού αγώνα στην ίδια σου τη χώρα, υποστήριξη (με την προπαγάνδα, ηθικά, υλικά) ενός τέτοιου αγώνα, μιας τέτοιας γραμμής και μόνο μιας τέτοιας γραμμής σε όλες, χωρίς εξαίρεση, τις χώρες"».