Το λένε οι κυβερνώντες - προχτές το επανέλαβε στην τηλεόραση ο Ε. Βενιζέλος - προκειμένου να δικαιολογήσουν την απόφασή τους ν' αποδεχτούν το απαράδεκτο, άδικο κι επικίνδυνο «σχέδιο Ανάν» για το Κυπριακό: «Δεν είναι το σχέδιο που θα θέλαμε, αλλά είμαστε αναγκασμένοι να το δεχτούμε, γιατί χάσαμε τον πόλεμο του '74». Τι ντροπή να κυβερνούν την Ελλάδα οι δειλοί και οι μοιραίοι!

Κατ' αρχήν, το πώς και το γιατί έγινε και «χάθηκε» εκείνος ο πόλεμος, είναι ένα θέμα που θέλει πολλή συζήτηση και πάντως ουδείς πρέπει να ξεχνάει το γεγονός ότι τότε στην Ελλάδα και στην Κύπρο υπήρχε χούντα, ενώ είναι γνωστό ποιος και γιατί ώθησε τον «Αττίλα» να εισβάλει στο νησί και τον «κρατάει» ακόμα εκεί. Κι, εν πάση περιπτώσει όποιος χάνει σ' έναν πόλεμο, δε σημαίνει ότι θα χάνει συνεχώς και στην ειρήνη.

Αλλά ας δούμε την ουσία: Εχει το δικαίωμα μια ελληνική κυβέρνηση ν' αποδεχτεί, με την υπογραφή της, τα «τετελεσμένα» της εισβολής και της κατοχής στην Κύπρο; Η δική μας απάντηση είναι «ΟΧΙ». Αν, όμως, κάποιοι απαντήσουν «ΝΑΙ», θα πρέπει, εκτός των άλλων, να μας εξηγήσουν γιατί το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ δεν είπαν το «ΝΑΙ» από το '74, αλλά, επί 28 χρόνια, «έπαιζαν» με τον πόνο, την αγωνία, την προσμονή και την ελπίδα του κυπριακού και του ελληνικού λαού, εμφανιζόμενοι δήθεν να πασχίζουν για την άρση των «δεδομένων» του πολέμου και για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού;

Ψάχνουν, ξαναψάχνουν οι διάφοροι οπαδοί του σχεδίου Ανάν, για να βρουν και να προβάλουν κάποια θετικά του σημεία, αλλά, βέβαια, αυτά είναι δυσεύρετα έως ανύπαρκτα. Μερικοί, πάντως, λένε και ξαναλένε, πως είναι θετικός ο όρος της αποστρατιωτικοποίησης του νέου κρατικού μορφώματος και, ιδιαίτερα, η σταδιακή υποχώρηση των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων. Μα, θα πείτε, για ποια αποχώρηση μιλούν, αφού -στην περίπτωση, που γίνει δεκτή η «λύση» Ανάν - θα υπάρχουν τρεις στρατοί στο νησί, ελληνικός, τουρκικός και μια πολυεθνική δύναμη, δηλαδή, ΝΑΤΟική. Προφανώς, θα εννοούν, ότι η Αγκυρα θα αποσύρει τα σημερινά στρατεύματα και θα στείλει άλλα, με διαφορετικό όνομα...

Είναι αλήθεια ότι το «σχέδιο Ανάν» για το Κυπριακό - όπως, άλλωστε και τα σχέδια «λύσης» του Παλαιστινιακού, του Κουρδικού, του Ιρλανδικού κ.ά. - είναι ενδεικτικό ισχύος της «νέας τάξης», που επιβλήθηκε μετά την ανατροπή του παγκόσμιου σοσιαλιστικού συστήματος και η οποία, προκειμένου να εμπεδωθεί πλήρως, επιχειρεί την άρση όλων των επί Γης «εκκρεμοτήτων», προς όφελος, φυσικά, των ηγετριών δυνάμεων του ιμπεριαλισμού. Κι έχουν δίκιο όσοι υποστηρίζουν ότι αν υπήρχε η ΕΣΣΔ και το σοσιαλιστικό στρατόπεδο δε θα τολμούσε ο ΓΓ του ΟΗΕ - στην ουσία οι ΗΠΑ, η Βρετανία και η ΕΕ - να παρουσιάσει ένα τέτοιο σχέδιο, απαιτώντας, μάλιστα, την άμεση αποδοχή του από τις κυβερνήσεις της Κύπρου και της Ελλάδας.

Βεβαίως, αυτό δε σημαίνει ότι μπορούν οι κυβερνώντες στη χώρα μας να επικαλούνται τις «δυσμενείς διεθνείς εξελίξεις» για να δικαιολογήσουν την ντροπιαστική υποταγή τους στα «μεγάλα αφεντικά». Οχι μόνο γιατί «στα δύσκολα» τους χρειάζονται, γενναίους κι ικανούς, τους κυβερνώντες τους οι λαοί, αλλά και γιατί είναι κι αυτοί από εκείνους που «έβαλαν το χεράκι τους» για ν' ανατραπεί ο σοσιαλισμός στην ΕΣΣΔ και στην Ευρώπη και να χάσει, έτσι, η Κύπρος και η Ελλάδα ένα σταθερό στήριγμα στον αγώνα για δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού...

Το συνέδριό της πραγματοποίησε, πριν λίγες μέρες, η Ομοσπονδία των ΕΒΕ Πειραιά. Ανάμεσα, λοιπόν, στους αντιπροσώπους - συνέδρους ήταν και ο Διον. Κορφιάτης, πρώην κομμουνιστής και τώρα στέλεχος της ΚΕΔΑ (Κωστόπουλος και λοιποί), ο οποίος έβαλε και υποψήφιος για την εκλογή αντιπροσώπων προς τη ΓΣΕΒΕΕ. Οχι μόνος του, αλλά στο ψηφοδέλτιο της παράταξης του κυβερνώντος κόμματος!

Εκπληξη; Καμία! Το ΠΑΣΟΚ δείχνει ιδιαίτερη προτίμηση στους της ΚΕΔΑ και οι της ΚΕΔΑ δείχνουν την ίδια προτίμηση στο ΠΑΣΟΚ. Απόδειξη; Ο Διον. Κορφιάτης, παρά τη σχετική πριμοδότηση, δεν εκλέχτηκε αντιπρόσωπος για το συνέδριο της ΓΣΕΒΕΕ. Ισοψήφησε τελευταίος μ' έναν ΠΑΣΟΚτζή. Τότε έγινε κλήρωση, ώστε ο τυχερός να εκλεγεί αντιπρόσωπος. Ομως, ο Διον. Κορφιάτης στάθηκε άτυχος. Ο κλήρος έπεσε στον ισοψηφήσαντά του ΠΑΣΟΚτζή, γεγονός, που απέκλειε τον Δ. Κορφιάτη από το Συνέδριο της ΓΣΕΒΕΕ. Οπότε; Το θέμα λύθηκε αυτομάτως: Ο ΠΑΣΟΚτζής παραιτήθηκε κι έτσι ο Δ. Κορφιάτης εκλέχτηκε αισίως...

Θα πει κανείς, γιατί να μη γίνουν αυτά, αφού οι της ΚΕΔΑ είναι με το ΠΑΣΟΚ (κρυφίως); Καμιά αντίρρηση. Αλλά, όταν τους το λέμε, αγανακτούν...

Ολα τα ανθολογούμενα κείμενα είναι μια «δωρεά» ψυχής στη Θεσσαλονίκη, ή όπως λέει ο προτασσόμενος - ως μότο του βιβλίου - στίχος του αλησμόνητου Νίκου Καρούζου «Χαρίζω στην πόλη το πολύτιμο βλέμμα μου». Καθώς είναι ακατόρθωτο να δώσουμε δείγμα ακόμα και ενός πεζογραφικού κειμένου, ή να συνοψίσουμε την ποικίλη θεματική τους, θα παραθέσουμε σπαράγματα στίχων του Ντίνου Χριστιανόπουλου και του Νίκου Καββαδία: «Φυλλορροούσε η ακακία κι ευώδιαζε το γιασεμί/ και μες στην Τάπια τα παιδιά παίζαν κρυφτούλι/ και τα κορίτσια γύρναγαν σκοινί-/παίζαν στην Τάπια και δεν ξέραν από θάνατο,/ παίζαν στην Τάπια και δεν ξέραν από τύψη,/ κι εγώ τους αγάπησα πολύ τους ανθρώπους εκείνο το απόγευμα,/ δεν ξέρω γιατί, πολύ τους αγάπησα, σαν ένας μελλοθάνατος» (Ντ. Χριστιανόπουλος). «Τράνταζε σαν από σεισμό συθέμελα ο Χορτιάτης/ κι ακόντιζε μηνύματα με κόκκινη βαφή./ Γραφή από τρεις και μούγινες μοτάρι και καρφί./ Μα έριχνε η Τούμπα, σε διπλό κρεβάτι, τα χαρτιά της./ Της Σαλονίκης μοναχά της πρέπει το καράβι./ Να μην τολμήσεις να τη δεις ποτέ απ' τη στεριά./ Κι αν κάποια στην Καλαμαριά πουκάμισο μου ράβει,/ μπορεί να 'ρθω απ' τα πέλαγα με τη φυρονεριά» (Ν. Καββαδίας).

Ανδρείκελα

των ΗΠΑ

κι αρλεκίνοι,

μούλοι δικοί σου

«εθνικοφροσύνη»,

ξεχύθηκαν

τη φοβερή

τη νύχτα

εκείνη

και θέρισαν

τα νιάτα

σαν τα κτήνη!

* * *

Κι ήταν η νύχτα

απέραντη,

μεγάλη,

νόμος τα τανκ

το ξύλο

κι η σκανδάλη,

μα ο λαός

δεν έσκυψε

κεφάλι,

μέχρι που νίκησ'

η ψυχή

τ' ατσάλι!

Εκτοτε, η δυναμική, μαχητική παρουσία του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς έβαλε σε δοκιμασία τα σχέδια αυτών που κρύβονται πίσω απ' τη μάσκα των «άμεμπτων» εισαγγελέων και δικαστών του Δικαστηρίου της Χάγης. Ομως, εδώ και μερικές βδομάδες, η δικαστική φιέστα της Χάγης δεν προσκρούει μόνο στη σθεναρή στάση του πρώην Προέδρου της ΟΔ Γιουγκοσλαβίας. Η πολύωρη διαδικασία αντεξέτασης μαρτύρων, στην οποία με δική του επιλογή υποβάλλεται, οι ασφυκτικές συνθήκες κράτησής του σε ένα ανήλιαγο κελί, πρώην ναζιστικής φυλακής, επιδείνωσαν την από καιρό βεβαρημένη κατάσταση της υγείας του (υπέρταση, καρδιοπάθεια). Η ανεπαρκής πρόσβαση του Μιλόσεβιτς σε ειδικευμένη ιατρική βοήθεια μοιάζει να κάνει την κατάσταση ακόμη πιο ανησυχητική...

Μόνον μέσα στην τελευταία βδομάδα, οι δικαστές, ενώπιον του αδύναμου και κατάχλομου Μιλόσεβιτς, αναγκάστηκαν να αναβάλουν δις την ακροαματική διαδικασία, επιχειρώντας στο μεταξύ να βρουν φόρμουλα, ώστε να παρακάμψουν τον πρώην Πρόεδρο και να διορίσουν, με δόλιο τρόπο, δικηγόρο υπεράσπισης... Οσο και εάν προχωρούν τα σχέδιά τους, για τη φυσική εξόντωση του Μιλόσεβιτς, θα έχουν αποτύχει στον αρχικό τους στόχο: Στην ηθική σπίλωσή του...