Η ...απειλή του υπουργού Υγείας, Α. Λοβέρδου, πως φεύγει αν δεν πετύχει τους στόχους του μέχρι το τέλος του Μάρτη του 2011, στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής (6.10.2010), συγκεκριμενοποιήθηκε την περασμένη βδομάδα ενόψει της «καλλικρατικής» διάρθρωσης της χώρας μετά τις εκλογές της 7.11.2010 για την ανάδειξη της Τοπικής Διοίκησης.

Ετσι, υπήρξαν - αυτές βέβαια που είδαν το φως της δημοσιότητας - κινήσεις και αποφάσεις που αποτελούν κίνδυνο για τις παροχές Υγείας σε πρωτοβάθμιο και δευτεροβάθμιο επίπεδο. Οι επιλογές αυτές αφενός οδηγούν σε συρρίκνωση των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τον πληθυσμό της χώρας και ταυτόχρονα ενισχύουν την εμπορευματοποίηση προς όφελος της κερδοφορίας των επιχειρήσεων και των ασφαλιστικών εταιρειών στο χώρο της Υγείας. Ολη αυτή η δραστηριότητα επικαλύπτεται με ένα μπαράζ κυβερνητικών προπαγανδιστικών ενεργειών, που επιχειρούν να εγκλωβίσουν τα λαϊκά στρώματα, ώστε να μην απαιτήσουν δωρεάν και δημόσιες υπηρεσίες Υγείας και χωρίς εμπόδια στην προσβασιμότητα σε αυτές. Αυτές οι υπηρεσίες που τις δικαιούνται και θα έπρεπε να παρέχονται σε όλους και χωρίς προϋποθέσεις (όχι μόνο αν έχουν να πληρώσουν, αλλά και αν δουλεύουν και με τι όρους), τώρα θα φορτωθούν στα ταμεία των ασφαλιστικών οργανισμών και στις τσέπες των ασφαλισμένων ή - κυρίως σε πρωτοβάθμιο επίπεδο - θα υποκατασταθούν από τους δήμους, τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και τους εθελοντές, που θα γίνουν συμμέτοχοι στην παροχή ενός «ελάχιστου πακέτου» με υποβαθμισμένες υπηρεσίες.

Γι' αυτό η «απειλή» του υπουργού Υγείας δεν αφορά στη θέση του, αλλά συνιστά πραγματική απειλή για τις λαϊκές ανάγκες στις παροχές Υγείας. Μάλιστα, σε αυτές τις επιλογές η κυβέρνηση έχει τη συνδρομή της ΝΔ, όπως έδειξε η συνάντηση της ηγεσίας του υπουργείου Υγείας με τον υπεύθυνο του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Υγείας της ΝΔ, Μάριο Σαλμά (12.10.2010), όπου συμφώνησαν σε βασικές επιλογές.

Κι όλα αυτά με φόντο το σχέδιο εφαρμογής του «Καλλικράτη», όπου - παρά τις φραστικές αντιδράσεις της ΝΔ - σύμφωνα με πληροφορίες του «Ρ», το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα του υπουργείου Εσωτερικών θα προβλέπει εν πρώτοις τη μεταφορά σε επίπεδο δήμων 20 πρωτοβάθμιων μονάδων του ΙΚΑ. Επίσης, θα προβλέπει τη μεταφορά ενός ορισμένου αριθμού νοσοκομείων σε επίπεδο περιφέρειας, που θα συνδυαστεί με τη διαβόητη ολοήμερη λειτουργία των νοσοκομείων, όπου θα λειτουργούν ως επιχειρήσεις.

Για τη μεταφορά των υπηρεσιών Υγείας του ΙΚΑ στο υπουργείο Υγείας γίνονται συνεχείς προετοιμασίες και την περασμένη βδομάδα έγινε η σύγκληση (14.10.2010) του Συντονιστικού Συμβουλίου Παροχών Υγείας (ΣΥΣΠΥ), στην οποία συμμετείχαν οι διοικητές και οι πρόεδροι των ασφαλιστικών οργανισμών. Οπως έκανε καθαρό ο αναπληρωτής υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Γ. Κουτρουμάνης, θα υπάρξει επανεξέταση των κανονισμών παροχών Υγείας σε είδος, ώστε όλα τα Ταμεία να δίνουν ενιαίο πακέτο παροχών, το οποίο θα αγοράζεται από όλους τους παρόχους των υπηρεσιών Υγείας (δημόσιο, ιδιωτικό τομέα, δήμους και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις).

Στόχος της κυβέρνησης είναι η μείωση της δαπάνης στον κλάδο Υγείας των Ταμείων κατά 1 δισεκατομμύριο ευρώ το 2011. Σύμφωνα με τον υπουργό, μέσω του ΣΥΣΠΥ και της θεσμοθετημένης συνεργασίας των Ταμείων, «θα ενισχυθεί ο ρόλος του αγοραστή» και αυτά «θα διαπραγματεύονται ενιαία με καθαρούς όρους τις συμβάσεις με όλους τους παρόχους Υγείας (νοσοκομεία, εργαστήρια, κλινικές)».

Ενα σενάριο είναι η εφαρμογή σχεδίου σύμφωνα με το οποίο όλα τα Ταμεία θα παρέχουν ενιαίο πακέτο παροχών Υγείας με ένα συγκεκριμένο πλαφόν σε ό,τι έχει σχέση με το κόστος τους. Ταυτόχρονα, θα δημιουργηθούν τα λεγόμενα δίκτυα παροχής υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας με συμμετοχή και του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα και των ιατρείων των ασφαλιστικών ταμείων. Το δίκτυο θα αγοράζει υπηρεσίες Υγείας από τους συμμετέχοντες φορείς και θα πουλάει στους έχοντες ανάγκη με συγκεκριμένες τιμές. Οι υπηρεσίες Υγείας θα παρέχονται στους εργαζόμενους με βάση τις τιμές πώλησης ενώ θα υπάρχει κι ένα ορισμένο πλαφόν με βάση το κόστος. Που σημαίνει ότι αν κάποιος εργαζόμενος ξεπεράσει το πλαφόν γιατί έχει περισσότερες ανάγκες, θα βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη. Ταυτόχρονα και ο δημόσιος τομέας, τα ασφαλιστικά ταμεία, αφού πουλούν υπηρεσίες, σημαίνει ότι λειτουργούν ως επιχειρήσεις. Ετσι ανοίγει ο δρόμος παραπέρα έντασης της εμπορευματοποίησης της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.

Επίσης, ένα απ' τα σενάρια αυτής της εφαρμογής είναι η συγκέντρωση των πόρων Υγείας στο υπουργείο Υγείας και η εφαρμογή των σφαιρικών προϋπολογισμών με την προαγορά υπηρεσιών απ' τα ασφαλιστικά ταμεία. Απλά αυτό σημαίνει το εξής: Η κυβέρνηση - και συγκεκριμένα το υπουργείο Υγείας - θα μαζεύει τα χρήματα για την Υγεία και θα τα κατανέμει εν πρώτοις με βάση κριτήρια, στόχους παραγωγικότητας και αποδοτικότητας στις μονάδες παροχής υπηρεσιών Υγείας. Στη συνέχεια τα Ταμεία θα έρχονται και θα αγοράζουν αυτές τις υπηρεσίες από όπου τα «συμφέρει» (δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα) χωρίς να υπερβαίνουν ένα ορισμένο όριο. Ειδικότερα, τα δημόσια νοσοκομεία θα πρέπει να παρέχουν αυτές τις υπηρεσίες στο επίπεδο των σφαιρικών προϋπολογισμών, που θα προσδιορίζονται στη βάση απολογιστικών στοιχείων των Ταμείων. Κι όλα αυτά τα σενάρια έχουν ως κεντρική ιδέα την τόνωση της ρευστότητας των δημόσιου συστήματος Υγείας. Δηλαδή, να έχουν τα δημόσια νοσοκομεία έσοδα από ασθενείς και Ταμεία για να πληρώνουν τους προμηθευτές υλικών και φαρμάκων. Μ' άλλα λόγια, πρόκειται για ενίσχυση της παραπέρα εμπορευματοποίησης των υπηρεσιών Υγείας και της λειτουργίας των δημόσιων δομών Υγείας ως επιχειρήσεων.

Σε πεδίο δράσης λαμπρό για τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες ανέδειξε το χώρο της Υγείας η υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Λούκα Κατσέλη, μιλώντας (9.10.2010) σε συνέδριο της εφημερίδας «Financial Times» για το μέλλον της Ασφάλισης στην Ελλάδα. Η υπουργός χαρακτήρισε τις ασφαλιστικές εταιρείες «εταίρο και πυλώνα» και τις κάλεσε σε συνεργασία και σύμπραξη με το δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα σε μια σειρά τομείς. Ειδικότερα για την Υγεία διατύπωσε την άποψη για τη σύμπραξη των Ταμείων με τον ιδιωτικό τομέα και στην κάλυψη ασφαλισμένων «με χρόνιες παθήσεις και τα ατυχήματα». Η πρόταση αυτή είναι πέρα για πέρα επικίνδυνη. Αν πρότυπο είναι οι ιδιωτικές εταιρείες, οι εργαζόμενοι μόνο ανησυχία και αγανάκτηση μπορούν να νιώθουν. Διότι, ως γνωστόν, οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες αρνούνται να καλύψουν τις χρόνιες παθήσεις και μόνο αμαρτωλές ιστορίες έχουν να επιδείξουν και μέγιστη ταλαιπωρία για τους ασφαλισμένους τους. Αποδεχόμενες την πρόσκληση οι ασφαλιστικές εταιρείες και εκτιμώντας σωστά τις ευκαιρίες που δημιουργεί ο νέος νόμος γι' αυτές, ζήτησαν κίνητρα για την ανάπτυξη της ιδιωτικής ασφάλισης και «φωτογράφισαν» τη δημιουργία των Επαγγελματικών Ταμείων.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν κάνει τίποτε άλλο απ' το να επιχειρεί την εφαρμογή του νόμου 2889/01 άρθρο 6, που προβλέπει τη μετατροπή του 20% των κρεβατιών των δημόσιων νοσοκομείων σε Α' και Β' θέση, για να εισπράττουν ακριβότερα νοσήλια. Αυτή η επιλογή απλά σημαίνει το εξής: Οτι αν θέλεις να έχεις μια «αξιοπρεπή» περίθαλψη, πέρα από αυτό το πακέτο των δημόσιων Ταμείων - ακόμα και σε αυτά τα δημόσια νοσοκομεία - πρέπει να έχεις ιδιωτική ασφάλιση Υγείας.

Κι ενώ η κυβέρνηση εμφανίζεται γαλαντόμος προς τους επιχειρηματίες της Υγείας και της ιδιωτικής ασφάλισης, την ίδια ώρα δείχνει τα δόντια της αντιλαϊκής πολιτικής της σε εκείνους που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, όπως είναι οι μετανάστες, οι ανασφάλιστοι και οι άποροι. Κατά τη διάρκεια συζήτησης στη Βουλή Επίκαιρης Ερώτησης (14.10.2010) του βουλευτή του ΛΑ.Ο.Σ. Αδωνι Γεωργιάδη για την «οικονομική επιβάρυνση του ΕΣΥ απ' τη δωρεάν περίθαλψη παράνομων μεταναστών», ο υπουργός Υγείας είπε ότι σκέφτεται να επιβάλει το χαράτσι των τριών ευρώ και στην εφημερία, ώστε να καλύψει τα τεράστια ελλείμματα για τα οποία τον εγκαλούσε ο βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ.! Αποδεικνύεται δηλαδή ότι η εφαρμογή αυτού του μέτρου απ' τα παιδιατρικά νοσοκομεία «Αγία Σοφία» και «Αγλαΐα Κυριακού», όπως είχε αποκαλύψει ο «Ρ», ήταν προσχεδιασμένη επιλογή της κυβέρνησης ώστε να γενικευτεί σε όλα τα νοσοκομεία.

Γίνεται καθαρό ότι η κυβέρνηση δε σταματά την επίθεση στα ασφαλιστικά και υγειονομικά δικαιώματα των εργαζομένων. Οι εργαζόμενοι αργά ή γρήγορα θα βρεθούν μπροστά σε σχέδια ιδιωτικοποίησης της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης και Υγείας με τη μια ή την άλλη μορφή. Και ο μόνος δρόμος απέναντι σε αυτά τα σχέδια και τις αντεργατικές επιβουλές είναι η οργάνωση της πάλης χωρίς εκπτώσεις. Κοινωνικοπολιτικός αγώνας για την κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και τη διεκδίκηση ενός δημόσιου ασφαλιστικού και υγειονομικού συστήματος που θα ικανοποιεί τις σύγχρονες ανάγκες τους στις συντάξεις, στην Υγεία, στην Πρόνοια. Οργάνωση και ενίσχυση του μετωπικού σχήματος ΠΑΜΕ - ΠΑΣΕΒΕ - ΠΑΣΥ - ΟΓΕ - ΜΑΣ για πιο δυνατή εναντίωση στην πολιτική των μονοπωλίων. Χρειάζεται ο απεγκλωβισμός από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ και η συμπόρευση με το ΚΚΕ, που στις εκλογές της 7.11.2010 θα εκφραστεί με την ψήφο στη «Λαϊκή Συσπείρωση».

Τις τελευταίες μέρες προβάλλονται από τα ΜΜΕ οι φιλανθρωπικές δραστηριότητες και δωρεές διαφόρων επιχειρηματιών. Ενδεικτικά παραδείγματα είναι τα εγκαίνια του ογκολογικού νοσοκομείου Παιδιών από το Σύλλογο «ΕΛΠΙΔΑ» της Μ. Βαρδινογιάννη, το Κέντρο Νοτιοανατολικής Ευρώπης για τα Εξαφανισμένα και υπό Εκμετάλλευση Παιδιά με χρηματοδότηση από το Ιδρυμα «Σταύρος Νιάρχος» και την ΜΚΟ «Χαμόγελο του Παιδιού» κ.ά.

Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να ξεγελαστούν από αυτήν τη φιλανθρωπία. Οσο εντείνεται η αντιλαϊκή επίθεση προς όφελος των επιχειρηματιών, όσο προωθείται η δραματική περικοπή των κρατικών και εργοδοτικών δαπανών για την Υγεία - Πρόνοια και ενισχύεται η επιχειρηματική δράση, τόσο θα εμφανίζονται οι φιλανθρωπίες και πρωτοβουλίες των επιχειρηματιών για την Υγεία και όχι μόνο. Και αυτό γιατί οι δωρεές αποτελούν το άλλοθι και το «αντάλλαγμα» των καπιταλιστών για να συνεχίζουν και να αυξάνουν την εκμετάλλευση των εργαζομένων, να εμπορευματοποιούν τις λαϊκές ανάγκες, να ρίχνουν τους λαούς στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους που δημιουργεί ο ανταγωνισμός μεταξύ τους. Να συνεχίσουν, δηλαδή, να δημιουργούν τις αιτίες ανάπτυξης ή επιδείνωσης των προβλημάτων υγείας των λαϊκών στρωμάτων, της φτώχειας, του εμπορίου παιδιών και οργάνων του σώματός τους κ.λπ.

Δεκάδες καθημερινά παραδείγματα αποδεικνύουν πόσο ακριβά πληρώνουν το «αντάλλαγμα» οι εργαζόμενοι Η ανυπαρξία μέτρων υγείας και ασφάλειας στους χώρους εργασίας, η εντατικοποίηση της δουλειάς, η ανασφάλεια και η εργοδοτική τρομοκρατία, οδηγούν σε θανατηφόρα και μη εργατικά «ατυχήματα», ενώ θερίζουν οι επαγγελματικές ασθένειες όπως ο καρκίνος. Πόσα, άραγε, από τα περιστατικά παιδικού καρκίνου που θα φιλοξενηθούν στο νέο ογκολογικό νοσοκομείο μπορεί να έχουν προέλθει από την έκθεση των εγκύων γυναικών σε καρκινογόνους παράγοντες μέσα στο χώρο εργασίας; Πόσα από τη βιομηχανική ρύπανση του Ασωπού, από βιομηχανικά «ατυχήματα μεγάλης έκτασης» ανάλογα του πρόσφατου στην Ουκρανία;

Οι επιχειρηματίες συχνά φροντίζουν να «ξεπλένουν» τα εργοδοτικά εγκλήματα με δωρεές. Ενδεικτική είναι η δωρεά μονάδας εγκαυμάτων στο Θριάσιο Νοσοκομείο από τον επιχειρηματία Σ. Λάτση, αφού προηγούμενος κάηκαν ζωντανοί στα διαλυστήρια της «Πετρόλα» 14 εργάτες. Ενδεικτικά είναι τα δώρα των επιχειρηματιών της Χιλής και άλλων καπιταλιστικών χωρών στους 33 ανθρακωρύχους που κατά τύχη δεν σκοτώθηκαν και τώρα επιχειρείται να μετατραπούν σε σύμβολο της «εθνικής συναίνεσης» και «ομοψυχίας».

Οι βιομήχανοι, εφοπλιστές, τραπεζίτες κ.λπ. εμφανίζονται γαλαντόμοι στις φιλανθρωπίες, ενώ είναι ανένδοτοι και επιθετικοί όταν πρόκειται για αυξήσεις έστω και ενός ευρώ προς τους εργαζόμενους. Αυτό γίνεται κατ' αρχήν γιατί οι δωρεές είναι σταγόνα στον ωκεανό μπροστά στα συνολικά τους κέρδη. Επιπλέον, υπάρχουν και άλλα οφέλη. Με τη φιλανθρωπία αποσκοπούν να εκπαιδευτούν οι εργαζόμενοι, ώστε να κάνουν εκπτώσεις στις ανάγκες τους ως το επίπεδο του φτωχοκομείου και της ελεημοσύνης, να αντιμετωπίζουν τους επιχειρηματίες και το κεφάλαιο ως «σωτήρες» και να έχουν την αυταπάτη ότι υπάρχει εκμετάλλευση με ανθρώπινο πρόσωπο. Ταυτόχρονα, βέβαια, το κεφάλαιο εξασφαλίζει χαριστικές φοροαπαλλαγές και άλλα κίνητρα για τις δωρεές.

Η καλλιέργεια αυτής της εικόνας αποτελεί ουσιώδη ανάγκη του κεφαλαίου για την παραπλάνηση των εργαζομένων. Σε αυτή συνδράμουν ζωηρά όλα τα αστικά ΜΜΕ, τα αστικά κόμματα που συρρέουν στις εκδηλώσεις, τα πολιτικά αναχώματα του συστήματος και οι ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες που συναινούν σιωπηλά. Ολοι μαζί στήνουν εμπόδια στη χειραφέτηση των εργαζομένων, συσκοτίζουν το γεγονός ότι με τη δική τους εξοντωτική δουλειά παράγεται ο τεράστιος πλούτος και η επιστημονική γνώση την οποία κλέβουν καθημερινά τα μονοπώλια. Με «ξένα κόλλυβα» παριστάνουν τους γενναιόδωρους. Ολοι μαζί προσπαθούν να αποτρέψουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο: Την οργάνωση του αγώνα των εργαζομένων που θα διεκδικήσει όλον αυτόν τον πλούτο και τα μέσα που τον παράγουν, ανατρέποντας την πολιτική και οικονομική εξουσία των μονοπωλίων.

Στην ίδια κατεύθυνση προσπαθούν να κερδίζουν και τη συναίνεση των λαϊκών στρωμάτων στην αντιλαϊκή πολιτική περικοπής των κρατικών δαπανών και παροχών για κοινωνικές υπηρεσίες. Καλούν σε αυτήν την κατεύθυνση τα λαϊκά στρώματα να συμμετέχουν σε εράνους μέσω τηλεμαραθώνιων, καλλιτεχνικών συναυλιών και σε εθελοντική εργασία για κοινωνικούς σκοπούς. Ετσι παρουσιάζουν ότι και οι εργαζόμενοι πιστεύουν ότι μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορούν να εξασφαλιστούν σύγχρονες υπηρεσίες με προηγμένο ιατρικό εξοπλισμό και αναβαθμισμένο περιβάλλον, αφού το κράτος είναι διεφθαρμένο και ανίκανο. Οτι είναι αναπόφευκτο να μην παρέχει το κράτος σε όλους δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες Υγείας και Πρόνοιας, αφού δεν έχει λεφτά. Ταυτόχρονα, αυτή η συναίνεση στην αντιλαϊκή πολιτική καθαγιάζεται ως πράξη «κοινωνικής αλληλεγγύης». Αντίθετα, η αλληλεγγύη του ταξικού αγώνα για αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες υγείας, για κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης στην Υγεία - Πρόνοια καταδικάζεται σε κάθε ευκαιρία.

Τέλος, επιχειρείται και ο αποπροσανατολισμός των εργαζομένων ως προς τη χρήση των υποδομών που δωρίζονται. Για παράδειγμα, για το ογκολογικό νοσοκομείο Παίδων τονίζεται ότι παραδίδεται στο κράτος. Δίνεται έτσι η ψευδής εντύπωση ότι οι λαϊκές οικογένειες θα επωφεληθούν, ότι θα έχουν πρόσβαση όλοι όσοι έχουν ανάγκη. Συγκαλύπτεται έτσι το γεγονός ότι στο πλαίσιο της αντιλαϊκής πολιτικής των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ το νοσοκομείο αυτό θα ακολουθήσει την τύχη όλων των άλλων δημόσιων νοσοκομείων: Οι οικογένειες θα αντιμετωπίσουν τα χαράτσια, την καταλήστευση του εισοδήματός τους λόγω της περικοπής παροχών και υπηρεσιών από τα ασφαλιστικά ταμεία. Τα παιδιά των ανασφάλιστων εργαζομένων, των ανέργων, των μεταναστών δε θα έχουν πρόσβαση.

Σε όλη αυτήν την προσπάθεια συναίνεσης στην αντιλαϊκή πολιτική και εξαγνισμού της δράσης των μονοπωλίων ιδιαίτερο ρόλο έχουν οι ΜΚΟ, ειδικά αυτές που ελέγχουν οι επιχειρηματίες. Αποτελούν έναν από τους βασικούς φορείς που υλοποιούν την πολιτική κατεύθυνση της ΕΕ για υποκατάσταση της ευθύνης του κράτους, ανοίγουν το δρόμο στην επιχειρηματική δράση στην Υγεία και την Πρόνοια, στην Εκπαίδευση, στο Περιβάλλον. Συμβάλλουν στην ανατροπή των σχέσεων εργασίας, αφού κατ΄ εξοχήν απασχολούν εθελοντές, εργαζόμενους με μερική - προσωρινή απασχόληση. Σε αυτήν τη κατεύθυνση είναι και η επιλογή να διατηρήσει ο σύλλογος «ΕΛΠΙΔΑ» την παρουσία του στο ογκολογικό νοσοκομείο Παίδων, αναλαμβάνοντας την ψυχολογική υποστήριξη των παιδιών, την εκπαίδευση των γιατρών, την υποστήριξη της διοίκησης του νοσοκομείου. Ετσι υλοποιείται στην πράξη η παραπάνω πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων, ενισχύεται η δράση των επιχειρηματιών, ειδικά των φαρμακοβιομηχανιών, στην Υγεία και την Εκπαίδευση.

Την πολιτική ενίσχυσης των ΜΚΟ στους παραπάνω τομείς υλοποιούν και οι εκλεγμένοι των κομμάτων της πλουτοκρατίας και του ευρωμονόδρομου στην Τοπική Διοίκηση, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους συνεργάζονται με διάφορες ΜΚΟ προσφέροντας αποσπασματικές δράσεις Υγείας - Πρόνοιας, κατάρτισης κ.λπ. Στους εκλεγμένους όμως της Τοπικής Διοίκησης έχει ανατεθεί και ένας άλλος σημαντικός ρόλος που ωφελεί το κράτος και τους επιχειρηματίες: Αυτός του αμορτισέρ για την απορρόφηση της αγανάκτησης από την αντιλαϊκή πολιτική, του διαχειριστή της ακραίας φτώχειας που παράγουν τα άγρια αντιλαϊκά μέτρα και οι επιπτώσεις της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης. Κανένας από τους σημερινούς εκλεγμένους και υποψήφιους πλην αυτών του ΚΚΕ δεν έχουν καταγγείλει και αρνηθεί αυτόν το ρόλο. Κανείς τους δεν αντιτάχθηκε στη μεταφορά αρμοδιοτήτων της Υγείας - Πρόνοιας από το κράτος στην Τοπική Διοίκηση. Ηδη, πολλοί εκλεγμένοι υλοποιούν αυτόν το ρόλο με τα διάφορα κοινωνικά παντοπωλεία, φαρμακεία, συσσίτια και ξενώνες αστέγων που λειτουργούν με τη συνεργασία και τις χορηγίες των μονοπωλιακών ομίλων. Η στάση τους και η πολιτική τους όλο αυτό το διάστημα, αλλά και όλο το αντιλαϊκό πλαίσιο που είναι έτοιμοι να προωθήσουν πρέπει να αποτελέσει κριτήριο μαζικής καταδίκης τους και των κομμάτων που τους στηρίζουν στις εκλογές στις 7 Νοέμβρη.

Οι εργαζόμενοι, οι φτωχοί αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι νέοι και οι γυναίκες μπορούν και πρέπει να εκφράσουν αυτήν την καταδίκη με την υπερψήφιση της «Λαϊκής Συσπείρωσης». Μπορούν με τη ψήφο τους και τον ταξικό αγώνα να δώσουν δύναμη στην πάλη ενάντια στο σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής, στην ΕΕ και στα μονοπώλια. Για πλήρη και σταθερή εργασία, για ουσιαστική προστασία των ανέργων, για αναβάθμιση και δημιουργία νέων, σύγχρονων δημόσιων και δωρεάν υπηρεσιών υγείας, βρεφονηπιακών σταθμών κλπ.

Οι εκλογές μπορούν να βοηθήσουν και να αποτελέσουν βήμα στην πάλη για να δυναμώσει η αντίσταση στα αντιλαϊκά μέτρα, να οργανωθεί η αντεπίθεση που θα αλλάξει τους πολιτικούς συσχετισμούς για ριζικές αλλαγές. Για το δρόμο ανάπτυξης όπου τα μέσα παραγωγής είναι κοινωνική ιδιοκτησία, υπάρχει κεντρικός σχεδιασμός, εργατικός έλεγχος και πραγματική αλληλεγγύη. Σε αυτόν το δρόμο ανάπτυξης μπορούν να ικανοποιηθούν το σύνολο των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Να εξαλειφθούν η φτώχεια, η ανέχεια και μαζί τους και η φιλανθρωπία.