Τετάρτη 17 Οχτώβρη 2007
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Προέχουν τα ιδιωτικά συμφέροντα

Παπαγεωργίου Βασίλης

Με τη δήλωση του Γ. Αλογοσκούφη σε συνέντευξή του σε κυριακάτικη εφημερίδα, ότι θα περάσουν τουλάχιστον 2 χρόνια μέχρι να εξεταστεί το θέμα της περαιτέρω μετοχοποίησης της ΔΕΗ, καθώς προέχει η αναδιάρθρωση της επιχείρησης, επιβεβαιώθηκε ότι το επιχειρησιακό σχέδιο που προωθεί η διοίκησή της έχει ως στόχο και τη διευκόλυνση της επόμενης αποκρατικοποίησης. Το θέμα συζητήθηκε και στη συνάντηση του υπουργού Οικονομίας με τον πρωθυπουργό χτες, ενώ ο υπουργός Ανάπτυξης, Χ. Φώλιας, που επίσης συναντήθηκε με τον πρωθυπουργό δήλωσε ότι το ζήτημα της αναδιάρθρωσης της ΔΕΗ αφορά πλέον στη διοίκηση και τους εργαζόμενους...

Σε κάθε περίπτωση, τόσο η απώλεια του 51% των μετοχών από το Δημόσιο, όσο και η πολυδιάσπαση της επιχείρησης σε πολλές ΑΕ, ένα στόχο υπηρετούν: την προώθηση της απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, με συνέπεια την ολοκληρωτική παράδοσή της στους ιδιώτες.

Τα ψέματα τελειώνουν. Πολύ σύντομα, η ηλεκτρική ενέργεια θα ελέγχεται πλήρως από ιδιωτικά συμφέροντα και θα λειτουργεί υπέρ των ιδιωτικών συμφερόντων. Τα τιμολόγια, η διαθεσιμότητα, η ποιότητα της ηλεκτρικής ενέργειας θα ρυθμίζονται με γνώμονα το επιχειρηματικό κέρδος. Αυτή είναι και η προσπάθεια της ΔΕΗ εξάλλου, που ανεξάρτητα από το ποσοστό του Δημοσίου, τα τελευταία χρόνια προσπαθεί να αποτινάξει τις «αγκυλώσεις» ενός καθεστώτος λειτουργίας μέσα στο οποίο υπήρχε επί δεκαετίες, προκειμένου να υπηρετήσει ακόμη καλύτερα το κεφάλαιο στον τομέα της ενέργειας.

Οι ματωμένοι δρόμοι του πετρελαίου

Το καταγράφουμε γιατί, όπως έχει αποδειχθεί ιστορικά, οι δρόμοι του πετρελαίου είναι ματωμένοι. Ο γνωστός πετρελαϊκός κολοσσός «Σεβρόν» («Chevron») ανακοίνωσε ότι έχει φιλόδοξα σχέδια για την ανάπτυξη και εκμετάλλευση του πετρελαϊκού κοιτάσματος του Τενγκίζ στο Αφγανιστάν. Η κοινοπραξία της οποίας ηγείται επενδύει 6 δισ. δολάρια με διακηρυγμένο στόχο να διπλασιάσει την παραγωγή. Εχει όμως ένα σημαντικό πρόβλημα: Πώς θα διοχετεύσει την επιπλέον αυτή παραγωγή στην αγορά. Ο αγωγός της Κασπίας - που μεταφέρει το πετρέλαιο από το Τενγκίζ μέσω ρωσικού εδάφους στη Μαύρη Θάλασσα και στον οποίο έχει ποσοστό 24% και η ρωσική «Trasneft» - έχει χωρητικότητα 620.000 βαρελιών ημερησίως. Η κοινοπραξία υπό τη «Chevron» θέλει να την αυξήσει στα 1,35 εκατ. βαρέλια την ημέρα έως τα τέλη του 2008. Αμφιβάλλει κανείς ότι η λύση που θα δώσει στο πρόβλημά της η «Chevron» θα επηρεάσει τις «γεωπολιτικές ισορροπίες» στην ευρύτερη περιοχή και θα καθορίσει και τη «μοίρα» των λαών της;

Εντατικές κερδών...

Τη χρωστούσε από προχτές την απάντηση ο υπουργός Επικρατείας Θοδωρής Ρουσόπουλος για το κλείσιμο της Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών (ΜΕΝΝ) του μαιευτηρίου «Ελενα Βενιζέλου» από 1-20 Οκτώβρη 2007.

Εκλεισε, είπε ο υπουργός, για προγραμματισμένη απολύμανση για να προσθέσει: «Συγχρόνως (το «Ελενα Βενιζέλου») ανέπτυξε, σε διπλανούς ειδικά διαμορφωμένους χώρους, μονάδα με έξι κλίνες για διασωληνωμένα νεογνά. Επίσης, υπήρξε συντονισμός με όλες τις μονάδες εντατικής θεραπείας νεογνών των νοσοκομείων Αττικής, για κάλυψη πιθανών αναγκών. Εως και σήμερα δεν υπήρξε πρόβλημα με τα νεογνά. Υπενθυμίζεται δε ότι από το 2005 υπάρχει σύμβαση με όλα τα Ταμεία για προκαθορισμένο κόστος, ώστε να υπάρχει κάλυψη μονάδας εντατικής θεραπείας νεογνών σε όλες τις ιδιωτικές κλινικές που διαθέτουν τέτοιες μονάδες».

Σε ολόκληρη την Ελλάδα υπάρχουν μόλις 159 ΜΕΝΝ - εκ των οποίων οι 85 στην Αττική και απ' αυτές οι 20 είναι στο «Ελενα Βενιζέλου»...

... με χαράτσια Ταμείων!

Εκτός από τις τρομακτικές ελλείψεις, υπάρχουν και έτοιμες κλίνες, που δε λειτουργούν λόγω έλλειψης προσωπικού.

Ετσι η κυβέρνηση για να καλύψει τα αποτελέσματα που προκαλεί με την πολιτική της προχώρησε στη σύναψη σύμβασης με τις ιδιωτικές κλινικές, τις οποίες θα πληρώνουν τα ασφαλιστικά ταμεία. (Βλέπε την κοινή απόφαση που υπέγραψαν οι - τότε - συναρμόδιοι υφυπουργοί Οικονομίας Π. Δούκας, Απασχόλησης Ν. Αγγελόπουλος και Υγείας Θ. Γιαννόπουλος, ΦΕΚ Τεύχος Β' Αρ. Φύλλου 1892/21.12.2004). Δηλαδή η κυβέρνηση, ενώ εμφανίζεται ως «ευεργέτης», καθώς απαλλάσσει στη δύσκολη στιγμή αυτόν που βρίσκεται στην ανάγκη για ένα κρεβάτι σε Μονάδα Νεογνών, χρεώνει στην ουσία τα ασφαλιστικά ταμεία με αυξήσεις πάνω από 60% για τα νοσήλια στις Μονάδες Νεογνών.

Διότι τα ασφαλιστικά ταμεία πληρώνουν 187,82 ευρώ τη μέρα στα δημόσια ταμεία για τις ΜΕΝΝ, ενώ στις ιδιωτικές κλινικές πληρώνουν 300 ευρώ τη μέρα.

Αντί, δηλαδή, να προσλάβουν το απαραίτητο προσωπικό και να αναπτύξουν τις δημόσιες ΜΕΝΝ, ξετινάζουν κι άλλο τα Ταμεία. Κι ύστερα θα ολοφύρονται για την κατάντια των Ταμείων και θα παρουσιάζουν ως αδήριτη ανάγκη την αναμόρφωση του Ασφαλιστικού.

Ανατροπή της πολιτικής τους χρειάζεται, για να πάψουν να εμπορεύονται τις καθημερινές ανάγκες του κόσμου. Εκεί βρίσκεται και η σωτηρία των Ταμείων...

Ο ΣΥΝ για τον «Καποδίστρια 2»

Τα σχέδια της κυβέρνησης για τον «Καποδίστρια 2» προχωρούν με γρήγορους ρυθμούς. Οι θέσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ συμπίπτουν τόσο στο αντιλαϊκό περιεχόμενο (τομείς κοινωνικής πρόνοιας όπως Υγεία, Πρόνοια, Παιδεία να περάσουν στην Αυτοδιοίκηση), όσο και στη μορφή που θα πάρει ο νέος διοικητικός χάρτης της χώρας (μείωση των δήμων, των νομαρχιών και των περιφερειών).

Το ΚΚΕ θεωρεί πως ο «Καποδίστριας 2» θα φέρει πολλά δεινά για τους εργαζόμενους. Αυτό που σχεδιάζουν είναι να περάσουν στην Αυτοδιοίκηση, ως αρμοδιότητες, σημαντικούς κοινωνικούς τομείς όπως Υγεία, Πρόνοια, Παιδεία. Και έτσι επιδιώκουν να διασπάσουν τον ενιαίο χαρακτήρα τους, να τους κατηγοριοποιήσουν ταξικά και να διευκολύνουν την παράδοσή τους στα χέρια των επιχειρηματιών.

Μπροστά, λοιπόν, σε αυτά τα σχέδια, η θέση του ΣΥΝ παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ας δούμε συγκεκριμένα. Ο Ευ. Αποστόλου, μέλος της ΠΓ του ΣΥΝ και υπεύθυνος για τα θέματα Αυτοδιοίκησης, την περασμένη βδομάδα στην «Αυγή», σημείωνε: «Ο ΣΥΝ θεωρεί ότι πρέπει η διοικητική μεταρρύθμιση της χώρας να προσαρμοστεί σε ένα σύστημα όπου το κεντρικό κράτος θα περιοριστεί στον επιτελικό του ρόλο και η Τοπική Αυτοδιοίκηση θα κάνει πράξη την αποκέντρωση». Κράτος επιτελείο, λοιπόν, και «αποκέντρωση» με πέρασμα αρμοδιοτήτων στην Αυτοδιοίκηση. Ακριβώς αυτό που λέει και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, για να εξυπηρετούνται καλύτερα οι ανάγκες του κεφαλαίου.

Το στέλεχος του ΣΥΝ γίνεται ακόμα πιο σαφές σε άρθρο του στην «Κυριακάτικη ΑΥΓΗ»: «Οι δήμοι της περιφέρειας είναι αναγκαίο να ανασυγκροτηθούν, προκειμένου να εξασφαλίζουν τη βιωσιμότητα, τη δυνατότητα παροχής ικανοποιητικών υπηρεσιών και αναπτυξιακής παρέμβασης, την ανταγωνιστικότητά τους (...) με εσωτερική αποκέντρωση, θεσμούς, πόρους και αρμοδιότητες που θα διασφαλίζουν τη συμμετοχή και των πιο μικρών κοινοτήτων».

Μα, σήμερα, ήδη, αυτά τα προσχήματα δε χρησιμοποιούν δημοτικές αρχές που πρόσκεινται σε ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ για να συνεργαστούν με επιχειρηματίες και να παραχωρήσουν αρμοδιότητες στο μεγάλο κεφάλαιο;

  • Στο όνομα της «αναπτυξιακής παρέμβασης» δεν υπέγραψε σύμβαση ο δήμος Τρικάλων (ΝΔ) πριν από περίπου ένα χρόνο, με εταιρεία για την προμήθεια και εγκατάσταση σε χώρο του δήμου, συστήματος που θα υλοποιεί πρόγραμμα «τηλεπρόνοιας», ύψους 105.000 ευρώ που θα πληρώσουν οι εργαζόμενοι; Μήπως αυτό δε λέγεται εμπορευματοποίηση της Υγείας;
  • Στο όνομα της «δυνατότητας παροχής ικανοποιητικών υπηρεσιών» δεν είχε ζητήσει ο δήμος Ελευσίνας (ΣΥΝ - ΠΑΣΟΚ) να ενταχθεί στα προγράμματα Συμπράξεων με ιδιώτες για να τους παραχωρήσει χώρους στάθμευσης και ολοκλήρωση πάρκων;
  • Στο όνομα της «βιωσιμότητας» δεν απολύονται εργαζόμενοι από δημοτικές επιχειρήσεις, όπως για παράδειγμα στο Ιλιον (ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ) που έμειναν στο δρόμο 24 εργαζόμενοι των οποίων δεν ανανεώθηκαν οι συμβάσεις; Ή στο Μενίδι (ΠΑΣΟΚ) που απολύθηκαν 445 συμβασιούχοι εργαζόμενοι;

Εκτός από τα παραπάνω, στο άρθρο του στελέχους του ΣΥΝ υπάρχει και μια φράση - κλειδί. Μιλά για «ανακατανομή μέσα από το θεσμικό διάλογο κράτους - Αυτοδιοίκησης, κατά τρόπον ώστε (...) κανείς να μην επιβάλλει αυθαίρετα φορολογικά βάρη, χωρίς προηγούμενο διάλογο με τους πολίτες». Αυτό, λοιπόν, που έχει σημασία είναι ο διάλογος. Αν υπάρχει, τότε μπορούν ελεύθερα να φορολογούνται οι εργαζόμενοι, για να ενισχύονται οι επιχειρηματίες.

Ο ΣΥΝ γνωρίζει ότι ο «Καποδίστριας 2» έχει αντιλαϊκούς στόχους. «Χειροκροτεί», όμως, αυτή την εξέλιξη και κάνει συγκεκριμένη πρόταση ακριβώς στην ίδια κατεύθυνση.


Γεράσιμος ΧΟΛΕΒΑΣ

Δανεισμός και φτώχεια

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΠΑΝΩ ΑΠΟ 20% Η ΑΥΞΗΣΗ του δανεισμού των νοικοκυριών μέσα στο 2007 σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας, ενώ τα στοιχεία της ΕΕ λένε ότι ένας στους πέντε Ελληνες είναι και ...επισήμως φτωχός.

Αν τα συνδυάσουμε τα δύο στοιχεία μάλλον έχουμε δύο κατηγορίες ανθρώπων στην Ελλάδα: Αυτούς που είναι (βάσει εισοδήματος) «επισήμως φτωχοί» και αυτούς που κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή να γίνουν «επισήμως φτωχοί» αν κάτι τους τύχει και δεν αποπληρώσουν μια δόση δανείου.

Κατά τα άλλα, το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης κατά καιρούς μας αραδιάζει διάφορα στοιχεία για «υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης» και για «αύξηση του ΑΕΠ», ενώ φροντίζει να διατηρεί στην επικαιρότητα το ενδεχόμενο της αύξησης του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας.

Βλέπετε, τόσο ο Αλογοσκούφης όσο και οι διάφοροι «ειδικοί» (π.χ. ο Ν. Γκαργκάνας) έχουν αυτό το μοναδικό σκεπτικό σύμφωνα με το οποίο ο μόνος τρόπος για να πάψουμε να είμαστε φτωχοί είναι ...η λιτότητα και η περικοπή δικαιωμάτων.

Διότι αν μας απομυζήσουν μέχρι τελικής πτώσεως στο τέλος ίσως και να τους περισσέψει κάτι για να μας ...το «επιστρέψουν» με τη μορφή «κοινωνικής πολιτικής». Πραγματική παράνοια δηλαδή!

ΤΕΛΙΚΑ ΑΥΤΗ η ισχνή πλειοψηφία των 152 εδρών της Νέας Δημοκρατίας αποδεικνύεται πολύ ...βολική για τους βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος που αρέσκονται να «υποδύονται» τη «λαϊκή (ή φιλολαϊκή) δεξιά»!


Γρηγοριάδης Κώστας

Τουλάχιστον τρεις έχουν υπονοήσει ότι διαφωνούν με τις διαφαινόμενες αλλαγές στο Ασφαλιστικό που προετοιμάζονται ή άλλα θέματα, όμως λένε ότι δεν μπορούν να αναλάβουν το κόστος του ...να ρίξουν την κυβέρνηση και τη χώρα σε ακυβερνησία.

Και κάτι τέτοια κάθε άλλο ανησυχούν το Μέγαρο Μαξίμου παρ' όλα όσα γράφονται. Σε τελική ανάλυση, μπορούν τέτοιες ανώδυνες δηλώσεις να αξιοποιηθούν ως ένα θαυμάσιο άλλοθι ή στην εκτόνωση αντιδράσεων ακόμη και των ψηφοφόρων του κυβερνώντος κόμματος.

Περί «Αριστεράς»

Γρηγοριάδης Κώστας

«Αριστερά δε σημαίνει προσέγγιση στις θέσεις του ΚΚΕ, οι οποίες είναι σκουριασμένες, αλλά διαφορετικό χειρισμό του κράτους και επιτόπιες παρεμβάσεις του ΠΑΣΟΚ στα κοινωνικά προβλήματα». Τάδε έφη Γ. Παναγόπουλος, στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και πρόεδρος της ΓΣΕΕ.

Πράγματι, δεν υπάρχει πιο εύστοχη διατύπωση για το πώς στο ΠΑΣΟΚ εννοούν και αντιλαμβάνονται την έννοια της «Αριστεράς». Γι' αυτούς «αριστερά» σημαίνει πρώτα και κύρια μακριά από σκουριασμένες ιδέες. Μακριά, δηλαδή, από εκείνη την πολιτική και εκείνες τις αξίες που με σθένος βάζουν ως αποστολή τους την υπεράσπιση των εργατικών δικαιωμάτων. Μακριά από τον πολιτικό φορέα που προβάλλει μια άλλη εναλλακτική πρόταση εξουσίας όπου κριτήριο θα είναι οι ανάγκες και τα συμφέροντα των λαϊκών στρωμάτων. Αλλωστε, το 'χουν δείξει και στην πράξη με τη δράση τους, απ' όλα τα πόστα τους ως στελέχη του ΠΑΣΟΚ και ως στελέχη του στο συνδικαλιστικό κίνημα.

«Αριστερά» - κατά το ΠΑΣΟΚ - σημαίνει όχι αλλαγή του σημερινού αντιλαϊκού κράτους, αλλά μια άλλη διαχείρισή του. Και, τέλος, σημαίνει παρεμβάσεις στα κοινωνικά προβλήματα, χωρίς βέβαια να λέμε σε όφελος τίνος, ποιας τάξης και ποιων κοινωνικών στρωμάτων θα είναι αυτές οι παρεμβάσεις. Αν κρίνουμε βέβαια εκ του αποτελέσματος και τη μέχρι τώρα πολιτική του ΠΑΣΟΚ, δεν μπορεί να είναι παρά σε όφελος των λίγων και των ισχυρών, όπως ακριβώς ήταν όλα τα τελευταία χρόνια.

Αυτή είναι η «Αριστερά». Μια καρικατούρα για να βολεύεται το σύστημα. Είναι η απόχη που επιδιώκει να ψαρεύει σε θολά νερά και να παγιδεύει τους εργαζόμενους στα δίχτυα του δικομματισμού. Είναι η μάσκα της γνωστής αντιλαϊκής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ.

Η τρομοκρατία των «εκθέσεων»

Ο εκβιασμός τέθηκε με ωμό και τρομοκρατικό τρόπο από την αρχή: «Καταρρέουν τα Ταμεία (...το 2050!), αν δεν πάρουμε τώρα μέτρα για το Ασφαλιστικό». Τώρα επανέρχεται με το «κύρος» των μελετών και των «προβλέψεων» διαφόρων έγκυρων διεθνών οργανισμών: «Δώδεκα χρόνια ζωής έχει ακόμα το ΙΚΑ», ο τρομοκρατικός τίτλος χτες φιλοκυβερνητικής εφημερίδας. Φυσικά, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος «νίπτει τας χείρας του», δηλώνοντας ότι δε γνωρίζει τίποτα. Το ίδιο έκανε και με τις εκθέσεις των Ν. Αναλυτή και Ν. Γκαργκάνα, φροντίζοντας να λειτουργήσουν προπαγανδιστικά για να προετοιμάσουν το έδαφος για το «διάλογο» και την «επίλυση» του Ασφαλιστικού. Οι «εκθέσεις» αυτές είναι πολλαπλά χρήσιμες για την κυβέρνηση, αφού εκτός από το να ρίχνουν «βόμβες» και να τρομοκρατούν τους ασφαλισμένους, διευκολύνουν την κυβέρνηση να εμφανίσει ως «ήπιες» τις ανατροπές των ασφαλιστικών δικαιωμάτων που θα φέρει η ίδια στο τέλος. Ακριβώς γι' αυτό και οι εκθέσεις αυτές και οι συντάκτες τους πληρώνονται ακριβά. Το κακό γι' αυτήν είναι ότι οι εργαζόμενοι δεν τσιμπάνε πλέον και ακούνε «βερεσέ» τα πορίσματά τους. Το μόνο που ξέρουν είναι ότι δεκαετίες τώρα τους έχουν κατακλέψει τα Ταμεία και τον ιδρώτα τους, ο πλούτος που παράγουν φτάνει και περισσεύει για να υπάρχει σύνταξη αξιοπρεπής και με λιγότερα χρόνια δουλιάς, αποκλειστικά δημόσια δωρεάν Υγεία, Πρόνοια για όλους, και άρα μόνο τους χρωστάνε. Και αυτά πρέπει να τα πάρουν πίσω.

Οι ένοχοι για τα ελλείμματα...

Το σημαντικότερο επιχείρημα που προβάλλουν τα τελευταία 20 χρόνια οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, για να δικαιολογούν την προσήλωσή τους στην εφαρμογή αντιλαϊκών πολιτικών, ήταν η ανάγκη μείωσης των ελλειμμάτων του κράτους και των ασφαλιστικών ταμείων (ΙΚΑ κ.λπ.) που τροφοδοτούν την ανοδική πορεία του δημόσιου χρέους. Και ενώ οι πράσινες πολιτικές λιτότητας διαδέχονται τις γαλάζιες, τα ελλείμματα του κράτους και των ασφαλιστικών ταμείων, παραμένουν στο «ύψος τους».

Αποτελεί δε κοινό μυστικό ότι σημαντικό μερίδιο, στη διαιώνιση του δημοσιονομικού προβλήματος της χώρας, έχουν οι αλυσιδωτές χαριστικές ρυθμίσεις των απλήρωτων φόρων, οι διαφόρου είδους επιδοτήσεις του κράτους στο κεφάλαιο, οι χαριστικές ρυθμίσεις εισφορών στα ασφαλιστικά ταμεία και των κάθε είδους χρεών στο Δημόσιο, που εφάρμοσαν τα τελευταία χρόνια τόσο οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ. Ρυθμίσεις, με τις οποίες στην ουσία επιβραβεύονται γενικότερα τα «μεγάλα τρωκτικά του δημόσιου χρήματος», επιβεβαιώνοντας πως το πρόβλημα των ελλειμμάτων του κράτους και των ασφαλιστικών ταμείων (ΙΚΑ κ.λπ.) όπως και η διόγκωση του δημόσιου χρέους, είναι πρόβλημα καθαρά ΠΟΛΙΤΙΚΟ.

... και τα τεκμήρια

Χαρακτηριστικό παράδειγμα και δυο αποφάσεις της κυβέρνησης της ΝΔ, που ανακοινώθηκαν το τελευταίο 5ήμερο. Το περασμένο Σάββατο, μετά τη συνεργασία του με τον πρωθυπουργό για το Ασφαλιστικό, ο υπουργός Απασχόλησης ανακοίνωσε νέα χαριστική ρύθμιση για τις απλήρωτες εισφορές στο ΙΚΑ και άλλα ασφαλιστικά ταμεία, ενώ προχτές το υπουργείο Οικονομικών ανακοίνωσε νέα ρύθμιση που επιτρέπει Ποδοσφαιρικές Ανώνυμες Εταιρείες (ΠΑΕ) και Καλαθοσφαιρικές Ανώνυμες Εταιρείες (ΚΑΕ) να ξοφλήσουν τα απλήρωτα χρέη στο δημόσιο (από φόρους κλπ) σε ...10 χρόνια! Εννοείται, πως για να καλύψουν τις τρέχουσες ανάγκες τους (πληρωμή μισθών, συντάξεων κ.λπ.) τόσο το Δημόσιο όσο και το ΙΚΑ ή άλλα ασφαλιστικά ταμεία, αναγκάζονται να συνάπτουν δάνεια από τις τράπεζες, με όρους που συχνά είναι τοκογλυφικοί.

Με τέτοιες χαριστικές - ειδικά για το μεγάλο κεφάλαιο - ρυθμίσεις, πώς να μη φουντώνουν τα χρέη στο Δημόσιο και τα Ασφαλιστικά Ταμεία;

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Διπλό το λαϊκό «ΟΧΙ»

Με διαφορετικό όνομα αλλά με ακέραιο το αντιδραστικό του περιεχόμενο το άλλοτε «ευρωσύνταγμα», ως «μεταρρυθμιστική συνθήκη» πλέον, οδηγείται τάχιστα προς έγκριση από την άτυπη σύνοδο των αρχηγών των κρατών - μελών της ΕΕ μεθαύριο στη Λισαβόνα. Εχοντας μεσολαβήσει δύο χρόνια απ' όταν, το 2005, το «ευρωσύνταγμα» δεχόταν τα ραπίσματα των λαών της Γαλλίας και της Ολλανδίας μέσω δημοψηφισμάτων, έγινε προσπάθεια με την αλλαγή του ονόματός του να ξεπεραστούν οι όποιοι σκόπελοι για την υιοθέτησή του από τα κράτη - μέλη, ώστε να ενισχυθεί ο αντιδραστικός χαρακτήρας της ευρωένωσης των μονοπωλίων.

Με τη «μεταρρυθμιστική συνθήκη» η ΕΕ υιοθετεί τη στρατηγική του αμερικανικού ιμπεριαλισμού που αποτυπώνεται στο δόγμα του προληπτικού πολέμου. Στο όνομα της «προστασίας των πολιτών» από την «τρομοκρατία» παρέχεται ένα πρώτης τάξεως άλλοθι στο κεφάλαιο για να κατατρομοκρατεί τους λαούς. Ακόμα, εντείνεται η στρατιωτικοποίηση της ΕΕ με την περαιτέρω ανάπτυξη του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Αμυνας, με την ενίσχυση των στρατιωτικών επεμβάσεων σε τρίτες χώρες. Εκχωρούνται περισσότερα κυριαρχικά δικαιώματα των κρατών - μελών στα διακρατικά όργανα της ΕΕ, για παράδειγμα επαφίεται στο Συμβούλιο της ΕΕ η απόφαση για επεξεργασία των προσωπικών δεδομένων και της ελεύθερης κυκλοφορίας τους! Καταργείται το βέτο και καθιερώνεται η μέθοδος της ειδικής πλειοψηφίας, προς όφελος των πιο ισχυρών κρατών - μελών για όλα τα ζητήματα, θίγοντας την εθνική κυριαρχία και ανεξαρτησία των χωρών της ΕΕ. Χαρακτηριστική περίπτωση, η κατάργηση της αρχής της ομοφωνίας στο πεδίο της αστυνομικής και δικαστικής συνεργασίας (Europol, Eurojust), στο όνομα αντιμετώπισης της «τρομοκρατίας». Επιταχύνεται έτσι η ολοκλήρωση ενός ευρωενωσιακού νομοθετικού πλαισίου που περιορίζει ακόμη πιο πολύ τα όποια λαϊκά δικαιώματα και ελευθερίες, θωρακίζοντας τα ευρωμονοπώλια και ενισχύοντας τους κατασταλτικούς μηχανισμούς της ΕΕ ενάντια στο λαϊκό κίνημα.

Το αντιδραστικό και επιζήμιο για τους λαούς περιεχόμενο της «μεταρρυθμιστικής συνθήκης» είναι υπαγορευμένο, διαμορφωμένο κατ' εικόνα και καθ' ομοίωση της αντιδραστικής και επιζήμιας για τα λαϊκά συμφέροντα φύσης της ίδιας της ΕΕ. Είναι βήμα προς την πολιτική ενοποίηση και τη δημιουργία συνθηκών να δρα πιο αποφασιστικά ως ιμπεριαλιστικό κέντρο. Το λαϊκό «ΟΧΙ» πρέπει να είναι διπλό προς τη Συνθήκη και προς την ΕΕ και τη συνολική πολιτική της. Εξυπακούεται και προς όσους υιοθετούν και προωθούν αυτή την πολιτική, όπως στην Ελλάδα το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, που όχι μόνο έχουν αποδεχτεί τη «μεταρρυθμιστική συνθήκη» αλλά και επιχειρούν με εκβιασμούς να εκμαιεύσουν τη λαϊκή συναίνεση, με τον ισχυρισμό ότι τυχόν απόρριψή της θα είναι επιζήμια για την ενότητα και παραπέρα ενοποίηση της Ευρώπης. Μα κάτι τέτοιο θα είναι κέρδος για τους λαούς και τα συμφέροντά τους. Οσο για τον ΣΥΝ, κατά καιρούς αποδέχεται ή απορρίπτει τις διάφορες ευρωενωσιακές συνθήκες, στηρίζει όμως με συνέπεια την πηγή παραγωγής τους, την ίδια την ΕΕ, την πορεία ενοποίησης της οποίας και υποστηρίζει.

Η «μεταρρυθμιστική συνθήκη» διαμορφώνει ένα ακόμα πιο ζοφερό αύριο για τους λαούς της Ευρώπης. Χρέος δικό τους να την αντιπαλέψουν όπως και κάθε συνθήκη που υπονομεύει το παρόν και το μέλλον τους. Στο στόχαστρό του το εργατικό λαϊκό κίνημα και στην Ελλάδα πρέπει να «κλειδώσει» τη φιλομονοπωλιακή ευρωενωσιακή πολιτική. Η πάλη εναντίον της είναι πάλη υπέρ όλων όσα αξίζει, δικαιούται να απολαμβάνει η εργατική λαϊκή οικογένεια.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ