Κυριακή 17 Οχτώβρη 2004
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Οψιμοι διαμαρτυρόμενοι

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η ακρίβεια, σε συνδυασμό με την επέκταση της φτώχειας και την άνοδο της ανεργίας, είναι ο μεγαλύτερος βραχνάς για τα λαϊκά στρώματα. Επομένως, ευλόγως ασχολούνται όλοι μ' ένα πρόβλημα που απασχολεί την πλειοψηφία του ελληνικού λαού και, βεβαίως, δικαίως ρίχνεται το «ανάθεμα» στην κυβέρνηση, αφού αυτή με την πολιτική της εξυπηρετεί την «ελεύθερη» αγορά, η οποία τροφοδοτεί την κερδοσκοπία και τρέφει την ακρίβεια.

Ομως, αποτελεί μέγιστη υποκρισία να εμφανίζονται σαν «μαχητές κατά της ακρίβειας», κάποιοι που, πριν από λίγο καιρό, έκαναν σαν να μην την έβλεπαν πουθενά και δεν έλεγαν κουβέντα εναντίον της προηγούμενης κυβέρνησης, η οποία ακολουθούσε ακριβώς την ίδια πολιτική. Αναφερόμαστε στους 22 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που κατέθεσαν Ερώτηση στη Βουλή, κατηγορώντας την κυβέρνηση της ΝΔ γιατί δεν παίρνει μέτρα κατά της ακρίβειας.

Και ρωτάμε: Πού ήταν και τι έλεγαν αυτοί οι όψιμοι διαμαρτυρόμενοι, όταν στην κυβέρνηση ήταν το κόμμα τους κι έκανε τα ίδια; Το ερώτημα απευθύνεται και προς εκείνα εκ των αντιπολιτευομένων ΜΜΕ που τώρα κάνουν συνεχώς «πρώτο θέμα» την ακρίβεια, αλλά επί των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ «περί άλλα ετύρβαζον»...

Λέτε;

Δεν είναι καθόλου περίεργο και τυχαίο το γεγονός ότι ο Αμερικανός πρέσβης, Τόμας Μίλερ, επισκέπτεται συχνά το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων - προχτές είχε συνάντηση με τον Ε. Μπασιάκο, ενώ, μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, τουλάχιστον δυο φορές είχε συναντηθεί με τον απελθόντα Σ. Τσιτουρίδη - καθώς είναι γνωστό το ενδιαφέρον των ΗΠΑ για τις αλλαγές στην ΚΑΠ της ΕΕ και τις εξελίξεις στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠΟΕ). Στόχος του πρέσβη είναι να πιέσει την πολιτική ηγεσία του υπουργείου και την ελληνική κυβέρνηση να συνταυτιστεί με τις αμερικανικές θέσεις στα ζητήματα που σχετίζονται με το παγκόσμιο εμπόριο αγροτικών προϊόντων, ενώ ιδιαίτερα ενδιαφέρει τους Αμερικανούς να βρουν ευρωπαϊκά στηρίγματα, ώστε να «περάσει» η θέση τους για ελεύθερη παραγωγή, διακίνηση και καλλιέργεια των «μεταλλαγμένων» στην Ευρώπη.

Μερικοί λένε, μάλιστα, ότι ο πρώην υπουργός Σ. Τσιτουρίδης δε φάνηκε πρόθυμος να βοηθήσει προς την τελευταία αυτή κατεύθυνση κι αυτός ήταν ένας από τους λόγους που η «παραίτησή» του έγινε, ασμένως, αποδεκτή από τον πρωθυπουργό. Λέτε;

Η αλήθεια για τα καύσιμα

Συγκαταλεγόμαστε στις χώρες - μέλη της ΕΕ με τα φτηνότερα καύσιμα, λένε συχνά πυκνά οι κυβερνώντες τελευταία, καθώς οι διεθνείς τιμές του πετρελαίου βαδίζουν από ρεκόρ σε ρεκόρ και οι εγχώριες λιανικές τιμές πώλησης των καυσίμων από αύξηση σε αύξηση. Πράγματι, οι τελευταίες είναι από τις χαμηλότερες στην ΕΕ και παρότι έχουν αυξηθεί κατά 17% περίπου, από την αρχή του χρόνου, υπολείπονται κατά 22,5% του μέσου ευρωενωσιακού όρου. Τούτο συμβαίνει, όμως, επειδή στη χώρα μας η φορολογία των καυσίμων - παρότι δεν είναι μικρή - είναι η χαμηλότερη στην ΕΕ. Εάν συγκριθούν οι τιμές της αμόλυβδης βενζίνης, προ φόρων και δασμών, αλλά συμπεριλαμβανομένων των περιθωρίων κέρδους των εμπλεκομένων στην αγορά καυσίμων (διυλιστήρια, εταιρίες εμπορίας, κλπ.), τότε η εικόνα είναι ριζικά διαφορετική. Η Ελλάδα έχει μία από τις υψηλότερες τιμές και, συγκεκριμένα, την τρίτη υψηλότερη (μετά τη Μάλτα και την Ολλανδία), η οποία, μάλιστα, είναι κατά 11% μεγαλύτερη από τον αντίστοιχο μέσο όρο της ευρωένωσης των «25».

Με άλλα λόγια, δηλαδή, τα περιθώρια κέρδους των εγχώριων επιχειρήσεων διύλισης και εμπορίας των καυσίμων είναι από τα μεγαλύτερα στην ΕΕ, σε αντιπαράθεση με τους μισθούς και τα μεροκάματα των Ελλήνων εργαζομένων.

Τα κέρδη των εφοπλιστών

Σχετικό με το προηγούμενο σχόλιο είναι και το εξής: Στο πρόσφατο συμπόσιο της «Ιντερνάσιοναλ Χέραλντ Τρίμπιουν» κάθονταν σ' ένα τραπέζι μια ομάδα εφοπλιστών. Την ώρα που μιλούσε ο Κ. Καραμανλής, ένας τραπεζίτης «που γνωρίζει» καλά πρόσωπα και πράγματα, έγειρε προς τον δημοσιογράφο Ν. Νικολάου και του είπε: «Ο καθένας απ' αυτούς τους εφοπλιστές κερδίζει 100.000 δολάρια το μήνα».

Το περιστατικό αφηγήθηκε ο ίδιος ο Ν. Νικολάου προχτές το πρωί στο ραδιοσταθμό «Φλας», θέλοντας να εξηγήσει τα άλματα των τιμών του πετρελαίου θέρμανσης και σχολίασε: «Αλλά οι εφοπλιστές δε φορολογούνται».

Ως μια άλλη αιτία για την αύξηση της τιμής του πετρελαίου, ο Ν. Νικολάου έφερε τη μετοχοποίηση των «Ελληνικών Πετρελαίων» (ΕΛΠΕ). Η μετοχοποίηση των ΕΛΠΕ, είπε, ήταν σωστή, γιατί χρειαζόταν λεφτά το κράτος, αλλά μοίρασε κέρδη στους μετόχους σε άκαιρη στιγμή.

Πάντως, και στην περίπτωση των εφοπλιστών, και στην περίπτωση των μετόχων των ΕΛΠΕ, το προστατευόμενο και πολύμορφα καλλιεργούμενο από τις κυβερνήσεις κίνητρο είναι τα κεφαλαιοκρατικά κέρδη και όχι η ζεστασιά εκείνων που υποφέρουν όλο το χρόνο.

Ποιοι ωφελήθηκαν;

Παραδίδεται στον πρωθυπουργό, τις επόμενες μέρες - λένε οι σχετικές πληροφορίες - ο αναλυτικός φάκελος του κόστους των Ολυμπιακών Αγώνων και, μάλλον, θα επακολουθήσουν σχετικές ανακοινώσεις. Κι αν έχετε αγωνία για το νούμερο, σας λέμε από τώρα ότι οι ίδιες πληροφορίες αναφέρονται σε κόστος, που υπερβαίνει τελικά τα 8 δισ. ευρώ, από 4,5 δισ. ευρώ, που προέβλεπε ο αρχικός σχεδιασμός της προηγούμενης κυβέρνησης και 5,3 δισ., που προέβλεπε η νεότερη, διορθωμένη πρόβλεψη του ΠΑΣΟΚ, τον περασμένο Μάρτη.

Επιφυλασσόμαστε, πάντως, να ακούσουμε τις επίσημες ανακοινώσεις και να μελετήσουμε τα σχετικά υλικά - που ελπίζουμε να δοθούν στη δημοσιότητα. Και τούτο, γιατί φοβόμαστε ότι το συνολικό κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων θα ξεπεράσει τα 10 δισ. ευρώ. Ετσι κι αλλιώς, πάντως, μιλάμε για ένα τεράστιο ποσό. Εχοντας δεδομένο το τελευταίο, λοιπόν, δε θα κουραστούμε να ρωτούμε τους αρμοδίους, να μας πουν ποιοι κυρίως ωφελήθηκαν από την όλη επιχείρηση των Ολυμπιακών Αγώνων. Πολύ περισσότερο, που τελευταία ο πρωθυπουργός, όπου σταθεί κι όπου βρεθεί, μιλά για διαφάνεια...

ΒΙΒΛΙΟ
Κριτικές «ματιές» στην ιστορία

Εχει «γράψει» με το χρωστήρα και έχει «ζωγραφίσει» με το λόγο πολύτιμα - δικά του και άλλων - βιώματα ζωής, αισθημάτων, ονείρων, ιδανικών, αγώνων, εγκλεισμών, μαρτυρίων και θυσιών. Κατάθεση μιας ιδιαίτερα αισθαντικής ψυχής, νεανικά ορμητικής όπως στη νιότη του, και πάντα εξεγερμένης ενάντια σ' όποιο κακό επιβουλεύεται την πρόοδο του ανθρώπου και της κοινωνίας, όλα τα ζωγραφικά έργα, τα λευκώματα και τα βιβλία του Γιώργου Φαρσακίδη. Κατάθεση αυτής της ψυχής και τα πολύμορφα αρχειακά -γραπτά, φωτογραφικά, εικαστικά ντοκουμέντα και άλλης μορφής υλικά, για τους απελευθερωτικούς και κοινωνικούς αγώνες και για θυσίες του λαού μας, για το δημιουργικό μεγαλείο των αγωνιστών του λαού, ακόμα και σε κολαστήρια σαν της Μακρονήσου, αλλά και για την ιστορία, τον πολιτισμό και τις τέχνες, που σαν ακάματη «μέλισσα» αναζητά και συλλέγει σ' όλη τη ζωή του. Η «δίψα» του για τη χρήσιμη γνώση, ο διακαής πόθος του για την αλήθεια, η πίστη του ότι η ιστορία του παρελθόντος διδάσκει το παρόν και το μέλλον, ώθησαν τον Γιώργο Φαρσακίδη να τολμήσει να διαβεί και άλλα «μονοπάτια». Να γράψει, όχι σαν ειδικός - εξάλλου δε δηλώνει ειδικός - αλλά σαν άνθρωπος που έμαθε να σκέφτεται και να αναζητά το βάθος και την πιθανή αόρατη πλευρά των πραγμάτων, παρακινημένος και από τη στιχουργική ρήση του Βάρναλη «Τη σκλάβα σκέψη σου, σκλάβα δετή,/σου τηνε φτιάξανε οι δυνατοί...», το βιβλίο «Ιαματικά ψεύδη και "βέβηλες" προσεγγίσεις (Ματιές στην ιστορία)» (εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή»).

Ο Γ. Φαρσακίδης, με μερικές δεκάδες μικρά κείμενα περιδιαβαίνει σε γεγονότα και πρόσωπα της ελληνικής και διεθνούς ιστορίας της ανθρωπότητας και των θρησκειών από την αρχαιότητα (των πολιτισμών στη μεσογειακή λεκάνη, αλλά και στην Ασία) μέχρι τους νεότερους χρόνους, καθώς και σε έργα ιστορικά, φιλοσοφικά, φιλολογικά, θρησκειολογικά. Ξεκινώντας από τη γέννηση των αρχαίων θρησκειών, ρίχνει «ματιές» στην ιστορική πορεία της ανθρωπότητας. Επικαλούμενος αποσπασματικές σκέψεις, κρίσεις, ρήσεις από μεμονωμένα έργα ιστορικών, φιλοσόφων, ποιητών, παιδαγωγών (αρχαίων, νεότερων, σύγχρονων) επιχειρεί να ανασύρει και να αποδείξει την «άλλη αλήθεια», την κρυμμένη από την «Επίσημη ιστορία» και να διατυπώσει μια διαφορετική ερμηνεία για κάποιους βασικούς σταθμούς - γεγονότα, πρόσωπα, έργα - της ιστορίας της ανθρωπότητας αλλά και της ιστορίας της φιλοσοφίας και επιστήμης. Μια ερμηνεία με στόχο την αποκάλυψη των πώς, των γιατί και των διότι της ταξικής κοινωνίας.


Αρ. ΕΛΛΗΝΟΥΔΗ

ΠΡΟΣΩΠΟ
Τζορτζ Ουόκερ Μπους - Τζον Φορμπς Κέρι

Γρηγοριάδης Κώστας

Λίγες μέρες πριν τις προεδρικές εκλογές της 2ας Νοεμβρίου, οι δύο υποψήφιοι «ένοικοι» του Λευκού Οίκου, εναλλάσσονται συνεχώς στις δημοσκοπήσεις της κοινής γνώμης. Μέρα τη μέρα, ορισμένες φορές και ώρα την ώρα μία ανάσα χωρίζει τον Κέρι από τον Μπους ή το αντίστροφο.

Στο νήμα θα κριθούν όλα, μία ακόμη φορά. Εξάλλου, είναι πολύ «δύσκολη» η επιλογή των Αμερικανών, ποια απόχρωση του μαύρου να διαλέξουν..; Τόσο δύσκολη όσο και η επιλογή που πρέπει να κάνουν τα πραγματικά κέντρα εξουσίας. Σε ποιον να δώσουν το «χρίσμα», στους Δημοκρατικούς ή στους Ρεπουμπλικάνους;

Ο Μπους «δοκιμασμένος» ήδη στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας», στην εσωτερική πολιτική, στην εξυπηρέτηση του συμφερόντων των πολυεθνικών. Ομως και ο Κέρι ουκ ολίγες επαφές έχει. Υπόσχεται δε, και «πιο σκληρή στάση έναντι της ΛΔ Κορέας και του Ιράν», εκεί όπου ο Μπους δείχνει να «βάζει» λίγο νερό στο κρασί του όσον αφορά την «εξολόθρευση του άξονα του κακού». Εξάλλου, κάτι περισσότερο γνωρίζει από τη συνεχιζόμενη πανωλεθρία στο Ιράκ και τους «συμμάχους» του που σπεύδουν, συναλλάσσονται και να επενδύουν στην ευρύτερη περιοχή τόσο της Μέσης Ανατολής όσο και της Κεντρικής Ασίας, κατά μονάς.

Σε αυτούς τους «συμμάχους» που ο Κέρι θέλει μαζί του, αφού θεωρεί ότι είναι «πιο καθωσπρέπει» να εξαπολύεις πολέμους με τη συναίνεση όλων. Η Γιουγκοσλαβία άραγε λίγα μαθήματα παρέδωσε σε επίπεδο εφαρμογής της στρατηγικής; Της κοινής και των δύο...


Χρ. Μ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ