Στο σημερινό 4σέλιδο «Νεολαία» μπορούμε να βρούμε:

-- Συνέντευξη για το νέο τοπίο που διαμορφώνεται στην Ανώτατη Εκπαίδευση με τις αναδιαρθρώσεις της κυβέρνησης.

-- Ανακοίνωση της Οργάνωσης Περιοχής Κρήτης της ΚΝΕ για τις νέες και τους νέους εργαζόμενους στον κλάδο του Τουρισμού.

-- Αλλαγές και ρυθμίσεις σε ένα Λύκειο που πληρώνουν ακριβά οι λαϊκές οικογένειες.

-- Με αφορμή την έναρξη των φετινών μαθημάτων στο Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ, ματιές στη λειτουργία του τα προηγούμενα χρόνια.

Από περσινές φοιτητικές κινητοποιήσεις

Οι αναδιαρθρώσεις αυτές διαμορφώνουν ένα νέο τοπίο στην ελληνική Ανώτατη Εκπαίδευση και με αφορμή αυτές μίλησαν στον «Ριζοσπάστη» η Κέλλυ Παπαϊωάννου, μέλος του Τμήματος Παιδείας και Ερευνας της ΚΕ του ΚΚΕ, και η Ζωή Χαχάμη, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ.

-- Ποιος είναι ο στόχος των αλλαγών που προωθούνται με τις συγχωνεύσεις ιδρυμάτων ανά Περιφέρεια;

-- Κέλλυ Παπαϊωάννου: Ο βασικός στόχος καταρχάς δεν είναι καινούργιος. Δηλαδή, ήδη έχουν προηγηθεί δύο σχέδια «Αθηνά» (προηγούμενων κυβερνήσεων), που εξυπηρετούσαν τον ίδιο στόχο και αλλαγές στην κατεύθυνση του Ενιαίου Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης και Ερευνας, το οποίο είναι και η στρατηγική κατεύθυνση. Ευρωενωσιακός είναι ο στόχος δηλαδή, που εδώ υλοποιείται τώρα με αυτές τις αλλαγές κι έχει να κάνει κυρίως με την προσπάθεια να διαμορφώσουν μια «ενιαία ομπρέλα», κάτω από την οποία θα συνυπάρχουν όλα τα ιδρύματα, όλων των κατηγοριοποιήσεων, αντίστοιχα όλων των ειδών τα πτυχία και οι απόφοιτοι. Θα υπάρχει μια ενιαία αγορά στην ουσία, εκπαιδευτικών και ερευνητικών προϊόντων και εργαζομένων, υψηλά ειδικευμένου και μεσαία ειδικευμένου δυναμικού.

Από τη συζήτηση με την Ζωή Χαχάμη και την Κέλλυ Παπαϊωάννου

Να επιλέγουν τα παιδιά ανάλογα με το βαλάντιό τους, με την τσέπη τους, σε ποιο ίδρυμα θα πάνε, κι εκεί να υπάρχουν ιδρύματα α', β', γ' κατηγορίας κι ανάλογα με το τι θα μπορεί να πληρώσει ο καθένας και με τις επιδόσεις του παράλληλα (οι οποίες βέβαια κι αυτές είναι ένα ταξικό θέμα και δεν είναι καθαρά θέμα ικανοτήτων), θα επιλέγει το ίδρυμα στο οποίο θα μπορεί να ανταπεξέλθει. Αυτό μέχρι σήμερα συνέβαινε, σε πολύ μικρότερο βαθμό όμως. Τώρα, έτσι όπως διαμορφώνεται η κατάσταση στην ίδια πόλη, στην Αθήνα π.χ., έχεις μηχανικούς 5ετούς φοίτησης, μηχανικούς 4ετούς φοίτησης, σε λίγο θα έρθει κι αναγνώριση των κολεγίων (που θα τη φέρει πάλι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αν και συζητιέται πολλά χρόνια πριν)... ένα σκαλί παραπάνω στην κατηγοριοποίηση. Κι ο καθένας θα πηγαίνει εκεί που μπορεί να πληρώσει και να ανταπεξέλθει. Θα τον πηγαίνει ο δρόμος του. Φυσικά, η ταξική επιλογή ξεκινάει - και θα ξεκινάει από τις εξελίξεις που έχουμε και στο Λύκειο - από πολύ νωρίτερα. Γι' αυτό έφερα το παράδειγμα με τις τηλεοπτικές σειρές τις αγγλικές, όπου βλέπουμε το παιδί εκεί γύρω στην ηλικία των 16 χρόνων να αρχίζει να σκέφτεται πού μπορεί να πάει, να επιλέξει ένα ίδρυμα, με βάση όμως πόσο αντέχει η τσέπη του και περίπου πώς τα καταφέρνει ήδη με τις επιδόσεις του στο αντίστοιχο Λύκειο. Δεν είναι μακρινό αυτό το σενάριο, το έχουν προδιαγράψει εδώ και χρόνια, τώρα όμως όντως αρχίζει και γίνεται πραγματικότητα.

Ο στόχος αυτού του τοπίου που διαμορφώνεται, απαντάει στη δική τους την ανάγκη να βρουν απόφοιτους με τις δεξιότητες που θέλουν πιο στοχευμένα, χωρίς να πληρώνουν για ακαδημαϊκή γνώση (που το ελληνικό πανεπιστήμιο πρόσφερε σε ένα βαθμό ακαδημαϊκή γνώση υψηλού επιπέδου). Τώρα σου λένε ότι δεν αντιστοιχίζεται η ακαδημαϊκή γνώση σε αυτό που ζητάει η αγορά, θέλουν πιο στοχευμένα δεξιότητες, πιστοποιητικά δηλαδή, που αποδεικνύουν με κάποιο τρόπο στις εταιρείες, στα μονοπώλια ότι κάποιος έχει μια εξειδικευμένη γνώση εκεί που τη χρειάζεται το κεφάλαιο κι εκεί που έχει περιθώρια κερδοφορίας.

Το έλεγαν χρόνια ότι χρειάζεται μια σε βάθος αναδιάρθρωση της Ανώτατης Εκπαίδευσης για να λύσουν αυτά τα ζητήματα της αντιστοίχισης της παρεχόμενης εκπαίδευσης σε αυτό που ζητάει η αγορά. Και με τις «αξιολογήσεις» της ΑΔΙΠ εκεί ήταν το ζήτημα, στην αναντιστοιχία παρεχόμενης γνώσης και δεξιοτήτων που ζητάει η καπιταλιστική αγορά. Με τα Τμήματα και τα προγράμματα που δημιουργούνται ήδη, διαφαίνεται ότι αυτό πάνε να λύσουν, αφού συνδέονται και με τα «αναπτυξιακά» συνέδρια ανά Περιφέρεια, με το νέο παραγωγικό μοντέλο του ΣΥΡΙΖΑ (που δεν είναι «του ΣΥΡΙΖΑ», αλλά είναι η αναδιάρθρωση της καπιταλιστικής οικονομίας στο πλαίσιο της Περιφέρειας, με τους άξονες κερδοφορίας και ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου).

Ζωή Χαχάμη: Και στα ίδια τα νομοσχέδια φαίνεται ότι στόχος τους είναι να διασφαλιστούν τα παραπάνω, ακόμα και από τις σελίδες που αφιερώνουν σε αυτά τα ζητήματα, που έχουν σχέση με τη δημιουργία νέων ιδρυμάτων επιχειρηματικής δραστηριότητας, νέων κέντρων ερευνών κ.λπ. Ενώ στα ζητήματα που αντικειμενικά η πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων αλλά και αυτής έχει δημιουργήσει οξύτατα προβλήματα σε όλα τα επίπεδα στις σπουδές (φοιτητική μέριμνα, κατηγοριοποιήσεις, τίτλοι σπουδών κ.τ.λ.), τα παγιώνουν και τα πάνε κι ένα βήμα παραπέρα.

-- Είδαμε σε αυτήν τη φάση εκπροσώπους της αγοράς να παραγγέλνουν απευθείας προγράμματα σπουδών, βλέπουμε να ιδρύονται ερευνητικά που συνδέονται ανά περιοχή με συγκεκριμένες μεγάλες επιχειρήσεις... Ποιος ωφελείται τελικά από αυτές τις αλλαγές;

-- Κ.Π.: Με τον νόμο Διαμαντοπούλου έγινε μια πολύ χαρακτηριστική τομή σε αυτό το κομμάτι. Δηλαδή μπήκαν τα Συμβούλια Ιδρύματος, τα μνημόνια συνεργασίας με επιχειρήσεις, οι επώνυμες έδρες... μπήκαν πιο εμβληματικά οι επιχειρήσεις στη δομή και το περιεχόμενο των σπουδών. Αυτό σήμερα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ το συνεχίζει και με την αλλαγή της διοίκησης από τα Συμβούλια Ιδρύματος στα Ακαδημαϊκά Συμβούλια Ανώτατης Εκπαίδευσης και Ερευνας ανά Περιφέρεια, για να παίξουν πιο αποτελεσματικά το ρόλο της σύνδεσης με τις επιχειρήσεις. Γιατί τα Συμβούλια Ιδρύματος είχαν μείνει πίσω σε αυτόν το στόχο, είχαν καθηγητές - μάνατζερ που ήταν μακριά, με έδρες στο εξωτερικό, δεν είχαν και καλή εικόνα της καπιταλιστικής οικονομίας της χώρας και δεν μπορούσαν εύκολα να είναι εύστοχοι. Ενώ τα Περιφερειακά Συμβούλια, έτσι όπως τα νομοθέτησε ο ΣΥΡΙΖΑ, θα μπορούν να εξελίξουν ακόμα περισσότερο τη σύνδεση με τις επιχειρήσεις στο επίπεδο της Περιφέρειας. Δεν είναι και τυχαίο το γεγονός ότι τα πρώτα διετή προγράμματα που ανακοινώθηκαν στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής είναι σε συνεργασία με τοπικούς φορείς, με δυο - τρεις δήμους που είχαν προγράμματα κατάρτισης και σε συνεργασία με την «Cosco»... Θα διευκολύνουν δηλαδή ώστε μέσω των ιδρυμάτων να παίζουν έναν ρόλο διάταξης δυναμικού με τις δεξιότητες που θέλει το κεφάλαιο και εκεί που τους θέλει. Και θα παίζει και η Τοπική Διοίκηση αυτόν το ρόλο.

-- Κάποιος καλοπροαίρετα θα μπορούσε να ρωτήσει «δεν βοηθάει η μεγαλύτερη σύνδεση με την αγορά και η αντιστοίχιση δεξιοτήτων και στη μεγαλύτερη απορρόφηση των αποφοίτων»;

-- Ζ.Χ.: Στην πραγματικότητα, η λεγόμενη σύνδεση με την αγορά δεν μπορεί να ενισχύσει ούτε τα μορφωτικά ούτε τα εργασιακά δικαιώματα των φοιτητών.

Πρώτον, γιατί έτσι κι αλλιώς το ζήτημα της ανεργίας δεν μπορεί να λυθεί από το περιεχόμενο της μόρφωσης και τον τίτλο σπουδών που δίνεται. Παρότι η διαμόρφωση του τίτλου σπουδών συμβάλλει στο με τι όρους ο νέος απόφοιτος θα βγει στην αγορά εργασίας, όμως δεν είναι αυτός ο καθοριστικός παράγοντας που θεμελιώνει το δικαίωμα στην εργασία.

Δεύτερον, υπάρχει και συγκεκριμένη πείρα. Ας πάρουμε για παράδειγμα το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής: Αυτή η μεγαλεπήβολη πρωτοβουλία χαιρετήθηκε από όλα τα επιμελητήρια (αυτοί ήταν που χάρηκαν) και σε αυτήν τη φάση λένε ότι έχουν ένα πολύ ανταγωνιστικό πανεπιστήμιο! Ομως, αυτό το «ανταγωνιστικό πανεπιστήμιο» αυτήν τη στιγμή έχει σοβαρό ζήτημα λειτουργίας, λόγω της υποχρηματοδότησης, λόγω της έλλειψης των υποδομών. Τα κριτήρια με τα οποία διαμορφώνονται τα προγράμματα των σπουδών είναι με βάση τις ελλείψεις των καθηγητών, του τύπου «αυτά θα διδάξουμε γιατί αυτούς έχουμε». Ακόμα και η δημιουργία διετών προγραμμάτων σπουδών γίνεται σε έναν βαθμό με κατευθύνσεις και μαθήματα επιλογής, που κόπηκαν από τα προγράμματα σπουδών των τμημάτων. Αρα, ούτε τις γνώσεις των φοιτητών ενισχύουν, ούτε εξασφαλίζουν το δικαίωμα στη δουλειά.

Τρίτο ζήτημα. Η σύνδεση αυτή με την αγορά, τα επιμελητήρια κ.τ.λ. με τον έναν ή τον άλλο τρόπο υπάρχει εδώ και χρόνια, ιδιαίτερα στα ΤΕΙ (π.χ. χρόνια συνεργασία του ΤΕΙ Πειραιά με το τοπικό Εμποροβιομηχανικό Επιμελητήριο). Ομως, όλα αυτά τα χρόνια, ούτε θέσεις εργασίας άνοιξαν, ούτε δούλευαν με καλύτερα δικαιώματα οι απόφοιτοι εκεί.

Και εκτός των άλλων, ανοίγει ο δρόμος ώστε το ίδιο το πανεπιστήμιο να πρέπει να βρίσκει τρόπους μόνο του να λύνει τα ζητήματά του... Ετσι στο θέμα της χρηματοδότησης έχουμε τα δίδακτρα να γενικεύονται στα μεταπτυχιακά. Εχουμε - επί πληρωμή - μια σειρά προγράμματα πιστοποιήσεων, που είναι χτύπημα στο ίδιο το πτυχίο από τη μία και από την άλλη σπρώχνεται ο φοιτητής σε ένα αέναο κυνήγι δεξιοτήτων. Ετσι ανεβαίνει και το κόστος σπουδών για τους φοιτητές, που φαίνεται τελικά ότι όλες αυτές οι αλλαγές δεν συνιστούν αναβάθμιση γι' αυτούς.

Κ.Π.: Η επιχειρηματικότητα εδώ στον καπιταλισμό είναι συνδεδεμένη σαν έννοια (και έτσι την πλασάρουν) με αυτό που ονομάζουν αυτοί «ελευθερία», το όνειρο του τύπου «ο απόφοιτος αν είναι καλός θα μπορεί να επιλέξει δουλειά ανάμεσα σε διαφορετικές επιχειρήσεις, να πάει μπροστά»... Αυτό που γίνεται στην πραγματικότητα, όμως, είναι ότι η μόρφωση γίνεται ατομική υπόθεση του καθενός. Και εδώ αυτό λένε: Για να είσαι ανταγωνιστικός στην αναζήτηση εργασίας, προκειμένου να διεκδικήσεις μια δουλειά στα πλαίσια αυτά του ανταγωνιστικού περιβάλλοντος (που εντάθηκε στα χρόνια της κρίσης και στα χρόνια της ανάκαμψης το ίδιο είναι), το τι θα πάρεις ως εκπαίδευση, πλέον γίνεται ατομική υπόθεση. Και σκέφτεται ο απόφοιτος «να πάρω κι αυτό το πιστοποιητικό», «να πάρω και την παιδαγωγική επάρκεια», «να μαζέψω εφόδια μπας και μπορέσω να διεκδικήσω μια δουλειά» μέσα σε αυτήν τη ζούγκλα που είναι ο καπιταλισμός. Αυτή είναι η «ελευθερία» που ευαγγελίζονται.

Και πραγματικά, με αυτές τις εξελίξεις οι νέοι πρέπει να προβληματιστούν για το ποιο περιβάλλον είναι αυτό που εξασφαλίζει την ελευθερία του ατόμου. Δηλαδή αν είχε εξασφαλισμένο υψηλό επίπεδο μόρφωσης σε όλες τις βαθμίδες, εξασφαλισμένη μια θέση εργασίας αντίστοιχη με αυτό που έχει σπουδάσει, αυτό δεν είναι ένα πλαίσιο ελευθερίας για να μπορεί ο καθένας να αναπτυχθεί κοινωνικά, πολιτισμικά; Αυτό εξασφαλίζει την ελευθερία του ατόμου κι όχι αυτά που μας λένε. Και πρέπει να συζητάμε και τέτοια θέματα με τους νέους, να θέτουμε τέτοιους προβληματισμούς.

-- Πώς πρέπει να σταθούν τελικά οι φοιτητές απέναντι σε αυτές τις αλλαγές; Τι πρέπει να διεκδικήσουν;

-- Ζ.Χ.: Οι φοιτητές μπορούν και πρέπει να διεκδικήσουν αυτά που αντικειμενικά μπορούν να έχουν. Κι αυτά φαίνονται από την τεράστια ανάπτυξη που υπάρχει και η οποία αποτυπώνεται με τα νέα δεδομένα που εισάγονται στην παραγωγή, στην τεχνολογία κ.τ.λ., δηλαδή αυτός ο πλούτος που σήμερα υπάρχει και που μπορεί να τους προσφέρει τα κατάλληλα εφόδια για τη γνώση, τους κατάλληλους όρους για να δουλέψουν. Αυτά πρέπει να είναι τα κριτήριά τους, γιατί αυτό το στοιχείο είναι που δείχνει με τι όρους θα μπορούσαν να σπουδάσουν, να δουλέψουν και να ζήσουν οι νέοι σήμερα.

• Τέτοιοι όροι είναι να παίρνουν πτυχίο που να είναι η μόνη προϋπόθεση για δουλειά, να έχει όλη την απαραίτητη για το επάγγελμα εξάσκηση.
• Προφανώς η υπόθεση της γνώσης δεν είναι ένα θέμα που τελειώνει μέσα σε τέσσερα χρόνια, είναι ζήτημα ζωής, όμως αυτό πρέπει να εξασφαλίζεται από το κράτος με δωρεάν επιμορφώσεις για όλους.
• Να έχουν δικαίωμα στη δουλειά όλοι, στο αντικείμενο που έχουν επιλέξει, με όλα τα δικαιώματα που καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες.
• Κρατική χρηματοδότηση για να μπορέσουν να λειτουργούν πλήρως τα πανεπιστήμια, με υποδομές κ.τ.λ.

Αυτά, που τα δικαιούνται και μπορούν σήμερα να τα έχουν, θα τα έχουν μέσα από τον αγώνα τους, στο βαθμό που θα συγκρουστούν με τους νόμους που τους τα κόβουν, με τις κυβερνήσεις που τους θεσμοθετούν, με τις διοικήσεις που υλοποιούν «κατά γράμμα» μέσα στις σχολές την εφαρμογή αυτών των νόμων, τις Οδηγίες της ΕΕ κ.τ.λ. Ετσι μπορούν οι φοιτητές να ανοίξουν δρόμο για να μπορούν να μπλοκάρουν σχεδιασμούς, να πιέσουν οι ίδιοι τελικά και να περάσουν σε φάση επίθεσης αντί για άμυνας. Και προφανώς, μαζί με το εργατικό κίνημα, γιατί και η μόρφωση και η εργασία μπορούν και είναι ζήτημα διεκδίκησης συνολικά του εργαζόμενου λαού και των φοιτητών, που αύριο θα είναι εργαζόμενοι.

Ετσι, λοιπόν, οι διεκδικήσεις των ίδιων των φοιτητών, η ενότητα που οι ίδιοι μπορούν να χτίσουν μέσα από τους φοιτητικούς τους συλλόγους με το εργατικό κίνημα, έχοντας στο μυαλό τους τα δικά τους κριτήρια, τις δικές τους ανάγκες, είναι αυτά που μπορούν να τους ανοίξουν δρόμους για να σπουδάσουν σήμερα καλύτερα, για να ανοίξουν έναν δρόμο αναβάθμισης των σπουδών τους.

Εκδήλωση αφιερωμένη στα 100 χρόνια του ΚΚΕ, με θέμα «Η συμβολή του ΚΚΕ στην πάλη για τη μόρφωση του λαού», διοργανώνει η Τομεακή Οργάνωση Εκπαιδευτικών Κεντρικής Μακεδονίας, την Κυριακή 21 Οκτώβρη στις 11 π.μ., στο Πολιτιστικό Κέντρο της Τούμπας στη Θεσσαλονίκη. Θα μιλήσει η Θεανώ Καπέτη, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ και Γραμματέας της ΕΠ της ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ.

Επίσης την Κυριακή 21 Οκτώβρη, οι Τομεακές Οργανώσεις Αρτας του ΚΚΕ και της ΚΝΕ διοργανώνουν εκδήλωση με θέμα «Οι εξελίξεις στην Εκπαίδευση, οι κυβερνητικές εξαγγελίες για αλλαγές στον τρόπο εισαγωγής στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και οι θέσεις του ΚΚΕ». Η εκδήλωση θα γίνει στις 11 π.μ. στο ξενοδοχείο «Κρόνος» και θα μιλήσει ο Τάσος Τόκας, εκπαιδευτικός και μέλος της Επιτροπής Περιοχής Ηπείρου - Κέρκυρας - Λευκάδας του ΚΚΕ.

Συνεχίζονται στη Θεσσαλία οι προετοιμασίες για την οργάνωση του προγράμματος αγωνιστικών δράσεων, με πλαίσιο αιτημάτων κόντρα στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τις αλλαγές στο Πανεπιστήμιο και το ΤΕΙ Θεσσαλίας, διεκδικώντας αναβάθμιση των σπουδών και δουλειά με δικαιώματα, το οποίο αποφασίστηκε στην πανθεσσαλική συνάντηση συλλόγων, Επιτροπών Αγώνα και εκλεγμένων σε ΔΣ από το Πανεπιστήμιο και το ΤΕΙ της περιοχής, την περασμένη Κυριακή στη Λάρισα. Στη συνάντηση συμμετείχαν οι φοιτητικοί σύλλογοι Γεωπονίας (ΦΠ), Μηχανολόγων Μηχανικών, Χωροταξίας, Παιδαγωγικού (ΠΤΔΕ) και Ειδικής Αγωγής, ο σύλλογος Εστιακών Σπουδαστών του ΤΕΙ Λάρισας, η Επιτροπή Αγώνα Ιστορικού - Αρχαιολογικού (ΙΑΚΑ) και εκλεγμένοι στα ΔΣ άλλων φοιτητικών - σπουδαστικών συλλόγων, ενώ μηνύματα στήριξης της προσπάθειας για συντονισμό του αγώνα έστειλαν εκπρόσωποι από τους σπουδαστικούς συλλόγους των Τρικάλων και της Καρδίτσας.

Το πρόγραμμα αγωνιστικών δράσεων περιλαμβάνει:

23/10, συμμετοχή στη διαδήλωση της Αθήνας, στις 12 μ. στο υπουργείο Παιδείας (έχουν πάρει σχετικές αποφάσεις 18 σύλλογοι από Αθήνα και Θεσσαλία).

29/10, οργάνωση, από κοινού με τα μαθητικά συμβούλια, συλλαλητηρίων φοιτητών - μαθητών σε Λάρισα, Βόλο, Τρίκαλα, Καρδίτσα.

1/11, κινητοποιήσεις και άλλες δράσεις στις σχολές.

8/11, στο δρόμο του αγώνα μαζί με τους εργαζόμενους που απεργούν.

17/11, εκδηλώσεις για να τιμηθεί στην πράξη η επέτειος του Πολυτεχνείου.

• Στο μεταξύ, σε μαζική συνέλευση των σπουδαστών του ΤΕΙ Λάρισας που πραγματοποιήθηκε χτες το πρωί, αποφασίστηκε να συνεχιστεί η κατάληψη του Ιδρύματος που άρχισε από προχτές, με βασικό αίτημα την απόσυρση του νομοσχεδίου της κυβέρνησης για τη συνένωση του Πανεπιστημίου με το ΤΕΙ Θεσσαλίας. Αποφασίστηκε επίσης να γίνουν σήμερα συνελεύσεις σε κάθε σχολή, προκειμένου να γίνει εξειδίκευση των αιτημάτων.

Στην ανακοίνωση επισημαίνεται:

«Με αφορμή το τέλος μιας ακόμα σεζόν στον Τουρισμό, η ΚΝΕ απευθύνεται σε κάθε νέα και νέο, όσα συζητά στο διάλειμμα, στο σχόλασμα πηγαίνοντας σπίτι μετά από μία εξαντλητική μέρα, όσα πραγματικά σκέφτεται και έχει να πει αλλά δεν τα λέει, ως αποτέλεσμα του ατομικού δρόμου ή και του φόβου πιθανά, να την κάνουμε μαζί αυτήν τη συζήτηση! Ουσιαστικά είναι μια συζήτηση που εκφράζει την αγανάκτηση, την κούραση, την απογοήτευση, για το αν μπορεί να υπάρξει καλύτερη ζωή για εμάς τους εργαζόμενους του κλάδου, για το αν υπάρχει λύση στα προβλήματά μας, στο άγχος και την καθημερινή ανασφάλεια που βιώνουμε. Η ΚΝΕ απευθύνεται σε εσένα με την πεποίθηση ότι υπάρχει λύση, να οργανώσουμε μαζί την πάλη και όχι ο καθένας μόνος του, για όσα ονειρευόμαστε και έχουμε πραγματικά ανάγκη!

Την εργασιακή ζούγκλα που έχουν διαμορφώσει για τους νέους εργαζόμενους κυβερνήσεις και εργοδοσία, έρχεται να επιβεβαιώσει η καταγγελία 17χρονου εργαζόμενου στο Ηράκλειο, που έπεσε θύμα ξυλοδαρμού μέσα στο ξενοδοχείο που δούλευε, καθώς και ο τραγικός θάνατος της 22χρονης συναδέλφισσας Αλεξάνδρας Τσιλιγιάννη, σπουδάστριας του Δημοσίου ΙΕΚ Πάτρας, που έχασε τη ζωή της σε εργατικό δυστύχημα την ώρα που έκανε την πρακτική της άσκηση σε ξενοδοχείο των Χανίων.

MotionTeam

• Ποιος είναι αυτός που έχει την ευθύνη ουσιαστικής εποπτείας μέσα στο χώρο δουλειάς για μια σπουδάστρια του ΔΙΕΚ Πάτρας στα Χανιά;
• Ποιος μπορεί να επιβεβαιώσει πόσες ώρες τη μέρα και πόσες μέρες τη βδομάδα δούλευε πραγματικά η κοπέλα;
• Ποιος εξασφαλίζει ότι στο χώρο δουλειάς αντιμετωπιζόταν ως μαθητευόμενη και στο αντικείμενο του επαγγέλματός της και όχι σαν κανονική εργαζόμενη ή σε άσχετο αντικείμενο με την ειδικότητά της;

Τα εργατικά ατυχήματα στο νησί δεν είναι κεραυνός εν αιθρία, όμως το εργατικό δυστύχημα της συναδέλφισσας ξεχειλίζει το ποτήρι! Το έγκλημα της εντατικοποίησης της εργασίας, της ανυπαρξίας των ωραρίων, του ρεπό και της άδειας, στο όνομα να βγει η δουλειά για τους ξενοδόχους με λιγότερα χέρια και άρα με μικρότερο κόστος, δεν μπορεί και δεν πρέπει να κρυφτεί με την αποφασιστική στάση των εργαζομένων, την οργάνωσή μας τώρα στο σωματείο μας!

Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ αναδεικνύει από την πρώτη στιγμή ότι η ανάπτυξη που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, τα κέρδη από την πίτα που "θα είναι πιο δίκαια" και θα μοιραστούν στους εργαζόμενους πίσω μέσω των ΣΣΕ, η "κανονικότητα" της μεταμνημονιακής εποχής στην οποία επιστρέφει η Ελλάδα, αφορούν ουσιαστικά τα ματωμένα κέρδη που αυγατίζουν από τη δουλειά και τον κόπο των ξενοδοχοϋπαλλήλων και όλων των εργαζομένων. Τα αυξημένα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων στον κλάδο του Τουρισμού συνοδεύονται από εργασιακή ζούγκλα, εντατικοποίηση της εργασίας, έλλειψη ουσιαστικών μέτρων προστασίας της ανθρώπινης ζωής. Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ οι μονοπωλιακοί όμιλοι στον κλάδο γιγαντώνουν τα κέρδη τους, οι μισθοί των εργαζομένων μόνο την τελευταία 5ετία έχουν υποστεί μείωση μέχρι και 30%!

Κατά τη διάρκεια της τουριστικής σεζόν, τα πόστα των μεγάλων ξενοδοχείων γέμισαν με πρακτικάριους που βαφτίζονται "μαθητές" αφού δουλεύουν με 400 ευρώ το μήνα. Για τους μαθητές, τους σπουδαστές και τους καταρτιζόμενους του υπουργείου Τουρισμού, το ωράριο πρακτικής άσκησης καθορίζεται "με αποκλειστική ευθύνη των υπευθύνων των επιχειρήσεων", την ίδια στιγμή που οι απολύσεις με τις δικές τους μετρήσεις φτάνουν τις 10.000. Ενώ η αμοιβή περιορίζεται σε 300 ευρώ το μήνα, όταν ο Σύνδεσμος Ξενοδόχων χειροκροτεί για τα 3,26 δισεκατομμύρια έσοδα στον τουρισμό στο νησί!

Οι σπουδαστές των Δημόσιων ΙΕΚ, που κάνουν την πρακτική τους άσκηση σε ξενοδοχεία, δεν "κοστίζουν" τίποτα στους ξενοδόχους, καθώς λαμβάνουν μόνο μια αποζημίωση στο τέλος του εξαμήνου από τον ΟΑΕΔ, που κι αυτή δεν ξεπερνά τα 250 ευρώ μηνιαίως. Στην ουσία η νέα βάρδια της εργατικής τάξης χρησιμοποιείται και σαν μοχλός πίεσης και όχημα για να καταργηθούν στοιχειοθετημένα δικαιώματα δεκαετιών.

Η Οργάνωση Περιοχής Κρήτης της ΚΝΕ καλεί κάθε νέο εργαζόμενο να μην ανεχτεί το μέλλον που του ετοιμάζουν. Είναι επιτακτική ανάγκη να γίνει πράξη σε ολοένα περισσότερες νεανικές συνειδήσεις, σε περισσότερους χώρους δουλειάς το σύνθημα: "Μπροστά οι δικές μας ανάγκες, όχι τα κέρδη των λίγων"!

Η συσπείρωση στο σωματείο μας, η οργάνωση του αγώνα μας, η συλλογική δράση μέσα στους χώρους δουλειάς, η ενότητα απέναντι στα μονοπώλια και τις κυβερνήσεις τους, είναι ο δρόμος για την κάλυψη των αναγκών μας στο σήμερα και στο αύριο.

Οι σπουδαστές των ΙΕΚ, οι πρακτικάριοι, οι νέοι εργαζόμενοι χρειάζεται να βγάλουν συμπεράσματα. Η συλλογική οργάνωση και δράση μέσα σε κάθε σχολή και χώρο δουλειάς είναι ο δρόμος για την κάλυψη αναγκών μας. Στη σχολή και στην πρακτική άσκηση κανένας δεν μπορεί να είναι μόνος του! Η ΚΝΕ καλεί τους σπουδαστές των ΙΕΚ να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Είναι επιτακτική ανάγκη να οργανωθεί ο αγώνας των σπουδαστών μαζί με τα ταξικά σωματεία. Σε κάθε σχολή από την πρώτη μέρα να εκλεγούν αγωνιστικά όργανα εκπροσώπησης των σπουδαστών, να δημιουργηθούν επιτροπές αγώνα στα τμήματα των ΙΕΚ και στις σχολές κατάρτισης. Από την πρώτη ώρα δουλειάς να γραφόμαστε στο σωματείο μας! Απομόνωσε τα τσιράκια της εργοδοσίας - τους συνδικαλιστές ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ που δεν θέλουν και δεν μπορούν. Αυτοί είναι η αιτία για την κατάντια των συνδικάτων ξενοδοχοϋπαλλήλων στο νησί. Ελα με τους αγωνιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, που δίνουν καθημερινά σκληρές μάχες στα ξενοδοχεία!

Κάθε μικρό και μεγάλο πρόβλημα μπορούμε με πείσμα και αισιοδοξία να το αντιμετωπίσουμε, μαζί μπορούμε να διεκδικήσουμε τις σύγχρονες ανάγκες μας! Να δυναμώσουμε την πάλη μας για να καταργηθούν όλες οι ελαστικές μορφές απασχόλησης, τα δουλεμπορικά γραφεία, ο υποκατώτατος μισθός. Να διεκδικήσουμε η πρακτική άσκηση να γίνεται με ευθύνη του κράτους, να αμείβεται με 751 ευρώ και πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα. Να μην αφήνουμε τους εργοδότες στο όνομα "της ευθύνης του ΙΕΚ για το τι κάνει ένας πρακτικάριος στη δουλειά του" να αλωνίζουν σφυρίζοντας, ενώ ξέρουμε πολύ καλά πως το δικό τους χέρι είναι στη μέση! Απαιτούμε συνθήκες ανθρώπινες με εξασφαλισμένη την ασφάλεια και την υγιεινή.

Τον άδικο κόσμο τους μπορούμε να τον ανατρέψουμε! Ολα όσα ζούμε δεν έχουν έρθει ουρανοκατέβατα. Η αιτία τους βρίσκεται στο σάπιο σύστημα της εκμετάλλευσης και της αδικίας, που εξασφαλίζει αμύθητα κέρδη για λίγους και φτώχεια, ανεργία, ανασφάλεια για το μέλλον για τους πολλούς. Τα όνειρα και οι ανάγκες της νεολαίας δεν χωράνε στο σημερινό σύστημα. Η ΚΝΕ απευθύνει κάλεσμα αγώνα και συμπόρευσης με το ΚΚΕ, στον αγώνα για μια κοινωνία των σύγχρονων δικαιωμάτων, της πραγματικής ελευθερίας που καταργεί την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, που αξιοποιεί τις δυνάμεις και τις ικανότητες όλων, χωρίς να θεωρεί κανέναν περιττό, για τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό που απελευθερώνει τον άνθρωπο και τις δυνατότητές του!».

Οι αλλαγές που έχει φέρει ή ετοιμάζει η κυβέρνηση δείχνουν πραγματικά προς ένα Λύκειο ακόμα πιο μακριά από το ζητούμενο της παροχής ολόπλευρης γνώσης, ξεκινώντας από τα μέτρα που έχουν ήδη παρθεί, όπως π.χ. η μείωση των εξεταζόμενων μαθημάτων στην Α' και Β' Λυκείου (πέρυσι είχαν μειωθεί στην Γ' τάξη) παράλληλα με τη συνεξέταση της Γλώσσας και της Λογοτεχνίας μέσα σε ένα τρίωρο, κάτι που εφαρμόστηκε ήδη στα Γυμνάσια, δημιουργώντας επιπρόσθετη πίεση στους μαθητές αλλά και συντελώντας στην υποβάθμιση τελικά των μαθημάτων.

Τα παραπάνω δεν είναι άσχετα με τα όσα προβλέπει και το σχέδιο της κυβέρνησης για το νέο Λύκειο και για το σύστημα πρόσβασης στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Τη στιγμή που σήμερα, περισσότερο από ποτέ με βάση την πρόοδο της επιστήμης και την προσθήκη νέας γνώσης, η γενική μόρφωση είναι αναγκαία για όλους ανεξάρτητα από την επιλογή επαγγέλματος, το υπουργείο ξεκόβει πως «οι εγκύκλιες σπουδές ολοκληρώνονται στη Β' Λυκείου», με την Γ' τάξη να παίζει «το ρόλο προπαρασκευαστικής τάξης για εισαγωγή στα ΑΕΙ», πετώντας έξω μια σειρά γνωστικά αντικείμενα που δεν «εξαργυρώνονται» στις εξετάσεις. Ο χαρακτήρας αυτός επιβεβαιώνεται και από το περιεχόμενο που θα έχει η νέα Γ' Λυκείου, όπου το μεγαλύτερο μέρος του προγράμματος αποτελούν τα μαθήματα των Ομάδων Προσανατολισμού. Τελειώνοντας αυτήν την τάξη - φροντιστήριο, από την οποία ουσιαστικά έχει εξοβελιστεί ό,τι υπήρχε από γενική γνώση, με το επιχείρημα ότι οι μαθητές ασχολούνται μόνο με τα πανελλαδικά εξεταζόμενα μαθήματα, οι τελειόφοιτοι ξεκινούν έναν διπλό εξεταστικό μαραθώνιο στα έξι μαθήματα της Κατεύθυνσης. Με το σχέδιο του υπουργείου δεν τελειώνει απλά νωρίτερα η γενική μόρφωση, αλλά νωρίτερα καλούνται και να κάνουν σοβαρές επιλογές οι μαθητές. Η πρώτη θα γίνεται αμέσως με την ολοκλήρωση της Β' Λυκείου, τον Ιούλη, με τη συμπλήρωση ενός πρώτου μηχανογραφικού, μήπως και πετύχουν κάποια «Τμήματα ελεύθερης πρόσβασης» (ΤΕΠ), κάτι αντίστοιχο στα σημερινά Τμήματα χαμηλής ζήτησης, και περάσουν δίνοντας μία αντί για δύο φορές εξετάσεις.

Το υπουργείο Παιδείας εμφανίζει το σχέδιό του λίγο - πολύ ως απάντηση στην παραπαιδεία, τη στιγμή που γίνεται λόγος για ένα Λύκειο προσανατολισμένο ακόμα περισσότερο στις εξετάσεις, δηλαδή πιο ανταγωνιστικό, κάτι που τελικά θρέφει την παραπαιδεία. Είναι άλλωστε χαρακτηριστική η τοποθέτηση για το νέο σύστημα από τον πρώην πρόεδρο της ένωσης των φροντιστηρίων και νυν αντιπρόεδρο σε μία από τις μεγαλύτερες αλυσίδες φροντιστηρίων, ο οποίος κάθε άλλο παρά ανησυχία έδειχνε, εκφράζοντας τη βεβαιότητα ότι τα φροντιστήρια θα επιβεβαιώσουν τη «διαχρονικότητά τους» και θα ωφεληθούν οι εγγραφές σε αυτά.

Ο συνολικός προσανατολισμός του σχολείου στην εισαγωγή στην Ανώτατη Εκπαίδευση, οι διπλές εξετάσεις, οι πρόωρες επιλογές ζωής που καλούνται να κάνουν, συγκροτούν ένα σκηνικό ακόμα πιο εξοντωτικό για τους μαθητές αλλά και για τις λαϊκές οικογένειες. Οι οποίες ήδη βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη και οι μαθητές τρέχουν μεταξύ σχολείου και φροντιστηρίου αλλά και άλλων δραστηριοτήτων, που θα έπρεπε να είναι μέρος του σχολικού προγράμματος. Σύμφωνα μάλιστα με πρόσφατη έρευνα του ΚΕΦΙΜ, η μέση ετήσια ιδιωτική δαπάνη ανά μαθητή Γυμνασίου ή Λυκείου (εξαιρουμένων των διδάκτρων για ιδιωτικά σχολεία) το 2016 ήταν 1.548 ευρώ, που επιμερίζονται σε φροντιστήρια και ιδιαίτερα μαθήματα (65%), ξένες γλώσσες (34%) και άλλες δαπάνες (1%)...

Από την παράσταση των μαθητών της φωνητικής στο φετινό Φεστιβάλ

Τα μαθήματα που διοργανώνονται φέτος θα ξεκινήσουν αρχές Νοέμβρη και αφορούν: Κλασική κιθάρα, πιάνο, φωνητική, θεωρία της μουσικής, φλαμένγκο, latin, drums, ελεύθερο σχέδιο, φωτογραφία, photoshop. Εμπειροι καλλιτέχνες, επαγγελματίες μουσικοί, χορευτές, εικαστικοί, γραφίστες, που είναι μέλη και φίλοι του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, προσφέρουν εθελοντικά τις γνώσεις τους, με μεράκι και ευθύνη, σε κάθε νέο που θέλει να καταπιαστεί με τη μουσική, το θέατρο, το χορό, αποδεικνύοντας πως δεν πρέπει η Τέχνη να είναι πολυτέλεια, καθώς αποτελεί ανάγκη.

Το Στέκι αποτελεί επίσης τη στέγη για τις πολιτιστικές ομάδες της ΚΝΕ (θεατρική ομάδα και μουσικό συγκρότημα).

Δηλώσεις συμμετοχής για τα μαθήματα και τις πολιτιστικές ομάδες της ΚΝΕ γίνονται στο email steki@kne.gr και στο τηλέφωνο 210.8823.674, τις ώρες 12.00 - 21.00.

«Τα μαθήματα είχαν ξεκινήσει από την πρώτη χρονιά που λειτούργησε το Στέκι Πολιτισμού της ΚΝΕ (που διανύει την 4η χρονιά λειτουργίας του) και φέτος προσπαθούμε να εμπλουτίσουμε το πρόγραμμα με ακόμα πιο πολλά μαθήματα, σε πιο πολλά είδη τέχνης. Τα μαθήματα του Στεκιού είναι δωρεάν, είναι κατοχυρωμένα σε έναν κόσμο, κάτι που αποτυπώνεται και στο ότι από τις πρώτες κιόλας μέρες των "εγγραφών" έχουν δηλώσει συμμετοχή ήδη πολλά παιδιά. Χαρακτηριστικό ότι ήρθαν φέτος κάποια νέα παιδιά από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο, που έμαθαν για τα μαθήματα από τον "Οδηγητή" και συζητώντας το στη σχολή τους εντόπισαν σχετικό ενδιαφέρον και των συμφοιτητών τους. Αλλωστε, από την αρχή βασικός μας στόχος ήταν να αποτελέσει το Στέκι μια κυψέλη πολιτισμού και ανάτασης για τους νέους και τις νέες, έναν χώρο συλλογικής δημιουργίας, έμπνευσης και δημιουργικής αξιοποίησης του ελεύθερου χρόνου, κάτι που έχουμε διαπιστώσει ότι λείπει στη νεολαία».

Αξίζει να αναφέρουμε το παράδειγμα των μαθημάτων φωνητικής, όπου η ομάδα που τα παρακολουθεί, στο τέλος του χρόνου δίνει μια παράσταση παρουσιάζοντας τη δουλειά της. «Το Μεγάλο μας Τσίρκο», «Ματωμένος Γάμος» και «Παραμύθι χωρίς όνομα» ήταν τα έργα που παρουσίασαν τα προηγούμενα χρόνια. Και πολλά παιδιά που ήρθαν να παρακολουθήσουν τις παραστάσεις, γοητευμένα από το αποτέλεσμα, δήλωσαν και τα ίδια συμμετοχή. Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι στα μαθήματα συμμετέχουν από νέους που δεν έχουν ξανακάνει φωνητική μέχρι και επαγγελματίες μουσικοί που θέλουν να μάθουν να τοποθετούν καλύτερα τη φωνή τους. Ολη αυτή η δουλειά αποτυπώνεται και στα λόγια των δασκάλων της φωνητικής, μετά την παράσταση στο φετινό Φεστιβάλ: «Είναι παιδιά τα οποία δεν ξέρουν μουσική και μαθαίνουν μέσα από το Στέκι. Είμαστε πάρα πολύ περήφανοι και για τα παιδιά. Θα συνεχίσουμε. Το Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας είναι γεμάτο ζωή... Αποτελεί πηγή δημιουργίας, κάτι που αποτυπώνεται και στους πάνω από 40 νέους που συμμετέχουν στα μαθήματα φωνητικής».

Παράλληλα, στα μαθήματα έχει ενταχθεί από πέρυσι αυτό της θεωρίας της μουσικής, έτσι ώστε αυτοί που διδάσκονται πρακτικά ένα όργανο ή και τα παιδιά της φωνητικής να μπορούν να έχουν και θεωρητική κατάρτιση, να απλώσουν τα μαθήματα και σε θέματα όπως η Ιστορία της μουσικής, η εξέλιξη των ρευμάτων της, προσπάθειες να διαβάσουν οι μαθητές της φωνητικής μια παρτιτούρα κ.λπ.

Τα μαθήματα απευθύνονται σε νέους από την εφηβεία και πάνω και ανάλογα με τις ηλικίες, αλλά και με το αν οι μαθητές είναι αρχάριοι ή προχωρημένοι, συγκροτούνται και τα ανάλογα τμήματα.