Τετάρτη 17 Γενάρη 2018
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Καθρέφτης

Στο όνομα της ανάκαμψης, η κυβέρνηση δικαιολογεί τη νομιμοποίηση της καλλιέργειας, τυποποίησης και εμπορίας της λεγόμενης «φαρμακευτικής» κάνναβης, απευθύνοντας πρόσκληση σε μεγάλες εταιρείες του χώρου να επενδύσουν στην Ελλάδα. Στην πραγματικότητα, αξιοποιώντας ανεπαρκή επιστημονικά δεδομένα και αμφισβητούμενες έρευνες, κάνει ένα ακόμα βήμα για τη νομιμοποίηση της κάνναβης πρώτα απ' όλα στη συνείδηση (κυρίως) της νέας γενιάς και κατ' επέκταση στη χρήση της, προβάλλοντας τα «οφέλη» που θα έχει η ανάπτυξη μιας τέτοιας οικονομικής δραστηριότητας για τις επιχειρήσεις και το κράτος. Με τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα, η κυβέρνηση προωθεί και την επέκταση του τζόγου, με τις διατάξεις και τα «κίνητρα» για τα καζίνο που περιλήφθηκαν στο πρόσφατο πολυνομοσχέδιο. Μάλιστα, η αισχρή επιχειρηματολογία της «Αυγής» αναφέρει ότι το τουριστικό προϊόν πρέπει να στηριχτεί με κάθε τρόπο, στο βαθμό που δεν διαφαίνονται προοπτικές ορμητικής ανάπτυξης σε άλλο κλάδο αυτήν τη στιγμή! Δηλαδή, ναρκω-κουλτούρα, τσόχα και ρουλέτα για να έρθει η ανάπτυξη, που δεν είναι τίποτα περισσότερο από καθρέπτης του σάπιου καπιταλισμού.

Πλεονέκτημα

«Να μην υπάρξει επιστροφή στις εσφαλμένες πολιτικές των χρόνων της πλασματικής ευημερίας με δανεικά, κυρίως σε ό,τι αφορά το πλαίσιο της δημοσιονομικής διαχείρισης και τη λειτουργία των αγορών, ιδίως της αγοράς εργασίας», διαμηνύει ο ΣΕΒ, παρεμβαίνοντας στη συζήτηση για την «επόμενη μέρα» των μνημονίων. Η διαφύλαξη των «κεκτημένων» για το κεφάλαιο, που διευρύνθηκαν την περίοδο της κρίσης με εκατοντάδες νέους αντεργατικούς νόμους, αναδεικνύεται σε Νο. 1 στόχο για τον ΣΕΒ, όπως και η δημοσιονομική πειθαρχία. Παραβιάζει όμως ανοιχτές πόρτες όταν απευθύνεται στην κυβέρνηση, μιας και ήταν ο πρωθυπουργός αυτός που έλεγε πριν από λίγες μέρες σε συνέντευξή του: «Δεν οραματίζομαι το 2018 ως μία επιστροφή στα χρόνια του 2008 - 2009, λίγο πριν την κρίση (...) το πάθημα να γίνει μάθημα υπό την έννοια του ότι δεν πρέπει να αφήσουμε ποτέ ξανά τη δυνατότητα ή την προοπτική η χώρα να ξαναμπεί σε μία τέτοια περιπέτεια». Η αναφορά του Αλ. Τσίπρα δεν γίνεται βέβαια για τα προνόμια του κεφαλαίου και τις κρατικές δαπάνες για τη στήριξη της κερδοφορίας του, μιας και αυτά γρήγορα ανέκαμψαν μετά τα πρώτα χρόνια της κρίσης. Τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα στοχοποιεί ο πρωθυπουργός με αυτή του τη φράση, όπως κάνει και ο ΣΕΒ, ξεκόβοντας κάθε συζήτηση για ανάκτηση απωλειών, που θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο το στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης. Γιατί θίγεται επομένως η κυβέρνηση όταν της λένε ότι πολιτική της είναι οι ανάγκες της μεγαλοεργοδοσίας, όπως τις εκφράζει και ο ΣΕΒ; Αλλωστε, στο ακροατήριο που απευθύνεται, αυτό ακούγεται περισσότερο σαν πλεονέκτημα, παρά σαν μειονέκτημα για την ίδια...

Ψάχνουν τροπάρι

Ποιος δεν θυμάται εκείνο το περίφημο «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης», στο οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ επένδυσε πριν από τις εκλογές του 2015; Φαίνεται πως τώρα, διάφορα επιτελεία που τον στηρίζουν στον ανταγωνισμό με τη ΝΔ, προσπαθούν να διαμορφώσουν την «αριστερή ατζέντα» της «επόμενης μέρας» για να χαράξουν κάλπικες διαχωριστικές γραμμές και να χειραγωγήσουν το λαό. Για παράδειγμα, αρθρογράφος της «Εφημερίδας των Συντακτών» περιέγραφε ως εξής τους άξονες της πολιτικής που θα πρέπει να προβάλει ο ΣΥΡΙΖΑ σε αντιπαράθεση με τη ΝΔ, μετά το τυπικό τέλος των μνημονίων: Αύξηση του κατώτερου μισθού, επαναφορά των Συμβάσεων, μείωση της φορολογίας για τους ΕΒΕ, μείωση των στόχων για τα πρωτογενή πλεονάσματα και κατάργηση των ψηφισμένων μέτρων για Ασφαλιστικό και Φορολογικό. Το νέο «αριστερό» αφήγημα βγαίνει κατευθείαν από τις ιστορίες του Χότζα: Αφού ολοκλήρωσε μία ακόμα αποστολή για το κεφάλαιο, διασφαλίζοντας τα παλιά μέτρα και φορτώνοντας καινούργια στο λαό, ο ΣΥΡΙΖΑ παροτρύνεται σε επίπεδο εξαγγελιών να «λειάνει» ορισμένες γωνίες, χωρίς να αλλάζει σε τίποτα ο αντιλαϊκός χαρακτήρας της πολιτικής του, για να διαχωριστεί τεχνητά από τη ΝΔ και να ανανεώσει τις προσδοκίες του λαού. Απ' αυτά που ακούγονται όμως, άλλα περιέχονται ήδη στους μνημονιακούς νόμους (π.χ. διαμόρφωση του κατώτερου μισθού με κριτήριο την ανταγωνιστικότητα), ενώ η μείωση της φορολογίας, από την οποία θα ωφεληθεί πρωτίστως το μεγάλο κεφάλαιο, έχει εξαγγελθεί προ πολλού ως στόχος από την κυβέρνηση. Παρόμοια λέει στην πραγματικότητα και η ΝΔ, η οποία επιπλέον έχει το προνόμιο να ισχυρίζεται ότι τους δικούς της νόμους θωρακίζει και επεκτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ, με την αντιλαϊκή πολιτική του.

Ο κόσμος ανάποδα

«Ρεκόρ στο πλεόνασμα των νοσοκομείων και τη χρηματοδότησή τους από τον ΕΟΠΥΥ». «Οι Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης απέδωσαν για πρώτη φορά το 2017 στον ΕΟΠΥΥ το 100% των εισφορών που εισέπραξαν για λογαριασμό του, οι οποίες ανήλθαν σε 4,77 δισ. ευρώ». Αυτά είναι μερικά απ' όσα προκλητικά προπαγανδίζει η κυβέρνηση (μέσω κοινού Δελτίου Τύπου των υπουργείων Υγείας και Εργασίας), παρουσιάζοντας τον κόσμο ανάποδα. Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση καλεί το λαό να πανηγυρίσει μαζί της και με το κεφάλαιο για τα «ματωμένα» πλεονάσματα και τις αυξήσεις στις εισφορές για ασφαλισμένους και συνταξιούχους, που ξεπερνούν τα 710 εκατ. το χρόνο. Προσπαθεί να καμουφλάρει το γεγονός ότι η κρατική χρηματοδότηση προς τον ΕΟΠΥΥ για το 2018 είναι μηδενική, ενώ προβλέπει μόλις 100 εκατ. ευρώ για την κάλυψη τάχα των αναγκών 1,5 εκατομμυρίου ανασφάλιστων. Ποσό που αντιστοιχεί σε 67 ευρώ για κάθε ανασφάλιστο, ίσα για να κάνει δύο εποχικά εμβόλια! Θυμίζουμε ότι και το 2016 η κρατική χρηματοδότηση στα νοσοκομεία είχε μειωθεί κατά 22,5%. Σε τελική ανάλυση, η κυβέρνηση παρουσιάζει ως «κοινωνική πολιτική» τις αυξημένες και άμεσες πληρωμές για την αγορά υπηρεσιών Υγείας (εξετάσεις, φάρμακα, χειρουργεία, ιατρικές επισκέψεις κ.ά.). Αυτό πρέπει να της το χρεώσει ο λαός, είτε βρίσκεται «στην ώρα της ανάγκης» και χρειάζεται να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη, είτε όχι.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

1863 Γεννιέται ο Σοβιετικός σκηνοθέτης Κοσταντίν Στανισλάβσκι, από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του ρεύματος του σοσιαλιστικού ρεαλισμού (Καλλιτέχνης του Λαού της ΕΣΣΔ 1936, Παράσημο Λένιν 1937 κ.λπ.).

1931 Αρχίζει η δίκη των Ανδρόνικου Χαϊτά (Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ), Μήτσου Παπαρήγα, Κώστα Ευτυχιάδη (μελών του ΠΓ), Βασίλη Ασίκη (μέλους της ΚΕ) και Λευτέρη Αποστόλου, με το Ιδιώνυμο. Ο Μ. Παπαρήγας τόνισε χαρακτηριστικά από το εδώλιο του κατηγορουμένου: «Είμαι μέλος και στέλεχος του Κομμουνιστικού Κόμματος και το θεωρώ τιμή μου αυτό. Πιστεύω ότι μονάχα αυτό εξυπηρετεί τα συμφέροντα των εργαζομένων μαζών και αγωνίζομαι για την εφαρμογή του προγράμματός του. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο με συνέλαβαν». Οι κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν συνολικά σε τρία χρόνια φυλάκισης και ένα χρόνο εξορία ο καθένας.

1944 Ξεκινά η συμμαχική επίθεση στο Μόντε Καζίνο της Ιταλίας. Οι μάχες θα διαρκέσουν 4 μήνες και θα καταλήξουν σε συμμαχική νίκη.

1945 Ο Κόκκινος Στρατός απελευθερώνει την πρωτεύουσα της Πολωνίας, Βαρσοβία.

1947 Συγκροτείται το Αρχηγείο Περιοχής Ρούμελης του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.

1961 Δολοφονείται με άγρια βασανιστήρια ο Κονγκολέζος αγωνιστής Πατρίς Λουμούμπα. Οταν το 1960 το Κονγκό απέκτησε την ανεξαρτησία του, το εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα με ηγέτη τον Π. Λουμούμπα κέρδισε τις πρώτες εκλογές και σχημάτισε κυβέρνηση. Ωστόσο, οι φιλοσοβιετικές θέσεις της νέας κυβέρνησης ανησύχησαν τους ιμπεριαλιστές, οι οποίοι στήριξαν τον πραξικοπηματία Μομπούτου, ανέτρεψαν τη δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση και στη χώρα επιβλήθηκε δικτατορία. Μετά το θάνατό του, το Πανεπιστήμιο της Φιλίας των Λαών στη Μόσχα ονομάστηκε προς τιμήν του «Πατρίς Λουμούμπα».

1963 Οι ΗΠΑ ανακοινώνουν ότι διαθέτουν πενήντα χιλιάδες πυρηνικές βόμβες και κεφαλές, έναντι πέντε χιλιάδων της Σοβιετικής Ενωσης.

1964 Πραγματοποιείται η 6η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, η οποία υιοθέτησε τον λεγόμενο «εκλογικό ελιγμό», με βάση τον οποίο η ΕΔΑ δεν θα είχε υποψήφιους βουλευτές σε 24 εκλογικές περιφέρειες, ώστε να υπερψηφιστούν οι υποψήφιοι της Ενωσης Κέντρου του Γ. Παπανδρέου.

1984 Πεθαίνει ο συνθέτης Γιάννης Κωνσταντινίδης (Κώστας Γιαννίδης).

1995 Πάνω από 6.400 άτομα σκοτώνονται και 300.000 μένουν άστεγοι έπειτα από ισχυρό σεισμό μεγέθους 7,3 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, που πλήττει το Κόμπε της Ιαπωνίας.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ