ΚΚΕ: Η πραγματική «αποκατάσταση της αδικίας» βρίσκεται μόνο στην ανατροπή αυτής της πολιτικής
Συνεχίζει η κυβέρνηση την κοροϊδία με το «Power Pass», ενώ οι τιμές της Ενέργειας εκτοξεύονται, ως αποτέλεσμα της στρατηγικής της «πράσινης μετάβασης» και της κλιμάκωσης του ιμπεριαλιστικού πολέμου.
Χαρακτηριστικά, ο Κυρ. Μητσοτάκης με δήλωσή του την Παρασκευή μίλησε με θράσος για «ένα ακόμη όπλο στη μάχη κατά της ακρίβειας, που πολιορκεί όλες τις χώρες και όλα τα νοικοκυριά» και ότι αυτή η διανομή μικροποσών σε «συνδυασμό με άλλες εκπτώσεις και επιδοτήσεις, που επίσης ισχύουν», τάχα «μετριάζει το βάρος των ανατιμήσεων από τον πόλεμο στην Ουκρανία και την παγκόσμια κρίση στην Ενέργεια».
Βέβαια, αναγνωρίζοντας εμμέσως και ο ίδιος ότι αυτή η ενίσχυση έχει ήδη σαρωθεί από τα αλλεπάλληλα κύματα ακρίβειας, και επιδιώκοντας να πάνε στον «πάτο» οι απαιτήσεις του λαού, είπε ότι θα ήθελε αυτό το «ανάχωμα» «μεγαλύτερο», αλλά «πρέπει να ζυγίζεται στο μέτρο της πραγματικότητας και των εθνικών μας αντοχών», προσθέτοντας ότι «ήδη οι τιμές του φυσικού αερίου έχουν 6πλασιαστεί σε σχέση με πέρυσι. Καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να καλύψει μία τέτοια αύξηση. Μπορεί μόνο να την περιορίζει». Επισήμανση που σημαίνει μόνο τα χειρότερα αν αναλογιστεί κανείς ότι από Αύγουστο έρχονται και νέες αυξήσεις, τις οποίες καλούν τον λαό να τις χρεωθεί στο ακέραιο.
Αλλωστε, καλώντας ουσιαστικά τα λαϊκά στρώματα να συμβιβαστούν με τα ψίχουλα, μπρος στους σχεδιασμούς και τους ανταγωνισμούς του κεφαλαίου, επέμεινε ότι «τα περιθώρια έχουν και όρια», ενώ «η παγκόσμια συγκυρία είναι δύσκολη. Και παντού, κάθε μέτρο μοιάζει μικρό μπροστά στις μεγάλες ανάγκες».
Σε σχόλιό του για τις δηλώσεις του Κυρ. Μητσοτάκη σχετικά με το «Power Pass», το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει:
«Μετά την κοροϊδία του "Power Pass", με τα λαϊκά νοικοκυριά να βλέπουν ψίχουλα στους λογαριασμούς τους σε σύγκριση με αυτά που έχουν πληρώσει, έρχεται και η σημερινή - ακόμη μεγαλύτερη - κοροϊδία του κυρίου Μητσοτάκη που μιλάει για "ανακούφιση" και "αποκατάσταση αδικίας". Η εκτίναξη της ενεργειακής ακρίβειας, που ο κύριος Μητσοτάκης την εμφανίζει σαν να είναι περίπου "φυσικό φαινόμενο", δεν είναι τίποτε άλλο παρά το αποτέλεσμα της πολιτικής της "απελευθέρωσης" της Ενέργειας, της λεγόμενης "πράσινης μετάβασης" και των υπέρογκων φόρων, στην οποία "διακρίθηκαν" όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις. Γι' αυτό και η πραγματική "αποκατάσταση της αδικίας" βρίσκεται μόνο στην ανατροπή αυτής της πολιτικής και στις θέσεις που έχει καταθέσει το ΚΚΕ».
Αλλά γιατί στα «ψιλά γράμματα» μπορεί κανείς να βρει ένα προς ένα όλα τα στοιχεία που βυθίζουν τον λαό στην άβυσσο της ενεργειακής φτώχειας:
-- Την «απελευθέρωση» της Ενέργειας και όλα όσα τη συνθέτουν, όπως π.χ. το περιβόητο Χρηματιστήριο Ενέργειας, που νομοθέτησε ο ΣΥΡΙΖΑ και εφαρμόζει η ΝΔ, με τις χρηματιστηριακές τιμές του φυσικού αερίου να πενταπλασιάζονται συγκριτικά με πέρυσι (ως και στα 212 ευρώ/MWh στις 7 Μάρτη).
-- Τη «μονοκαλλιέργεια» των ΑΠΕ με κριτήριο όχι την αρμονική αξιοποίηση όλων των μορφών Ενέργειας αλλά την προώθηση των επενδυτικών σχεδιασμών ενεργειακών ομίλων, «μονοκαλλιέργεια» που θα έφερνε τάχα φτηνό ρεύμα και ενεργειακή επάρκεια: Το ακριβώς αντίθετο όμως επιβεβαιώνεται από τα στοιχεία που δείχνουν ότι το μερίδιο των ΑΠΕ στο συνολικό ενεργειακό μείγμα έφτασε στο 39%, ξεπερνώντας τα ορυκτά καύσιμα (37%), αλλά οι τιμές είναι υψηλότερες από ποτέ και η «ασφάλεια εφοδιασμού» στο ναδίρ.
-- Την αναγωγή σε βασικό «μεταβατικό» ηλεκτροπαραγωγό καύσιμο του πανάκριβου και ρυπογόνου φυσικού αερίου: Οι εισαγωγές φυσικού αερίου στην ΕΕ αυξήθηκαν κατά 10% στην ετήσια σύγκριση, ενώ οι εισαγωγές υγροποιημένου φυσικού αερίου αυξήθηκαν κατά 72% καθιστώντας έτσι το LNG τη σημαντικότερη πηγή εφοδιασμού κατά τους πρώτους μήνες του 2022, στο πλαίσιο της αντικατάστασης της εξάρτησης από το ρωσικό αέριο σταδιακά με το πανάκριβο αμερικανικό LNG.
Μάλιστα, για την Ελλάδα, στο πλαίσιο και του «εθνικού στόχου» για Ελλάδα - ενεργειακό κόμβο για τα αμερικανικά ενεργειακά σχέδια, από τα οποία θησαυρίζουν εφοπλιστές και λοιποί επιχειρηματικοί όμιλοι, η αύξηση στις εισαγωγές του πανάκριβου LNG από τις ΗΠΑ ξεπέρασε το 130%!
-- Το «εμπόριο ρύπων» και τα «πράσινα» χαράτσια ώστε να γίνουν κερδοφόρες οι καπιταλιστικές επενδύσεις στις «πράσινες» μπίζνες, ανάμεσα στα άλλα και με την απαξίωση των ενεργειακών πηγών της χώρας, όπως του λιγνίτη: Τα «δικαιώματα ρύπων» από τις αρχές Φλεβάρη σκαρφάλωσαν πάνω από 96 ευρώ/τόνο, εκτοξεύοντας παραπέρα το κόστος. Ενώ ακόμη και με το αυξημένο «καπέλο» που βάζουν στην τελική τιμή, η τιμή του άνθρακα ήταν πιο χαμηλή από εκείνη του φυσικού αερίου, με την Επιτροπή να καταγράφει... περίλυπη το γεγονός. Και την κυβέρνηση να καλεί τον λαό να πληρώσει από την άλλη τσέπη για τη μερική επαναλειτουργία των λιγνιτικών μονάδων.
-- Τη συμμετοχή στην «ενιαία αγορά ηλεκτρισμού» που τάχα θα διασφάλιζε την ενεργειακή επάρκεια και τελικά «διασφαλίζει» τους κινδύνους ακόμα και για γενικευμένο μπλακ άουτ: Στο πλαίσιό της οι επιχειρηματικοί όμιλοι καταναλώνουν το φυσικό αέριο που εισάγεται για να παράγουν και να εξάγουν ρεύμα εκτός Ελλάδας, όπου υπάρχει μεγαλύτερο κέρδος, και μάλιστα οι εξαγωγές μπορούν να σταματήσουν μόνο αφού πρώτα έχουν εξαντληθεί όλα τα αποθέματα...
Να λοιπόν τι πληρώνει ο λαός με τις τεράστιες αυξήσεις στο ρεύμα και τους κινδύνους για την ενεργειακή επάρκεια: Οχι κάποια «έκτακτη διαταραχή» αλλά την «κανονικότητα» της «πράσινης» - κατάμαυρης για τον λαό - καπιταλιστικής ανάπτυξης. Τον στόχο της μετατροπής της Ελλάδας σε «ενεργειακό κόμβο». Τη συμμετοχή στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο για τη μοιρασιά της «λείας» (και) της Ενέργειας και των δρόμων μεταφοράς της. Τον ενεργειακό σχεδιασμό με βάση τα συμφέροντα του κεφαλαίου, για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.
Αυτήν την πολιτική επιταχύνει η κυβέρνηση της ΝΔ, έχοντας την ουσιαστική στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΙΝΑΛ, του ΜέΡΑ25 που αποδέχονται τη λεγόμενη «πράσινη μετάβαση» της ΕΕ.
Αλλωστε, το γεγονός ότι είναι «συνένοχοι στο έγκλημα» της ενεργειακής φτώχειας του λαού επιβεβαιώθηκε ξανά και τη βδομάδα που πέρασε, όταν όλοι μαζί, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ψήφισαν την ευρωπαϊκή Οδηγία για τη μονιμοποίηση των ειδικών φόρων στην Ενέργεια.
Αυτοί είναι που κατά τ' άλλα... κόπτονται για την αντιμετώπιση της ενεργειακής φτώχειας, στο όνομα πάντα της «διασφάλισης της κοινωνικής συνοχής», για να μην «πεταχτεί το καπάκι» της λαϊκής δυσαρέσκειας δηλαδή που βράζει.
Τέτοια είναι και τα μέτρα «στα όρια των δημοσιονομικών αντοχών» και «στα πλαίσια της ευρωπαϊκής πολιτικής» που λένε η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ: Την ώρα που η ληστεία των λαϊκών στρωμάτων θα συνεχίζεται κανονικά για να θωρακίζονται τα κέρδη των ομίλων, εκείνοι θα επιστρέφουν... 20ευρα, σαν αυτά του «power pass» που ανακοινώθηκαν την Πέμπτη.
Αποκαλυπτικά άλλωστε είναι και τα όσα κατέγραφε η απόφαση του Γιούρογκρουπ την περασμένη Δευτέρα προαναγγέλλοντας ακόμα μεγαλύτερο «ψαλίδισμα» ακόμα κι αυτών των ελάχιστων επιδομάτων. Σημείωνε ότι οι όποιες παρεμβάσεις των κρατών - μελών«θα πρέπει να είναι προσωρινές και να προσαρμόζονται (...) σε πιο ευάλωτους» - ανακυκλώνοντας δηλαδή τη φτώχεια με τους φτωχούς να πληρώνουν για τους εξαθλιωμένους - και κυρίως «να διατηρούν τα κίνητρα για την ενεργειακή μετάβαση», την πολιτική δηλαδή που... εγγυάται την ενεργειακή φτώχεια!
Το Γιούρογκρουπ ξεκαθάριζε άλλωστε πως και τα μέτρα αυτά θα πρέπει να είναι ανάλογα με τις διαφορετικές «δημοσιονομικές αντοχές» της κάθε χώρας, και φυσικά οι όποιες παρεμβάσεις να μην οδηγούν σε «παρεκκλίσεις» που επηρεάζουν τη βιωσιμότητα των κρατικών χρεών. Οπως μάλιστα γράφτηκε στον Τύπο ενόψει της συνεδρίασης του ΕΚΤ την ερχόμενη Πέμπτη, 21/7, ομάδα χωρών με επικεφαλής τη Γερμανία προωθεί για τον λόγο αυτόν την πρόταση για «ενεργειακό μνημόνιο».
Τίποτα δεν αλλάζει όμως για τον λαό και στο ενδεχόμενο όπως λέει η κυβέρνηση κι εύχεται ο ΣΥΡΙΖΑ - με τον φόβο της πλήρους διακοπής του ρωσικού φυσικού αερίου που κατά τη Γερμανία θα προκαλούσε μια «καρδιακή προσβολή» στη βιομηχανική καρδιά της ΕΕ - να βρεθεί κάποιος συμβιβασμός για τις μεγάλες αντιθέσεις στο εσωτερικό της ιμπεριαλιστικής ένωσης και να υπάρξει «ευρωπαϊκή απάντηση» με έναν ακόμα κύκλο «πακέτων διάσωσης» για τους επιχειρηματικούς ομίλους, και θωράκισης των κερδών τους από το κόστος της Ενέργειας. Και σε αυτό το ενδεχόμενο ο λαός θα κληθεί να πληρώσει από την άλλη τσέπη μέσα από τους προϋπολογισμούς τα διογκωμένα κρατικά χρέη, αλλά και με την παραπέρα προώθηση των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων.
Μέρα με τη μέρα επιβεβαιώνεται λοιπόν πως απάντηση στην ενεργειακή φτώχεια δίνουν μόνο οι προτάσεις πάλης του ΚΚΕ για το σχέδιο άμεσης αξιοποίησης εγχώριων πηγών καυσίμων, κόντρα στις δεσμεύσεις της ΕΕ, για κατάργηση των ειδικών φόρων κατανάλωσης και του Χρηματιστηρίου Ενέργειας, απόσυρση από τις κυρώσεις της ΕΕ προς τη Ρωσία, γενναία μείωση του πλαφόν στην τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος και του φυσικού αερίου, καμία διακοπή ρεύματος.
Μόνο μέσα από αυτήν την πάλη, που θα αμφισβητεί τα «ιερά και τα όσια» του σάπιου συστήματος, την Ενέργεια - εμπόρευμα, σε αγωνιστική συμπόρευση με το ΚΚΕ, οι εργαζόμενοι μπορούν να βαδίσουν στην πραγματική διέξοδο: Στην ανατροπή της σημερινής βαρβαρότητας του καπιταλισμού, που αποδεικνύει πια ότι μόνο χειρότερη μπορεί να κάνει τη ζωή της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας, την ίδια στιγμή που υπάρχουν οι δυνατότητες για να ζει πολύ καλύτερα.
Σήμερα, σοσιαλδημοκρατικά κόμματα ηγούνται ή συμμετέχουν σε 13 αστικές κυβερνήσεις στην ΕΕ: Σε Γερμανία, Ισπανία, Σουηδία, Πορτογαλία, Δανία, Φινλανδία και Μάλτα ως επικεφαλής των αστικών κυβερνήσεων και ως κυβερνητικοί εταίροι σε Ιταλία, Ρουμανία, Βέλγιο, Σλοβενία, Λουξεμβούργο και, τουλάχιστον μέχρι και την πρόσφατη υπερψήφιση πρότασης μομφής, στη Βουλγαρία. Αντίστοιχα, σε 14 από τα 30 κράτη - μέλη του ΝΑΤΟ, στον κυβερνητικό θώκο βρίσκονται κυβερνήσεις σοσιαλδημοκρατικής κατεύθυνσης ή με συμμετοχή σοσιαλδημοκρατικών δυνάμεων. Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι επικεφαλής του ευρωατλαντικού στρατοπέδου βρίσκονται οι ΗΠΑ, με το σύνολο των σοσιαλδημοκρατικών δυνάμεων ανά τον κόσμο να ανταγωνίζονται πριν από την εκλογή του Προέδρου Μπάιντεν για το ποιος θα καλλιεργήσει τις περισσότερες απατηλές προσδοκίες στους λαούς (...)
Στη σύνοδο των ηγετών του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος, στα τέλη του φετινού Ιούνη, περίσσεψαν οι εκκλήσεις για σταμάτημα του πολέμου και για την ανάγκη να τερματιστεί η ρωσική εισβολή, για διπλωματικές πρωτοβουλίες για την κατάπαυση του πυρός, για ανάσχεση των επιπτώσεων της κρίσης και των κυρώσεων στους λαούς της Ευρώπης και άλλα τέτοια εύηχα. Λίγες μόλις μέρες αργότερα, όσοι από τους συμμετέχοντες ηγούνται αστικών κυβερνήσεων σε κράτη - μέλη του ΝΑΤΟ συμμετείχαν στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ. Εκεί, έβαλαν φαρδιά - πλατιά την υπογραφή τους στην επικαιροποίηση του επικίνδυνου για τους λαούς ΝΑΤΟικού δόγματος και την ισχυροποίηση της επιθετικής Στρατηγικής «ΝΑΤΟ 2030», σύμφωνα με την οποία δεκαπλασιάζονται οι ΝΑΤΟικές στρατιωτικές δυνάμεις ταχείας επέμβασης, ξεπερνώντας τα 300.000 μέλη, με επίκεντρο την Ανατολική Ευρώπη, και προωθείται η επέκταση της δράσης του ΝΑΤΟ σε όλη την υδρόγειο, με το βλέμμα στραμμένο κυρίως στην περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού, στο πλαίσιο του ανταγωνισμού ΗΠΑ - Κίνας για την πρωτοκαθεδρία στο ιμπεριαλιστικό σύστημα.
Πρόκειται για ξεδιάντροπη υποκρισία των σοσιαλδημοκρατικών δυνάμεων, που μιλάνε για την ειρήνη την ώρα που φροντίζουν να μη σβήσει η φωτιά του ιμπεριαλιστικού πολέμου.
Κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει, άλλωστε, ότι οι δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας πρωτοστάτησαν και όλα τα προηγούμενα χρόνια στη συσσώρευση του εύφλεκτου υλικού που τελικά οδήγησε στο ξέσπασμα της ιμπεριαλιστικής πολεμικής σύγκρουσης στην Ουκρανία. Ηταν και είναι οι δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας αυτές που, είτε από κυβερνητικούς θώκους είτε στο πλαίσιο των διαφόρων οργάνων του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, πρωταγωνιστούν την τελευταία δεκαετία στους ανταγωνισμούς και τις επεμβάσεις για το μοίρασμα αγορών και σφαιρών επιρροής:
-- Σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις πρωταγωνιστούσαν όλα τα προηγούμενα χρόνια στη μεθόδευση και προώθηση της οικονομικής, πολιτικής και στρατιωτικής περικύκλωσης της Ρωσίας, επεμβαίνοντας, μεταφέροντας ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις και εγκαθιστώντας βάσεις και σύγχρονα όπλα γύρω από τη Ρωσία (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπήρχαν και σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις που ήταν πιο διστακτικές στην προώθηση αυτών των σχεδιασμών).
-- Πολλές ήταν οι κυβερνήσεις σοσιαλδημοκρατικής κατεύθυνσης που υπερψήφισαν τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ με την ενσωμάτωση στις τάξεις του χωρών της Ανατολικής Ευρώπης και πρώην Σοβιετικών Δημοκρατιών, μετά τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας, παρότι αυτό υποτίθεται ότι αποτελούσε τον λόγο ύπαρξής του (σύμφωνα τουλάχιστον με τα όσα διακήρυτταν οι αστικές δυνάμεις στα πρώτα χρόνια από την ίδρυση του ΝΑΤΟ).
-- Νυν, πρώην και επίδοξες κυβερνητικές δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας στις διάφορες χώρες της Ευρώπης στήριξαν και στηρίζουν τη διεξαγωγή στρατιωτικών ασκήσεων και γυμνασίων που προωθούν και προετοιμάζουν τα πολεμικά σχέδια του ευρωατλαντικού ιμπεριαλιστικού στρατοπέδου στη Βόρεια Θάλασσα, στην Ανατολική Ευρώπη, στη Μαύρη Θάλασσα, στη Βαλτική με μέτωπο απέναντι στη Ρωσία.
-- Σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις σε ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ υποστήριξαν και οργάνωσαν μαζί με ισχυρά τμήματα της ουκρανικής αστικής τάξης την «πορτοκαλί επανάσταση» το 2004 και το αιματηρό πραξικόπημα του 2014, αξιοποιώντας και στηρίζοντας ακροδεξιές φασιστικές δυνάμεις με στόχο την εγκαθίδρυση φιλικού σε αυτές καθεστώτος και πανηγύριζαν για την αποκαθήλωση σοβιετικών μνημείων και συμβόλων.
Αλλωστε, την ίδια πολιτική υπηρετούν με συνέπεια οι δυνάμεις της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας στις διάφορες χώρες και όλους αυτούς τους μήνες που διαρκεί η πολεμική σύγκρουση στην Ουκρανία (...)
Ο κατάλογος των παραδειγμάτων που θα μπορούσαν να αναφερθούν είναι ατελείωτος. Ας αρκεστούμε σε κάποια από αυτά:
Ο Λένιν από την αρχή του πολέμου είχε διακρίνει ότι η συσσώρευση τέτοιων αντιθέσεων είναι πιθανό να πυροδοτήσει συνθήκες επαναστατικής αναταραχής. Τον Ιούνη του 1915 γράφει: «Η πολιτική κρίση είναι πραγματικότητα: Καμιά κυβέρνηση δεν είναι σίγουρη για την επαύριο (...) Ολες οι κυβερνήσεις ζουν πάνω σε ένα ηφαίστειο, όλες κάνουν οι ίδιες έκκληση στην αυτενέργεια και τον ηρωισμό των μαζών. Ολόκληρο το πολιτικό καθεστώς της Ευρώπης έχει κλονιστεί και κανένας ασφαλώς δε θ' αρνηθεί ότι μπήκαμε (...) σε εποχή μεγάλων πολιτικών κλονισμών».
Στη Ρωσία ο πόλεμος επέφερε τεράστιους τέτοιους κλονισμούς. Αλλωστε η Τσαρική Αυτοκρατορία ήδη βάδιζε σε ένα πολύ ασταθές έδαφος από τις αρχές του αιώνα, γεγονός που την καθιστούσε ιδιαίτερα ευάλωτη στους τριγμούς του μεγάλου πολέμου (...)
Μετά τα γεγονότα του Ιούλη η αντεπανάσταση αποθρασύνεται όλο και περισσότερο, σχεδιάζοντας να δώσει τελειωτικό χτύπημα στην επανάσταση.
Τον Αύγουστο εκδηλώνεται απόπειρα αντεπαναστατικού πραξικοπήματος από τον στρατηγό Λ. Κορνίλοφ. Ο κίνδυνος που απειλούσε την επανάσταση ξεσήκωσε τις λαϊκές μάζες, επικεφαλής των οποίων μπήκε το Μπολσεβίκικο Κόμμα, που κάλεσε τον λαό να πάρει στα χέρια του την υπόθεση της υπεράσπισης της επανάστασης. Οι μπολσεβίκοι κατόρθωσαν όχι μόνο να δώσουν παλλαϊκή έκταση στον αγώνα κατά του Κορνίλοφ αλλά και να ξεσκεπάσουν ολόπλευρα τον Κέρενσκι σαν καλυμμένο κορνιλοφικό, που εξέφραζε την ίδια αντεπαναστατική πολιτική με άλλα μέσα.
Ο Λένιν συνειδητοποίησε γρήγορα ότι το πραξικόπημα του Κορνίλοφ άλλαξε απότομα τη ροή των γεγονότων. Για ν' αποφύγει λαθεμένες κινήσεις και να εξασφαλίσει τον σωστό προσανατολισμό γράφει σε επιστολή του προς την ΚΕ: «Εμείς ακόμη και τώρα δεν πρέπει να υποστηρίζουμε την κυβέρνηση Κέρενσκι. Αυτό είναι έλλειψη αρχών. Θα μας ρωτήσουν: Δε θα πολεμήσουμε λοιπόν ενάντια στον Κορνίλοφ; Και βέβαια θα πολεμήσουμε! Αυτό όμως δεν είναι το ίδιο πράγμα (...) Θα πολεμήσουμε, πολεμάμε ήδη ενάντια στον Κορνίλοφ, όπως πολεμάνε και τα στρατεύματα του Κέρενσκι, δεν υποστηρίζουμε όμως τον Κέρενσκι, μα ξεσκεπάζουμε την αδυναμία του».
Ο Λένιν θεωρούσε κρίσιμο ζήτημα την ξεκάθαρη γραμμή απέναντι στους εσέρους και μενσεβίκους στην πάλη ενάντια στο πραξικόπημα. Να μην καλλιεργούνται θολές αυταπάτες, να μην μπερδεύονται οι μάζες από το γεγονός ότι και τα στρατεύματα του Κέρενσκι πολεμούσαν ενάντια στους κορνιλοφικούς, αφού πρώτα βέβαια η Προσωρινή Κυβέρνηση τους είχε στρώσει τον δρόμο.
Απέναντι σε πληροφορίες που διέδιδαν οι εσέροι και οι μενσεβίκοι ότι οι μπολσεβίκοι στη Μόσχα είχαν προσχωρήσει σε πολιτική συνεργασία μαζί τους για τη «σωτηρία της Προσωρινής Κυβέρνησης», ο Λένιν απαντάει αποφασιστικά: «Οι φήμες που διαδίδουν οι αμυνίτες, δηλαδή οι μενσεβίκοι και οι εσέροι, είναι ολοφάνερα ανόητες. Πραγματικά αντεπαναστατική είναι ίσα ίσα η Προσωρινή Κυβέρνηση, που οι αμυνίτες θέλουν δήθεν να την υπερασπίσουν (...) Οι εργάτες μας, οι στρατιώτες μας θα πολεμήσουν ενάντια στα αντεπαναστατικά στρατεύματα, αν αυτά αρχίσουν τώρα επίθεση κατά της Προσωρινής Κυβέρνησης, όχι για να υπερασπίσουν την κυβέρνηση αυτή, αλλά για να υπερασπίσουν αυτοτελώς την επανάσταση».
Υπενθυμίζει μάλιστα ότι υπάρχει σαφής απόφαση του 6ου Συνεδρίου που μόλις είχε πραγματοποιηθεί, με την οποία αποκλειόταν κάθε τέτοιου είδους πολιτική συνεργασία και ότι εφόσον υπήρχαν μπολσεβίκοι που είχαν παραβιάσει τις αποφάσεις του Συνεδρίου «οι μπολσεβίκοι αυτοί θα διαγράφονταν, φυσικά, αμέσως - και δικαιολογημένα - από το Κόμμα».
Ο Λένιν αντιμετωπίζει με μεγάλη σοβαρότητα το θέμα, καθώς βλέπει ότι με τη νέα τροπή των γεγονότων ανοίγεται πιθανόν ο δρόμος της ανοιχτής πάλης.
Δημήτρης Κουτσούμπας: Για την Ελληνοαμερικανική Συμφωνία
Μάκης Παπαδόπουλος: Οι «πράσινοι» υποστηρικτές του πολέμου και της ενεργειακής φτώχειας
Ελισαίος Βαγενάς: Αλήθειες και ψέματα για τις αιτίες και τα προσχήματα του πολέμου στην Ουκρανία
Δημήτρης Κοιλάκος: Ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία και ιμπεριαλιστικός πόλεμος στην Ουκρανία
Κωστής Μπορμπότης: «Πόλεμος - Ο μεγάλος σκηνοθέτης της επανάστασης»
Αναστάσης Γκίκας: Ιμπεριαλιστικός πόλεμος στη Μικρά Ασία και αμφισβήτηση της αστικής εξουσίας, 1919 - 1922
Heinz Ahlreip: Η Συμβουλιακή Δημοκρατία του Μονάχου
Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο, οι ρωσικές δυνάμεις κλιμακώνουν τις επιχειρήσεις, με επόμενο στόχο την κατάληψη ολόκληρου του Ντονμπάς, ενώ το Κίεβο επιχειρεί να αξιοποιήσει νέους εξοπλισμούς, όπως τα αμερικανικά συστήματα πολλαπλών εκτοξευτών πυραύλων HIMARS, για να χτυπήσει βαθιά στις περιοχές που ελέγχουν οι ρωσικές δυνάμεις στην Ουκρανία, ζητώντας μάλιστα από τις ΗΠΑ πυραύλους με ακόμα μεγαλύτερο βεληνεκές.
Οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν την περασμένη βδομάδα αποστολή νέας στρατιωτικής βοήθειας στο Κίεβο, ύψους 400 εκατ. δολαρίων.
Σε αυτήν περιλαμβάνονται 4 επιπλέον συστήματα πολλαπλών εκτοξευτήρων ρουκετών HIMARS - το Πεντάγωνο αναφέρει ότι ήδη έχουν παραδοθεί στην Ουκρανία άλλα 8 τέτοια συστήματα - και 1.000 οβίδες υψηλής ακρίβειας των 155 χιλιοστών.
Με το νέο αυτό πακέτο της Ουάσιγκτον, η συνολική στρατιωτική βοήθεια των ΗΠΑ έφτασε τα 6,9 δισ. δολάρια.
Παράλληλα, στη Βρετανία, σε βάση κοντά στο Μάντσεστερ έχει ήδη ξεκινήσει η εκπαίδευση 500 Ουκρανών στρατιωτών - σύμφωνα με στοιχεία της εφημερίδας «Daily Mail» - ως μέρος του βρετανικού προγράμματος που προβλέπει την εκπαίδευση 10.000 στρατιωτών κάθε 120 μέρες. Τη βάση και τους εκπαιδευόμενους επισκέφτηκε ο Βρετανός υπουργός Αμυνας Μπ. Γουάλας.
Την ίδια ώρα το Κίεβο, που έχει καταγράψει σημαντικές εδαφικές απώλειες στη νότια και ανατολική Ουκρανία, χρησιμοποιεί ήδη τα παραπάνω προηγμένα αμερικανικά συστήματα, επιχειρώντας να επιφέρει πλήγματα στα μετόπισθεν, στις περιοχές που ελέγχονται από τον ρωσικό στρατό και σε αποθήκες οπλισμού και εφοδιασμού. Εκπρόσωποι των ρωσικών και φιλορωσικών δυνάμεων ανέφεραν τις προηγούμενες μέρες ότι περιοχές ελεγχόμενες από αυτές, όπως η περιφέρεια της Χερσώνας στα νότια και η πόλη Λουγκάνσκ, υπέστησαν επανειλημμένα πλήγματα από συστήματα HIMARS.
Η ουκρανική κυβέρνηση μάλιστα απαιτεί από τις ΗΠΑ να την προμηθεύσουν με πυραύλους ακόμα μεγαλύτερου δραστικού βεληνεκούς για τα εν λόγω συστήματα, όπως δήλωσε ο Φ. Βενισλάφσκι, μέλος της Επιτροπής Αμυντικών Υποθέσεων του ουκρανικού κοινοβουλίου. Μέχρι σήμερα ο ουκρανικός στρατός έχει παραλάβει από τις ΗΠΑ πυραύλους με βεληνεκές 70 χιλιομέτρων, όμως ο αμερικανικός στρατός έχει στο οπλοστάσιό του πυραύλους ικανούς να πλήξουν στόχους σε απόσταση 300 χιλιομέτρων και παραπάνω, με μεγάλη ακρίβεια. Οι ΗΠΑ για την ώρα δηλώνουν ότι δίνουν στο Κίεβο πυραύλους με πιο περιορισμένο βεληνεκές, υποστηρίζοντας πως «δεν δίνουμε στην Ουκρανία τα μέσα για να προχωρά σε πλήγματα πέραν των συνόρων της», δηλαδή σε ρωσικά εδάφη.
Η Ρωσία πάντως καταγγέλλει ήδη ότι η στήριξη του Κιέβου με τα συστήματα HIMARS, όπως και η εκπαίδευση Ουκρανών στρατιωτικών σε ΝΑΤΟικές βάσεις, αποτελούν μέρος του «υβριδικού πολέμου» που έχουν εξαπολύσει οι χώρες του ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσίας και προειδοποιεί για επικίνδυνη κλιμάκωση.
Η Μαρία Ζαχάροβα, εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, κατήγγειλε ότι εκτός από την αποστολή των HIMARS στην Ουκρανία οι ΗΠΑ παρέχουν στο Κίεβο δεδομένα πληροφοριών και ότι έστειλαν «μυστικά εκπαιδευτές» στην Ουκρανία προκειμένου να βοηθήσουν τις δυνάμεις της να μάθουν να χρησιμοποιούν τα νέα όπλα, με αποτέλεσμα το Κίεβο να βάλλει εναντίον πολιτικών στόχων στις υπό ρωσικό έλεγχο περιοχές. Η Ζαχάροβα επέκρινε επίσης την απόφαση της Βρετανίας να εκπαιδεύσει μαζικά στο έδαφός της Ουκρανούς στρατιωτικούς.
Σε αυτό το πλαίσιο, κατηγόρησε τη Δύση για «υβριδική αντιπαράθεση» με τη Ρωσία, «η οποία πλησιάζει επικίνδυνα σε μια ανοιχτή στρατιωτική αντιπαράθεση με τη χώρα μας». Αυτό θα σήμαινε «μια ένοπλη σύγκρουση ανάμεσα σε πυρηνικές δυνάμεις. Προφανώς μια τέτοια σύγκρουση θα περιλάμβανε έναν κίνδυνο πυρηνικής κλιμάκωσης»...
Τη σύνδεση των διαφόρων μετώπων των ιμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων με τους κινδύνους γενίκευσης της σύγκρουσης, και από αυτήν τη σκοπιά, αποτύπωσαν και οι συνεχόμενες καταγγελίες των ΗΠΑ για την αυξανόμενη συνεργασία Ρωσίας - Ιράν και η συσχέτιση αυτής της «απειλής» με τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Ο σύμβουλος εθνικής ασφάλειας στον Λευκό Οίκο, Τζ. Σάλιβαν, υποστήριξε την περασμένη Δευτέρα ότι «η ιρανική κυβέρνηση ετοιμάζεται να παραδώσει στη Ρωσία εκατοντάδες μη επανδρωμένα αεροσκάφη (UAVs), στα οποία συμπεριλαμβάνονται και οπλισμένα», «σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα». Κατήγγειλε επίσης ότι «το Ιράν ετοιμάζεται να εκπαιδεύσει τις ρωσικές δυνάμεις στον χειρισμό αυτών των UAVs».
Μία μέρα μετά, και πάλι ο Σάλιβαν δήλωσε ότι οι προσπάθειες του Ρώσου Προέδρου Βλ. Πούτιν να εμβαθύνει τους δεσμούς της χώρας του με το Ιράν εν μέσω πολέμου στην Ουκρανία συνιστούν «σημαντική απειλή».
Καθόλου τυχαία, οι συνεχόμενες δηλώσεις Σάλιβαν πραγματοποιήθηκαν παραμονές τις περιοδείας Μπάιντεν σε Ισραήλ και Σαουδική Αραβία, αλλά και μια βδομάδα πριν την επίσκεψη Πούτιν στο Ιράν (βλ. και σελ. 30 - 31).
Από την πλευρά του Ιράν, ο ΥΠΕΞ Χ. Αμίρ-Αμπντολαχιάν επιβεβαίωσε την πολύμορφη συνεργασία με τη Ρωσία, «και στο πεδίο της άμυνας», προσθέτοντας ωστόσο ότι «δεν βοηθάμε καμία πλευρά της σύγκρουσης στην Ουκρανία». Ο δε Ντμ. Πεσκόφ, εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, αρνήθηκε να σχολιάσει τις δηλώσεις του Σάλιβαν.
Και ενώ στο επίκεντρο των ρωσικών στρατιωτικών επιχειρήσεων στην Ουκρανία βρίσκεται πλέον η περιοχή του Ντονέτσκ, μετά την ολοκλήρωση της κατάληψης της περιοχής του Λουγκάνσκ, η Μόσχα επιχειρεί να προωθήσει διαδικασίες ενσωμάτωσης των ουκρανικών περιοχών που ελέγχει.
Σ' αυτό το πλαίσιο, ο Πούτιν υπέγραψε την περασμένη Δευτέρα διάταγμα που επεκτείνει την απλοποιημένη διαδικασία για απόδοση ρωσικής υπηκοότητας σε όλους τους πολίτες της Ουκρανίας που θα υποβάλουν σχετική αίτηση. Μέχρι τώρα η απλοποιημένη διαδικασία ήταν σε ισχύ μόνο για τους κατοίκους του Ντονμπάς και γι' αυτούς στις περιοχές Χερσώνα και Ζαπορίζια, που ελέγχονται από τον ρωσικό στρατό.
Χαρακτηριστικά, οι φιλορωσικές αρχές της Χερσώνας ανακοίνωσαν την Τρίτη ότι πάνω από 10.000 κάτοικοι της περιοχής έχουν παραλάβει ρωσικά διαβατήρια τον τελευταίο μήνα, από όταν ξεκίνησε εκεί η συγκεκριμένη διαδικασία.
Παράλληλα, ο ηγέτης της φιλορωσικής διοίκησης στην περιφέρεια της Ζαπορίζια (το 70% της έκτασης της οποίας ελέγχεται από τις ρωσικές δυνάμεις - αλλά όχι η ομώνυμη πρωτεύουσα) ανακοίνωσε ότι ένα δημοψήφισμα για ένταξη στη Ρωσία είναι πιθανό να πραγματοποιηθεί το φθινόπωρο. Πρόσθεσε δε ότι μέσα στις επόμενες μέρες θα αποφασιστεί η διαδικασία για τη διεξαγωγή του. Αντίστοιχες δηλώσεις έχουν γίνει το προηγούμενο διάστημα και από τις φιλορωσικές αρχές στη Χερσώνα, όπως και στο τμήμα της περιφέρειας Χαρκόβου που ελέγχεται από τον ρωσικό στρατό, καθώς και από τις φιλορωσικές ηγεσίες του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ.
Ο δε Α. Ρουντένκο, αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, δήλωσε την Πέμπτη ότι μια μελλοντική συμφωνία «θα πρέπει να καθορίζει το καθεστώς της Ουκρανίας ως χώρας ουδέτερης, αδέσμευτης και χωρίς πυρηνικά, η οποία θα πρέπει να αναγνωρίσει τις υπάρχουσες εδαφικές πραγματικότητες, ανάμεσα σ' αυτές και το υφιστάμενο καθεστώς της Κριμαίας και των Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ».
Από την πλευρά της Ουκρανίας, ο ΥΠΕΞ Ντμ. Κουλέμπα απέκλεισε ξανά το ενδεχόμενο εκχώρησης εδαφών στη Ρωσία στο πλαίσιο οποιασδήποτε «ειρηνευτικής» συμφωνίας, επαναλαμβάνοντας τη θέση του Κιέβου ότι «ο στόχος της Ουκρανίας σε αυτόν τον πόλεμο (...) είναι να απελευθερώσει τα εδάφη μας, να αποκαταστήσει την εδαφική μας ακεραιότητα και την πλήρη κυριαρχία στην ανατολική και νότια Ουκρανία».
Σε μια παράλληλη εξέλιξη, σε αντίθεση με προηγούμενες τοποθετήσεις του Βερολίνου, που μαζί με την πολεμική στήριξη του Κιέβου τασσόταν υπέρ μιας «επιστροφής στις διαπραγματεύσεις», η Γερμανίδα ΥΠΕΞ Αναλένα Μπέρμποκ ανέφερε σε δηλώσεις της στο γερμανικό περιοδικό «Stern» ότι δεν μπορείς να διαπραγματευτείς «με κάποιον που δεν είναι καν διατεθειμένος να συμφωνήσει με τη Διεθνή Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού για να αφεθούν οι άμαχοι να φύγουν», ενώ χαρακτήρισε «αφελή, ενοχλητική και αλαζονική» μια ανοιχτή επιστολή που υπέγραψαν αρκετές προσωπικότητες στη Γερμανία, ζητώντας να κηρυχθεί άμεσα κατάπαυση του πυρός και να ξεκινήσουν «ειρηνευτικές» διαπραγματεύσεις.
Σε ένα τέτοιο φόντο εντείνονται διεργασίες και αντιθέσεις και εντός της ΕΕ αναφορικά με τη συνέχιση των κυρώσεων κατά της Ρωσίας, υπό το βάρος των «ανησυχιών» για το ενδεχόμενο πλήρους διακοπής της ροής ρωσικού φυσικού αερίου προς την Ευρώπη και μετά την ολοκλήρωση των 10ήμερων εργασιών συντήρησης του αγωγού «Nord Stream 1».
Την Παρασκευή η Κομισιόν ενέκρινε πρόταση για νέα δέσμη μέτρων «συντήρησης και ευθυγράμμισης», για την «ενίσχυση της αποτελεσματικότητας» των προηγούμενων 6 πακέτων κυρώσεων κατά της Ρωσίας και την ευθυγράμμιση με τις κυρώσεις που αποφάσισε η πρόσφατη Σύνοδος Κορυφής του G7.
Η πρόταση της Κομισιόν (η οποία τώρα θα γίνει αντικείμενο παζαρέματος μεταξύ των κρατών - μελών προκειμένου να εγκριθεί) εισάγει απαγόρευση εισαγωγής ρωσικού χρυσού, ενώ ενισχύει τους ελέγχους εξαγωγών διπλής χρήσης (δηλαδή πολιτικής και στρατιωτικής χρήσης) και προηγμένης τεχνολογίας.
Παράλληλα, «επαναλαμβάνει ότι οι κυρώσεις της ΕΕ δεν στοχεύουν με κανέναν τρόπο το εμπόριο γεωργικών προϊόντων μεταξύ τρίτων χωρών και της Ρωσίας». Δημοσίευμα του «Reuters», επικαλούμενο πηγές στην ΕΕ, ανέφερε ότι σχεδιάζονται μια σειρά αλλαγές οι οποίες θα αμβλύνουν ορισμένες κυρώσεις που έχουν επιβληθεί κατά της Μόσχας και επηρεάζουν τις εξαγωγές του γεωργικού τομέα.
Τις προηγούμενες μέρες, εξάλλου, συνεχίστηκαν τα παζάρια γύρω από τα θέματα των εξαγωγών ουκρανικών σιτηρών από το λιμάνι της Οδησσού - με πραγματοποίηση τετραμερούς συνάντησης στην Κωνσταντινούπολη την Τετάρτη, με τη συμμετοχή Ρωσίας, Ουκρανίας, Τουρκίας και ΟΗΕ - καθώς και για το ζήτημα του αποκλεισμού του ρωσικού θύλακα του Καλίνινγκραντ από τη Λιθουανία, θέμα για το οποίο η Κομισιόν εξέδωσε «διευκρινιστική οδηγία». Και για τα δύο ζητήματα έγιναν μια σειρά τοποθετήσεις από όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές, με αναγνώριση «θετικών βημάτων» αλλά και επισημάνσεις ότι ακόμα «μένει να απαντηθούν ερωτήματα» και «να γίνει πολλή δουλειά», επιβεβαιώνοντας τον σύνθετο χαρακτήρα των παζαριών και για επιμέρους πλευρές της αντιπαράθεσης.
Με φόντο την προσπάθεια επιτάχυνσης της «ευρωατλαντικής ολοκλήρωσης», δυναμώνουν διεργασίες και αντιθέσεις σε όλες τις χώρες
Η σχέση Ρωσίας - Σερβίας είναι σοβαρό «αγκάθι» στα σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ (φωτ. από παλιότερη επίσκεψη του Βούτσιτς στη Μόσχα) |
Την Παρασκευή ο επικεφαλής της ευρωενωσιακής διπλωματίας, Ζ. Μπορέλ, από την πρωτεύουσα του Μαυροβουνίου μίλησε για το «άνευ προηγουμένου γεωπολιτικό πλαίσιο» και την «άνευ προηγουμένου γεωπολιτική κρίση» μέσα στα οποία η ΕΕ ιεραρχεί τη διεύρυνσή της στα Βαλκάνια.
Το Μαυροβούνιο δεν έχει ενταχθεί ακόμα στην ΕΕ, ωστόσο ο Μπορέλ το χαρακτήρισε «έναν από τους πιο έμπιστους εταίρους μας», που «αξίζει την ισχυρή εκτίμηση της ΕΕ».
Παρατήρησε δε ότι «τα τελευταία 10 χρόνια έχει διαρκώς ευθυγραμμιστεί 100% με τις θέσεις και αποφάσεις μας στην εξωτερική πολιτική και στην πολιτική ασφαλείας, μεταξύ άλλων με διακριτή αφοσίωση στα περιοριστικά μέτρα που αποφασίσαμε μετά την απρόκλητη και αδικαιολόγητη επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία», καταλήγοντας στην επισήμανση ότι «αυτό έχει ένα κόστος και ένα τίμημα».
Οι επισημάνσεις Μπορέλ από την Ποντγκόριτσα έγιναν λίγο μετά την παρέμβαση της προέδρου της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν στη Βουλή της Βόρειας Μακεδονίας, όπου κάλεσε σε έγκριση της πρότασης της ΕΕ για μια συμφωνία «συμβιβασμού» Σκοπίων - Σόφιας, με στόχο την άρση του βουλγαρικού βέτο και την επίσημη έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων για τη Βόρεια Μακεδονία (αλλά και την Αλβανία, καθώς οι δύο διαδικασίες είναι συνδεδεμένες). Η φον ντερ Λάιεν παρουσίασε την ένταξη στην ΕΕ ως «σωστή για την ειρήνη» και μεταξύ άλλων υποσχέθηκε άμεση ροή νέων επενδύσεων μόλις δοθεί το «σήμα» για τα σχετικά παζάρια.
Μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές δεν είχε γίνει γνωστό το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας στη Βουλή, άσχετα όμως από την αναμενόμενη έγκριση της πρότασης (υποστηρίζεται από το κυβερνών Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα και τα αλβανικά κόμματα) η απαιτούμενη συνταγματική αναθεώρηση (για την αναγνώριση βουλγαρικής μειονότητας κ.ά.) απαιτεί αυξημένη κοινοβουλευτική πλειοψηφία και δεν είναι απλή υπόθεση.
Το μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης, VMRO, καταγγέλλει τη συγκεκριμένη πρόταση ως «σχέδιο βουλγαροποίησης» της χώρας και πρωτοστατεί σε καθημερινές αντικυβερνητικές διαδηλώσεις.
Την ίδια στιγμή, στη Βουλγαρία μπορεί πριν κάποιες βδομάδες η συγκεκριμένη πρόταση να εγκρίθηκε ως βάση συνομιλιών μαζί με την άρση του βέτο, αλλά η πιθανή νέα προσφυγή σε πρόωρες εκλογές μεγαλώνει την αβεβαιότητα τόσο για το μέλλον των παζαριών με τα Σκόπια, όσο και γενικότερα για τη διατήρηση του ίδιου βαθμού «ευθυγράμμισης» που επέδειξε η προηγούμενη κυβέρνηση στην αντιπαράθεση της Δύσης με τη Ρωσία.
Οι «ισορροπίες» μεταξύ των εταίρων του τελευταίου κυβερνητικού συνασπισμού έχουν δυσκολέψει, όπως έδειξε και η αδυναμία του κόμματος «Συνεχίζουμε την αλλαγή», του έως τώρα πρωθυπουργού Κ. Πετκόφ, ακόμα και να καταθέσει πρόταση για νέο κυβερνητικό σχήμα.
Την ίδια στιγμή, πάντως, είναι ενδεικτικό ότι η βουλγαρική Βουλή μέσα στη βδομάδα επικύρωσε με πολύ μεγάλη πλειοψηφία το πρωτόκολλο ένταξης Σουηδίας και Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, σε μία ακόμα ένδειξη για τον βαθμό συμπαράταξης του μεγαλύτερου μέρους της αστικής τάξης της χώρας με τη Δύση, παρά τη μακρόχρονη διατήρηση σημαντικών δεσμών με τη Ρωσία.
Ολα αυτά ενώ την Τετάρτη ο Αλβανός πρωθυπουργός Εντι Ράμα βρέθηκε στην έδρα του ΝΑΤΟ για να συζητήσει με τον επικεφαλής του, Γ. Στόλτενμπεργκ, την προθυμία της κυβέρνησής του να φιλοξενήσει νέες ΝΑΤΟικές υποδομές στη χώρα.
«Εκτιμώ τη διάθεσή σας να μας δώσετε κάποιο χρόνο για να σας παρουσιάσουμε τον στόχο μας να προστεθεί κι άλλη σημαντική αξία στις υποδομές και την επιμελητεία της συμμαχίας μας, προσφέροντας πρόσβαση για το ΝΑΤΟ σε μία ναυτική βάση υψηλών προδιαγραφών, ένα μέρος που θα μπορούμε όχι μόνο να αναπτύξουμε αλλά και να κατασκευάσουμε», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Θυμίζουμε ότι ο Ράμα είχε αναγγείλει τη συγκεκριμένη συνάντηση στις Βρυξέλλες, με θέμα «την πρότασή μας (...) για την εγκατάσταση ναυτικής βάσης του ΝΑΤΟ στο νέο λιμάνι του Δυρραχίου». Πρόκειται για περιοχή που στόχος είναι να φιλοξενήσει ένα από τα σημαντικότερα εμπορικά και βιομηχανικά λιμάνια της χώρας, δυτικά της αλβανικής πρωτεύουσας, ενώ η βάση που σχεδιάζεται εκεί ήδη περιγράφεται ως «Σούδα της Αδριατικής».
Τον Μάη ο Ράμα είχε αναφερθεί και στη ναυτική βάση στο Πασαλιμάν ( 180 χλμ. νότια των Τιράνων), μιλώντας και τότε για «αυτές τις επικίνδυνες εποχές», που τον κάνουν να πιστεύει «ότι πρέπει να εξεταστεί το να έχει το ΝΑΤΟ μια ναυτική βάση στην Αλβανία».
Ο Αλβανός πρωθυπουργός αναφέρθηκε επίσης για δεύτερη φορά σε σύντομο χρονικό διάστημα στην επιμονή που πρέπει να δείξει το ΝΑΤΟ για «συνεχή συζήτηση» με τη Σερβία. Σύμφωνα με σχετικά αλβανικά ρεπορτάζ, ο Ράμα, σχολιάζοντας τη νέα στρατηγική που το ΝΑΤΟ καλείται να ακολουθήσει στα Βαλκάνια, όπως συζητήθηκε και στη Σύνοδο της Μαδρίτης, χαρακτήρισε «κρίσιμη τη διατήρηση μιας συνεχούς συζήτησης με όλες τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων, μαζί και τη Σερβία, που δεν είναι μέλος της συμμαχίας μας αλλά παραμένει τμήμα της περιοχής». Θυμίζουμε ότι στα μέσα Ιούνη ο Ράμα είχε κρίνει σκόπιμο να σχολιάσει την «πολύ διαφορετική θέση» στην οποία βρίσκεται η Σερβία «λόγω της Ιστορίας της, λόγω των ειδικών δεσμών της με τη Ρωσία». Πρόσθετε δε ότι «μερικές φορές πρέπει να είμαστε υπομονετικοί με τους άλλους και να καταλάβουμε τι συμβαίνει, διαφορετικά δεν μπορούμε να κρατήσουμε αυτήν την κοινότητα ενωμένη για υψηλότερους και καλύτερους στόχους».
Την ίδια στιγμή, βέβαια, ο Ράμα δεν παρέλειψε από την έδρα του ΝΑΤΟ να υποστηρίξει την «ανάγκη να περιληφθεί το Κόσοβο στον Συνεταιρισμό για την Ειρήνη» (ΝΑΤΟικός προθάλαμος), «παρότι υπάρχουν κάποιοι περιορισμοί από ορισμένους φίλους».
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, η Σερβία διαμηνύει ακόμα ότι «πρέπει να συνεχίσουμε την ευρωπαϊκή μας πορεία», αλλά και «να διατηρήσουμε τις σχέσεις μας με τη Ρωσία, την Κίνα και άλλα έθνη. Αυτή η πολιτική επιβίωσε στους πιο δύσκολους καιρούς. Πόσο ακόμα; Θα το δούμε. Αλλά αφορά το συμφέρον του κράτους μας», όπως δήλωσε μεσοβδόμαδα ο Πρόεδρος της χώρας Αλ. Βούτσιτς.
Την ίδια στιγμή, αναδεικνύοντας την αντίφαση αυτής της στάσης, ανέφερε ότι «η σύγκρουση στην Ουκρανία είναι ένας παγκόσμιος πόλεμος, όπου η Δύση πολεμά τη Ρωσία μέσω των Ουκρανών στρατιωτών»...
Σημειωτέον, στα τέλη της περασμένης βδομάδας ξεκίνησαν και στη Σερβία διαβουλεύσεις για τον σχηματισμό της επόμενης κυβέρνησης, μετά την επίσημη οριστικοποίηση της σύνθεσης της νέας Βουλής. Στο νέο Σώμα συμμετέχουν και τα κόμματα «Nada», «Dveri» και «Zavetnici», που προβάλλουν ακόμα πιο έντονα την ενίσχυση της συνεργασίας με τη Ρωσία. Την άνοιξη, σχολιάζοντας τα αποτελέσματα, ο Βούτσιτς είχε πει ότι «η επιρροή της ουκρανικής κρίσης στα εκλογικά αποτελέσματα ήταν τεράστια».
Ολα αυτά ενώ νέα δημοσκόπηση εμφανίζει μόλις ένα 35% των Σέρβων να τάσσονται υπέρ της ένταξης στην ΕΕ και ένα 44% να τάσσονται κατά.
Πάντως, στις αρχές του μήνα το Ευρωκοινοβούλιο απέρριψε προτάσεις για διακοπή των ενταξιακών συνομιλιών με το Βελιγράδι, επειδή εξακολουθεί να μην υιοθετεί τις ευρωατλαντικές κυρώσεις κατά της Μόσχας.
Στην ίδια συνεδρίαση, βέβαια, το Ευρωκοινοβούλιο περιέγραψε για πρώτη φορά την «ανεξαρτησία» του Κοσόβου ως «μη αναστρέψιμη» και κάλεσε όσες ευρωπαϊκές χώρες δεν έχουν αναγνωρίσει ακόμα επίσημα το προτεκτοράτο να το πράξουν άμεσα, εκφράζοντας ικανοποίηση για το ότι το Κόσοβο «έχει εδραιωθεί ως ένας πολύ αξιόπιστος εταίρος, βαθιά ενταγμένος στην ευρωπαϊκή και διατλαντική συμμαχία». Η σερβική κυβέρνηση είχε αρνηθεί και τότε κάθε αναγνώριση της Πρίστινας, διαμηνύοντας ότι «αν νομίζουν κάποιοι ότι θα γονατίσουμε - δεν θα το κάνουμε».
Ολα αυτά ενώ τα παζάρια Σερβίας - Κοσόβου «πάγωσαν» ξανά: Τέλη Ιούνη ο Μ. Λάιτσακ, ειδικός απεσταλμένος της ΕΕ για τον διάλογο, βρέθηκε στην περιοχή, λίγα 24ωρα αφού η κοσοβάρικη κυβέρνηση Κούρτι ζήτησε ξανά οι Σέρβοι του βόρειου Κοσόβου να αντικαθιστούν σερβικές πινακίδες με άλλες, τις οποίες αναγνωρίζουν οι αρχές της Πρίστινας, αίτημα που την άνοιξη είχε σταθεί αφορμή για μεγάλες εντάσεις στα σύνορα των δύο πλευρών. Ο Λάιτσακ έκανε λόγο για «κρίση» που «δεν πρέπει να επιτρέψουμε», ενώ σερβικά ΜΜΕ σχολίαζαν ακόμα και για «τερματισμό των διαπραγματεύσεων».
Σημειωτέον, η Πρίστινα τις τελευταίες βδομάδες επανέρχεται σε επισημάνσεις για την αξία της παρουσίας του ΝΑΤΟ στην περιοχή. Πρόσφατα ο Κούρτι δήλωσε ανοιχτά: «Με δεδομένους τους δεσμούς της Σερβίας με τη Ρωσία, εμείς πιστεύουμε ότι η παρουσία του ΝΑΤΟ στο Κόσοβο είναι ουσιαστική. Το ΝΑΤΟ απαιτείται να μείνει στο Κόσοβο μέχρι το Κόσοβο να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ. Είναι αδύνατον να δημιουργηθεί κενό στην ειρήνη και την ασφάλεια».
«Ωρολογιακή βόμβα» αποτελεί, τέλος, και η κατάσταση στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη, μετά τις αποφάσεις που έλαβε τον χειμώνα η Βουλή των Σερβοβόσνιων για αποχώρηση από μια σειρά θεσμούς της «ενιαίας» ομοσπονδιακής δομής (Ενοπλες Δυνάμεις, ανώτατο δικαστήριο κ.λπ.).
Στην πιο πρόσφατη σχετική του έκθεση, το Ευρωκοινοβούλιο «απέρριψε σθεναρά τη ρητορική μίσους και την ανατρεπτική δράση», μνημονεύοντας τόσο γενικά την «ηγεσία της Σερβικής Δημοκρατίας» όσο και προσωπικά τον ηγέτη των Σερβοβόσνιων Μ. Ντόντικ. Ο ειδικός αγορητής Πάουλο Ράνχελ τούς απέδωσε «αποσταθεροποιητικές ενέργειες» και «μπλοκάρισμα των κρατικών θεσμών», και ζήτησε κυρώσεις σε βάρος τους.
Σημειωτέον, στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ αποφασίστηκαν «νέα μέτρα για να ενισχύσουμε την εξατομικευμένη πολιτική και πρακτική υποστήριξη σε εταίρους όπως η Βοσνία - Ερζεγοβίνη».
Ηδη αμερικανικά επιτελεία όπως η American Foreign Service Association σημειώνουν ότι «οι στενότεροι δεσμοί μεταξύ Σερβίας και Ρωσίας πρέπει να σταματήσουν, με ανανεωμένες δεσμεύσεις από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ για ενσωμάτωση των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων», και ότι «η επανέναρξη των δραστηριοτήτων μας στην περιοχή θα πρέπει να αντισταθμίσει το δίκτυο αστάθειας που έχει ήδη δημιουργήσει η Ρωσία».
Ως μέτρο σε αυτήν την κατεύθυνση αναφέρεται «μια σαφής απόφαση από το ΝΑΤΟ να αναπτύξει δυνάμεις ταχείας αντίδρασης στη Βοσνία και στην ευρύτερη περιοχή», ώστε «εν μέσω του πολέμου στην Ουκρανία και των προκλήσεων που θέτει αυτή η νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων, να δείξουμε δύναμη και αποφασιστικότητα».
Ας καταγραφεί τέλος και η απόφαση της γερμανικής Βουλής να εγκρίνει την αποστολή στρατευμάτων στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη για τη συνέχιση της «Ειρηνευτικής Αποστολής» της ΕΕ (EUFOR Althea). Το Βερολίνο παρέτεινε επίσης τη θητεία του γερμανικού τμήματος της KFOR, για έναν ακόμα χρόνο.
Προς το ακόμα χειρότερο αναθεώρησε την περασμένη Πέμπτη η Κομισιόν τις προβλέψεις της για την οικονομία της ΕΕ, προβλέποντας πλέον ανάπτυξη 2,7% για το 2022 και 1,5% για το 2023 για την ΕΕ και 2,6% και 1,4% για την Ευρωζώνη αντίστοιχα, βαδίζοντας ολοταχώς προς την ύφεση, και εκτίναξη του πληθωρισμού φέτος στο 8,3% για την ΕΕ (7,6% για την Ευρωζώνη) και 4,6% για την επόμενη χρονιά (4,3% για την Ευρωζώνη).
Ακόμα και γι' αυτά τα δυσμενή σενάρια πάντως η Κομισιόν σημειώνει πως «εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την εξέλιξη του πολέμου. Περαιτέρω αυξήσεις των τιμών του φυσικού αερίου θα μπορούσαν να ενισχύσουν τις στασιμοπληθωριστικές δυνάμεις που επικρατούν αυτή τη στιγμή. Τα αποτελέσματα του δεύτερου γύρου θα μπορούσαν να ενισχύσουν αυτές τις δυνάμεις και να οδηγήσουν σε μια πιο απότομη αυστηροποίηση των χρηματοπιστωτικών συνθηκών που δεν θα επιβάρυνε μόνο την ανάπτυξη αλλά και τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα».
Επί της ουσίας η Επιτροπή περιγράφει γλαφυρά τον φαύλο κύκλο και τα αδιέξοδα της καπιταλιστικής οικονομίας, με το ένα «γιατρικό» για το ένα πρόβλημα να μετατρέπεται σε «φαρμάκι» για το άλλο, και όλα μαζί να φορτώνονται στις πλάτες των λαών.
Ενδεικτικά είναι άλλωστε και τα όσα αποφάσισε το Γιούρογκρουπ της περασμένης Δευτέρας με τους υπουργούς Οικονομικών, μετά από έναν γύρο «επεκτατικής πολιτικής» και άφθονου χρήματος στο κεφάλαιο, με τον οποίο διαχειρίστηκαν την προηγούμενη οικονομική κρίση και την πανδημία, εκτινάσσοντας εκτός των άλλων τον πληθωρισμό, να σημειώνουν πως τώρα «οι δημοσιονομικές πολιτικές θα πρέπει να στοχεύσουν στη διατήρηση της βιωσιμότητας του χρέους». «Μονά - ζυγά» κερδισμένα τα μονοπώλια και χαμένος ο λαός, ο οποίος αφού πρώτα πλήρωσε τα «πακέτα» για τους επιχειρηματικούς ομίλους, τώρα πληρώνει και τα κρατικά χρέη που αυτοί δημιούργησαν.
Παράλληλα σημείωναν πως ο αντίκτυπος σε κάθε χώρα ξεχωριστά είναι «ετερογενής» και από αυτήν την άποψη οι δημοσιονομικές πολιτικές θα πρέπει να διαφοροποιούνται αναλόγως της οικονομικής και δημοσιονομικής κατάστασης κάθε κράτους - μέλους, προαναγγέλλοντας παραπέρα ένταση των ανταγωνισμών στο εσωτερικό της ιμπεριαλιστικής ένωσης.
Την ίδια ώρα βέβαια «ομονοούσαν» σε ό,τι αφορά την επίθεση στους λαούς που σηματοδοτούν οι αποφάσεις τους για «εφαρμογή διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και υποστήριξη των επενδύσεων για την "πράσινη" και την ψηφιακή μετάβαση (που) παραμένουν προτεραιότητες, όπως επίσης η διαρθρωτική διαφοροποίηση του ενεργειακού εφοδιασμού» και για αύξηση των στρατιωτικών δαπανών για την ιμπεριαλιστική αντιπαράθεση που κλιμακώνεται.
Στο φόντο αυτό, μόνο ως «σύντομο ανέκδοτο» ακούγονται και οι δηλώσεις των κυβερνητικών στελεχών περί «αυξημένων αντοχών» της εγχώριας καπιταλιστικής οικονομίας, για την οποία οι καλοκαιρινές προβλέψεις της Κομισιόν προβλέπουν εκτίναξη του πληθωρισμού στο 8,9%, και σημαντική επιβράδυνση από το 4% φέτος στο 2,4% για το 2023, χαμηλότερη από τις προηγούμενες προβλέψεις της για 3,1%.
Οι «αβεβαιότητες» που οδηγούν στις χαμηλότερες εκτιμήσεις κατά την Κομισιόν αφορούν την «πλήρη επίδραση του υψηλότερου πληθωρισμού και της συνακόλουθης συμπίεσης του πραγματικού διαθέσιμου εισοδήματος», τη συρρίκνωση των εξαγωγών, η οποία «επηρεάζει τη δυναμική των θέσεων εργασίας», τους «αυστηρότερους όρους δανεισμού, (που) αναμένεται να επιβραδύνουν τις ιδιωτικές επενδύσεις, παρά την ώθηση του Ταμείου Ανάκαμψης», αλλά και τα «ρίσκα» που αντιμετωπίζει και ο τουριστικός τομέας «υπό το πρίσμα της αβέβαιης καταναλωτικής ισχύος των εισερχόμενων τουριστών και των αυξημένων γεωπολιτικών εντάσεων».
Η μόνη «βεβαιότητα» είναι η προσπάθεια να φορτωθούν οι συνέπειες στις πλάτες του λαού, αφού όλα αυτά μεταφράζονται για τη σημερινή και τις επόμενες κυβερνήσεις: Σε στόχους για την επαναφορά σε νέα ματωμένα πλεονάσματα από το 2023. Στις δεσμεύσεις για απαρέγκλιτη συνέχιση των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων που περιλαμβάνονται στην απόφαση του Γιούρογκρουπ για την ελληνική οικονομία, μετά το υποτιθέμενο τέλος της «μεταμνημονιακής εποπτείας». Στον «οδικό χάρτη» του νέου «υπερμνημονίου» του Ταμείου Ανάκαμψης, για να «τρέξουν» οι «πράσινες» μπίζνες. Και, βέβαια, στα «χίλια πρόσωπα» της εμπλοκής στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.
Eurokinissi |
Η συγκεκριμένη εκδικητική ενέργεια στρέφεται ενάντια στο συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα κάθε στρατευμένου να εκφράζει γνώμη, σκέψη και προβληματισμό, και ξεκάθαρα προκύπτει από το «άγχος» της κυβέρνησης για τη μεγάλη λαϊκή αντίδραση απέναντι στον πόλεμο και στη συμμετοχή της χώρας σε αυτόν, όπως και για τη γενναία, αξιοπρεπή και πατριωτική στάση των στρατευμένων νέων, που αρνούνται να αποδεχθούν τη συμμετοχή τους στις δολοφονικές επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ.
Η προσπάθεια τρομοκράτησης έχει πέσει ήδη στο κενό, με το κύμα αλληλεγγύης στους στρατευμένους να μεγαλώνει και να ξεκαθαρίζει: «Οι φαντάροι είναι του λαού παιδιά, έχουν δικαιώματα πολιτικά!».
Μεταξύ άλλων που μέσα από ανακοινώσεις καταδικάζουν την ποινή στον στρατιώτη και ζητούν την ανάκλησή της, το ΠΑΜΕ επισημαίνει ότι «επιδιώκεται η τρομοκράτηση των νέων στρατευμένων και γενικά του λαού, που βιώνουν καθημερινά τις τραγικές συνέπειες από τους ανταγωνισμούς και τους πολέμους των ιμπεριαλιστών, με την ακρίβεια, την εκτόξευση του κόστους ζωής, αλλά και τους κινδύνους συνολικά για τον λαό μας από τη μετατροπή της χώρας σε απέραντη ΝΑΤΟική βάση». Την αλληλεγγύη τους ακόμα εκφράζουν Σωματεία, Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα και άλλοι μαζικοί φορείς, καταγγέλλοντας τις τακτικές εκφοβισμού και τρομοκρατίας.
Την αμέριστη συμπαράστασή τους στον στρατευμένο συνάδελφό τους εκφράζουν με αποφάσεις τους και δεκάδες φοιτητικοί σύλλογοι από την Αθήνα, την Πάτρα, τη Θεσσαλονίκη, ξεκαθαρίζοντας ότι οι στρατευμένοι νέοι έχουν κάθε δικαίωμα και λόγο να εκφράζουν την αντίθεσή τους στην εμπλοκή στον πόλεμο.
Η Επιτροπή Αλληλεγγύης για τα Δικαιώματα των Νέων Στρατευμένων τονίζει: «Η ευθύνη για την άδικη αυτή ενέργεια βαραίνει την κυβέρνηση, το υπουργείο Εθνικής Αμυνας και τη διοίκηση της μονάδας, και πρέπει άμεσα να ανακληθεί. Η απαράδεκτη αυτή εξέλιξη αποτελεί πάγια στάση διαχρονικά των κυβερνήσεων απέναντι στους στρατευμένους και στα δικαιώματά τους. Με το δήθεν επιχείρημα της "στρατιωτικής πειθαρχίας" επιδιώκουν να στερήσουν από τους νέους στρατευμένους το αναφαίρετο δικαίωμά τους να εκφράζουν ελεύθερα τις απόψεις, τις σκέψεις και τους προβληματισμούς τους και κατά την περίοδο της θητείας τους».
Η ΕΕΔΥΕ σημειώνει: «Αποτελεί πρόκληση να διώκεται ένας φαντάρος που υπηρετεί τη στρατιωτική του θητεία, απλά και μόνο γιατί εξέφρασε - όπως έχει άλλωστε το αναφαίρετο δικαίωμα και οφείλει - τη γνώμη του ενάντια στην εμπλοκή της Ελλάδας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και στους σχεδιασμούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ».
«Μόνο έπαινος αξίζει σε όποιον εναντιώνεται στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο», υπογραμμίζει η ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ.
Τέλος, ιδιαίτερης σημασίας είναι οι επιστολές νέων στρατευμένων που φτάνουν συνεχώς στο «alt.gr», ζητώντας την άμεση ανάκληση της ποινής και διατρανώνοντας «Οι φαντάροι είναι του λαού παιδιά, έχουν δικαιώματα πολιτικά!».
Με τον πρέσβη των ΗΠΑ στην Ελλάδα, Τζορτζ Τζέιμς Τσούνις, συναντήθηκε την Παρασκευή ο υπουργός Εξωτερικών Ν. Δένδιας, διαχέοντας κατόπιν ότι συζήτησαν «για τρόπους περαιτέρω ενδυνάμωσης της στρατηγικής συνεργασίας Ελλάδας - ΗΠΑ».
Η συνάντηση έγινε μία μέρα μετά τη συμμετοχή Δένδια στη Διεθνή Διάσκεψη για τη «λογοδοσία στην Ουκρανία», την οποία οργάνωσε στη Χάγη ο Ολλανδός υπουργός Εξωτερικών, μαζί με τον εισαγγελέα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Ενώ ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ Κ. Φλώρος, ολοκληρώνοντας την επίσημη επίσκεψή του στις ΗΠΑ, συναντήθηκε και με τον διευθυντή της Defense Security Cooperation Agency, υπηρεσίας του αμερικανικού υπουργείου Αμυνας η οποία «ηγείται της ευρύτερης επιχείρησης συνεργασίας στον τομέα της ασφάλειας των ΗΠΑ, στις προσπάθειές της να εκπαιδεύει, να συμβουλεύει και να εξοπλίζει ξένους εταίρους», για τη «διασφάλιση και ενίσχυση των στρατιωτικών μας δυνατοτήτων», όπως διέχεε κατόπιν. Αλλωστε η κυβέρνηση παζαρεύει την προμήθεια οπλισμού από τα αποθέματα των αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά και αγορές νέων μέσων (π.χ. F-35), προκειμένου να παίξει από καλύτερες θέσεις τον ρόλο του ευρωατλαντικού δερβέναγα.
Σε μια παράλληλη εξέλιξη, ο υφυπουργός Αμυνας Ν. Χαρδαλιάς συμμετείχε την Πέμπτη σε σύσκεψη που διοργάνωσε το γερμανικό υπουργείο Αμυνας, για θέματα αμυντικών εξοπλισμών, ενώ είχε συνάντηση και με τον Γερμανό ομόλογό του Μπ. Τσίμερ και τον γενικό διευθυντή Εξοπλισμών του γερμανικού υπουργείου Αμυνας.
Σημειωτέον, η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να προχωρήσει τις μπίζνες αυτές με τους Γερμανούς: Πρόσφατα εγκρίθηκαν η αναβάθμιση 183 αρμάτων μάχης «Leopard 2A4» (στην έκδοση 2A7) από την KMW και η προμήθεια 205 τεθωρακισμένων οχημάτων μάχης «KF41 Lynx» από τη «Rheinmetall», η οποία άλλωστε προχωρά και την επισκευή των ΤΟΜΑ «Marder 1A3», που οι Γερμανοί παραχωρούν στις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις προκειμένου η ελληνική κυβέρνηση να στείλει στην κυβέρνηση Ζελένσκι αντίστοιχο αριθμό δικών της αρμάτων, τύπου BMP1. Τα οχήματα φαίνεται ότι ήταν σε τόσο άσχημη κατάσταση που, αν και τα πρώτα 30 αναμένονταν μέσα στον Ιούλη, τώρα γερμανικές πηγές λένε ότι θα τα έχουν έτοιμα προς παράδοση «μέχρι τον Σεπτέμβρη».
Σε ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου του ΚΣ της ΚΝΕ σημειώνει:
«Η ΚΝΕ καταγγέλλει την τιμωρία που επιβλήθηκε σε στρατιώτη στη Ρόδο, επειδή καταδίκασε με επιστολή του τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία και τη συμμετοχή της χώρας μας σ' αυτόν.
Η διοίκηση του 6ου Ειδικού Τάγματος Εθνοφυλακής τού επέβαλε μία απαράδεκτη και άδικη απόφαση, που στοχεύει ουσιαστικά στον εκφοβισμό και στη φίμωση των στρατευμένων. Καμία τιμωρία όμως δεν μπορεί να σταματήσει τη γενναία, αξιοπρεπή και πατριωτική στάση των στρατευμένων νέων, που αρνούνται να αποδεχθούν τη συμμετοχή τους στις δολοφονικές επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ. Αυτό δείχνει και το τεράστιο κύμα αλληλεγγύης που αναπτύσσεται προς τον στρατιώτη που τιμωρήθηκε, από εργατικά σωματεία, φοιτητικούς συλλόγους και άλλους μαζικούς φορείς.
Οι στρατευμένοι έχουν όχι μόνο δικαίωμα, αλλά και υποχρέωση να εκφράζουν την αντίθεσή τους στην εμπλοκή της χώρας μας σε πολεμικές επιχειρήσεις άσχετες με την υπεράσπιση των συνόρων και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας. Είναι δικαίωμα, αλλά και υποχρέωσή τους να διεκδικούν κατά τη διάρκεια της θητείας τους τη διατήρηση όλων των πολιτικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων τους.
Οπως πάντα, έτσι και τώρα το ΚΚΕ και η ΚΝΕ στηρίζουν αυτό το αναφαίρετο δικαίωμα.
Η κυβέρνηση έχει ευθύνες γι' αυτήν την απαράδεκτη κατάσταση. Απαιτούμε να σταματήσει τώρα η επίθεση της διοίκησης προς τον στρατιώτη.
Να ανακληθεί εδώ και τώρα η άδικη τιμωρία».