Σάββατο 16 Μάη 2020 - Κυριακή 17 Μάη 2020
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΑΓΡΟΤΙΚΑ
ΒΙΟΠΑΛΑΙΣΤΕΣ ΑΓΡΟΤΕΣ - ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΟΙ
Η απουσία μέτρων στήριξης ήρθε να προστεθεί στα μεγάλα προβλήματα από την αντιλαϊκή πολιτική

Η «επόμενη μέρα» της πανδημίας βρίσκει την πλειοψηφία των βιοπαλαιστών αγροτών και κτηνοτρόφων με ακόμα πιο οξυμένα προβλήματα. Τόσους μήνες μετά την έναρξη της εξάπλωσης του νέου κορονοϊού στην Ελλάδα, η απουσία μέτρων στήριξης όσων έχουν υποστεί μεγάλα πλήγματα εξαιτίας της πανδημίας και των μέτρων που πάρθηκαν για τον περιορισμό της διασποράς, έρχεται να προστεθεί στα τεράστια προβλήματα που δημιουργεί η αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζουν διαχρονικά οι κυβερνήσεις, υλοποιώντας τις κατευθύνσεις του κεφαλαίου και της ΕΕ.

Μπροστά στο ξεκίνημα της θερινής περιόδου, χιλιάδες παραγωγοί δυσκολεύονται να συνεχίσουν την αγροτική δραστηριότητα, να αγοράσουν τα κατάλληλα εφόδια, γεγονός που θα έχει δραματικές συνέπειες τόσο για την επιβίωσή τους, όσο και για την κάλυψη των διατροφικών αναγκών του λαού.

Εξευτελιστικές τιμές για τα προϊόντα, αισχροκερδούν οι μεγαλέμποροι

Αυτή την περίοδο, χιλιάδες αγροτοκτηνοτρόφοι που δούλευαν όλο το χρόνο, κάνοντας τεράστια έξοδα με βάση το υψηλό κόστος παραγωγής, βλέπουν ένα μέρος των προϊόντων τους να μένει αδιάθετο ή να δίνεται σε τιμές κόστους, την ώρα που μεσάζοντες και μεγαλέμποροι αισχροκερδούν σε βάρος τους.

Στην κατηγορία αυτή ανήκουν και οι αιγοπροβατοτρόφοι, που έδωσαν το Πάσχα σε εξευτελιστικές τιμές το κρέας, κάτω από την πίεση των μεγαλεμπόρων, και συνεχίζουν να δίνουν το γάλα στις μεταποιητικές βιομηχανίες κάτω του κόστους.

Παρόμοια είναι η κατάσταση με τους παραγωγούς πρώιμων κηπευτικών και πατάτας.

Μιλώντας στον «Ριζοσπάστη», ο Χρήστος Θεοδωρακόπουλος, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Πελοποννήσου, σημειώνει: «Εδώ και μέρες επικρατεί αναβρασμός με την εξευτελιστικά χαμηλή τιμή της πατάτας. Τιμή που δεν καλύπτει το κόστος παραγωγής, πολύ δε περισσότερο δεν αφήνει εισόδημα για τη χρονιά. Οι πατατοπαραγωγοί πουλάμε την πατάτα σε μεγαλεμπόρους - μεγαλοσυσκευαστές με 0,25 λεπτά το κιλό και τελικά ο καταναλωτής την αγοράζει από το ράφι των μεγάλων σούπερ μάρκετ με 1 ευρώ περίπου».

Αντίστοιχη είναι η κατάσταση με τους παραγωγούς που πουλούσαν τα προϊόντα τους στις λαϊκές αγορές.

Οπως μας λέει ο Αρης Πολυγένης, μέλος του ΔΣ της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Καρδίτσας, «οι συνάδελφοι παραγωγοί των λαϊκών, με τους περιορισμούς και τα κλεισίματα που συνεχίζονται, έχουν υποστεί σοβαρή μείωση στον τζίρο τους, ευπαθή προϊόντα καταστράφηκαν, σαπίζουν στα χωράφια. Οι περισσότεροι δεν έχουμε ενταχθεί στο βοήθημα των 800 ευρώ, όσοι κατάφεραν να "στήσουν πάγκο" είχαν να αντιμετωπίσουν και τη συνολική μείωση της κίνησης στις λαϊκές λόγω του γενικότερου κλίματος, από το οποίο κερδισμένα βγήκαν τα μεγάλα σούπερ μάρκετ».

Αυτή την κατάσταση βιώνουν οι παραγωγοί πολλών προϊόντων, όπως οι ελαιοπαραγωγοί, που είδαν την τιμή του ελαιόλαδου αλλά και της βρώσιμης ελιάς να κατρακυλά, οι αμπελουργοί, που οι εμποροβιομήχανοι παίρνουν τα σταφύλια τους σε εξευτελιστικές τιμές και ταυτόχρονα δεν μπόρεσαν να διαθέσουν το κρασί και το τσίπουρό τους στην αγορά.

Τα ίδια αντιμετωπίζουν όλα τα τελευταία χρόνια, ανεξαρτήτως κυβερνήσεων και συνθηκών. Οι δικαιολογίες είναι οι ίδιες: «Οι νόμοι της ελεύθερης αγοράς», τα όσα προβλέπει η ΕΕ. Οι όποιες εξαγγελίες περί «πάταξης της αισχροκέρδειας» σταματάνε μπροστά στα «νόμιμα» κέρδη των μεγαλοεπιχειρηματιών. Γιατί «νόμος και κανόνας» είναι να παίρνουν τα πολλά αυτοί που, όπως φάνηκε και στην πανδημία, δεν μπορούν να κάνουν απολύτως τίποτα χωρίς τους εργαζόμενους και τους βιοπαλαιστές παραγωγούς, ενώ αυτός που στο λιοπύρι παλεύει ολόκληρη χρονιά για να βγει η παραγωγή, να παίρνει τα λίγα. Οι αγροτοκτηνοτρόφοι παράγουν και τελικά κερδίζουν οι μεγαλέμποροι, οι μεγαλοεξαγωγείς. Ολοι μαζί αρνούνται να υλοποιήσουν το πάγιο αίτημα του οργανωμένου αγροτικού κινήματος για κατώτερες εγγυημένες τιμές, γιατί με αυτές δεν θα μπορούσαν να κερδίσουν τόσα πολλά βιομήχανοι και έμποροι. Την ίδια στιγμή, η λαϊκή οικογένεια ακριβοπληρώνει τα τρόφιμα, ενώ οι εργαζόμενοι στη μεταποίηση των προϊόντων και στο εμπόριό τους είναι από τους πιο κακοπληρωμένους συνολικά.

Αντιμέτωποι με καταστροφές, ανεπαρκείς και καθυστερημένες αποζημιώσεις

Την ίδια ώρα, πολλοί αγρότες, σε πολλές περιοχές της χώρας, όπως σε Θεσσαλία, Πέλλα, Λέσβο, Πελοπόννησο, βλέπουν να μην συμπεριλαμβάνονται στις αποζημιώσεις του ΕΛΓΑ για ζημιές στην παραγωγή τους από φυσικές καταστροφές του τελευταίου χρόνου. Αυτό γίνεται γιατί με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων και βάσει του αναχρονιστικού κανονισμού του ΕΛΓΑ, οι πληγέντες παραγωγοί δεν ασφαλίζονται και δεν αποζημιώνονται στο 100% της ζημιάς, καθώς ο ΕΛΓΑ δεν αναγνωρίζει όλες τις αιτίες των ζημιών, παρόλο που πληρώνουν πολύ υψηλά ασφάλιστρα για την ασφάλιση της παραγωγής. Ακόμα, καμιά κυβέρνηση δεν έχει επιδοτήσει τον ΕΛΓΑ από τον κρατικό προϋπολογισμό, όπως προβλεπόταν, με 20% κρατική συμμετοχή επί της ασφαλιστικής εισφοράς των αγροτών στον προϋπολογισμό του (περίπου 30 - 35 εκατ. ευρώ το χρόνο), με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του.

Ο Τ. Τσιουλάκος, πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Νάουσας «Μαρίνος Αντύπας», δήλωσε στον «Ριζοσπάστη»: «Η κατάσταση είναι πλέον τραγική, με το μέγεθος της καταστροφής σε πολλές ποικιλίες (κεράσια, ροδάκινα, βερίκοκα, δαμάσκηνα κ.ά.) να αγγίζει το 100%. Αιτίες οι παγετοί (κύρια στις 17 Μάρτη) και οι παρατεταμένες βροχοπτώσεις στα κρίσιμα στάδια της ανθοφορίας και της καρποδεσίας. Σε αυτά προστέθηκαν οι τεράστιες ζημιές που προκάλεσαν οι σφοδρές ανεμοθύελλες στις 3 και 4 Μάη σε καλλιέργειες (ακτινίδια κ.ά.). Εχουμε επισημαίνει από παλιά τον εισπρακτικό και αντιασφαλιστικό χαρακτήρα του κανονισμού του ΕΛΓΑ. Απαιτούμε να μην εξαιρεθεί καμία δήλωση ζημιάς, να ενταχθεί η καταστροφή της φρουτοπαραγωγής στον κανονισμό του ΕΛΓΑ, έγκαιρη, δίκαιη εκτίμηση και αποζημίωση για το σύνολο της ζημιάς».

Ο Στέλιος Τσικριτσής, πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Τυρνάβου και γραμματέας της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Νομού Λάρισας, μας λέει: «Εκτός της διαδικασίας των αποζημιώσεων από τον ΕΛΓΑ βρέθηκαν τα αχλάδια και τα κεράσια από τον πρόσφατο παγετό που έπληξε τις καλλιεργητικές εκτάσεις του δήμου Τυρνάβου. Φαίνεται καθαρά ότι είναι μια πολιτική απόφαση της κυβέρνησης, η οποία χρησιμοποιεί μια φτηνή δικαιολογία ότι τα κεράσια και τα αχλάδια στην ευρύτερη περιοχή μας ήταν σε στάδιο το οποίο δεν καλύπτεται από τον ΕΛΓΑ. Αποκρύπτοντας έτσι ότι αυτή η αδικία γίνεται σε βάρος των αγροτών, διότι δεν τους βγαίνει ο λογαριασμός στα χρήματα που έχουν στα ταμεία του οργανισμού. Πώς θα ζήσουν και πώς θα καλύψουν τα τρέχοντα καλλιεργητικά έξοδα οι αγρότες χωρίς εισόδημα; Διότι ούτε αποζημίωση θα πάρουν, αλλά και θα πληρώσουν τις υπέρογκες ασφαλιστικές εισφορές στον ΕΛΓΑ. Απαιτούμε η κυβέρνηση και το υπουργείο να δώσουν άμεσα πολιτική λύση, ξεκινώντας τη διαδικασία των εκτιμήσεων και αποζημιώσεων με τον παγετό ως ζημιογόνο αίτιο».

Ξανά στο στόχαστρο οι μικρομεσαίοι αμπελοκαλλιεργητές

Στο μεταξύ, μετά τις αποφάσεις της κυβέρνησης για «απογείωση» της φορολογίας στο τσίπουρο και την τσικουδιά, στη βάση των αντίστοιχων ευρωενωσιακών Οδηγιών, όπως και για επιβολή προστίμων 1.000 ευρώ στα καταστήματα μαζικής εστίασης που χρησιμοποιούν τις ονομασίες «τσίπουρο» ή «τσικουδιά» για τη διάθεση του χύμα προϊόντος των μικρών παραγωγών, προστέθηκε ένας ακόμη κρίκος στην αλυσίδα των κυβερνητικών αποφάσεων που αφορούν την αμπελοκαλλιέργεια.

Πρόκειται για την πρόσφατη απόφαση που εξέδωσε το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, η οποία μοριοδοτεί τους ήδη έχοντες μεγάλες εκμεταλλεύσεις οινοποιήσιμων αμπελιών, δηλαδή μια χούφτα μεγαλοαγροτών και κυρίως τους μεγαλοβιομήχανους της οινοποιίας, οι οποίοι έχουν ήδη στην κατοχή τους μεγάλο ποσοστό οινοποιήσιμων αμπελώνων και πετάει απέξω τους μικρούς παραγωγούς.

Τα μέτρα της κυβέρνησης δεν ανακουφίζουν τους βιοπαλαιστές αγροτοκτηνοτρόφους

Η κυβέρνηση συνεχίζει προκλητικά να κινείται με δύο μέτρα και δύο σταθμά. Ετσι, παρά τις εξαγγελίες περί λήψης μέτρων στήριξης των αγροτοκτηνοτρόφων, αυτό μέχρι στιγμής δεν έχει προχωρήσει, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, με τον υπουργό επί έναν περίπου μήνα να δηλώνει ότι «μελετάει το ζήτημα», ενώ τις τελευταίες μέρες στη σχετική φιλολογία προστέθηκαν και τα παζάρια σε επίπεδο υπουργικού συμβουλίου της ΕΕ.

Το μόνο κυβερνητικό μέτρο που έχει προχωρήσει είναι ορισμένες διευκολύνσεις στη δανειοδότηση, από τις οποίες ωστόσο αποκλείονται οι βιοπαλαιστές αγρότες που στην πλειοψηφία τους είναι καταχρεωμένοι. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι πληττόμενοι αγροτοπαραγωγοί αποκλείστηκαν ακόμα και από τη μείωση 25% στην εφάπαξ καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών, που ίσχυσε για τους αυτοαπασχολούμενους.

Από την άλλη, από τον Μάρτη μέχρι και σήμερα έχουν δοθεί δισεκατομμύρια ευρώ, μέσω άμεσων και έμμεσων ενισχύσεων, για τους χονδρέμπορους τροφίμων και για βιομηχάνους, όπως οι εκκοκκιστές, οι ζυθοποιοί, οι ποτοβιομήχανοι, τα μονοπώλια της ιχθυοκαλλιέργειας, για να σωθούν τα κέρδη τους.

Στο ίδιο μήκος κύματος πραγματοποιήθηκε και η επίσκεψη του πρωθυπουργού και της ηγεσίας του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, την προηγούμενη Παρασκευή, σε αγρόκτημα στον Αυλώνα Αττικής, όπου παρουσιάστηκαν προτάσεις και εργαλεία, όπως η ηλεκτρονική υπηρεσία «greek farms», που στην πραγματικότητα διευκολύνουν τους επιχειρηματίες - μεγαλοαγρότες, χωρίς ωστόσο να δίνουν καμία λύση ή έστω ανακούφιση στα οξυμένα προβλήματα των βιοπαλαιστών αγροτοκτηνοτρόφων.

Στη μάχη για την επιβίωση

Οι Αγροτικοί Σύλλογοι, οι Ομοσπονδίες που συσπειρώνονται στην Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, από την πρώτη στιγμή κάλεσαν τους βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφους σε εγρήγορση και οργανωμένη διεκδίκηση των δίκαιων αιτημάτων τους, οργάνωσαν μια σειρά από συμβολικές κινητοποιήσεις σε Περιφέρειες, παραρτήματα του ΕΛΓΑ κ.λπ., συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις του ταξικού εργατικού κινήματος.

Μπροστά στον νέο κύκλο καπιταλιστικής κρίσης, μπροστά στη νέα ΚΑΠ που θα αρχίσει να υλοποιείται από τα επόμενα χρόνια, οι βιοπαλαιστές αγροτοκτηνοτρόφοι που σήμερα δίνουν μάχη για να μείνουν στο χωράφι τους, πρέπει να απαντήσουν με τη σύγκρουση με αυτή την πολιτική, με οργάνωση και αγωνιστική διεκδίκηση των αιτημάτων του ριζοσπαστικού αγροτικού κινήματος, τα οποία πραγματικά μπορούν να δώσουν ανάσες επιβίωσης, σε κοινή πορεία και δράση με τους εργατοϋπαλλήλους και τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα.

Παράλληλα, με βάση και την πείρα που υπάρχει, μπορούν να γίνουν βήματα στη συνειδητοποίηση από όσο το δυνατόν περισσότερους βιοπαλαιστές αγροτοκτηνοτρόφους ότι ο αντίπαλός τους, που είναι η τάξη των βιομηχάνων, των μεγαλεμπόρων, των τραπεζιτών και των καπιταλιστών μεγαλοαγροτών, για λογαριασμό της οποίας ενεργούν οι κυβερνήσεις με βάση την ΚΑΠ, μπορεί και πρέπει να ανατραπεί. Είναι αυτοί που τους απομυζούν τον κόπο και τον ιδρώτα, αυτοί που πρέπει να περάσουν στο περιθώριο αν οι βιοπαλαιστές αγροτοκτηνοτρόφοι θέλουν να δουν άσπρη μέρα. Μόνο έτσι η παραγωγή θα ικανοποιεί τις λαϊκές ανάγκες και όχι την κερδοφορία των κεφαλαιοκρατών.


Γ. Π.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ