Μια εικόνα για το πώς «αξιολογούν» οι ΗΠΑ τις εξελίξεις γύρω από τα Ενεργειακά και τα ανταγωνιστικά σχέδια που υπάρχουν για τους πιθανούς διαδρόμους του φυσικού αερίου από την Ανατ. Μεσόγειο στην Ευρώπη, δίνει σε συνέντευξή του ο μέχρι πρότινος ειδικός απεσταλμένος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ στην περιοχή για τα θέματα της Ενέργειας. Μιλώντας για τον υποθαλάσσιο αγωγό «East Med», αναφέρει ότι «ένας αγωγός από την Ανατολική Μεσόγειο μέχρι την Ιταλία δείχνει πολύ φιλόδοξο σχέδιο (...) Το να προστεθεί στον σχεδιασμό ένας μακρύς ακριβός αγωγός είναι κάτι δύσκολο να γίνει». Για το ενδεχόμενο να γίνει η μεταφορά του αερίου με αγωγό που θα συνδέει το Ισραήλ με την Τουρκία, λέει ότι «θα ήταν φανταστική ιδέα, και για τις δύο χώρες, αλλά έχουμε κάποια πολιτικά ζητήματα που θα πρέπει να επιλυθούν για να προχωρήσουμε σε αυτή την κατεύθυνση (...) Βλέπω πόσο δύσκολο είναι χωρίς συμφωνία στο Κυπριακό». Αντίθετα, «η δημιουργία αγωγών από το Ισραήλ στην Αίγυπτο, και από την Κύπρο στην Αίγυπτο, και η αξιοποίηση των δύο τερματικών υγροποίησης που υπάρχουν εκεί, είναι εξαιρετική ιδέα και εύκολα υλοποιήσιμη». Είναι φανερό ότι το «παιχνίδι» της Ενέργειας και των αγωγών στην περιοχή είναι «χοντρό», με τη συμμετοχή πολλών ισχυρών «παιχτών», που διεκδικούν τον πρώτο λόγο, και ότι επηρεάζει όλα τα ανοιχτά ζητήματα, όπως είναι το Κυπριακό. Σίγουρα, πάντως, όχι προς όφελος του κυπριακού και των άλλων λαών της περιοχής, κρίνοντας από την εκρηκτική κατάσταση που προκαλεί ο συνωστισμός τόσο πολλών ανταγωνιστικών συμφερόντων και δυνάμεων στην ευρύτερη περιοχή.

Και για να μην υπάρχει αμφιβολία ως προς το τελευταίο, διαβάστε τι λέει ο Αμερικανός διπλωμάτης για τις «παρενοχλήσεις» της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ: «Η θέση της αμερικανικής κυβέρνησης ήταν σταθερά ότι υποστηρίζουμε το δικαίωμα της Κύπρου να διεξάγει έρευνες, υπό τον όρο ότι τα έσοδα που θα προκύψουν, αν προκύψουν, θα διαμοιρασθούν με ισότιμο τρόπο προς όφελος όλων των πλευρών στο νησί. Νομίζω ότι αυτή είναι η καλύτερη προσέγγιση και θα ήταν καλό τα εμπλεκόμενα μέρη στην Κύπρο να εργασθούν για να το πετύχουν αυτό με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο». Είναι εξόφθαλμος ο τρόπος με τον οποίο οι ΗΠΑ αξιοποιούν τα ζητήματα της Ενέργειας και την τουρκική επιθετικότητα, για να επιταχύνουν διχοτομικές λύσεις στο Κυπριακό, αναγνωρίζοντας επί της ουσίας κυριαρχικά δικαιώματα (άρα και μερτικό στα έσοδα από τους υδρογονάνθρακες) στο κατοχικό καθεστώς.

«Η επιστροφή στην ανάπτυξη, και μάλιστα με βιώσιμα χαρακτηριστικά, απαιτεί την απόρριψη του παλαιού παραγωγικού μοντέλου και τις κατεστημένες νοοτροπίες που καλλιέργησε. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η απενοχοποίηση των μεταρρυθμίσεων στην αντίληψη της κοινωνίας και η ριζική μεταβολή του πλαισίου παρακολούθησης της δημοσιονομικής προσαρμογής, της χαρακτηριζόμενης ως εποπτείας, με την υιοθέτηση ενός προοδευτικού σχεδίου μετασχηματισμών και αλλαγών που θα συμβάλουν στον εκμοντερνισμό της οικονομίας». Ετσι περιγράφει σε συνέντευξή του ο Δ. Λιάκος, υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργό, το όραμα της κυβέρνησης για μια «βιώσιμη ανάπτυξη». Αποκωδικοποιώντας τα λόγια του, το στέλεχος της κυβέρνησης προαναγγέλλει την αντικατάσταση της «εποπτείας» των μνημονίων από ένα πλέγμα μεταρρυθμίσεων για τον «εκμοντερνισμό της οικονομίας». Που σημαίνει συνέχιση και ένταση των αντιλαϊκών - αντεργατικών μέτρων, έστω και χωρίς μνημόνια, για να γίνει και να παραμείνει η οικονομία πιο ανταγωνιστική. Κι όλα αυτά, με «απενοχοποίηση των μεταρρυθμίσεων στην αντίληψη της οικονομίας», που σημαίνει ανοχή ή και συστράτευση του λαού στην πολιτική που τον καταδικάζει σε θυσίες δίχως τέλος. Πάντως, για ένα πράγμα δεν μπορείς να κατηγορήσεις τους ΣΥΡΙΖΑίους: Οτι δεν ξοδεύουν χρόνο και ...φαιά ουσία για να βρουν τα καταλληλότερα λόγια, πίσω από τα οποία προσπαθούν να κρύψουν τα πιο αντιλαϊκά τους σχέδια.