«Αγρίεψε» ξαφνικά η ΓΣΕΕ και με μια ανακοίνωση υπό τον τίτλο «Ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται» εκφράζει τη δυσαρέσκειά της για την αξίωση του ΣΕΒ να νομοθετηθεί η ανταλλαγή εργαζομένων μεταξύ επιχειρήσεων υπό τη μορφή δανεισμού. Δυστυχώς, όμως, το υποκριτικό ταλέντο της ηγεσίας δεν είναι αρκετό για να πείσει τους εργαζόμενους ότι η αναλαμπή από το λήθαργο του «μένουμε σπίτι, αγκαλιά με την εργοδοσία και την κυβέρνηση», στον οποίο βρίσκεται η ΓΣΕΕ, ήρθε για να υπερασπιστεί τα συμφέροντά τους από τη μεγαλοεργοδοσία. Αλλωστε, δεν έχει περάσει ούτε μήνας από τότε που η ΓΣΕΕ καθόταν στο ίδιο τραπέζι με τον ΣΕΒ, τους άλλους εργοδότες και τον υπουργό Εργασίας, συμφωνώντας όλοι μαζί να φορτώσουν στους εργαζόμενους το βάρος από τις συνέπειες της πανδημίας. Ηταν η γνωστή ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ, που πρώτη έσπευσε να δώσει το «πράσινο φως» σε κυβέρνηση και εργοδότες για να μην αφήσουν τίποτα όρθιο, στο όνομα της αντιμετώπισης των συνεπειών από τον κορονοϊό.

Αλλωστε, ακόμα κι αυτό το αίσχος του δανεισμού των εργατών δεν προέκυψε τώρα. Ισχύει νομοθετικά και εφαρμόζεται πλατιά από τις επιχειρήσεις - μέλη του ΣΕΒ, είτε εσωτερικά, σε επίπεδο ομίλων, είτε μέσω των εταιρειών «προσωρινής απασχόλησης», όπως κομψά ονομάζονται τα σύγχρονα δουλεμπορικά. Ολα αυτά η ηγεσία της ΓΣΕΕ τα έχει νομιμοποιήσει μέσα από τον «κοινωνικό εταιρισμό», δίνοντας τώρα πάτημα σε κυβέρνηση και εργοδοσία να πάνε ένα βήμα παραπέρα την επίθεση και να διαμορφώσουν επιπλέον «εργαλεία», για να φορτώσουν στους εργαζόμενους τη νέα καπιταλιστική κρίση που βρίσκεται προ των πυλών.

Επειδή πολλά ακούγονται και γράφονται αυτές τις μέρες για τον «αόρατο εχθρό», από τον οποίο πρέπει να προφυλαχτούμε, κλείνοντας τα μάτια και τα αυτιά στα αντιλαϊκά - αντεργατικά μέτρα που παίρνονται σωρηδόν, με το βλέμμα στραμμένο στην επερχόμενη καπιταλιστική κρίση, μας γεννιούνται ορισμένες απορίες: Αλήθεια, η ιατρική επιστήμη και στην προκειμένη περίπτωση η επιδημιολογία έχει «αόρατο» αντικείμενο; Μήπως ισχύει το ίδιο και με το πλήθος των μελετών, εκθέσεων και ερευνών που παράγονται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς από ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και άλλα επιτελεία του κεφαλαίου, με αντικείμενο τις επιδημίες και τον αντίκτυπο στην οικονομία και τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς; Μήπως και η πιο πρόσφατη έκθεση της Υπηρεσίας Ερευνών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, με τίτλο «Ο οικονομικός αντίκτυπος των επιδημιών και των πανδημιών», που συντάχθηκε μόλις τον περασμένο Φλεβάρη, για να εξεταστούν οι επιπτώσεις πιθανής διασποράς του κορονοϊού στην Ευρώπη, ασχολείται κι αυτή με τη ...μεταφυσική διάσταση μιας «αόρατης απειλής». Σίγουρα όχι. Ο εχθρός που έχει να αντιμετωπίσει ο λαός, δίνοντας μάχη για να προστατέψει την υγεία του, είναι ορατός από τα κράτη, τις κυβερνήσεις και τα επιτελεία τους, αποτελεί ωστόσο στοιχείο των ανταγωνισμών και επιβεβαίωση των αντιφάσεων αυτού του σάπιου συστήματος, που τα μετράει όλα με τη λογική του κόστους - οφέλους και για τα κέρδη θυσιάζει τις λαϊκές ανάγκες. Εκεί βρίσκεται λοιπόν ο μεγαλύτερος εχθρός για το λαό κι εκεί πρέπει να στρέψει τα όπλα του.