Παρασκευή 16 Μάρτη 2012
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Επόμενο μάθημα, «εθελοντισμός»

Παπαγεωργίου Βασίλης

Σχολικό βιβλίο για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση με αντικείμενο τον «εθελοντισμό» ετοιμάζεται, προκειμένου να μπει για τα καλά και μέσα στα σχολεία η διαπαιδαγώγηση στην τζάμπα δουλειά, στην απεμπόληση δικαιωμάτων.

Ως γενικός στόχος του έργου, που προωθεί η Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς, ορίζεται «η ευαισθητοποίηση των μαθητών στο κρίσιμο στάδιο της διαδικασίας ανάπτυξης της προσωπικότητάς τους, για τη σημασία του εθελοντισμού ως κοινωνικής αξίας κι έμπρακτης έκφρασης της κοινωνικής και διαγενεακής αλληλεγγύης καθώς και της συμμετοχής στη δημοκρατική ζωή, ως εναλλακτικός τρόπος δράσης και ανάπτυξης του ατόμου και ως μέσο απόκτησης δεξιοτήτων και ικανοτήτων ωφέλιμων για τη μετέπειτα πρόσβαση στην αγορά εργασίας».

Η διαπαιδαγώγηση στον «εθελοντισμό» που - όχι τυχαία - συναντάται συχνά δίπλα στην άλλη «μεγάλη αξία», αυτή της «επιχειρηματικότητας» είναι η κάλπικη απάντηση του εκμεταλλευτικού συστήματος στο δικαίωμα στη δουλειά με δικαιώματα, στη συλλογική διεκδίκηση, στην ταξική αλληλεγγύη, σε μία σειρά λαϊκές ανάγκες. Από την άλλη, το σχολείο που διαμορφώνεται είναι ιδιαίτερα «φιλόξενο» σε ιδεολογήματα που κάνουν τους μαθητές ακίνδυνους για το σύστημα...

Λάθος πόρτα χτυπάει...

Ρωτήθηκε ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, Π. Σκουρλέτης, στο πλαίσιο συνέντευξής του στον ρ/σ της ΝΕΤ, πώς είναι δυνατή μια συνεργασία με το ΚΚΕ όταν οι δύο χώροι έχουν διαφορετική στρατηγική, όταν, π.χ., το ΚΚΕ προτείνει αποδέσμευση απ' την ΕΕ κ.λπ. Απάντησε: «Το άλλο το θέμα, της προοπτικής σε σχέση με την ΕΕ, βεβαίως υπάρχει μια διαφορά, αλλά νομίζω και το ίδιο το ΚΚΕ βλέπετε ότι την έξοδο από την ΕΕ και από την Ευρωζώνη δεν την ζητάει τώρα, την παραπέμπει σε ένα απροσδιόριστο μέλλον κάτω από συνθήκες λαϊκής εξουσίας. Ας κρατήσουν, λοιπόν, για τον εαυτό τους αυτή την άποψη και ας δούμε πώς τώρα, στη σημερινή Ευρώπη, μπορούμε να αλλάξουμε τους συσχετισμούς, να θέσουμε το θέμα της επαναθεμελίωσής της (...) Αυτή είναι η άμυνα της ηγεσίας του ΚΚΕ (...) Θεωρώ ότι το αποτέλεσμα των εκλογών θα είναι τέτοιο και η ενίσχυση της ριζοσπαστικής αριστεράς θα είναι σε τέτοιο βαθμό που θα επιδράσει καταλυτικά ώστε να ωριμάσει και στην ηγεσία του ΚΚΕ και στο χώρο αυτό η διάθεση στο να υπάρξει μια συστράτευση κι ένας κοινός βηματισμός».

Λάθος νομίζει, λάθος θεωρεί και λάθος πόρτα χτυπάει γενικώς καλώντας το ΚΚΕ να βάλει κατά μέρος τη στρατηγική του και να συνεργαστεί με τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ για την προώθηση της δικής του στρατηγικής! Δηλαδή, να «βάλει νερό στο κρασί του» και να κάνει σημαία του τις αυταπάτες με τις οποίες παραμυθιάζει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ το λαό, ότι είναι δυνατόν να αλλάξει η ΕΕ, να επαναθεμελιωθεί και να μεταλλαχθεί σε φιλολαϊκή. Πρόκειται για καθαρή ουτοπία. Σε αντίθεση με την πρόταση του ΚΚΕ, που είναι ρεαλιστική, αναγκαία, μπορεί να υλοποιηθεί απ' τον ίδιο το λαό, τη συμμαχία του, την πάλη του. Τη στρατηγική του το ΚΚΕ δεν την υποτάσσει στην κάλπη, κανένα εκλογικό αποτέλεσμα δεν ήταν και δε θα είναι ικανό να το κάνει να την απαρνηθεί. Θα συνεχίσει να μοχθεί για τη συστράτευση της εργατικής τάξης, των φτωχών αγροτών, των αυτοαπασχολούμενων, όλων των ανθρώπων του μόχθου, για να αναπτυχθεί ο δικός τους κοινός βηματισμός σε κατεύθυνση σύγκρουσης και ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων. Ας μην κρίνει εξ ιδίων τα αλλότρια ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ κι ας μη ματαιοπονεί ότι το ΚΚΕ θα προσχωρήσει στο στρατόπεδο των δυνάμεων που εξαπατούν το λαό για να τον κρατήσουν ενσωματωμένο στο σύστημα που τον γονατίζει.

Για την «αξιοποίηση» του ραδιοφάσματος

Συνεπής στην πολιτική παράδοσης στα μονοπώλια του συνόλου των περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου, ο υπουργός Υποδομών Μ. Βορίδης έλαβε ουσιαστική δέσμευση προς τους μεγάλους τηλεπικοινωνιακούς ομίλους ότι η κυβερνητική πολιτική για την «αξιοποίηση» του ψηφιακού μερίσματος θα συνεχιστεί και θα ενταθεί το επόμενο διάστημα, κατά τη διάρκεια ομιλίας του σε διεθνές συνέδριο που διοργάνωσε η Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων. Πίσω από τις διακηρύξεις περί «γεφύρωσης του ψηφιακού χάσματος» στις οποίες προχώρησε ο υπουργός, πάντα στο όνομα του «οφέλους» που θα προκύψει για τον «καταναλωτή», η κυβέρνηση Παπαδήμου - όπως και οι προηγούμενες άλλωστε - έρχονται να κρύψουν δύο πράγματα: Πρώτο, ότι οι ραδιοσυχνότητες από δημόσια περιουσία, μετατρέπονται σε «κτήμα» των επιχειρηματικών ομίλων που έχουν στην ιδιοκτησία τους ηλεκτρονικά ΜΜΕ και που τους αποφέρουν ακόμη περισσότερα κέρδη με μεγαλύτερη δύναμη χειραγώγησης του λαού στην αστική πολιτική. Υπό αυτό το πρίσμα οι παράλληλες «διαβεβαιώσεις» των κυβερνώντων προς τον εργαζόμενο λαό, ότι η αξιοποίηση του ραδιοφάσματος γίνεται με γνώμονα το «όφελος της κοινωνίας», μόνο ως πρόκληση πρέπει να εκλαμβάνεται.

Αναστροφή υπάρχει!

Με αφορμή την έκθεση που κατατέθηκε στο ΔΝΤ για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, κάποιοι δηλώνουν έκπληκτοι, επειδή, λέει, διαπίστωσαν ότι το πλαίσιο της συμφωνίας που έχει κλείσει η συγκυβέρνηση του Λ. Παπαδήμου με την ΕΕ και το Διεθνές Ταμείο, προβλέπει την παραπέρα μείωση των εργατικών αποδοχών, παραπέρα αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης, νέες περικοπές στα εναπομείναντα κονδύλια Πρόνοιας και Υγείας, ακόμα μεγαλύτερη μείωση των συντάξεων και δεκάδες χιλιάδες απολύσεις από το δημόσιο. Είναι φανερό ότι πρόκειται για απροκάλυπτη κοροϊδία. Προβάλλουν την έκπληξη που υποτίθεται ότι τους προκαλούν τα προτεινόμενα μέτρα, για να αναρωτηθούν στη συνέχεια πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της ανάπτυξης στη χώρα, έχοντας απώτερο -και μοναδικό- στόχο να αποπροσανατολίσουν τους εργαζόμενους. Να τους δέσουν ακόμα πιο σφικτά στο άρμα του «μονόδρομου» των μνημονίων και των θυσιών που πρέπει να γίνουν στο όνομα της οικονομικής ανάπτυξης.

Βέβαια, επειδή το σύνολο των οικονομικών σχέσεων είναι σχέσεις συμφερόντων, δηλαδή, σχέσεις ανάμεσα σε κοινωνικές ομάδες και τάξεις, όλοι αυτοί οι παράγοντες, τα στελέχη του συστήματος, όταν θέτουν στόχους και επεξεργάζονται πολιτικές, έχουν υπόψη τους συγκεκριμένα πράγματα. Για παράδειγμα, όταν λένε ανάπτυξη εννοούν την οικονομική δραστηριότητα που αποφέρει κέρδη στο κεφάλαιο και άρα μέτρα για να εξασφαλιστεί ένα τέτοιο περιβάλλον, ή όταν αναφέρονται στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, εννοούν να μπορούν να βγάζουν περισσότερα κέρδη σε σχέση με τους ανταγωνιστές τους. Μέσα σε αυτή τη φαινομενικά απλή λογική, σκεπάζονται δύο πραγματικότητες: Πρώτον, ότι παραγωγική δραστηριότητα, στον καπιταλισμό, υπάρχει μόνο εφόσον υπάρχει κέρδος. Δεύτερον, ότι η παραγωγική δραστηριότητα και το ολοένα μεγαλύτερο κέρδος, στις εκμεταλλευτικές κοινωνίες διασφαλίζεται με την ενίσχυση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων και ένα μέσο γι' αυτό είναι να καταστήσουν ακόμα πιο φτηνή την τιμή της εργατικής δύναμης.

Σε καιρούς κρίσης, όπως αυτοί που διανύουμε, το σύνολο των σχέσεων παραγωγής εκδηλώνονται με περισσότερο άγρια χαρακτηριστικά. Το κεφάλαιο γίνεται ακόμα πιο επιθετικό, στο όνομα της αποκατάστασης των κερδοφόρων δραστηριοτήτων οι εκπρόσωποί του είναι πανέτοιμοι να ακυρώσουν δεδομένα δεκαετιών και μαζί να καταργήσουν μισθούς, ωράρια, συνθήκες εργασίας, κοινωνική ασφάλιση κ.ο.κ. Ψέματα λένε όσοι καμώνονται ότι τώρα κατάλαβαν. Ηξεραν από την πρώτη στιγμή ότι η συνταγή της τρόικας και της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ το 2010, όπως ακριβώς και της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-ΝΔ τώρα στο δεύτερο μνημόνιο, ήταν μια πορεία σχεδιασμένης και συστηματικής επίθεσης όχι απλά ενάντια σε λαϊκές κατακτήσεις που είχαν ξεμείνει από το παρελθόν, αλλά μια πολιτική οικονομικής εξολόθρευσης των λαϊκών στρωμάτων, στο όνομα της διάσωσης κάποιων ομάδων του μεγάλου κεφαλαίου.

Η επίθεση της πλουτοκρατίας δε θα 'χει τελειωμό. Η οικονομική κρίση ξέσπασε μετά από μια πορεία ιδιαίτερα υψηλής, της υψηλότερης ιστορικά, συσσώρευσης κεφαλαίων, γι' αυτό και η διαχείρισή της προσκρούει σε πολυσύνθετες και συνεχώς οξυνόμενες αντιθέσεις και μέσα στους κόλπους της οικονομικής ολιγαρχίας. Αναστροφή όμως της πορείας προς όφελος του λαού, μπορεί να υπάρχει. Αρκεί να αντιληφθούμε ότι υπάρχει και άλλος δρόμος ανάπτυξης. Αυτός που ανεβάζει τους διακόπτες και βάζει μπρος τις μηχανές όχι για να βγει το κέρδος του ενός ή του άλλου κεφαλαιοκράτη, αλλά να αυξηθεί η παραγωγή, με στόχο να καλυφθούν οι ανάγκες των εργαζομένων και όλου του λαού. Ο δρόμος της κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής και της λαϊκής οικονομίας.


Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ

Πλεονάσματα του κεφαλαίου ελλείμματα του λαού...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΧΑΡΑ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ γιατί παρουσίασε λέει η κεντρική διοίκηση πλεόνασμα 650 εκατομμυρίων ευρώ στο πρώτο εξάμηνο του 2012! Προφανώς θεωρούν τον εαυτό τους ...επιτυχημένο.

Μόνο που όταν αυτοί παρουσιάζουν πλεόνασμα κάποιοι άλλοι παρουσιάζουν έλλειμμα και μάλιστα πολύ μεγαλύτερο από τα 650 εκατομμύρια. Και αυτοί δεν είναι άλλοι από τους εργαζόμενους, τους αγρότες και τους μικρομαγαζάτορες.

Φυσικά, έχουν αποσπάσει από το λαό πολύ περισσότερα από αυτά που παρουσιάζουν. Είχαν όμως να ...ταΐσουν και πολλούς στο ενδιάμεσο: Τραπεζίτες, εφοπλιστές, δανειστές, βιομήχανους.

Ολους αυτούς δηλαδή που ζουν παρασιτικά σε βάρος μας επί δεκαετίες και τώρα αποφάσισαν ότι χρειάζονται ακόμη περισσότερα λόγω κρίσης. Οπότε οι κυβερνώντες τους κάνουν το χατίρι.

«ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΣ» μας προέκυψε χτες ο νέος υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης. Θα βάλει τάξη λέει στο κέντρο της Αθήνας τελεία και παύλα!

Ετσι ακούσαμε ότι θα πατάξει την εγκληματικότητα για να μπορούν να λειτουργήσουν τα μαγαζιά και ο κόσμος να κινείται με ασφάλεια και σιγουριά.

Επειδή όμως τυχαίνει να είναι μέλος μιας κυβέρνησης που κλείνει μαγαζιά και δημιουργεί ανασφάλεια στους εργαζόμενους με την οικονομική πολιτική της πολύ θα δυσκολευτούμε να τον πιστέψουμε.

Ούτε η εγκληματικότητα τους νοιάζει, ούτε τα ναρκωτικά ούτε η εξαθλίωση της κοινωνίας. Αλλωστε, μήτρα όλων αυτών των φαινομένων και πάλι η πολιτική τους είναι.

Αυτό που τους νοιάζει είναι να κάνουν το κέντρο της Αθήνας (και κάθε πόλης της Ελλάδας αν είναι δυνατόν) κέντρο ... υγειονομικής ζώνης. Οπου κανείς δε θα κινείται και κανείς δε θα διαδηλώνει ενάντιά τους.

Γι' αυτό, τους έχουν τους κατασταλτικούς μηχανισμούς και όχι για την ασφάλειά μας. Γιατί η παθητικοποίηση και ο φόβος είναι ...η δική τους ασφάλεια.


Παπαγεωργίου Βασίλης

«Ανάπτυξη» μέσω καταστολής

Γρηγοριάδης Κώστας

Πηγή όλων των δεινών είναι οι διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας, λένε οι εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας, τα κόμματά της και τα αστικά ΜΜΕ. Οι διαδηλώσεις, λένε, φταίνε για τη μείωση του τουρισμού (ακόμα και στα Δωδεκάνησα και τα Επτάνησα), για τα λουκέτα στα μικρομάγαζα (ακόμα και στο Περιστέρι και τη Γλυφάδα), οι διαδηλώσεις φταίνε για τα κτίρια που καίνε οι προβοκάτορες, δηλαδή «οι δικοί τους»... Δε χρειάζεται φαντασία για να αντιληφθεί κάποιος ότι ετοιμάζονται να τις καταργήσουν και ήδη το μαύρο μέτωπο επιχειρηματιών (ΕΒΕΑ, ΣΕΤΕ, ΣΕΒ) - ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ. - Δήμου Αθηναίων έχει ετοιμάσει και το σχετικό νόμο. Στη «νέα Ελλάδα της ανάπτυξης», που θέλουν να χτίσουν πάνω στα ερείπια των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, δεν μπορεί να παραμένουν ανέπαφα τα συνδικαλιστικά δικαιώματα, το δικαίωμα του συναθροίζεσθαι και οι δημοκρατικές ελευθερίες. Οι σύγχρονοι σκλάβοι των μονοπωλίων, που θα αμείβονται με 300 - 400 ευρώ και θα δουλεύουν ατέλειωτες ώρες, δεν πρέπει να έχουν δικαιώματα όχι μόνο μέσα από τις «πύλες των εργοστασίων» - που ποτέ δεν είχαν - αλλά και εκτός, στους δρόμους και τις πλατείες. Ακριβώς επειδή η καπιταλιστική ανάπτυξή τους θρέφεται από την άγρια υπερεκμετάλλευση της εργατικής τάξης και την απόλυτη φτώχεια και εξαθλίωση του λαού, δεν μπορεί να επιβληθεί παρά μόνο με επίδειξη πυγμής και ένταση της καταστολής των ταξικών λαϊκών αγώνων. Εξ ου και η συκοφαντική επίθεση κατά της Αριστεράς, δηλαδή κατά του ΚΚΕ, που είναι η εμπροσθοφυλακή τους. Πλανώνται πλάνην οικτράν, όμως, αν πιστεύουν ότι μπορούν να καταργήσουν την ταξική πάλη και τους αγώνες του λαού, που πρέπει να ενισχυθούν αποφασιστικά μέχρι να ανατρέψουν το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα.

Αναχώματα και αντίπαλο δέος

«Με τη δημιουργία δύο κομμάτων εκ των διαγραφέντων από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ο κίνδυνος αυτός (σ.σ. "της υπερβολικής διόγκωσης της μαρξιστικής αριστεράς") έχει αποτραπεί. Η δυσαρέσκεια και η οργή από τα μέτρα που επιβάλλονται και έχουν ως συνέπεια την οικονομική εξαθλίωση των πολιτών, στη συντριπτική τους πλειοψηφία μπορούν να διοχετευθούν στους δύο νέους κομματικούς σχηματισμούς, που σε καμία περίπτωση δεν αμφισβητούν τη θέση της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Ενωση». Τα προφανή παραδέχεται το χτεσινό άρθρο της «Καθημερινής», ότι δηλαδή τα δύο νεοϊδρυθέντα κόμματα - παραφυάδες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ - λειτουργούν ως ανάχωμα για να μην «ξεφύγει» η λαϊκή δυσαρέσκεια προς τη μαρξιστική αριστερά, δηλαδή το ΚΚΕ - αυτό είναι που φοβούνται - και να παραμείνει εγκλωβισμένη εντός των τειχών του συστήματος. Ο ίδιος αρθρογράφος το λέει ξεκάθαρα αμέσως μετά, ομολογώντας ταυτόχρονα ότι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος ακυβερνησίας και αποσταθεροποίησης του αστικού πολιτικού συστήματος από τα νέα μορφώματα. Ιδού τι γράφει: «Η εμφάνιση των κομμάτων, που ίδρυσαν ο κ. Πάνος Καμμένος και η κ. Λούκα Κατσέλη με τον κ. Χάρη Καστανίδη, δίδουν κατά συνέπεια τη δυνατότητα εκτονώσεως μίας πρωτοφανούς δυσαρέσκειας αλλά δεν δημιουργούν συνθήκες ακυβερνησίας. Χάρη στον εκλογικό νόμο, που πριμοδοτεί το πρώτο κόμμα με πενήντα βουλευτές, μπορεί να σχηματισθεί ανέτως μία κυβέρνηση συνεργασίας ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, σε περίπτωση που τα δύο κόμματα εξουσίας συγκεντρώσουν από κοινού ποσοστό 45% και ίσως λιγότερο». Λογαριάζουν, όμως, χωρίς τον ξενοδόχο, το λαό, που με την πάλη και την ψήφο πρέπει να δημιουργήσει το αντίπαλο δέος, που, με μπροστάρη το ΚΚΕ, θα διεκδικήσει στα ίσια την πολιτική εξουσία.

Σκληρή τιμωρία για το άγριο δούλεμα

Εμπαίζει άγρια τους φτωχούς και μικρούς αγροτοκτηνοτρόφους των ορεινών και μειονεκτικών περιοχών η ηγεσία της ΝΔ, η οποία ενώ ψήφισε πριν από λίγες βδομάδες τον εφαρμοστικό νόμο του νέου μνημονίου που τους στέρησε πλήρως 60 εκατομμύρια από την εξισωτική αποζημίωση, τους κάλεσε για να τους υποσχεθεί ότι θα τα βρει από την επιπλέον φορολόγηση του ηλεκτρονικού τζόγου! «Σήμερα, δεσμεύτηκα, παρουσία των εκπροσώπων των κτηνοτρόφων, για να βρεθεί - και η ΝΔ έχει, ήδη, κάνει τις σχετικές μελέτες - ένα ισοδύναμο αποτέλεσμα γι' αυτή την εξισωτική. Και πιστεύουμε ότι μπορούν να βρεθούν, για παράδειγμα, από την πρότασή μας για την επιπλέον φορολόγηση των κερδών των ηλεκτρονικών παιγνίων», δήλωσε ανερυθρίαστα ο Α. Σαμαράς μετά τη συνάντηση που είχε χτες με εκπροσώπους κτηνοτρόφων. Πρόκειται βέβαια για άγριο δούλεμα, που εξόφθαλμο στόχο έχει την υφαρπαγή της ψήφου των φτωχών και μικρομεσαίων κτηνοτρόφων. Από μόνη της αυτή η ξεδιάντροπη προσπάθεια εξαπάτησης αρκεί για να τιμωρηθεί σκληρά η ΝΔ, που υποκριτικά κόπτεται κατά τ' άλλα για «τη στήριξη της κτηνοτροφίας». Στην πραγματικότητα όμως στηρίζει από κοινού με το ΠΑΣΟΚ την αντικτηνοτροφική πολιτική, που καταδικάζει σε ακόμη μεγαλύτερη φτώχεια τους μικρομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους, εγκατάλειψη του επαγγέλματός τους, αφού δεν μπορούν να επιβιώσουν, ερήμωση των ορεινών και μειονεκτικών περιοχών, αλλά και την ακόμα μεγαλύτερη αύξηση των εισαγωγών ζωοκομικών προϊόντων τη στιγμή που μπορούν οι ίδιοι να τα παράγουν. Η θέση τους είναι στο κοινό μέτωπο πάλης εργατών - μικρομεσαίων αγροτών - αυτοαπασχολούμενων σε γραμμή σύγκρουσης και ρήξης με τα μονοπώλια, την ΕΕ, τα κόμματα και τις κυβερνήσεις τους.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Να πιάσει τόπο το βόλι της ψήφου

Οι επερχόμενες εκλογές μπορούν να γίνουν όπλο στα χέρια του λαού, με την προϋπόθεση να φτάσει στην κάλπη έχοντας αποτινάξει κάθε ίχνος απ' τα εκφοβιστικά, τρομοκρατικά διλήμματα που θα του θέσουν, αποφασισμένος να τιμωρήσει τους ενόχους για όλα όσα βιώνει και να ενισχύσει καθοριστικά το ΚΚΕ. Να δώσει αποστομωτική απάντηση στο χυδαίο αντικομμουνισμό, αποκαλυπτικό του φόβου της άρχουσας τάξης απέναντι στο ΚΚΕ, στην πρότασή του, στην απήχησή της, «χαστούκι» στους φορείς του. Να διαψεύσει όσους τον θέλουν ηττημένο, παραλυμένο από φόβο και μοιρολατρία.

Ο λαός είναι αυτός που θα αποφασίσει αν την επόμενη μέρα των εκλογών θα έχει απέναντί του μια κυβέρνηση ισχυρή, ένα σωστό οδοστρωτήρα που θα κινηθεί να ισοπεδώσει ό,τι του απέμεινε, το ίδιο το εργατικό λαϊκό κίνημα. 'Η αν θα ισχυροποιήσει το ΚΚΕ, που θα αποτελέσει την εμπροσθοφυλακή ενός πιο ισχυρού από τα πριν κινήματος, ώστε να αποτελέσει αυτό δύναμη αποτροπής των χειρότερων που έρχονται, δύναμη ρήξης και ανατροπής, «σκαπανέα» πραγματικών αλλαγών προς όφελος του λαού. Οσο πιο ισχυρό το ΚΚΕ, τόσο πιο αδύναμη η κυβέρνηση της επόμενης μέρας, αυτή που θα κληθεί, με όποια σύνθεση, αλλά σίγουρα με τη στήριξη ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ., όψιμων «αντιμνημονιακών» δυνάμεων, να υλοποιήσει ένα νέο βάρβαρο πακέτο μέτρων που περιλαμβάνει νέες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, νέες απολύσεις, νέα φοροεπιδρομή στο ήδη πενιχρό εργατικό λαϊκό εισόδημα.

Ο λαός καλείται να γίνει αυτός το φόβητρο για τις δυνάμεις που θέλουν να τον φοβίσουν, να τον εξαθλιώσουν για να σωθούν τα μονοπώλια. Να καταδικάσει εκείνα τα κόμματα που έβαλαν φαρδιά πλατιά την υπογραφή τους σε ένα προς ένα τα μέτρα που τον οδήγησαν στη φτώχεια και την ανέχεια. Να γυρίσει την πλάτη σε δυνάμεις που στα λόγια διαφωνούν με τα «μνημόνια», στην πράξη όμως δηλώνουν ότι θα «τιμήσουν» την υπογραφή των προηγούμενων κυβερνήσεων. Να απορρίψει προτάσεις όπως αυτές των δυνάμεων του οπορτουνισμού που τον βάζουν να κυνηγάει χίμαιρες, με υποσχέσεις για αναδιαπραγμάτευση των συμφωνηθέντων και ακύρωση των αντιλαϊκών μέτρων, την ώρα που υποβάλλουν τα σέβη τους στην εξουσία των αστών και στην ευρωενωσιακή λυκοσυμμαχία που τα επέβαλαν. Κοροϊδεύουν το λαό για να τον σύρουν από άλλο δρόμο στην ενσωμάτωση στο σύστημα που του ρουφάει το αίμα.

Η ψήφος είναι βόλι. Κανένας άνθρωπος του μόχθου να μην το χαλαλίσει, πολύ περισσότερο να μην το στρέψει εναντίον του. Να το αξιοποιήσει για να τρομοκρατήσει όσους, αφού λεηλάτησαν τη ζωή του, τα δικαιώματά του και την τσέπη του, τώρα τον τρομοκρατούν ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Υπάρχει άλλος δρόμος, αυτός που δείχνει με την πολιτική του πρόταση το ΚΚΕ. Οι εκλογές μπορούν να γίνουν η αφετηρία συγκέντρωσης δυνάμεων που θα τον πορευτούν, παρεμποδίζοντας την νέα κυβέρνηση να προωθήσει αντιλαϊκά μέτρα, διεκδικώντας λύσεις που κοιτάνε μπροστά, προς το μέλλον της εργατικής λαϊκής εξουσίας.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ