Το δίλημμα στις εκλογές του Απρίλη θα είναι «ευρώ ή δραχμή», προειδοποιούν σε υψηλούς τόνους από κοινού στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, συνεχίζοντας την εκστρατεία εκφοβισμού και ιδεολογικής τρομοκρατίας του λαού. Αλήθεια, όμως, πόσο ελκυστικό είναι το «ευρώ», δηλαδή η ΕΕ, όταν μόλις προχτές ο αρμόδιος Κοινοτικός επίτροπος παραδέχθηκε ότι ήδη 19 εκατομμύρια άνθρωποι στα κράτη - μέλη της ΕΕ πεινάνε και εξαρτώνται απόλυτα από επισιτιστική βοήθεια, ενώ πάνω από 40 εκατομμύρια φτωχοί κινδυνεύουν να βρεθούν στην ίδια κατάσταση; Αλήθεια, πόσο «σαγηνεύει» μια ΕΕ, όπου 115 εκατομμύρια άνθρωποι, δηλαδή το 23,4% του πληθυσμού της ΕΕ των 27 κρατών - μελών, βρίσκονταν ήδη το 2010 κάτω από το όριο της φτώχειας, ενώ η παιδική φτώχεια φτάνει στο 26,9% του παιδικού πληθυσμού; Πόσο νοιάζει τα 24 εκατομμύρια των ανέργων και τα πολύ περισσότερα εκατομμύρια των εργαζομένων, που δουλεύουν με ελαστικές εργασιακές σχέσεις, με μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, με μισθούς πείνας, αν θα είναι μέσα ή έξω στην ΕΕ ή θα «πληρώνονται» με ευρώ ή κάποιο άλλο νόμισμα; Το «ευρωπαϊκό όραμα» εδώ και αρκετά χρόνια έχει μετατραπεί σε εφιάλτη για το λαό, που μόνο δεινά βλέπει να έρχονται από την ΕΕ, με τις «Βρυξέλλες» να έχουν μετατραπεί σε στρατηγείο του πολέμου διαρκείας που έχουν εξαπολύσει τα ευρωμονοπώλια για να φορτώσουν την κρίση τους στους λαούς. Σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί το δίλημμα για το λαό να είναι αν θα είναι εξαθλιωμένος και σκλάβος των μονοπωλίων μέσα ή έξω από το ευρώ, αλλά αν θα πάρει την υπόθεση στα χέρια του.

«Οι Ελληνες πρέπει να εκφραστούν γιατί αλλιώς θα εκραγούν», είπε προχτές σε εκπομπή της κρατικής τηλεόρασης ο βουλευτής της ΝΔ Σίμος Κεδίκογλου, εννοώντας πως πρέπει να γίνουν εκλογές γρήγορα γιατί υπάρχει θέμα νομιμοποίησης του Κοινοβουλίου, όπως είπε. Απλά και ξεκάθαρα αποκαλύπτει πώς βλέπει τις εκλογές η ΝΔ και γιατί τις ζητάει: Θέλει να τις αξιοποιήσει ως όπλο εκτόνωσης της λαϊκής οργής και απρόσκοπτης εφαρμογής των νέων μέτρων χρεοκοπίας του λαού, αφού το Κοινοβούλιο που θα προκύψει από αυτές θα έχει - σύμφωνα με τη λογική τους - πάρει τη νομιμοποίηση να εφαρμόσει τα μέτρα σφαγιασμού του λαού.

Καμιά εμπιστοσύνη στις δυνάμεις που χρεοκόπησαν και χρεοκοπούν το λαό! Αντί για δικό τους όπλο εκτόνωσης, ο λαός να αξιοποιήσει τις εκλογές ως δικό του όπλο στην ταξική πάλη. Να αδυνατίσει όλες αυτές τις πολιτικές δυνάμεις σε σημείο που να τους μεγαλώσει τα αδιέξοδα. Να συμπορευτεί με το ΚΚΕ και στο δρόμο του οργανωμένου αγώνα, να τους φέρει σε σημείο να μην μπορούν να κάνουν τίποτα, να μην μπορούν να εφαρμόσουν αυτά που ψήφισαν.

• «...από τη στιγμή που "νόμος" ορίζεται ό,τι θέλει το κόμμα, γιατί να μην γίνεται "νόμος" ό,τι αποφασίσει η μικρή ομαδούλα;».

«Μικρή ομαδούλα»; Αυτό ήταν, οι εξοπλισμένοι με εργαλεία και όπλα κουκουλοφόροι που με σχέδιο και ψυχραιμία επαγγελματία, έκαναν τους εμπρησμούς στα κτίρια; Μικρή ομαδούλα ήταν οι κουκουλοφόροι που έκαψαν ζωντανούς εργάτες στη «Μαρφίν» το Μάη του 2010; Μικρή ομαδούλα ήταν όσοι επιτέθηκαν με οπλισμό ενάντια στην εργατική διαδήλωση στο Σύνταγμα τον Οκτώβρη του 2011; Αυτές οι ομαδούλες που είναι εκπαιδευμένοι προβοκάτορες μηχανισμών της αστικής τάξης, εμφανίζονται πάντα όταν διαδηλώνει εργατόκοσμος και χτυπούν συστηματικά τις εργατικές κινητοποιήσεις που γίνονται με συγκεκριμένο πλαίσιο και αιτήματα. Το ξέρουν καλά. Ο λαός έχει πείρα πια...

• «Υπάρχει διάχυτη η κουλτούρα της ανομίας στην ελληνική κοινωνία και η κορυφή της είναι η βία».

Δηλαδή, ο εργάτης, ο αυτοαπασχολούμενος, ο φτωχός αγρότης πρέπει να υποταχτούν στα «νόμιμα» με βάση το δίκαιο των αστών, αντιλαϊκά μέτρα που τους σφάζουν, είναι μέρος της «ανομίας»; Γιατί είναι νόμιμο χιλιάδες εργατικές - λαϊκές οικογένειες να παγώνουν επειδή δεν έχουν λεφτά για πετρέλαιο; Νέοι να είναι άνεργοι, να ζουν με λιγότερα από 400 ευρώ, νέα ζευγάρια να μην μπορούν να κάνουν οικογένεια, να μην μπορούν να κάνουν εμβόλια στα παιδιά τους, γέροι να μην έχουν λεφτά για φάρμακα, να περιμένουν στις ουρές για ένα πιάτο φαΐ από τα συσσίτια και να κοιμούνται στο δρόμο μες στο κρύο, χωρίς να ξέρουν αν θα ξαναδούν το φως της μέρας; Είναι «ανομία» να παλεύεις για να μπορείς να ζεις;

• Λέει χτες η «Καθημερινή»: «Είναι τόσο καλά οργανωμένοι που πείθουν χιλιάδες διαδηλωτές να φωνάζουν "να καεί, να καεί το μπ... η Βουλή"».

Ετσι ε; Τότε, το ίδιο μέσο, η «Καθημερινή», ο ΣΚΑΪ, και άλλα ΜΜΕ βεβαίως, σκίζονταν απ' το πρωί μέχρι το βράδυ και καλούσαν οι ίδιοι τον κόσμο να πάει έξω από τη Βουλή στο «κίνημα» - όπως το έλεγαν - των αγανακτισμένων και να διαδηλώσει. Εκεί φώναζαν αυτά τα συνθήματα, μαζί με το «οι 300 στο Γουδή» και άλλα όπως «έξω τα κόμματα», «έξω τα συνδικάτα» και πρόβαλλαν την περίφημη μούντζα περίπου σαν το εθνικό σύμβολο. Αρα τα αστικά ΜΜΕ όπως ο ΣΚΑΪ και η «Καθημερινή», από τότε ενίσχυαν προβοκάτορες.

Γρηγοριάδης Κώστας

Σαν όλοι αυτοί να μη στόχευσαν με σαφήνεια και να μην ψήφισαν να πτωχεύσουν οι εργαζόμενοι, να μειωθούν μισθοί, να καταργηθούν Συλλογικές Συμβάσεις, ασφαλιστικά δικαιώματα.

Ολοι το ίδιο πράγμα θέλουν, το καλύτερο για τις επενδύσεις και την κερδοφορία των πολυεθνικών και των ανώνυμων εταιρειών. Το ομολογούν και το δηλώνουν με κάθε ευκαιρία και κάθε τρόπο.

Μπορεί, βέβαια, κάποιοι να προτιμούν κάποιες πολυεθνικές και κάποιες τράπεζες περισσότερο από κάποιες άλλες, όμως όσον αφορά τους λαούς πάντοτε τα βρίσκουν: Θέλουν το χειρότερο.

ΠΟΛΥΣ... ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΣ πόνος μας έχει προκύψει τελευταία, δε νομίζετε; Σχεδόν οι πάντες δηλώνουν αγανακτισμένοι από την εμπλοκή των Γερμανών ή των Ευρωπαίων γενικώς στα ζητήματα της χώρας.

Οι θεσμοί της χώρας ξαναπέκτησαν σημασία (άσχετα με το ότι τους κάνουν λάστιχο για να ψηφίσουν το κάθε μνημόνιο) και ξαναθυμήθηκαν ό,τι είχαν ξεχάσει πριν λίγα εικοσιτετράωρα.

Δε λέμε, καλά τα λογύδρια που ακούμε από εδώ και από εκεί, όμως... δεν πήγε το μυαλό τους σε τέτοιες καταστάσεις όταν ψήφισαν τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, της Λισαβόνας και όταν εκχωρούσαν εθνική κυριαρχία ακόμη και μέσω του Συντάγματος;

Επειδή δεν τους έχουμε για... ανόητους ούτε για «αδιάβαστους» ούτε για κορόιδα που τους πάσαραν κάποια κείμενα για να τα ψηφίσουν, προφανώς μιλάμε για... υποκρισία ολκής.

Στην περίπτωση του ΛΑ.Ο.Σ. και του Καρατζαφέρη ειδικά δεν το συζητάμε. Αυτό το κόμμα στους ελιγμούς έχει τη χάρη του ...ιπποπόταμου.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μ' αυτά που λέει ο Δ. Καζάκης ξεπερνά κατά πολύ την πολιτική εξαπάτηση. Καλεί το στρατό και την αστυνομία και από δίπλα και το ΚΚΕ και το λαϊκό κίνημα να υπερασπιστούν το αστικό Σύνταγμα και εξουσία από τα αστικά κόμματα που το εφαρμόζουν. Μόνο ένας υπέρμετρα αφελής, διαταραγμένος ή δόλιος θα μπορούσε να σκεφτεί και να προτείνει κάτι τέτοιο. Και δεν πιστεύουμε ότι ο Δ. Καζάκης είναι αφελής.

Η ιστορία έχει αποδείξει ότι οι εχθροί του εργατικού - λαϊκού κινήματος και οι αντιδραστικοί σχεδιασμοί, δεν εκδηλώνονται και δεν προωθούνται μόνο από τους ακραιφνείς ακροδεξιούς. Υλοποιούνται και απ' τα αστικά κόμματα, συντηρητικά, σοσιαλδημοκρατικά, λάτρεις του κοινοβουλευτισμού, αλλά έχουν μεγάλη συμβολή και οι Δούρειοι Ιπποι, οι επιχειρήσεις της προβιάς. Αριστερή - αντιμνημονιακή ρητορεία και συνθήματα και από κάτω παγίδευση του λαού σε ενδοαστικές αντιθέσεις, υπεράσπιση του σάπιου κοινωνικού συστήματος, συκοφάντηση του ταξικού εργατικού κινήματος που έχει στόχο την ανατροπή, συμβολή σε αντιδραστικούς σχεδιασμούς.

Ας γνωρίζουν καλά οι μηχανισμοί του συστήματος ότι το ΚΚΕ είναι έμπειρο κόμμα, δεν πέφτει σε παγίδες, βλέπει μακριά και δε χάνει εύκολα το στόχο. Εχουν γνώση οι φύλακες και οι εργαζόμενοι έχουν πολλά στοιχεία που αποδεικνύουν ποιος είναι πραγματικά μαζί τους, με το δίκιο τους και ποιοι είναι εχθροί τους και ποιοι προσποιούνται τους φίλους, υπηρετώντας τους εχθρούς.

Αδυνατώντας να αντιπαρατεθεί πολιτικά και επί της ουσίας με το ΚΚΕ, η Ντ. Μπακογιάννη περιφέρει σε κάθε της δημόσια εμφάνιση την ίδια κασέτα για τον Στάλιν, τη Β. Κορέα, την «Τυποεκδοτική» και τα οικονομικά των κομμάτων, εκτοξεύοντας ψέματα και αθλιότητες σε βάρος του ΚΚΕ. Το ίδιο επιχείρησε να κάνει και χτες στην πρωινή εκπομπή του «Μέγκα», όπου ήταν καλεσμένη. Η συκοφαντία όμως που επιχείρησε, όπως τις προάλλες στη Βουλή, δεν έμεινε αναπάντητη από το ΚΚΕ. Σε παρέμβασή του, ο Π. Μεντρέκας, μέλος της ΚΕ, παρατήρησε ότι η Ντ. Μπακογιάννη κοιμάται και ξυπνάει με τον Στάλιν, χωρίς να λέει τίποτα επί της ουσίας για την πολιτική του ΚΚΕ, το οποίο παρουσιάζει σαν να μην έχει εναλλακτική πρόταση διεξόδου για το λαό. Αναρωτήθηκε ακόμα από πότε άρχισε να ενδιαφέρεται η Ντ. Μπακογιάννη για τα οικονομικά των κομμάτων και του υπερδανεισμού τους, αφού όσο ήταν στη ΝΔ δεν έλεγε κουβέντα γι' αυτά τα ζητήματα. Επανέλαβε ότι οι οικονομικοί πόροι του ΚΚΕ είναι πεντακάθαροι, προσθέτοντας ότι το ΚΚΕ όχι μόνο δε διαφωνεί με τη μείωση της κρατικής επιδότησης, αλλά επιπλέον, δεν πρόκειται να διαπραγματευτεί να την παίρνει, αν αυτή συνοδευτεί από πολιτικούς όρους. Κατέληξε λέγοντας ότι το ΚΚΕ έχει τη μόνη ρεαλιστική πρόταση διεξόδου, που είναι η κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, τα οποία υπηρετούν η Μπακογιάννη και τα άλλα αστικά κόμματα, γι' αυτό επιτίθενται με ψέματα στο ΚΚΕ.

Αντί να απαντήσει σε όλα αυτά, η Μπακογιάννη έβαλε την κασέτα σε επανάληψη, λέγοντας ακριβώς τα ίδια με προηγουμένως, προσθέτοντας νέα ψέματα και συκοφαντίες στα όσα είχε ήδη πει. Μπέρδεψε τα λόγια της, ανακάτεψε τις συκοφαντίες της και ενθαρρυμένη από τις παραινέσεις των παρουσιαστών να ολοκληρώσει το παραλήρημά της, επειδή ο χρόνος της εκπομπής τελείωνε, έριξε το μελάνι της και μετά έβγαλε το μικρόφωνο και έφυγε. Αυτή η εικόνα, της πολιτικής κακομοιριάς και της αθλιότητας, που εκπέμπει η Μπακογιάννη, δεν αφορά μόνο την ίδια. Είναι η εικόνα ενός συστήματος ολόκληρου, που έχει σαπίσει και προσπαθεί με ψέματα και χυδαιότητες να κρατηθεί όρθιο και να αποτρέψει το νέο που αναπόφευκτα θα γεννήσει η ριζοσπαστικοποίηση της πάλης του λαού, η πλατιά συμπόρευση με το ΚΚΕ. Μάταιος ο κόπος των δημίων του λαού, φτηνή η εμπάθειά τους για το ΚΚΕ και εξόφθαλμη η αδυναμία να ορθώσουν έστω και ένα πολιτικό επιχείρημα απέναντί του.