Τρίτη 16 Οχτώβρη 2007
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σκάβουν το λάκκο τους

Παπαγεωργίου Βασίλης

Χρόνο με το χρόνο διευρύνεται πλέον το χάσμα μεταξύ πλούτου και φτώχειας στις ΗΠΑ, γεγονός που μαρτυρά πολλά για την ένταση της άγριας υπερεκμετάλλευσης των εργαζομένων και της ταχείας επιστροφής στον εργασιακό μεσαίωνα. Χαρακτηριστικά είναι τα στοιχεία της Εσωτερικής Υπηρεσίας Εσόδων των ΗΠΑ που δημοσιεύτηκαν στη «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ». Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, λοιπόν, το 2005 το πιο εύπορο 1% των Αμερικανών είχε στα χέρια του το 21,2% (!) του εθνικού εισοδήματος. Το αντίστοιχο ποσοστό το 2004 ήταν 19%, ενώ το προηγούμενο ρεκόρ είχε καταγραφεί το 2000, όταν το μερίδιο των πλουσιότερων Αμερικανών στο συνολικό πλούτο της χώρας ήταν 20,8%. Από την άλλη πλευρά, το λιγότερο προνομιούχο 50% των πολιτών το 2005 απολάμβανε μόλις το 12,5% (!) του συνολικού πλούτου στις ΗΠΑ, έναντι 13,4% το 2004. Με άλλα λόγια, το εισόδημα των εκατόν πενήντα εκατομμυρίων φτωχότερων Αμερικανών δε φτάνει ούτε στο μισό το εισόδημα που είχε η θλιβερή μειοψηφία του 1% των πλουσιοτέρων Αμερικανών. Σχόλιο; Οι καπιταλιστές σκάβουν το λάκκο τους...

Προβλήματα με τους παιδικούς σταθμούς

Η πολιτική ΝΔ και ΠΑΣΟΚ οδήγησε τα τελευταία χρόνια στην υποβάθμιση των δημόσιων παιδικών και βρεφονηπιακών σταθμών ιδιαίτερα με το πέρασμά τους στους δήμους. Αυτή η πολιτική έχει χτυπήσει πρώτα και κύρια τις αμιγείς εργατικές και λαϊκές περιοχές, όπως το Μενίδι και τα Ανω Λιόσια. Μπορεί, λοιπόν, σε αυτές τις περιοχές ο πληθυσμός να έχει αυξηθεί εκρηκτικά τα τελευταία χρόνια και κυρίως από φτωχό εργατόκοσμο (Ελληνες, παλιννοστούντες και μετανάστες) και να συνεχίζει με τους ίδιους ρυθμούς, οι ανάγκες όμως των εργατικών οικογενειών των δύο περιοχών μένουν ακάλυπτες.

Ετσι το Μενίδι των περίπου 130.000 κατοίκων διαθέτει μόλις 8 παιδικούς σταθμούς και κανέναν βρεφονηπιακό, ενώ στα Ανω Λιόσια των 35.000 κατοίκων λειτουργούν 3 παιδικοί σταθμοί και 2 βρεφονηπιακοί! Είναι ενδεικτική όμως η κατάσταση και στους υπάρχοντες σταθμούς, με τους δήμους να έχουν επιβάλει τροφεία από 20 έως 50 ευρώ, ελλιπές και τριών ταχυτήτων προσωπικό (μόνιμοι, αορίστου, δίμηνες συμβάσεις), στέγαση σε ακατάλληλα κτίρια όπως στα Ανω Λιόσια κ.ά.

Γίνεται αντιληπτό ότι ακριβώς σε αυτές τις περιοχές είναι που θα ενταθούν ακόμα περισσότερο οι ταξικοί φραγμοί όσο προχωρά η πολιτική της «αποκέντρωσης» με το πέρασμα νηπιαγωγείων και σχολείων στους δήμους, κάτι που θα επιταχυνθεί με τον «Καποδίστρια 2». Είναι εκεί που θα εκφραστεί πιο έντονα η πολιτική που λέει «αν θέλεις εκπαίδευση πλήρωσε»...

Ουραγοί στις μεταμοσχεύσεις

Οπισθοδρόμηση της χώρας μας στις μεταμοσχεύσεις το 2007 διαπιστώνει σχετική έκθεση του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ), που δόθηκε χτες στη δημοσιότητα, ενώ την ίδια στιγμή βρίσκονται στη λίστα αναμονής για μεταμόσχευση 886 νεφροπαθείς και 81 ασθενείς συνολικά για ήπαρ, καρδιά και πνεύμονες.

Ετσι, το 2007 εκτιμάται ότι θα γίνουν λιγότερες μεταμοσχεύσεις σε σχέση με το 2006. Από 1.1.2007 έως 12.10.2007 έχουν αναφερθεί 126 δυνητικοί δότες από τις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) της χώρας - το 2006 αναφέρθηκαν συνολικά 179. Απ' τους 126 δυνητικούς δότες του εννιάμηνου του 2007, οι 18 κρίθηκαν ιατρικώς ακατάλληλοι, ενώ από τους 108 των οποίων προσεγγίστηκαν οι οικογένειες για τη συναίνεσή τους, αξιοποιήθηκαν μόλις 50 δότες, σημειώνοντας ποσοστό άρνησης της τάξεως του 54%. Συνολικά στο 9μηνο πραγματοποιήθηκαν 111 μεταμοσχεύσεις.

«Η ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο για την αύξηση των μεταμοσχεύσεων στη χώρα μας», αναφέρει στο σχετικό Δελτίο Τύπου ο ΕΟΜ. Ομως, όπως αποδεικνύεται, ούτε ο αρμόδιος ΕΟΜ, αλλά ούτε και το υπουργείο Υγείας έχουν αναλάβει το ρόλο τους στην ενημέρωση και ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης για τη σημασία της δωρεάς οργάνων. Με αποτέλεσμα να εξαντλούνται σε δυσοίωνους απολογισμούς, την ώρα που η χώρα μας βρίσκεται στην τελευταία θέση ανάμεσα στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης στη δωρεά οργάνων. Και φυσικά, η διάδοση της ιδέας της δωρεάς οργάνων, απ' την οποία πρέπει να απουσιάζει κάθε υποψία εμπορευματοποίησης, δε γίνεται να καρποφορήσει στα πλαίσια του εμπορευματοποιημένου και ιδιωτικοποιημένου συστήματος Υγείας.

Παιδεία των λαϊκών αναγκών

Από χτες ξεδιπλώνεται στα σχολεία όλης της χώρας η καμπάνια πολιτικής δράσης της ΚΝΕ, με στόχο να ανοίξει συζήτηση με όλους τους μαθητές για το σχολείο που έχουν σήμερα ανάγκη. Την ίδια στιγμή σε εξέλιξη βρίσκονται καθημερινές κινητοποιήσεις μέσα στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, για το μπλοκάρισμα πτυχών του νέου νόμου - πλαισίου. Παράλληλα, φοιτητικοί και σπουδαστικοί σύλλογοι, σύλλογοι γονέων, εκπαιδευτικοί, καλούν στις πρώτες συγκεντρώσεις της χρονιάς, μεθαύριο, Πέμπτη, 18 Οκτώβρη, με κύριο αίτημα την πραγματικά δημόσια και δωρεάν υψηλού επιπέδου παιδεία. Ολη αυτή η αγωνιστική δραστηριότητα, με τις πρωτοβουλίες της Κομμουνιστικής Νεολαίας, αλλά και φορέων του μαζικού λαϊκού κινήματος, σηματοδοτεί την ανάγκη για διαρκή πάλη για την παιδεία που έχουμε ανάγκη σήμερα. Και παράλληλα αναδεικνύει την ανάγκη μιας πλατιάς συστράτευσης που είναι απαραίτητη για να προωθηθούν οι στόχοι αυτού του αγώνα.

Η μόρφωση βρίσκεται σταθερά στο στόχαστρο του κεφαλαίου και ως εκ τούτου οι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις στην παιδεία αποτελούν προτεραιότητα της κυβέρνησης της ΝΔ. Απέναντι στην αντιεκπαιδευτική λαίλαπα, δεν μπορεί παρά να χτίζεται μια ισχυρή αντίσταση. Γιατί δεν είναι μονάχα το σήμερα. Αν οι αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις που προωθεί η κυβέρνηση, με μπούσουλα τη στρατηγική της Μπολόνια εφαρμοστούν, το αύριο προβλέπεται ακόμα δυσκολότερο: Η αποκέντρωση, ανοίγει το δρόμο στην ιδιωτικοποίηση και στην επιχειρηματική λειτουργία, στη διαφοροποίηση των προγραμμάτων ανάλογα με την ταξική προέλευση των μαθητών, την κατηγοριοποίηση. Η πρόωρη κατηγοριοποίηση των μαθητών σε εκείνους που «παίρνουν» τα γράμματα και σε εκείνους που «δεν τα παίρνουν», διώχνει από το γενικό σχολείο πολλούς μαθητές, που στην πλειοψηφία τους προέρχονται από την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Το περιεχόμενο των μαθημάτων προσανατολίζεται στα πρότυπα που βολεύουν το κεφάλαιο, εκείνα της «διαθεματικότητας», των εφήμερων καταρτίσεων, του ξαναγραψίματος της ιστορίας.

Την ίδια στιγμή, η επίθεση στην ανώτατη εκπαίδευση - παρά τη σκόπιμη φημολογία περί «παύσης» - συνεχίζεται: Πτυχές του αντιδραστικού νόμου - πλαισίου, που θεσμοθετεί την επιχειρηματική λειτουργία των πανεπιστημίων, μπαίνουν σε τροχιά εφαρμογής. Εκπνέει στις 20 του μήνα, η προθεσμία της ευρωπαϊκής οδηγίας 36/05 που εξισώνει τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων των τρίχρονων ΚΕΣ και κολεγίων με τα δικαιώματα των αποφοίτων πανεπιστημίων και ΤΕΙ και ανοίγει το δρόμο για την αναγνώριση των ιδιωτικών ψευτοπανεπιστημίων. «Αξιολόγηση» με αγοραίους δείκτες και μέτρηση της «γνώσης» με πιστωτικές μονάδες, έρχονται προς υιοθέτηση στις σχολές.

Η νεολαία, οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα έχουν ανάγκη από μια ριζικά διαφορετική παιδεία: Από ένα σχολείο που να μορφώνει όλα τα παιδιά χωρίς ταξικές διακρίσεις, από ένα πανεπιστήμιο αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν που να παρέχει επιστημονική μόρφωση υψηλού επιπέδου, από ερευνητική δραστηριότητα προς όφελος του λαού και όχι των πολυεθνικών. Και για να γίνει η ανάγκη πραγματικότητα, χρειάζεται αγώνας που να εμποδίζει τις αντιεκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις να περπατήσουν, προβάλλοντας ταυτόχρονα τα δίκαια αιτήματα για την παιδεία που έχει ανάγκη σήμερα ο λαός και η νεολαία. Που μπορεί να γίνει πραγματικότητα, χτίζοντας από σήμερα ένα μέτωπο πάλης που θα αντιστέκεται και θα προχωρά παραπέρα στην προβολή - διεκδίκηση στόχων από τη σκοπιά μιας άλλης οικονομίας, της λαϊκής και άρα θα συνδέεται με τους στόχους της - αναγκαίας γι' αυτήν την οικονομία - λαϊκής εξουσίας.


Ελένη ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ

Φορολογικά

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΤΟ ΑΝ ΘΑ ΑΥΞΗΘΕΙ ο ΦΠΑ δεν το ξέρουμε. Αυτό που πολύ καλά έχουμε καταλάβει είναι το από πού θέλει ο Αλογοσκούφης να πάρει όσα του λείπουν για τον προϋπολογισμό. Ετσι λοιπόν αν δεν είναι ο ΦΠΑ το μέσο να αφαιμάξουν μισθωτούς και συνταξιούχους θα βρουν... άλλο φόρο.

Λέτε να δυσκολευτούν ακόμη και να επινοήσουν κάποιον αν χρειαστεί;

ΠΛΗΘΟΣ ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ για το «ποιες κατηγορίες» ασφαλισμένων πρόκειται να θίγουν από τις νομοθετικές ρυθμίσεις για το Ασφαλιστικό που ετοιμάζει η κυβέρνηση. Από σενάρια άλλο τίποτε.

Μόνο που όταν έχεις μια κυβέρνηση που έχει βάλει στόχο την πεμπτουσία της Κοινωνικής Ασφάλισης και θέλει να την απαξιώσει και να την παραδώσει στην «ιδιωτική πρωτοβουλία» δεν υπάρχουν «κατηγορίες».

Κάθε δυσμενής αλλαγή στα ασφαλιστικά μιας μερίδας εργαζομένων σημαίνει αυτόματα ότι ενισχύονται οι προϋποθέσεις αντιασφαλιστικής επίθεσης σε μια άλλη μερίδα.

Δεν έχουμε καμιά αμφιβολία ότι η τακτική των κυβερνώντων θα είναι - όπως διαχρονικά γίνεται - το «διαίρει και βασίλευε», εξ ου και η σεναριολογία περί «θιγόμενων» και «μη θιγόμενων» κατηγοριών. Γι' αυτό και η απάντηση πρέπει να είναι ενιαία και ανυποχώρητη.

ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΘΕΙ το «κοινωνικό ΠΑΣΟΚ» με το «οργανωμένο ΠΑΣΟΚ» θέλει - όπως λέει - ο Ευάγγελος Βενιζέλος κι αυτό (φυσικά) θα συμβεί μόνο με αυτόν στην προεδρία.

Τι ακριβώς είναι όλα αυτά τα... ΠΑΣΟΚ δε γνωρίζουμε. Προφανώς πρόκειται για μια θεωρητική διαίρεση του Ευάγγελου Βενιζέλου. Γιατί στην πραγματικότητα τα μόνα «ΠΑΣΟΚ» που υπάρχουν αυτή τη στιγμή είναι αυτά των μηχανισμών.

Κι αυτά θα συναντηθούν βεβαίως, όμως μόνο και μόνο για να... τσακωθούν, να συγκρουστούν και αλληλομαχαιρωθούν με το μοναδικό τρόπο που μόνο στο ΠΑΣΟΚ μπορούν να τσακώνονται.


Γρηγοριάδης Κώστας

Το ποιος θα είναι ο μηχανισμός - νικητής δεν το ξέρουμε. Ο μόνος βέβαιος νικητής είναι η πολιτική της συναίνεσης στις πλέον αντιλαϊκές επιλογές της κυβέρνησης, αφού από κανέναν δεν αμφισβητείται.

Βορά στα μονοπώλια πετρελαίου

Γρηγοριάδης Κώστας

Βορά στα μονοπώλια πετρελαίου έχει αποφασίσει να παραδώσει η κυβέρνηση τα λαϊκά νοικοκυριά, επιβεβαιώνοντας ότι πάνω απ' όλα μετράει ο ταξικός χαρακτήρας της πολιτικής που εφαρμόζει. Οπως προκύπτει από τις δηλώσεις των κυβερνητικών στελεχών δεν αισθάνεται καμία υποχρέωση να στηρίξει τα λαϊκά νοικοκυριά, αντίθετα συμμετέχει στη λεηλασία του εισοδήματός τους από τα μονοπώλια που ελέγχουν την παραγωγή, διύλιση και εμπορία του πετρελαίου. Ενδεικτικές οι δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου, που από τη μια απέδωσε τη ληστεία των λαϊκών νοικοκυριών στην «ανοδική πορεία του πετρελαίου στη διεθνή αγορά» και από την άλλη ισχυρίστηκε ότι «αυτό που οφείλει να κάνει η ελληνική πολιτεία - και αυτό πράττει και θα συνεχίσει να το πράττει - είναι οι εκτενείς έλεγχοι στην αγορά». Από κει και πέρα, όπως είπε ο Θ. Ρουσόπουλος, η κυβέρνηση δεν έχει καμία άλλη υποχρέωση, ούτε βέβαια να δώσει το επίδομα θέρμανσης. Προφανώς, θεωρεί ότι φτάνουν και περισσεύουν οι «γενναίες» αυξήσεις που έδωσε πρόσφατα στις συντάξεις πείνας ή υπερκαλύπτουν τα έξοδα από τα καύσιμα οι πελώριες αυξήσεις των 0,77 λεπτών τη μέρα που πήραν οι εργαζόμενοι από τις συλλογικές συμβάσεις. Πάνω απ' όλα όμως η κυβέρνηση κόπτεται για τους οικονομικά ασθενέστερους...

Οι εργαζόμενοι μπορούν να περιμένουν...

Με το χειρότερο τρόπο επιβεβαιώνεται, για ακόμα μια φορά, ότι οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις μετέτρεψαν και τον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ) σε κυβερνητικό παραμάγαζο. Χωρίς να δίνουν δεκάρα τσακιστή από τον κρατικό προϋπολογισμό και με μόνη πηγή εσόδων του ΟΕΚ τις εισφορές των εργαζομένων (οι εισφορές της εργοδοσίας αποτελούν μέρος από την απλήρωτη εργασία των εργαζομένων, άρα είναι και αυτές των εργαζομένων), διαφημίζουν το έργο του, ως έργο της εκάστοτε κυβέρνησης, για να αποπροσανατολίσουν τους εργαζόμενους και να τους εγκλωβίζουν στην αντεργατική πολιτική τους, εκμεταλλευόμενες το δικαίωμά τους στην κατοικία.

Ετσι έπραξε και η κυβέρνηση της ΝΔ μέχρι λίγο καιρό πριν τις εκλογές. Συγκεκριμένα, ο Οργανισμός από το τέλος Αυγούστου μέχρι και σήμερα δεν έχει πρόεδρο, με αποτέλεσμα να έχει ουσιαστικά σταματήσει κάθε λειτουργία του. Η διοίκηση έχει να συνεδριάσει πάνω από δυο μήνες, δάνεια δεν εγκρίνονται, με αποτέλεσμα δικαιούχοι να κινδυνεύουν να χάσουν σπίτια που έχουν κλείσει για αγορά, ακόμα και προκαταβολές. Την κατάσταση γνωρίζει πολύ καλά η ηγεσία του υπουργείου Απασχόλησης, αλλά δεν ιδρώνει το αυτί της. Αλλωστε, το κύριο μέλημα των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων, που ήταν η εξυπηρέτηση του τραπεζικού και κατασκευαστικού κεφαλαίου, έχει επιτευχθεί. Οι εργαζόμενοι μπορούν να περιμένουν...

Ποιος με ποιον...

Η καταγγελία της Ελπίδας Παντελάκη, επικεφαλής της παράταξης «Πειραιάς - Αναγέννηση» και βουλευτή του ΚΚΕ, κατά τη συνεδρίαση του τελευταίου δημοτικού συμβουλίου της πόλης, ότι η δημοτική αρχή (ΠΑΣΟΚ) απέστειλε εξώδικα στους συμβασιούχους των Παιδικών Σταθμών να μην ξαναπάνε στη δουλιά τους, μπορεί να μην προκαλεί έκπληξη, ωστόσο, έχει ιδιαίτερη σημασία. Κι αυτό γιατί, έγινε την ίδια μέρα, που η δημοτική αρχή Νίκαιας λάμβανε την απόφαση για μονιμοποίηση 175 εργαζομένων συμβασιούχων!

Τη στιγμή, λοιπόν, που η αγωνιστική δημοτική αρχή της Νίκαιας αποφάσιζε να μονιμοποιηθούν οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι, να βάλει ένα τέλος στην ομηρία τους, να αντισταθεί στη λογική «μισή δουλιά - μισή ζωή», την ίδια ακριβώς μέρα, η διοίκηση του ΠΑΣΟΚ της... αριστερής στροφής, αποφάσιζε να στείλει εξώδικα στους συμβασιούχους. Από τη μια ένας δήμος, που ακόμη και κάτω από τις ασφυκτικές συνθήκες στις οποίες λειτουργεί η Αυτοδιοίκηση, διεκδικώντας μαζί με τους εργαζόμενους μπορεί να δίνει και λύσεις προς όφελός τους. Από την άλλη, ένας δήμος που, υλοποιώντας πλήρως το αντιδραστικό πλαίσιο, στέλνει τους εργαζόμενους στη «γωνία».

Τα σχόλια, σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι περιττά...

Η διαφορά

Ο πρόεδρος του επιχειρησιακού σωματείου στο πολυκατάστημα «Αττικα» με επιστολή του ενημερώνει τους εργαζόμενους ότι η συνδρομή τους προς το σωματείο καθορίζεται στο ένα ευρώ. Επίσης στην ίδια επιστολή αναφέρει ότι η «μεγαλόψυχη» εργοδοσία του πολυκαταστήματος θα προκαταβάλει το συνολικό κόστος για την κάρτα απεριορίστων διαδρομών για τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, και το ποσόν θα παρακρατείται από τη μισθοδοσία του κάθε υπαλλήλου στο τέλος του μήνα, με αποπληρωμή σε έξι μήνες.

Με αφορμή τις αποφάσεις του επιχειρησιακού σωματείου, υπενθυμίζουμε τα εξής: Πρώτον η συνδρομή των εργαζομένων προς το σωματείο τους καθορίζεται και αποφασίζεται από τη γενική συνέλευσή τους. Δεύτερον το κλαδικό σωματείο, δηλαδή ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, είχε απαιτήσει από την εργοδοσία η κάρτα απεριορίστων διαδρομών να παρέχεται δωρεάν σε όλους. Και ότι αυτό είναι το λιγότερο που επιβάλλεται να δώσει ως παροχή η εταιρεία σε όλους τους εργαζόμενους που παράγουν ασύλληπτο πλούτο και κέρδη για την επιχείρηση. Τέτοιου είδους αποφάσεις όπως και «εκπτώσεις»... σε αιτήματα, χωρίς τους εργαζόμενους για τους εργαζόμενους, διαφοροποιούν τα ταξικά από τα εργοδοτικά σωματεία.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Στους δρόμους θα κριθεί το δίκιο

Η βδομάδα που ξεκίνησε χτες, είναι εβδομάδα έναρξης του «κοινωνικού διαλόγου» για την Ασφάλιση. Η αντιασφαλιστική «συμμαχία των προθύμων» έχει ολοκληρωθεί. Κυβέρνηση, ΠΑΣΟΚ, πλειοψηφία ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, ΣΕΒ και λοιποί «κοινωνικοί εταίροι» ετοιμάζονται να καθίσουν στα έδρανα των κοινοβουλευτικών επιτροπών, όπου θα διεξαχθεί ο «διάλογος» της απάτης. Είναι όλοι τους υπόλογοι απέναντι στους εργαζόμενους. Ιδιαίτερα οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες, που για μια ακόμη φορά επιβεβαιώνουν το βαθιά υπονομευτικό ρόλο τους απέναντι στα δικαιώματα των εργαζόμενων, απέναντι στην πάλη για τις πραγματικές ανάγκες τους.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η κυβέρνηση χαιρέτισε ξεχωριστά τη συμμετοχή της πλειοψηφίας ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ στο «διάλογο». Θεωρεί καθοριστική τη συμβολή τους στην προσπάθεια να περάσουν τα νέα αντεργατικά μέτρα. Αναγνωρίζει τη μεγάλη και διαχρονική συνεισφορά τους στον ευνουχισμό των εργατικών αγώνων, στην προπαγάνδιση των κυβερνητικών - εργοδοτικών αξιώσεων στο συνδικαλιστικό κίνημα και την υποταγή του σ' αυτές. Η προσπάθεια του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού να πείσει ότι συμμετέχει υπό όρους στο «διάλογο», είναι δυο φορές προκλητική. ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ «λιβανίζουν» το νόμο Ρέππα. Συμφωνούν με τη στρατηγική κατεύθυνση των προωθούμενων αλλαγών. Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο διατυπώνουν και τις «προτάσεις» τους.

Τα μέτρα που ετοιμάζει η κυβέρνηση, ανεξάρτητα από το εύρος και την ταχύτητα εφαρμογής τους, είναι μέτρα βαθιά αντεργατικά - αντιλαϊκά. Τα σενάρια για δήθεν «ήπια» μεταρρύθμιση, που άρχισαν έντονα να κυκλοφορούν μετά τη συνάντηση Καραμανλή - Αλογοσκούφη - Μαγγίνα την περασμένη Κυριακή, είναι εκ του πονηρού. Στόχο έχουν να εφησυχάσουν τους εργαζόμενους, να τους αποπροσανατολίσουν. Φοβούνται τις αντιδράσεις, ξέροντας καλά ότι από τη μαζικότητα και την πυγμή τους θα κριθεί το αν θα περάσουν τα μέτρα ή όχι. Γνωρίζουν ότι μπροστά στην ολομέτωπη επίθεση, η συμμετοχή της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας στο «διάλογο» δεν είναι ο μόνος όρος για να αποσπαστεί η ταξική συναίνεση.

Τούτη την ώρα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, προβάλλει επιτακτική η ανάγκη να οργανωθούν μαζικοί ταξικοί εργατικοί αγώνες που θα ακυρώσουν τα κυβερνητικά σχέδια. Αγώνες που θα φέρουν στην ημερήσια διάταξη του κινήματος την ανάγκη να αντεπιτεθεί. Για την κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Για τη διεκδίκηση αιτημάτων που απαντούν στις σύγχρονες και πραγματικές ανάγκες της εργατικής λαϊκής οικογένειας. Αυτό κάνει ήδη το ΠΑΜΕ, δίνοντας τη μάχη για την επιτυχία των συλλαλητηρίων στις 7 Νοέμβρη, την παραπέρα κλιμάκωση του αγώνα. Αυτό είναι που φοβίζει περισσότερο το κεφάλαιο, τους πολιτικούς και συνδικαλιστικούς του εκπροσώπους. Η μάχη ξεκίνησε. Και το δίκιο θα κριθεί στους δρόμους.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ