Από τη μαζική σύσκεψη για το Ασφαλιστικό που οργάνωσε το ΠΑΜΕ την περασμένη Πέμπτη

Πλατύ κάλεσμα σε όλους τους εργαζόμενους, στις συνδικαλιστικές οργανώσεις, στους συνταξιούχους, στη νεολαία, να ενισχύσουν αυτήν την προσπάθεια και να δώσουν ισχυρή απεργιακή απάντηση έχει απευθύνει το ΠΑΜΕ.

Με ανακοίνωσή του καλεί σε ενίσχυση της πάλης για δημόσια, καθολική, υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση, ξεσκεπάζοντας ταυτόχρονα την προκλητική προσπάθεια της κυβέρνησης να εμφανίσει το νέο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο περίπου ως... «δώρο» προς τους ασφαλισμένους και τους συνταξιούχους. Επισημαίνει μεταξύ άλλων: «Η ΝΔ εφαρμόζει κατά γράμμα τον νόμο Κατρούγκαλου, προσπαθώντας να ξεπεράσει τα νομικά κενά. Η αρχιτεκτονική του νόμου Κατρούγκαλου παραμένει απαράλλακτη. Ο νόμος Κατρούγκαλου αποτέλεσε έως και σήμερα την κορύφωση της αντιασφαλιστικής επίθεσης, καθώς ενσωμάτωσε όλες τις ανατροπές σε βάρος ασφαλισμένων και συνταξιούχων. Σήμερα έρχεται η ΝΔ να θωρακίσει αυτόν το νόμο, να κλείσει νομικά κενά ώστε να μη βγαίνουν παράνομες και αντισυνταγματικές οι διατάξεις του, να τον εφαρμόσει επιθετικά και γρήγορα για να ισοπεδώσει συντάξεις και δικαιώματα. Να ανοίξει το δρόμο σε νέα επιδρομή, με τους τρεις πυλώνες του συστήματος Πινοσέτ. Η κυβέρνηση της ΝΔ, δηλαδή, όχι μόνο τον διατηρεί αλλά τον προχωρά ένα βήμα παραπέρα, βαφτίζοντας το κρέας ψάρι και τον νόμο - λαιμητόμο νόμο - σωτηρία. Ο νόμος Κατρούγκαλου απέκτησε και δεύτερο νονό και μετονομάζεται σε νόμο Κατρούγκαλου - Βρούτση».

«Η κατάθεση του αντιασφαλιστικού νομοσχεδίου αποτελεί για εμάς αιτία πολέμου», υπογραμμίζουν οι Συνεργαζόμενες Συνταξιουχικές Οργανώσεις ΙΚΑ - OAEE - ΔΗΜΟΣΙΟΥ - ΠΟΣΕ ΟΑΕΕ - ΕΛΤΑ - ΟΣΕ - ΠΕΣ ΝΑΤ - ΠΣΣ Δικηγόρων - ΠΕΤΟΜ ΤΕΕ - ΠΟΣΕΑ ΕΤΕΑΠ - ΕΣΤΑΜΕΔΕ.

Με κοινή ανακοίνωσή τους καλούν σε διαρκή αγώνα για να μην περάσουν τα νέα αντιασφαλιστικά μέτρα που οδηγούν την Κοινωνική Ασφάλιση στα νύχια των ιδιωτών, χτυπούν παραπέρα τον κοινωνικό της χαρακτήρα, απαλλάσσουν κράτος και εργοδοσία από τις υποχρεώσεις τους και τη μετατρέπουν σε ατομική υπόθεση.

Αποτυπώνοντας τη συνέχεια της αντιασφαλιστικής επίθεσης, οι Συνεργαζόμενες Συνταξιουχικές Οργανώσεις επισημαίνουν:

«Τη δεκαετία 2010 - 2019, από τις εφαρμοζόμενες πολιτικές όλων των κυβερνήσεων οι συνταξιούχοι υπέστησαν μείωση των εισοδημάτων τους από 20% έως 60%. Πάνω από 80 δισ. ευρώ πήραν από τους συνταξιούχους. Ψηφίστηκαν δεκάδες αντιασφαλιστικοί νόμοι και διατάξεις, χιλιάδες ερμηνευτικοί εγκύκλιοι, για να σωθεί - όπως έλεγαν - το Ασφαλιστικό.

Οι κυβερνήσεις ψήφιζαν νόμους και η εκάστοτε αξιωματική αντιπολίτευση έλεγε ότι θα τους καταργήσει σαν γίνει κυβέρνηση. Συνέχιζε όμως στην ίδια λογική και συμπλήρωνε το νομικό οπλοστάσιο με νέους αντιασφαλιστικούς νόμους και διατάξεις.

Ετσι έγινε με τους ν. 4051/12 - 4093/12, που μείωσαν τις κύριες και επικουρικές συντάξεις, κατάργησαν την 13η και 14η σύνταξη κ.λπ.

Η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ όχι μόνο δεν τους κατάργησε, αλλά ψήφισε και τον ν. 4387/2016 (Κατρούγκαλου).

Η ΝΔ το χρονικό διάστημα που κυβερνά όχι μόνο δεν τον κατάργησε αλλά φέρνει νέο ασφαλιστικό νόμο, που διατηρεί όλες τις αντιασφαλιστικές περικοπές του 4051/12 και 4093/12, καθώς και του 4387/16.

Με το νομοσχέδιο που φέρνει για ψήφιση στη Βουλή, καταργεί τον όποιο δημόσιο - κοινωνικό χαρακτήρα της Ασφάλισης. Συνεχίζει τη στρατηγική της ΕΕ και του κεφαλαίου, ώστε να απαλλαγούν σταδιακά το κράτος και οι μεγαλοεργοδότες από το λεγόμενο "κόστος" στην Κοινωνική Ασφάλιση. Προχωρά στη δημιουργία των τριών πυλώνων (σχέδιο Πινοσέτ), στο κεφαλαιοποιητικό σύστημα, ξεκινώντας από τις επικουρικές, αρχής γενομένης από το 2021.

Αφού προεκλογικά κορόιδεψε τους συνταξιούχους και τους πήρε την ψήφο με την υπόσχεση ότι θα καταργήσει τον νόμο 4387/16 του Κατρούγκαλου, τώρα όχι μόνο δεν τον αλλάζει αλλά έρχεται να τον εφαρμόσει με τον πιο επιθετικό τρόπο».

Επισημαίνεται επίσης πως «στις επικουρικές συντάξεις η κυβέρνηση λέει ότι θα κάνει διόρθωση στην παράνομη παρακράτηση που έχει γίνει, αλλά τα αναδρομικά που προκύπτουν δεν θα δοθούν από το Μάη του 2016 αλλά από τον Οκτώβρη του 2019. Παραπλανεί τους συνταξιούχους ότι θα τους δικαιώσει εφαρμόζοντας αποφάσεις του ΣτΕ, ακόμα ότι όλοι οι συνταξιούχοι θα δουν αυξήσεις το 2020, συνεπικουρούμενοι από τους μεγαλοδικηγόρους και τους συμβιβασμένους συνδικαλιστές του "Δικτύου", της ΑΓΣΣΕ, μερίδας ΜΜΕ».

Οι Συνεργαζόμενες Συνταξιουχικές Οργανώσεις διεκδικούν:

-- Να επιστραφούν όλα τα κλεμμένα - κουρεμένα αποθεματικά των Ταμείων με ανακεφαλαιοποίησή τους.

-- Να πληρώσουν το κράτος και οι επιχειρηματικοί όμιλοι. Καμία μείωση των ασφαλιστικών εισφορών των επιχειρήσεων και απαλλαγή της μεγαλοεργοδοσίας.

-- Πλήρη αποκατάσταση όλων των περικοπών, μαζί και της 13ης και 14ης σύνταξης.

-- Αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, στη βάση των σύγχρονων αναγκών της εργατικής - λαϊκής οικογένειας. Κατώτατη κύρια σύνταξη 600 ευρώ, κατώτατο μισθό 751 ευρώ.

-- Να αποδοθούν άμεσα, χωρίς προαπαιτούμενα, όσα έχουν παράνομα και αυθαίρετα παρακρατηθεί σε κύριες - επικουρικές συντάξεις.

-- Αμεση καταβολή κύριων και επικουρικών συντάξεων σε όσους εκκρεμεί η καταβολή τους. Εφάπαξ και επικουρικές να αποδίδονται ανεξάρτητα από την έκδοση της οριστικής απόφασης της κύριας σύνταξης. Αμεση πρόσληψη προσωπικού στον ΕΦΚΑ.

-- Αμεση χρηματοδότηση του δημόσιου συστήματος Υγείας από τον κρατικό προϋπολογισμό, για κάλυψη όλων των αναγκών των δημόσιων δομών. Δωρεάν παροχή όλων των ιατρικών και εξεταστικών επισκέψεων, της φαρμακευτικής και νοσοκομειακής αγωγής. Επαναλειτουργία όλων των δομών Υγείας που έκλεισαν και των μονάδων που καταργήθηκαν. Αμεση πρόσληψη του αναγκαίου προσωπικού.

-- Κατάργηση των κρατήσεων για την Υγεία στις κύριες και επικουρικές συντάξεις.

-- Μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 60 για τους άνδρες, στα 55 για τις γυναίκες. Με 5 χρόνια λιγότερης δουλειάς για τα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα.

Στο μεταξύ, στο πλαίσιο των συνεχιζόμενων δραστηριοτήτων συνδικαλιστικών οργανώσεων για την ενίσχυση του απεργιακού μετώπου, το Εργατικό Κέντρο Λάρισας οργάνωσε την Τρίτη 14/1 σύσκεψη με τη συμμετοχή δεκάδων εργατικών συνδικάτων, συνταξιουχικών σωματείων, εκπροσώπων αγροτικών συλλόγων, συλλόγων αυτοαπασχολούμενων, φοιτητικών συλλόγων και της Ενωσης Γυναικών Λάρισας.

Στο επίκεντρο της σύσκεψης τέθηκε η ανάγκη οργάνωσης της πάλης ενάντια στο νέο έγκλημα στο Ασφαλιστικό, με παράλληλη ενίσχυση των διεκδικήσεων των εργαζομένων για ζωή και δουλειά με σύγχρονα δικαιώματα. Τονίστηκε ότι χρειάζεται να δοθεί απεργιακή απάντηση όταν η κυβέρνηση φέρει το νέο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο στη Βουλή. Για το θέμα αυτό θα συνεδριάσουν τις επόμενες μέρες τα ΔΣ των σωματείων, για να οργανώσουν συγκεκριμένο σχέδιο παρέμβασης στους κλάδους και τους χώρους δουλειάς.

Εισηγητικά, ο πρόεδρος του ΕΚΛ, Γιάννης Σκόκας, τόνισε πως η Κοινωνική Ασφάλιση πρέπει να εξασφαλίζει στους εργαζόμενους αξιοπρεπείς συντάξεις και ανθρώπινη περίθαλψη και παροχές, να καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες των συνταξιούχων και των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων στις πόλεις και στην ύπαιθρο, στην αγροτική εργασία. Ακόμα έκανε αναφορά στην ανάγκη να εκφραστεί η αλληλεγγύη στις αγροτικές κινητοποιήσεις που ανακοίνωσαν για το τελευταίο δεκαήμερο του Γενάρη Ομοσπονδίες και Αγροτοκτηνοτροφικοί Σύλλογοι. Τέλος, υπενθύμισε την απόφαση που έχει πάρει το ΕΚΛ για συλλαλητήριο ενάντια στην ελληνοαμερικανική Στρατιωτική Συμφωνία για τις βάσεις τη μέρα που η κατάπτυστη Συμφωνία θα ψηφίζεται στη Βουλή.

Ακολούθησαν παρεμβάσεις εκπροσώπων σωματείων και άλλων φορέων, που μετέφεραν πείρα από τη μέχρι τώρα παρέμβαση στους κλάδους, αναφέροντας παράλληλα τις άμεσες πρωτοβουλίες που σχεδιάζουν το επόμενο διάστημα.

Οι συσκέψεις και συνελεύσεις συνδικαλιστικών οργανώσεων και φορέων με θέμα την Κοινωνική Ασφάλιση συνεχίζονται ως εξής:

-- Το Εργατικό Κέντρο Κέρκυρας οργανώνει σήμερα Πέμπτη, στις 6 μ.μ., σύσκεψη στα γραφεία του.

-- Το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Νομού Θεσσαλονίκης πραγματοποιεί Γενική Συνέλευση το Σάββατο 18/1, στις 6.30 μ.μ. στον 1ο όροφο του ΕΚΘ.

-- Το Εργατικό Κέντρο Φωκίδας πραγματοποιεί εκδήλωση - συζήτηση την Κυριακή 19/1, στις 6.30 μ.μ. στην ισόγεια αίθουσα του Εργατικού Κέντρου στην Αμφισσα.

-- Το Σωματείο Συνταξιούχων ΙΚΑ Χαλανδρίου - Αγ. Παρασκευής - Χολαργού - Ψυχικού - Βριλησσίων καλεί σε συζήτηση - σύσκεψη το Σάββατο 18/1, στις 5.30 μ.μ. στην αίθουσα εκδηλώσεων του δήμου Χαλανδρίου (Παπάγου 7, 2ος όροφος).

• Ομοσπονδίες - Εργατικά Κέντρα - Συνδικάτα - Συνταξιούχοι: Σε θέση μάχης για απεργιακή απάντηση στο νέο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο
• ΤΟ Βιομηχανίας Αττικής του ΚΚΕ: Ρεπορτάζ και αποσπάσματα από την εισήγηση στην εκδήλωση με τίτλο «Ποιοι κλείνουν τελικά τα εργοστάσια;»
• Βιοπαλαιστές αγρότες - κτηνοτρόφοι: Κόντρα στην κυβερνητική κοροϊδία και προπαγάνδα ετοιμάζουν τους νέους συντονισμένους αγώνες
• Εργατικό Κέντρο Νάουσας: Η μόνη ελπιδοφόρα επιλογή βρίσκεται στους ταξικούς αγώνες - Αρθρο του απερχόμενου προέδρου του ΕΚΝ

Ο Π. Αλέπης

Τίτλος της εκδήλωσης - που πραγματοποιήθηκε στην καρδιά αυτής της εργατούπολης, με τα εκατοντάδες εργοστάσια και μάλιστα στον απόηχο του κλεισίματος μίας από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες, της «Χαλυβουργικής» - ήταν «Ποιοι τελικά κλείνουν τα εργοστάσια;». Και μεταξύ άλλων έδωσε απάντηση στην προπαγάνδα της αστικής τάξης και των συνδικαλιστών της, που ρίχνουν το φταίξιμο στους εργατικούς αγώνες.

Στην εκδήλωση μίλησε ο Πέτρος Αλέπης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

Το «παρών» έδωσαν εργάτες από τη «Χαλυβουργική» αλλά και απολυμένοι από την «Ελληνική Χαλυβουργία», που είχαν δώσει την ηρωική μάχη της 9μηνης απεργίας πριν από επτά χρόνια. Επίσης εργάτες από τα ναυπηγεία, τα διυλιστήρια, τη Χημική Βιομηχανία. Ανάμεσά τους συνδικαλιστικά στελέχη που γνωρίζουν καλά τις εξελίξεις στην περιοχή.

«Οσο η εργατική τάξη ακολουθεί τα συμφέροντα των βιομηχάνων, το μόνο που μπορεί να περιμένει είναι να χάνει διαρκώς δικαιώματα, να ζει στην ανασφάλεια», είπε χαρακτηριστικά εργάτης από τη «Χαλυβουργική», θυμίζοντας ότι η εργοδοτική πλειοψηφία του σωματείου το 2013, και ενώ η διοίκηση είχε ανακοινώσει απολύσεις και μειώσεις μισθών, καλούσε τους εργαζόμενους να κάνουν κινητοποιήσεις για φθηνό ρεύμα για τον βιομήχανο! Πρόσθεσε χαρακτηριστικά ότι τα αφεντικά πήραν το φθηνό ρεύμα και για τους εργάτες ήρθαν νέες απολύσεις, με ορίζοντα το οριστικό κλείσιμο του εργοστασίου.

Ο Ν. Τουτουντζάκης, πρόεδρος του Παραρτήματος Ελευσίνας του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής, θύμισε ότι η «Χαλυβουργία» του Μάνεση έκλεισε σε περίοδο κρίσης, ενώ σήμερα η «Χαλυβουργική» κλείνει σε περίοδο ανάπτυξης. Παρατήρησε επίσης ότι επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ πραγματοποιήθηκε στην Ελευσίνα «αναπτυξιακό» συνέδριο με επιμελητήρια, δημοτικές αρχές της περιοχής αλλά και εκπροσώπους του εργοδοτικού συνδικαλισμού, από το Εργατικό Κέντρο Ελευσίνας και το Σωματείο της «Χαλυβουργικής». Οπως είπε, όλοι τους συζητούσαν για την καπιταλιστική ανάπτυξη του Θριασίου, δηλαδή για την αιτία που φέρνει και το κλείσιμο εργοστασίων, την αναδιάταξη ομίλων, την ανακύκλωση της ανεργίας.

Ο Π. Αλέπης, στην κεντρική ομιλία, έκανε μια σύντομη ιστορική αναδρομή των τελευταίων ετών, ξεχωρίζοντας ως κορυφαίο σταθμό που προσφέρεται για πολύτιμα συμπεράσματα τον 9μηνο απεργιακό αγώνα στην «Ελληνική Χαλυβουργία» το 2011, το κάλεσμα του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ «να γίνει όλη η Ελλάδα μια "Χαλυβουργία"». Αλλά και τη στάση των αστικών κυβερνήσεων και κομμάτων του κεφαλαίου, του εργοδοτικού συνδικαλισμού, την επίθεση στο Κόμμα με το χυδαίο επιχείρημα ότι «οι αγώνες κλείνουν τα εργοστάσια».

Αναφερόμενος στο κλείσιμο της «Χαλυβουργικής», υπογράμμισε ότι εκεί, «με ευθύνη της ηγεσίας του ΔΣ του συγκεκριμένου εργοστασίου, οι εργάτες είχαν την ακριβώς αντίθετη πορεία από τους συναδέλφους τους στην "Ελληνική Χαλυβουργία". Ελεγαν "εμείς δεν θα γίνουμε «Χαλυβουργία»", "με το διάλογο θα βρεθεί λύση". Ακόμη και όταν τα πράγματα εδώ και καιρό έδειχναν τις προθέσεις της εργοδοσίας, έλεγαν προς τον εργοδότη "μεγάλε σωτήρα μας, μην αφήσεις το παιδί σου, τη «Χαλυβουργική», να κλείσει"».

Και όπως είπε, «εδώ ήδη βγαίνει ένα μεγάλο δίδαγμα: Η διαρκής υποχώρηση, ο ραγιαδισμός και η υποταγή του εργοδοτικού συνδικαλισμού δεν γλίτωσαν τη δουλειά των εργατών. Αντίθετα, αφόπλισαν τελείως τις διαθέσεις, την περηφάνια και την αξιοπρέπεια της εργατικής τάξης».

Ο Π. Αλέπης σχολίασε και την υποκρισία κυβέρνησης και εργοδοτικού συνδικαλισμού, θέτοντας τα εξής ερωτήματα με αφορμή το κλείσιμο της «Χαλυβουργικής»: «Τι έγινε τώρα με το "ιερό δικαίωμα στην εργασία"; Τι έγινε με τον "παραγωγικό ιστό της χώρας"; Πού οδήγησε ο "κοινωνικός διάλογος"; Πού είναι η "έκρηξη επενδύσεων" και η "ανάπτυξη για όλους", η "δίκαιη ανάπτυξη";

Πώς εξηγείται, την ίδια στιγμή που οι ανάγκες για χάλυβα είναι τεράστιες, που χρειάζονται εκατοντάδες κατασκευαστικά έργα, που κάθε χρόνο θρηνούμε θύματα λόγω ανύπαρκτων μέτρων αντισεισμικής προστασίας, που στο Θριάσιο όλες οι εργατογειτονιές πνίγονται στην πρώτη βροχή, που μόνο στην Αττική χρειάζονται δεκάδες νέα νοσοκομεία, σχολεία, παιδικοί σταθμοί, σύγχρονα και ασφαλή σπίτια για το λαό, να υποστείλει τη λειτουργία της η μεγαλύτερη μονάδα της χαλυβουργίας στη χώρα;

Η απάντηση είναι απλή και συγκεκριμένη: Στον καπιταλισμό τα εργοστάσια δεν δουλεύουν για τις λαϊκές ανάγκες, αλλά για τα κέρδη των καπιταλιστών. Ενα εργοστάσιο που η υποδομή του, τα μέσα παραγωγής που διαθέτει, η τεχνογνωσία και η εμπειρία του εργατικού του δυναμικού θα μπορούσαν να είναι πολύτιμα για τη λαϊκή ευημερία, θα εξελιχτεί σε ένα ακόμη "κουφάρι" ή θα αλλάξει τελείως λειτουργία, ενώ η πείρα και η εξειδίκευση των εργατών θα χαθούν μοιραία...».

Ο Π. Αλέπης στάθηκε σε πολλά παραδείγματα βιομηχανιών που οι καπιταλιστές αποφάσισαν να τις κλείσουν και να μεταφέρουν αλλού τα κεφάλαιά τους, κάτι που αποδεικνύει ότι δεν είναι οι εργατικοί αγώνες που βάζουν λουκέτο στα εργοστάσια, αλλά τα συμφέροντα των αφεντικών τους.

Και αναφερόμενος στην πρόταση εξουσίας του ΚΚΕ, στο γεγονός ότι «με εργατική εξουσία και οικονομία, η παραγωγή μπορεί να απογειωθεί», στα συγκριτικά πλεονεκτήματα του κεντρικού σχεδιασμού, στην εξάλειψη της αναρχίας της παραγωγής που βασιλεύει τώρα στον καπιταλισμό, σημείωσε:

«Από αυτήν τη σκοπιά, μόνο το ΚΚΕ έχει πρόταση για πραγματικά ανοιχτά εργοστάσια. Για να έχει σταθερή και σίγουρη δουλειά ο εργάτης, πρέπει καταρχήν η παραγωγή να είναι σταθερή. Να απαντά ένας κλάδος ή μια εργοστασιακή μονάδα στις ανάγκες της κοινωνίας. Να καταγράφονται οι ανάγκες του λαού και να παίρνονται μέτρα για την ικανοποίησή τους. Να διασφαλίζονται μηχανήματα, εργοστάσια, το απαραίτητο προσωπικό και η αντίστοιχη τεχνογνωσία. Να υπάρχει επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός, που θα λαμβάνει υπόψη τις αλλαγές και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά στη ζωή του πληθυσμού της χώρας».

Ο Π. Αλέπης στάθηκε στη σκληρή πάλη που δίνουν οι κομμουνιστές, οι πρωτοπόροι εργάτες στους βιομηχανικούς κλάδους του Μετάλλου, των Τροφίμων, της Ενέργειας, του Φαρμάκου, της Χημικής Βιομηχανίας, του Τύπου, λέγοντας: «Οφείλουμε να οργανώνουμε με τέτοιους όρους και τέτοιες απαιτήσεις τη μάχη. Ξέροντας πως απαραίτητα χρειάζεται απαιτητικός ιδεολογικός πόλεμος, ανοιχτή συζήτηση με όλους τους τρόπους μέσα στους εργάτες για το ποιες είναι οι αληθινές γραμμές που συγκρούονται, για το ότι πρέπει να σπάσει καταρχάς σε ένα πρωτοπόρο, πιο ανήσυχο και πολιτικοποιημένο τμήμα, το κέλυφος του "αδιατάραχτου" του καπιταλισμού, ότι "όσα και να κάνουμε, άλλοι αποφασίζουν", "και να ψηφίσω στο Σωματείο, τι θα βγει;", "είδαμε τι έγινε και με τους αγώνες" και πολλά άλλα...».

Οπως είπε, οι δυσκολίες της πάλης μπορούν να αντιμετωπιστούν καταρχήν με την ισχυροποίηση του ΚΚΕ, την αποφασιστική πύκνωση των γραμμών του σε όλους τους κρίσιμους κλάδους.

Και υπογράμμισε ότι «αυτή η πάλη φυσικά θα προχωράει μαζί, παράλληλα, ταυτόχρονα με την αδιάκοπη προσπάθεια για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, με την πρωτοπόρα δουλειά των κομμουνιστών για τις αγωνιστικές διεκδικήσεις των εργατών, κόντρα στην αντιλαϊκή και αντεργατική πολιτική, ενάντια στη δουλειά χωρίς δικαιώματα, στην εργασιακή ζούγκλα, στις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, στην απληρωσιά. Εδώ θα κρινόμαστε καθημερινά στο πώς θα καταφέρνουμε να συνδυάζουμε αρμονικά αυτά τα καθήκοντα, χωρίς να φεύγει από το μυαλό μας και την πρακτική μας η προσπάθεια για διαρκή ανύψωση της εργατικής τάξης, για διαρκή προετοιμασία μέσα από τις επιμέρους σημαντικές μάχες για τον αποφασιστικό πόλεμο.

Εμείς φυσικά δεν κρύβουμε από τους εργάτες τις δυσκολίες του οργανωμένου αγώνα. Τους λέμε όμως πως αυτός είναι τελικά ο ρεαλιστικός δρόμος όπου αξίζει να πορευτεί, γιατί στο ξέφωτό του έχει την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του, τη δική του κοινωνία, τον σοσιαλισμό. Αρα, τώρα, σε καιρούς αντεπανάστασης, που φαίνεται πως τίποτα δεν κινείται, μπορούν να γίνουν πολλά και σημαντικά. Μπορεί να σφυρηλατείται η υποδομή, να δοκιμάζεται η αντοχή, να εκπαιδεύονται δυνάμεις σε αγώνες, διεκδικήσεις, συγκρούσεις με την εργοδοσία και την κυβέρνηση. Μπορούν να αναδεικνύονται ταλέντα, να δυναμώνουν τα χαρακτηριστικά της εργατικής τάξης, να ξεχωρίζουν οι καλύτεροι εκπρόσωποί της. Μπορούν να στέλνονται τα κατάλληλα "μηνύματα" στο κεφάλαιο, χωρίς φυσικά να υποτιμούμε τίποτα από τα βάσανα των εργατών, απαιτώντας λύσεις, αποτρέποντας τα χειρότερα, χτίζοντας κάθε φορά τις προϋποθέσεις για τη συνέχεια του αγώνα. Μένοντας σταθεροί στα οργανωτικά μας αποκρυσταλλώματα, στο τι μένει ως μαγιά για το Κόμμα και το κίνημα...».

Ολο αυτό το διάστημα που είναι σε εξέλιξη οι συλλογικές διαδικασίες του οργανωμένου αγροτικού κινήματος, η κυβέρνηση της ΝΔ όχι μόνο αρνείται να ικανοποιήσει τα δίκαια αγροτικά αιτήματα, αλλά με πρωτεργάτη τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, επιδίδεται, όπως έκαναν και οι προκάτοχοί της, σε μια επιχείρηση παραπλάνησης των βιοπαλαιστών αγροτών σχετικά με τα καταστροφικά γι' αυτούς αποτελέσματα της ΚΑΠ της ΕΕ και της συνεχιζόμενης αντιλαϊκής πολιτικής, όπως και σε συκοφαντικές επιθέσεις σε βάρος του οργανωμένου αγροτικού κινήματος, με στόχο να εμποδίσει και να υπονομεύσει την κλιμάκωση των αγροτικών κινητοποιήσεων.

Σε αυτήν την κατεύθυνση, η κυβέρνηση υποστηρίζει πως «μέχρι στιγμής η υλοποίηση των προγραμματικών δεσμεύσεων της κυβέρνησης προς τους αγρότες ανέρχεται στο 70%». Τα μέτρα στα οποία αναφέρεται ωστόσο η κυβέρνηση, δεν αφορούν τη μεγάλη πλειοψηφία των βιοπαλαιστών αγροτών και κτηνοτρόφων, αλλά εξυπηρετούν τα συμφέροντα μιας ελάχιστης μειοψηφίας που είναι οι μεγάλες αγροτοκτηνοτροφικές επιχειρήσεις.

Ακόμα και με το πολυδιαφημιζόμενο μέτρο της μείωσης του φορολογικού συντελεστή από το 22% στα 9% για εισοδήματα μέχρι 10.000 ευρώ, το κέρδος για τους βιοπαλαιστές αγρότες δεν είναι παρά «ψίχουλα», αν ληφθεί υπόψη ότι με τους αγώνες τους στα μπλόκα έχουν κατακτήσει το αφορολόγητο όριο των 8.636 ευρώ. Την ίδια ώρα, ωστόσο, η κυβέρνηση φέρνει αυξήσεις κατά 8% στις ασφαλιστικές εισφορές, καθώς από το 2020 κάθε ζευγάρι αγροτών θα πληρώνει 2.700 ευρώ το χρόνο και μάλιστα για συντάξεις - ψίχουλα, όπως αυτές των 330 ευρώ που προβλέπονται με το νόμο Κατρούγκαλου.

Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση είναι αρνητική απέναντι στα συγκεκριμένα κρίσιμα αιτήματα που προβάλλει το οργανωμένο αγροτικό κίνημα.

Αρνείται να υλοποιήσει το αίτημα για αφορολόγητο πετρέλαιο - το οποίο μάλιστα ήταν και προεκλογική της δέσμευση - την ώρα που στον προϋπολογισμό του 2020 διέθεσε πάνω από 600 εκατ. ευρώ για να έχουν φθηνό πετρέλαιο εφοπλιστές, ξενοδόχοι, κλινικάρχες κ.λπ.

Στο αγροτικό ρεύμα έγινε τον Σεπτέμβρη αύξηση 8% - 10%, την ίδια στιγμή οι βιομηχανίες με απλήρωτους λογαριασμούς εκατομμυρίων ευρώ παίρνουν πολύ πιο φτηνά το ρεύμα.

Δεν έχει παρθεί καμιά πρωτοβουλία για τη μείωση των τιμών στα αγροτικά εφόδια, με αποτέλεσμα το κόστος παραγωγής να παραμένει στα ύψη.

Απορρίπτει το αίτημα για κατώτατες εγγυημένες τιμές στα αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα, που θα ανταποκρίνονται στο κόστος παραγωγής και θα διασφαλίζουν εισόδημα επιβίωσης, ώστε να μην τα παίρνουν τζάμπα οι εμποροβιομήχανοι, που τους εκβιάζουν με το αίσχος των «ανοιχτών» τιμών. Η κυβέρνηση επικαλείται το πλαίσιο της «ελεύθερης αγοράς», την ίδια ώρα όμως εξακολουθεί να προσφέρει «κατώτατα εγγυημένα κέρδη» στους εργολάβους που εκμεταλλεύονται τις εθνικές οδούς και τα διόδια, στους βιομηχάνους που ασχολούνται με τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, όπως τα φωτοβολταϊκά που έχουν εγγυημένη τιμή, στους εφοπλιστές που όποτε θέλουν ανεβάζουν τις τιμές των εισιτηρίων.

Δεν δίνει λύση στο πρόβλημα των αποζημιώσεων από τον ΕΛΓΑ, καθώς δεν τον επιδοτεί με τα λεφτά που απαιτούνται - και έχει υποχρέωση με βάση τους νόμους - με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του για αποζημιώσεις προς τους αγρότες. Την ίδια ώρα, παρουσιάζει ως λύση την ενεργότερη εμπλοκή των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών στο κομμάτι των γεωργικών ασφαλίσεων, που θα έχει αποτέλεσμα οι αγροτοκτηνοτρόφοι να πληρώνουν υπέρογκα ποσά στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, χωρίς αυτό αναγκαστικά να σημαίνει ότι θα αποζημιώνονται έγκαιρα και καλύτερα.

Οι αγρότες ακούνε ακόμα μία φορά το «παραμύθι» της κυβέρνησης και του αρμόδιου υπουργού, ότι η ΚΑΠ της ΕΕ τούς μοιράζει αβέρτα χρήμα.

Ομως, όλα αυτά τα χρόνια έχουν διαπιστώσει πως χιλιάδες αγρότες ήρθαν ένα βήμα πιο κοντά στο ξεκλήρισμα, αφού οι περιβόητες επιδοτήσεις της ΕΕ υπηρετούν τις κατευθύνσεις της ΚΑΠ για παραπέρα συγκέντρωση της γης και παραγωγής σε επιχειρηματικούς ομίλους και μεγαλοαγρότες.

Τα ίδια τα στοιχεία της Κομισιόν δείχνουν ότι στη χώρα μας το 20% των εκμεταλλεύσεων λαμβάνει το 68% των ενισχύσεων, ενώ αποκλείονται από τα δικαιώματα εκμεταλλεύσεις με λιγότερα από 4 στρέμματα και δεν καταβάλλονται ενισχύσεις που αντιστοιχούν σε ποσό μικρότερο από 250 ευρώ.

Οσον αφορά την αναθεώρηση της ΚΑΠ, αυτή θα είναι σε χειρότερη κατεύθυνση για τους βιοπαλαιστές αγροτοκτηνοτρόφους, με μείωση των κονδυλίων και των ενισχύσεων.

Οποτε τα τελευταία χρόνια οι αγρότες ετοιμάζονται να στήσουν μπλόκα, δέχονται επίθεση με τις ίδιες πάντα κατηγορίες: Οτι τάχα «δεν έχουν ιδιαίτερα προβλήματα», ότι «είναι κομματικά υποκινούμενοι» και ότι θέλουν απλώς να προκαλέσουν φθορά στην εκάστοτε κυβέρνηση.

Τα οξυμένα προβλήματα είναι όμως αυτά που υποκινούν και βγάζουν τους αγροτοκτηνοτρόφους στο δρόμο του αγώνα.

Οι τωρινές κινητοποιήσεις αποτελούν συνέχεια του αγώνα που δίνουν εδώ και μήνες οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι, με πιο χαρακτηριστικές αυτές που έγιναν τον προηγούμενο Δεκέμβρη, όταν η κυβέρνηση, ενεργώντας στη βάση του δόγματος «νόμος και τάξη», έστειλε τα ΜΑΤ να εμποδίσουν την κινητοποίηση των αγροτών της Καρδίτσας στη νέα Εθνική Οδό Ε65.

Το οργανωμένο αγροτικό κίνημα που εκφράζεται με την Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, στην οποία συσπειρώνονται 13 Ομοσπονδίες και κοντά στους 200 Αγροτοκτηνοτροφικούς Συλλόγους, στη βάση της συμφωνίας πάνω στο πλαίσιο πάλης που υπηρετεί τα συμφέροντα των βιοπαλαιστών αγροτών, έχει αποδείξει ότι οι θέσεις και οι προτάσεις του για τις αιτίες και τις λύσεις των προβλημάτων, καθώς και για τους στόχους, τα αιτήματα και την προοπτική των αγώνων, αποφασίζονται πάντα μέσα από πλατιές και γόνιμες διαδικασίες διαλόγου, σε συσκέψεις που είναι ανοιχτές σε όλους τους αγρότες.

Μαζί με την επίθεση απέναντι στα δίκαια αιτήματα των αγροτών, εμφανίζονται και τα γνωστά «παπαγαλάκια» που, προκειμένου να σπείρουν την απογοήτευση και τη μοιρολατρία μέσα στον αγροτικό κόσμο, επαναλαμβάνουν τα κλασικά περί «αναποτελεσματικότητας των αγώνων», ισχυριζόμενα ότι τα μπλόκα δεν έχουν φέρει κέρδη στην αγωνιζόμενη αγροτιά.

Στις συσκέψεις που γίνονται αυτές τις μέρες, όμως, αναδεικνύεται πως ο οργανωμένος αγώνας είναι ισχυρό όπλο στα χέρια των αγροτών και ποτέ δεν πάει χαμένος, πάντα κάποιο κέρδος φέρνει, ανάλογα και με τη μαζικότητά του και την πίεση που ασκείται στην εκάστοτε κυβέρνηση.

Υπάρχουν άλλωστε συγκεκριμένες κατακτήσεις που υπήρξαν με τα μπλόκα, όπως το αφορολόγητο, που έδωσε και δίνει σημαντική ανάσα για όλους τους παραγωγούς, η μη φορολόγηση των επιδοτήσεων μέχρι 12.000 ευρώ, το ακατάσχετο όριο στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς, η απαλλαγή από το τέλος επιτηδεύματος. Πολύ σημαντικό είναι επίσης ότι με τα μπλόκα οι αγρότες κατάφεραν να ανακόψουν μέτρα που είχαν δρομολογηθεί, όπως η αύξηση του ΕΝΦΙΑ στα χωράφια, η επιβολή του λεγόμενου «πράσινου τέλους» στο νερό κ.λπ., καθώς και άλλα που είχαν σχεδιαστεί. Και όλα αυτά κόντρα στην αδιαλλαξία των εκάστοτε κυβερνήσεων, που δεν δίστασαν και δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν εναντίον του αγροτικού κινήματος κάθε είδους συκοφαντία, αλλά και την αστυνομική και δικαστική βία.

Οι αγώνες της αγροτιάς ενοχλούν γιατί, όπως ομολόγησε ο ίδιος ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, αναδεικνύουν «μια λογική για την οργάνωση της αγροτικής παραγωγής εντελώς διαφορετική από αυτή της κυβέρνησης».

Ο μακρύς και δύσκολος αγώνας που δίνουν οι βιοπαλαιστές αγροτοκτηνοτρόφοι, διεκδικώντας μια καλύτερη ζωή, που τους στερεί η πολιτική στήριξης των επιχειρηματικών ομίλων απ' όλες τις κυβερνήσεις και τα κόμματα του κεφαλαίου, μπορεί να συμβάλει στο να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις ανατροπής αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής κυβέρνησης - ΕΕ - κεφαλαίου, να συμβάλει στην εργατική - λαϊκή πάλη για να γίνει ο λαός πραγματικά αφέντης του πλούτου που παράγει, για μια διαφορετική οργάνωση της αγροτικής παραγωγής στη χώρα μας, μακριά από τα δόκανα της ΚΑΠ της ΕΕ και του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, ώστε να καλύπτονται με επάρκεια, με φθηνά και ποιοτικά προϊόντα, όλες οι διατροφικές ανάγκες του λαού μας. Γι' αυτόν το λόγο τις επόμενες μέρες πρέπει να δυναμώσει η προετοιμασία για μαζικές και συντονισμένες αγροτικές κινητοποιήσεις, καθώς και η αλληλεγγύη και στήριξη των αιτημάτων τους. Η συμπόρευση και η συμμαχία της αγροτιάς με την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, είναι αυτή που θα δώσει δύναμη στις διεκδικήσεις τους, απέναντι στον κοινό αντίπαλο, ανοίγοντας ταυτόχρονα το δρόμο της ανατροπής.

Ταυτόχρονα, όμως, πηγαίνουμε στο συνέδριο του ΕΚΝ με οδηγό τους αγώνες που αναπτύχθηκαν όλο το προηγούμενο διάστημα για τα προβλήματα της τάξης μας, την πείρα που συσσώρευσαν και τις παρακαταθήκες που έθεσαν, με οδηγό την ταξική γραμμή αντίστασης και ανατροπής στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, με εκφραστή το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, στο οποίο συσπειρώνεται από την πρώτη στιγμή το Εργατικό Κέντρο Νάουσας, σεβόμενο στην πράξη τις πιο ηρωικές αγωνιστικές παραδόσεις του.

Προχωράμε με την πεποίθηση ότι το μέλλον της εργατικής τάξης δεν μπορεί να είναι και δεν θα είναι η εκμετάλλευση.

Πολύτιμο εφόδιο αποτελούν οι νέες δυνάμεις που μπήκαν στη μάχη τα τελευταία χρόνια. Στοιχείο που αποτυπώνεται και στο συνέδριο του ΕΚΝ, με το 65% των αντιπροσώπων από τα σωματεία του να συμμετέχει για πρώτη φορά σε τέτοια διαδικασία.

Το απερχόμενο ΔΣ του ΕΚΝ εκτιμά πως το 27ο Συνέδριό του θα σηματοδοτήσει μια μεγάλη ώθηση στον αγώνα για τα δικαιώματα των εργαζομένων, συνολικά των λαϊκών στρωμάτων της περιοχής. Θα δώσει δύναμη στα σωματεία να αγωνιστούμε, να στείλουμε μήνυμα σε όλους τους εργαζόμενους να μην αισθάνονται μόνοι και αδύναμοι μπροστά στην επιθετικότητα της εργοδοσίας και των κυβερνήσεών της.

Είναι χρέος μας όλοι οι εργαζόμενοι, κυρίως οι νέοι, να μάθουν ότι υπάρχουν ένα Εργατικό Κέντρο και ταξικά σωματεία τα οποία μπορούν και θέλουν να πρωτοστατήσουν για όλα αυτά που μας κλέβουν καθημερινά και μπορούν να είναι το στήριγμα του κάθε εργαζόμενου.

Βρισκόμαστε σε μια περίοδο που η επίθεση στην εργατική τάξη συνεχίζεται και χρειάζεται να είμαστε δεμένοι σαν μια γροθιά. Η ΝΔ έχει πάρει τη σκυτάλη από τον ΣΥΡΙΖΑ και συνεχίζει το ίδιο έργο.

Από τα πρώτα δείγματα του νομοθετικού έργου της νέας κυβέρνησης είναι η ένταση της καταστολής, την ίδια στιγμή που δίνει γην και ύδωρ στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Επίσης, το «αναπτυξιακό» νομοσχέδιο - «σκούπα», που επιχειρεί με πιο γρήγορους ρυθμούς να βάλει τα συνδικάτα μας στο «γύψο», να δημιουργήσει εργασιακούς χώρους αποστειρωμένους από συλλογική δράση, δημοκρατικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα και καθετί που έχει να κάνει με τις διεκδικήσεις και τις κατακτήσεις των εργαζομένων.

Με νόμους και τροπολογίες τσακίζει εντελώς τις κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις και ανοίγει το δρόμο για ειδικές οικονομικές ζώνες που θα είναι παράδεισος για τους επιχειρηματίες, κόλαση για τους εργαζόμενους. Παίρνουν μέτρα για τον περιορισμό των διαδηλώσεων, κλιμακώνουν παραπέρα την επίθεση στην Κοινωνική Ασφάλιση.

Δεν προκαλεί έκπληξη η στάση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ ως μακριού χεριού της κάθε κυβέρνησης και των επιχειρηματικών ομίλων μέσα στις γραμμές του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος. Είναι προφανές πως έχουν ήδη πάρει ισχυρά ανταλλάγματα από την κυβέρνηση. Τα βλέπουμε και εδώ στο νομό μας που διαχειρίζονται εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ μέσω του ΙΝΕ - ΓΣΕΕ για να διασφαλίζονται οι συσχετισμοί που θα επιτρέπουν στο Εργατικό Κέντρο Βέροιας να συνεχίσει να κάνει πλάτες στο κεφάλαιο.

Οι εργαζόμενοι πρέπει να αποκρούσουν την επίθεση κυβέρνησης - εργοδοσίας, να ακυρώσουν κάθε προσπάθεια που έχει στόχο να τους βάλει φίμωτρο και σε γυάλα.

Στο επίκεντρο της δράσης μας αυτό το διάστημα βρίσκεται η απεργία που έχουμε μπροστά μας για το μεγάλο μέτωπο της Κοινωνικής Ασφάλισης, με στόχο να ξαναφτάσουμε σε όλους τους εργαζόμενους, σε όλους τους χώρους δουλειάς, σε γειτονιές και χωριά. Σχεδιάζουμε άμεσα νέα σύσκεψη μαζί με αγρότες, αυτοαπασχολούμενους και συνταξιούχους, κυρίως με νέους εργαζόμενους που δεν γνωρίζουν τι σημαίνει Κοινωνική Ασφάλιση και πώς κατακτήθηκε.

Παράλληλα, αξιοποιώντας τα ζωντανά παραδείγματα από την περιοχή μας, ανοίγουμε τη συζήτηση για τη «δίκαιη ανάπτυξη» του ΣΥΡΙΖΑ και την «ανάπτυξη για όλους» της κυβέρνησης της ΝΔ.

Γίνονται επενδύσεις εκατομμυρίων σε νέα μηχανήματα (Τρόφιμα - Ποτά, διαλογητήρια, κονσερβοποιία, «Βαρβαρέσος»), ανεβαίνει η παραγωγικότητα της εργασίας, αυτό όμως δεν οδηγεί σε βελτίωση των μισθολογικών και άλλων δικαιωμάτων των εργαζομένων όπως διακηρύσσουν οι μεγαλοεπιχειρηματίες, οι κυβερνήσεις τους και τα κόμματα των μονοπωλίων, όπως και ο εργοδοτικός συνδικαλισμός.

Αντίθετα, πολλοί εργαζόμενοι και στην περιοχή μας έμειναν άνεργοι και απλήρωτοι, εξαναγκάστηκαν σε οικειοθελή αποχώρηση χάνοντας δικαιώματα. Εμπειροι εργαζόμενοι και τεχνίτες από κλειστές επιχειρήσεις, όσοι βρήκαν αλλού δουλειά είναι με πολύ χειρότερους όρους σε σχέση με το πώς δούλευαν μέχρι πριν από λίγα χρόνια.

Π.χ. στον κλάδο Τροφίμων - Ποτών, στην περιοχή μας (διαλογητήρια, κονσερβοποιία φρούτων, επιχειρήσεις επεξεργασίας - τυποποίησης κρέατος) γίνονται επενδύσεις, στήνονται νέες επιχειρήσεις, ανοίγουν κλειστές επιχειρήσεις, ενώ οι υπάρχουσες εκσυγχρονίστηκαν, επεκτάθηκαν. Ξαναμπαίνουν άμεσα σε λειτουργία 3 μεγάλες επιχειρήσεις τυποποίησης, ψύξης αγροτικών προϊόντων σε Επισκοπή, Λευκάδια και Ζερβοχώρι, όπου συνολικά θα απασχοληθούν πάνω από 1.000 εργαζόμενοι, κυρίως γυναίκες. Επίσης, επιχειρήσεις logistics στο Αγελοχώρι, τυποποίησης κρέατος σε Στενήμαχο κ.λπ. Την ίδια ώρα οι εργαζόμενοι είναι αντιμέτωποι με την απληρωσιά, τις απολύσεις, τη μείωση των μισθών, την εργοδοτική τρομοκρατία και τα ελαστικά ωράρια.

Και η επιχείρηση «Βαρβαρέσος» εκσυγχρονίστηκε, επεκτάθηκε, όμως οι 220 εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι 2,5 μήνες, μειώθηκαν οι μισθοί τους κατά 16%, πριν από 2 χρόνια περίπου για 9 μήνες ήταν σε εκ περιτροπής εργασία, αντιμέτωποι με τον άθλιο διαχωρισμό παλιών και νέων εργαζομένων.

Στα 3 χρόνια που πέρασαν, το Εργατικό Κέντρο Νάουσας στάθηκε δίπλα στους εργαζόμενους, στα φτωχά λαϊκά στρώματα.

Μπήκε μπροστά και οργάνωσε τον αγώνα, ενάντια στην άγρια φοροληστεία, στους πλειστηριασμούς, στα κομμένα ρεύματα κ.ά. Πάλεψε για μισθούς αξιοπρέπειας, για προστασία της Υγείας και της Ασφάλειας στην Εργασία, για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας στο ύψος των αναγκών των εργαζομένων. Εκανε παρεμβάσεις σε χώρους δουλειάς για απλήρωτα δεδουλευμένα, Δώρα και επιδόματα, για τις καλοκαιρινές άδειες, εργατικά «ατυχήματα» κ.λπ.

Εδωσε τη μάχη μαζί με φτωχούς αγρότες και αγρότισσες.

Πήρε θέση, ενημέρωσε και αγωνίστηκε για ζητήματα που απασχόλησαν την τοπική κοινωνία, π.χ. το Νοσοκομείο, το ΙΚΑ, τις ανεμογεννήτριες, την καλλιέργεια «φαρμακευτικής» κάνναβης κ.ά.

Οργάνωσε παρεμβάσεις - παραστάσεις διαμαρτυρίας για τις ελλείψεις σε βρεφονηπιακούς σταθμούς και σχολεία.

Εδωσε τη μάχη μαζί με συμβασιούχους εργαζόμενους σε δήμο - νοσοκομείο, οργάνωσε παραστάσεις διαμαρτυρίας και κινητοποιήσεις έξω από τον ΟΑΕΔ για την ουσιαστική προστασία των ανέργων κ.λπ.

Εδειξε και έμπρακτα την αλληλεγγύη του στους πλημμυροπαθείς στη Μάνδρα, στους πυρόπληκτους στο Μάτι, στους σεισμοπαθείς στην Αλβανία, στους πρόσφυγες.

Το ΕΚΝ και τα σωματεία του πρωταγωνίστησαν σε δεκάδες πανεργατικές και κλαδικές απεργίες, συγκεντρώσεις, συλλαλητήρια, διαμαρτυρίες. Κράτησαν όρθια και συγκροτημένη από το κύμα της ενσωμάτωσης, υποταγής και διάλυσης μια ικανή δύναμη σωματείων και συνδικαλιστών που παλεύουν μαχητικά με ταξική γραμμή.

Ανέπτυξε πλούσια δράση για το σύνολο των προβλημάτων της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων. Δεν αφήσαμε πρόβλημα όπου να μην κάναμε παρέμβαση ή να μην οργανώσαμε κινητοποιήσεις.

Ξεχωριστή δράση αναπτύξαμε για τα ζητήματα της ανεργίας, με τοπικές κινητοποιήσεις έξω από τον ΟΑΕΔ κ.λπ. Αποκαλύψαμε στους απολυμένους εργαζόμενους της «ΕΝΚΛΩ» τις αυταπάτες περί «αυτοδιαχείρισης» που προωθούνταν από κυβέρνηση - ΕΕ - κεφάλαιο, από τα αστικά κόμματα, αλλά και τοπικά από την πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου, του Εμπορικού Συλλόγου, της Ομοσπονδίας Επαγγελματοβιοτεχνών κ.λπ. Ηθελαν εργαζόμενους - «αφεντικά», που θα αποφασίζουν δήθεν οι ίδιοι για τον εαυτό τους, με άθλιες εργασιακές σχέσεις και αμοιβές, να χάσουν δεδουλευμένα και αποζημιώσεις, ενώ θα απαλλαγούν αυτοί που έκλεισαν τα εργοστάσια και από ποινικές ευθύνες και στο τέλος οι εργαζόμενοι θα βρεθούν πάλι άνεργοι και απλήρωτοι.

Συμβάλαμε αποφασιστικά στο να απορριφθεί από το Σωματείο της Δημοτικής Επιχείρησης Τουρισμού (ΔΕΤ) ανάλογη πρόταση «αυτοδιαχείρισης», καθώς και στη συνολική δράση των εργαζομένων της ΔΕΤ για την απληρωσιά, το δικαίωμα στη σταθερή δουλειά με δικαιώματα κ.λπ. και τελικά απορροφήθηκαν στο δήμο ως δημοτικοί υπάλληλοι.

Οργανώσαμε δεκάδες συσκέψεις σωματείων, συζητήσεις, παρεμβάσεις σε όλα τα χωριά της περιοχής, παραστάσεις διαμαρτυρίας σε υπηρεσίες κ.λπ.

Το ΕΚΝ πήρε επίσης σαφή θέση με αγωνιστικές δράσεις και πρωτοβουλίες ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις.

Δεν υπάρχει εργαζόμενος στην περιοχή που να μην ξέρει πως μπορεί να ακουμπήσει στο Εργατικό Κέντρο για το σύνολο των προβλημάτων του.

Το ΕΚΝ πρωτοστάτησε στους αγώνες, υπήρξαν μικρές νίκες, καθυστέρηση της ολομέτωπης επίθεσης που εκδηλώθηκε, μπήκαν εμπόδια.

Ομως, οι αγώνες όλης αυτής της περιόδου, πανελλαδικοί και τοπικοί, ήταν κατά βάση απέναντι στις συνέπειες της κρίσης (κλείσιμο εργοστασίων, απολύσεις, απληρωσιά, μεγάλες μειώσεις μισθών - συντάξεων, εργατικά «ατυχήματα» κ.ά.). Η μαζικότητα και η συμμετοχή στους απεργιακούς και άλλους αγώνες ήταν αναντίστοιχες της επίθεσης που δεχτήκαμε. Αδύναμη ήταν κατά κλάδο η οργάνωση των εργαζομένων. Γι' αυτόν το λόγο απέναντι στην ενιαία επίθεση του κεφαλαίου δεν εκδηλώθηκε ενιαίος αγώνας των εργαζομένων.

Η ανασύνταξη του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος είναι κεντρικό ζήτημα όπου στοχεύουμε να μετρήσουμε καλύτερα βήματα. Θα χρειαστεί ακόμη μεγαλύτερη προσπάθεια για τη λειτουργία και δράση των σωματείων, την καλύτερη στήριξη του σχεδιασμού τους για κοινή δράση σε κλάδους.

Παίρνοντας υπόψη τις εξελίξεις στους κλάδους χρειάζεται να βοηθήσουμε και να σχεδιάσουμε μαζί με το νεοσύστατο Συνδικάτο Γάλακτος, Τροφίμων και Ποτών Ημαθίας - Πέλλας πώς θα παρέμβουμε καλύτερα στους νέους χώρους εργασίας. Αντίστοιχα να οργανώσουμε την παρέμβασή μας στον κλάδο της Ενέργειας, όπου σχεδιάζονται επενδύσεις (φωτοβολταϊκά - ανεμογεννήτριες, υδατόπτωση κ.λπ.).

Εργάτες γης, Ελληνες και ξένοι, θα πρέπει να πάρουμε υπόψη μας πως οι φτωχοί, μικροί αγρότες εγκαταλείπουν τα χωράφια τους. Η γη όμως και η παραγωγή δεν θα εξαφανιστούν, θα συγκεντρώνονται σταδιακά σε λίγα χέρια και οι αγρότες θα μετατρέπονται σε κακοπληρωμένους εργάτες στα ίδια τους τα χωράφια.

Το νέο ΔΣ του ΕΚΝ μαζί με τα ταξικά σωματεία έχουν μπροστά τους το καθήκον να οργανώσουν ακόμα καλύτερα την παρέμβαση στους εργαζόμενους όλου του νομού. Πώς θα συμβάλουν όχι μόνο στην αποκάλυψη του ρόλου του εργατοπατερισμού, αλλά και πώς πρακτικά θα παρέμβουν να ενημερώσουν, να οργανώσουν την πάλη των εργαζομένων σε επίπεδο νομού.

Για παράδειγμα, πολλοί εργαζόμενοι από την περιοχή μας εργάζονται κυρίως στη Βέροια στην ιδιωτική Υγεία, στις Τηλεπικοινωνίες, στο Μέταλλο κ.λπ., επομένως είναι ένα ζήτημα που πρέπει να απασχολήσει και το νέο ΔΣ η δημιουργία νέων κλαδικών σωματείων σε επίπεδο νομού.

Κόντρα σε όλα τα εμπόδια, δεσμευόμαστε πως θα συνεχίσουμε να βρισκόμαστε στην πρώτηγραμμή της ταξικής πάλης!