Παπαγεωργίου Βασίλης

Το σχετικό ρεπορτάζ δημοσιεύτηκε μόνο στο «Ρ». Στα χρυσοπληρωμένα από τους χορηγούς πολυσέλιδα των άλλων εφημερίδων διαβάζουμε για το χρυσό που πήρε ήδη η χώρα μας στο θέμα του εθελοντισμού. Δηλαδή, για το γεγονός ότι η Γιάννα κατόρθωσε να βάλει κάμποσες χιλιάδες ανθρώπους να δουλέψουν τζάμπα για να έχουν ακόμα περισσότερα κέρδη οι πολυεθνικές.

Οι αγώνες όμως δε γίνονται μόνο με εθελοντές. Χιλιάδες παιδιά που δουλεύουν σαν τα σκυλιά στις Ολυμπιακές εγκαταστάσεις, γιατί έχουν ανάγκη έστω κι αυτό το προσωρινό μεροκάματο, δε δίνουν δεκάρα για το «ιδεώδες», και καλά κάνουν, καθώς βλέπουν ότι γύρω τους έχουν στήσει τρελό χορό τα δισ.

Κι απ' αυτή τη σκοπιά, σ' ό,τι μας αφορά, θα συνεχίσουμε να προβάλλουμε και καθ' όλη τη διάρκεια των αγώνων την προκήρυξη- κάλεσμα των συνδικάτων προς τους πραγματικούς πρωταγωνιστές των αγώνων, τους εργάτες που έχτισαν τα μέγαρα κι αυτούς που τα λειτουργούν: Να οργανωθούν, να καταργήσουν στην πράξη τις απαγορεύσεις συνδικαλιστικής δράσης, να συγκροτήσουν παντού σωματειακές επιτροπές, να διεκδικήσουν πληρωμή με βάση τις συλλογικές συμβάσεις, να κολληθούν όλα τα ένσημα, κ.ά.

Οι αγώνες των πολυεθνικών δεν πρέπει να γίνουν ο τάφος των εργατών.

Η Βρετανία έχει, ως γνωστόν, διεθνώς την πρωτοκαθεδρία στην ηλεκτρονική παρακολούθηση πολιτών. Πάνω από μία δεκαετία, χιλιάδες κάμερες κλειστών κυκλωμάτων «φυτεύτηκαν» και ξέμειναν σχεδόν παντού σ' όλα τα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας. Γι' αυτό και κάθε μέρα που περνά, βρίσκει το μέσο Βρετανό να «απαθανατίζεται» κατά μέσο όρο από 300 κάμερες παρακολούθησης...

Μόνο στο μετρό του Λονδίνου οι κάμερες ξεπερνούν τις 6.000. Στους σιδηροδρομικούς σταθμούς είναι πάνω από 1.600. Γύρω από το Κοινοβούλιο, οι κάμερες ξεπερνούν τις 600... Ομως, το πρόσχημα περί καταπολέμησης του εγκλήματος, της τρομοκρατίας και της αύξησης της «ασφάλειας» (στο όνομα του οποίου στήθηκαν, άλλωστε, οι κάμερες του Βρετανού «Μεγάλου Αδελφού») είναι διάτρητο. Πέρα για πέρα...

Τελευταία έρευνα του βρετανικού «Ιδρύματος Ερευνών Πολιτικής Πληροφόρησης» επισημαίνει πως σήμερα, δέκα χρόνια μετά το οργουελιανό εγχείρημα των βρετανικών αρχών, το ποσοστό μείωσης της εγκληματικότητας εξαιτίας της κάμερας κλειστών κυκλωμάτων περιορίζεται μόλις στο 3% και αφορά μόνον διαρρήξεις αυτοκινήτων και μικροκλοπές και όχι το βαρύ έγκλημα...

Αντίθετα, η μείωση (σοβαρών μορφών) εγκλήματος, που υπολογίζεται στο 20% και καταγράφεται τα τελευταία χρόνια στους στατιστικούς καταλόγους των βρετανικών αστυνομικών αρχών, σχετίζεται με την... αύξηση του φωτισμού στους δημόσιους χώρους!

Και να σκεφθεί κανείς, πως η Βρετανία του Μεγάλου Αδελφού είναι από χρόνια η χώρα προέλευσης πολλών εταιριών που εξάγουν κερδοφόρα χιλιάδες κάμερες παρακολούθησης και σύγχρονα συστήματα ηλεκτρονικής παρακολούθησης. Οπως συνέβη και με την Ελλάδα των «Ολυμπιακών» που αναγκάστηκε να αγοράσει πάνω από 1.000 (μόνον...) βρετανικές κάμερες «ασφαλείας»... Φαίνεται οι βρετανικές εταιρίες δεν πήραν εγκαίρως χαμπάρι τα αποτελέσματα της έρευνας για τη συσχέτιση ανάμεσα στην καταπολέμηση του εγκλήματος και την αύξηση του φωτισμού στους δημόσιους χώρους. Αλλιώς, θα μας πούλαγαν, (στο όνομα της ασφάλειας, εννοείται...) και λάμπες! Ομολογουμένως... προτιμότερες!

Στην πρωτεύουσα του Αζερμπαϊτζάν, Μπακού, βρέθηκε για δεύτερη φορά μέσα στους τελευταίους δέκα μήνες ο Αμερικανός υπουργός Αμυνας, Ντόναλντ Ράμσφελντ, προκειμένου, λέει, να ευχαριστήσει την κυβέρνηση της χώρας για τη «βοήθειά» της στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας».

«Εκτιμούμε τη σχέση μας, τη συνεργασία που επιδείξατε από την αρχή του παγκόσμιου πολέμου κατά της τρομοκρατίας, την εξαίρετη βοήθειά σας στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Αμερικανός αξιωματούχος μετά τη συνάντησή του με τον πρόεδρο Ιλχάμ Αλίεφ. Το Αζερμπαϊτζάν συμμετέχει με 150 στρατιώτες στην κατοχή του Ιράκ και 22 στο Αφγανιστάν.

Αξίζει, ωστόσο, να σημειωθεί ότι η χώρα αυτή, όπως και το γειτονικό Καζακστάν, διαθέτουν πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου (στην Κασπία Θάλασσα) και φυσικού αερίου που επιτρέπουν στις ΗΠΑ να παρακάμπτουν τη Ρωσία, αλλά και το Ιράν...

Επιπλέον στρατιωτική βοήθεια ύψους 21 εκατομμυρίων δολαρίων θα δώσουν οι ΗΠΑ στην κυβέρνηση του Ουζμπεκιστάν σύμφωνα με τον υφυπουργό Εξωτερικών της χώρας της Κεντρικής Ασίας, Βλάντιμιρ Νόροφ.

Τη «βοήθεια» υποσχέθηκε στη διάρκεια της πρόσφατης επίσκεψής του στην Τασκένδη ο επικεφαλής του επιτελείου των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ, στρατηγός Ρίτσαρντ Μάγιερς. Τα χρήματα θα χρησιμοποιηθούν για την αναβάθμιση μονάδων εντοπισμού και καταπολέμησης βιολογικών και χημικών όπλων. Σε αυτά θα πρέπει να προστεθούν και ακόμα 39 εκατομμύρια δολάρια που οι ΗΠΑ υποσχέθηκαν (το 2001) ότι θα δώσουν για την αποστρατιωτικοποίηση σοβιετικών βιολογικών εγκαταστάσεων. Τέλος οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν ότι θα πουλήσουν στην κυβέρνηση της Τασκένδης 14 περιπολικά πλοία αξίας 2,9 εκατομμυρίων δολαρίων. Ολα αυτά γίνονται για την «ασφάλεια» της χώρας και της περιοχής βεβαίως...

Ο Ζ. Σέρμαν θέτει ερωτήματα για το τι είναι η μουσική, ποια η θέση της στην κοινωνία, ποιες φόρμες ανέπτυξε, ποια προβλήματα αντιμετώπισε σε διάφορες περιόδους και σταθμούς της πορείας της, πώς επηρεάστηκε αλλά και επηρέασε την αρχιτεκτονική, τις εικαστικές τέχνες και επιστήμες, υπογραμμίζοντας ότι ο μελετητής κάθε μορφής τέχνης πρέπει να εξετάζει μέσα από «ένα γενικό και ολοκληρωμένο πλαίσιο», αποφεύγοντας τη μονομέρεια, η οποία καθώς βγάζει το μελετούμενο αντικείμενο από την εκάστοτε πραγματικότητα, της οποίας τα συνολικά χαρακτηριστικά, διαλεκτικά, επιδρούν στα πάντα και σε όλες τις εκφράσεις της ανθρώπινης δημιουργίας, ουσιαστικά το καθιστά χρονικά, θεματολογικά και αισθητικά μετέωρο και ακατάληπτο. Ο μελετητής δεν εξετάζει μόνο την πορεία της ευρωπαϊκής μουσικής, μέσα από τη σχέση της με τις άλλες τέχνες, αλλά και σε σχέση και σύγκριση με τις εθνικές μουσικές παραδόσεις άλλων μη ευρωπαϊκών λαών. Κάθε άλλο παρά υποτιμά τις μη ευρωπαϊκές μουσικές κουλτούρες, τονίζοντας ότι κανένας λαός δεν πρέπει να απαρνηθεί τη μουσική του παράδοση, γιατί θα έχανε την ίδια την ψυχή του.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μία σχετικά παράδοξη(;) στάση για τους Δημοκρατικούς, δεδομένου ότι είναι προεκλογική περίοδος και ο Πόρτερ Γκος ανήκει στο σκληρό πυρήνα των Ρεπουμπλικανών. Σύμφωνα με αναλυτές, στην περίπτωση που επικυρωθεί ο διορισμός του ο Γκος θα είναι «οργανικό και αναπόσπαστο μέρος της "ομάδας του Λευκού Οίκου" αφού θεωρείται έμπιστος του Τσένι και αναμένεται να δίνει αναφορά όχι στην προϊσταμένη του Κοντολίζα Ράις αλλά στον πολιτικό σύμβουλο του Μπους Καρλ Ρόουβ»... Μήπως γιατί τα συμφέροντα που πραγματικά εξουσιάζουν τις ΗΠΑ, απλά λαμβάνουν θέσεις για την επόμενη «μάχη»;

Οσο για τον Γκος, δεν είναι καθόλου ανοίκειος με τη δομή και λειτουργία των μυστικών υπηρεσιών. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '60, στο απόγειο δηλαδή του Ψυχρού Πολέμου, ο Γκος υπηρέτησε ως μυστικός πράκτορας σε στρατηγικές περιοχές του κόσμου, όπως η Καραϊβική, η Κεντρική Αμερική και η Δυτική Ευρώπη. Ομως, εγκατέλειψε(;) τη CIA το 1970, εγκαταστάθηκε στη Φλόριδα και μετά από ένα σύντομο διάλειμμα στην έντυπη δημοσιογραφία, μεταπήδησε στην πολιτική, εκλέχτηκε για πρώτη φορά γερουσιαστής το 1988 και όλα αυτά τα χρόνια υπηρέτησε στην επιτροπή που ασχολείται με ζητήματα ασφάλειας και μυστικών υπηρεσιών και τώρα είναι πρόεδρός της.