«...η ΝΔ νομίζει ότι μπορεί να κρυφτεί, αλλά όταν πρόκειται για απολύσεις και για να πάρει τα λεφτά από τους πολλούς και να τα δώσει στους λίγους, η χαρά δεν την αφήνει». Ποιος τα λέει αυτά; Η «Αυγή», 14/7/2016. Κατηγορεί τη ΝΔ ότι θέλει να πάρει τα λεφτά από τους πολλούς και να τα δώσει στους λίγους, αλλά το κάνει σαν την καμήλα που δεν βλέπει την καμπούρα της, αλλά βλέπει του παιδιού της και απορεί: «Πω, πω, καμπούρα που την έχει το παιδί μου»... Γιατί η κυβέρνηση, με το τρίτο μνημόνιο, που έχει γδάρει κυριολεκτικά το λαό με τη φοροληστεία, τις δραστικές περικοπές κονδυλίων κάλυψης κάποιων λαϊκών αναγκών από τον προϋπολογισμό, τη μεγάλη σφαγή μισθών και συντάξεων για να εξοικονομήσει κρατικό χρήμα στο κεφάλαιο για επενδύσεις, όπως προβλέπεται και στον «αναπτυξιακό νόμο», κάνει ακριβώς αυτό για το οποίο κατηγορεί τη ΝΔ. Ομοιος ομοίω...

Το άρθρο 73 του Συντάγματος επικαλέστηκε ο εκτελών χρέη προέδρου της Βουλής για να παρακάμψει την πρόταση νόμου του ΚΚΕ για την ανακούφιση των λαϊκών οικογενειών και να μην την θέσει καν σε ψηφοφορία στην Ολομέλεια. Την ίδια τακτική εφάρμοζαν οι προηγούμενες αστικές κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και άλλες παραλλαγές τους που γνωρίσαμε τα τελευταία χρόνια, το ίδιο κάνει και η σημερινή δήθεν κυβέρνηση της αριστεράς ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Το συγκεκριμένο άρθρο του σημερινού αστικού Συντάγματος που αντιμετωπίζει ως μη ρεαλιστικό ό,τι ικανοποιεί λαϊκές ανάγκες (όπως η πρόταση του ΚΚΕ που αφορούσε την απαλλαγή λαϊκών νοικοκυριών από τα πανωτόκια των τραπεζών, που τους απομυζούν, ή την παύση των κατασχέσεων περιουσιών) αναφέρει συγκεκριμένα στην παράγραφο 3: «Καμία πρόταση νόμου ή τροπολογία ή προσθήκη δεν εισάγεται για συζήτηση, αν προέρχεται από τη Βουλή, εφόσον συνεπάγεται σε βάρος του Δημοσίου, των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης ή άλλων νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου δαπάνες ή ελάττωση εσόδων ή της περιουσίας τους, για να δοθεί μισθός ή σύνταξη ή γενικά όφελος σε κάποιο πρόσωπο».

Αυτοί είναι οι νόμοι που υπηρετούν αυτούς που έχουν την πραγματική εξουσία, τους βιομήχανους, τους τραπεζίτες, τους εφοπλιστές και τσακίζουν τα λαϊκά στρώματα. Αλλη μια απόδειξη ότι η εργατική τάξη και τα σύμμαχα εκμεταλλευόμενα στρώματα πρέπει να οργανώσουν την πάλη τους και να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους σε ρήξη με κεφάλαιο και την εξουσία του.

Σε άρθρο του, που δημοσιεύουν και τα χτεσινά ΝΕΑ, ο μεγαλοτζογαδόρος και γνωστός άνθρωπος των μονοπωλίων Αμερικανός Τζορτζ Σόρος σημειώνει: «Οπως ακριβώς το Brexit προκάλεσε σοκ, έτσι και η αυθόρμητη αντίδραση μέρους της κοινωνίας μετά το αποτέλεσμα δημιουργεί ελπίδες ότι δεν πρόκειται για τετελεσμένο γεγονός». Εκτιμά ότι η «αναταραχή» που προκάλεσε το δημοψήφισμα «έκανε πολλούς Βρετανούς να συνειδητοποιήσουν τι θα χάσουν» και ότι αν το ίδιο «συναίσθημα εξαπλωθεί και στη λοιπή Ευρώπη» μπορεί να δημιουργηθεί «ένα κίνημα για να τη σώσει (σ.σ. την ΕΕ) μέσα από μια ριζική αναδιάρθρωση».

Τέτοιες παρεμβάσεις αναδεικνύουν πόσο «ρευστοί» είναι οι σχεδιασμοί για τον επανακαθορισμό των σχέσεων Λονδίνου - Βρυξελλών, γενικά για τη λειτουργία της ΕΕ. Ισχυρά ιμπεριαλιστικά κέντρα, με πρώτες τις ΗΠΑ, έχουν μια πολύτιμη ευκαιρία να «σπρώξουν» προσαρμογές που θα ωφελήσουν τις δικές τους προτεραιότητες. Το να βγαίνουν άνθρωποι σαν τον Σόρος και να εκφράζουν προσδοκίες για την ανάπτυξη «κινήματος» που θα βοηθήσει να έρθουν ριζικές αλλαγές στη λυκοσυμμαχία μόνο ανησυχία μπορεί να γεννά. Τα διάφορα αστικά επιτελεία εξετάζουν πολλές εναλλακτικές για την επικράτησή τους και η «κινητοποίηση» εργατικών - λαϊκών μαζών στο πλευρό του ενός ή του άλλου μπορεί να αποδειχθεί κρίσιμο εργαλείο. Το ζήτημα είναι βέβαια πως για τους λαούς, τέτοια «συστράτευση» θα είναι μόνο καταστροφική, όπως αποδεικνύει η ίδια τους η ιστορική πείρα.

1848 Γεννιέται ο Ιταλός κοινωνιολόγος Βιλφρέντο Παρέτο, ένας από τους θεμελιωτές της επιστήμης της κοινωνιολογίας.

1876 Η συνδιάσκεψη των μελών της Α' Διεθνούς στη Φιλαδέλφεια αποφασίζει τη διάλυσή της.

1904 Πεθαίνει ο μεγάλος Ρώσος συγγραφέας Αντον Τσέχοφ.

1927 Οι εργάτες της Βιέννης κατεβαίνουν σε απεργία διαμαρτυρίας κατά της δράσης των φασιστικών οργανώσεων. Στις τριήμερες διαδηλώσεις και οδομαχίες με τις δυνάμεις καταστολής, 85 εργάτες πέφτουν νεκροί και 1.057 τραυματίζονται. Εκατοντάδες εργαζόμενοι κλείνονται στις φυλακές.

1928 Συνέρχεται στη Μόσχα το 6ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς (15/7 - 1/8/1928), στο οποίο παίρνουν μέρος 515 αντιπρόσωποι από 66 κόμματα με 4.024.159 μέλη. Το συνέδριο ψήφισε το Πρόγραμμα και το Καταστατικό της ΚΔ, ενώ κάλεσε τα Κομμουνιστικά Κόμματα να αγωνισθούν κατά του κινδύνου νέων πολέμων, για την ειρήνη, για την υπεράσπιση της ΕΣΣΔ, να στηρίξουν τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα - και ιδιαίτερα την Κινεζική Επανάσταση. Κάλεσε, τέλος, σε πάλη κατά των υπολειμμάτων των τροτσκιστών, καθώς και εναντίον του δεξιού οπορτουνισμού, ισχυροποιώντας τη λενινιστική ενότητα στις γραμμές τους.

1930 Γεννιέται ο Γάλλος φιλόσοφος Ζακ Ντεριντά.

1941 Καθιερώνεται ο θεσμός των Στρατιωτικών Επιτρόπων στον Κόκκινο Στρατό.

1942 Στην τοποθεσία Γούβα του Διδυμοτείχου πραγματοποιείται Συνδιάσκεψη 60 αντιπροσώπων από 15 Οργανώσεις του ΚΚΕ της γερμανοκρατούμενης περιοχής του Εβρου, όπου αποφασίζεται η συγκρότηση ένοπλων τμημάτων του ΕΛΑΣ.

1956 Ξεκινά τις εργασίες της η Α' Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της ΕΔΑ (15 - 18/7/1956), με την οποία η ΕΔΑ μετατράπηκε σε ενιαίο κόμμα.

1958 Αμερικανοί πεζοναύτες αποβιβάζονται στο Λίβανο και Βρετανοί αλεξιπτωτιστές στην Ιορδανία, προκειμένου να στηρίξουν τις αντίστοιχες φιλοϊμπεριαλιστικές κυβερνήσεις που δοκιμάζονταν από εσωτερικές αναταραχές.

1964 Ιδρύεται η Πανελλήνια Ενωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης (ΠΕΑΕΑ).

1965 Τον Ιούλη του 1965, η ενδοαστική αντιπαράθεση Ενωσης Κέντρου - ΕΡΕ κορυφώθηκε, με την πρώτη να έρχεται σε ρήξη με το Παλάτι (είχε χάσει την εύνοιά του). «Μήλον της Εριδος» το υπουργείο Αμυνας και ουσιαστικά ο έλεγχος του στρατού. Οταν ο βασιλιάς αρνήθηκε να υπογράψει το διάταγμα με το οποίο ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου θα αναλάμβανε και υπουργός Αμυνας, ο τελευταίος παραιτήθηκε (15/7), εξέλιξη που πυροδότησε μαζικές λαϊκές αντιδράσεις, που διήρκεσαν 70 ημέρες και καταγράφηκαν στην Ιστορία ως το «κίνημα των 70 ημερών» ή «Ιουλιανά».

Σύμφωνα με το Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ (Β' τόμος), «το ΚΚΕ [σ.σ. και κατά προέκταση η ΕΔΑ], ακολουθώντας τη γραμμή της "δημοκρατικής ομαλότητας", με την αναφανδόν υποστήριξη της Ενωσης Κέντρου, στέρησε το κίνημα από έναν ταξικό προσανατολισμό», εγκλωβίζοντάς το σε μια «ρεφορμιστική λογική» του «μικρότερου κακού».

1974 Εκδηλώνεται χουντικό πραξικόπημα στην Κύπρο. Πέντε μέρες μετά, εκδηλώνεται η τουρκική εισβολή.