Μαζικών απολύσεων συνέχεια από τις μεγάλες πολυεθνικές. Προχτές, η μεγάλη επιχείρηση κατασκευής ηλεκτρονικών υπολογιστών «Compaq» ανακοίνωσε την απόλυση 4.000 υπαλλήλων της, προκειμένου - όπως σημείωσε στην ανακοίνωσή της - να αντιμετωπίσει τη γενικότερη ύφεση στην οικονομία, κατά κύριο λόγο στην Ευρώπη, και τον κατώτερο, από το αναμενόμενο, κύκλο εργασιών της κατά το δεύτερο τρίμηνο του έτους.

Θυμίζουμε, ότι μόλις πριν από λίγους μήνες η «Compaq] είχε ανακοινώσει την απόλυση άλλων 4.500 υπαλλήλων της, ενώ σε όλους αυτούς θα προστεθούν και περίπου 2.500 «εθελούσιες» αποχωρήσεις ή συνταξιοδοτήσεις.

«Είναι πλέον σαφές πως η οικονομική ύφεση εξαπλώνεται στο εξωτερικό. Επομένως θα βαδίσουμε ταχύτερα και σε μεγαλύτερο βάθος προς την εφαρμογή των προγραμμάτων μας για μείωση του κόστους υποδομής», τονίζει στο κείμενο ο πρόεδρος της «Compaq», Μάικλ Καπέλας. Με άλλα λόγια, υπεράνω όλων είναι η διατήρηση των τεράστιων κερδών. Το δικαίωμα στη δουλιά -ουσιαστικά το ίδιο το δικαίωμα στη ζωή - είναι... απλά και μόνο κόστος υποδομής...

Ο πρώην βασιλιάς της Βουλγαρίας, Συμεών ο Β`, βγήκε νικητής στις πρόσφατες εκλογές αυτής της χώρας και τις επόμενες μέρες θα καθίσει και στην πρωθυπουργική καρέκλα. Ο γιος του πρώην βασιλιά της Γιουγκοσλαβίας και νυν επικεφαλής της οικογένειας, Αλεξάντερ Καρατζόρτζεβιτς, μπορεί να μετακομίσει και να ζήσει από δω και πέρα, μαζί με την οικογένειά του, στο Στάρι Ντβορ -το Παλαιό Ανάκτορο - στην πολυτελή συνοικία του Βελιγραδίου Ντέντινιε. Αυτό ανακοίνωσε πρόσφατα στον... βασιλικό γόνο ο Σέρβος πρωθυπουργός Τζόραν Τζίντζιτς. Και στην Ιταλία, η «Φόρτσα Ιτάλια», το κόμμα του Ιταλού πρωθυπουργού, Σ. Μπερλουσκόνι, κατέθεσε τις προάλλες νομοσχέδιο στην ιταλική Γερουσία, σύμφωνα με το οποίο καταργείται η διάταξη του ιταλικού Συντάγματος του 1946, που απαγόρευε στους πρώην βασιλείς της Σαβοΐας, τις συζύγους τους και στους άρρενες απογόνους τους, να πατήσουν ξανά το πόδι τους στην Ιταλία. Διάταξη, που είχε ψηφιστεί εξαιτίας της συνεργασίας του τότε βασιλιά Βίκτορα Εμμανουήλ με το φασιστικό καθεστώς του Μουσολίνι.

Οπως βλέπετε, μπορεί οι διάφοροι απολογητές του σύγχρονου ιμπεριαλισμού να μιλούν για «νέα τάξη», αλλά η «τάξη» τους είναι τόσο... νέα, όσο και τα βασιλικά φαντάσματα του παρελθόντος.

Σε συνεχή κινητοποίηση βρίσκονται οι κάτοικοι των δήμων της παραλίας του Σαρωνικού, και πολύ καλά κάνουν. Πέρα από τα γνωστά κυβερνητικά σχέδια ξεπουλήματος της παραλίας, απ' ό,τι φαίνεται και ο χώρος του παλιού αεροδρομίου του Ελληνικού μόνο για μητροπολιτικό πάρκο δεν προορίζεται, παρά τις σχετικές κυβερνητικές δεσμεύσεις. Ο «Ρ» έχει αποκαλύψει κατά καιρούς τα αντιπεριβαλλοντικά σχέδια των κυβερνώντων και των συμφερόντων που εκφράζουν, τα οποία είναι αντίθετα με όλα τα παλαιότερα σχέδια για ανάδειξη του χώρου σ' έναν τόσο αναγκαίο για την ευρύτερη περιοχή υπερτοπικό πόλο πρασίνου.

Αυτοί συνεχίζουν. Το ΥΠΕΧΩΔΕ προτείνει να γίνει εκεί το νέο γήπεδο του ΠΑΟ. Το υπουργείο Μεταφορών θέλει να το παραχωρήσει, για να γίνονται εκεί αγώνες μηχανοκίνητου αθλητισμού («Φόρμουλα 3») κάθε Σαββατοκύριακο. Σίγουρα κι άλλα υπουργεία θα 'χουν τα δικά τους σχέδια... Κι έχουν περάσει μόλις τέσσερις μήνες από τότε που έκλεισε ό παλιός αερολιμένας...

Αλλη μια ετήσια έκθεση του ΟΗΕ για την ανθρώπινη ανάπτυξη παρουσιάστηκε τις προάλλες. Αλλη μια φορά, ακούστηκαν φρικτά νούμερα και ποσοστά.

Εντεκα εκατομμύρια παιδιά κάτω των πέντε ετών - περίπου 30.000 την ημέρα - πεθαίνουν κάθε χρόνο από αιτίες που κάτω από άλλες συνθήκες θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν, ενώ 93 χώρες που συγκεντρώνουν το 62% του πληθυσμού του πλανήτη δεν είναι σε θέση να μειώσουν τη θνησιμότητα αυτών των παιδιών κατά 2/3 μέχρι το 2015, σύμφωνα με τους στόχους που έχει θέσει ο ΟΗΕ.

Περισσότεροι από 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι ζουν - τρόπος του λέγειν... - με ένα δολάριο τη μέρα, ενώ 2,8 δισεκατομμύρια -δηλαδή, το μισό περίπου του παγκόσμιου πληθυσμού - φυτοζωούν, έχοντας εισόδημα μόλις δύο δολαρίων τη μέρα.

Σχεδόν ένα δισ. άτομα εξακολουθούν να μην έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό, ενώ 83 χώρες, δηλαδή το 70% του παγκόσμιου πληθυσμού, αδυνατούν να μειώσουν στο μισό το ποσοστό των πολιτών τους που δεν έχουν το στοιχειώδες αυτό ανθρώπινο δικαίωμα.

Δύο δισεκατομμύρια άνθρωποι δε διαθέτουν ηλεκτρικό ρεύμα, ενώ μόλις το 10% της παγκόσμιας ιατρικής έρευνας επικεντρώνεται σε ασθένειες που αποτελούν το 90% του συνόλου των νοσημάτων παγκοσμίως.

Τα παραπάνω αποτελούν μερικά μόνο από τα αποκαλυπτικά και τραγικά στοιχεία της έκθεσης του ΟΗΕ. Και αποτελούν τη μια όψη του νομίσματος, που στην άλλη πλευρά της έχει την ανυπολόγιστη συγκέντρωση πλούτου, δύναμης, τεχνολογίας και μέσων παραγωγής στα χέρια μιας ελάχιστης μειοψηφίας κεφαλαιοκρατών.

Η έρευνα του Γ. Καραγιάννη, χωρισμένη σε 16 κεφάλαια, έστρεψε - ιδιαιτέρως - την προσοχή της σε τέσσερα «συσκοτισμένα» σημεία. Το πρώτο αφορά στο ρόλο της περιβόητης - και επί των ημερών μας - παραεκκλησιαστικής οργάνωσης «Ζωή». Το δεύτερο αποκαλύπτει την αγαστή συνεργασία μεταξύ Εκκλησίας - Ενόπλων Δυνάμεων και «Ζωής». Συνεργασία, «γέννημα» της οποίας ήταν και τα πρόσωπα και το καθεστώς της απριλιανής χούντας. Το τρίτο σημείο αφορά στον μεγαλοϊδεατισμό που ενέσπειραν στη διάρκεια του Εμφυλίου οι πολιτικοθρησκευτικοί «κρατούντες». Μεγαλοϊδεατισμό, του οποίου νοσταλγούς ακούμε και σήμερα... Το τέταρτο σημείο - έντονες «αντανακλάσεις» και συνέπειές του εκδηλώνονται και σήμερα - αναφέρεται στην αλλαγή που έγινε στον Οικουμενικό Θρόνο. Το «πέρασμα» από τον «άβουλο» Μάξιμο στον εκλεκτό των ΗΠΑ Αθηναγόρα.

Τελείωσε

η παράσταση

και η αυλαία

κλείνει,

αποχωρούν

απ' τη σκηνή

σε λίγο

οι θεατρίνοι,

τους κατεβάζει

ο λαός,

με ένα «ουστ»

μεγάλο,

γιατί

οι μπαγαπόντηδες

«έργο» του παίξαν

άλλο!

* * *

Αποχωρούν

οι «πράσινοι»

κι ο θίασος

αλλάζει,

επί σκηνής τώρα

οι «μπλε»,

αλλά το «έργο»

μοιάζει

κι οι θεατρίνοι

όμοιοι, απλώς

με άλλα ρούχα

και ξαναρχίζει

ο λαός «κάτω»

να λέει

και «γιούχα»!

Γρηγοριάδης Κώστας

Τις τρεις αυτές μέρες, στη Λουζάκα, οι συμμετέχοντες στη σύνοδο ενέκριναν το μνημόνιο δημιουργίας της Αφρικανικής Ενωσης, η οποία, στη βάση των προτάσεων Καντάφι, προβλέπει την ίδρυση ενιαίας κεντρικής τράπεζας, υιοθέτηση κοινού νομίσματος, απελευθέρωση της αφρικανικής αγοράς από περιορισμούς και δασμούς, δημιουργία ενός αφρικανικού κοινού διοικητικού οργάνου, αποτελούμενου από ένα Κοινοβούλιο και μια εκτελεστική επιτροπή. Ο προβληματισμός και οι ανησυχίες σημάδεψαν την ιστορική, όπως χαρακτηρίστηκε από πολλούς αναλυτές, αυτή σύνοδο.

Αν και πολλοί κατηγορούσαν, ήδη, τον ΟΑΕ ότι έχει μεταβληθεί σε «κλαμπ συζητήσεων» χωρίς ουσιαστική προσφορά, ο Λίβυος ηγέτης υπεραμύνθηκε αυτού, υπογραμμίζοντας ότι βασικός στόχος της δημιουργίας του, πριν 38 χρόνια, ήταν ο αγώνας ενάντια στην αποικιοκρατία και στη συνέχεια στο απαρτχάιντ. Αγώνας που έληξε νικηφόρος, όπως υπογράμμισε ο Καντάφι, γι' αυτό και ο ίδιος δεν έκρυψε την αισιοδοξία του για τις προοπτικές της Αφρικανικής Ενωσης.