1928 Σύμφωνα με τα στοιχεία της απογραφής που διεξάγεται, ο πληθυσμός της Ελλάδας φτάνει τα 6.204.684 άτομα. Ο πληθυσμός της Αθήνας ανέρχεται σε 452.919 άτομα, του Πειραιά σε 251.328 και της Θεσσαλονίκης σε 236.524 άτομα. Ο αστικός πληθυσμός ανέρχεται στο 33% και ο αγροτικός στο 67%. Επί του συνολικού πληθυσμού το ποσοστό των τελείως αγραμμάτων φτάνει το 50,2%. Ο παραγωγικός πληθυσμός ανέρχεται σε 2.603.533 άτομα. Με τη γεωργία ασχολούνται 1.293.398, την κτηνοτροφία 1.460.700 άτομα. Οι εργάτες ανέρχονται σε 686.552.

1946 Μοναρχικοί συμμορίτες καταλαμβάνουν την Πύλο. Εξω από την αστυνομία σκότωσαν 4 δημοκρατικούς πολίτες.

1955 Υπογράφεται η Συνθήκη Ειρήνης στην Αυστρία από τους αντιπροσώπους της ΕΣΣΔ, της Αγγλίας, των ΗΠΑ και της Γαλλίας.

ΚΚΕ!

Ασθμαίνουν. Η αναστύλωση του πολιτικού κατεστημένου αναγορεύεται σε μέγιστο καθήκον τους.

Νυν υπέρ πάντων η κατασκευή νέας «βιτρίνας», νέου ντεκόρ, για να συνεχίσει να δουλεύει το «μαγαζί».

*

Το «μαγαζί» είναι ο καπιταλισμός.«Βιτρίνα» είναι το πολιτικό του προσωπικό.

Η «βιτρίνα» είναι πάντα αναλώσιμη...

***

Σκάνδαλα, μίζες, διαφθορά, συναλλαγή, διαπλοκή, αδιαφάνεια, φοροδιαφυγή, ατιμωρησία.

Τι φταίει;

Αν επρόκειτο για σύμπτωμα που ανάγεται στην ατελή φύση του ανθρώπινου είδους, η λύση του θα ήταν αρμοδιότητας των ψυχολόγων και των ανθρωπολόγων.

*

Ομως, εφόσον όλοι συμφωνούν ότι το πρόβλημα της διαφθοράς είναι πολιτικό, εφόσον όλοι παραδέχονται ότι η επίλυσή του θα επιτευχθεί μόνο με πολιτικά μέσα

τότε,

συνιστά μέγιστη υποκρισία και προφανή εκδήλωση ιδιοτέλειας, οι διάφοροι «αρχάγγελοι της κάθαρσης» να μην αναγνωρίζουν ότι τα αίτια τέτοιων πολιτικών προβλημάτων, όπως η διαφθορά, πρέπει να αντιμετωπιστούν από τη ρίζα.

Και η ρίζα δεν είναι άλλη από τη βάση, από τα ίδια τα θεμέλια του κοινωνικοοικονομικού και πολιτικού συστήματος, εκ των οποίων αναφύονται αντίστοιχα φαινόμενα.

***

Η διαφθορά του αστικού συστήματος δε θα ήταν το μόνιμο και επαναλαμβανόμενο «κουσούρι» του, εάν δεν αποτελούσε προϊόν και παράγωγο των ίδιων των δομών του.

*

Η διαφθορά συνιστά στοιχείο, εκδήλωση, έκφραση του εποικοδομήματος. Αλλά το «κακό» βρίσκεται στη ρίζα. Αποτελεί συστατικό της ίδιας της διάρθρωσης του καπιταλιστικού συστήματος.

Του ταξικού - εν τέλει - χαρακτήρα του.

*

Ενα σύστημα που έχει για προμετωπίδα του την «εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο» συνιστά εκ προοιμίου θερμοκήπιο του εκμαυλισμού, της αλλοτρίωσης, της παγαποντιάς, της σήψης και της διαφθοράς.

***

Η χρεοκοπία του οικονομικού μοντέλου της λεγόμενης «ελεύθερης αγοράς», που οδήγησε την Ελλάδα σιδηροδέσμια στους «τεχνογνώστες» του ΔΝΤ,

φέρνει στην επιφάνεια - εκτός των άλλων - και τη μακρά ιστορία των αποστημάτων του πολιτικού κατεστημένου.

Αποστήματα που το σπάσιμό τους συνιστά ταυτόχρονα και μια ιστορία κουκουλώματος των βαθύτερων αιτίων που τα γεννά.

*

Ως εκ τούτου το πολιτικό προσωπικό της πλουτοκρατίας παριστάνει ότι είναι έτοιμο να προχωρήσει στην «κάθαρση» μέσα από μια επιχείρηση «Καθαρά χέρια», αλά ελληνικά...

Σημειωτέον ότι στην, αλά ελληνικά, επιχείρηση «Καθαρά χέρια» προΐστανται

• Αυτοί που μείωσαν τους συντελεστές φορολόγησης του μεγάλου κεφαλαίου από το 45% στο 20% (!), αλλά κόπτονται τάχα μου για τη φοροδιαφυγή...
• Αυτοί που υποδύονται τους «Ζορό» κατά των φοροφυγάδων μεγαλογιατρών, μεγαλοδικηγόρων, καλλιτεχνών, ποδοσφαιριστών ώστε πίσω από το πέπλο του αποπροσανατολισμού να περνούν στα ψιλά οι διαρκείς χαριστικές φορολογικές ρυθμίσεις τους υπέρ μεγαλοκαπιταλιστών,
• Αυτοί που κόβουν συντάξεις από τους γέροντες και δίνουν 28 + 15 δισ. στους τραπεζίτες (!),
• Αυτοί που αγοράζουν υποβρύχια (που γέρνουν) με τους άλλους που αγόραζαν τα C4i (που δε δούλευαν),
• Αυτοί που έχουν να επιδείξουν «πράσινα» Χρηματιστήρια με τους άλλους που έχουν να απαντήσουν με τα «γαλάζια» δομημένα,

κι αυτοί που, όλοι τους μαζί, όλο και κάτι έχουν να διηγηθούν για τη «γαλαζοπράσινη» «Ζήμενς»...

***

Για το λαό, όμως, το ζητούμενο είναι να αντιμετωπιστούν τα αίτια της σηπεδόνας.

Κάθαρση δεν είναι ούτε το λίφτινγκ, ούτε η επιφανειακή «απολύμανση», που αφήνει στο απυρόβλητο τους υπονόμους της «Δανιμαρκίας» και ως εκ τούτου αναπαράγει τα τρωκτικά.

*

Λύση υπάρχει:

Είναι η συθέμελη ανατροπή του συστήματος, αφού αυτό είναι που γεννά και τρέφεται από τα σκάνδαλα.

Του συστήματος της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και της αλλοτρίωσης.

Του συστήματος της κεφαλαιοκρατικής αυθαιρεσίας, όπου τα σκάνδαλα δεν είναι παρά η αναπόφευκτη προέκταση της νομιμότητάς του και μια από τις συνηθέστερες μεθόδους των πολυεθνικών και των μονοπωλίων για να κάνουν τις «δουλειές» τους.

***

Εφόσον αυτή η «νομιμότητα» δεν ανατραπεί,

εφόσον η «νομιμότητα» που ισοδυναμεί με «το δίκιο του Ισχυρού» και από την οποία απορρέει η «καπατσοσύνη του λαμόγιου» δεν καταργηθεί,

το αποτέλεσμα θα είναι οι «αδιάφθοροι» του σήμερα, να εναλλάσσονται στη θέση των «μιζαδόρων» του χτες. Και τούμπαλιν.

*

Ως τότε το «Νίψον ανομήματα μη μόναν όψιν» θα αποτελεί το ευχολόγιο ακαθαρσίας των δημαγωγών και του κράτους τους, που μονίμως «ξεχνάει» ότι το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι.

*

Ως τότε η τακτική της μίζας, της ατιμωρησίας και της κάθε λογής αναξιοπρέπειας, δε θα πεθάνει ποτέ.

Το μόνο που θα εναλλάσσεται θα είναι το εκάστοτε κυρίαρχο κοινοβουλευτικό χρώμα των μιζαδόρων...

***

Αν ο καπιταλισμός,

αυτό το σκάνδαλο των σκανδάλων, το σύστημα όπου τα πλούτη των λίγων γεννιούνται από τη μισθωτή σκλαβιά και τη «νόμιμη κλοπή» του ιδρώτα των πολλών,

δεν εκθεμελιωθεί και δεν αντικατασταθεί

*

από ένα σύστημα που θα έχει για αρχή του «στον καθένα ανάλογα με την εργασία του, από τον καθένα ανάλογα με τις ικανότητές του» κι από κει στο βασίλειο του Ανθρώπου με προμετωπίδα «στον καθένα ανάλογα με τις ανάγκες του»,

*

τότε

τα σκάνδαλα ποτέ δε θα πάψουν να λειτουργούν ως το αναγκαίο εκείνο λιπαντικό ενός καθεστώτος που ρίχνει μερικά (παράνομα) «ψίχουλα» κάτω από το τραπέζι, για να μπορούν οι Γαργαντούες των πολυεθνικών και των μονοπωλίων να συνεχίζουν τα λουκούλεια γεύματα της απληστίας τους (νομιμότατα) πάνω στο τραπέζι.

Ορισμένοι καλόπιστα κι άλλοι «αθώα», εγείρουν την εξής ένσταση:

Μα, στο σοσιαλισμό δεν υπήρχε διαφθορά; Δεν υπήρχαν εκείνοι που «τα έπιαναν»; Μόνο στον καπιταλισμό υπάρχουν φαινόμενα διαφθοράς;

*

Απαντάμε:

Το πραγματικό ερώτημα δεν είναι αν υπήρχαν και κει «βρωμιές» και «βρωμιάρηδες».

Το ερώτημα είναι:

Ποιο σύστημα ευνοεί τη «βρώμα». Ποιο την έχει δομικό του στοιχείο. Την αναπαράγει. Την προστατεύει. Την έχει ιδεολογία και μάλιστα καθαγιασμένη μέσα από την ανάδειξη της «καπατσοσύνης» σε υπέρτατη αρχή της «ελεύθερης αγοράς».

Ποιο είναι το σύστημα όπου «όλα πωλούνται και όλα αγοράζονται». Από την είδηση που μετατρέπεται σε «εμπόρευμα» των καναλαρχών, μέχρι τους δρόμους, τις τηλεπικοινωνίες, τα πετρέλαια και τις παραλίες, που κι αυτά αποτελούν «εμπόρευμα» των εργολάβων - εφοπλιστών - βιομηχάνων - τραπεζιτών - καναλαρχών.

Ποιο είναι το σύστημα όπου τα πάντα θεωρούνται «εμπορεύματα», με πρώτο το ίδιο το κορμί και το ίδιο το μυαλό των ανθρώπων.

Ποιο είναι το σύστημα όπου το κάθε τι τίθεται διαρκώς στη διατίμηση της συναλλαγής μεταξύ πολιτικής και οικονομικής εξουσίας.

*

Ο σοσιαλισμός που γνωρίσαμε, ένας από τους λόγους που ανατράπηκε, ήταν ακριβώς για να έρθουν στη θέση του οι «βρωμιάρηδες» και οι «βρωμιές» τους.

Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη «σοφία»:

Αν ήταν ο σοσιαλισμός - και όχι οι σοσιαλιστικές παρεκκλίσεις - το έδαφος για την ανάπτυξη της διαφθοράς, αν η διαφθορά δεν ασφυκτιούσε στο πλαίσιο του σοσιαλισμού, τότε δεν θα είχαν κανένα λόγο οι φορείς της διαφθοράς να αναζητήσουν και να βρουν τον φυσικό τους χώρο στον καπιταλισμό.

*

Αντίθετα και όσον αφορά στον καπιταλισμό που γνωρίζουμε, τον υπαρκτό και μοναδικό καπιταλισμό που μπορεί να υπάρξει, οι «βρωμιάρηδες» με τις «βρωμιές» τους, όχι μόνο δεν επιδιώκουν την ανατροπή του, αλλά αποτελούν σάρκα από τη σάρκα του.

Επομένως, για να αρχίσουν να ασφυκτιούν, έως ότου εκλείψουν οριστικά, μόνο ένας τρόπος υπάρχει: Να ανατραπούν. Μαζί με τον φυσικό τους χώρο.