Τετάρτη 15 Φλεβάρη 2017
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πρόβλεψη

«Κύριος σύμμαχος στη διαπραγματευτική προσπάθεια (της κυβέρνησης) αποτελεί η υπεραπόδοση της ελληνικής οικονομίας. Η αναθεώρηση των αποτελεσμάτων για το 2016, που μόλις χτες ανακοίνωσε η Κομισιόν και σήμερα επιβεβαίωσε η ΕΛΣΤΑΤ, αποδεικνύουν ότι η ελληνική οικονομία επέστρεψε οριστικά στην ανάπτυξη (...) η σταθερή θέση της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού, ότι η Ελλάδα δεν χρειάζεται και δεν θα λάβει ούτε ένα ευρώ επιπρόσθετα μέτρα λιτότητας, επιβεβαιώνεται πλήρως. Οι απαιτήσεις του ΔΝΤ βεβαίως συνεχίζουν να είναι παράλογες και εμμονικές». Αυτά ανέφερε χτες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και είναι πράγματι δύσκολο να αποφασίσει κανείς αν θα πρέπει να γελάσει ή να κλάψει. Η κυβέρνηση συνεχίζει να παρουσιάζει το ΔΝΤ ως τη μοναδική παραφωνία στο κλίμα ευφορίας που καλλιεργεί με τα στοιχεία για την πορεία της οικονομίας και παραμυθιάζει το λαό ότι αν προκύψουν νέα μέτρα, μοναδικός λόγος θα είναι οι «εμμονές» του Ταμείου. Η υπεραπόδοση της ελληνικής οικονομίας, όμως, είναι αποτέλεσμα της παραπέρα πτώχευσης του λαού, που κλιμακώθηκε με τα μέτρα της πρώτης «αξιολόγησης» και των προηγούμενων μνημονίων, τα οποία και τότε κατήγγειλε ο ΣΥΡΙΖΑ, παρουσιάζοντάς τα ως αιτήματα του ΔΝΤ ή συνολικά των θεσμών, μέχρι να τα ψηφίσει. Διακινδυνεύουμε λοιπόν την πρόβλεψη ότι τα ίδια θα λέει σε μερικούς μήνες και για τα μέτρα που τώρα βρίσκονται στο τραπέζι, αφού πρώτα τα ψηφίσει για να κλείσει η «αξιολόγηση».

Το «μήλον της Εριδος»...

Υπάρχουν φορές που κυβερνητικές πηγές στις off the record, τις ανεπίσημες, συζητήσεις τους με εκπροσώπους του Τύπου, υποδεικνύουν ως την πραγματική αιτία των αντιθέσεων που εκδηλώνονται με επίκεντρο τη διαπραγμάτευση για το κλείσιμο της δεύτερης «αξιολόγησης», ζητήματα ευρύτερα και απείρως μεγαλύτερης βαρύτητας, όπως π.χ. αυτό της Ενέργειας, το ποιος θα βάλει στο χέρι ενεργειακά κοιτάσματα στην περιοχή, ποιος θα ελέγχει τους δρόμους μεταφοράς της, σημεία γεωστρατηγικής σημασίας για τα μονοπώλια κ.λπ. Παρότι βεβαίως οι σχετικές αναφορές σταματούν εκεί και δεν υπεισέρχονται σε λεπτομέρειες, εντούτοις μοιάζει να επιβεβαιώνεται ότι πολλά παράλληλα «τραπέζια» στήνονται για ζητήματα που δεν έρχονται ποτέ στο φως της δημοσιότητας και φυσικά δεν αφορούν στο αν το αφορολόγητο θα πάει στα 6.000 ή στα 5.900 ευρώ, ποιο θα είναι το ύψος των ματωμένων πλεονασμάτων στην Ελλάδα, ποια τα μέτρα και ποιο το χρονοδιάγραμμα υλοποίησής τους κ.λπ. Ολα, αυτά βεβαίως, είναι στο τραπέζι, ως αναγκαία βήματα για την ανάκαμψη του κεφαλαίου, στα οποία όλοι ομονοούν. Στο παρασκήνιο, ωστόσο, οι μεγάλες δυσκολίες της καπιταλιστικής οικονομίας διεθνώς να ξεφύγει απ' την κρίση και να περάσει σε φάση ορμητικής οικονομικής ανάκαμψης τροφοδοτούν και υποδαυλίζουν αντιπαραθέσεις ανάμεσα σε καπιταλιστικά κράτη, ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, ανακατατάξεις στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, αλλά και στο ίδιο το εσωτερικό της ΕΕ, με «μήλον της Εριδος» την κατοχύρωση όσων για τα μονοπώλια ταυτίζονται με ενίσχυση της θέσης τους στο διεθνή ανταγωνισμό. Σ' αυτό το «κάδρο» ενεργοποιούνται τα κυβερνητικά σχέδια για αναβάθμιση του ρόλου της ντόπιας αστικής τάξης στην περιοχή, που εμπλέκουν το λαό και τη χώρα στους επικίνδυνους σχεδιασμούς που εξυφαίνονται.

Ο «ψαλιδοχέρης»...

Τον Γ. Κατρούγκαλο τον έχουμε «θαυμάσει» πολλές φορές όλα τα προηγούμενα χρόνια από τη θέση του υπουργού Εργασίας, όχι μόνο να «κόβει» συντάξεις και δικαιώματα, αλλά και την αλήθεια στα μέτρα της κυβερνητικής προπαγάνδας. Βέβαια, τώρα έχει αναλάβει άλλους ρόλους κι έτσι χτες είπε να «κόψει και να ράψει» και τη θέση του ΚΚΕ για την αποδέσμευση από την ΕΕ και τις υπόλοιπες ιμπεριαλιστικές ενώσεις στα κοντά αυτά μέτρα. Ερωτώμενος, λοιπόν (στον ΣΚΑΪ) για το πού πήγαν οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για έξοδο από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, καταρχάς εξήγησε ότι «αυτές είναι θέσεις του ΚΚΕ» και όχι της «αριστεράς που παίρνει υπόψη τους συσχετισμούς», που ντύνει δηλαδή τη διάθεσή της να διαχειριστεί όλες τις στρατηγικές επιλογές της αστικής τάξης με το κουρέλι των «συσχετισμών» που τάχα αλλάζουν αργά και σταθερά... προς όφελος του λαού.

... ξαναχτυπά

Και πρόσθεσε: «Αλλά και τον κ. Κουτσούμπα να ρωτήσετε για έξοδο της χώρας από την Ευρωζώνη τα ίδια θα σας πει».

Προσπαθώντας (ανεπιτυχώς) να διαστρεβλώσει έτσι τη θέση του ΚΚΕ ότι η αποδέσμευση από την ΕΕ, το ΝΑΤΟ και κάθε ιμπεριαλιστική ένωση, για να γίνει προς το συμφέρον της εργατικής τάξης, του λαού - και όχι ως επιλογή της αστικής τάξης για ένταξη σε άλλες ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, όπως συνέβη π.χ. με τη Βρετανία και το Brexit - θα πρέπει να συνδεθεί με την πάλη για την εργατική εξουσία και την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων. Αλλά τόσα έχει κόψει και ράψει ο «ψαλιδοχέρης». Εκεί θα κόλλαγε;



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ