Ετσι... «σαν να μην πέρασε μια μέρα», με τις τοποθετήσεις τους σήκωσαν τη σημαία του «νοικοκυρέματος» και του «εξορθολογισμού» των δαπανών στην Υγεία, που η αντιμετώπισή τους θα βελτιώσει την κατάσταση που αντιμετωπίζει ο λαός στην ιατροφαρμακευτική του περίθαλψη. Μας γύρισαν αρκετά χρόνια πίσω, όπου η ίδια σκυτάλη του «νοικοκυρέματος» και του «εξορθολογισμού», κάθε φορά που διαδοχικά άλλαζε χέρια από κυβέρνηση σε κυβέρνηση, τόσο οι λαϊκές οικογένειες μέτραγαν συνεχώς απώλειες στα δικαιώματα και τις ανάγκες τους.

Με τα ίδια προπαγανδιστικά συνθήματα, ενοχοποιήθηκε κάθε κρατική παροχή προς το λαό ως σπατάλη και συνοδεύτηκε με μέτρα πετσοκόμματος των δημόσιων δαπανών και παροχών. Οδήγησαν τις δημόσιες μονάδες Υγείας στη σημερινή τραγική κατάσταση και το λαό να βάζει ακόμη πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη προκειμένου να αγοράζει υπηρεσίες Υγείας, είτε από τον εμπορευματοποιημένο δημόσιο τομέα, είτε από τους επιχειρηματίες στην Υγεία.

Ο υπουργός «δανείσθηκε» τη φαρμακευτική δαπάνη, όπως και όλοι οι προηγούμενοι μνημονιακοί υπουργοί, για να δείξει τη «νοικοκυροσύνη» του. Για να συνεχίσει το έργο των προκατόχων του, που εξανάγκασαν τους ασφαλισμένους την περίοδο 2009 - 2014 να πληρώνουν κατά 43,1% περισσότερα για συμμετοχή στην αγορά των φαρμάκων και το κράτος μαζί με τα ασφαλιστικά ταμεία να πληρώνουν, την ίδια περίοδο, λιγότερα κατά 57,7%.

Από τέτοια «νοικοκυροσύνη» πρέπει να διπλοκουμπώνεται ο λαός, αφού στις δικές του πλάτες το κράτος και τα ασφαλιστικά ταμεία εξοικονόμησαν 3 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ ο ίδιος φορτώθηκε, πλέον αυτών που πλήρωνε, άλλα 225 εκατομμύρια ευρώ για τη δημόσια φαρμακευτική του περίθαλψη και 120 εκατομμύρια ευρώ για φάρμακα που πληρώνει 100% ο ίδιος.

Οι εξαγγελίες για την κατάργηση του συνταγόσημου του 1 ευρώ και των 5 ευρώ για τις ιατρικές επισκέψεις στις δημόσιες μονάδες προβάλλονται προκειμένου να κρυφτεί το μεγάλο «πακέτο» που θα συνεχίσουν να πληρώνουν οι ασθενείς για φάρμακα, εξετάσεις, θεραπείες και νοσηλεία τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό επιχειρηματικό τομέα.

Από αυτό το μεγάλο «πακέτο» πληρωμών από το λαό και τη μείωση των κρατικών δαπανών, ένα μικρό μέρος των ποσών που εξοικονομεί το κράτος κατευθύνεται για τη χρηματοδότηση της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης των ανασφάλιστων. Δηλαδή, θα εξακολουθήσει να εφαρμόζεται η πολιτική μοιράσματος της φτώχειας.

Το «όχι άλλη λιτότητα» και το «όχι άλλες περικοπές» της συγκυβέρνησης και των υπουργών της έχει «θετικό» φορτίο, όμως στα απλά ελληνικά σημαίνει ότι αυτό το ξεζούμισμα που υπέστησαν οι λαϊκές οικογένειες, δηλαδή οι απώλειες, θεωρείται δεδομένο. Αυτό σημαίνει ότι το «μνημόνιο φεύγει» στα λόγια, αλλά τα αντιλαϊκά μέτρα του μένουν.

Στην ίδια κατεύθυνση, κηρύσσουν τον πόλεμο κατά της διαφθοράς, όπως έκαναν και όλοι οι προηγούμενοι. Δεν αμφισβητούμε τις καλές προθέσεις. Αλλωστε, όλες οι κυβερνήσεις που πέρασαν πήραν σειρά μέτρων, τα οποία όμως δεν έλυσαν ούτε το πρόβλημα της διαφθοράς, ούτε βεβαίως και τα λαϊκά προβλήματα. Διότι η διαφθορά στο βαθμό και στην έκταση που υπάρχει γεννιέται και αναπαράγεται από το ίδιο το εκμεταλλευτικό σύστημα, το οποίο στηρίζει και η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Ορισμένες φορές, η προβολή μέτρων κατά της διαφθοράς, της αδιαφάνειας κ.λπ., λειτουργεί και ως συγκάλυψη της κατάστασης και αποπροσανατολιστικά για το λαό από την ουσία, την αιτία των προβλημάτων του. Συγκεκριμένα, ο υπουργός σήκωσε τη σημαία της αντιμετώπισης της αδιαφάνειας και της διαφθοράς στις λίστες των χειρουργείων, με μέτρα που θα εξασφαλίζουν να μην παραβιάζεται η σειρά κ.λπ.

Αυτό που στην ουσία λέει ο υπουργός είναι ότι θα καταφέρει να υπάρχει «ισοτιμία» στις μακρόχρονες λίστες αναμονής των χειρουργείων. Γιατί αυτό που δε λέει, είναι ότι με την υποστελέχωση των δημόσιων νοσοκομείων, με τα προβλήματα εξοπλισμού τους κ.λπ., ως αποτέλεσμα της κρατικής υποχρηματοδότησής τους, οι λίστες αναμονής θα μακροημερεύουν, όπου ασθενείς με σοβαρά προβλήματα υγείας, όπως καρκινοπαθείς, θα χάνουν πολύτιμο ζωτικό χρόνο στην αναμονή ή θα αποτελέσουν την πελατεία των επιχειρηματιών στην Υγεία.

Ο υπουργός και ο αναπληρωτής του παρουσίασαν ως «κατόρθωμα» ορισμένες «επείγουσες και στοχευμένες» προσλήψεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, ως «σωτηρία» των δημόσιων νοσοκομείων και του ΠΕΔΥ.

Ετσι, σύμφωνα με τον αναπληρωτή υπουργό, θα προσληφθούν 2.000 γιατροί και 5.000 νοσηλευτές, σε βάθος διετίας. Στην ομιλία του υπουργού Υγείας έγιναν 1.000 γιατροί και ένας αριθμός επικουρικών και ...βλέπουμε. Για δε τους νοσηλευτές, δεν ακούστηκε τίποτε συγκεκριμένο, όταν μόνο για τα κλειστά κρεβάτια των ΜΕΘ και ΜΑΦ απαιτούνται τουλάχιστον 800 νέοι νοσηλευτές.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η συγκυβέρνηση προσλήψεις θα κάνει. Ολες οι κυβερνήσεις έκαναν προσλήψεις. Το πρόβλημα όμως είναι ότι ακόμα και αν γίνει το 100% αυτών που εξαγγέλθηκαν, θα είναι σταγόνα στον ωκεανό, θα συνεχίσουν να δυσκολεύονται στη λειτουργία τους οι δημόσιες μονάδες Υγείας είτε στην ΠΦΥ, είτε στα νοσοκομεία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους ασθενείς και την εντατικοποίηση των εργαζομένων, αφού οι προηγούμενες απώλειες σε προσωπικό δεν πρόκειται να αναπληρωθούν.

Μάλιστα, ένα μέρος αυτών των προσλήψεων θα είναι επικουρικοί, όπως είπαν οι υπουργοί, ή ενδεχομένως και με «μπλοκάκια», που δεν κοστίζουν στον κρατικό προϋπολογισμό, αφού πληρώνονται από τα έσοδα των κρατικών νοσοκομείων, δηλαδή από τους ίδιους τους ασθενείς.

Στο κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρεται η επιλογή του για τη στήριξη της ελληνικής καπιταλιστικής φαρμακοβιομηχανίας, ως μοχλού ανάπτυξης συνολικά της οικονομίας. Στην ουσία - και παρά τις αναφορές του στο φάρμακο ως «κοινωνικό αγαθό» - στηρίζει την παραγωγή του φαρμάκου - εμπόρευμα και μάλιστα προωθεί την ενίσχυση του πρωταγωνιστικού ρόλου του ελληνικού κεφαλαίου στον κλάδο.

Το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε την ανοιχτή στήριξη των ντόπιων φαρμακοβιομηχάνων στη διεκδίκηση της κυβερνητικής εξουσίας αναδεικνύει το «δείξε μου το φίλο σου να σου πω ποιος είσαι». Η προγραμματική θέση του ΣΥΡΙΖΑ για πολιτική ενίσχυσης των ποιοτικών γενόσημων φαρμάκων και της εγχώριας παραγωγής ποιοτικού φαρμάκου καθιστά σκέτη δημαγωγία τα περί φαρμακευτικού «κοινωνικού αγαθού».

Η θέση του ΣΥΡΙΖΑ υπέρ της «υγιούς» επιχειρηματικής δράσης στο χώρο της Υγείας αποτελεί βασικό κριτήριο για να κριθεί ο χαρακτήρας του συστήματος Υγείας που υποστηρίζει και προωθεί ως συγκυβέρνηση με τους ΑΝΕΛ. Λέει για διαχωρισμό δημόσιου - ιδιωτικού τομέα και λήψη μέτρων ελεγκτικού - ρυθμιστικού χαρακτήρα. Ενισχύει τις δόσεις των αυταπατών περί ελέγχου, και μάλιστα «κοινωνικού», της ανάπτυξης και του τρόπου λειτουργίας του ιδιωτικού επιχειρηματικού τομέα. Δηλαδή, ότι η επιχειρηματική δράση και το κεφάλαιο μπορεί να μπουν υπό το καθεστώς του «κοινωνικού ελέγχου».

Η «διεύρυνση του δημόσιου χώρου στην Υγεία», που εξαγγέλλει η συγκυβέρνηση, δεν αναιρεί το γεγονός ότι θα αποτελεί ένα διευρυμένο αλλά και εμπορευματοποιημένο δημόσιο τομέα.

Ο «αναπροσανατολισμός των δημόσιων πόρων προς τις δημόσιες δομές», που επίσης εξαγγέλλει, δεν αναιρεί το γεγονός ότι οι κρατικές δαπάνες θα εξακολουθήσουν να είναι μειωμένες και ανεπαρκέστατες, αφού δε θα αυξηθούν, αλλά θα αναπροσανατολιστούν, με αποτέλεσμα να ενισχύεται η επιχειρηματικότητα των κρατικών μονάδων Υγείας προκειμένου να εξασφαλίζεται η «βιωσιμότητά τους».

Από αυτήν την πλευρά, η εξαγγελία ότι θα καταργήσει την Εταιρεία Συστήματος Αμοιβών Νοσοκομείων (ΕΣΑΝ ΑΕ), σηματοδοτεί μόνο το διαφορετικό τρόπο ρύθμισης της «αγοράς» στην Υγεία και όχι βεβαίως την κατάργησή της.

Το προς υλοποίηση σχέδιο που παρουσιάστηκε, θα εξαρτηθεί από μία και βασική προϋπόθεση: Την αναγκαία αναδιανομή του πλούτου, τη νέα δηλαδή φορολογική πολιτική, την πορεία των διαπραγματεύσεων για το κρατικό χρέος και τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας. Δηλαδή, «ζήσε μαύρε μου να φας τριφύλλι».

Εως τότε, να παρακαλούμε να πουληθούν η θωρακισμένη BMW και το πρωθυπουργικό αεροπλάνο, οπότε ίσως να επισκευασθούν τα παροπλισμένα ασθενοφόρα, όπως μας είπε ο κ. Κουρουμπλής, διότι στον κρατικό προϋπολογισμό, που πρέπει να βρίσκεται σε «ισοσκελισμένα» επίπεδα, δεν χωρούν τέτοιου είδους και άλλες «σπατάλες» για τις λαϊκές ανάγκες.

Μάλιστα, αυτό, κατά τη συγκυβέρνηση, ο λαός πρέπει να το αντιμετωπίσει ως «πατριωτικό καθήκον», κατά το οποίο όχι μόνο δεν πρέπει να ζητάει να ξοδεύει το κράτος, αλλά, αντίθετα, να πληρώνει για τις υπηρεσίες Υγείας που χρειάζεται, να πληρώσει και το υπόλοιπο του ΕΝΦΙΑ για να ενισχυθεί η διαπραγματευτική «μας» ικανότητα.

Να γιατί δεν πρέπει να υπάρχει καμία ταλάντευση στην εργατική τάξη, στα φτωχά λαϊκά στρώματα, ότι έχουμε μπροστά μας να αντιμετωπίσουμε μια αντεργατική πολιτική.

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ είναι καινούργια, αλλά η πολιτική που εξήγγειλε, τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων δείχνει ότι θα διαχειρίζεται και αυτή η πολιτική, ανεξάρτητα από το διαχειριστή της, είναι πολύ παλιά και δοκιμασμένη. Σε αυτήν οφείλεται η σημερινή κατάσταση του λαού και στον τομέα της Υγείας. Γι' αυτό λέμε καμία αυταπάτη απ' το λαό πως μπορεί να υπάρξει ανάκτηση των απωλειών στον τομέα της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης επειδή άλλαξε ο διαχειριστής της κυβερνητικής εξουσίας.

Η ανάκτηση των απωλειών και η διεκδίκηση μέτρων ουσιαστικής ανακούφισης του λαού πρέπει να είναι στις προτεραιότητες της πάλης του εργατικού και λαϊκού κινήματος στο πλαίσιο της ανασύνταξής του σε αντιμονοπωλιακή - αντικαπιταλιστική κατεύθυνση. Περιθώρια αναμονής, αυταπατών και συμβιβασμού με τις παροχές φτωχοκομείου δεν υπάρχουν.

Συμβιβασμός με τις απώλειες και με τα «ψίχουλα» στην Υγεία σημαίνει για το λαό ότι βάζει την ίδια τη ζωή του ως καύσιμη ύλη για την αναθέρμανση της καπιταλιστικής οικονομίας.

Να ισχυροποιηθεί η εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση και πάλη που να διεκδικεί την ανάκτηση όλων των απωλειών που είχε ο λαός την περίοδο της κρίσης, να έχουν όλοι χωρίς εξαίρεση πλήρεις υπηρεσίες Υγείας - Πρόνοιας - φαρμάκων από το Δημόσιο, χωρίς καμία πληρωμή.

Να βάζει εμπόδια στην υλοποίηση των νέων αντιλαϊκών μέτρων και να δημιουργεί τους όρους αντεπίθεσης, να ανοίξει ο δρόμος για την ανάπτυξη που θα έχει κριτήριο την ικανοποίηση όλων των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, όπου η Υγεία - Πρόνοια θα αποτελεί κατοχυρωμένο καθολικό και δωρεάν δικαίωμα, χωρίς καμία επιχειρηματική δράση.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Παντελής ΚΑΛΑΒΡΕΖΟΣ

Ολα όσα καταγράφει το ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη» κάνουν εμφανές ότι υπάρχει σαφής μεθόδευση για να οδηγηθεί το νοσοκομείο στο κλείσιμο. Ηταν από χρόνια στα σχέδια των κυβερνήσεων, με βάση και τις κατευθύνσεις της ΕΕ, το κλείσιμο και του συγκεκριμένου νοσοκομείου και του 1ου Θεραπευτηρίου ΙΚΑ («Παπαδημητρίου»), που έκλεισε το 2012. Μια τέτοια εξέλιξη θα είναι, όμως, καταστροφική για το λαό της περιοχής και ιδιαίτερα για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, που δεν έχουν τη δυνατότητα να καταφύγουν στα ιδιωτικά νοσοκομεία.

Χρειάζεται επαγρύπνηση τόσο από τους εργαζόμενους όσο και από τους κατοίκους της περιοχής για να μην προχωρήσουν αυτά τα σχέδια. Είναι χαρακτηριστικό ότι η νέα συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δεν έχει πει κουβέντα για τα δεκάδες κρεβάτια του Δημοσίου που έκλεισαν τα τελευταία χρόνια και στη συγκεκριμένη περιοχή αλλά και συνολικά.

Η Αγγελική Λαϊνά, ειδικευόμενη γιατρός και μέλος του ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων του νοσοκομείου, εκλεγμένη με τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, μας είπε: «Η τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα το νοσοκομείο είναι αποτέλεσμα της αντιλαϊκής πολιτικής της ΕΕ και των κομμάτων που την υπηρετούν, που θέλει την Υγεία πανάκριβο εμπόρευμα. Το "Αμαλία Φλέμινγκ" μαζί με το Σισμανόγλειο καλύπτει τις ανάγκες όλου του Βορειοανατολικού Τομέα της Αττικής, δηλαδή περίπου 1,5 εκατ. κατοίκων. Γίνεται φανερό ότι είναι επιτακτική ανάγκη η ανάπτυξη του νοσοκομείου. Λύση στα προβλήματα της έλλειψης προσωπικού, κλινών, υλικών κ.ά., δεν είναι ούτε το κλείσιμο κλινικών, ούτε η κατάργηση εφημεριών ή ακόμα η μείωση των μηνιαίων εφημεριών του νοσοκομείου.

Λύση είναι η άμεση στελέχωση του νοσοκομείου με όλες τις ειδικότητες προσωπικού και μάλιστα μόνιμου προσωπικού, προκειμένου να εξασφαλιστεί η ασφαλής λειτουργία του νοσοκομείου. Να επιστρέψουν όσοι εργαζόμενοι μπήκαν σε διαθεσιμότητα, εφόσον το επιθυμούν.

Να αναπτυχθούν εδώ και τώρα όλα τα κρεβάτια που χάθηκαν από το νοσοκομείο μας μετά τις διαθεσιμότητες, να αναπτυχθούν άμεσα είτε σε νέο νοσοκομείο, είτε στα ήδη υπάρχοντα δημόσια νοσοκομεία της περιοχής τα κρεβάτια που χάθηκαν με το κλείσιμο του Νοσοκομείου "Παπαδημητρίου".

Να ανοίξουν άμεσα τα τμήματα και οι κλινικές που έκλεισαν, όπως η πνευμονολογική και η νεφρολογική κλινική.

Να καταργηθούν όλες οι πληρωμές των ασθενών.

Ολα αυτά μπορούμε να τα πετύχουμε μόνο με τον ενωμένο αγώνα μας, εργαζόμενοι, ασθενείς και κάτοικοι της περιοχής».

Ενα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που έφερε η συγχώνευση του «Αμαλία Φλέμινγκ» με το Σισμανόγλειο ήταν ότι έκλεισε το φαρμακείο του νοσοκομείου. Σήμερα, οι γιατροί κάνουν τις παραγγελίες των φαρμάκων και άλλων υλικών κάθε τρεις μέρες και περιμένουν να έρθουν από το Σισμανόγλειο, ενώ τα τμήματα απαγορεύεται να έχουν στοκ φαρμάκων. «Υπάρχουν, όμως, περιπτώσεις που ο ασθενής πρέπει να πάρει την αντιβίωση μέσα σε μισή ώρα και εμείς μπορεί να μην έχουμε να του δώσουμε», μας λέει ειδικευόμενος γιατρός της παθολογικής. Το ίδιο πρόβλημα προκαλείται και με τις εξετάσεις, που αναγκαστικά γίνονται στο Σισμανόγλειο.

Οπως μας είπε γιατρός του νεφρολογικού τμήματος, «πλέον τα δικά μας εργαστήρια δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν και πρέπει να στέλνουμε το αίμα στο Σισμανόγλειο. Και εκεί όμως υπάρχει τεράστιο πρόβλημα με την έλλειψη προσωπικού, με αποτέλεσμα για ορισμένους τύπους εξετάσεων, όπως για τις γλυκοζυλιωμένες (εξέταση που παρακολουθεί το σάκχαρο), να περιμένουμε ακόμα και μια βδομάδα για τα αποτελέσματα». Χαρακτηριστική είναι και η περιγραφή της κατάστασης από γιατρό του αιματολογικού εργαστηρίου: «Πολλές φορές περιμένουμε μέρες να έρθουν οι παραγγελίες από το φαρμακείο του Σισμανογλείου και πηγαίνω με το αυτοκίνητό μου να ζητήσω τουλάχιστον ένα κουτάκι για να κάνουμε τη δουλειά μας».

Η μεγάλη έλλειψη προσωπικού είναι γενικευμένη στο νοσοκομείο

Τα ίδια και στο μικροβιολογικό: «Πριν τη διαθεσιμότητα το εργαστήριο είχε προσωπικό δέκα άτομα και τώρα έχει τρία, δηλαδή 70% μείωση, ενώ υπάρχουν εξετάσεις που έχουν καταργηθεί εντελώς από τη λίστα του νοσοκομείου, όπως οι εξετάσεις για ιούς και οι ανοσολογικές», τονίζει παρασκευαστής του τμήματος. Σχετικά με το ζήτημα των εξετάσεων, γιατρός του αιματολογικού εργαστηρίου μας είπε: «Εχουν έρθει και εγγράφως οδηγίες να γίνονται "μόνο οι απαραίτητες εξετάσεις". Τι είναι όμως απαραίτητο και τι δεν είναι; Η λογική είναι ότι αν πεθάνει ένας δεν πειράζει, αν πεθάνουν δέκα υπάρχει πρόβλημα. Υπάρχουν και ιδιωτικοί σύμβουλοι οι οποίοι λένε ποια εξέταση πρέπει να γίνει και ποια όχι. Αυτά πρέπει να τελειώσουν».

Παρά τις αυξημένες ανάγκες για αίμα, η υπολειτουργία της αιμοδοσίας στο νοσοκομείο βάζει επιπλέον εμπόδια

Χαρακτηριστικά είναι τα όσα μας είπε γιατρός της Υπηρεσίας Αιμοδοσίας: «Λόγω έλλειψης προσωπικού, η υπηρεσία μας μένει κλειστή τα απογεύματα και τα Σαββατοκύριακα, τη στιγμή μάλιστα που έχει την επιστημονική επίβλεψη των Υπηρεσιών Αιμοδοσίας τεσσάρων μεγάλων ιδιωτικών κλινικών και όχι μόνο. Ολο το προσωπικό κάνει αγώνα για να κρατάει την Υπηρεσία σε υψηλά επίπεδα, παρά τις δυσκολίες. Είχαμε πέντε τεχνολόγους και μπήκαν και οι πέντε σε διαθεσιμότητα. Τι δείχνει αυτό; Οτι θέλουν να κλείσουν την υπηρεσία και κατ' επέκταση όλο το νοσοκομείο».

Δεκαεννιά είναι οι τεχνολόγοι και οι νοσηλευτές που τέθηκαν σε διαθεσιμότητα μόνο από το ακτινολογικό τμήμα. Γιατρός του ακτινολογικού είπε στον «Ρ»: «Αυτό είχε ως αποτέλεσμα από εκεί που είχαμε, για παράδειγμα, έξι νοσηλευτές, τώρα να έχουμε έναν. Οσοι έχουμε μείνει κάνουμε μεγάλη προσπάθεια, όλοι κάνουν όλες τις δουλειές, για να μη μειωθούν οι υπηρεσίες, αλλά είναι πρακτικά αδύνατο».

Αλλος γιατρός του τμήματος συμπληρώνει: «Μπορεί πάντα να υπήρχαν ελλείψεις σε "ξενοδοχειακές" υποδομές, αλλά το Μάρτιο του '12 το νοσοκομείο ψηφίστηκε μέσα στα πέντε καλύτερα της Ελλάδας. Αυτό το νοσοκομείο το διέλυσαν. Ο αξονικός ήταν χαλασμένος ενάμιση χρόνο και δεν φτιαχνόταν λόγω έλλειψης χρημάτων. Οταν επιτέλους φτιάχτηκε δεν υπήρχε προσωπικό να τον χειριστεί». Να σημειώσουμε, βέβαια, ότι οι εργαζόμενοι στα ακτινολογικά έχουν δεχθεί επιπλέον επίθεση στα δικαιώματά τους καθώς έχουν καταργηθεί η ειδική άδεια και το μειωμένο ωράριο που δικαιούνταν, λόγω του ότι είναι εκτεθειμένοι σε ακτινοβολία κατά την εργασία τους.

Νεφρολογικά περιστατικά συνεχίζουν να διακομίζονται στο νοσοκομείο, παρά το γεγονός ότι η νεφρολογική επίσημα βρίσκεται σε... «αναστολή λειτουργίας»

«Εκεί τι κάνεις; Δεν μπορείς να τους διώξεις. Τους νοσηλεύουμε όπως μπορούμε μια - δυο μέρες και μετά πάνε σε άλλα νοσοκομεία. Ετσι, όμως, και ο ασθενής γίνεται "μπαλάκι" και μπαίνει σε κίνδυνο, αλλά και καθυστερούν άλλοι ασθενείς που έχουν ραντεβού», μας λέει γιατρός του νεφρολογικού τμήματος.

Μεγάλο είναι το πρόβλημα, όμως, και στη Μονάδα Περιτοναϊκής Κάθαρσης, που επίσης ανήκει στο νεφρολογικό τμήμα. Εκεί, όπως μας λέει άλλος γιατρός, «υπάρχουν μόλις τρεις νοσηλεύτριες αντί για τουλάχιστον 6 - 7 που χρειάζονται. Το βράδυ δεν υπάρχει βάρδια, πράγμα που προκαλεί μεγάλες δυσκολίες, αφού οι δουλειές που απαιτούνται είναι εξειδικευμένες, δεν μπορείς δηλαδή να φωνάξεις μια νοσηλεύτρια από άλλη κλινική να σε βοηθήσει αν συμβεί κάτι. Δεν μπορούμε να δεχθούμε τα επείγοντα περιστατικά το βράδυ, ούτε να διαχειριστούμε κάποιο περιστατικό από τους υπάρχοντες που θα χρειαστεί, για παράδειγμα εκτάκτως, αιμοκάθαρση. Πρέπει να μεταφερθεί σε άλλο νοσοκομείο με ό,τι κινδύνους αυτό συνεπάγεται. Μιλάμε για ανασφαλή λειτουργία του νοσοκομείου».

Από τις 15 νοσηλεύτριες του νεφρολογικού τμήματος οι 12 μπήκαν σε διαθεσιμότητα. Λόγω των προβλημάτων που προέκυψαν, μεταφέρθηκαν συμπληρωματικά κάποιες νοσηλεύτριες από άλλα νοσοκομεία, οι οποίες, όπως είναι λογικό, δεν μπορούσαν να καλύψουν το κενό καθώς στην αρχή δεν ήξεραν ούτε να χειριστούν τα μηχανήματα.

Αργότερα, λόγω κάποιου τεχνικού προβλήματος στο Σισμανόγλειο έκλεισε η Μονάδα Τεχνητού Νεφρού και το «Αμαλία Φλέμινγκ» αναγκάστηκε να καλύψει επιπλέον ασθενείς. «Μαζί με τους νοσηλευτές που ήρθαν από το Σισμανόγλειο όταν έκλεισε η Μονάδα τους, είμαστε αυτή τη στιγμή 15, όσοι ήμασταν δηλαδή μόνο στο "Φλέμινγκ" πριν από τη διαθεσιμότητα και πρέπει να εξυπηρετήσουμε το διπλάσιο αριθμό ασθενών. Η ουσία είναι ότι δεν περίσσευε καμία νοσηλεύτρια από όσες μπήκαν σε διαθεσιμότητα», σημειώνει νοσηλεύτρια του νεφρολογικού και συνεχίζει: «Ο τελευταίος χρόνος για εμάς ήταν δραματικός. Δουλεύουμε 9 και 10 ώρες χωρίς να πληρωνόμαστε παραπάνω για να στηρίξουμε τη λειτουργία του νοσοκομείου και την ίδια ώρα οι αρμόδιοι το υπονομεύουν».

Το μεγαλύτερο χτύπημα για το «Αμαλία Φλέμινγκ» ήταν η ένταξή του στο πρόγραμμα διαθεσιμότητας. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Σωματείου Εργαζομένων, μέχρι το Σεπτέμβρη του 2013 το νοσοκομείο είχε 270 κλίνες και 696 εργαζόμενους (166 γιατρούς, 307 νοσηλευτές, 219 διοικητικό και παραϊατρικό προσωπικό και 6 επιστημονικό προσωπικό).

Σήμερα, υπάρχουν μόλις 139 κλίνες, παρά το γεγονός ότι το νοσοκομείο καλείται να εξυπηρετήσει μαζί με το Σισμανόγλειο ολόκληρο το βορειοανατολικό άξονα της Αττικής (από το Μαραθώνα μέχρι την Αρτέμιδα και την Παλλήνη, από την Πεντέλη μέχρι την Αγία Παρασκευή). Μια τεράστια περιοχή που, όπως αναφέραμε και την προηγούμενη βδομάδα, μέχρι πριν από 3 χρόνια κάλυπταν 3 νοσοκομεία (Σισμανόγλειο, «Αμ. Φλέμινγκ», «Παπαδημητρίου»).

Η μία από τις δύο πτέρυγες που είχε το νοσοκομείο, η πτέρυγα «Μπόμπολα», έχει κλείσει. Εκεί στεγαζόταν η πνευμονολογική κλινική που μεταφέρθηκε στο Ογκολογικό Νοσοκομείο. Οι κλινικές ουρολογική και οφθαλμιατρική με εξωτερικά ιατρεία και χειρουργεία που έκλεισαν, καθώς και το παθολογοανατομικό και κυτταρολογικό εργαστήριο που επίσης έκλεισαν και πλέον οι απαραίτητες εξετάσεις γίνονται από τα εργαστήρια του Σισμανόγλειου.

Το Νοσοκομείο «Αμαλία Φλέμινγκ»

Σήμερα, το νοσοκομείο έχει 317 εργαζόμενους (120 γιατροί, 123 νοσηλευτές, 71 διοικητικό και παραϊατρικό προσωπικό και 3 επιστημονικό προσωπικό). Να σημειωθεί, ακόμα, ότι οι 33 από αυτούς βρίσκονται στο «Αμαλία Φλέμινγκ» με τρίμηνες αποσπάσεις από άλλα νοσοκομεία. Χαρακτηριστικό των προβλημάτων που προκαλεί η έλλειψη προσωπικού είναι το ότι υπάρχουν νοσηλεύτριες στις οποίες οφείλονται μέχρι και 70 μέρες άδειας και ρεπό, καθώς και περιπτώσεις γιατρών που μένουν στο νοσοκομείο μέχρι και 48 ώρες συνεχόμενα για να βγει η δουλειά!

Τα προβλήματα όμως δε σταματούν εδώ. Η υποχρηματοδότηση του νοσοκομείου βάζει εμπόδια ακόμα και στη στοιχειώδη λειτουργία του και προκαλεί μεγάλες ελλείψεις. Σύμφωνα και πάλι με τα στοιχεία του Σωματείου, ο προϋπολογισμός του 2014 και για τα δύο νοσοκομεία (Σισμανόγλειο και «Αμαλία Φλέμινγκ») ήταν 33,083 εκατ. ευρώ, ενώ για φέτος είναι 20,25 εκατ. ευρώ, πρόκειται δηλαδή για μείωση 38,8% σε ένα χρόνο!

Φυσικά, παρόμοια προβλήματα αντιμετωπίζει η πλειοψηφία των δημόσιων νοσοκομείων της χώρας. Απέναντι σε αυτή την εκρηκτική κατάσταση, το μόνο που υπόσχεται η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ είναι (όπως είπε από το βήμα της Βουλής ο υπουργός Υγείας) «το υπουργείο Υγείας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων να έχει προτεραιότητα και σημαντικό μερίδιο νέων προσλήψεων» από τις ελάχιστες που προβλέπονται για το 2015 (11.500 για όλο το Δημόσιο), σύμφωνα με τον προϋπολογισμό που η προηγούμενη κυβέρνηση ψήφισε και η σημερινή εφαρμόζει.

Ούτε καν αναφορά, δηλαδή, ακόμα και «στις στοχευμένες προσλήψεις με προγραμματισμό διετίας (5 χιλιάδες νοσηλευτικό προσωπικό, 2 χιλιάδες ιατρικό προσωπικό), με βάση τις άμεσες και τεκμηριωμένες ανάγκες του συστήματος», για τις οποίες μιλούσε ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά.

Οι ελλείψεις του νοσοκομείου σε προσωπικό γίνονται, όπως είναι λογικό, ακόμα πιο εμφανείς τις μέρες που υπάρχει εφημερία. Γιατρός της παθολογικής κλινικής μάς είπε σχετικά: «Στις εφημερίες έρχονται στην παθολογική περίπου 90 άτομα μέσα σε μια μέρα, που πρέπει να τους πάρουμε αίμα, να γίνουν εξετάσεις. Στα επείγοντα, όμως, υπάρχει μια μόνο νοσηλεύτρια που εξυπηρετεί κι άλλα τμήματα, άρα το σύστημα κολλάει. Πριν τη διαθεσιμότητα είχαμε δύο νοσηλεύτριες μόνο για την παθολογική και για τα άλλα τμήματα υπήρχαν άλλες».

Το ίδιο πρόβλημα υπάρχει και με τους τραυματιοφορείς. «Οι ασθενείς πρέπει να πάνε για υπέρηχο, για αξονική κ.λπ. Ολα αυτά πάλι με έναν τραυματιοφορέα. Αποτέλεσμα είναι να περιμένουν ώρες ολόκληρες μέχρι να μεταφερθούν για κάποια εξέταση», συμπληρώνει ο ίδιος γιατρός.

Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός που περιγράφει ειδικευόμενος γιατρός της παθολογικής κλινικής, το οποίο συνέβη σε εφημερία πριν από λίγες μέρες: «Είχαν γεμίσει όλα τα κρεβάτια και για να μη φανεί ότι υπάρχει πρόβλημα η διοίκηση αποφάσισε να ανοίξει δύο θαλάμους που είναι μόνιμα κλειστοί λόγω έλλειψης προσωπικού και να βάλει μέσα ασθενείς. Ετσι, η μία και μοναδική νοσηλεύτρια που έχουμε το βράδυ, που έτσι κι αλλιώς δεν επαρκεί, έπρεπε να φροντίζει μόνη της γύρω στα 35 άτομα. Η νοσηλεία δεν μπορεί να γίνει σωστά έτσι, αφού η νοσηλεύτρια μπορεί να κάνει και μία ώρα να περάσει ξανά από έναν ασθενή. Αν δεν υπήρχαν οι συγγενείς, να ειδοποιήσουν, για παράδειγμα, ότι ο ασθενής δυσπνοεί, πιστεύω ότι οι ασθενείς θα πέθαιναν».

Στα εξωτερικά ιατρεία του «Αμαλία Φλέμινγκ» λειτουργούν διαβητολογικό ιατρείο και ιατρείο διαβητικού ποδιού, το οποίο μάλιστα, όπως μας λένε οι γιατροί, «είναι το μόνο εξειδικευμένο ιατρείο στην Αθήνα μαζί με αυτό του Λαϊκού για τις παθήσεις που προκαλεί ο διαβήτης στο πόδι. Αυτή τη στιγμή το ιατρείο λειτουργεί με δύο μόνο γιατρούς».