Και, βέβαια, σαν πρακτικοί άνθρωποι που είναι, δεν περιορίστηκαν μόνο στο να εκφράσουν την «ευαισθησία» τους για την ανεργία και τα άλλα προβλήματα, αλλά έσπευσαν να προτείνουν και συγκεκριμένες λύσεις. Για παράδειγμα, δήλωσαν πρόθυμοι να συμβάλουν στην αντιμετώπιση της ανεργίας και των άλλων προβλημάτων της Β. Ελλάδας, με τον όρο ότι η κυβέρνηση: Πρώτον, θα θεσπίσει πρόσθετα «ειδικά κίνητρα για την απασχόληση των ανέργων της Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης» καθώς και «αυξημένες κρατικές ενισχύσεις» για τις επιχειρήσεις του βορειοελλαδικού τόξου. Δεύτερον, να επισπευστεί η ολοκλήρωση των υποδομών μεταφορών, ώστε οι επιχειρήσεις της περιοχής να μπορούν να εκμεταλλευτούν εμπορικά τις γειτονικές βαλκανικές αγορές.
Βλέπετε, οι βιομήχανοι και άλλοι μεγαλοεπιχειρηματίες, στις όποιες «ευαισθησίες» εκφράζουν, προσπαθούν να συνδυάζουν πάντα «το τερπνόν μετά του ωφελίμου». Και στην προκειμένη περίπτωση, εκμεταλλευόμενοι την αυξημένη ανεργία - που είναι αποτέλεσμα της κερδοσκοπικής τους ασυδοσίας - ζητούν από την κυβέρνηση πρόσθετα προνόμια για να προσλάβουν τους ανέργους! Δηλαδή, εδώ είναι που ταιριάζει απόλυτα το «τρώγοντας, έρχεται η όρεξη»...
Μια ακόμα προπαγανδιστική φιέστα εξωραϊσμού της αντεργατικής πολιτικής της ΕΕ διοργάνωσαν χτες εννιά Ευρωπαίοι υπουργοί Απασχόλησης, ανάμεσά τους και ο Σ. Τσιτουρίδης, οι οποίοι, κατά τη διάρκεια «τηλεδιάσκεψης», έδωσαν στη δημοσιότητα μια κοινή δήλωση για το λεγόμενο «Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Πρότυπο». Η χρονική συγκυρία, βέβαια, καθόλου τυχαία δεν είναι, αν αναλογιστεί κανείς ότι η στρατηγική της Λισαβόνας «πιέζει» (επίκειται μάλιστα και το Εαρινό Συμβούλιο της ΕΕ για το συγκεκριμένο ζήτημα), ενώ σε εξέλιξη βρίσκεται και η «διαβούλευση» για την παραπέρα αντιδραστικοποίηση του Εργατικού Δικαίου.
Ομως, κάτω από τα «φρου - φρου και αρώματα» που συμπεριέλαβαν στη δήλωσή τους οι υπουργοί, δεν κατάφεραν να κρύψουν τις πραγματικές στοχεύσεις της ενιαίας πολιτικής τους. Μιλάνε για «διά βίου μάθηση» τάχα προς όφελος των εργαζομένων, ενώ στην πραγματικότητα αποσκοπεί στο να αποκτούν οι εργαζόμενοι κάθε φορά τις δεξιότητες που απαιτούνται για να παράγουν περισσότερα κέρδη για το κεφάλαιο. Για «ασφάλεια στην αλλαγή επαγγελματικής πορείας», υπονοώντας ότι οι εργαζόμενοι θα αλλάζουν εργοδότες και επαγγέλματα, πάντα ανάλογα με τις ανάγκες του κεφαλαίου. Για «αύξηση του ποσοστού δραστηριότητας των εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας» που σημαίνει ξεζούμισμα μέχρι τον τάφο. Για «αναθεωρήσεις των συστημάτων κοινωνικής προστασίας», εννοώντας το παραπέρα χτύπημα των συστημάτων Κοινωνικής Ασφάλισης και πάει λέγοντας. Στοιχεία που περιγράφουν με τον πιο καθαρό τρόπο το ...«Κοινωνικό Πρότυπο», που προωθεί το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του.
Στις κινητοποιήσεις των νοσοκομειακών γιατρών της Αθήνας και του Πειραιά τον περασμένο Δεκέμβρη, ψηφίστηκε ως πλαίσιο διεκδίκησης η εξάωρη σταθερή ημερήσια εργασία, το πενθήμερο με μια εφημερία σε 30ωρη βδομάδα, προσλήψεις μόνιμων γιατρών, καμιά ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων χωρίς καμιά διευθέτηση του χρόνου εργασίας όπως προωθείται απ' την Ευρωπαϊκή Ενωση και 1.600 ευρώ βασικός μισθός για το νεοπροσλαμβανόμενο γιατρό.
Στην προχτεσινή, όμως, συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Ενωσης Ιατρών Νοσοκομείων Αθηνών - Πειραιώς (ΕΙΝΑΠ) πάρθηκε απόφαση να ξαναπάνε στο διάλογο με τον Αβραμόπουλο με ψήφους 5-4. Υπέρ ψήφισαν οι σύμβουλοι της ΔΗΚΝΙ - στηρίζεται απ' τη ΝΔ - η «Αγωνιστική Ενότητα Γιατρών» - στηρίζεται απ' το ΣΥΝ - και ένας σύμβουλος της ΠΑΣΚ. Κατά της συμμετοχής στο διάλογο και υπέρ της αγωνιστικής διεκδίκησης του παραπάνω πλαισίου, τάχτηκαν οι σύμβουλοι της «Δημοκρατικής Πανεπιστημονικής Κίνησης» και ένας σύμβουλος της ΑΡΣΙ και της ΠΑΣΚ.
Κάποια στιγμή ίσως ανακαλύψουν ότι μέσα απ' αυτή τη διαδικασία δε λύνεται κανένα πρόβλημα και αποχωρήσουν απ' το διάλογο όπως έκανε πριν λίγο καιρό η Ομοσπονδία των νοσοκομειακών γιατρών (ΟΕΝΓΕ) διαπιστώνοντας τα ίδια αδιέξοδα. Ενα ατέρμονο μέσα-έξω δηλαδή με τα προβλήματα να σωρεύονται και να οξύνονται και για τους γιατρούς και για τους ασθενείς.
Το μόνο που παρέλειψε να συνυπολογίσει είναι ότι η ιδιωτικοποίηση δε θα γίνει «κάποτε» στο μέλλον, αλλά έχει, ήδη, ξεκινήσει εδώ και αρκετά χρόνια και συνεχίζεται. Οχι απλά χωρίς κανόνες, αλλά και ενάντια στους υπάρχοντες συνταγματικούς κανόνες.
Εκτός κι αν οι χορηγίες, τα πανάκριβα όσο και κατευθυνόμενα μεταπτυχιακά, τα κοινοτικά κονδύλια που οδηγούν σε συμπράξεις με επιχειρήσεις και η «υιοθέτηση» από επιχειρηματικούς κλάδους ολόκληρων πανεπιστημιακών τμημάτων είναι ...δείγματα αναβάθμισης του δημόσιου πανεπιστημίου.
Επίσης, πρέπει να θυμίσουμε ότι οι ιδιωτικοποιήσεις ...γενικώς γίνονται μόνο με τους κανόνες που θέτουν οι ιδιώτες και σ' αυτήν τη χώρα το έχουμε μάθει πολύ καλά αυτό το μάθημα. Οπότε ας μην κουράζονται οι κυβερνώντες να μας μιλάνε για «θεσμική θωράκιση» των συμφερόντων μας και άλλα τέτοια.
ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ του Θόδωρου Πάγκαλου σχετικά με το άσυλο, ακόμη δεν καταλάβαμε. Τις απορρίπτει ή όχι η αξιωματική αντιπολίτευση;
Η ερώτηση, βέβαια, είναι ρητορική και θέλει αποκλειστικά και μόνο να υπογραμμίσει το γεγονός της - τουλάχιστον - μη σαφούς και κατηγορηματικής τοποθέτησης για το θέμα απ' την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Από κει και πέρα, ο καθένας βγάζει τα συμπεράσματά του. Πόσο μάλλον, όταν ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν έδειξε να στενοχωριέται με τις γνωστές σε όλους δηλώσεις του πρώην υπουργού...
ΑΠΟΡΙΕΣ... δημιούργησε με όσα είπε προχτές ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας. Καταναλώνουμε περισσότερα απ' όσα παράγουμε, δήλωσε με αυστηρό ύφος, μαλώνοντας τους εργαζόμενους.
Ουσιαστικά, εγκαλεί τη «Νομαρχιακή Αγωνιστική Συνεργασία» (ΝΑΣ), που στηρίζεται από το ΚΚΕ, το ΔΗΚΚΙ, την Κομμουνιστική Ανανέωση και την Παρέμβαση Αριστερών Πολιτών, γιατί αρνήθηκαν να συμπράξουν με το δικομματισμό, όταν είναι γνωστό ότι οι θέσεις της παράταξης αλλά και η μέχρι τώρα πορεία της, έρχονται σε πλήρη αντίθεση με την πολιτική που πρεσβεύουν και εφαρμόζουν οι δυνάμεις του δικομματισμού. «Η άρνηση ΚΚΕ και ΣΥΝ να συνεργαστούν με το ΠΑΣΟΚ ανέτρεψε τους συσχετισμούς διευκολύνοντας έτσι τη ΝΔ στον έλεγχο της διαδικασίας και στην τελική επικράτηση», είναι το... γεμάτο θλίψη σχόλιο του «Βήματος».
Η πρώτη λαθροχειρία του δημοσιεύματος έγκειται στην «άγνοια» των θέσεων της ΝΑΣ, η οποία με σαφήνεια δε στηρίζει, όπως και δε στήριξε, κανέναν από τους δύο «μονομάχους». Η ΝΑΣ «κατέβηκε» στις εκλογές, έχοντας εφτά αντιπροσώπους, όσες ήταν και οι ψήφοι που έλαβε το ψηφοδέλτιό της.
Η δεύτερη λαθροχειρία έχει να κάνει με τον ΣΥΝ, ο οποίος κατάφερε τελικά να βγάλει μια έδρα στο ΔΣ με την προφανή στήριξη του ΠΑΣΟΚ, αφού από 5 αντιπροσώπους που είχε (4 και έναν ανεξάρτητο) κέρδισε τελικά 9 ψήφους. Αποτέλεσμα που εντάσσεται στα πλαίσια της ευρύτερης συναλλαγής ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, η οποία είναι φανερή και σε αυτές τις εκλογές, αλλά και στις προηγούμενες για την εκλογή των οργάνων του θεσμού.
Να παραπλανήσουν τους συνταξιούχους επιχείρησαν για μια ακόμα φορά χτες οι εκπρόσωποι του διασπαστικού μορφώματος, που αποκαλείται «Ανώτατη Γενική Συνομοσπονδία Συνταξιούχων Ελλάδος». Σε συνέντευξη Τύπου που έδωσαν, από τη μια έβγαζαν κούφιες αγωνιστικές κορόνες και, από την άλλη, δήλωναν υπέρμαχοι του «διαλόγου» και διαβεβαίωναν ότι θα είναι άξιοι συνομιλητές της κυβέρνησης. Οσο και αν προσπάθησαν να πείσουν για το αντίθετο, με έμμεσες αιχμές ενάντια στις οχτώ Συνεργαζόμενες Συνταξιουχικές Ομοσπονδίες και το ΠΑΜΕ, επιβεβαίωσαν για ακόμα μια φορά ότι αυτό το μόρφωμα στήθηκε από τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, με αποκλειστικό στόχο τη διάσπαση του συνταξιουχικού κινήματος, που με τους αγώνες του αποκαλύπτει και αντιπαλεύει την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης. Αυτός είναι, άλλωστε, και ο λόγος για τον οποίο η συντριπτική πλειοψηφία των συνταξιούχων τούς γυρνάει την πλάτη, ενώ δε λείπουν και οι καταγγελίες για σοβαρές παρατυπίες στον τρόπο με τον οποίο συγκροτήθηκε το μόρφωμα...
Υποτιμητικές οι αναφορές του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου, προχτές, στη σχετική συνεδρίαση του Κοινοβουλευτικού Συμβουλίου του, για την ενεργειακή πολιτική της κυβέρνησης. Την κατηγόρησε ότι δεν έχει στρατηγική, ότι απαξιώνει τη ΔΕΗ, για έλλειψη σχεδιασμού, και ότι δεν εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον αλλά «διάφορα συμφέροντα».
Τα άκουσε όλα αυτά ο υπουργός Ανάπτυξης Δ. Σιούφας, και εξοργίστηκε, με αποτέλεσμα να ...«αντεπιτεθεί» με μια δήλωση 7 σημείων, στην οποία αναφέρει ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν είναι καλά πληροφορημένος και ότι η κυβέρνηση όχι μόνο ανόρθωσε το σύστημα ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας, αλλά προκάλεσε το διεθνή θαυμασμό με τη γενικότερη ενεργειακή πολιτική της.
Κάπως έτσι εξελίχθηκε ακόμη μια αντιπαράθεση για το ποιος είναι χειρότερος διαχειριστής μιας ίδιας πολιτικής, όπου και τα δυο κόμματα αδίκησαν το ένα το άλλο. Γιατί η αλήθεια είναι ότι το ένα συμπληρώνει το άλλο. Ετσι το ΠΑΣΟΚ έκανε τη ΔΕΗ «ΑΕ» και της «φρέναρε» τις νέες μονάδες για να κάνει χώρο στους ιδιώτες. Δεν είναι και λίγο αυτό. Και η κυβέρνηση της ΝΔ, που βρήκε το «χώρο» άρχισε να τον «γεμίζει» με ιδιώτες. Τελικά, μόνο οι ίδιοι βλέπουν διαφορές μεταξύ τους.
ΗΠΑ και Βρετανία είναι πρώτες και «καλύτερες» σε προληπτικούς και μη πολέμους, αλλά τελευταίες στη λίστα των βιομηχανικά αναπτυγμένων χωρών όσον αφορά την ποιότητα του βιοτικού επιπέδου των παιδιών. Αυτό δεν το διαπιστώνει ο «Ρ», αλλά ...η τελευταία έκθεση της ΓΙΟΥΝΙΣΕΦ για την ευζωία των παιδιών στις 21 ισχυρότερες βιομηχανικά χώρες. Ασφαλώς και δεν πρόκειται για σχήμα οξύμωρο, αλλά για φυσικό παρεπόμενο της κατάστασης στις λεγόμενες μητροπόλεις του ιμπεριαλισμού.
Ετσι, τα πολλά «λεφτά» δεν πάνε στις ΗΠΑ για τον εμβολιασμό των παιδιών, ούτε για ενημερωτικές εκστρατείες αποτροπής παιδικών ατυχημάτων (διαπιστώνει η ΓΙΟΥΝΙΣΕΦ, που απ' αυτήν την άποψη κατατάσσει τις ΗΠΑ στην προτελευταία θέση...). Η πολιτική του κάθε Μπους δεν προωθεί την ανάπτυξη υγιών οικογενειακών σχέσεων, αλλά την αλλοτρίωση (επισημαίνουν τα στοιχεία της έκθεσης...).
Αντίστοιχα δύσκολη είναι η ζωή και για τα παιδιά στη Βρετανία. Η πολιτική του Μπλερ και των ομοίων του οδηγεί το Λονδίνο στην τελευταία θέση της λίστας της ΓΙΟΥΝΙΣΕΦ, όσον αφορά την έλλειψη οικογενειακής θαλπωρής, της στοιχειώδους σωστής διατροφής...