Αντί να πράξουν το καθήκον τους και να συμπαρασταθούν ενεργά στους οικοδόμους που εργάζονται στο Πανθεσσαλικό Στάδιο - κατασκευάζεται για τους Ολυμπιακούς Αγώνες - και γίνονται αντικείμενο άγριας εκμετάλλευσης από τους εργοδότες, κάποιοι συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ, που δραστηριοποιούνται στο Συνδικάτο Οικοδόμων Βόλου, επιδίδονται σε συκοφαντικές επιθέσεις και σε «τσαμπουκά» εναντίον συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ, που, ως όφειλαν, εκφράζουν εμπράκτως τη συμπαράσταση κι αλληλεγγύη τους στους εργαζόμενους.

Οι «συνδικαλιστές» της ΠΑΣΚΕ, αφού αρνήθηκαν να στηρίξουν τις στάσεις εργασίας των οικοδόμων στο Στάδιο, θέλησαν ν' απαγορέψουν στο ΠΑΜΕ να εκπληρώσει το ταξικό χρέος του. Φυσικά δεν το πέτυχαν - γι' αυτό και «λύσσιαξαν» - όπως δεν πέτυχαν να συγκρατήσουν τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων, οι οποίοι επιδεικνύοντας αποφασιστικότητα κατάφεραν να υπογραφεί συμφωνία με τους εργοδότες, που διασφαλίζει βασικά δικαιώματά τους.

Βεβαίως, καμιά συμφωνία δε διασφαλίζει εσαεί τους εργαζόμενους έναντι της εργοδοτικής ασυδοσίας και σωστά η Τοπική Γραμματεία του ΠΑΜΕ στη Μαγνησία, σε ανακοίνωσή της, καλεί τους οικοδόμους να συνεχίσουν και ν' αναπτύξουν τη μεγαλύτερη δυνατή ταξική ενότητα κι αλληλεγγύη.

Αλλεπάλληλες ήταν οι συνδέσεις των τηλεοπτικών καναλιών, τις μέρες αυτές, με την πρωτεύουσα της Δανίας και μπόλικες οι σχετικές με την εκεί Σύνοδο Κορυφής τηλεοπτικές εκπομπές. Η ουσία, όμως, των μαραθώνιων δείπνων, συζητήσεων και παρασκηνίων στην Κοπεγχάγη, τόσο για το Κυπριακό, όσο και για τα υπόλοιπα θέματα, δε βρίσκεται στα όσα λέγονται στα κανάλια, ούτε, βέβαια, στις επίσημες δηλώσεις των ηγετών των «15».

Η ουσία βρίσκεται πίσω απ' όλ' αυτά και εστιάζεται κυρίως στα κριτήρια, με τα οποία συζητούσαν και αποφάσιζαν οι ηγέτες των «15» ή παρενέβαινε ο Λευκός Οίκος. Κριτήρια, τα οποία εξυπηρετούν αποκλειστικά και μόνο τα ιμπεριαλιστικά τους συμφέροντα, τις επιμέρους επιδιώξεις και τις μεταξύ τους αντιθέσεις. Κριτήρια, στα οποία δεν έχουν θέση τα συμφέροντα των λαών, η ισότιμη συνεργασία μεταξύ των χωρών, η ειρήνη και η ασφάλεια. 'Η, έχουν τόση θέση, όσο ποτίζεται και η γλάστρα όταν ρίχνουμε νερό στο βασιλικό.

Πολλά λέγονται, για τις αλλεπάλληλες και πολλαπλασιαζόμενες τελευταία, παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου από τουρκικά πολεμικά αεροπλάνα. Ακόμη και ο υπουργός Αμυνας, Γ. Παπαντωνίου, έδωσε προχτές τη δική του συμβολή, αναφέροντας σε τηλεοπτική εκπομπή, ότι οι προκλητικές αυτές ενέργειες μπορεί να οφείλονται σε σχέδιο ακραίων στρατιωτικών κύκλων της Τουρκίας, οι οποίοι θέλουν να υπονομεύσουν τη νέα κυβέρνηση της γειτονικής μας χώρας.

Εμείς, βέβαια, δεν έχουμε περισσότερες πληροφορίες από τον υπουργό Αμυνας και δεν μπορούμε, ούτε να διαψεύσουμε, ούτε να επιβεβαιώσουμε τις εκτιμήσεις και τις υποψίες του. Εάν έχει δίκιο, όμως, τότε δημιουργούνται μια σειρά εύλογα ερωτήματα. Οπως, ποιος είναι ο ρόλος σε όλ' αυτά της ηγεσίας των ΗΠΑ, όταν είναι γνωστές σε όλους και αδιαμφισβήτητες οι στενότατες σχέσεις και η άριστη συνεργασία του στρατιωτικού κατεστημένου της Τουρκίας με το Λευκό Οίκο και το αμερικανικό Πεντάγωνο. Ποιος είναι, επίσης, ο ρόλος του ΝΑΤΟ, όπου, Τουρκία και Ελλάδα είναι μέλη και υποτίθεται σύμμαχοι.

Σ' αυτά, μπορεί να απαντήσει ο Γ. Παπαντωνίου; Και μπορεί, ακόμη, να πει, τι κάνει η κυβέρνηση, στην οποία μετέχει, προς αυτές τις κατευθύνσεις;

Πυροσβέστες κλήθηκαν σε απολογία από το Αρχηγείο του Πυροσβεστικού Σώματος, επειδή, στη διάρκεια επιχείρησης διάσωσης ανθρώπων,... δε φορούσαν καπέλα! Οι κληθέντες ανήκουν στην Πυροσβεστική Υπηρεσία Λάρισας και, πριν λίγες μέρες, συμμετείχαν σε πετυχημένη επιχείρηση απεγκλωβισμού μαθητών από λεωφορείο, το οποίο είχε παρασυρθεί από τα νερά και βρισκόταν μέσα σε πλημμυρισμένο χείμαρρο, στην περιοχή του Τυρνάβου.

Την κλήση σε απολογία καταγγέλλει, με ανακοίνωσή της, η Ενωση Υπαλλήλων Πυροσβεστικής Θεσσαλίας, επισημαίνοντας ότι «ενώ όλοι οι Ελληνες αναγνωρίζουν την προσφορά των πυροσβεστών και την επικινδυνότητα της εργασίας τους, κάποιοι, δυστυχώς, φαίνεται ν' ασχολούνται με την εξωτερική εμφάνιση των πυροσβεστών για λόγους διαφημιστικούς και με σκοπό το δικό τους όφελος». Δεν έχουν δίκιο οι πυροσβέστες να διαμαρτύρονται, όταν η δουλιά τους που είναι δύσκολη για τους ίδιους κι ωφέλιμη για την κοινωνία, αντιμετωπίζεται από την ηγεσία τους σαν «επίδειξη μόδας» κι ευκαιρία για άδικες τιμωρίες; Εχουν.

«...Τώρα οι επίτροποι είναι 20: κάθε χώρα έχει από έναν και οι μεγάλες από 2. Σύμφωνα με τη συνθήκη της Νίκαιας, κάθε χώρα θα έχει από έναν. Ομως οι 25 δεν είναι κι αυτοί πάρα πολλοί; Ο Πρόντι προτείνει μια επιτροπή στην οποία πυρήνας 10 κρατών θα λαμβάνει τις κρίσιμες αποφάσεις. Τα υπόλοιπα κράτη θα στέλνουν υφυπουργούς...».

Αυτά έγραφαν προχθές οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς». Κι αν τα συνδυάσετε με τα όσα φανερώνει το σίριαλ της επιχειρούμενης διεύρυνσης της ΕΕ, όπως αυτό ξεδιπλώθηκε στη διάρκεια της Συνόδου Κορυφής της Κοπεγχάγης, ο καθένας καταλαβαίνει, ότι πίσω από τους πανηγυρισμούς των κάθε λογής οπαδών των «ευρω-μονόδρομων», κρύβονται οι ραγδαία εντεινόμενες αντιθέσεις, το παραπέρα βάθεμα της ανισόμετρης ανάπτυξης, η όξυνση των κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων των λαών.

Ο Γ. Χουρμουζιάδης, με λάλουσα, χυμώδη, ορμητική, λυρική μα κι αλλού οργισμένη, γλώσσα, «γυρολογεί» στα ανθρώπινα. Περιπλανάται με την «πραμάτεια» της ζωής. Της δικής του - πλούσιας σε βιώματα, ιδέες, αξίες, γνώσεις - αλλά και πολλών, λογής άλλων ανθρώπων. Περιπλάνηση, που συνθέτει μια παραστατικότατη, πολύπτυχη «τοιχογραφία» της ελληνικής κοινωνίας και ιστορίας, αρχίζοντας από τα χρόνια της Κατοχής και φθάνοντας στο σήμερα.

Λείψανα

περιφέρουνε

αγίων και εικόνες

και πίσω

μάς γυρίζουνε

δεκαοχτώ αιώνες,

μητροπολίτες

ιερείς, ιεροψάλτες,

διάκοι,

την πίστη

εκμεταλλεύονται

του αφελούς κοσμάκη.

* * *

«Θαυματουργή

η Παναγιά»

η τάδε και η δείνα,

απ' το Σινά τη φέραμε

και διώχνει

αρρώστια, πείνα,

κι αν δεν πιστεύουν

μερικοί στην άγια της

τη χάρη,

ιδού πως ξάφνου

γέμισε με φράγκα

το παγκάρι.

* * *

Αχ, Παναγιά μου,

Δέσποινα,

κι αυτό το θαύμα

κάνε,

φτύσε, κυρά

από ψηλά αυτούς

που σε πουλάνε!

Ο Μόντι, αλλοτινός γκουρού του ομοσπονδιακού πρωθυπουργού της Ινδίας Βάτζπαϊ, όχι μόνο βγήκε αλώβητος από τη σφαγή, αλλά καταφέρνει, σύμφωνα με τα πρώτα αποτελέσματα, να επανεκλεγεί στην πρωθυπουργία του κρατιδίου των 33 εκατομμυρίων, με ποσοστό που αμφισβητεί η αντιπολίτευση (60%+). Το πρόβλημα είναι πως στο Γκουζαράτ ο Μόντι εφαρμόζει, όπως τονίζουν οι περισσότεροι αναλυτές, μια προβολή του «πώς θα είναι η Ινδία του αύριο». Και αυτό προκαλεί την ανησυχία πολλών.