Τετάρτη 15 Νοέμβρη 2017
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ισονομία

Με υποσχέσεις για «ευνοϊκή» ρύθμιση των χρεών προς τα ασφαλιστικά ταμεία, ιδιαίτερα για τους αυτοαπασχολούμενους, και την επιστροφή των υπερβολικών κρατήσεων για τις εισφορές Υγείας, οι οποίες αποδείχθηκαν και παράνομες, η κυβέρνηση, μέσω της υπουργού Εργασίας Εφης Αχτσιόγλου, επιχειρεί να «χρυσώσει το χάπι» στους συνταξιούχους, που παραμένουν στο στόχαστρο της αντιλαϊκής πολιτικής και πληρώνουν τα σπασμένα της αντιασφαλιστικής επίθεσης. Ως συνέχεια των παραπάνω, το κυβερνητικό επιτελείο, με κατευθυνόμενα δημοσιεύματα, διαρρέει ότι τελικά οι μειώσεις στις ήδη αποδιδόμενες συντάξεις εξαιτίας της κατάργησης της «προσωπικής διαφοράς» από το 2019, μπορεί να είναι μικρότερες απ' όσο υπολογιζόταν αρχικά, καθώς προκύπτει «δημοσιονομικό περιθώριο»! Μ' αυτά και με τ' άλλα, η κυβέρνηση προσπαθεί να καλλιεργήσει κλίμα αναμονής στους συνταξιούχους και κυρίως να αποκρύψει το γεγονός ότι οι νέες συντάξεις που βγαίνουν, με βάση το νόμο Κατρούγκαλου, είναι μικρότερες κατά 20% και πλέον, σε σχέση με αυτές που απέδιδε το προηγούμενο σύστημα, και οι οποίες, έτσι κι αλλιώς, υπολείπονταν των πραγματικών αναγκών. Με τη συντριπτική πλειοψηφία των νέων συντάξεων να κινείται μεταξύ 500 και 800 ευρώ, γίνεται φανερό ότι δίπλα στους παλιούς συνταξιούχους, οι οποίοι είδαν τα απανωτά χαράτσια να λεηλατούν τις συντάξεις τους, προστίθενται τώρα και οι «νέοι», οι οποίοι, από χέρι και με τη «βούλα του νόμου», καταδικάζονται να ζουν στην ανέχεια. Αυτή ήταν η περίφημη «ισονομία» και «δικαιοσύνη» στο Ασφαλιστικό που διαφήμιζε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ και η οποία αποδείχθηκε πως ήταν οδυνηρή εξίσωση προς τα κάτω, για όλους τους συνταξιούχους.

«Σαδισμός»...

Ως «σαδισμό» περιγράφει η «Καθημερινή» τις απεργιακές κινητοποιήσεις στο Μετρό. Αναφέρει χαρακτηριστικά στο κύριο άρθρο της: «Μια συντεχνία προνομιούχων εργαζομένων αναστατώνει με σαδιστική μανία την καθημερινότητα της ευρύτερης περιοχής της πρωτεύουσας. Μοναδικός στόχος η προώθηση των δικών της διεκδικήσεων (...) Πρόκειται για ντροπιαστική και καταδικαστέα συμπεριφορά». Προφανώς τα ΜΜΕ που κάθε μέρα λιβανίζουν την ανάγκη ο λαός να κάνει θυσίες για να πάνε καλά τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, βγάζουν σπυριά όταν οι εργαζόμενοι διεκδικούν. Επειδή όμως τέτοιες χυδαίες επιθέσεις σε εργατικούς αγώνες θα πυκνώνουν όσο πλησιάζει η μέρα που η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να θεσπίσει νέα εμπόδια στην κήρυξη απεργιών, καλό είναι να συνειδητοποιείται ποιοι θέλουν την καταστολή των κινητοποιήσεων. Κραυγές σαν αυτές της «Καθημερινής» ουσιαστικά καλούν σε πιο αποφασιστική παρέμβαση του κράτους στο εργατικό κίνημα, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση δηλώνει αποφασισμένη να φέρει αποφασιστικό χτύπημα στο απεργιακό δικαίωμα. Μια φιλολογία που αποδεικνύει ότι οι εργοδότες θέλουν να ξεμπερδεύουν με τη συλλογική διεκδίκηση, την πάλη των εργαζομένων, θέλουν καθαρό έδαφος για να εντείνουν ανενόχλητοι την επίθεσή τους. Αυτό είναι που τους ενοχλεί και όχι η υποτιθέμενη «ταλαιπωρία» των εργαζομένων.

Ξέπλυμα

Την ελεεινή και πολυπαιγμένη σπέκουλα ότι ο μαχαιροβγάλτης χρυσαυγίτης Ρουπακιάς δήθεν υπήρξε μέλος της ΚΝΕ επανέλαβε με τη σειρά του ο γνωστός συκοφάντης Φ. Κρανιδιώτης, μιλώντας στο ραδιόφωνο του «Real» και τον δημοσιογράφο Ν. Χατζηνικολάου. Αφορμή αυτή τη φορά ήταν μια «βαθυστόχαστη» ανάλυση του επικεφαλής του εθνικιστικού γκρουπούσκουλου «Νέα Δεξιά» ότι η άνοδος της ΧΑ προέρχεται «από θυμωμένους ανθρώπους, ακόμα κι απ' την αριστερά, ελλείψει εναλλακτικής», συνεχίζοντας ότι στο δικό του μόρφωμα τώρα βρίσκουν συμφωνία ψηφοφόροι και στελέχη της ΧΑ... Ασφαλώς, καθόλου δεν εντυπωσιάζει το γεγονός ότι τα φασιστοειδή, παρά τον όποιο επιμέρους ανταγωνισμό τους, ταυτίζονται πλήρως όσον αφορά τον αντικομμουνισμό τους, ούτε και το ότι ο Φ. Κρανιδιώτης χαριεντίζεται με τη Χρυσή Αυγή. Είναι όμως τουλάχιστον προβληματικό τέτοια ψέματα να ακούγονται στα ραδιόφωνα, τις εφημερίδες και τις τηλεοράσεις (που κι αυτό αποτελεί «ξέπλυμα» της εθνικιστικής ιδεολογίας τους) και να τα λένε αυτά χωρίς κανέναν αντίλογο.

Προθάλαμος

Το πολυδιαφημισμένο εργαλείο του «εξωδικαστικού συμβιβασμού», που η κυβέρνηση παρουσίαζε ως «σανίδα σωτηρίας» τάχα για τις υπερχρεωμένες μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, επιβεβαιώνει τελικά το ρόλο του ως τον «προθάλαμο» για τον «ξαφνικό θάνατο» χιλιάδων επιχειρήσεων, για τη μείωση των «κόκκινων» δανείων και την αναδιανομή της πίτας, με ξεκαθάρισμα της αγοράς από τις «μη βιώσιμες» και τη στήριξη από το κράτος και τις τράπεζες των πιο «σταθερών» οικονομικά επιχειρήσεων. Οπως προκύπτει από τα επίσημα στοιχεία, τρεις στις πέντε αιτήσεις για τη ρύθμιση οφειλών μέσω του «εξωδικαστικού συμβιβασμού» απορρίπτονται, ενώ οι υπόλοιπες, για να φτάσουν στο στάδιο της ρύθμισης, πρέπει να πληρούν κριτήρια που είναι απαγορευτικά για τη συντριπτική πλειοψηφία. Συνολικά, τους τελευταίους τρεις μήνες, 7.700 επιχειρήσεις συμπλήρωσαν τα στοιχεία τους στη σχετική ιστοσελίδα. Από αυτές, οι 1.350 προσπάθησαν να ενταχθούν στο δεύτερο στάδιο της αξιολόγησης και μόνο 240 κρίθηκαν επιλέξιμες. Οπως λένε όσοι γνωρίζουν πράγματα και καταστάσεις, η ένταξη στη ρύθμιση μπορεί τελικά να αφορά περιπτώσεις που μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού και βέβαια απ' όλων των ειδών τις επιχειρήσεις, ανεξάρτητα από μέγεθος και προσωπικό. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι αυτοαπασχολούμενοι και μικροί ΕΒΕ που προσπαθούν να ρυθμίσουν με αυτόν τον τρόπο τα χρέη τους, είναι από χέρι καμένοι. Μάλιστα, σε περιπτώσεις αρνητικών απαντήσεων για ένταξη στον «εξωδικαστικό συμβιβασμό», οι επιχειρήσεις οδηγούνται σε ακαριαίο θάνατο, γεγονός που απέτρεψε πολλές εταιρείες να καταθέσουν αίτηση και να κλειδώσουν μια ώρα αρχύτερα το λουκέτο...

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

1884 Αρχίζει η Διάσκεψη του Βερολίνου για τον διακανονισμό του αποικιακού καθεστώτος στη Νότια Αφρική. Οι Μπόερς (Ολλανδοί άποικοι) ήταν οι προσωρινά χαμένοι. Ο μαύρος πληθυσμός το μόνιμο θύμα για περισσότερο από έναν αιώνα.

1917 Το Συμβούλιο των Επιτρόπων του Λαού εγκρίνει τη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων των Λαών της Ρωσίας (Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση).

1918 Εν μέσω της επανάστασης στη Γερμανία, οι σοσιαλδημοκράτες ηγέτες των συνδικάτων έρχονται σε συμφωνία με τους εκπροσώπους των βιομηχάνων. Η ουσία της συμφωνίας που επετεύχθη ήταν ότι δεν θα γινόταν επανάσταση ή σοσιαλισμός στη Γερμανία και ότι το καπιταλιστικό σύστημα θα εξακολουθούσε να υπάρχει πάνω στη βάση των μεταρρυθμίσεων που παραχωρούσε η γερμανική αστική τάξη. Με άλλα λόγια, οι Σοσιαλδημοκράτες εγγυήθηκαν την επιβίωση (ή καλύτερα τη διάσωση) του καπιταλιστικού συστήματος εκμετάλλευσης, με αντάλλαγμα ορισμένα μερεμέτια - παραχωρήσεις στους εκμεταλλευόμενους.

1920 Ο Κόκκινος Στρατός συντρίβει τις αντεπαναστατικές δυνάμεις στην Κριμαία.

1922 Εκτελούνται στου Γουδή οι έξι κατηγορηθέντες ως πρωταίτιοι της Μικρασιατικής Καταστροφής, Γεώργιος Χατζηανέστης, Δημήτριος Γούναρης, Νικόλαος Στράτος, Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης, Γεώργιος Μπαλτατζής και Νικόλαος Θεοτόκης.

1939 Γεννιέται ο συγγραφέας Κωστής Μοσκώφ, επί τρεις τετραετίες εκλεγμένος δημοτικός σύμβουλος στο δήμο Θεσσαλονίκης υποστηριζόμενος από το ΚΚΕ (και δήμαρχος Θεσσαλονίκης για τρεις μήνες), καθώς και στέλεχος του Κέντρου Μαρξιστικών Ερευνών (ΚΜΕ).

1944 Ειρηνικοί διαδηλωτές στην οδό Πανεπιστημίου δέχονται δολοφονικά πυρά από τα ξενοδοχεία που κρατούν μέλη της δοσιλογικής φασιστικής οργάνωσης «Χ» (του Γ. Γρίβα). Βρετανικά στρατιωτικά τμήματα καταφθάνουν αμέσως προς υπεράσπιση των χιτών, προκαλώντας αγανάκτηση στο λαό της Αθήνας.

1951 Η Ασφάλεια ανακαλύπτει τον ασύρματο του παράνομου ΚΚΕ στο σπίτι του Νίκου Καλούμενου στην Καλλιθέα. Συλλαμβάνεται όλη η οικογένεια Καλούμενου. Ο Νίκος Βαβούδης αυτοπυροβολείται μέσα στην κρύπτη και σύμφωνα με την ανακοίνωση της αστυνομίας, πέθανε την επόμενη μέρα.

1972 Τάνκερ ιδιοκτησίας Νιάρχου καταβυθίζει στο Φαληρικό Ορμο οχηματαγωγό του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, με αποτέλεσμα να βρουν το θάνατο 44 μέλη του πληρώματος του οχηματαγωγού και ένας πολίτης. Τα 43 πτώματα θα μείνουν στο βυθό, καθώς η ανέλκυσή τους ήταν αδύνατη λόγω του μεγάλου βάθους (πάνω από 90 μ.) του ναυαγίου.

1973 Η λαϊκή συμπαράσταση στους φοιτητές στο Πολυτεχνείο μεγαλώνει. Σε αυτό καταλυτικό ρόλο παίζει η κατεύθυνση της ΚΟΑ και της ΚΝΕ για την κινητοποίηση του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας υπέρ των φοιτητών. Στο χώρο του Πολυτεχνείου φτάνουν οργανωμένα εργάτες (ιδιαίτερα οικοδόμοι), νέοι κάθε ηλικίας, μαθητές που μόλις έχουν σχολάσει από τα σχολεία τους κ.ά.

Τα συνθήματα των συγκεντρωμένων αποκτούν συγκεκριμένο αντιδικτατορικό - αντιιμπεριαλιστικό περιεχόμενο, ενώ ο νέος ακόμα ισχυρότερος πομπός που εγκαθίσταται στο Πολυτεχνείο, τα μεταφέρει ακόμα πιο μακριά. Το βράδυ γίνονται Γενικές Συνελεύσεις, από τις οποίες προκύπτει νέα Συντονιστική Επιτροπή, αποτελούμενη από 32 μέλη, εκ των οποίων 7 είναι της Αντι-ΕΦΕΕ. Την ίδια μέρα, 800 περίπου φοιτητές ξεκινούν κατάληψη και στο Πανεπιστήμιο Πατρών.

1983 Ο Τουρκοκύπριος ηγέτης Ραούφ Ντενκτάς ανακηρύσσει το ψευδοκράτος της Βόρειας Κύπρου. Ανήμερα, σε μια ακόμα προβοκατόρικη ενέργειά της, η «17Ν» δολοφονεί στο Φάληρο τον Τούρκο διπλωμάτη Σιπαχίογλου.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ