Το 'χει σύστημα αυτή η κυβέρνηση, πρώτα τα ΜΑΤ να χτυπάνε όποιον διαδηλώνει και μετά η ίδια να χύνει κροκοδείλια δάκρυα, μεταθέτοντας τις ευθύνες της στην αστυνομία και συνήθως σε χαμηλόβαθμα στελέχη της. Το ίδιο έγινε και την Παρασκευή, όταν τα ΜΑΤ φλόμωσαν τους απεργούς εκπαιδευτικούς στα χημικά, ρίχνοντας μάλιστα «στα τυφλά» εναντίον τους, με αποτέλεσμα να τραυματιστούν η συνδικαλίστρια του ΠΑΜΕ και μέλος του ΔΣ της ΔΟΕ Θ. Δριμάλα και σοβαρότερα ο βουλευτής του ΚΚΕ Γ. Δελής. Πρώτη η υπουργός Προστασίας του Πολίτη και στη συνέχεια άλλα στελέχη της κυβέρνησης κατήγγειλαν την επίθεση, διατάσσοντας μάλιστα ΕΔΕ, προκειμένου να θολώσουν τα νερά. Η κοροϊδία πάει σύννεφο. Τα ίδια έλεγε ο Τόσκας, όταν τον Γενάρη του 2016 τα ΜΑΤ έδερναν εργαζόμενους και συνταξιούχους έξω από τη Βουλή. Τα ίδια κι όταν τον Οκτώβρη του ίδιου χρόνου οι συνταξιούχοι γίνονταν ξανά θύματα της κυβερνητικής καταστολής κοντά στο Μέγαρο Μαξίμου. Τα ίδια πάνω - κάτω ακούστηκαν από την κυβέρνηση και όταν τα ΜΑΤ ξέσπασαν σε βάρος φοιτητών και εργαζομένων, για να υπερασπιστούν το άγαλμα - σύμβολο του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, του Χάρι Τρούμαν. Τα ίδια και μετά τις επιθέσεις σε βάρος όποιου διαδηλώνει ενάντια στις κατασχέσεις λαϊκών κατοικιών. Η καταστολή είναι αναγκαίο συμπλήρωμα της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης, η οποία, όπως και οι προηγούμενες, εναλλάσσει το καρότο με το μαστίγιο απέναντι στο λαό, καταγράφοντας «υψηλές επιδόσεις» και σ' αυτόν τον τομέα.
«Πραγματικός πατριωτισμός, που ιστορικά χαρακτήριζε την Αριστερά» είναι σύμφωνα με την «Αυγή» της Κυριακής η υπερψήφιση της συμφωνίας των Πρεσπών. Σημειώνει μάλιστα με στόμφο ότι ο «πατριωτισμός» αυτός είναι που «υπηρετεί τη φιλία των λαών, την ειρήνη και τη συνεργασία». Να λοιπόν που το ξέπλυμα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, η προώθηση των ιμπεριαλιστικών σχεδίων στα Βαλκάνια και η προσπάθεια αναβάθμισης της ελληνικής αστικής τάξης στην περιοχή, όσα δηλαδή υπηρετεί και εκφράζει η συμφωνία των Πρεσπών, βαφτίζονται από τον ΣΥΡΙΖΑ «πατριωτικό καθήκον», σε αντιπαράθεση μάλιστα με τον εθνικισμό της ΝΔ και άλλων δυνάμεων, που διαφωνούν με πλευρές της συμφωνίας, όχι όμως και με το ευρωατλαντικό της διακύβευμα. Διαφημίζουν ξεδιάντροπα την «αριστερά» που στηρίζει ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πρωτοστατεί σε βρώμικα σχέδια. Αποθεώνουν τον «πατριωτισμό» της συστράτευσης του λαού στους «εθνικούς στόχους» της αστικής τάξης, που προμηνύουν μόνο κινδύνους και νέες περιπέτειες. Οσοι αισθάνονται πραγματικά αριστεροί, όσοι δεν ξεχνούν τις συνέπειες από τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στα Βαλκάνια, όσοι διαδήλωναν και τότε ενάντια στα δολοφονικά σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και σήμερα βλέπουν ότι το φιτίλι παραμένει αναμμένο στη γειτονιά μας, πρέπει να καταδικάσουν τον βρώμικο ρόλο της κυβέρνησης, που ως «προτιμώμενος εταίρος» των ΑμερικανοΝΑΤΟικών προωθεί τους σχεδιασμούς τους στην περιοχή, μεταξύ άλλων και με τη συμφωνία των Πρεσπών.
«Η κοινή δήλωση ΕΕ - Τουρκίας έχει επιτύχει», δήλωσε πρόσφατα σε συνέντευξη Τύπου ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Δ. Βίτσας, προσθέτοντας πως «πρέπει να τη στηρίξουμε αυτήν τη συμφωνία». Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση δηλώνει τη στοχοπροσήλωσή της σε μια συμφωνία που εγκλωβίζει διπλά και κάτω από άθλιες συνθήκες χιλιάδες ξεριζωμένους στα νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου. Μια πολιτική που απαγορεύει τη μεταφορά αυτών των ανθρώπων στην ηπειρωτική Ελλάδα, σε αξιοπρεπείς και δημόσιες δομές φιλοξενίας, με προοπτική τη γρήγορη μεταφορά τους στις χώρες πραγματικού προορισμού τους. Κι επειδή η κυβέρνηση διαφημίζει το γεγονός ότι έχουν αρχίσει οι μεταφορές προσφύγων σε κέντρα στην ηπειρωτική χώρα, όσα έχουν γίνει μέχρι τώρα είναι απλά ημίμετρα προσωρινής εκτόνωσης και συντήρησης της κατάστασης. Αλλωστε, οι ροές των κατατρεγμένων αυξάνονται όσο εντείνονται οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στις πατρίδες αυτών των ανθρώπων, τις οποίες η κυβέρνηση διευκολύνει με κάθε τρόπο...