Σάββατο 15 Γενάρη 2011
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

1919 Δολοφονούνται η Ρόζα Λούξεμπουργκ και ο Καρλ Λίμπκνεχτ.

1919 Πεθαίνει στην Αλεξάνδρεια ο Γεώργιος Σκληρός, συγγραφέας του βιβλίου «Το κοινωνικό μας ζήτημα».

1936 Δημιουργείται στην Ισπανία το Λαϊκό Μέτωπο.

1944 Η νικηφόρα μάχη του ΕΛΑΣ στην Κακιά Σκάλα Αλιβερίου. Κατ' αυτήν, λόχος του ΕΛΑΣ, με διοικητή τον Γιάννη Παλάσκα (Σταυραϊτό), κατατρόπωσε δυνάμεις των Γερμανών, προξενώντας μεγάλες απώλειες.

1963 Εγκαινιάζονται τα έργα κατασκευής του μεγάλου φράγματος του Ασουάν στην Αίγυπτο.

1971 Οι αμερικανικές αεροπορικές εταιρείες «Αιργουέις Εντζινίαριν» και «Μπερνς εντ Ρόου», με έκθεσή τους προς το υπουργείο Συντονισμού, προτείνουν τη δημιουργία αεροδρομίου στα Σπάτα και την κατάργηση αυτού του Ελληνικού.

1982 Η κυβέρνηση εξαγγέλλει «επιτελικό σχέδιο» για την καταπολέμηση της ρύπανσης και την «προστασία της υγείας του λαού» και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δηλώνει ότι εντός διετίας θα έχει λυθεί το ζήτημα του νέφους στην Αττική.

Η ΠΑΣΚΕ και ο Παναγόπουλος δήλωσαν «αντίθετοι» στην πολιτική της κυβέρνησης και του μνημονίου. Η ταραχή του ΣΕΒ, όπως φαίνεται στο πρόσωπο του προέδρου του, είναι έκδηλη...
Η ΠΑΣΚΕ και ο Παναγόπουλος δήλωσαν «αντίθετοι» στην πολιτική της κυβέρνησης και του μνημονίου. Η ταραχή του ΣΕΒ, όπως φαίνεται στο πρόσωπο του προέδρου του, είναι έκδηλη...

«Ο Φρίντριχ Ενγκελς είπε κάποτε: "Η αστική κοινωνία βρίσκεται μπροστά σε ένα δίλημμα: ή πέρασμα στο σοσιαλισμό ή ξανακατρακύλισμα της ανθρωπότητας στη βαρβαρότητα".

Τι σήμαινε όμως "ξανακατρακύλισμα στη βαρβαρότητα" από το σημερινό επίπεδο του ευρωπαϊκού πολιτισμού; Μέχρι σήμερα διαβάζουμε, αναμφισβήτητα, τα λόγια αυτά χωρίς να εμβαθύνουμε στο νόημα που κρύβουν και τα παραθέτουμε χωρίς να προαισθανόμαστε την τρομερή βαρύτητά τους. Σήμερα όμως, αρκεί να ρίξουμε μια ματιά γύρω μας για να καταλάβουμε τι σημαίνει κατρακύλισμα της αστικής κοινωνίας στη βαρβαρότητα».

(Ρόζα Λούξεμπουργκ, «Μπροσούρα του Γιούνιους»)

*

Σαν σήμερα, στις 15 Γενάρη 1919, οι κομμουνιστές ηγέτες του παγκόσμιου προλεταριάτου, η Ρόζα Λούξεμπουργκ και ο Καρλ Λίμπκνεχτ, δολοφονούνταν.

Δολοφονήθηκαν από την αστική τάξη της Γερμανίας και από τα σοσιαλδημοκρατικά εκτελεστικά της όργανα, την κυβέρνηση των «σοσιαλιστών» Εμπερτ και Σάιντεμαν.

«Πιστεύομεν και εις την λαοκρατίαν»!

Τα γνωστά ΔουΝουΤοειδή εμφανίζονται κάθε βράδυ στις ηλεκτρονικές πολεμίστρες της πλουτοκρατίας, ανεμίζοντας τα ψεύτικα «στοιχεία» της κυβέρνησης για τους μισθούς των εργαζομένων. Και δε φτάνει που λερώνουν το δημόσιο βίο. Που γίνονται τα βαποράκια της αθλιότητας. Τα γλοιώδη πιόνια διάχυσης του δηλητηριώδους «διαίρει και βασίλευε». Δε φτάνει που ανακυκλώνουν μια κατασκευασμένη προπαγάνδα που δεν έχει κόκκο αλήθειας. Τη «ρετσινιά» που θέλει να παρουσιάζει τον εργαζόμενο των 1.600 ευρώ (μεικτά) ως «ρετιρέ» των 3.000 και 4.000 το μήνα.

Εχουμε και το εξής απίθανο: Αυτοί που «καταγγέλλουν» τους «υψηλούς μισθούς» των εργαζομένων, είναι οι ίδιοι που εισπράττουν μισθούς δυο - τρεις - πέντε και δέκα φορές παραπάνω από τους υποτιθέμενες μισθούς των εργαζομένων!

Αλήθεια, γιατί δεν κάνουν μια δημόσια αντιπαραβολή των δικών τους εκκαθαριστικών πληρωμής και φορολογικών δηλώσεων, με τα εκκαθαριστικά και τις φορολογικές δηλώσεις των εργαζομένων (που ως γνωστόν δεν μπορούν να αποκρύψουν τίποτα);

*

Από την έναρξη όλης τούτης της επιχείρησης λεηλασίας του λαϊκού εισοδήματος, από την εξαγγελία κιόλας του κατατεμαχισμού της δημόσιας περιουσίας στις προπέλες του «Τιτανικού», ενώ ακόμα ήταν στα σπάργανα το «φαστ τρακ» του ξεπουλήματος, οι οικοδεσπότες της «τρόικας» πιπιλίζουν την καραμέλα του χρέους από το οποίο θέλουν να «σώσουν» τον ελληνικό λαό.

Ο,τι, λοιπόν, έχει απομείνει σε αυτή τη χώρα να θυμίζει «δημόσιο», δημιουργεί χρέη. Εξ ορισμού και αφ' εαυτού του! Η Παιδεία, η Υγεία, οι συγκοινωνίες, οι μεταφορές, η Πρόνοια. Και έρχονται αυτοί, οι ομοιδεάτες όσων φορτώνουν - ανά τον κόσμο - στις πλάτες των λαών τα χρέη, τις «τρύπες» και τις «φούσκες» των ιδιωτών τραπεζιτών και βιομηχάνων φίλων τους, να μας «απαλλάξουν» από τα χρέη. Πώς; Διαλύοντας και ιδιωτικοποιώντας την Παιδεία, την Υγεία, τις συγκοινωνίες, τα πάντα!

Ετσι ξαναζούμε στις αστικές συγκοινωνίες το «έργο» που είδαμε, για παράδειγμα, στην Ολυμπιακή: Αυτοί που τη φέσωσαν, την ξεπούλησαν αντί πινακίου φακής, με το αιτιολογικό ότι ήταν φεσωμένη. Αλλά ήταν φεσωμένη, επειδή οι ίδιοι τη φέσωσαν!

Τα ίδια τώρα με τα ΜΜΜ: Εχουν χρέη, λένε. Εμ, όμως:

  • Πώς να μην έχουν χρέη, όταν επί μια δεκαετία ο ΟΑΣΑ αντί να έχει εισπράξει τα 4 δισ. ευρώ ως επιχορήγηση όπως ορίζει ο νόμος (σ.σ.: σε κάτι τέτοια η «εφαρμογή του νόμου» πάει περίπατο), έχει εισπράξει λιγότερο από το 1/3 του ποσού αυτού;
  • Πώς να μην έχει χρέη, όταν αυτοί που κυβερνούν αντί να δίνουν τα λεφτά για την επιχορήγηση στον ΟΑΣΑ (την οποία έχει καταβάλει ο λαός μέσα από τους φόρους και τα εισιτήρια που πληρώνει), δίνουν τα λεφτά σε βιομήχανους, τραπεζίτες και εφοπλιστές, και μετά στέλνουν τον ΟΑΣΑ να δανείζεται από τις τράπεζες με ληστρικά επιτόκια;

*

Οι κύριοι της κυβέρνησης «κλαίνε» για το λαό, και ειδικότερα για τα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα, αφού, όπως λένε, αυτά είναι που κατά βάση πλήττονται από τις απεργίες στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.

Κατά τα λοιπά, η κυβέρνηση δεν φτάνει που διαλύει τις συγκοινωνίες, αλλά αυξάνει και την τιμή του εισιτηρίου κατά 40%! Κάτι που μάλλον θα γίνεται στο πλαίσιο της «καλύτερης εξυπηρέτησης» των πολιτών και του λαού, για τον οποίο «κόπτονται» ο Ρέππας και τα κυβερνητικά παπαγαλάκια.

Μάλιστα, μη σας εκπλήξει το εξής ενδεχόμενο:

Στην προσπάθεια να υπονομεύουν και να συκοφαντήσουν τις απεργίες των εργαζομένων, να τους δείτε να κάνουν κηρύγματα στα τηλεπαράθυρα ακόμα και υπέρ της... «λαοκρατίας»!


Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει τη φροντίδα του πρωθυπουργού όχι μόνο για το Καστελόριζο, αλλά και για όλη την επικράτεια. Ειδικά, πάντως, για το Καστελόριζο, η έγνοια του είναι αδιαμφισβήτητη. Διαφορετικά, πώς θα το επέλεγε ως ντεκόρ για να ανακοινώσει - με φόντο τις βαρκούλες να αρμενίζουν - εκείνα τα «μνημειώδη» για το μνημόνιο, την «τρόικα» και την υπαγωγή της Ελλάδας στο «μηχανισμό σωτηρίας»;

ICON

Ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει τη φροντίδα του πρωθυπουργού όχι μόνο για το Καστελόριζο, αλλά και για όλη την επικράτεια. Ειδικά, πάντως, για το Καστελόριζο, η έγνοια του είναι αδιαμφισβήτητη. Διαφορετικά, πώς θα το επέλεγε ως ντεκόρ για να ανακοινώσει - με φόντο τις βαρκούλες να αρμενίζουν - εκείνα τα «μνημειώδη» για το μνημόνιο, την «τρόικα» και την υπαγωγή της Ελλάδας στο «μηχανισμό σωτηρίας»;

Βράσε καστελ...όρυζα



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ