Η κουβέντα για τις συγκοινωνίες είναι ναρκοθετημένη. Ξεκινά με την παραδοχή ότι οι συγκοινωνίες παράγουν έλλειμμα σα να πρόκειται για κάτι κακό. Ναι, οι συγκοινωνίες παράγουν έλλειμμα γιατί το κεφάλαιο μεταφέρει έτσι την εργατική δύναμη εκεί που θα την εκμεταλλευτεί χωρίς να πληρώνει το ίδιο το κόστος μεταφοράς, αλλά με κρατικό χρήμα, δηλαδή και πάλι με χρήμα που έχουν προπληρώσει οι εργαζόμενοι.

Αν οι καπιταλιστές πράγματι θέλουν συγκοινωνίες χωρίς έλλειμμα, δεν έχουν παρά να βάλουν το χέρι στην τσέπη και να πληρώσουν το κόστος μεταφοράς των εργατών.

Η αστική προπαγάνδα θεωρεί ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να δεχτούν σαν αυτονόητο αυτό που η αστική τάξη προβάλλει ως ένα το κρατούμενο, τα ελλείμματα, και με βάση αυτό να δεχτούν ότι όλα πρέπει να ξεκινήσουν από μηδενική βάση. Αυτό είναι μια κομπίνα ολκής. Το κυβερνητικό νομοσχέδιο προβλέπει ότι δεν υπάρχουν συλλογικές συμβάσεις. Δηλαδή, στις συγκοινωνίες επιχειρούν να περάσουν ως δεδικασμένο ότι η ταξική πάλη μόλις αρχίζει. Μόνο που η ταξική πάλη έχει αρχίσει δύο αιώνες πριν. Το αποτέλεσμά της αντανακλάται και στις συλλογικές συμβάσεις. Κανένας δεν μπορεί να επιβάλει μηδενική αφετηρία. Και οι συνδικαλιστές που θα δεχτούν τέτοια συζήτηση θα περάσουν με μαύρα γράμματα στην Ιστορία. Ο νοών νοείτω, αλλά επειδή ορισμένοι μπορεί να κάνουν πως δεν κατάλαβαν, το λαϊκό κίνημα πρέπει να υπερασπίσει τη δημόσια συγκοινωνία, ακόμα και αν οι εργατοπατέρες τολμήσουν να πουλήσουν έναν αγώνα που αφορά πολύ περισσότερους από τους εργαζόμενους στις συγκοινωνίες.

Η προχτεσινή ανακοίνωση του ΚΚΕ για το συγκεκριμένο θέμα δεν αφήνει κανένα περιθώριο σε όσους πουν αύριο «δεν ήξερα».

Αναφέρει: Σε αντίθεση με όσα ισχυρίζεται η κυβέρνηση, στόχος της δεν είναι να βελτιώσει τις αστικές συγκοινωνίες, αλλά να απαλλάξει εντελώς το κράτος από μια υποχρέωση που ποτέ δεν υλοποίησε επαρκώς, την εξασφάλιση με κρατική χρηματοδότηση δημόσιων, σύγχρονων συγκοινωνιών. Να ισοπεδώσει μισθούς και εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων, να δημιουργήσει προϋποθέσεις, για να παραδοθούν αυτές ολοκληρωτικά στα νύχια των μεγάλων επιχειρηματιών.

Το μεγαλύτερο θύμα θα είναι τα λαϊκά στρώματα, που ενώ θα πληρώνουν όλο και πιο ακριβά εισιτήρια, η κατάσταση στις συγκοινωνίες θα χειροτερεύει συνεχώς και δραματικά. Οδυνηρές θα είναι οι συνέπειες και για τους εργαζόμενους σε αυτές.

Το κόστος λειτουργίας και εκσυγχρονισμού τους θα βαραίνει αποκλειστικά τους επιβάτες και τους εργαζόμενους σε αυτές, εφόσον θα λειτουργούν χωρίς κρατική στήριξη και με την ευθύνη των Ανωνύμων Εταιρειών και θα προχωρούν κάθε τρεις μήνες σε αυξήσεις στα εισιτήρια, μειώσεις μισθών και προσωπικού, περικοπές δρομολογίων και γραμμών.

Τα ελλείμματα και τα διάφορα προβλήματα στις αστικές συγκοινωνίες τα δημιούργησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ μεθοδευμένα και σκόπιμα. Αντί να καλύπτουν το 70% του κόστους λειτουργίας, δεν έδιναν για χρόνια ολόκληρα ούτε το 10%, οδηγώντας σε τοκογλυφικό δανεισμό τους από τις τράπεζες. Τώρα με το νέο νομοσχέδιο, όπου η υποχρέωση του κράτους μειώνεται στην κάλυψη του 40%, το πρακτικό αποτέλεσμα θα είναι το πλήρες κλείσιμο της στρόφιγγας.

Η κυβέρνηση για μία ακόμα φορά χρησιμοποιεί το ψέμα, τη συκοφαντία και τον αυταρχισμό, για να εξαπατήσει το λαό, να διασπάσει τους εργαζόμενους, να κάμψει τις κινητοποιήσεις.

Η κυβερνητική τρομοκρατία και τα μέτρα στις αστικές συγκοινωνίες πρέπει να συναντήσουν τώρα κοινό εργατικό λαϊκό μέτωπο απόκρουσης και αντεπίθεσης. Καμία αύξηση στα εισιτήρια, δωρεάν εισιτήρια για όλους το πρωί και για τους ανέργους, τους φοιτητές, τους μαθητές όλες τις ώρες. Σύγχρονες και αποκλειστικά δημόσιες συγκοινωνίες.

Ο αγώνας των εργαζομένων στις αστικές συγκοινωνίες και γενικότερα μπορεί να γίνει ισχυρός και αποτελεσματικός, στο βαθμό που αντιπαλεύει το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής, συμβάλλει στη διαμόρφωση της λαϊκής συμμαχίας που μπορεί να την ανατρέψει, να κατακτήσει την εξουσία για δρόμο ανάπτυξης υπέρ του λαού και όχι των μονοπωλίων.

Στις υπογραμμίσεις παραδίπλα καταγράφουμε μια υποκρισία:

Σε μια εφημερίδα, στην ίδια εφημερίδα, στις πίσω σελίδες υπάρχει ένα ανατριχιαστικό ρεπορτάζ που περιγράφει πώς νομιμότατα η εξουσία εξευτελίζει έναν άνθρωπο. Στην ίδια εφημερίδα το κύριο άρθρο εγκαλεί για ανομία όσους κινητοποιούνται απέναντι στην εξουσία που επικαλείται τη νομιμότητα για να επιβάλει αντιλαϊκές πολιτικές. Εντελώς συμπτωματικά, αυτή η εξουσία, όπως στο Ισραήλ έτσι κι εδώ, εξευτέλισε προχτές έναν άνθρωπο στο Παγκράτι με πρόσχημα ότι έμοιαζε με κάποιον άλλον.

Δεν υπάρχει αντινομία στα προηγούμενα. Η νομιμότητα ήταν πάντα θέμα συσχετισμών. Και η ανομία πάντα θέμα κυρίαρχης τάξης. Η κυρίαρχη - σήμερα - τάξη επιβάλλει ως νομιμότητα τη βαρβαρότητα που έχει ανάγκη η ίδια για να αυγατίσει τα κέρδη της. Είναι θέμα των από κάτω να βρουν τον τρόπο να αφαιρέσουν την εξουσία από τους εκμεταλλευτές.

Ολα αλλάζουν, όταν αλλάξει η τάξη που βρίσκεται στην εξουσία. Ισχύει για το Ισραήλ, ισχύει και εδώ.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΣΗΜΕΡΑ ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΤΑ ΔΙΟΔΙΑ σε ολόκληρη τη χώρα

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Τι φοβίζει τους Ελληνες

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Επικίνδυνη έκρηξη ανεργίας στο 13,5%

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: ΣΟΚ στο 30% η ανεργία

ΑΥΓΗ: Αλλοι 56.332 άνεργοι τον Οκτώβριο

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΝΕΟ ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: ΤΙ ΚΟΣΤΙΖΕΙ ΤΟ ΣΠΙΤΟΣΗΜΟ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΧΑΜΗΛΟΤΟΚΑ ΔΑΝΕΙΑ - ΕΠΙΔΟΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΛΙΦΤΙΝΓΚ ΠΑΛΑΙΩΝ ΣΠΙΤΙΩΝ

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: ΠΡΟΩΡΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ με λίστα προβλέπουν όλοι

ΕΘΝΟΣ: ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ για μηχανικούς και δικηγόρους

ΤΑ ΝΕΑ: Στα χαρακώματα μηχανικοί - δικηγόροι

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ

«Θύμα ρατσισμού καταγγέλλει ότι έπεσε δημοσιογράφος του τηλεοπτικού δικτύου Αλ Τζαζίρα, η οποία αποχώρησε από την ετήσια συνέντευξη Τύπου του ισραηλινού πρωθυπουργού Μπενιανίμ Νετανιάχου, όταν οι αξιωματούχοι ασφαλείας τής ζήτησαν να βγάλει, μετά τη φούστα και το πουκάμισό της, ακόμη και το σουτιέν της! Η 31χρονη δημοσιογράφος από την Παλαιστίνη, που διανύει τους πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης της, έμεινε αρκετή ώρα περιμένοντας μόνο με τα εσώρουχα μέχρι να της δώσουν πίσω τα ρούχα της για να φύγει. "Δεν έχω πρόβλημα με τους κανόνες ασφαλείας. Πιστεύω όμως ότι αυτό δεν έγινε για να με ελέγξουν, αλλά επειδή είμαι αραβικής καταγωγής", δήλωσε στην εφημερίδα "Ιντιπέντεντ" η Νατζουάν Σιμρί. Τον ισχυρισμό της επιβεβαιώνουν οι μαρτυρίες δεκάδων ομοεθνών συνάδελφών της, οι οποίοι είχαν προσκληθεί μαζί με εκατοντάδες άλλους ξένους δημοσιογράφους από την ισραηλινή κυβέρνηση στη συνέντευξη Τύπου του Νετανιάχου και το κοκτέιλ που ακολούθησε. Οπως υποστηρίζουν, ο έλεγχος της ασφάλειας ήταν ιδιαίτερα ταπεινωτικός, γεγονός που κατήγγειλε και η Ενωση Ξένων Ανταποκριτών στο Ισραήλ. "Αντιλαμβανόμαστε την ανάγκη για ασφάλεια, αλλά δεν είναι αποδεκτό να προσκαλείται κόσμος σε ξενοδοχεία πέντε αστέρων για κοκτέιλ και να υποχρεώνονται να γδύνονται στην είσοδο", αναφέρεται στην ανακοίνωση. "Μου ζήτησαν να βγάλω το σακάκι μου, τη φούστα μου και το πουκάμισό μου. Στο τέλος μου ζήτησαν να βγάλω και το σουτιέν μου. Σκέφτηκα ότι δεν ήθελα να το κάνω", διηγείται η Νατζουάν Σιμρί. Μολονότι δήλωσε ότι είναι έγκυος, η υπεύθυνη ασφαλείας επέμενε να ελέγξει τη δημοσιογράφο με τον ανιχνευτή μετάλλων. Τρεις συναδέλφισσές της, πάντως, αποχώρησαν πριν υποχρεωθούν να μείνουν με τα εσώρουχα» (το θέμα στα ΝΕΑ).

«Κάθε μέρα που περνάει αναδεικνύονται νέα στοιχεία τα οποία επιβεβαιώνουν την άποψη ότι το πιο σοβαρό πρόβλημα (...) είναι η ανομία. Υπάρχουν γεγονότα και εκδηλώνονται συμπεριφορές που ενισχύουν την αίσθηση ότι (...) οι θεσμοί λειτουργούν ανάλογα με τις διαθέσεις του καθενός (...) Υπάρχουν αμέτρητα παραδείγματα που δείχνουν ότι (...) αρκετοί μένουν αδιόρθωτοι (...) Η ανομία συμπληρώνεται με την ατιμωρησία» (από το κύριο άρθρο στα ΝΕΑ).

ΜΙΣΗ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ: «Δεν μπορούν οι συγκοινωνίες να παράγουν περίπου 300 με 400 εκατ. ευρώ έλλειμμα τον χρόνο. 'Η το μισθολογικό κόστος να αποτελεί το... 78% του συνολικού λειτουργικού κόστους και με ορισμένα προνόμια για τους εργαζόμενους που... "βγάζουν μάτι". Ακούω, σαν να τους έχω μπροστά μου, το αντεπιχείρημα των συνδικαλιστών. "Γι' αυτά όλα φταίνε οι διοικήσεις που διόριζαν οι κυβερνήσεις"! Δεν έχουν άδικο... Μόνο που "κρύβουν" τις δικές τους ευθύνες, γιατί στάθηκαν σταθερό εμπόδιο σε όποιες (λίγες) προσπάθειες εξυγίανσης επιχειρήθηκαν. Αυτή είναι η όλη αλήθεια. Ομως το κακό, ανεξαρτήτως ευθυνών και κατανομής τους, έχει γίνει. Και τώρα αναγκαστικά ένα σημαντικό μέρος το "πληρώνουν" και οι εργαζόμενοι... (...) Η οικονομική εξυγίανση των συγκοινωνιών είναι υποχρεωτική, όπως και η ποιοτική αναβάθμισή τους και ο στρατηγικός επανασχεδιασμός. Χωρίς σοβαρά ΜΜΜ οι μεγάλες πόλεις δεν μπορούν να ζήσουν. Γι' αυτό οι εργαζόμενοι πρέπει να μπουν σε διάλογο με την κυβέρνηση με "άποψη" για το παρόν και το μέλλον των ΜΜΜ. Αυτό κατοχυρώνει την δουλειά τους και το μέλλον τους...» (ο Π. Παναγιώτου στο ΕΘΝΟΣ).

ΑΠΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ: «Ο "κοινωνικός αυτοματισμός" που προωθεί η κυβέρνηση, συνεπικουρούμενη από μεγάλο αριθμό μέσων ενημέρωσης, έχει φέρει τους απεργούς των μεταφορών απέναντι σε σεβαστό κομμάτι της κοινωνίας. Αυτό που χρησιμοποιεί τα δημόσια μέσα μεταφοράς και εδώ και αρκετό χρόνο δυσκολεύεται να εξυπηρετηθεί. Ωστόσο, όσο οξύμωρο και αν ακούγεται, τα συμφέροντα των δύο πλευρών δεν είναι συγκρουόμενα, το αντίθετο. Οι συγκεκριμένες κινητοποιήσεις αφορούν το σύνολο της κοινωνίας. Οχι με την έννοια των επιπτώσεων που έχουν σε αυτήν, αλλά επειδή τα δικαιώματα που χάνονται για τους συγκεκριμένους εργαζόμενους, αποτελούν προοίμιο εκείνων που θα χαθούν από το σύνολο των εργαζομένων. Οσων, τουλάχιστον, δεν έχουν χαθεί ακόμα. Αυτό που συμβαίνει στις δημόσιες μεταφορές, αποτελεί στην κυριολεξία μια επιστροφή σε μεσαιωνικού τύπου σχέσεις εργασίας. Μ' έναν νόμο η κυβέρνηση καταργεί συλλογικές συμβάσεις και γενικούς κανονισμούς προσωπικού, που ήταν αποτέλεσμα πολύχρονων διεκδικήσεων. Ερχεται μια γενικευμένη ισοπέδωση, απορρυθμίζεται το σύνολο των εργασιακών δεδομένων. Περικόπτονται αμοιβές, ελαστικοποιείται ο χρόνος απασχόλησης, αίρεται η εργασιακή ασφάλεια (...) Κυβερνητικοί παράγοντες και παραφυάδες τους μετακυλίουν το κόστος πολύχρονης κακοδιαχείρισης των οργανισμών στους εργαζομένους (...) Η υπόθεση μας αφορά όλους. Σήμερα οι εργαζόμενοι στις μεταφορές, αύριο εμείς...» (ο Γ. Παντελάκης στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).