Το παιχνίδι πραγματοποιήθηκε σε φιλικό και χαρούμενο κλίμα, ενώ δεν έλειψαν οι περίτεχνες ενέργειες, τα γκολ και οι εντυπωσιακές αποκρούσεις.

Τυπική νικήτρια αναδείχθηκε η ομάδα της ΚΝΕ με σκορ 5-2, αλλά όλοι όσοι πήραν μέρος στο ματς ήταν οι μεγάλοι νικητές!

Εξάλλου, δεν είναι η πρώτη φορά που οι Οργανώσεις της ΚΝΕ δείχνουν την αλληλεγγύη στα χιλιάδες θύματα των πολέμων και επεμβάσεων, που έχουν εγκλωβιστεί στα νησιά κάτω από απάνθρωπες συνθήκες, στοιβαγμένοι σε φυλακές, με θανάτους ακόμα και μικρών παιδιών, ως αποτέλεσμα της αντιμεταναστευτικής πολιτικής της ΕΕ.

Οι ίδιοι οι πρόσφυγες και μετανάστες αγκάλιασαν το 30ό Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο της ΚΝΕ, δίνοντας το «παρών» σε εκδηλώσεις του.

Συγκινητική ήταν η ανταπόκριση στο κάλεσμα που είχε απευθύνει η ΚΝΕ για συγκέντρωση ειδών πρώτης ανάγκης για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Η ανταπόκριση αυτή αποτυπώθηκε στις δεκάδες σακούλες με παιχνίδια, παιδικά βιβλία και παραμύθια στις γλώσσες των μεταναστών και των προσφύγων, σχολικά είδη, είδη βρεφικής φροντίδας και ατομικής υγιεινής που συγκεντρώθηκαν στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο της κατασκήνωσης.

Η παράδοση των ειδών στον προσφυγικό καταυλισμό του Καρά Τεπέ έγινε το πρωί της Παρασκευής.

Εκ μέρους του ΚΚΕ παραβρέθηκε η Μαρία Κομνηνάκα, βουλευτής Λέσβου του Κόμματος.

Εμελλε να είναι ένα ξεχωριστό Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο της ΚΝΕ που τα είχε όλα, αυτό που πραγματοποιήθηκε στις 9 - 11 Ιούλη, στο πάρκο Τσαμάκια στη Μυτιλήνη, με σύνθημα «Σε Ελλάδα και Τουρκία ίδιος ο εχθρός - ΝΑΤΟ, κυβερνήσεις, καπιταλισμός. Ο σοσιαλισμός είναι το μέλλον μας».

Στον 30ό σταθμό μιας ξεχωριστής πορείας, το Διήμερο που κορυφώθηκε με τη συγκλονιστική πολιτική συγκέντρωση στο λιμάνι της πόλης, όπου μίλησε ο Ν. Αμπατιέλος, Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, και χαιρέτισαν ο Δ. Κουτσούμπας, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, και ο Κεμάλ Οκουγιάν, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚ Τουρκίας, έστειλε δυνατά το διεθνιστικό μήνυμά του με την ξεχωριστή σημασία της παρουσίας της αντιπροσωπείας του ΚΚ Τουρκίας και της ΚΝ Τουρκίας στις εκδηλώσεις.

Παράλληλα, μέσα από τις πολύμορφες πολιτικές και πολιτιστικές δραστηριότητες οι χιλιάδες νέοι και νέες που συμμετείχαν στις εκδηλώσεις, με όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας, έστειλαν μήνυμα αλληλεγγύης σε πρόσφυγες και μετανάστες που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στο νησί, από την πολιτική ΕΕ και κυβερνήσεων, βάδισαν στα «χνάρια» της μοναδικής Ιστορίας που έγραψε με τους αγώνες του και μπροστάρηδες τους κομμουνιστές ο λαός του νησιού, έδωσαν υπόσχεση συνέχισης του αγώνα για τις σύγχρονες ανάγκες τους κόντρα στο σάπιο καπιταλιστικό σύστημα που τους τις στερεί.

Ενώ ξεχωριστή ήταν για μια ακόμα χρονιά η παρουσία των εκατοντάδων φίλων του «κόκκινου Αερόστατου», που με τη δική τους μοναδική παιδική κατασκήνωση κι ένα πλούσιο πρόγραμμα έστειλαν το μήνυμα πως «την ειρήνη προστατεύει των λαών η φιλία».

Αφού καλησπέρισαν το κοινό στα Ελληνικά, στα Αγγλικά, στα Γαλλικά και στα Αραβικά, ευχαρίστησαν θερμά την ΚΝΕ τόσο για τη συναυλία την περασμένη βδομάδα στην πλατεία Σαπφούς στη Μυτιλήνη, χάρη στην οποία «γνωρίστηκαν» με τους κατοίκους του νησιού, όσο και για την πρόσκληση στο Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο. Οπως τόνισαν, θέλουν να στείλουν το μήνυμα ότι η μουσική ενώνει τους λαούς και ότι πρέπει να αγωνιστούμε όλοι ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους που γεννούν την προσφυγιά, ενώ κατ' επανάληψη ευχαρίστησαν την ΚΝΕ για την πρόσκληση αλλά και τη στήριξη όλους αυτούς τους μήνες.

Την παράσταση έκλεψαν ο πρόσφυγας - μέλος του συγκροτήματος ο οποίος τραγούδησε στα Ελληνικά την «Μπαλάντα του Ούρι» σε στίχους Νίκου Γκάτσου και μουσική Μάνου Χατζιδάκι, το χορευτικό δρώμενο από μικρά παιδιά με το οποίο ξεκίνησε η συναυλία, καθώς και το «Bella Ciao», που τραγουδήθηκε στα Ιταλικά αλλά και στα Αραβικά. Ακολούθησε συναυλία με τραγούδια σε ρυθμούς και γλώσσες από κάθε γωνιά της Γης, με υπέροχους μουσικούς που χάρισαν στο κοινό του Διημέρου ένα μοναδικό μουσικό «ταξίδι», ξεσηκώνοντας τον κόσμο.

Αντιπροσωπεία της ΚΝΕ δώρισε στα μέλη του συγκροτήματος αναμνηστικά μπλουζάκια του φετινού Διημέρου.

Συγκεκριμένα, πραγματοποιήθηκε πεζοπορία στο πευκοδάσος της Μεγάλης Λίμνης, σε μια περιοχή που πλέον είναι χαρακτηρισμένη Natura, όπου από το 1945 βρίσκονται κρησφύγετα και αμπριά των μαχητών του ΔΣΕ.

Οι κατασκηνωτές περπάτησαν περίπου 3 χιλιόμετρα ανηφορικού χωματόδρομου, για να φτάσουν στο σημείο που το 1947 οι αντάρτες του νησιού δημιούργησαν τη βάση εξόρμησής τους.

Την ξενάγηση έκανε ο Παναγιώτης Κουτσκουδής, ιστορικός - συγγραφέας από το νησί.

Μεταξύ άλλων, τόνισε ότι οι πρώτοι αντάρτες της Λέσβου βγήκαν στα βουνά το 1945 εξαιτίας της λευκής τρομοκρατίας μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας και από το 1946 άρχισαν να εξοπλίζονται, δημιουργώντας τρία τμήματα. Αναφέρθηκε στη δράση των μαχητών, σε μάχες και σημαντικούς σταθμούς της πάλης τους.

Την ώρα της ξενάγησης αντηχούσαν στον χώρο αντάρτικα τραγούδια από μικροφωνική που είχε στηθεί και εναλλάσσονταν με συνθήματα όπως «Στη μάχη πάντα πρώτοι, δεν λύγισαν ποτέ, δόξα και τιμή στον ΔΣΕ».

Με την άφιξή τους στα πούλμαν, οι συμμετέχοντες, παρά την κούραση από την πεζοπορία, ήταν γεμάτοι γνώσεις και διδάγματα από την πάλη του λαού της Λέσβου, ενώ ακολούθησε ένα δυνατό και αισιόδοξο χειροκρότημα για το γεγονός ότι έφεραν εις πέρας τη δύσκολη διαδρομή.

Το απόσπασμα από το θεατρικό έργο του Ηλία Βουλβούλη ανέβηκε σε σκηνοθεσία της Μαρίας Αϊβαλιώτου, με τον θίασο να απαρτίζεται από μέλη διάφορων θεατρικών ομάδων του νησιού που ανέβασαν την παράσταση προς τιμήν του 30ού Αντιιμπεριαλιστικού Διημέρου.

Το Σουφλέλ (η Σοφία) υπήρξε μια από τις χιλιάδες γυναίκες του λαού μας, που έδωσε τα πάντα στον αγώνα για να ξημερώσει ένα καλύτερο αύριο, στον αγώνα της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης και στην τρίχρονη εποποιία του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Πρόσφερε στον βωμό του αγώνα τα παιδιά της, ενώ η ίδια και ο άντρας της, όπως και τα εγγόνια της, πέρασαν πολλά χρόνια στις φυλακές και τις εξορίες, ανέφερε μεταξύ άλλων η σκηνοθέτις Μ. Αϊβαλιώτου στο μήνυμά της που διαβάστηκε πριν την παράσταση.

Ποτέ της όμως δεν λύγισε, ούτε όταν της σκότωσαν τα παιδιά της. Στάθηκε όρθια μέχρι το τέλος της ζωής της, κρατώντας ψηλά την τιμή του λαού της.

«Στο πρόσωπο της ανταρτομάνας Σουφλέλ, τιμάμε τους χιλιάδες αγωνιστές, τους αλύγιστους της ταξικής πάλης, όλους εκείνους που έδωσαν τη ζωή τους για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, αλλά κυρίως εκτελούμε και ένα χρέος ως Κομματική Οργάνωση Λέσβου του ΚΚΕ, αποτίουμε φόρο τιμής στον αταλάντευτο κομμουνιστή σύντροφό μας Ηλία Βουλβούλη», ανέφερε ο Παναγιώτης Βαλάκος, εκ μέρους της Κομματικής Οργάνωσης.

Από τον ιστορικό περίπατο των μαθητών. Το Αγαλμα της Ελευθερίας

Στο ίδιο το πανέμορφο Αλσος Τσαμάκια, μια όαση με πυκνή σκιά και άμεση πρόσβαση στην παραλία, υπάρχει το μνημείο των εκτελεσμένων κατά την περίοδο της γερμανικής Κατοχής. Εκεί έγιναν 14 ομαδικές εκτελέσεις με 39 θύματα. Αρχικά, οι ναζί έκαναν τις πρώτες εκτελέσεις στην άλλη πλευρά του λιμανιού, στα Μπλόκια. Ωστόσο, επειδή εκείνος ο χώρος είχε οπτική επαφή από το παλιό λιμάνι και οι ψαράδες γίνονταν αυτόπτες μάρτυρες, ο τόπος εκτελέσεων μεταφέρθηκε στα Τσαμάκια.

Από την έκθεση βιβλίου στον χώρο της κατασκήνωσης, όπου βρίσκεται και το Μνημείο Πεσόντων κατά τη διάρκεια της Κατοχής, ξεκίνησε το πρωί του Σαββάτου ο ιστορικός περίπατος εκατοντάδων μαθητών που συμμετέχουν στο Διήμερο. Και συμβολικά, ξεκινώντας από εκεί, τονίστηκε η ανάγκη μελέτης της Ιστορίας, αλλά και γενικότερα των επεξεργασιών του Κόμματος και της ΚΝΕ, καθώς και η δυνατότητα προμήθειας αξιόλογων τίτλων της «Σύγχρονης Εποχής» με την ειδική έκπτωση που υπήρχε για το Διήμερο.

Οι μαθητές πορεύτηκαν στη συνέχεια προς την έξοδο της κατασκήνωσης, είδαν το Αγαλμα της Ελευθερίας που βρίσκεται στην άκρη του λιμανιού. Το Αγαλμα είναι αφιερωμένο στους πεσόντες του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και της Μικρασιατικής Καταστροφής και είναι επιμελημένο από τον Λέσβιο ζωγράφο Γεώργιο Ιακωβίδη.

Το μνημείο των εκτελεσμένων από τους ναζί, που βρίσκεται στο Αλσος Τσαμάκια

Επόμενος σταθμός τους ήταν το γκράφιτι με το λογότυπο του Αντιιμπεριαλιστικού Διημέρου, που έφτιαξαν καλλιτέχνες με τη βοήθεια μαθητών σε ένα εγκαταλειμμένο κτίριο λίγο έξω από τον χώρο της κατασκήνωσης.

«Ούτε στη Μυτιλήνη, ούτε πουθενά, μπλόκο στους φασίστες σε κάθε γειτονιά», «Η νέα γενιά έχει ιδανικά, ούτε ξεπουλιέται, ούτε προσκυνά», «Αγώνας, ρήξη, ανατροπή, η Ιστορία γράφεται με πάλη ταξική», τα συνθήματα έπεφταν «βροχή» καθώς οι μαθητές περνούσαν μέσα από το Λιμάνι και έκαναν στάση στα Μπλόκια, όπου γίνονταν οι πρώτες εκτελέσεις στην Κατοχή και στη συνέχεια στην πλατεία Σαπφούς, όπου βρίσκονται τα γραφεία του Κόμματος, «στολισμένα» με το γιγαντοπανό του Διημέρου.

Στη στάση τους εκεί οι μαθητές έμαθαν για το περίφημο «Go Back», τον ξεσηκωμό του λεσβιακού λαού τον Δεκέμβρη του 1944, που κατάφερε κι έδιωξε τα βρετανικά στρατεύματα που επιδίωκαν να ελλιμενιστούν στη Μυτιλήνη. Οι σχετικές διαπραγματεύσεις έγιναν εκεί στην πλατεία Σαπφούς, με τον λαό που κατέβηκε από τα χωριά της Λέσβου, μέσα σε δύσκολες συνθήκες με παγωνιά, ακόμα και ξυπόλυτος, αποφασισμένος όμως να μην αφήσει τους ιμπεριαλιστές να κατέβουν στο νησί. Και το πέτυχε.

Ο περίπατος των μαθητών συνεχίστηκε μέσα από την αγορά της Μυτιλήνης, με τα συνθήματα να συνεχίζουν να πέφτουν βροχή: «Κάναν τη Μεσόγειο θάλασσα νεκρών, όχι στον πόλεμο των ιμπεριαλιστών», «Στον ιμπεριαλισμό καμιά υποταγή, η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί».

Τελευταίος σταθμός του περιπάτου ήταν η προτομή του Μιχάλη Μυρογιάννη, ενός από τους νεκρούς του Πολυτεχνείου, που στα 20 του χρόνια, στις 18 Νοέμβρη του 1973, δολοφονήθηκε από τον χουντικό ταγματάρχη Ντερτιλή, ο οποίος ...περηφανεύτηκε στη συνέχεια για το σημάδι του, αφού τον έριξε νεκρό με μια σφαίρα στο κεφάλι.

Μετά τον περίπατο οι μαθητές είχαν τη δυνατότητα να κάνουν τις βόλτες τους στην πόλη της Μυτιλήνης.

Τη συζήτηση άνοιξε η Ελένη Τζιαμπίρη, μέλος της Μαθητικής Επιτροπής του ΚΣ της ΚΝΕ, που έδωσε συγχαρητήρια σε όλους τους τελειόφοιτους μαθητές για την προσπάθειά τους στις πανελλαδικές εξετάσεις, χρησιμοποιώντας τα λόγια του Νίκου Καζαντζάκη: «Αυτό θα πει άνθρωπος: Να πονάς, ν' αδικιέσαι, να παλεύεις και να μην το βάνεις κάτω! Αν ήταν να με ρωτούσαν ποιος δρόμος πάει στον ουρανό, θ' απαντούσα ο πιο δύσκολος»!

Αναφέρθηκε στις επεξεργασίες που έχει κάνει η Μαθητική Επιτροπή Αττικής της ΚΝΕ για τα σχολικά βιβλία, άλλα απαρχαιωμένα, άλλα με στρεβλώσεις και αποσπασματικότητα, ενός σχολείου που, όπως είπε, «δεν βγάζει αμόρφωτους, αλλά αναπαράγει αντιλήψεις, αξίες και γνώσεις που θα ενισχύσουν την επικράτηση της αστικής ιδεολογίας».

Στα παραπάνω αντιπαρέβαλε ένα σχολείο που θα βγάζει ολόπλευρα μορφωμένους ανθρώπους, ανεξάρτητα το επάγγελμα που θα ακολουθήσουν ή το ποια γνωστικά αντικείμενα θα έχει ανάγκη το κεφάλαιο σε 10-15 χρόνια, που όπως είπε ο πρωθυπουργός, είναι το κριτήριό τους για τον σχεδιασμό των μέτρων που φέρνουν σήμερα.

Στη συνέχεια τον λόγο πήρε η Μυρτώ Καλτικοπούλου, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ και επικεφαλής της Μαθητικής Επιτροπής. Επισήμανε τη χρονική στιγμή που έρχεται το αντιδραστικό νομοσχέδιο για το σχολείο, μετά από μια χρονιά τηλεκπαίδευσης χωρίς καμιά στήριξη από την κυβέρνηση, μέσα στο κατακαλόκαιρο κι ενώ συνεχίζουν να μην παίρνουν μέτρα. Είπε ότι χρησιμοποιούν ωραία λόγια, όπως ότι τάχα «κάνουν πράξη το όνειρο», ως καμουφλάζ για να φέρουν έναν βαθιά άδικο διαχωρισμό στους μαθητές και να μεγαλώνει όλο και περισσότερο το χάσμα ανάμεσα στις επιστημονικές δυνατότητες που δίνει σήμερα η εποχή μας και στο τι τελικά μαθαίνει κανείς.

Στη συνέχεια πέρασε σε πλευρές του αντιδραστικού νομοσχεδίου, με κυρίαρχη από αυτές την περιβόητη «αυτονομία». Ρώτησε χαρακτηριστικά τους μαθητές: Οταν διεκδικείτε μια σειρά πράγματα για τα σχολεία σας, τι ακούτε, τι απαντήσεις παίρνετε από τους αρμόδιους του υπουργείου και άλλους; Για να έρθει η γνωστή απάντηση ότι «σωστά τα λέτε, αλλά δεν υπάρχουν χρήματα». Ε, τώρα η απάντηση θα είναι «βρείτε εσείς τα χρήματα», δηλαδή να πληρώνουν οι γονείς ή να βρουν τα σχολεία χορηγούς, κάτι που ποτέ δεν είναι με το αζημίωτο, αφού οι χορηγοί θα παρεμβαίνουν και στο πρόγραμμα και το περιεχόμενο του σχολείου.

Η ερώτηση όμως που έθεσε η ομιλήτρια και πυροδότησε έναν χείμαρρο απαντήσεων από τους μαθητές ήταν σχετική με τη διαπίστωση του πρωθυπουργού ότι «δεν μπορεί και δεν είναι ανάγκη σήμερα να πάνε όλοι στο πανεπιστήμιο». Οι μαθητές, που κλήθηκαν να τη σχολιάσουν, ξεκαθάρισαν μέσα από την εμπειρία τους ότι ανεξάρτητα από το τι θέλει ένας νέος να ακολουθήσει, πρέπει όλοι να έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν και τον δρόμο της Ανώτατης Εκπαίδευσης, να έχουν αυτό το δικαίωμα, κάτι που σήμερα τους το στερούν. Από τα χρήματα που χρειάζονται για την προετοιμασία και τα φροντιστήρια, γενικότερα τους ταξικούς φραγμούς, μέχρι τα μαθήματα που δεν διδάσκονται καν στα σχολεία για να μπορέσει κάποιος να δώσει π.χ. εξετάσεις στην ΑΣΚΤ, τα κτιριακά προβλήματα σε σχολεία με την πρώτη βροχή, οι μαθητές αναφέρθηκαν στα εμπόδια που συναντά σήμερα ένας μαθητής στην προσπάθειά του να μορφωθεί.

«Εχετε πείρα», είπε η Μ. Καλτικοπούλου μετά τις τοποθετήσεις των μαθητών και θύμισε τις φετινές μεγάλες μαθητικές κινητοποιήσεις και τα όσα κατάφεραν οι μαθητές, καλώντας τους να μπουν μπροστά στην ενημέρωση των συμμαθητών τους για όσα έρχονται, ώστε η νέα χρονιά να φέρει ακόμα πιο ορμητικούς μαθητικούς αγώνες και κυρίως να δοθεί η απάντηση για το σχολείο που ταιριάζει στις σύγχρονες διευρυμένες λαϊκές ανάγκες, το σχολείο που περιγράφεται στην πρόταση του ΚΚΕ.

Και όπως είπαν οι ίδιοι οι μαθητές στον επίλογο αυτής της πλούσιας συζήτησης, που τους έκανε πιο ικανούς στις απαιτήσεις που απλώνονται μπροστά τους, χρειάζεται και η μελέτη του «Οδηγητή», της μπροσούρας της Μαθητικής Επιτροπής του ΚΣ για το σχολείο, γιατί «τη μόρφωση τη χρειαζόμαστε για να γινόμαστε καλύτεροι»!

Το καλλιτεχνικό πρόγραμμα «έκλεινε» με τον καλύτερο τρόπο τις βραδιές, από την πρώτη μέρα κιόλας, όπου στη σκηνή ανέβηκε το συγκρότημα «Ξεκούρδιστο Μήλο» και στη συνέχεια ακολούθησαν αφιέρωμα στο ρεμπέτικο τραγούδι από το συγκρότημα του Γιάννη Κακαρώνη και του Στέλιου Σπυριδάκη, καθώς και λαϊκή βραδιά με τους Αλέξανδρο Κεντρή, Κώστα Γκρανόπουλο, Γεωργία Χατζημπαλάση, Φραντζέσκο Βεντούρη, Αγγελική Βισβάρδη - Μπουγά.

Την Παρασκευή, ιδιαίτερο ήταν το ηχόχρωμα της κατασκήνωσης στη συναυλία των RAD Music International, ενώ η βραδιά έκλεισε με παλιά και νέα λαϊκά τραγούδια, αξέχαστες επιτυχίες και έντεχνα από το σχήμα «La Muzica».

Το Σάββατο, μετά τη μεγάλη πολιτική συγκέντρωση στην πλατεία Σαπφούς στη Μυτιλήνη, τη σκυτάλη πήρε το αφιέρωμα στον Ναζίμ Χικμέτ και τον Γιάννη Ρίτσο, που επιμελήθηκαν από κοινού τα μέλη της ΚΝΕ με αυτά της ΚΝ Τουρκίας, και με τις φωνές της Πολυξένης Καράκογλου, του Κώστα Τριανταφυλλίδη και της Gϋnselin Seda Cetinkaya, να μας θυμίζουν πως «Τίποτα πιο ωραίο, τίποτα πιο αληθινό, απ' τη ζωή δεν είναι».

Τη σκυτάλη πήραν οι «Κοινοί Θνητοί», που μέσα από τους στίχους των τραγουδιών τους προβάλλουν την ειρήνη και την κοινή πάλη των λαών, την καταδίκη των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, τον άδικο ξεριζωμό χιλιάδων ανθρώπων από τον τόπο τους. Μηνύματα που αναδεικνύονται από το ίδιο το σύνθημα του 30ού Αντιιμπεριαλιστικού Διημέρου της ΚΝΕ.

Το καλλιτεχνικό πρόγραμμα του Διημέρου «έκλεισαν» οι Βασιλική Τσιφτσή, Παναγιώτης Κάιτατζης, Γιάννα Μαϊστρέλλη και Erdem Gureler με παραδοσιακά - λαϊκά τραγούδια και μελωδίες.

Τα μέλη της ΚΝ Τουρκίας έλαβαν ένα θερμότατο καλωσόρισμα από τους κατασκηνωτές στην αρχή της εκδήλωσης και ανταπέδωσαν ευχαριστώντας για την πρόσκληση, αποδεικνύοντας ότι μπορούμε να απαντήσουμε στις προκλήσεις των αστικών τάξεων και των κυβερνήσεων φτιάχνοντας «έναν κόσμο όμορφο, γεμάτο ελπίδα», όπως έγραψε ο Ναζίμ Χικμέτ, με την κοινή πάλη ενάντια στο σάπιο καπιταλιστικό σύστημα.

Για την πάλη των μαθητών σε Ελλάδα και Τουρκία μίλησαν η Σιμάλ Ερτεκίν, μέλος της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων της ΚΝ Τουρκίας, και η Κωνσταντίνα Παντελάρου, μαθήτρια και στέλεχος της ΚΝΕ.

Η Σ. Ερτεκίν τόνισε ότι οι μαθητές στην Τουρκία επηρεάζονται από τα προβλήματα που δημιουργεί ο καπιταλισμός, όπως η φτώχεια και η ανασφάλεια, και συμμετέχουν σε πολιτικές κινητοποιήσεις. Αναφέρθηκε στους τεράστιους ταξικούς φραγμούς στην Παιδεία, στην έντονη κυβερνητική παρέμβαση στα σχολεία, στα επαγγελματικά σχολεία που, όπως επεσήμανε, δεν είναι χώροι εκπαίδευσης αλλά τζάμπα εκμετάλλευσης μέσω πρακτικής σε ιδιωτικές επιχειρήσεις. Οι μαθητές δεν δέχονται να μεγαλώσουν ως μια παθητική γενιά, πρόσθεσε, και πολλοί αγωνίζονται μαχητικά ενάντια σε όλα τα προβλήματα του λαού της χώρας.

Μίλησε επίσης για τις κατακτήσεις των μαθητών και επεσήμανε τη σημασία της δράσης της ΚΝΕ στο μαθητικό κίνημα. Οπως τόνισε, η θέση του ΚΚΕ για το σχολείο των σύγχρονων αναγκών ήταν αυτή που ώθησε «να προβάλλουμε τόσο έντονα τα αιτήματα μας, να μπορούμε να κλιμακώσουμε το πλαίσιο πάλης μας και με τα συνθήματά μας να ακουμπήσουμε όλες τις πλευρές της ζωής των μαθητών».

Για τη δράση του φοιτητικού κινήματος στις δύο χώρες μίλησαν ο Μεχμέτ Ερτσετίν, ΓΓ της ΚΝ Τουρκίας, και ο Παντελής Αρζόγλου, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ και φοιτητής στο Τμήμα Φυσικής του ΕΚΠΑ.

Συγκεκριμένα, ο Μ. Ερτσετίν τόνισε ότι μέσω της τηλεκπαίδευσης η ανισότητα και η αδικία στην πρόσβαση στην Εκπαίδευση έγιναν ακόμα πιο διακριτές. Ανέφερε ότι χάθηκαν ακόμα και ζωές προσπαθώντας να τοποθετήσουν κεραίες σε σκεπές και βουνά για να πιάσουν σήμα και να μπουν στο μάθημα. Τόνισε πως η πρόσβαση στην Εκπαίδευση δεν ήταν ποτέ ισότιμη και οι φοιτητές πρέπει να εργαστούν για να μπορέσουν να σπουδάσουν, κάτι που τώρα εντάθηκε, ενώ τους φορτώνεται ένα υπέρογκο χρέος χιλιάδων λιρών, τα περίφημα φοιτητικά δάνεια. Σημείωσε ότι ένα καλύτερο εκπαιδευτικό σύστημα μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω της πάλης για τον σοσιαλισμό.

Ο Π. Αρζόγλου έκανε λόγο για μια χρονιά που σημαδεύτηκε από μεγάλους φοιτητικούς αγώνες σε Ελλάδα και Τουρκία, οι οποίοι αντιμετωπίστηκαν με καταστολή, τρομοκρατία και προπαγάνδα από τις κυβερνήσεις για τις αντιδραστικές αλλαγές στην Εκπαίδευση.

Αναφέρθηκε στα μεγάλα φοιτητικά συλλαλητήρια για το ασφαλές άνοιγμα σχολών και ενάντια στην πανεπιστημιακή αστυνομία. Αποτελεί, είπε, σημαντικό βήμα το κοινό κάλεσμα για δυνάμωμα του αγώνα ώστε «να γίνουμε ξανά φοιτητές», που υπέγραφαν δεκάδες συλλογικοί φορείς φοιτητών σε Ελλάδα και Τουρκία, με τίτλο «Δεν παραδινόμαστε - Τώρα είναι δικός μας αυτός ο δρόμος!», δίνοντας το στίγμα για τους αγώνες του επόμενου διαστήματος. Πρόσθεσε ότι για την ανάπτυξη αυτών των αγώνων ήταν καθοριστική η συμβολή των κομμουνιστών και στις δύο χώρες, ανέδειξε την ανάγκη συμπόρευσης με το εργατικό κίνημα και τόνισε ότι η μόνη απάντηση στα προβλήματα των φοιτητών είναι η πρόταση των κομμουνιστών για το πανεπιστήμιο των αναγκών μας.

Στην πάλη των νέων εργαζομένων αναφέρθηκαν στις παρεμβάσεις τους ο Γκιουνές Γιουζάκ, μέλος της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων της ΚΝ Τουρκίας, και η Τατιάνα Λιβέρη, Γραμματέας της Τομεακής Οργάνωσης Υγείας Αττικής της ΚΝΕ.

Ο Γ. Γιουζάκ τόνισε ότι στην Τουρκία οι χώροι εργασίας είναι χώροι οργάνωσης και για τους φοιτητές, γιατί πλέον αναγκάζονται να δουλεύουν μερική απασχόληση. «Οι νέοι εργαζόμενοι είναι κομμάτι της εργατικής τάξης», υπογράμμισε, προσθέτοντας ότι οι φοιτητές εργάζονται κυρίως στον κλάδο των υπηρεσιών και είναι σχεδόν όλοι ανασφάλιστοι. Αναφέρθηκε ακόμα σε καμπάνιες της ΚΝ Τουρκίας για την οργάνωση των νέων εργαζομένων, την αναζωπύρωση της ταξικής συνείδησής τους, την εξύψωση της αλληλεγγύης.

Από την πλευρά της η Τ. Λιβέρη αναφέρθηκε στη μάχη των υγειονομικών κατά τη διάρκεια της πανδημίας, στο γεγονός ότι ήρθαν αντιμέτωποι με την πολιτική της κυβέρνησης, που άφησε αθωράκιστο το δημόσιο σύστημα Υγείας, δεν επίταξε τον ιδιωτικό τομέα και καλλιεργεί τη λογική της ατομικής ευθύνης. Μίλησε για τις κινητοποιήσεις και τις απεργίες που πραγματοποιήθηκαν το προηγούμενο διάστημα, στέλνοντας ηχηρό μήνυμα ότι τα καλυμμένα στόματα έχουν φωνή, και τόνισε ότι «στεκόμαστε δίπλα στους εργαζόμενους που αγωνίζονται για ζωή με δικαιώματα στο ύψος των σύγχρονων αναγκών».

Στο Μανταμάδο

Οι μικροί κατασκηνωτές, περισσότεροι από κάθε άλλη φορά, πέρασαν τέσσερις μέρες γεμάτες διασκέδαση, δημιουργία, αλληλεγγύη, χαρά, παιχνίδι, συντροφικότητα, γνώση, διεκδίκηση.

Τέσσερις μέρες γεμάτες με όλα αυτά τα μοναδικά υλικά που καθιστούν την κατασκήνωση των παιδιών των μεγαλύτερων τάξεων του Δημοτικού και του Γυμνασίου διαφορετική απ' όλες τις άλλες.

Το κέφι, η ζωντάνια, αλλά και η οργάνωση εκατοντάδων παιδιών, η υποδειγματική διοργάνωση μιας κατασκήνωσης με πολλές απαιτήσεις, άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις στους κατοίκους του νησιού. Μιας κατασκήνωσης που τα έβγαλε εις πέρας και σε αυτές τις δύσκολες και έκτακτες συνθήκες με την πανδημία. Το κυκλικό πρόγραμμα των δραστηριοτήτων, το τραπεζάκι αποκλειστικά για κάθε ομάδα μπροστά στη σκηνή της, οι ατομικές συσκευασίες των γευμάτων, οι ευρύχωρες σκηνές ήταν μερικά μόνο από τα μέτρα που υλοποιήθηκαν ως επιπλέον μέτρα προστασίας.

Οι ομάδες ήταν αχώριστες από τους ομαδάρχες τους, οι οποίοι έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό για να περάσουν τα παιδιά πραγματικά πολύ όμορφα και με ασφάλεια. Ηταν μια κατασκήνωση που στο επίκεντρό της είχε τις ξεχωριστές ανάγκες κάθε παιδιού. Από ανάλογους χειρισμούς σε διαφορετικές συμπεριφορές και ηλικίες έως τη συμβολή της συντρόφισσας Ζωής από τη Μυτιλήνη, που μαγείρευε ειδικά γεύματα για παιδιά με αλλεργίες σε τροφές.

Καλωσορίζοντας τους Τούρκους συντρόφους

Αυτό ήταν το σύνθημα που έγραψαν στο πολύχρωμο πανό παιδιά από τη Μυτιλήνη και προσφυγάκια που μένουν στο νησί, και το κρατούσαν το ένα πλάι στο άλλο στη μεγάλη συγκέντρωση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.

Αυτό ήταν και το κεντρικό μήνυμα που διαπέρασε πολλές από τις δραστηριότητες της φετινής κατασκήνωσης. Κάθε πρωτοβουλία, κάθε δραστηριότητα γινόταν αφορμή για να ανοίξει η κουβέντα...

«Γιατί έφυγε;», «Το ήθελε», «Πού πάει;», «Πώς νιώθει;»... Είναι μερικά μόνα από τα ερωτήματα που κλήθηκαν να απαντήσουν τα παιδιά συζητώντας για συνομήλικούς τους που αναγκάζονται να φτάσουν ως την άκρη του κόσμου για να γλιτώσουν από τους πολέμους, τη φτώχεια, το κυνηγητό που γνωρίζουν στις πατρίδες τους. Ιδιαίτερα συγκινητικό ήταν και το δρώμενο που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή το μεσημέρι στην παραλία της Θερμής, όπου τα παιδιά έκλεισαν μέσα σε μπουκαλάκια χειρόγραφα σημειώματα και τα πέταξαν στα θάλασσα, στέλνοντας μηνύματα από καρδιάς των μικρών φίλων της ΚΝΕ σε όλους του ξεριζωμένους... «Σας αγαπάμε και σας στηρίζουμε». «Ειρήνη και όχι πόλεμος». «Καλώς ήρθες στη χώρα μας... Μη φοβάσαι»...

Στο Μουσείο του Τεριάντ

«Για να μη λείψει ποτέ ξανά σε κανένα παιδί η πατρίδα του, η οικογένειά του, οι φίλοι του. Για να μπορούν τα παιδιά όλου του κόσμου να χαμογελάνε βαθιά και αληθινά. Για να φτιάξουμε εμείς την ευτυχία του κόσμου», αναφέρεται στον πρόλογο του αναμνηστικού της ΚΝΕ, ένα διήγημα της Γιούλια Μπαχρέχ. Και αυτό το χαμόγελο το είδαμε όταν η ΚΝΕ μοίρασε ειδική έκδοση, μεταφρασμένη και σε Γαλλικά, Αραβικά, Φαρσί, στους μικρούς φίλους της και στα παιδιά προσφύγων και μεταναστών που ζουν στο νησί.

Ξεχωριστό κομμάτι της παιδικής κατασκήνωσης είναι η γνωριμία με πλευρές από την Ιστορία, τον πολιτισμό, την παράδοση του τόπου που φιλοξενεί κάθε χρόνο το Διήμερο. Ετσι, φέτος οι μικροί κατασκηνωτές είχαν την ευκαιρία να περιηγηθούν στο όμορφο Μανταμάδο, να γνωρίσουν μυστικά των εργαστηρίων κεραμικής, να επισκεφθούν δύο εμβληματικά μουσεία του νησιού, αυτά του Θεόφιλου και του Τεριάντ. Πολλά παιδιά ήρθαν σε επαφή για πρώτη φορά με έργα μεγάλων ζωγράφων, όπως του πρωτοπόρου της νεοελληνικής λαϊκής τέχνης Θεόφιλου, αλλά και του Πικάσο, του Ματίς, του Τσαρούχη κ.ά.

Χορευτικό από την ομάδα «Little Lotus Center»

Τη δική του θέση στην κατασκήνωση είχε και το περιοδικό «κόκκινο Αερόστατο», που συμπλήρωσε 20 τεύχη κυκλοφορίας. Ετσι, τα παιδιά τού ευχήθηκαν «χρόνια πολλά» με ένα μεγάλο πάρτι. Η πλούσια θεματολογία του έχει κερδίσει το ενδιαφέρον και των πιο απαιτητικών μικρών αναγνωστών, και όλοι είχαν να πουν μια καλή κουβέντα στον πίνακα με τις ευχές για το περιοδικό. «Ευχαριστούμε που μας έχεις μάθει τόσα πολλά και μας φτιάχνεις το κέφι». «Εύχομαι το κόκκινο Αερόστατο να κάνει πιο δυνατή την ΚΝΕ». «Μακάρι πάντα να μας μαθαίνεις πράγματα!». «Εύχομαι να ξεπεράσεις τα 100 τεύχη!»...

Και, βέβαια, την προσοχή όλων κέρδισε ο καθιερωμένος πια διαγωνισμός τραγουδιού. Τραγούδια που τα περιείχαν όλα, από τη φίλια των λαών, την πάλη για ειρήνη και την ανάγκη αλλαγής του κόσμου, μέχρι ειδικές αναφορές στο όμορφο νησί που τους φιλοξένησε και στην ΚΝΕ. Και όλοι βγήκαν νικητές! Η κριτική επιτροπή δεν άφησε κανέναν παραπονεμένο και μοίρασε ευφάνταστα βραβεία, όπως βραβείο «πολυφωνίας», «κόκκινο εμείς», «φιλίας των λαών», «αλλαγής του κόσμου», «θέλω να κερδίζω κάθε χρόνο», «κόκκινοι ράπερ» και πολλά ακόμα.

Αφήνοντας το πανό, που έφτιαξαν σε μια ξύλινη βάρκα που μετέφερε πρόσφυγες και ξεβράστηκε στην παραλία της Θερμής

Να αλλάξουμε τον κόσμο, θα βρούμε εμείς τον τρόπο.

Οι λαοί μια γροθιά, αφού έχουμε κοινά!

Με την ΚΝΕ θα αγωνιστούμε, νικητές ξανά θα βγούμε!

Στη Μυτιλήνη χτίζουμε φιλίες

Παλεύουμε πολέμους και αδικίες...».

• Το επόμενο ραντεβού δόθηκε στον χώρο του «κόκκινου Αερόστατου» στα Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» που θα πραγματοποιηθούν το επόμενο διάστημα.