Σάββατο 14 Ιούλη 2012 - 1η έκδοση
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Νέες θέσεις ... ανεργίας

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οι ιδιωτικοποιήσεις, λένε με τον πλέον ξεδιάντροπο τρόπο οι υποστηριχτές της παράδοσης της δημόσιας περιουσίας στο ιδιωτικό κεφάλαιο, θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας και με αυτήν την έννοια, ισχυρίζονται οι άθλιοι, όσοι εναντιώνονται στη σχετική διαδικασία συμβάλλουν στην αύξηση της ανεργίας.

Είναι ολοφάνερο ότι πρόκειται για παραμύθια και μάλιστα από τα πιο χοντρά. Εξηγούμαστε: Σε καμιά από τις περιπτώσεις που προχώρησε η ιδιωτικοποίηση κάποιας επιχείρησης που ανήκε στο Δημόσιο, δεν υπήρξε αύξηση του αριθμού των απασχολουμένων. Αντίθετα, οι κεφαλαιοκράτες - μνηστήρες πάντα αξίωναν και πετύχαιναν μείωση του προσωπικού, με προγράμματα απολύσεων ή - πολύ χειρότερα - ...εθελούσιας εξόδου εργαζομένων, την οποία χρυσοπλήρωνε ο κρατικός κορβανάς. Αυτά πριν ο κεφαλαιοκράτης βάλει στο χέρι το περιουσιακό στοιχείο του Δημοσίου. Μετά, σε όλες τις περιπτώσεις, αρχίζει ο χορός της συστηματικής μείωσης του προσωπικού, ο οποίος πάντα, σε ποσοστό 100%, συνοδεύεται από πολιτικές ανατροπής των εργασιακών σχέσεων και των καταχτήσεων των εργαζομένων.

Μην πάμε μακρυά. Ας δούμε τον ΟΤΕ, που είναι η μεγαλύτερη κρατική εταιρεία, που έχει περιέλθει ήδη πλήρως, στα χέρια του ιδιωτικού, και μάλιστα γερμανικού, κεφαλαίου. Η πορεία της ιδιωτικοποίησης όχι μόνο δεν οδήγησε στην αύξηση της απασχόλησης στον Οργανισμό, όχι μόνο δε δημιούργησε νέες θέσεις εργασίας, αλλά αντίθετα μέσα από προγράμματα συνεχών απολύσεων, φτάσαμε στο σημείο ο ΟΤΕ που απασχολούσε πάνω από 25.000 εργαζόμενους, να έχει στις μέρες μας μόνο περίπου 10.000!!!

Τα ψέματα για τον ΕΛΓΑ...

Στην τηλεοπτική εκπομπή του «MEGA» παρουσιάστηκε πριν από λίγες μέρες ο πρόεδρος του ΕΛΓΑ Κ. Σαρρής και παρουσίασε τα ...«επιτεύγματα» του ΕΛΓΑ στον ένα χρόνο εφαρμογής του νέου νόμου που «όλα τα σφάζει όλα τα μαχαιρώνει». Ο κ. πρόεδρος παρουσίασε μια ιδανική εικόνα οικονομικής εξυγίανσης του ΕΛΓΑ που προσπάθησε να το περάσει ως πρότυπο εν μέσω κρίσης και για άλλους οργανισμούς του Δημοσίου.

Ουσιαστικά στάθηκε στο γεγονός ότι ο ΕΛΓΑ από ελλειμματικός κατά 300 εκατ. ευρώ που ήταν, σήμερα είναι πλεονασματικός κατά 100 εκατ. ευρώ.

Για να δούμε όμως πώς έγινε αυτό το «θαύμα».

1) Ο ΕΛΓΑ καλύπτει ασφαλιστικά μόνο μέρος της παραγωγής που πιθανά έχει το κάθε χωράφι, π.χ. αν το βαμβακοχώραφο έχει 350 ή 400 κιλά το στρέμμα ο ΕΛΓΑ αποζημιώνει μόνο τα 300 ή 320 κιλά το στρέμμα.

2) Δεν καλύπτει ασφαλιστικά πάρα πολλές αιτίες ζημιάς, όπως πέρσι τον περονόσπορο στα αμπέλια και το πράσινο σκουλίκι στο βαμβάκι.

3) Ο ΕΛΓΑ μείωσε τα λειτουργικά έξοδα περικόπτοντας οδοιπορικά, εκτός έδρας και μείωσε τους μισθούς και το προσωπικό, με αποτέλεσμα να γίνονται πλημελλώς οι εκτιμήσεις.

4) Οι εισφορές των αγροτών από εισφορά επί του τιμολογίου πώλησης των προϊόντων 3% που ήταν με τον προηγούμενο νόμο επιβάλλονται πλέον στρεμματικά, ανεξάρτητα αν ο αγρότης πάρει παραγωγή, ανεξάρτητα αν ο αγρότης πουλήσει την παραγωγή και ανεξάρτητα σε ποια τιμή θα πουλήσει.

... και οι πραγματικές ανάγκες των αγροτών

5) Η είσπραξη των ασφαλίστρων γίνεται υποχρεωτικά με εκβιαστικό τρόπο με τη συνέργεια της ΠΑΣΕΓΕΣ και των ενώσεων, συνεταιρισμών, μέσω ενιαίας ενίσχυσης και του υπουργείου Οικονομικών, μέσω επιστροφής του ΦΠΑ στους αγρότες. Είναι καθαρό από τα παραπάνω ότι όταν εισπράττεις χωρίς να αποδίδεις, σαφώς και θα έχεις πλεονάσματα, αλλά τους αγρότες που πληρώνουν το «μάρμαρο» με επιβολή υψηλών ασφαλίστρων και ανασφάλιστη παραγωγή, τους ρώτησε πώς τα βγάζουν πέρα;

Η ΠΑΣΥ και το προοδευτικό αγροτικό κίνημα είχε προειδοποιήσει και αγωνίστηκε να μην περάσει ο νόμος του ΕΛΓΑ που επιβάλλει χαράτσια χωρίς να ασφαλίζει την παραγωγή και καλεί και σήμερα τους μικρομεσαίους αγρότες να συνεχίσουν τον αγώνα για κατάργηση αυτού του νόμου για τον ΕΛΓΑ, να αγωνιστούμε για ΕΛΓΑ που θα είναι δημόσιος φορέας ασφάλισης της αγροτικής παραγωγής με κάλυψη 100% της αγροτικής, κτηνοτροφικής παραγωγής και του πάγιου κεφαλαίου σε αγρότες, κτηνοτρόφους.

Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ιδιωτικοποιήσεις

«

Εμείς αντιπροτείνουμε αναπτυξιακές κοινοπραξίες είτε με διακρατικές συμφωνίες, είτε με τη σύμπραξη επιχειρήσεων είτε του δημόσιου, είτε του ιδιωτικού τομέα, όπου εσύ βάζεις την περιουσία, ο άλλος χρήματα για την αξιοποίησή του και έχετε κάνει μια συμφωνία ότι μακροχρονίως έχετε κέρδη από την αξιοποίησή της. Αυτή τη διαδικασία τη θεωρούμε επωφελή και κερδοφόρα, ενώ τη λογική των ιδιωτικοποιήσεων όπως-όπως τη θεωρούμε επικίνδυνη και επιζήμια». Αυτά έλεγε τις προάλλες ο Παπαδημούλης, σε συνέντευξή του, επιβεβαιώνοντας ότι κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να ταυτίζονται απόλυτα στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων, συναντιούνται στο κύριο: Οτι το κεφάλαιο πρέπει να βάλει βαθύτερα το χέρι στη δημόσια περιουσία, προκειμένου να υπάρξουν επενδύσεις, με μοχλό φυσικά τους ιδιώτες.

Σ' αυτό το πνεύμα, ο ΣΥΡΙΖΑ συστείνει στην κυβέρνηση να μην πουλήσει, τώρα που οι τιμές είναι χαμηλές (!), αλλά να νοικιάσει. Να κάνει δηλαδή συμπράξεις με ιδιώτες σε έργα και δραστηριότητες που το κράτος θα βάζει τις υποδομές και το κεφάλαιο τα χρήματα. Εύλογα όμως αναρωτιέται κανείς: Ο ιδιώτης που θα επενδύσει σε μια τέτοια σύμπραξη, θα το κάνει για την ψυχή της μάνας του; Προφανώς όχι. Θα το κάνει επειδή προσδοκά κέρδη. Και πώς θα έρθουν αυτά; Μα φυσικά από την εκμετάλλευση του έργου, που σημαίνει από την τσέπη του λαού. Και επειδή στην Ελλάδα οι καπιταλιστές δεν ανακαλύπτουν την Αμερική, οι διαφόρων μορφών συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα έχουν νομοθετεί από τις προηγούμενες κυβερνήσεις του δικομματισμού και έχουν δοκιμαστεί στην πράξη.

Για παράδειγμα, μορφή συμπράξεων είναι αυτή με την οποία κατασκευάζονται οι μεγάλοι αυτοκινητόδρομοι. Το κράτος, είτε κατασκευάζει το δρόμο και στη συνέχεια τον παραχωρεί στον ιδιώτη για να τον εκμεταλλεύεται και να τον συντηρεί, είτε «βοηθά» με κάθε μέσο τον ιδιώτη να κατασκευάσει το δρόμο και να τον εκμεταλλεύεται στη συνέχεια. Ποιος βγαίνει τελικά χαμένος και ποιος κερδίζει; Η εμπειρία λέει ότι χαμένος βγαίνει ο λαός, που πληρώνει τα μαλλιοκέφαλά του στα διόδια και κερδισμένο το κεφάλαιο, το οποίο, εκτός του ότι μετατρέπει σε τσιφλίκι του υποδομές κρίσιμες για τις συγκοινωνίες και τις μεταφορές, κερδοσκοπεί ασύστολα. Επιπλέον, επιβάλλει εργασιακές σχέσεις της αρεσκείας του στα έργα τα οποία εκμεταλλεύεται, ανοίγοντας το δρόμο με εργολαβίες και άλλες ελαστικές μορφές απασχόλησης, στη συνολική ανατροπή των εργασιακών σχέσεων.

Αρκεί να ανατρέξει κανείς στις εργολαβίες με τις οποίες συμπράττει η κατά τα άλλα «δημόσια» ΔΕΗ στα ορυχεία της, για να καταλάβει τα παραπάνω. Αντίστοιχα παραδείγματα υπάρχουν χιλιάδες, σε κάθε μορφή σύμπραξης του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, οι οποίες, τα προηγούμενα χρόνια, αποτέλεσαν το βασικό μοχλό για να μεγαλώσει η παρουσία του κεφαλαίου σε στρατηγικούς τομείς της οικονομίας και των κοινωνικών υπηρεσιών, όπου το κεφάλαιο διατηρούσε ακόμα ισχυρές θέσεις. Τη λογική αυτή ενισχύει και το «ισοδύναμο» που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ στις ιδιωτικοποιήσεις, επιβεβαιώνοντας ότι η φραστική εναντίωση στην εκποίηση του δημόσιου πλούτου, δεν αρκεί για να αποκρουστεί η ολομέτωπη αντιλαϊκή επίθεση, πυλώνας της οποίας είναι και η παράδοση τομέων της οικονομίας και στρατηγικών υποδομών στους ιδιώτες για να κάνουν μπίζνες. Πάνω στην ίδια ράγα βαδίζουν κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ, ανεξάρτητα αν ο καθένας υποδεικνύει και έναν διαφορετικό δρόμο για να κερδίσει τελικά το κεφάλαιο.


Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

Οι «στόχοι» τους είναι πάντα ενάντια στους λαούς...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΤΙ ΛΕΤΕ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ; Σύμφωνα με πηγές της γερμανικής κυβέρνησης και δημοσίευμα γερμανικής εφημερίδας, η Ελλάδα δεν έχει εκπληρώσει 210 από τους 300 στόχους του προγράμματος λιτότητας...

Το ξέρατε εσείς ότι υπάρχουν ...300 στόχοι; Γιατί στην Ευρωπαϊκή Ενωση φαίνεται να το ξέρουν, κι όπως όλα δείχνουν το ξέρουν και στην ελληνική κυβέρνηση.

Οι μόνοι που δεν τους γνωρίζουν είναι ...αυτοί που θα τους πληρώσουν, δηλαδή ο ελληνικός λαός, οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι.

ΟΠΩΣ ΜΑΣ ΕΙΠΕ χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, στην κυβέρνηση αυτή την περίοδο, υπάρχουν συνεχώς ...λαμπρές ιδέες. Οι εγκέφαλοι των υπουργών δουλεύουν στο ... «κόκκινο» και κατεβάζουν φαεινές ιδέες για «ισοδύναμα μέτρα».

Δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι θα εξαντλήσουν όλη τους την δημιουργικότητα. Αλλωστε όταν πρόκειται για περικοπές έχουν αποδείξει οι τελευταίες κυβερνήσεις ότι διαθέτουν μπόλικη φαντασία.

Φυσικά κατευθύνεται (η φαντασία τους) σε μία και μόνη κατεύθυνση: Σε περισσότερα βάρη σε αυτούς που παράγουν τον πλούτο (και σε ελαφρύνσεις σε όσους τον ...εισπράττουν).

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΧΡΗΣΙΜΟΙ ΚΑΙ «ΑΧΡΗΣΤΟΙ» συμβασιούχοι στο Δημόσιο μας διαμηνύουν εντωμεταξύ οι κυβερνώντες και προϊδεάζουν φυσικά για ...νέα σφαγή στις υπηρεσίες του Δημοσίου.

Αλήθεια θέλουν μήπως να μας εξηγήσουν ποιο είναι αυτό το τμήμα του Δημοσίου που διαθέτει ...υπεράριθμο προσωπικό (άρα είναι πλήρες σε όλες τις θέσεις και παρέχει υπηρεσίες υψηλού επιπέδου στον κόσμο);

Μήπως τα νοσοκομεία; Μήπως οι δήμοι; Μήπως τα σχολεία; Τα πανεπιστήμια; Η δασοπροστασία; Η αντισεισμική και αντιπλημμυρική προστασία; Η συντήρηση των δικτύων; Οι συγκοινωνίες; Το ΙΚΑ; Η αποκομιδή απορριμμάτων;

Δεν λέμε φυσικά ότι δεν έχουν κάνει τα ρουσφετάκια τους. Αυτά είναι ...αυτονόητα. Ομως ο δημόσιος τομέας και οι κοινωνικές παροχές έχουν υποβαθμιστεί όσο ...δεν πάει. Κι αυτό δεν μπορούν να το κρύψουν με τίποτε.


Παπαγεωργίου Βασίλης

«Παιχνίδια» και ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Να ξέρεις ότι σε στηρίζουμε», είπε, σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Τίμοθι Γκάιντνερ στον Ελληνα υπουργό Οικονομικών Γ. Στουρνάρα στην τηλεφωνική επικοινωνία που είχε προχτές μαζί του. Η τηλεφωνική επικοινωνία, όπως έγινε γνωστό από το υπουργείο Οικονομικών, έγινε με πρωτοβουλία του Αμερικανού υπουργού, ο οποίος τηλεφώνησε στον Ελληνα ομόλογό του για να τον συγχαρεί για την ανάληψη των καθηκόντων του και με την ευκαιρία ζήτησε να πληροφορηθεί τις τελευταίες εξελίξεις. Ο Γ. Στουρνάρας, όπως λένε οι ίδιες πληροφορίες, τον ενημέρωσε για τη συνεδρίαση του Eurogoup και τις «διαπραγματεύσεις» που βρίσκονται σε εξέλιξη. Από την πλευρά του, ο Γκάιτνερ εξέφρασε την υποστήριξη της κυβέρνησης των ΗΠΑ προς την Ελλάδα και τόνισε προς τον υπουργό Οικονομικών ότι θα είναι στη διάθεσή του εφόσον τον χρειαστεί. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Τ. Γκάιντνερ είχε τηλεφωνήσει την περασμένη βδομάδα στον πρωθυπουργό Αντ. Σαμαρά, στον οποίο επίσης είχε, μεταξύ άλλων, εκφράσει την υποστήριξη της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Το ζωηρό «ενδιαφέρον» της αμερικανικής κυβέρνησης, που εκφράζεται όχι μόνο με τις συχνές τηλεφωνικές επαφές του ίδιου του Αμερικανού υπουργού Οικονομικών με τα κορυφαία στελέχη της ελληνικής κυβέρνησης, αλλά και με συχνές δηλώσεις του Μπ. Ομπάμα, αναμφίβολα προκαλεί εύλογες απορίες και ερωτήματα για το «παιχνίδι» των ΗΠΑ, τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις και τη διαμάχη μεταξύ δολαρίου και ευρώ, και βέβαια για το ρόλο που επιφυλάσσουν στη χώρα μας ως πεδίο εκδήλωσης αυτών των αντιθέσεων. Σε κάθε περίπτωση ο λαός πρέπει να επαγρυπνεί, πολύ περισσότερο που η ευρύτερη περιοχή έχει πάρει «φωτιά»...

Γιατί ανακουφίζονται για την «εργασιακή ειρήνη»

Αναμενόμενη η ... ανακούφιση που εκφράζουν τα κόμματα της πλουτοκρατίας μετά τη σύμβαση που υπέγραψαν ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ στην Ομοσπονδία Επισιτισμού - Τουρισμού με τους ξενοδόχους, μειώνοντας παραπέρα τους ήδη χαμηλούς μισθούς των εργαζομένων στον κλάδο. Οπως έσπευσε να σχολιάσει η υπουργός Τουρισμού Ολγα Κεφαλογιάννη η ΣΣΕ που υπογράφτηκε «εξασφαλίζει την επίτευξη εργασιακής ειρήνης, μέσα σε ένα εύθραυστο κοινωνικό περιβάλλον, που είναι απολύτως απαραίτητη στην προσπάθεια ομαλοποίησης της κατάστασης στον τουρισμό».

Τι εννοούν τα στελέχη της κυβέρνησης και οι ξενοδόχοι όταν μιλούν για «ομαλοποίηση της κατάστασης στον τουρισμό» και γενικά στην οικονομία; Τη μείωση του μισθολογικού και μη μισθολογικού «κόστους» (όπως προκλητικά χαρακτηρίζουν την τιμή της εργατικής δύναμης, δηλαδή μισθούς, ασφαλιστικά δικαιώματα κ.λπ.), την επιτάχυνση της εσωτερικής υποτίμησης, ώστε να ολοκληρωθεί ο κύκλος της κρίσης και να έρθει ο κύκλος της καπιταλιστικής ανάκαμψης. Την οποία ανάκαμψη, βέβαια, όχι μόνο θα την έχει χρυσοπληρώσει η εργατική τάξη αλλά - κυρίως - θα ισοδυναμεί με όρους εργασίας και ζωής των εργαζομένων, ακόμα πιο «μακρινούς» από τις σύγχρονες ανάγκες τους που μπορούν να ικανοποιηθούν με βάση τον παραγόμενο πλούτο.

Γι' αυτό και πανηγυρίζουν για την «εργασιακή ειρήνη». Γιατί θα συνεχίζουν να ληστεύουν αυτούς που παράγουν τον πλούτο, ενώ μάλιστα αυτός ο πλούτος θα μεγαλώνει.

Βολικό το ... «αντιμνημονιακό παραβάν»

Το κάλπικο δίλημμα «μνημονιακές» - «αντιμνημονιακές» δυνάμεις που κυριάρχησε στις βουλευτικές εκλογές για να εγκλωβιστεί ο λαός εξακολουθεί να ξεμπροστιάζεται. Αρκεί να κάτσει κανείς ν' ακούσει με λίγη προσοχή ποιοι και πώς προσπαθούν να κρυφτούν πίσω από το ... «αντιμνημονιακό παραβάν». Αφενός, για να πείσουν τους εργαζόμενους πως το μνημόνιο είναι αιτία για τα προβλήματά τους και όχι μία μόνο από τις συνέπειες της αντιλαϊκής στρατηγικής της ΕΕ και των αστικών κυβερνήσεων, αφετέρου για να κρύβουν τις δικές τους ευθύνες για την ένταση της επίθεσης με «αντιμνημονιακές» κορόνες.

Ετσι, πριν μερικές μέρες, μέχρι και ο επικεφαλής της ΔΑΚΕ στη ΓΣΕΕ ο Ν. Κιουτσούκης βγήκε στα ραδιόφωνα για να καταγγείλει την ... κυβέρνηση που μένει προσηλωμένη σε μνημονιακή γραμμή! Και το λέει αυτό, ποιος; Η συνδικαλιστική παράταξη (δεν είναι το θέμα πως πρόσκειται απλά στη ΝΔ) που έχει κάνει ... Ευαγγέλιο την «ανταγωνιστικότητα», δηλαδή - για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους - το τσάκισμα μισθών, δικαιωμάτων, συντάξεων και ό,τι κατακτήσεων και αναγκών έχει ο λαός. Τέτοια πρόκληση για το λαό: να εμφανίζονται «αντιμνημονιακοί» εκείνοι που συμφωνούν με την αντιλαϊκή λαίλαπα, κατά συνέπεια με όλα τα μνημόνια που όχι μόνο ήρθαν αλλά και ετοιμάζονται...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Επείγοντα μέτωπα πάλης

Αυτό το διάστημα ταξικά συνδικάτα, Λαϊκές Επιτροπές, σε όλη την Ελλάδα με κινητοποιήσεις, λαϊκές συνελεύσεις και παρεμβάσεις, ξεδιπλώνουν τη δράση τους για την προστασία της λαϊκής οικογένειας από την επίθεση του κεφαλαίου που υλοποιείται από τη συγκυβέρνηση (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ) ως συνέχεια των βάρβαρων πολιτικών των προηγούμενων αστικών κυβερνήσεων. Η επίθεση αυτή περιλαμβάνει την κλιμακούμενη φοροληστεία, τη δραματική υποβάθμιση της Υγείας - Πρόνοιας, τις απολύσεις και την ανεργία, τις μειώσεις μισθών, κ.λπ. που φέρνουν τη φτώχεια και την εξαθλίωση σε όλο και περισσότερα λαϊκά σπίτια. Κεφάλαιο και αστοί, με αυτήν την πολύμορφη αφαίμαξη του λαού θέλουν να βγουν όσο το δυνατόν πιο αλώβητοι από την οικονομική καπιταλιστική κρίση, ρίχνοντας τα βάρη στα λαϊκά στρώματα.

Η τεράστια φορολογία, ακόμη και σε ανέργους και χαμηλοσυνταξιούχους είναι αβάσταχτη, δεν μπορούν οι εργατικές, οι λαϊκές οικογένειες να πληρώσουν. Επιδεινώνεται η κατάσταση στο δημόσιο σύστημα Υγείας - Πρόνοιας. Υποβαθμίζονται οι έτσι και αλλιώς πενιχρές παροχές για Υγεία, Πρόνοια, φάρμακα, επιδόματα ΑμΕΑ και χρονίως πασχόντων, αλλά και για υγειονομικά υλικά και προσωπικό και τα δημόσια νοσοκομεία βρίσκονται ήδη σε τραγική κατάσταση. Τα λαϊκά στρώματα δεν μπορούν να προστατέψουν την ίδια την υγεία και τη ζωή τους και να θεραπευτούν από ασθένειες. Ηδη αυξάνεται ο αριθμός των ασθενών που δεν μπορούν να κάνουν την ενδεδειγμένη θεραπεία τους. Γι' αυτό ΠΑΜΕ, ΠΑΣΕΒΕ, ΠΑΣΥ, ΜΑΣ, ΟΓΕ παίρνοντας υπόψη τις συνθήκες που δημιουργούνται ιδιαίτερα σε ανασφάλιστους και τις οικογένειές τους θέτουν ως πρώτη προτεραιότητα τη διεκδίκηση να έχουν βιβλιάριο Υγείας όλοι όσοι για οποιονδήποτε λόγο έχασαν το δικαίωμα σε παροχές Υγείας. Ταυτόχρονα, θέτει στο διεκδικητικό πλαίσιο του εργατικού λαϊκού κινήματος την ανάπτυξη της πάλης για την απόκρουση των αντιλαϊκών μέτρων, τη διεκδίκηση και όσο είναι δυνατόν την απόσπαση λύσης σε επείγοντα προβλήματα όπως τα παραπάνω και καλούν σε οργάνωση και ανάπτυξη κινήματος για την ανάγκη βαθύτερων αλλαγών.

Το ζήτημα της ανάπτυξης της πάλης με πρώτη προτεραιότητα στα μέτωπα της Υγείας, της φοροληστείας, των ανέργων, της κάλυψης των λαϊκών οικογενειών με παιδικούς σταθμούς, αλλά και όλα τα άλλα καυτά προβλήματα των εργατών, φτωχών αγροτών, αυτοαπασχολούμενων πρέπει να μπει σε κάθε σωματείο, κλάδο, λαϊκή γειτονιά, ώστε να μαζικοποιηθεί ο αγώνας. Κανείς να μην πιστέψει και να μη δώσει καμιά πίστωση χρόνου στη συγκυβέρνηση ότι δήθεν δε θα παρθούν άλλα μέτρα, ούτε και στις διαχειριστικές αυταπάτες που καλλιεργεί ο ΣΥΡΙΖΑ για δήθεν λύσεις εντός της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ με άθικτη την εξουσία των μονοπωλίων. Καμιά εμπιστοσύνη δεν μπορεί να δοθεί στην πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, στις παρατάξεις ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ (του ΣΥΡΙΖΑ) που υπογράφουν συμβάσεις με μειώσεις μισθών.

Είναι ώρα να μπει φρένο στη μείωση των απαιτήσεων, στα παζάρια «τι θα χάσουμε, για να ανακάμψει η οικονομία» που καλούν διάφοροι συμβιβασμένοι στο εκμεταλλευτικό σύστημα. Με ταξική ενότητα μπορούν να εμποδιστούν νέα μέτρα, να διεκδικηθούν και να επιβληθούν λύσεις και ταυτόχρονα να προετοιμαστούν λαϊκές δυνάμεις για την ανατροπή της βάρβαρης αντεργατικής πολιτικής. Αυτός είναι ο ρεαλιστικός αγώνας για το σήμερα και περνά μέσα από την αναμέτρηση με τα μονοπώλια και την ΕΕ, για τη μονομερή διαγραφή του χρέους, την αποδέσμευση από την ΕΕ, για κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, ώστε η οικονομία να εξυπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ