ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η «ανταγωνιστικότητα» της πλουτοκρατίας

Τους ιδιοκτήτες μεγάλων εμπορικών κέντρων -όπως μεγαλοκατασκευαστές, τράπεζες κ.ά.) έρχεται να ευνοήσει σχετική φορολογική ρύθμιση του υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών.

Σύμφωνα με την υπηρεσιακή εγκύκλιο για την εφαρμογή της νομοθετικής ρύθμισης, οι επιχειρήσεις που εκμεταλλεύονται εμπορικά κέντρα, με εμβαδόν πάνω από 4.000 τ.μ., θα μπορούν να έχουν επιστροφή του ΦΠΑ κατασκευής των κτιρίων τους, συμψηφίζοντάς τον με τον αποδιδόμενο στην Εφορία ΦΠΑ. Προκλητικά ευνοημένο, για μια ακόμη φορά, είναι το μεγάλο κεφάλαιο και αυτό σε μια περίοδο που η κυβέρνηση επιβαρύνει τους μικροϊδιοκτήτες με το λεγόμενο «φόρο κατοχής».

Η ρύθμιση κατεβάζει κατακόρυφα το κόστος λειτουργίας των μεγάλων εμπορικών κέντρων, ενισχύοντας και την «ανταγωνιστικότητά» τους και την περαιτέρω συγκέντρωση στο λιανεμπόριο. Τα σπασμένα, για μια ακόμη φορά, φορτώνονται στους πλέον αδύναμους κρίκους, στις μικρότερες επιχειρήσεις και επαγγελματίες...

Ο καλύτερος «διαφημιστής» εταιρειών

«Από όπου μπορώ να πάρω λεφτά, θα το κάνω». Με αυτήν τη ρήση, ο Νικ. Κακλαμάνης, δήμαρχος της Αθήνας, δικαιολόγησε στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο το γιατί, σχεδόν σε κάθε δραστηριότητα του δήμου, υπάρχει και από ένας χορηγός - πολυεθνική.

Τελευταίο παράδειγμα είναι η περίπτωση του «Γύρου της Αθήνας - SAMSUNG», που πραγματοποιήθηκε την περασμένη Κυριακή. Μάλιστα, αν και η Ζωή Βαλάση, δημοτική σύμβουλος με τη «Συμπαράταξη», υπογράμμισε ότι «ο θεσμός του δήμου, μετατράπηκε σε θεσμό των πολυεθνικών και των χορηγών», ο δήμαρχος απάντησε ότι από την προεκλογική περίοδο έχει πει πως θα παίρνει λεφτά από όπου μπορεί και πως δεν μπορεί 20.000 Αθηναίοι που συμμετείχαν στο «Γύρο» να είναι ...ενεργούμενα κάποιας εταιρείας! Οπως και να έχει, η ουσία παραμένει: Ο δήμος μετατρέπεται στον καλύτερο «διαφημιστή» των εταιρειών, μέσω των περίφημων χορηγιών. Και, φυσικά, οι πολυεθνικές δε χάνουν ευκαιρία να φανούν για την «κοινωνική τους προσφορά» και την «ενίσχυση του αθλητισμού». Από εκεί και πέρα, όλα τα άλλα είναι για κατανάλωση.

Κέρδη και... ανησυχίες για το περιβάλλον

Ο άνθρακας μυρίζει... χρήμα, εκτός των άλλων, και αυτό φάνηκε επίσης στο οικονομικό δελτίο της ALPHA BANK για τη «ζήτηση ενέργειας, ενεργειακή ασφάλεια και περιβάλλον», όπου περιγράφοντας συνοπτικά το ενεργειακό «τοπίο» παγκοσμίως και στην Ελλάδα, βρίσκει την ευκαιρία για μια σειρά προτάσεις ικανές να... ενθουσιάσουν τους επιχειρηματίες και να τρομοκρατήσουν τους καταναλωτές.

Είναι φανερό ότι τόσο η συγκεκριμένη τράπεζα, όσο και οι υπόλοιπες, επιστρατεύοντας ακόμη και... περιβαλλοντικά επιχειρήματα (όπου η επιβάρυνση του περιβάλλοντος υπολογίζεται σε... ευρώ), θεωρούν ότι πολύ συγκεκριμένες ενεργειακές επενδύσεις θα κάνουν καλό τόσο στο περιβάλλον, όσο και στις τσέπες τους.

Ετσι, προτείνεται το κόστος αγοράς δικαιωμάτων εκπομπής ρύπων να επιβαρύνει τα τιμολόγια, τα οποία θα πρέπει να αυξηθούν ακόμη περισσότερο με επιβολή επιπρόσθετης φορολογίας στα ενεργειακά προϊόντα! Η τράπεζα σπεύδει να προειδοποιήσει ότι η καθυστέρηση στην εγκατάσταση νέων ηλεκτροπαραγωγικών μονάδων, αλλά και... διυλιστηρίων, θα βλάψει την οικονομία και το περιβάλλον (κλείνει το μάτι και στα σχέδια των ΕΛΠΕ), για να καταλήξει ότι η ανάπτυξη ανθρακικών ηλεκτροπαραγωγικών μονάδων είναι - περίπου- ό,τι καλύτερο μπορεί να συμβεί σ' αυτή τη χώρα...

Συνεπής στο ταξικό συμφέρον

Την απελευθέρωση και το «άνοιγμα των αγορών» προβάλλουν σταθερά ως ...λύση για την αντιμετώπιση της ακρίβειας οι εμποροβιομήχανοι. Αυτό επανέλαβε για πολλοστή φορά ο πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου της Αθήνας (ΕΒΕΑ) Κ. Μίχαλος, σχολιάζοντας τα πρόσφατα στατιστικά στοιχεία για τον πληθωρισμό. Συνεπής, βέβαια, στα ταξικά συμφέροντα που εκπροσωπεί ο πρόεδρος των εμποροβιομηχάνων, αποσιωπά συστηματικά ότι το «άνοιγμα των αγορών» όχι μόνο δεν επιφέρει συγκράτηση των τιμών, αντίθετα αυτό που φέρνει είναι επικράτηση και αύξηση των κερδών των μονοπωλίων.

Η Ενέργεια δεν είναι εμπόρευμα

Οι τελευταίες εξελίξεις στο χώρο της Ενέργειας προκάλεσαν έντονο «διάλογο» αυτές τις μέρες, με εκτενή ρεπορτάζ στα ΜΜΕ, άρθρα, αναλύσεις, δηλώσεις αρμοδίων, εκθέσεις οικονομικών σκοπιμοτήτων, αντιπαραθέσεις και ουκ ολίγες γεωπολιτικές θεωρίες. Η βάση όλων αυτών είναι υπαρκτή, σοβαρή και δεδομένη. Η Ενέργεια αποτελεί σε παγκόσμιο επίπεδο πρωτεύον ζήτημα, καθοριστικό για την πορεία των οικονομιών, ζωτικό για την καθημερινότητα δισεκατομμυρίων ανθρώπων, παράγοντας σύγκρουσης και αστάθειας. Οι ενεργειακοί κολοσσοί μέσα σε ένα πολιτικό περιβάλλον που ευνοεί τα συμφέροντά τους και προωθεί σημαντικές αναδιαρθρώσεις στον τομέα της ενέργειας, υπολογίζουν σε υπέρογκα κέρδη. Είναι η κινητήρια δύναμη πίσω από τις νέες ενεργειακές διασυνδέσεις, τους αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου, τα νέα συμβόλαια, τις νέες συμμαχίες. Ενας νέος πόλεμος βρίσκεται σε εξέλιξη, ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος για το μοίρασμα των πηγών και των αγορών της ενέργειας, όπως στο Ιράκ.

Στην Ελλάδα, χώρα καταναλώτρια και προσδεμένη στην αντιδραστική πολιτική της ΕΕ για πλήρη ιδιωτικοποίηση των ενεργειακών υποδομών, το ντόπιο μεγάλο κεφάλαιο έσπευσε να κλείσει τις συμμαχίες του και η κυβέρνηση τις συμφωνίες της. Το πανδαιμόνιο δεν άργησε, αφού κοντά στις πολλαπλές επιχειρηματικές διεργασίες, σε συνδυασμό με τις πιέσεις της «αγοράς» για διαφοροποίηση των καυσίμων στην ηλεκτροπαραγωγή, φαίνεται πως θίγεται και το κεφάλαιο «πυρηνική ενέργεια», που οδήγησε στις σχετικές τοποθετήσεις υπουργών της κυβέρνησης.

Ηλεκτροπαραγωγή από λιγνίτη, λιθάνθρακα, φυσικό αέριο, πετρέλαιο, αέρα, νερό και ήλιο, από ενεργειακά φυτά και ...«πράσινο» ουράνιο, όλα στροβιλίζονται στο ρυθμό του κέρδους. Πολιτικοί, κόμματα, αναλυτές, δημοσιογράφοι συγκρούονται και συμφωνούν σε αυτή τη βάση, όπου η Ενέργεια αντιμετωπίζεται ως εμπόρευμα, αντί ως κοινωνικό αγαθό. Οι αντίπαλες δυνάμεις έχουν πάρει θέσεις και οι απόψεις που κονταροχτυπιούνται εκφράζουν στις περισσότερες περιπτώσεις αντικρουόμενα επιχειρηματικά συμφέροντα. Ωστόσο, όλες οι συζητήσεις περιορίζονται στη λεγόμενη επάρκεια, τη θεωρούμενη ασφάλεια και την ανάγκη ολοκλήρωσης της απελευθερωμένης αγοράς ενέργειας, ενώ η παράλληλη συζήτηση για τον ακριβή ρόλο της χώρας ως διαμετακομιστικού ενεργειακού κέντρου, γεννά υπερβολές και ανεκπλήρωτες προσδοκίες για τα λαϊκά συμφέροντα.

Ενα είναι βέβαιο: Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι κανείς τους δε συζητά το κύριο ζήτημα που απασχολεί το λαό. Το θέμα της πραγματικά επαρκούς, καλής και φτηνής ενέργειας. Αντίθετα, οι τοποθετήσεις για την «ανάγκη εξοικονόμησης» που συνδέεται άρρηκτα με νέες ανατιμήσεις των τιμολογίων της ΔΕΗ, πολλαπλασιάζονται. Η εκμετάλλευση της αυξανόμενης περιβαλλοντικής ευαισθησίας για να γίνουν αποδεκτά μέτρα που θα πλήξουν οικονομικά τα λαϊκά νοικοκυριά, αλλά και το ίδιο το περιβάλλον, πληθαίνουν. Η αλήθεια είναι ότι κανείς από όλους αυτούς δεν μπορεί να δώσει λύση προς όφελος του λαού. Μια τέτοια λύση θα παραμέριζε το κέρδος του μεγάλου κεφαλαίου. Τέτοια λύση είναι η πρόταση του ΚΚΕ για αποκλειστικά δημόσιο, κοινωνικοποιημένο φορέα Ενέργειας, ο οποίος θα αξιοποιήσει κάθε πηγή και μορφή Ενέργειας, κάθε καύσιμο, εγχώριο πρώτ' απ' όλα αλλά και μη, όταν χρειαστεί, προκειμένου να καλύψει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις λαϊκές ανάγκες, προς όφελος και του περιβάλλοντος και της οικονομίας. Αλλά είναι σαφές ότι μια τέτοια λύση απαιτεί και άλλες, ριζικές αλλαγές, απαιτεί διαφορετική πολιτική, άλλη, λαϊκή εξουσία και οικονομία.

Γιώργος ΦΛΩΡΑΤΟΣ

«Δύσκολοι καιροί»... για τον ΣΕΒ

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΒΟΥΡΚΩΣΑΝ τα μάτια μας με όσα είπε ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Δημήτρης Δασκαλόπουλους. «Δύσκολη», λέει, η επόμενη διετία για τους βιομήχανους...

Τι τραβάνε κι αυτοί οι δύστυχοι, στην προσπάθειά τους να ανορθώσουν τούτη την καημένη χώρα.

Τι να κάνουν και τι να πρωτοπρολάβουν. Τα κοινοτικά κονδύλια που εισπράττουν αφειδώς; Τις ασφαλιστικές εισφορές που δεν πληρώνουν; Τις επιχορηγήσεις του ΟΑΕΔ για τις προσλήψεις, που τους δίνουν τσάμπα αναλώσιμο προσωπικό;

Πώς να αντέξουν οι άνθρωποι, έτσι που τους σφυροκοπά η ζωή; Πώς να δώσουν τις αυξήσεις του ενός ευρώ τη μέρα που υπέγραψαν με τη ΓΣΕΕ, όταν τα κέρδη τους μόλις που ξεπερνάνε το 100% ή το 200%;

Πού να μπορέσουν να κινηθούν, όταν δεν μπορούν να καταπατήσουν (ακόμη) όλα τα δάση της χώρας, να μολύνουν όλες τις λίμνες και τα ποτάμια και να μετατρέψουν κάθε ελεύθερο σημείο σε χώρο αποθήκευσης αποβλήτων;

Οσο για την Εφορία, ...τους τσακίζει. Η φορολογία τους έχει μειωθεί μόνο κατά 75% και όχι κατά 100%, όπως είναι το αυτονόητο.

Πραγματικά, τους λυπόμαστε και συμπάσχουμε μαζί τους.

ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ στην αστυνομία για να είναι πιο αποτελεσματική, προωθεί, όπως διαβάζουμε, ο Π. Χηνοφώτης. Θα αλλάξει ο τρόπος εκπαίδευσης, προαγωγών και αξιολόγησης.

Ο προσανατολισμός της, όμως, δε θα αλλάξει, πράγμα λογικό γιατί δεν αλλάζουν πολιτική αυτοί που διοικούν την ΕΛ.ΑΣ.

Νούμερο ένα στόχος θα συνεχίσει να είναι η παρακολούθηση των διαδηλώσεων και η υποστήριξη (όπως μόνο η αστυνομία ξέρει) αντιλαϊκών πολιτικών.

Αλλωστε, τίποτε δεν ακούσαμε για μείωση του προσωπικού των ΜΑΤ ή των υπηρεσιών που εντάσσονται στο «αντιτρομοκρατικό δόγμα». Ούτε καν τους έχει περάσει από το μυαλό.

Το αντίθετο μάλιστα...

Γρηγοριάδης Κώστας

«Ανθρωπιστικές» ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις

Γρηγοριάδης Κώστας

Υποκριτική και ύποπτη είναι η επίδειξη «αλληλεγγύης» από ΗΠΑ και ΕΕ για τα δεκάδες χιλιάδες θύματα του κυκλώνα στη Μιανμάρ, πολύ περισσότερο όταν προέρχονται από ηγέτες και κυβερνήσεις που δεν μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν παρόμοιες «φυσικές» καταστροφές που έπληξαν τις «ανεπτυγμένες» χώρες τους. Οσο περνούν οι μέρες γίνεται φανερό ότι οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της ΕΕ ενδιαφέρονται περισσότερο να αξιοποιήσουν τη φυσική καταστροφή προκειμένου... να εισβάλουν στη χώρα καταλύοντας στην πραγματικότητα κάθε έννοια εθνικής κυριαρχίας. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Χ. Σολάνα «θυμήθηκε» χτες ότι ο Χάρτης του ΟΗΕ, με τροπολογία που έγινε το 2005, «ανοίγει μερικούς δρόμους (σ.σ. για επέμβαση σε μια χώρα), αν τα πράγματα δεν μπορούν να διευθετηθούν ώστε να φτάσει η ανθρωπιστική βοήθεια». «Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε όλα τα μέσα για να βοηθήσουμε αυτούς τους ανθρώπους», δήλωσε με νόημα ο επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, υιοθετώντας ουσιαστικά την πρόταση που είχε κάνει προηγουμένως ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών Μπερνάρ Κουσνέρ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ειδικά οι Γάλλοι αλλά και άλλοι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί είχαν αγαστή συνεργασία τα προηγούμενα χρόνια με τη χούντα της Μιανμάρ. Τώρα φαίνεται ότι έχουν αποφασίσει να απαλλαγούν από το δικτατορικό καθεστώς, που όμως δε διστάζουν να χρησιμοποιήσουν για να καθαγιάσουν ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις...

ΣΥΝειδητοί συκοφάντες

Είναι γνωστή η τακτική του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, τα τελευταία ιδιαίτερα χρόνια, που, με την αφορμή κάποιων ιστορικών επετείων π.χ. για τη δολοφονία του Ν. Μπελογιάννη είτε για τη δολοφονία του Αρη Βελουχιώτη, για το Δεκέμβρη του '44 και άλλα γεγονότα, διοργανώνει εκδηλώσεις, όχι βέβαια για να τιμήσει τους ήρωες και να αναδείξει τα πραγματικά ιστορικά στοιχεία και τις ευθύνες των πραγματικών υπαίτιων. Αντίθετα, αποκλειστικός στόχος τέτοιων εκδηλώσεων είναι να συκοφαντήσει το ΚΚΕ, το Κόμμα αυτών των ηρώων κομμουνιστών που έδωσαν τη ζωή τους για τα ιδανικά του ΚΚΕ, για τα λαϊκά συμφέροντα και το σοσιαλισμό. Σ' αυτήν την προσπάθεια συκοφάντησης του ΚΚΕ, που επιδίδεται η αστική προπαγάνδα, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είτε πρωτοστατεί(δίνοντας «τροφή»), είτε συμμετέχει, διαστρεβλώνοντας την ιστορία και τα ιστορικά γεγονότα, συμβάλλοντας στην πλαστογράφησή της και με τη μέθοδο της αποϊδεολογικοποίησης και συκοφάντησης του ρόλου του ΚΚΕ. Αυτό επιχείρησε και με εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ, την παραμονή της Πρωτομαγιάς, στα Κοσοίκια Ικαρίας, με στόχο, τάχα, να τιμήσει τη μνήμη τριών Ικαριωτών κομμουνιστών, των Γ. Κρόκου, Μ. Τσερμέγκα και Γ. Πίττακα, εκτελεσμένων με τους 200 συντρόφους τους στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής το 1944. Οπως προκύπτει από τη σχετική αφίσα και δημοσίευμα της «ΕΠΟΧΗΣ» τους, φαίνεται καθαρά πως, αντί να τιμηθεί η μνήμη των ηρώων κομμουνιστών, έγινε ανεπίτρεπτη και προκλητική προσβολή της μνήμης τους, όπως καταγγέλλει, συγκεκριμένα, ο νομαρχιακός σύμβουλος της ΝΑΣ, Μάριος Τσαντίρης, που επισημαίνει: «Οι τρεις σύντροφοι αγωνίστηκαν, βασανίστηκαν, εξορίστηκαν και, τέλος, εκτελέστηκαν γιατί ήταν κομμουνιστές. Η απόκρυψη αυτής τους της ιδιότητας αποτελεί έκπτωση της προσφοράς και της θυσίας τους. Γίνεται συνειδητή παραχάραξη της Ιστορίας για να δικαιώσουν τους εαυτούς τους (ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ) και να επιτεθούν συκοφαντικά στο ΚΚΕ, στην πολιτική του και το ΠΑΜΕ».

Επισπεύδεται η διάλυση

Την αναστολή της λειτουργίας των μαγειρείων του Παιδοψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής (ΠΝΑ), που εντάσσεται στη γενικότερη προσπάθεια για το κλείσιμο του μοναδικού στη χώρα παιδοψυχιατρικού νοσοκομείου, αποφάσισε το Διοικητικό Συμβούλιο του ΠΝΑ μετά από εισηγήσεις της διοικητικής και τεχνικής υπηρεσίας και του διοικητή.

Στην απόφαση προκρίνεται η «λύση» για την προετοιμασία του φαγητού στον Ξενώνα «Αγγέλια» του ΠΝΑ στη Νέα Μάκρη, όπου όμως ο χώρος είναι ανεπαρκής, όπως κατήγγειλαν και οι εργαζόμενοί του, οι οποίοι αντιδρούν στο εγχείρημα. Στο σκεπτικό της απόφασης γίνονται ξεκάθαρες και οι επιδιώξεις της διοίκησης: «Το τμήμα διατροφής να ενισχύσει σε προσωπικό τον Ξενώνα "Αγγέλια", ώστε να εξασφαλιστεί η παρασκευή των επιπλέον μερίδων για τους ασθενείς της Μονάδας Επειγόντων Περιστατικών (ΜΕΠ) προσωρινά, μέχρι την οριστική μεταφορά των κλινικών στα γενικά νοσοκομεία, πράγμα που θα σημάνει και την πλήρη αναστολή της λειτουργίας της ΜΕΠ».

«Τρέχει» η διοίκηση του ΠΝΑ, με τις προτροπές και του υπουργείου Υγείας, να ολοκληρώσει τη διάλυση του νοσοκομείου. Και έτσι θα τρίβουν τα χέρια τους και οι διάφοροι «μνηστήρες» που ορέγονται το ΠΝΑ και το οικόπεδο - «φιλέτο» του, αλλά και οι επιχειρηματίες του χώρου που κερδίζουν πάνω στη γύμνια του δημόσιου τομέα.

Μέτρα για το κεφάλαιο

Πριν από 15 περίπου χρόνια η τότε κυβέρνηση της ΝΔ εξήγγειλε το περιβόητο «πακέτο Μάνου» για την καταπολέμηση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, με κορυφαίο - αν όχι μοναδικό - μέτρο αυτό της απόσυρσης των αυτοκινήτων παλιάς τεχνολογίας και αντικατάστασής τους με τα καταλυτικά. Οπως αποδείχτηκε και στην πράξη, τα μέτρα αυτά ήταν αναποτελεσματικά. Πλέον, το νέφος δεν υποθηκεύει την υγεία μόνο των εκατομμυρίων κατοίκων σε Αττική, Θεσσαλονίκη, αλλά και σε 11 ακόμη μεγάλες πόλεις. Βέβαια, από τα μέτρα αυτά υπήρχαν και κάποιοι που ωφελήθηκαν: Ηταν οι ξένες μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες και οι εγχώριοι εισαγωγείς αυτοκινήτων, που είδαν τις πωλήσεις για μερικά χρόνια να τριπλασιάζονται και τα κέρδη τους να πολλαπλασιάζονται. Στην ίδια ακριβώς λογική βασίζονται και τα μέτρα που ανακοίνωσε προχτές ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ.

Στην πραγματικότητα, τα μέτρα αυτά όχι μόνο δεν προστατεύουν το περιβάλλον και την υγεία του λαού, αλλά αποτελούν ένα ακόμη εφαλτήριο για να επιβαρυνθεί η λαϊκή οικογένεια με πρόσθετα βάρη και χαράτσια στο όνομα της προστασίας του περιβάλλοντος. Ουσιαστικά, με την επίκληση των ...«πράσινων» τελών κυκλοφορίας, του «πράσινου» δακτυλίου και την επιβολή διοδίων στο κέντρο των πόλεων, η κυβέρνηση υποχρεώνει τα φτωχά λαϊκά στρώματα να υποταχτούν και να πληρώσουν τα νέα μέτρα στις μεγάλες επιχειρήσεις. Σ' αυτό οδηγεί το μέτρο της υποχρεωτικής αντικατάστασης των καυστήρων πετρελαίου με αντίστοιχους φυσικού αερίου. Και από το μέτρο αυτό ωφελημένα θα βγουν τα λίγα μονοπώλια της ενέργειας και αυτά που κατέχουν την τεχνολογία φυσικού αερίου, αλλά και οι κατασκευαστές καυστήρων. Την ίδια λογική υπηρετεί και η αντικατάσταση των αυτοκινήτων με τα πανάκριβα υβριδικά ή άλλης νέας τεχνολογίας. Ουσιαστικά στέλνει το χειμαζόμενο, από τη γενικότερη πολιτική που εφαρμόζεται, λαό να χρεωθεί ακόμη περισσότερο στις τράπεζες που θα θησαυρίσουν μαζί με τις αυτοκινητοβιομηχανίες και τους μεγαλοεισαγωγείς αυτοκινήτων.

Την ίδια στιγμή, στις ρυπογόνες βιομηχανίες, αντί να επιβληθούν μέτρα όπως η εγκατάσταση αντιρρυπαντικής τεχνολογίας, προβλέπονται μόνο διάφορα ευχολόγια περί «εφαρμογής βέλτιστων τεχνικών», γενικά και αόριστα και χωρίς κανένα χρονοδιάγραμμα. Αλλωστε, οι περισσότερες από τις επιχειρήσεις αυτές είναι ενταγμένες στο περιβόητο σύστημα εμπορίας ρύπων και θα μπορούν και στο μέλλον να αγοράζουν «δικαιώματα» για να βομβαρδίζουν το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία. Παράλληλα και από το νέο «πακέτο» λείπει οποιαδήποτε αναφορά για την ενίσχυση των μαζικών συγκοινωνιών, του πρασίνου, τον περιορισμό της ασύδοτης δόμησης και άλλα ουσιαστικά μέτρα.

Πρόκειται για μια ακόμη εξαγγελία ενταγμένη στο πλαίσιο της λεγόμενης πράσινης οικονομίας, με την οποία η κατάσταση αντιμετωπίζεται με κριτήριο την κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου και όχι τα λαϊκά συμφέροντα και το περιβάλλον. Ο λαός, λοιπόν, δεν πρέπει να ανεχθεί άλλο να ζει σε ένα επικίνδυνο για την υγεία του περιβάλλον και να καλείται διαρκώς να πληρώνει τα βάρη για μέτρα δήθεν προστασίας του. Πρέπει να ξεσηκωθεί και να παλέψει, όπως τον καλεί το ΚΚΕ, για να ανατραπεί αυτή η πολιτική που τον καταδικάζει, να διεκδικήσει ουσιαστικά μέτρα για το τώρα, αλλά και για το μέλλον των παιδιών του.