Τετάρτη 14 Δεκέμβρη 2022
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΝΙΚΟΣ ΑΜΠΑΤΙΕΛΟΣ
Παλεύουμε για έναν κόσμο όπου κάθε νέος άνθρωπος θα είναι πραγματικά ελεύθερος γιατί θα είναι κυρίαρχος του πλούτου που παράγει

Αποσπάσματα από την ομιλία του Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ σε εκδήλωση το περασμένο Σάββατο στο Λονδίνο

Στην κατάμεστη αίθουσα της κυπριακής Παροικίας στο Λονδίνο μίλησε το περασμένο Σάββατο ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, Νίκος Αμπατιέλος, στο πλαίσιο της εκδήλωσης των Οργανώσεων Βρετανίας της ΚΝΕ με τίτλο «"Φύγε έξω να σωθείς"; Οι νέοι μετανάστες με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ, για να κάνουμε τα σκοτάδια φως!».

Την εκδήλωση άνοιξε η Αγγελική Γρίβα, Γραμματέας του ΤΣ Δυτικής Ευρώπης της ΚΝΕ, ενώ ακολούθησαν σύντομοι χαιρετισμοί από τους Ιαν Οσμπορν, φοιτητή του Τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ, Γιώτα Σταθοπούλου, νοσηλεύτρια του NHS, μέλος του Σωματείου RCN, και Αντώνη Μεγρέμη, εργαζόμενο στον σιδηρόδρομο, μέλος του Σωματείου RMT, οι οποίοι έδωσαν την «εικόνα» των αγώνων που αναπτύσσονται αυτήν την περίοδο στη Βρετανία.

Στην εκδήλωση εκπροσωπήθηκαν η Ενωση Κομμουνιστικής Νεολαίας Βρετανίας (YCL) καθώς και το ΑΚΕΛ και η ΕΔΟΝ.

Μετά την κεντρική ομιλία ακολούθησε καλλιτεχνικό πρόγραμμα με τους Διονύση Ζουρμπάνο και Γιώργο Τσολάκη, Ελληνες μετανάστες στη Βρετανία.

Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ δεν θυμούνται τους Ελληνες του εξωτερικού μόνο πριν από τις εκλογές

Στην ομιλία του μεταξύ άλλων ο Νίκος Αμπατιέλος τόνισε:

«Το ξέρετε καλά ότι το ΚΚΕ και η ΚΝΕ δεν θυμούνται τους Ελληνες του εξωτερικού μόνο πριν από τις εκλογές, όπως κάνουν όλοι οι υπόλοιποι...


Οπως, για παράδειγμα, ο Μητσοτάκης, που επισκέφθηκε το Λονδίνο πριν από λίγες μέρες για να συναντηθεί με τον βασιλιά και να μιλήσει σε εκδήλωση του αμαρτωλού τραπεζικού μονοπωλίου της "Morgan Stanley".

Τόσο κοντά στα πραγματικά προβλήματα των μεταναστών...

Και κάπου εκεί βρήκε λίγο χρόνο για να καλέσει τα στελέχη της ΝΔ και της ΟΝΝΕΔ να ενεργοποιηθούν γιατί "μύρισε εκλογές"...

Δεν ξέρουμε αν σχετίζεται με αυτήν την προτροπή όλη αυτή η χολή που είδαμε να βγάζουν λίγες μέρες αργότερα τα τρολ της ΝΔ στο διαδίκτυο για την Νατάσσα Μποφίλιου γιατί, λέει, είναι υποκρισία να δηλώνεις κομμουνιστής και να πηγαίνεις στο "καπιταλιστικό" Λονδίνο...

"Κούνια που τους κούναγε", τους λέμε εμείς...

Μάλλον έχουν μπερδευτεί και νομίζουν ότι το Λονδίνο είναι μόνο οι φίλοι τους οι Ελληνες εφοπλιστές του City.

Το σίγουρο είναι ότι δεν είναι γενικά το πρόβλημά τους το πώς και πού εκπροσωπούνται καλύτερα τα ιδανικά του αγώνα για μία μη εκμεταλλευτική κοινωνία, που θα έχει στο επίκεντρό της τον άνθρωπο και τις σύγχρονες ανάγκες του.

Το πρόβλημά τους είναι όταν άνθρωποι, ειδικά καλλιτέχνες τόσο αγαπητοί από τις νεότερες γενιές και όχι μόνο, δεν σιωπούν, αλλά σκέφτονται, δρουν, τοποθετούνται στα μεγάλα κοινωνικά ζητήματα της εποχής.

Και καταλήγουν να αναμασούν στερεότυπα δεκαετιών...

Δεν συζητάμε καν αν τους πει κανείς ότι μιλάνε για την πόλη όπου τυπώθηκε για πρώτη φορά το Κομμουνιστικό Μανιφέστο και βρίσκεται θαμμένος ο Καρλ Μαρξ, για την πόλη όπου πήραν το όνομά τους οι μπολσεβίκοι κερδίζοντας την πλειοψηφία στη συντακτική επιτροπή της "Ισκρα", την οποία διηύθυνε μετά - πάλι από εδώ - ο Λένιν.

Μάλλον θα βγάλουν "error404"»...

Λύση στο υψηλό κόστος ζωής η κατάργηση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του αναφέρθηκε αναλυτικά στη λεγόμενη «cost of living crisis», δηλαδή στο μεγάλο θέμα με τον πληθωρισμό που έχει σπάσει ρεκόρ 4 δεκαετιών στη Βρετανία, αλλά και στη διαπάλη που διεξάγεται γύρω από τις αιτίες και τη λύση του προβλήματος, σημειώνοντας μεταξύ άλλων:

«Λέει, για παράδειγμα, η ΝΔ, όπως αντίστοιχα και η βρετανική κυβέρνηση: "Η ακρίβεια είναι εισαγόμενη και οφείλεται στην εισβολή του Πούτιν στη Ρωσία".

Βρισκόμαστε, όμως, σε μια χώρα που ήδη πριν από τον πόλεμο είχε σχεδόν μηδενική εξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο κι όμως οι τιμές στο ρεύμα έχουν εκτοξευθεί.

Δεν απαντάνε ποτέ, επίσης, για ποιον λόγο ο πληθωρισμός είχε ξεκινήσει να ανεβαίνει αισθητά ήδη από το φθινόπωρο του 2021, πριν από το ξέσπασμα του πολέμου, τον Φλεβάρη του 2022.

Λένε ότι τη λύση θα δώσει η ίδια η καπιταλιστική ανάπτυξη, όμως στην Ελλάδα πέρσι η καπιταλιστική οικονομία αναπτύχθηκε με ρυθμό 8,5% και φέτος με 6% και τα αποτελέσματα στη ζωή του λαού γνωστά...

Από την άλλη, η σοσιαλδημοκρατία του ΣΥΡΙΖΑ μιλά για "ακρίβεια Μητσοτάκη", ενώ οι Εργατικοί στη Βρετανία λένε κυριολεκτικά ακριβώς το ίδιο, μιλώντας για "Torry cost of living crisis".

Αν τους ρωτήσεις πώς γίνεται η ακρίβεια σε κάθε χώρα να οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στη συντηρητική κυβέρνησή της και ταυτόχρονα να υπάρχει ακρίβεια σε όλες τις χώρες, ακόμα και σε αυτές με σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις, όπως η Γερμανία, η Ισπανία και η Πορτογαλία, μάλλον θα έχουμε δεύτερο error404...

Ο ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίζεται πως οι έλεγχοι της αγοράς και η "πάταξη της αισχροκέρδειας" είναι καταλύτες για να μειωθούν δραστικά οι τιμές.

Σίγουρα, φαινόμενα αισχροκέρδειας, μονοπωλιακών τιμών και συνεννοήσεων μεταξύ ομίλων εμφανίζονται και επιδεινώνουν την κατάσταση.

Αυτό που πρέπει να γνωρίζει ένας νέος άνθρωπος είναι η μόνιμη προσπάθεια των σοσιαλδημοκρατικών και οπορτουνιστικών κομμάτων να εμφανίζουν τα προβλήματα ως στρεβλώσεις μίας ιδανικής διαχείρισης του συστήματος που κάπου, κάπως στη φαντασία τους "ο άνθρωπος είναι πάνω από τα κέρδη", όπως ήταν και το σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ πολύ πριν αποδειχτεί και από κυβερνητική θέση ότι είναι αναφανδόν με τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων και του κεφαλαίου (...)

Οριστική, μόνιμη λύση στο ζήτημα του υψηλού κόστους ζωής μπορεί να δοθεί μόνο με την κατάργηση του ίδιου του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, όταν θα πάψουν δηλαδή όλα τα παραπάνω και κυρίως η ίδια η εργατική δύναμη να αποτελούν εμπορεύματα, των οποίων οι τιμές πηγαίνουν μία πάνω και μία κάτω.

Οταν τα μέσα παραγωγής και οι πρώτες ύλες θα γίνουν κοινωνική ιδιοκτησία και ο κεντρικός σχεδιασμός θα μπορεί, με επιστημονικό τρόπο και με μοναδικό κριτήριο την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών, να κατανέμει πόρους, εργατικό δυναμικό και, φυσικά, το παραγόμενο προϊόν».

Η ελευθερία για τον λαό προϋποθέτει την απελευθέρωση από τα δεσμά της αστικής εξουσίας

Ο Ν. Αμπατιέλος αναφέρθηκε και στο 13ο Συνέδριο ΚΝΕ που θα πραγματοποιηθεί τον Φλεβάρη του 2023 και μεταξύ άλλων ξεχώρισε από τις Θέσεις του ΚΣ την εκτίμηση για «τις δυνατότητες να εμφανιστούν μεγαλύτερες δυσκολίες στην αστική διαχείριση, μεγαλύτεροι τριγμοί στο στρατόπεδο του αντιπάλου, τους οποίους η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της μπορούν, υπό προϋποθέσεις, να αξιοποιήσουν για να περάσουν στην αντεπίθεση.

Το βλέπετε πολύ καλά αυτό - συνέχισε - και εδώ στη Βρετανία το τελευταίο διάστημα, με τις κυβερνήσεις να διαδέχονται η μία την άλλη, εκφράζοντας τους ανταγωνισμούς και τις δυσκολίες αυτές που υπάρχουν μέσα στους κόλπους της αστικής τάξης, την ώρα που βρίσκεται σε εξέλιξη το μεγαλύτερο απεργιακό κύμα των τελευταίων δεκαετιών.

Με άλλα λόγια, λέμε ότι δεν είναι τόσο ισχυροί όσο μπορεί να φαίνονται!

Αυτό, όμως, το εντοπίζει πριν από όλους ο ίδιος ο αντίπαλος και παίρνει τα μέτρα του, θωρακίζεται απέναντι στο ενδεχόμενο να δυναμώσει η λαϊκή παρέμβαση, πόσο μάλλον να αποκτήσει αυτή ανατρεπτικό περιεχόμενο.

Αλλωστε, η επιχείρηση ωραιοποίησης αυτού του συστήματος έχει όρια.

Γκρεμίζεται μπροστά στα άδεια ντουλάπια λαϊκών οικογενειών, στα σπίτια - ψυγεία που αδυνατούν να ζεσταθούν, στον μισθό που τελειώνει στις 10 του μήνα, στους απλήρωτους λογαριασμούς, στο ξεσπίτωμα φτωχών ανθρώπων, στα περιστατικά κακοποίησης παιδιών.

Γκρεμίζεται μπροστά στην αξιοποίηση ενός ποδοσφαιρικού σημαντικού γεγονότος, του Μουντιάλ, προς όφελος συγκεκριμένων μονοπωλίων που τελικά χτες αποδείχτηκε και για όποιον δεν το 'χε καταλάβει από την αρχή ότι και δηλώσεις, όπως της Εύας Καϊλή, για το πόσο πρωτοποριακά είναι τα εργασιακά δικαιώματα στο Κατάρ των τουλάχιστον 6.500 νεκρών εργατών στα γήπεδά του, δεν ήταν απλώς προκλητική στήριξη αλλά κάτι παραπάνω. Αποδεικνύοντας για ακόμη μία φορά ότι η ΕΕ, οι ανταγωνισμοί των μονοπωλίων ακόμα και για αθλητικά γεγονότα, τα διάφορα λόμπι κ.λπ. είναι το φυτώριο της διαφθοράς όπου τα αστικά κόμματα είναι χωμένα ως τον λαιμό.

Μπροστά στις καθημερινές αποδείξεις της σαπίλας του σημερινού συστήματος, το θεσμικό - νομικό πλαίσιο της καταστολής και του αυταρχισμού εμπλουτίζεται διαχρονικά από όλες τις κυβερνήσεις, νεοφιλελεύθερες ή δήθεν προοδευτικές, θωρακίζοντας τη δικτατορία του κεφαλαίου και σφίγγοντας τον κλοιό της καταστολής, των παρακολουθήσεων και του φακελώματος γύρω από τον "εχθρό λαό", τους αγώνες και τις διεκδικήσεις του.

Ετσι εξηγούνται ειδήσεις, όπως ότι η βρετανική κυβέρνηση ετοιμάζεται να βάλει τον στρατό να οδηγάει ασθενοφόρα και να δουλεύει στα τελωνεία, για να σπάσει τις απεργίες των αντίστοιχων εργαζομένων.

`Η η προτροπή του πρωθυπουργού Σούνακ προς τις δυνάμεις καταστολής να μη διστάσουν να διαλύσουν βίαια τις διαδηλώσεις που όλο και πληθαίνουν.

Ετσι οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια και σε περιστατικά όπως αυτό της Θεσσαλονίκης, όπου αστυνομικός πυροβόλησε στο κεφάλι 16χρονο παιδί επειδή έφυγε από το βενζινάδικο χωρίς να πληρώσει τα 20 ευρώ για τη βενζίνη που έβαλε, επειδή προφανώς δεν είχε!

Αλήθεια, πόσος καιρός πέρασε από όταν μαθαίναμε τέτοιες ειδήσεις από τις ΗΠΑ, που συνεχίζονται βεβαίως και με κυβέρνηση Μπάιντεν, και μπορεί να μας φαινόταν σαν κάτι μακρινό;

Αλήθεια, πώς ακούγεται κάτω από το πρίσμα αυτών των ειδήσεων το κλασικό αφήγημα ότι στα πλαίσια αυτού του συστήματος "καθένας είναι ελεύθερος να κάνει τις επιλογές του κι αν είναι ικανός θα πετύχει"; (...)

Εμείς παλεύουμε για έναν κόσμο όπου κάθε νέος άνθρωπος θα είναι πραγματικά ελεύθερος να δημιουργήσει, να αναπτύξει την προσωπικότητά του, να μορφωθεί, να ερωτευτεί και να ζήσει, ακριβώς γιατί θα είναι ο ίδιος κυρίαρχος του πλούτου που παράγει.

Γι' αυτό η ελευθερία για τον λαό και τα παιδιά του προϋποθέτει την απελευθέρωση από τα δεσμά της αστικής εξουσίας, την κατάργηση της μισθωτής σκλαβιάς και της ατομικής ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής από τους καπιταλιστές, δηλαδή την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής κοινωνίας. Σε αυτόν τον αγώνα σας καλούμε όλους!».

Στο σημερινό 4σέλιδο «Νεολαία» μπορούμε να βρούμε:
  • Ανταπόκριση από εκδήλωση της ΚΝΕ στο Λονδίνο με ομιλητή τον Ν. Αμπατιέλο
  • Οι φοιτητές θα δώσουν απάντηση στην προσπάθεια υπονόμευσης των Συλλόγων τους
  • Το περιεχόμενο της σχολικής γνώσης στο επίκεντρο ενδιαφέρουσας εκδήλωσης στην Πάτρα με ομιλητή τον Ν. Σοφιανό
Οι φοιτητές θα δώσουν απάντηση στην υπονόμευση των Συλλόγων τους

Αντιδράσεις από φοιτητικούς συλλόγους στην προκήρυξη εκλογών - παρωδία για την ανάδειξη «εκπροσώπων» φοιτητών στα όργανα διοίκησης σε πανεπιστήμια της Αθήνας

Την επιχείρηση υπονόμευσης των φοιτητικών συλλόγων, που ψήφισε με τον αντιδραστικό νόμο - πλαίσιο για τα ΑΕΙ, έχει βάλει μπρος η κυβέρνηση, με την πρόθυμη στάση ορισμένων διοικήσεων, που έσπευσαν να προκηρύξουν ηλεκτρονικές εκλογές με ενιαίο ψηφοδέλτιο για την ανάδειξη εκπροσώπων των φοιτητών στις συνελεύσεις των Τμημάτων τους.

Η Κοινή Υπουργική Απόφαση που καθορίζει αυτή τη διαδικασία εκδόθηκε στις αρχές Οκτώβρη και κοινοποιήθηκε στα ιδρύματα και παρόλο που προβλέπει ότι «η εκλογική διαδικασία και η ανάδειξη των εκπροσώπων των φοιτητών ολοκληρώνεται το αργότερο έως την 15η Νοεμβρίου», μόλις δυο ιδρύματα επιχείρησαν να την υλοποιήσουν αμέσως (Πολυτεχνείο Κρήτης και Ιόνιο Πανεπιστήμιο), ενώ άλλα τρία ιδρύματα της Αττικής (ΕΜΠ, Οικονομικό Πανεπιστήμιο και Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής) εξέδωσαν προκηρύξεις αυτή την περίοδο, ορίζοντας τις εκλογές για τον Γενάρη του 2023. Αντιδρώντας σε αυτή τη μεθόδευση, οι Φοιτητικοί Σύλλογοι του Πολυτεχνείου προχώρησαν χτες το πρωί σε κινητοποίηση στην πρυτανεία και σε κατάληψη του κτιρίου διοίκησης, διαμηνύοντας ότι δεν θα περάσει.

Προσπάθειες που αποκρούστηκαν και στο παρελθόν

Σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπει η ΚΥΑ, πρώτα γίνονται οι εκλογές για τους εκπροσώπους των φοιτητών στις Συνελεύσεις Τμημάτων και ακολουθούν άλλες εκλογές για τους εκπροσώπους στις Κοσμητείες των Σχολών (που επιλέγονται μεταξύ των εκλεγέντων στα Τμήματα). Αυτοί που εκλέγονται στις Κοσμητείες αποτελούν το λεγόμενο «Συμβούλιο Φοιτητών», που προβλέπει ο αντιδραστικός νόμος - πλαίσιο.

Πρόκειται για μια διαδικασία που «μπάζει» από πολλές πλευρές και για την οποία το φοιτητικό κίνημα είχε εκφράσει από την πρώτη στιγμή την κάθετη αντίθεσή του, αφού έχει τα δικά του όργανα, τους φοιτητικούς συλλόγους, που αποτελούν αποκούμπι για κάθε φοιτητή και όλα τα ζητήματα που τον απασχολούν και τα ΔΣ τους, που αποτελούν τους γνήσιους εκπροσώπους των φοιτητών. Με τους φοιτητικούς συλλόγους όμως θέλει να ξεμπερδεύει η κυβέρνηση και μάλιστα δεν είναι η πρώτη φορά που επιχειρείται κάτι τέτοιο. Το είχαν επιχειρήσει παλιότερα κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά οι φοιτητές άφησαν αυτές τις ρυθμίσεις στα χαρτιά.

Συγκεκριμένα: Μέχρι το 2011 οι εκπρόσωποι των φοιτητών στα όργανα διοίκησης αναδεικνύονταν από τις φοιτητικές εκλογές και τους φοιτητικούς συλλόγους (ο τελευταίος νόμος που το κατοχύρωνε αυτό ήταν ο νόμος - πλαίσιο της ΝΔ το 2007). Στον νόμο - πλαίσιο του 2011 από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ (γνωστός ως νόμος Διαμαντοπούλου) θεσπίζονται διαφορετικές εκλογές από αυτές των Συλλόγων για την εκπροσώπηση των φοιτητών στα όργανα διοίκησης και ορίζεται ότι αυτές θα γίνονται με ενιαίο ψηφοδέλτιο. Σε μια ξεκάθαρη προσπάθεια υπονόμευσης των Συλλόγων, προβλέπονταν ακόμα σε αυτόν τον νόμο η «δυνατότητα» διεξαγωγής των φοιτητικών εκλογών για τους Συλλόγους ηλεκτρονικά. Στο ίδιο πνεύμα ο νόμος - πλαίσιο του 2017 του ΣΥΡΙΖΑ διατήρησε τις διατάξεις για διαφορετικές εκλογές για την εκπροσώπηση των φοιτητών στα όργανα διοίκησης, χωρίς να αναγνωρίζει κανέναν ρόλο στους Συλλόγους για την ανάδειξη των εκπροσώπων τους. Για πάνω από δέκα χρόνια όμως, όλες αυτές οι διατάξεις έμειναν «στον πάγο», δεν προκηρύχτηκαν ποτέ τέτοιες εκλογές και οι φοιτητές εκπροσωπούνταν για όλα τα ζητήματά τους από τους Συλλόγους τους και τα ΔΣ που αναδείκνυαν κάθε χρόνο με τις φοιτητικές τους εκλογές.

Θέλουν συμβούλια με «φυτευτούς» εκπροσώπους

Οπως χαρακτηριστικά σημειώνουν οι εκλεγμένοι με την «Πανσπουδαστική ΚΣ» στους Συλλόγους της Αθήνας: «Τα Διοικητικά Συμβούλια (ΔΣ) των φοιτητικών μας συλλόγων είναι εκλεγμένα όργανα, με ευθύνη να ενημερώνουν, να εκπροσωπούν και να πρωτοστατούν στη διεκδίκηση για όλα τα φοιτητικά θέματα. Δεσμεύονται και λογοδοτούν στους φοιτητές και όχι στα υπουργεία. Αυτοί είναι οι πραγματικοί μας εκπρόσωποι και όχι οι διάφοροι "φοιτητο-παράγοντες" που στοχεύουν να χτίσουν πελατειακές σχέσεις, να επαναφέρουν το ρουσφέτι! Το ΔΣ είναι αρμόδιο να συμμετέχει στις συνεδριάσεις των οργάνων διοίκησης για να ακούγεται η γνώμη των φοιτητών και φοιτητριών, της πλειοψηφίας της ακαδημαϊκής κοινότητας! Η διεξαγωγή των εκλογών είναι καθαρά υπόθεση των φοιτητών και φοιτητριών! Δεν δεχόμαστε την ωμή επέμβαση του υπουργείου και των διοικήσεων!».

Οι εκλεγμένοι με την «Πανσπουδαστική ΚΣ» επίσης θέτουν μια σειρά ζητήματα για τη διάτρητη και διαβλητή διαδικασία της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας που επιχειρείται να επιβληθεί, όπως ότι δεν εξασφαλίζει την ταυτοπροσωπία των φοιτητών, κανείς δεν μπορεί να επιβεβαιώσει ποιοι ή πόσοι ψηφίζουν, δεν εξασφαλίζει τη μυστικότητα της ψήφου, με την έννοια ότι μπορεί να αναγκάζεται κάποιος να ψηφίσει έχοντας κυριολεκτικά πάνω από το κεφάλι του τον οποιονδήποτε (καθηγητή, παράταξη, υποψήφιο κ.λπ.). Επιπλέον στις εκλογές αυτές δεν έχουν το δικαίωμα του «εκλέγειν» και «εκλέγεσθαι» όσοι φοιτητές ή φοιτήτριες έχουν ξεπεράσει τα ν+ν/2 έτη σπουδών, σε περίπτωση ισοψηφίας αντί να επαναληφθούν οι εκλογές γίνεται κλήρωση κ.ά.

Η εμπειρία εξάλλου από το Πολυτεχνείο Κρήτης όπου ήδη επιχειρήθηκε να γίνουν τέτοιες εκλογές, ήταν αποκαλυπτική: Μέλη της ΔΑΠ «κληρώθηκαν» σε εφορευτικές επιτροπές για να εκλέξουν τα υπόλοιπα μέλη της ΔΑΠ που ήταν υποψήφιοι, όλοι με τον μανδύα του «ανεξάρτητου φοιτητή» και του ενιαίου ψηφοδελτίου, για να καταλήξουν τελικά οι φοιτητές που δήθεν εκλέχτηκαν στο συμβούλιο φοιτητών να είναι όλοι τους μέλη και στελέχη της ΔΑΠ. Τόσο αδιάβλητη και ανόθευτη ψηφοφορία τύπου «Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει»... Βέβαια, η συντριπτική πλειοψηφία των φοιτητών του πανεπιστημίου γύρισε την πλάτη σε αυτή τη διαδικασία - παρωδία, αφού οι φοιτητικοί σύλλογοι μέσα από τις Γενικές τους Συνελεύσεις κάλεσαν τους φοιτητές σε αποχή και τελικά στις εκλογές - παρωδία συμμετείχε λιγότερο από το 10% των φοιτητών.

Αποδεικνύεται έτσι ότι η πρεμούρα των διοικήσεων που σπεύδουν να υλοποιήσουν τον νόμο - έκτρωμα (ακόμα και μέσα στις γιορτές των Χριστουγέννων όπως επιχειρούν τα ιδρύματα της Αθήνας), είναι γιατί θέλουν να ξεμπερδεύουν με τη φωνή και τους αγώνες των φοιτητικών συλλόγων και να φτιάξουν «συμβούλια φοιτητών» που θα είναι παπαγαλάκια των κυβερνήσεων και των διοικήσεων, με «φυτευτούς» εκπροσώπους που θα επικυρώνουν την πολιτική και τις αποφάσεις που υποβαθμίζουν διαρκώς τις σπουδές και τα δικαιώματα των φοιτητών.

Οι φοιτητικοί σύλλογοι όμως έχουν αποδείξει ότι μπορούν να ακυρώνουν στην πράξη αντιδραστικούς νόμους, όπως έκαναν με την πανεπιστημιακή αστυνομία, όπως έκαναν εδώ και πάνω από δέκα χρόνια με αυτές τις εκλογές - παρωδία για δήθεν εκπροσώπους στη διοίκηση, υπερασπίζοντας τη συλλογική τους έκφραση και τις διεκδικήσεις τους μέσα από τα δικά τους όργανα. Οργανα που τα εκλέγουν οι ίδιοι με δημοκρατικές διαφανείς διαδικασίες, που μπορεί να ελέγξει ο κάθε φοιτητής, και όχι ηλεκτρονικές διαδικασίες - παρωδία, στα χέρια των διοικήσεων.

Σε απεργιακή κινητοποίηση αύριο οι εκπαιδευτικοί

Στον δρόμο βγαίνουν για μία ακόμα φορά οι εκπαιδευτικοί, διεκδικώντας δουλειά - μισθούς - ζωή με δικαιώματα. Μέσα από την αυριανή απεργιακή κινητοποίηση θέτουν επιτακτικά το ζήτημα της χρηματοδότησης της Παιδείας, δηλώνοντας αγανάκτηση μετά και τον τραγικό θάνατο μαθητή στις Σέρρες και διεκδικώντας σχολεία ασφαλή και σύγχρονα, που θα καλύπτουν τις ανάγκες των μαθητών.

Για αύριο Πέμπτη η ΔΟΕ έχει κηρύξει 3ωρη στάση εργασίας, με δυνατότητα επιπλέον στάσεων εργασίας από τους Συλλόγους Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, ενώ 24ωρη απεργία κήρυξαν ΟΛΜΕ και ΟΙΕΛΕ. Οι Ομοσπονδίες και τα πρωτοβάθμια σωματεία των εκπαιδευτικών καλούν στις 12 μ. σε απεργιακό συλλαλητήριο στα Προπύλαια στην Αθήνα, με αντίστοιχες κινητοποιήσεις και σε άλλες πόλεις.

Μπροστά σε έναν ακόμα προϋπολογισμό που δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες των σχολείων, οι εκπαιδευτικοί ζητούν αύξηση της χρηματοδότησης, προβάλλοντας συγκεκριμένα αιτήματα για άμεση καταβολή του Δώρου Χριστουγέννων, επαναφορά 13ου και 14ου μισθού, αυξήσεις στους μισθούς, απόδοση του μισθολογικού κλιμακίου 2016 - 2017. Στο πλαίσιο της κινητοποίησης, ζητούν συνάντηση με τον αρμόδιο υπουργό Οικονομικών για τα παραπάνω. Παράλληλα ζητούν να μπει τέλος στην εργασιακή ομηρία, με άμεση μονιμοποίηση όλων των νεοδιορισμένων χωρίς επιπλέον προϋποθέσεις, απέναντι στις προθέσεις του υπουργείου να προηγηθεί αξιολόγησή τους, εξίσωση του ωραρίου των νηπιαγωγών με αυτό των υπόλοιπων εκπαιδευτικών. Συνεχίζουν να διεκδικούν κατάργηση όλου του νομοθετικού πλαισίου που οδηγεί στην κατηγοριοποίηση των σχολείων, απέναντι στις προσπάθειες της κυβέρνησης να το εφαρμόσει με κάθε τρόπο αντί να καλύψει τις πραγματικές ανάγκες των σχολείων.

ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΑΧΑΪΑΣ ΚΚΕ - ΚΝΕ
Στο επίκεντρο το περιεχόμενο της σχολικής γνώσης

Ενδιαφέρουσα εκδήλωση έγινε την περασμένη Παρασκευή στην Πάτρα με ομιλητή τον Ν. Σοφιανό, μέλος του ΠΓ της ΚΕ

Σε μια πολύ ενδιαφέρουσα εκδήλωση με θέμα «Οι θέσεις του ΚΚΕ για το περιεχόμενο της Σχολικής Γνώσης» που διοργάνωσαν οι Οργανώσεις Αχαΐας του ΚΚΕ με τους Τομείς Μαθητών και Αχαΐας της ΚΝΕ, μίλησε το απόγευμα της Παρασκευής ο Νίκος Σοφιανός, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Στην κατάμεστη αίθουσα του Μεγάρου Λόγου και Τέχνης, το «παρών» έδωσαν μαθητές, φοιτητές ιδιαίτερα των παιδαγωγικών σχολών, εκπαιδευτικοί και γονείς, ενώ πραγματοποιήθηκε πλούσιος διάλογος, συνολικά για τα εκπαιδευτικά ζητήματα. Επίσης, παραβρέθηκε πολυμελής αντιπροσωπεία της δημοτικής αρχής Πάτρας, με επικεφαλής τον δήμαρχο, Κώστα Πελετίδη, καθώς και αντιπροσωπεία του «Λαϊκού Φροντιστηρίου Αλληλεγγύης» του δήμου.

Ανεκπλήρωτες δυνατότητες παράγει και στην Εκπαίδευση ο καπιταλισμός

Μεταξύ άλλων, στην ομιλία του ο Νίκος Σοφιανός τόνισε ότι στην καρδιά του προβλήματος αναφορικά με το περιεχόμενο της σχολικής γνώσης είναι: «Το τι άνθρωπο επιδιώκει να διαμορφώσει η κοινωνία και τι καθήκοντα αναθέτει στην Εκπαίδευση, στο σχολείο, για να γίνει αυτός ο άνθρωπος πραγματικότητα.

Φυσικά. Δεν είναι ένας ο άνθρωπος, γιατί και η κοινωνία δεν είναι ομοιόμορφη. Και κακά τα ψέματα, στις μέρες μας, είναι ακόμα πιο σύνθετη, πιο διαφοροποιημένη. Ομως στον πυρήνα της είναι πιο ταξική.


Από τη μια ο κόσμος της εργασίας, από την άλλη ο κόσμος του κεφαλαίου.

Σταθερή και μόνιμη αντίφαση. Που παράγει συνεχώς έναν διπλό κόσμο. Εναν κόσμο ανεκπλήρωτων δυνατοτήτων.

Να τι γράφουμε στην πρόταση του Κόμματος για το Ενιαίο Δωδεκάχρονο Σχολείο Σύγχρονης Γενικής Παιδείας: "...οι αντιφάσεις της καπιταλιστικής παραγωγής επιδρούν και στην αστική εκπαίδευση. Ετσι, ενώ από τη μία η καπιταλιστική παραγωγή προϋποθέτει ολοένα και πιο αναπτυγμένες ικανότητες από την πλευρά της σύγχρονης εργατικής τάξης, ενώ χρειάζεται ολοένα και περισσότερες πλευρές της προσωπικότητας των εργαζομένων (φαντασία, δημιουργικότητα κ.λπ.) προς όφελος της κερδοφορίας της, από την άλλη ούτε θέλει, ούτε μπορεί να αναπτύξει σε αυτήν (την εργατική τάξη) το σύνολο των ικανοτήτων που επιτρέπει και απαιτεί το σημερινό επίπεδο ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων (...)

Ως εκ τούτου συνυπάρχουν πιο έντονα στην εποχή μας: Η σχετική ημιμάθεια, η αδυναμία του ανθρώπου να συγκροτήσει ένα στέρεο μεθοδολογικό υπόβαθρο ανάλυσης του κόσμου, παρακολούθησης των αλλαγών με την συσσώρευση γνώσεων, με την πολλαπλότητα πηγών πληροφόρησης, με την πρόσβαση ολοένα και περισσότερων ανθρώπων σε αυτές".

Ανεκπλήρωτες δυνατότητες. Αυτό παράγει και στην Εκπαίδευση ο καπιταλισμός. Και όσο ζούμε σε μια κοινωνία που παράγει και αναπαράγει ανεκπλήρωτες δυνατότητες, νέες αντιφάσεις εμφανίζονται.

Παλιά - νέα προβλήματα κάνουν την εμφάνισή τους. Στενεύουν οι ορίζοντες των νέων. Ομως δεν είναι καθαρό ποιος στενεύει τους ορίζοντες. Ποιος κλείνει τους δρόμους. Ομως η συναίσθηση αυτής της κατάστασης, όσο δεν γίνεται επίγνωση και συνείδηση, εκφράζεται και μέσα στην τάξη.

Στο παιδαγωγικό κλίμα. Στο πόσες φορές σταματάει το μάθημα ο εκπαιδευτικός για να βάλει σε τάξη τα παιδιά. Κάνει ολόκληρες μελέτες ο ΟΟΣΑ για να εντοπίσει αυτό το φαινόμενο, της πειθαρχίας στην τάξη. Ακόμα και μελέτη για το αν είναι χαρούμενοι οι δεκαπεντάχρονοι μαθητές στο σχολείο εκπονεί ο ΟΟΣΑ. Το αίσθημα ότι ανήκουν σε μια σχολική κοινότητα έχει αδυνατίσει το 2015 σε σχέση με το 2003, μας πληροφορεί η έρευνα (Pisa in Focus #71, OECD, Απρίλης 2017).

Κοινώς: Το αστικό σχολείο λαχανιάζει. Και η αστική τάξη με τις κυβερνήσεις της παίρνει τα μέτρα της, για να αντιμετωπίσει την ασθένεια. Εχει σύγχρονα μέσα, έχει πανεπιστήμια, ινστιτούτα. Γιατί δεν βρίσκει λύσεις;

Εξαρτάται τι εννοούμε όταν λέμε δεν βρίσκει λύση. Δεν είναι δα και ανίκανο το κεφάλαιο.

Το βασικό ζήτημα στο οποίο κρίνεται κάθε εκπαιδευτική πολιτική είναι το εξής: Τι άνθρωπο θέλει να διαμορφώσει η κοινωνία μέσα από το σχολείο;

Αν η σημερινή καπιταλιστική κοινωνία θέλει έναν άνθρωπο ανάπηρο συναισθηματικά, τότε το έχει καταφέρει; Αν θέλει να βγαίνουν μονόπλευροι άνθρωποι. Αλλοι της θεωρίας και άλλοι της πρακτικής, τότε σωστά έχει βαδίσει μέχρι τώρα. Και όχι μόνο έχει βαδίσει, αλλά και συνεχίζει και σήμερα, όταν με μια σειρά νόμους, όπως και ο τελευταίος της κυβέρνησης της ΝΔ, προωθούνται τα σχολεία των πολλών ταχυτήτων και κατηγοριών, που αναμφίβολα θα αφήσουν πιο έντονα το στίγμα τους σε μια ήδη κατηγοριοποιημένη και ταξικά διασπασμένη κοινωνία.

Πατάμε στην πρόταση του ΚΚΕ για το σχολείο των σύγχρονων αναγκών και δυνατοτήτων της εποχής μας

Για όλα αυτά τα ζητήματα αλλά και με πολλά άλλα καταπιαστήκαμε στην Ημερίδα του Τμήματος Παιδείας και Ερευνας της ΚΕ και που η έκδοση των υλικών της αποτελεί σημαντική συμβολή για να δώσουμε απαντήσεις στα μεγάλα "γιατί" αλλά και τα "πώς" της παιδαγωγικής και διδακτικής πράξης στο σχολείο.

Πατάμε στην πρόταση του ΚΚΕ για το σχολείο των σύγχρονων αναγκών και δυνατοτήτων της εποχής μας. Μια επεξεργασία που δεν αφορά απλά μια πρόταση για το μέλλον. Μπολιάζει τους σημερινούς αγώνες με κριτήριο, επιστημονικό, παιδαγωγικό και ταξικό, για τις συνεχόμενες αλλαγές στην Εκπαίδευση.

Δίνει έμπνευση για μελλοντικές συνεισφορές σε αυτή την υπόθεση, στο ίδιο το καθημερινό παιδαγωγικό εγχείρημα των εκπαιδευτικών που επιμένουν να διδάσκουν την αλήθεια, να την εμπλουτίζουν με νέα στοιχεία και που το ελπιδοφόρο είναι ότι αυξάνονται.

Μπορούμε να δούμε με άλλο μάτι την καθημερινότητα του σχολείου. Να δούμε δηλαδή το σχολείο όχι μόνο ως αυτό που είναι: Μηχανισμός της κυριαρχίας της αστικής τάξης. Αλλά και ως αυτό που μπορεί να γίνει σήμερα: Πεδίο ανάπτυξης της πάλης των ιδεών για το κέρδισμα όλο και μεγαλύτερου τμήματος των νέων. Για να συμβάλουμε με τη δουλειά μας σε αυτό που μπορεί να γίνει αύριο: Οπλο της εξουσίας των σύγχρονων προλετάριων για να απελευθερώσουν την ανθρωπότητα από την εκμετάλλευση, από την άγνοια, από την καταπίεση.

Μπορεί σήμερα να οργανώνεται μια τέτοιου είδους παρέμβαση, η οποία θα φωτίζει και την ανωτερότητα της συνολικής μας πρότασης για το σχολείο, τη γνώση, την κοινωνία.

Μέσα από το μάθημα, μέσα από την ανάληψη ευθύνης για τις σχολικές γιορτές, για τους διάφορους ομίλους που οργανώνονται στα σχολεία, για τα περίφημα εργαστήρια δεξιοτήτων, μπορούμε να βάλουμε τη δική μας σφραγίδα στους δρόμους διαμόρφωσης της συνείδησης των μαθητών μας.

Είναι απαίτηση των καιρών.

Να καταπολεμηθεί ο σύγχρονος σκοταδισμός που συνυπάρχει με την πολλαπλότητα της πληροφόρησης, που όμως δεν είναι γνώση.

Να μπορούν οι μαθητές να κατανοούν ότι ο φυσικός κόσμος είναι άπειρος και αιώνιος, χωρίς αρχή και δημιουργό.

Να μπορούν οι μαθητές να ξεχωρίζουν μέσα από τον καταιγισμό των ορισμών, των τύπων και των κανόνων, ότι αυτοί είναι οι απαντήσεις που έδωσε η επιστήμη σε πρακτικά προβλήματα που είχαν να κάνουν με την εξέλιξη των κοινωνιών, τις ανάγκες της παραγωγής.

Να αποκτά ο μαθητής σταδιακά γνώση για τον ρόλο της εργασίας στην εξανθρώπιση του πιθήκου, της σημασίας της πάλης των τάξεων στην εξέλιξη και την αλλαγή των κοινωνικοοικονομικών σχηματισμών.

Να δίνεται η δυνατότητα στους μαθητές να προσεγγίσουν όλο τον πλούτο του πολιτισμού της ανθρωπότητας που μέσω της γλώσσας έρχεται στον λαό. Να αναδεικνύεται η γλώσσα ως ιστορικός, ζωντανός οργανισμός, ως μέσο έκφρασης, επικοινωνίας και κυρίως ως όργανο σκέψης και συνειδητής επίδρασης στον κόσμο. Κόντρα στην τυπολατρία, στην αποσπασματική αναφορά σε κείμενα, στη διδασκαλία με όρους εκμάθησης ξένης γλώσσας με όρους τουρισμού.

Ακόμα και από τις πιο μικρές ηλικίες να χτίζονται οι προϋποθέσεις ώστε απ' όλα τα μαθήματα να ξεπροβάλλει η πίστη στη δυνατότητα του ανθρώπου να γνωρίσει και να αλλάξει τον κόσμο. Να κατανοούν τα παιδιά την κίνηση ως τρόπο ύπαρξης της ύλης, φυσικά με τον πιο απλό τρόπο. Να προκαλούμε τη σκέψη των μαθητών, να οδηγούμε σε καταστάσεις προβληματισμού, να ταρακουνάμε συνειδήσεις και έτοιμες "αλήθειες"».

ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΑΧΑΪΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΝΕ
Εκδήλωση με ομιλητή τον Ν. Αμπατιέλο

Κάλεσμα στους νέους και τις νέες, στους εργαζόμενους, στον λαό να συμμετάσχουν μαζικά στην εκδήλωση που πραγματοποιείται αύριο Πέμπτη στην Πάτρα, στις 6.30 μ.μ. στο Θέατρο «Πάνθεον» (Δημήτρη Γούναρη 34), με θέμα «Η νέα γενιά με το ΚΚΕ! Για να γίνουν τα σκοτάδια φως!», απευθύνουν οι Οργανώσεις Αχαΐας του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.

Θα μιλήσει ο Νίκος Αμπατιέλος, Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ και μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

Για τα 100 χρόνια από την ίδρυση της ΕΣΣΔ

Εκδήλωση με θέμα «100 χρόνια ΕΣΣΔ: Μια χώρα που δεν υπάρχει πια, μια ζωή που δεν υπάρχει πια, αλλά συνεχίζει να διδάσκει... Σοσιαλισμός η απάντηση τον 21ο αιώνα» πραγματοποιεί η Περιφερειακή Οργάνωση Σπουδάζουσας Αθήνας της ΚΝΕ, με ομιλητή τον Μάκη Παπαδόπουλο, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Παρέμβαση θα κάνει ο Φρίξος Μπρούζγος, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ.

Η εκδήλωση γίνεται σήμερα Τετάρτη στις 18.30, στην αίθουσα Σάκη Καράγιωργα 2 του Πάντειου Πανεπιστημίου, στο πλαίσιο σειράς εκδηλώσεων της ΚΝΕ μπροστά στο 13ο Συνέδριο της Οργάνωσης.

  • Τι εννοούμε με τη «λαθεμένη γενίκευση περί "μη παρέμβασης στο περιβάλλον"» και πώς μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε;

Μιλάμε για αντίληψη που εδράζεται στα υπαρκτά καταστροφικά προς το περιβάλλον και τη ζωή του λαού φαινόμενα, όπως η άναρχη χωροθέτηση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) με αποτέλεσμα την καταστροφή της βιοποικιλότητας και μνημείων ιστορίας της πατρίδας μας, η επέκταση σκουπιδότοπων χωρίς κανένα μέτρο για την προστασία επιβαρυμένων περιβαλλοντικά περιοχών και των κατοίκων τους, η απουσία μέτρων πρόληψης και καταστολής - αντιμετώπισης πυρκαγιών σε δασικές και άλλες εκτάσεις αλλά και βιομηχανικών ατυχημάτων, η απουσία σε προσωπικό και υποδομές του κράτους για τον έλεγχο της ποιότητας των λιπασμάτων και ζωοτροφών, των τροφίμων, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για την υγεία του λαού κ.ά. πολλά παραδείγματα. Αυτά και άλλα καταστροφικά για τη ζωή του λαού φαινόμενα δημιουργούν πολλές φορές τον προβληματισμό και την αγωνία σε παιδιά, στον λαό για το πώς μπορούν να αποφευχθούν. Γίνεται προσπάθεια να αναζητηθεί η αιτία των προβλημάτων, μερικές φορές στοχοποιούνται συγκεκριμένες τεχνολογικές διαδικασίες όπως η εξόρυξη ορυκτών πόρων, η τοποθέτηση αιολικών πάρκων κ.λπ. ως υπεύθυνες γενικά για την καταστροφή.

Μπροστά στο 13ο Συνέδριο της Οργάνωσής μας, έχουμε πλούσια πείρα από την παρέμβαση σε μια σειρά περιοχές όπου σηκώθηκαν κινητοποιήσεις ενάντια σε μια σειρά επενδυτικά σχέδια, με έντονη συμμετοχή νεολαίας. Είναι άρα ζητούμενο το πώς θα γενικεύσουμε ολοκληρωμένα την όποια θετική πείρα από την πολιτική μας παρέμβαση καθώς και την προσπάθεια να ανοίξουμε ολοκληρωμένα την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ σε τμήματα νεολαίας που απασχολεί έντονα, ή ακόμα και δραστηριοποιείται κάτω από προβλήματα τέτοιας φύσης.

Εχει σημασία από τη δική μας πλευρά να απαντάμε σε αυτόν τον προβληματισμό, να τον προσανατολίζουμε μέσα από την προβολή της θέσης μας και το σύνολο της δραστηριότητάς μας, να αντιμετωπίζουμε την παρέμβαση του αντιπάλου. Γιατί πάνω σε αυτόν τον προβληματισμό πατά και η δραστηριότητα διάφορων περιβαλλοντικών, οικολογικών ομάδων σε πανεπιστήμια κ.α., ΜΚΟ, ινστιτούτων καθώς και σοσιαλδημοκρατικών, οπορτουνιστικών και αναρχικών οργανώσεων, που αναπαράγουν τέτοιες θεωρίες περί «μη παρέμβασης στο περιβάλλον» και προτάσεις «αποανάπτυξης». Είναι χαρακτηριστική η κριτική απέναντι στον «βιομηχανικό πολιτισμό γενικά ως αιτία της υπερεκμετάλλευσης των φυσικών πόρων», είτε προτάσεις υπεράσπισης του περιβάλλοντος μέσα από την ελάττωση γενικά της ανθρώπινης δραστηριότητας και της επιστροφής ακόμα και σε προγενέστερες φάσεις παραγωγής.

Αυτές οι θεωρίες αποκρύπτουν ότι η υποβάθμιση και καταστροφή του περιβάλλοντος που συναντάμε σήμερα δεν είναι απότοκα«γενικά του βιομηχανικού πολιτισμού»,αλλά του κυνηγιού του κέρδους των μεγάλων ομίλων, των ανταγωνισμών της αστικής τάξης στο έδαφος της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και της πολιτικής που τα υπηρετεί. Μια πολιτική που μετατρέπει τα «πάντα» σε εμπορεύματα, συμπεριλαμβανομένων των δασών, βουνών, θαλασσών κ.ο.κ., δημιουργώντας το έδαφος για την επενδυτική δραστηριότητα μεγάλων ομίλων και την περαιτέρω ανάπτυξή τους. Αθωώνουν με αυτόν τον τρόπο το καπιταλιστικό σύστημα και την εξουσία της αστικής τάξης, στρώνουν παράλληλα το έδαφος των αντιλήψεων ότι «φταίμε όλοι», την προπαγάνδα της ατομικής ευθύνης.

Πολλές από αυτές τις θεωρίες εστιάζουν στην αλλαγή της ατομικής στάσης του καθενός (π.χ. «ο καθένας μας πρέπει να αλλάξει τον τρόπο ζωής του, να στραφεί στην εξοικονόμηση και στην υποκατανάλωση») ως απάντηση για την προστασία του πλανήτη και του περιβάλλοντος. Θα λέγαμε, τα παραπάνω λόγια δεν απέχουν και πολύ από τις διαφημίσεις της κυβέρνησης και του Διαχειριστή Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου (ΔΕΣΦΑ), που ζητά «να καταναλώνουμε λιγότερη Ενέργεια στα σπίτια μας τις ώρες 6 μ.μ. με 9 μ.μ.». Λόγια που πρόσφατα ακούστηκαν και από σύμβουλο της κυβέρνησης, διευθυντή ιδιωτικού ΙΕΚ σε επίσκεψη στη σχολή Μηχανολόγων Μηχανικών του ΕΜΠ, που σε ενημέρωση για την ανάπτυξη της αυτοκινητοβιομηχανίας ξεκαθάρισε στους φοιτητές ότι «η αυτοκίνηση δεν είναι δικαίωμα, αλλά προνόμιο για λίγους» κ.ά. παρόμοια. Δηλαδή, όχι μόνο αθωώνουν τον θύτη της καταστροφής αλλά στοχοποιούν τα θύματα, τον λαό και τα παιδιά του, που βλέπουν τη ζωή τους και το περιβάλλον που ζουν να υποβαθμίζεται συνεχώς παρά την ανάπτυξη της τεχνολογίας και της επιστήμης, τους καλούν να υποστούν ακόμα μεγαλύτερες θυσίες.

Οι θεωρίες περί ελάττωσης της ανθρώπινης δραστηριότητας γενικά φτάνουν να οδηγούνται και από τη στρεβλή σκέψη ότι «η αξία του περιβάλλοντος, του μη ανθρώπινου κόσμου είναι ανεξάρτητη από τη χρησιμότητα για τους ανθρώπινους σκοπούς» (η λεγόμενη αυταξία του περιβάλλοντος σημαίνει αναβαθμίζω το περιβάλλον για το ίδιο το περιβάλλον και μόνο). Εχει σημασία για την αντιμετώπιση αυτών των αντιλήψεων να κατανοείται ότι σε όλη την ιστορία της ανθρωπότητας, οι κοινωνίες πάντα «συνδιαλέγονταν» και αλληλεπιδρούσαν με το περιβάλλον, ζούσαν σε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον, στο έδαφος φυσικά των εκάστοτε κυρίαρχων κοινωνικών σχέσεων.

Μάλιστα, η κοινωνία μέσα από την εργασία της κάθε φορά κατορθώνει να κυριαρχεί στη φύση και να την αξιοποιεί προς όφελος των αναγκών της, να εξελίσσεται και να αναπτύσσεται η ίδια. Ετσι, ο homo sapiens και οι πρόγονοί του χρησιμοποιούσαν το ραβδί για τη συλλογή καρπών και το κυνήγι άγριων ζώων, τη σπηλιά στα βουνά για την προστασία τους από τα άγρια ζώα και τα καιρικά φαινόμενα, τα ξύλα και τη φωτιά για τη ζεστασιά τους. Ετσι και σήμερα ο σύγχρονος άνθρωπος στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης και των big data μπορεί να αξιοποιήσει τα επιτεύγματα της ανθρωπότητας όχι μόνο για την προστασία της ανθρώπινης ζωής από τα καιρικά κ.α. φυσικά φαινόμενα, όχι μόνο για την επιβίωσή του, αλλά για την αναβάθμιση της ζωής του.

Σήμερα έχουν μεσολαβήσει εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια εξέλιξης και ανάπτυξης της ίδιας της εργασίας, των εργαλείων της, των μέσων παραγωγής, των ίδιων των ανθρώπων και των γνώσεων της κοινωνίας, που μπορούν να δώσουν απάντηση στο γιατί μια καταστροφή από πυρκαγιά, χιονοθύελλα, νεροποντή, σεισμό δεν είναι ένα θεόσταλτο έργο, ούτε φταίει που δεν αντιμετωπίζεται «ο κακός μας ο καιρός». Σήμερα υπάρχει δυνατότητα τις μεγαλουπόλεις μας να μην τις έχουμε μόνο με τσιμέντο αλλά με σύγχρονα πάρκα, ελεύθερους χώρους για άθληση και ψυχαγωγία για τον λαό και τα παιδιά του. Υπάρχει δυνατότητα να μην στοιβάζονται είκοσι πέντε και βάλε παιδιά στις σχολικές αίθουσες και κάνουν αποπνικτική την κατάσταση για τους μαθητές και για τους δασκάλους.

Δηλαδή έχουμε φτάσει σε μια εποχή που μπορεί να δοθεί διέξοδος στην ποιοτική αναβάθμιση του περιβάλλοντος της ζωής μας, γιατί μπορούμε να προβλέψουμε ακόμα καλύτερα τις συνέπειες από την καθημερινή δραστηριότητά μας, να την σχεδιάσουμε και να την ελέγξουμε, βελτιστοποιώντας την επίδρασή της στο περιβάλλον προς όφελος όλης της κοινωνίας. Φυσικά υπάρχει μία προϋπόθεση. Να φύγει από τη μέση το δηλητήριο που καταστρέφει το περιβάλλον και την κοινωνία μας, η καπιταλιστική ιδιοκτησία, το κυνήγι του κέρδους και της εκμετάλλευσης, να ανατραπεί η αστική εξουσία που τα υπηρετεί. Να δοθεί η δυνατότητα στην εργατική εξουσία να οικοδομήσει τις νέες μη εκμεταλλευτικές κομμουνιστικές σχέσεις.

Για παράδειγμα, στην Ελλάδα έχουμε τη δυνατότητα μέσα από τον Κεντρικό πανεθνικό Σχεδιασμό, στο έδαφος της κοινωνικής ιδιοκτησίας και της εργατικής εξουσίας, να οργανωθούν και να αξιοποιηθούν οι πλούσιοι πόροι της (μεταξύ αυτών και ο λιγνίτης και οι ΑΠΕ), όλες οι τεχνολογίες, οι έρευνες, οι επιστήμες, ο εργαζόμενος λαός συνδυασμένα για τη φθηνή παραγωγή και μεταφορά Ενέργειας με τα αντίστοιχα μέτρα για την τωρινή και μελλοντική προστασία της ατμόσφαιρας, της βιοποικιλότητας της εκάστοτε περιοχής, της ζωής όλης της κοινωνίας με κεντρικό στόχο την ευημερία της ίδιας και των παιδιών της, άρα και του περιβάλλοντος που ζει.

Πλούσιο πρόγραμμα στα Στέκια της ΚΝΕ

Η καθιερωμένη έκθεση βιβλίου των εορτών θα λειτουργήσει στο Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ στην Αθήνα από σήμερα Τετάρτη έως την Παρασκευή 23 Δεκέμβρη, με ωράριο 3 μ.μ. έως 9 μ.μ. τις καθημερινές και 11 π.μ. έως 9 μ.μ. το Σαββατοκύριακο.

Παράλληλα στο Στέκι θα γίνει, αύριο, Πέμπτη 15 Δεκέμβρη, στις 7.30 μ.μ., βιβλιοπαρουσίαση με θέμα «Επιστήμη και Θρησκεία», από τον Αποστόλη Χαρίση, κοινωνιολόγο και μέλος της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ.

Η Τομεακή Οργάνωση της Φυσικομαθηματικής Αθήνας της ΚΝΕ διοργανώνει στο Στέκι εκδήλωση υποδοχής νέων μελών τη Δευτέρα 19 Δεκέμβρη, στις 6.30 μ.μ. Θα μιλήσει η Ιουλία Χρονοπούλου, μέλος της ΕΠ της ΚΟ Αττικής και Γραμματέας της ΤΕ Πανεπιστημίων - Ερευνας Αττικής του ΚΚΕ.

Επίσης, την Τρίτη 20 Δεκέμβρη, στις 8 μ.μ., θα γίνει στο Στέκι εκδήλωση με τίτλο: «Πόλεμος και ταξική σύγκρουση στην ελληνική λογοτεχνία τα χρόνια της θύελλας (1940 - 1950)». Θα μιλήσει η Ελένη Μηλιαρονικολάκη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνη του Τμήματος Πολιτισμού της ΚΕ. Θα διαβαστούν αποσπάσματα από έργα της περιόδου.

Στον Πειραιά

Στο Πολιτιστικό Στέκι της ΚΝΕ «Τραβέρσο», στον Πειραιά, που συμπλήρωσε έναν χρόνο λειτουργίας, προγραμματίζεται αύριο, Πέμπτη, προβολή ταινίας με την οποία εγκαινιάζονται οι «Movie Night» βραδιές του Στεκιού και την Παρασκευή 16 Δεκέμβρη προγραμματίζεται μουσική ροκ βραδιά με τους «Dog in thε fog».

Επίσης, την Κυριακή 17 Δεκέμβρη, στις 6.30 μ.μ., θα γίνει στο «Τραβέρσο» συζήτηση με θέμα «Ελα μαζί μας να αλλάξουμε τον κόσμο! Γνώρισε την ΚΝΕ!».



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ