• Συνέντευξη Τύπου της Συντονιστικής Επιτροπής Μαθητών Αθήνας για τη συνέχεια των μαθητικών αγώνων με εφευρετικότητα και πολυμορφία και με νέα συλλαλητήρια αύριο Πέμπτη.
• Αρθρο: Η έκταση της επιχειρηματικότητας στα ΑΕΙ...
• Γκρεμίζουν την ειδυλλιακή εικόνα της κυβέρνησης οι διευθυντές των Δημοτικών Σχολείων.

MotionTeam

Αυτό δήλωσαν χτες εκπρόσωποι της Συντονιστικής Επιτροπής Μαθητών Αθήνας κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου για τον αγώνα τους, που έχει αγκαλιάσει όλη τη χώρα εδώ και τέσσερις βδομάδες.

Οι μαθητές - μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής Αντ. Λάζος, Χρ. Στάμος, Κων. Παντελάρου και Ν. Κοτσαδάμ έκαναν έναν απολογισμό αυτών των τεσσάρων εβδομάδων κινητοποιήσεων και μίλησαν για τις μορφές συνέχισης του αγώνα τους τις οποίες συζητούν σε κάθε σχολείο, με επόμενο σταθμό τα αυριανά συλλαλητήρια μαζί με τους καθηγητές.

Και από το χτεσινό βήμα, οι εκπρόσωποι της Συντονιστικής Επιτροπής ξεκαθάρισαν προς κάθε κατεύθυνση πως «ό,τι αποφασίζουμε το αποφασίζουμε συλλογικά και το αποφασίζουμε οι μαθητές».

Οπως σημειώθηκε, «ο πρώτος μήνας λειτουργίας των σχολείων ολοκληρώνεται με πολύ μαζικές μαθητικές κινητοποιήσεις, τις μεγαλύτερες των τελευταίων χρόνων. Σε όλη τη χώρα συνέχισαν να λειτουργούν από πέρυσι ή ιδρύθηκαν πάνω από 30 Συντονιστικές Επιτροπές σχολείων και μαθητών, σύμφωνα με τις οποίες:

- Βγήκαν στο δρόμο σχεδόν 25.000 μαθητές.

Και μόνο αυτά τα στοιχεία δείχνουν πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση, δείχνουν πως οι μαθητές δεν κλείνουν τα σχολεία τους "εθιμοτυπικά"».

Για άλλη μια φορά τονίστηκε από την πλευρά των μαθητών ότι επιδιώκουν σχολεία ανοιχτά και ασφαλή, με προσλήψεις καθηγητών και προσωπικού καθαριότητας, περισσότερα δωρεάν δρομολόγια για τους μαθητές από και προς το σχολείο. Διεκδικούν επίσης να παρθεί πίσω η «Τράπεζα Θεμάτων», που νομοθετήθηκε μέσα στην καραντίνα, σημειώνοντας ότι «ειδικά σε μια τέτοια χρονιά, που η κατάσταση στα σπίτια μας διαρκώς χειροτερεύει, με την ανασφάλεια, την ανεργία και τις αλλαγές στη δουλειά των γονιών μας, πιστεύουμε ότι είναι τουλάχιστον προκλητικό να δώσουμε εξετάσεις με ακόμα πιο εξοντωτικό και απαιτητικό σύστημα».

«Πιστεύουμε πως τα αιτήματά μας έχουν δικαιωθεί ήδη στην πράξη. Εχουν αποδειχθεί ως αναγκαία και απολύτως λογικά, απολύτως ρεαλιστικά», δήλωσαν οι μαθητές, αναλύοντας τους λόγους:

-- «Γιατί μας στηρίζει η μεγάλη πλειοψηφία του λαού, των οικογενειών μας», είπαν, σημειώνοντας πως αυτά που λένε οι μαθητές εκφράζουν την καθημερινή πραγματικότητά όλων, ενώ αναφέρθηκαν στη συμπόρευση με γονείς, εκπαιδευτικούς, φοιτητές, εργαζόμενους.

Οι Κων. Παντελάρου, Αντ. Λάζος, Χρ. Στάμος και Ν. Κοτσαδάμ από τη Συντονιστική Επιτροπή, στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου

-- «Γιατί έχουμε αποδείξει με χίλιους δυο τρόπους κάτι που ενοχλεί την κυβέρνηση και για αυτό μας ρίχνει λάσπη, πως είναι επιλογή της να θεωρεί κόστος ό,τι ζητάνε οι μαθητές», σημείωσαν αναφερόμενοι στις δαπάνες που κατευθύνονται για πολεμικό εξοπλισμό, στους μεγαλοκαναλάρχες, στους εφοπλιστές και τους βιομηχάνους.

Αναφορά έγινε και στα όσα κατέκτησαν ήδη:

«Η κυβέρνηση αναγκάστηκε κάτω από την πίεση των αγώνων μας να καλύψει πιο γρήγορα κάποια κενά καθηγητών σε σχέση με πέρυσι, αναγκάστηκαν κάποιοι δήμοι και Περιφέρειες να σκύψουν πάνω από ζητήματα μετακίνησης, αναγκάστηκαν διευθύνσεις σχολείων να τα προμηθεύσουν με απαραίτητα αναλώσιμα, π.χ. αντισηπτικά. Φυσικά ό,τι έχει γίνει είναι μακριά από τις ανάγκες μας, αλλά είναι απόδειξη πως έχουμε δίκιο που "φωνάζουμε". Ταυτόχρονα, βεβαίως, γίνονται και ανορθόδοξα πράγματα, όπως για παράδειγμα εν μέσω πανδημίας συγχωνεύσεις τμημάτων, όπως κατήγγειλαν την Παρασκευή μαθητές από το 13ο Γυμνάσιο στο Ηράκλειο Κρήτης».

«Τώρα και για πρώτη φορά το υπουργείο Παιδείας αποδέχεται να συναντηθεί με τη Συντονιστική, αφού βέβαια πρώτα μας έπνιξαν στα χημικά. Φυσικά και να μας περιμένουν! Τα αιτήματά μας θα κατατεθούν αγωνιστικά και στο υπουργείο Παιδείας», τόνισαν.

Οι μαθητές αναφέρθηκαν στην εχθρική στάση που αντιμετώπισαν από την κυβέρνηση, το υπουργείο, στελέχη Εκπαίδευσης, τοπικούς παράγοντες. «Κατά βάση προσπαθούν να εμφανίσουν τους μαθητές που αγωνίζονται είτε ως παράλογους, είτε ως παράνομους. Ο λόγος είναι αυτός που εξηγήσαμε παραπάνω: Η παραδοχή της αναγκαιότητας των αιτημάτων μας σημαίνει για την κυβέρνηση να τα υλοποιήσει, και έχει επιλέξει να μην το κάνει», σημείωσαν και απάντησαν αναλυτικά:

• «Εχουμε δεχτεί την κατασυκοφάντηση του αγώνα μας: "Αρνητές μάσκας", "αλήτες", "κακομαθημένα", "χαβαλέδες" και πάει λέγοντας. Φυσικά και ο τρόπος με τον οποίο κινητοποιούμαστε ίσως διαφέρει λίγο από τον τρόπο με τον οποίο έχουν συνηθίσει οι παλιότερες γενιές, τους φαντάζει περίεργο που έχουμε μουσική στις καταλήψεις, τύμπανα, σφυρίχτρες και μπαλόνια στις πορείες μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως κάνουμε "χαβαλέ". Κανείς δεν δέχεται απειλές, δεν τρώει χημικά για "χαβαλέ". Μας είπαν υποκινούμενους, λες και κάποιος πρέπει να μας πει ότι δεν είναι ασφαλή τα σχολεία μας, δεν το βλέπουμε μόνοι μας!
• Εχουμε δεχτεί επίθεση ότι "φταίνε οι καταλήψεις" για την εξάπλωση του ιού, ότι είναι υγειονομικές βόμβες. Το ίδιο και πως φταίνε οι αγώνες που χάνεται μάθημα. Μερίδα ΜΜΕ εναρμονίστηκε με τα παραπάνω.
• Εχουμε δεχτεί καταστολή από παρέμβαση εισαγγελέα σε διάφορες πόλεις, απειλές, τρομοκρατία, μέχρι και προσαγωγές είχαμε σε σχολείο στο Κερατσίνι, πριν από δυο βδομάδες, μαθητών Γυμνασίου.
• Εχουμε δεχτεί ωμό εκβιασμό για τηλεαπουσίες και τηλεμαθήματα. Το υπουργείο κυριολεκτικά ζήτησε από τους καθηγητές μας να γίνουν ρουφιάνοι και να διακρίνουν ποιος μαθητής μπορεί να κάνει τηλεμάθημα, ανάλογα με το αν ήταν ή όχι στην κατάληψη. Φυσικά αυτή η πρακτική "έφαγε πόρτα" από καθηγητές και μαθητές, επί της ουσίας δεν εφαρμόστηκε. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η συμβολή των καθηγητών μας, που δήλωσαν από την πρώτη στιγμή πως "δεν θα γίνουμε ο βούρδουλας και το μακρύ χέρι της κυβέρνησης ενάντια στους αγωνιζόμενους μαθητές"!».

Αποκορύφωμα των παραπάνω χαρακτήρισαν τα γεγονότα την περασμένη Παρασκευή έξω από το υπουργείο Παιδείας, κάνοντας λόγο για τη μαζικότερη μαθητική πορεία που έχει γίνει ποτέ έξω από το υπουργείο, με πάνω από 2.000 μαθητές από δεκάδες σχολεία της Αθήνας και του Πειραιά και χωρίς τεράστιο αριθμό κατειλημμένων σχολείων. Περιγράφοντας το πώς ξετυλίχτηκε το όργιο καταστολής, ανέφεραν:

«Εκ μέρους της Συντονιστικής είχαμε στείλει email από την προηγούμενη μέρα, ζητώντας συνάντηση με την κα Ν. Κεραμέως. Στο αίτημα αυτό δεν μας έκλεισαν απλά τις πόρτες, επιτέθηκαν με βία κυριολεκτικά σε μαθητές Γυμνασίων και Λυκείων, πετώντας μας δακρυγόνα και χημικά. Διμοιρία ΜΑΤ ήταν παρατεταγμένη έξω από το υπουργείο. Μας κυνήγησαν μέχρι και έξω από το Mall. Μαθητές πνίγηκαν σε χημικά, άλλοι έπεσαν κάτω, άλλοι έπαθαν κρίση πανικού. Συνέλαβαν μέχρι και συμμαθητή μας, ο οποίος αφέθηκε ώρες μετά ελεύθερος, κάτω από την κατακραυγή. Αξιοποίησαν ακόμα μια φορά το γνωστό παιχνίδι ανάμεσα στα ΜΑΤ και μεμονωμένες, περιθωριακές ομάδες - πολλοί δεν είναι ούτε καν μαθητές - για να διαλύσουν τη συγκέντρωσή μας.

Η στάση της κυβέρνησης δεν είναι επίδειξη δύναμης. Αν πιστεύει πως με την τρομοκρατία και την καταστολή θα αλλάξουμε γνώμη ή δεν θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε, πιστεύει λάθος!».

Οι εκπρόσωποι της Συντονιστικής Επιτροπής Μαθητών Αθήνας κάλεσαν τα σχολεία στην Αττική και σε όλη τη χώρα, τους μαθητές σε κάθε σχολείο «να βάλουν μπροστά τη δημιουργικότητα και την εφευρετικότητά τους και να σκεφτούν κι άλλους τρόπους για να ακούγεται συνεχώς η φωνή μας. Ηδη προχωράμε σε δράσεις όπως πορείες, καθιστικές διαμαρτυρίες, γκράφιτι, πανό, street events, συναυλίες, στέλνουμε γράμματα, επιστολές». Παράλληλα κάλεσαν σε Γενικές Συνελεύσεις σε κάθε σχολείο για τη συνέχιση του αγώνα, και στις μαθητικές εκλογές να εκλεγούν μαθητικά συμβούλια - όπλα στα χέρια των μαθητών.

Το επόμενο άμεσο αγωνιστικό ραντεβού είναι τα αυριανά συλλαλητήρια στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις, με την πανελλαδική απεργία των εκπαιδευτικών.

Στην Αθήνα το συλλαλητήριο πραγματοποιείται στις 10 π.μ. στα Προπύλαια. Κάλεσμα συμμετοχής απευθύνουν η Ομοσπονδία Γονέων Αττικής και η Πανελλήνια Ενωση Γονέων Μουσικών και Καλλιτεχνικών Σχολείων.

Σε συμμετοχή στο αυριανό πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη, στις 10.30 π.μ. στο Αγαλμα Βενιζέλου, καλούν η Συντονιστική Επιτροπή Μαθητών, οι ΕΛΜΕ και η Ομοσπονδία Γονέων Κεντρικής Μακεδονίας.

INTIME NEWS

Ενώ η επιχειρηματική λειτουργία των ΑΕΙ φουντώνει, κυβέρνηση και διοικήσεις δεν παίρνουν μέτρα για τις ανάγκες των φοιτητών για τις σπουδές τους...

Πριν κάποια χρόνια, στην οικονομική κρίση και σήμερα στο αντίστοιχο έδαφος της πανδημίας, αποκαλύπτεται πιο γλαφυρά και κυνικά η διαδικασία μετατροπής των ΑΕΙ από εκπαιδευτικά ιδρύματα σε επιχειρηματικά - εκπαιδευτικά. Ολοένα και μετατοπίζεται το βάρος από την εκπαιδευτική λειτουργία στην ερευνητική, και μάλιστα σε εκείνο το σκέλος που υπόσχεται άμεση σχέση με επιχειρήσεις και στοχεύσεις του κεφαλαίου. Η διδασκαλία τείνει σταδιακά να γίνει μια δευτερεύουσα λειτουργία των Ανώτατων Ιδρυμάτων, σχεδόν ένα πάρεργο, που ακολουθεί την προτεραιότητα που δίνεται από το αστικό κράτος και μια μερίδα διδασκόντων, όχι μικρή, στην καινοτομία και τη συνδεδεμένη με αυτήν έρευνα. Ετσι, το πανεπιστήμιο σταδιακά ολοκληρώνει τη φυσιογνωμία του ως επιχειρηματική μονάδα που παράγει και η ίδια κερδοφορία και, ταυτόχρονα, συμβάλλει ιδεολογικά στη διαιώνιση της καπιταλιστικής κερδοφορίας σε όλους τους κλάδους. Η διαδικασία της μετάδοσης της επιστημονικής γνώσης στον φοιτητή αποκτά μικρότερη σημασία, τουλάχιστον σε αυτήν τη συγκυρία. Οι μηχανές, τα «μαγαζιά» εντός των ΑΕΙ εργάζονται άοκνα για να παράγουν κέρδη και ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα για τις συνεργαζόμενες επιχειρήσεις, για τους ίδιους τους φορείς των ΑΕΙ που τα συντηρούν.

Η πανδημία ανέδειξε τον κυνισμό του ίδιου του συστήματος τελικά, που, την ίδια στιγμή που διακυβεύεται η υγεία των φοιτητών, των διδασκόντων και εργαζομένων, διαφυλάσσεται ως κόρη οφθαλμού η συνέχεια και επέκταση της επιχειρηματικής δράσης των ΑΕΙ. Μάλιστα, στο έδαφος της πανδημίας, απελευθερώνονται χώρος, δυναμικό, υποδομές και εξοπλισμός σε κάθε πανεπιστημιακό Ιδρυμα, για να αξιοποιηθούν με όρους άμεσης ανταποδοτικότητας. Βέβαια, δεν είναι καθόλου απίθανο ότι κάποια στιγμή το έλλειμμα που αφήνει η παραγκώνιση της εκπαιδευτικής διαδικασίας, το οποίο επιτείνεται με την τηλεκπαίδευση, θα δυσκολέψει και το ίδιο το αστικό σύστημα και στη χώρα μας. Αυτό ήδη επισημαίνεται σε άλλες χώρες (π.χ. ΗΠΑ), όπου η ευρεία έκταση της τηλεκπαίδευσης έχει ήδη αρνητική επίπτωση στις δεξιότητες και στο ελάχιστο ακόμα επίπεδο μόρφωσης που απαιτούν οι καπιταλιστές από το υψηλά ειδικευμένο δυναμικό.

Στα ελληνικά ΑΕΙ τα τελευταία χρόνια η επιχειρηματική δραστηριότητα συγκεντρώνεται κατά βάση σε 3 άξονες. Ο πρώτος βασικός άξονας είναι μέσω των αποκαλούμενων ΕΛΚΕ (Ειδικοί Λογαριασμοί Κονδυλίων Ερευνας). Αυτοί συγκεντρώνουν καταρχάς όλα τα ερευνητικά προγράμματα που «τρέχουν» στα πανεπιστήμια, χρηματοδοτούμενα είτε από κοινοτικά κονδύλια, είτε από τα έσοδα των ΕΛΚΕ. Είτε από επιχειρήσεις - χορηγούς. Οι ΕΛΚΕ διαχειρίζονται επιπλέον τη δραστηριότητα πώλησης υπηρεσιών των ΑΕΙ προς τρίτους, την οποία αναλαμβάνουν αντίστοιχα «μαγαζιά» - εργαστήρια εντός των ΑΕΙ, που λειτουργούν λίγο πολύ ως επιχειρηματικό άβατο στα πανεπιστήμια. Η επιχειρηματική δραστηριότητα των ΕΛΚΕ, με τις αλλεπάλληλες νομοθετικές ρυθμίσεις, έχει επεκταθεί τα τελευταία χρόνια, συμπεριλαμβάνοντας τα λεγόμενα «Γραφεία μεταφοράς Τεχνολογίας». Πρόκειται για δομές που διαχειρίζονται τη «διάχυση» των ερευνητικών αποτελεσμάτων προς τις επιχειρήσεις, έχοντας έσοδα από την κατοχύρωση πατεντών, τα δικαιώματα της πνευματικής και βιομηχανικής ιδιοκτησίας, τη δημιουργία εταιρειών «τεχνοβλαστών» (spin off), την προώθηση εργαλείων για την προβολή και πώληση των ερευνητικών προϊόντων.

Με όλη αυτήν τη δραστηριότητα, αντιλαμβάνεται κανείς τον «τζίρο» που κάνουν οι Ειδικοί Λογαριασμοί, οι οποίοι, λόγω της εσωτερικής ανεξάρτητης σχετικά διάρθρωσής τους, ολοένα και αποκόπτονται από την έγκριση και τον έλεγχο των διοικητικών οργάνων των ΑΕΙ. Πρόσφατα, μάλιστα, οι ίδιες οι πρυτανικές αρχές του Γεωπονικού εισηγήθηκαν τη μεταφορά της έδρας του ΕΛΚΕ τους εκτός του Ιδρύματος, προκειμένου να διασφαλιστεί ακόμα μεγαλύτερη ευελιξία του και επαφή με την αγορά. Ο ΕΛΚΕ του ΕΚΠΑ κάνει ετήσιο «τζίρο» πάνω από 8.000.000 ευρώ, ενώ άλλα Ιδρύματα όπως το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, εξαιτίας και των επιστημονικών αντικειμένων που θεραπεύουν, έχουν ακόμα μεγαλύτερα έσοδα.

Από αυτά τα έσοδα, βάσει νομοθεσίας, οι ΕΛΚΕ υποχρεούνται να αποδίδουν στο αντίστοιχο Ιδρυμα το 25%, για την ενίσχυση των υποδομών και του εξοπλισμού. Λόγω, ωστόσο, της πολυπλόκαμης γραφειοκρατίας, αλλά και καθώς η στόχευση είναι αυτό το ποσό να επανεπενδύεται στην αγορά, το ποσό που δεσμεύεται τελικά για υποδομές των Ιδρυμάτων είναι στην πράξη πολύ μικρότερο. Ενα επιπλέον ζήτημα είναι τι νοείται κάθε φορά ως «ενίσχυση των υποδομών των ΑΕΙ», καθώς υπό αυτόν τον γενικό τίτλο μπορεί να αναφέρονται δίπλα στις πραγματικές λειτουργικές ανάγκες διδασκαλίας και έρευνας των Ιδρυμάτων ο εξοπλισμός και ο εκσυγχρονισμός των ιδιωτικών στην ουσία μαγαζιών της έρευνας εντός των ΑΕΙ.

Είναι κοινό μυστικό επίσης ότι οι αμοιβές που εξασφαλίζουν κάποια μέλη ΔΕΠ με μεγάλη δραστηριότητα σε τέτοιου τύπου ερευνητικά προγράμματα πολλαπλασιάζουν κυριολεκτικά τον μισθό τους. Με την αποδιάρθρωση των σχέσεων εργασίας των υποψήφιων διδακτόρων και ερευνητών και του λοιπού προσωπικού των ΑΕΙ, ο υπεύθυνος ερευνητικού προγράμματος δεν υποχρεούνται να εξασφαλίσει αμοιβές για όλους όσοι απασχολούνται σε ένα ερευνητικό πρόγραμμα, ενώ η δική του αμοιβή ορίζεται στο ύψος της αμοιβής του Προέδρου της Δημοκρατίας (!). Εξίσου κοινό μυστικό είναι ότι υπάρχουν υπεύθυνοι ερευνητικών προγραμμάτων και εργαστηρίων που διαπλέκονται με μεγάλες εταιρείες, στις οποίες το Πανεπιστήμιο μέσω του ΕΛΚΕ κάνει απευθείας αναθέσεις έργων υψηλών προϋπολογισμών. Το μεγάλο φαγοπότι εντός των ΑΕΙ, όπως είναι αναμενόμενο, ακολουθεί τους κλάδους όπου λυσσά η καπιταλιστική κερδοφορία, όπως είναι το Φάρμακο και η Ενέργεια. Ειδικά στα Τμήματα Ιατρικής, το επιχειρηματικό αλισβερίσι με φαρμακευτικές εταιρείες είναι μια εξόφθαλμη πραγματικότητα, που έχει κατοχυρώσει μάλιστα αυτά τα Τμήματα ως «κράτος εν κράτει» εντός των ΑΕΙ.

Τα ίδια τα πανεπιστημιακά Τμήματα τελικά ωθούν μέσω των Οργάνων τους τα μέλη Διδακτικού Προσωπικού να επιδοθούν σε μια κούρσα αναζήτησης ερευνητικών προγραμμάτων, το οποίο αποτελεί στοιχείο της αξιολόγησης των διδασκόντων, που έρχεται το επόμενο διάστημα με νέα νομοθεσία και πιο αποφασιστικά. Η δυνατότητα να ασκεί ένας διδάσκων και ελευθέριο επάγγελμα ταυτόχρονα, κατοχυρωμένη για τους γιατρούς με διάφορα έωλα επιχειρήματα, επιτείνει το πρόβλημα της απόσπασής τους από το διδακτικό έργο, της αντιμετώπισης της διδασκαλίας ως «βάρους».

Η πιο κερδοφόρα δραστηριότητα των ΑΕΙ φαίνεται πως είναι η ίδρυση των εταιρειών - τεχνοβλαστών (spin off), η οποία περνά μέσα από τους ΕΛΚΕ και στοιχίζεται γύρω από την επιχειρηματική αξιοποίηση της καινοτομίας. Πρόκειται για εταιρείες - συμπράξεις πανεπιστημίων και ιδιωτών, στις οποίες το πανεπιστημιακό σκέλος αναλαμβάνει στην ουσία όλο το ρίσκο του νέου προϊόντος ή υπηρεσίας που συνιστά την καινοτομία. Μόλις το προϊόν ή υπηρεσία αποδειχθεί ότι αντέχει στην ανταγωνιστικότητα και έχει μεγάλα περιθώρια κερδοφορίας, ο ιδιώτης ανακεφαλαιοποιεί το μερίδιό του και τελικά παίρνει στα χέρια του μια έτοιμη και δοκιμασμένη επιχείρηση. Το πανεπιστήμιο στην πράξη τζογάρει αποθεματικά και χρηματικά ποσά για λογαριασμό μεγάλων επιχειρήσεων, τα οποία θα έπρεπε να προορίζονται για την κάλυψη των αναγκών της διδασκαλίας και έρευνας, των φοιτητών και των μορφωτικών τους αναγκών.

Η δεύτερη βασική επιχειρηματική δραστηριότητα των ΑΕΙ περνά μέσα από τις αποκαλούμενες «Εταιρείες Αξιοποίησης και Διαχείρισης της Περιουσίας» τους. Πρόκειται για Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου, τα οποία λειτουργούν παράλληλα με τα Ιδρύματα και μόνο τυπικά λογοδοτούν στα πανεπιστημιακά όργανα. Οι εταιρείες αυτές έχουν συγκεντρώσει όλη την επιχειρηματική δραστηριότητα που αφορά σε υποδομές, μισθώματα ακινήτων που ανήκουν στα Ιδρύματα, διαχείριση συνεδριακών χώρων και κληροδοτημάτων, στις υπηρεσίες φύλαξης και καθαριότητας, στην ενοικίαση χώρων για κυλικεία κ.ά. Παράλληλα, διαχειρίζονται και την εκδοτική δραστηριότητα των ΑΕΙ, καθώς και τα πνευματικά δικαιώματα που απορρέουν από τη συγγραφή επιστημονικών έργων. Είναι ευνόητο λοιπόν πως οι εν λόγω εταιρείες έχουν υπέρογκους ετήσιους ισολογισμούς, ξεπουλώντας στην ουσία πλευρές της λειτουργίας των ΑΕΙ με όρους καθαρά ιδιωτικής επιχείρησης.

Η τρίτη βασική επιχειρηματική δραστηριότητα των ΑΕΙ αφορά στα λεγόμενα Κέντρα Επιμόρφωσης και Διά Βίου Μάθησης (ΚΕΔΙΒΙΜ). Πρόκειται για τις πανεπιστημιακές εκείνες δομές που συγκεντρώνουν και διαχειρίζονται τα κάθε είδους προγράμματα σπουδών, σεμινάρια και πιστοποιήσεις. Τα ΚΕΔΙΒΙΜ, με τις τελευταίες νομοθετικές ρυθμίσεις της προηγούμενης κυβέρνησης, του ΣΥΡΙΖΑ, επί υπουργού Παιδείας Γαβρόγλου, απέκτησαν αναβαθμισμένο ρόλο και διεύρυναν την αγορά των εκπαιδευτικών προϊόντων που πουλούν. Ο βασικός όγκος των εσόδων τους προέρχεται από μια σειρά πιστοποιήσεων επιμόρφωσης, που απευθύνονται σε κάθε είδους εργαζόμενους, ελεύθερους επαγγελματίες και ειδικούς, ανεξάρτητα αν είναι ή όχι απόφοιτοι του αντίστοιχου Ιδρύματος. Ολα τα παραπάνω προγράμματα προσφέρονται έναντι διδάκτρων, τα οποία κυμαίνονται από 250 ευρώ για λίγες ώρες σεμιναρίων μέχρι και χίλια και άνω ευρώ.

Τα ΚΕΔΙΒΙΜ των ΑΕΙ αξιοποιούν τις πλατφόρμες εξ αποστάσεως, ώστε τα περισσότερα προγράμματα πιστοποίησης να παρέχονται χωρίς τη φυσική παρουσία του φοιτητή. Η πρόσφατη δε ευρεία αξιοποίηση διάφορων πλατφορμών τηλεκπαίδευσης λόγω της πανδημίας παρουσιάστηκε ως «καλή ευκαιρία» για να επεκταθούν αυτά τα προγράμματα κατάρτισης, να ανοίξει δηλαδή περαιτέρω η αγορά των προγραμμάτων σπουδών. Ετσι, αντί η κυβέρνηση σήμερα, οι διοικήσεις των ΑΕΙ να αναζητούν τρόπους ώστε να αξιοποιούνται οι υπάρχουσες πλατφόρμες τηλεκπαίδευσης και η κατακτημένη τεχνογνωσία, να ξεπερνιούνται κατ' αυτόν τον τρόπο καθυστερήσεις και ελλείψεις που εμφανίστηκαν με δραματικό τρόπο αυτό το διάστημα, συμβαίνει το αντίθετο. Η πανδημία και οι μορφωτικές ανάγκες των φοιτητών αντιμετωπίζονται ως «ευκαιρία» για να ενισχυθεί η επιχειρηματική δραστηριότητα των ΑΕΙ, να πολλαπλασιαστούν τα έσοδα των Ιδρυμάτων που επανεπενδύονται στο πλαίσιο των επιχειρηματικών στοχεύσεων και σε καμιά περίπτωση δεν επιστρέφουν για να εξυπηρετήσουν ανάγκες λειτουργίας της Ανώτατης Εκπαίδευσης.

Ολα τα παραπάνω αναφέρονται για να αναδειχθεί η πραγματική πλευρά της επιχειρηματικής δράσης των ΑΕΙ, που είναι μέσα στον ίδιο τον χαρακτήρα της να μην επιστρέφει τελικά στα Ιδρύματα για τις πραγματικές ανάγκες των φοιτητών, αντίθετα να ανατροφοδοτεί την ίδια την επιχειρηματικότητα. Ετσι, κάθε επιχείρημα των κυβερνήσεων διαχρονικά, ότι η λειτουργία των ΑΕΙ με ιδιωτικοοικονομικούς όρους εξασφαλίζει έσοδα στα Ιδρύματα, πρέπει να ακολουθείται από μια εύλογη ερώτηση: Και πού είναι αυτά τα χρήματα; Γιατί όταν οι φοιτητές ζητούν εστίες, αίθουσες, δασκάλους, η απάντηση κυβερνήσεων και διοικήσεων Ιδρυμάτων είναι πως δεν υπάρχουν σχετικά κονδύλια; Μα γιατί η επιχειρηματικότητα έχει έναν απαράβατο όρο, όρο του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος: Πρέπει να τρέφεται από τις σάρκες της, να στοχεύει μόνο στη μεγιστοποίηση του κέρδους, αγνοώντας συνειδητά τις πραγματικές μορφωτικές ανάγκες των παιδιών των λαϊκών οικογενειών.

Κι ενώ η επιχειρηματική δράση των ΑΕΙ βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και τα προβλήματα της λειτουργίας των πανεπιστημίων, λόγω και της πανδημίας, διογκώνονται, η κυβέρνηση της ΝΔ ανακοινώνει νέο νομοσχέδιο τους επόμενους μήνες. Η οργάνωση και το «συμμάζεμα» της επιχειρηματικότητας των ΑΕΙ το προηγούμενο διάστημα, με εμβληματικό μάλιστα τον νόμο του ΣΥΡΙΖΑ για τις «πανεπιστημιοποιήσεις», έχουν ήδη διαμορφώσει τους όρους για έναν νέο γύρο επιχειρηματικών δράσεων. Το 3ο σκέλος της επιχειρηματικής λειτουργίας των ΑΕΙ, που έχει μείνει σχετικά πίσω και έχει τα περισσότερα περιθώρια ανάπτυξης, αυτό της πώλησης προγραμμάτων σπουδών, καταρτίσεων και πιστοποιητικών, φαίνεται πως τίθεται πλέον σε προτεραιότητα. Η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα προχωρήσει με την απελευθέρωση των όποιων δεσμεύσεων και κωλυμάτων είχαν τα πανεπιστημιακά Τμήματα στην ίδρυση κάθε είδους κύκλων κατάρτισης, προγραμμάτων ξενόγλωσσων με δίδακτρα, καθώς και με την αναγνώριση των πτυχίων κολεγίων και πτυχίων του εξωτερικού. Ανακοίνωσε επιπλέον «νέο γεωγραφικό χάρτη» των ΑΕΙ, που καθόλου νέος δεν είναι, καθώς πρόκειται απλά για μια αναδιάταξη των Τμημάτων, 3η ή 4η στη σειρά τα τελευταία 10 χρόνια, προκειμένου καλύτερα να συνδεθούν τα ΑΕΙ με τις στοχεύσεις του κεφαλαίου ανά περιφέρεια και κλάδο.

Ολες οι παραπάνω αλλαγές ακολουθούνται με εκ νέου «πειράματα» για τη μορφή και τη δομή εκείνη της διοίκησης των ΑΕΙ που καλύτερα μπορεί να παίξει το ρόλο του διευθύνοντα επιχείρησης. Είναι βέβαιο, ωστόσο, πως είτε με Περιφερειακά Οργανα (ΣΥΡΙΖΑ), είτε με Συμβούλια Ιδρύματος (ΝΔ), η στρατηγική στόχευση είναι ενιαία: Αποτελεσματικότερη οργάνωση της επιχειρηματικής λειτουργίας των ΑΕΙ, μεταφορά εμπειρίας από το εξωτερικό στη στελέχωση της διεύθυνσης της επιχειρηματικότητας.

Από όλα τα παραπάνω καθίσταται σαφές ότι η επιχειρηματική λειτουργία των ΑΕΙ δεν αποτελεί απλά μια παράλληλη δράση, που, μάλιστα, συγκλίνει κάπου με τα δικαιώματα και συμφέροντα των φοιτητών, των εργαζομένων και διδασκόντων των ΑΕΙ. Κάθε άλλο μάλιστα. Η επιχειρηματικότητα υποθάλπει και επισκιάζει κυρίως την εκπαιδευτική λειτουργία των ΑΕΙ, ό,τι σχετίζεται με ζητήματα φοιτητικής μέριμνας και υποστήριξης των μορφωτικών αναγκών των φοιτητών. Ταυτόχρονα, λειτουργεί υποστηρικτικά ως προς την εδραίωση της κυρίαρχης ιδεολογίας, σιγοντάρει κάθε αστικό ιδεολόγημα και διαμορφώνει τους όρους ενσωμάτωσης ιδιαίτερα της νέας γενιάς. Γύρω από τις δομές της επιχειρηματικής δράσης, αναπτύσσεται ένα πολυπλόκαμο σύστημα με σχέσεις πολιτικής και οικονομικής εξάρτησης και τροφοδότησης επιχειρηματιών και διδασκόντων, που τελικά οδηγεί και σε αλλοτρίωση συνειδήσεων, που υποστηρίζουν, συντηρούν και γιγαντώνουν την επιχειρηματικότητα. Είναι λοιπόν απαράβατος όρος η σταθερή πάλη με την επιχειρηματικότητα, η αποκάλυψη πλευρών και στοιχείων της, προκειμένου να φανερώνονται οι διαστάσεις της, η ευθεία σύγκρουση της επιχειρηματικότητας με τα μορφωτικά δικαιώματα των φοιτητών, με την ίδια την πλέρια ανάπτυξη της επιστήμης και έρευνας.

• Μέτρα αποσυμφόρησης των σχολικών αιθουσών - 15 μαθητές ανά τμήμα, άμεσα μέτρα για αποκατάσταση των σεισμόπληκτων σχολείων και αναγκαίες κτιριακές υποδομές για τη δίχρονη Προσχολική Αγωγή.
• Μόνιμους μαζικούς διορισμούς δασκάλων και καθηγητών, κανένα εκπαιδευτικό κενό.
• Αμεσες μόνιμες προσλήψεις για την κάλυψη των κενών στην Ειδική Αγωγή.
• Νοσηλευτές σε κάθε σχολείο. Μέτρα υγιεινής και ασφάλειας στα σχολεία (μόνιμο επαρκές προσωπικό καθαριότητας).
• Μέσα ατομικής προστασίας, αντισηπτικά, μάσκες με ευθύνη του κράτους να μοιραστούν σε όλους τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς γιατί σήμερα τις πληρώνουν οι γονείς από την τσέπη τους.
• Με ευθύνη του ΕΟΔΥ να γίνονται δωρεάν τεστ σε εκπαιδευτικούς και γονείς σε σχολεία όπου εντοπίζεται κρούσμα κορονοϊού.

Εκδήλωση με θέμα «Παλεύουμε για το σχολείο των σύγχρονων αναγκών μας», οργανώνουν οι Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ της 4ης Δημοτικής Κοινότητας του δήμου Θεσσαλονίκης, την Παρασκευή 16 Οκτώβρη, στις 19.00, στο Πάρκο Παπάζογλου (Θεράποντας). Θα μιλήσει ο Γιάννης Δελής, βουλευτής του ΚΚΕ. Θα ακολουθήσουν παρεμβάσεις από τον Νίκο Αβραμίδη, γονέα και εκπαιδευτικό, και τον Κωνσταντίνο Παπακώστα, μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής Μαθητών Θεσσαλονίκης.

Σύσκεψη - συζήτηση με θέμα «Ο αγώνας μαθητών - γονιών και εκπαιδευτικών για μέτρα προστασίας από την πανδημία μέσα στα σχολεία και το κάλεσμα του ΚΚΕ» διοργανώνουν οι Κομματικές Οργανώσεις Μενιδίου του ΚΚΕ, την Κυριακή 18 Οκτώβρη, στις 18.30, στο «Καφενεδάκι» (Βύρωνος 4 - Μενίδι). Θα μιλήσει ο Κύριλλος Παπασταύρου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

• Πρώτη livestream προβολή του «Podcast της ΚΝΕ», σήμερα Τετάρτη 14/10, στις 20.30, στο κανάλι της ΚΝΕ στο YouTube.

Αναλυτικά οι μαθητές που συμμετέχουν στο «Podcast της ΚΝΕ»:

• Αργυρώ Βακαλοπούλου, μέλος 5μελούς του 7ου ΓΕΛ Καλλιθέας
• Ξάνθος Γερμανάκος, μέλος 15μελούς του 2ου ΓΕΛ Περάματος
• Λίνα Καπελέρη, μέλος 15μελούς του 1ου ΓΕΛ Αγ. Βαρβάρας
• Μίρκα Παλαβού, μέλος 15μελούς του 1ου ΓΕΛ Λούτσας
• Κωνσταντίνα Παντελάρου, μέλος 15μελούς του 26ου ΓΕΛ Αθηνών
• Χρήστος Στάμος, πρόεδρος 15μελούς του Μουσικού Σχολείου Πειραιά

Ο Γ. Δελής απαίτησε από τον υφυπουργό να απαντήσει «τι θα κάνει η κυβέρνησή σας για να μη χαθεί άλλο ένα 6μηνο, να διασφαλιστεί η λειτουργία του Τμήματος με μόνιμο προσωπικό προκειμένου να διδάσκονται όλα τα μαθήματα, και να ληφθούν όλα τα αντίστοιχα μέτρα για φοιτητική μέριμνα και σίτιση. Να εκσυγχρονιστεί το ίδιο το περιεχόμενο της Σχολής και να αντιστοιχηθεί στις νέες σύγχρονες ανάγκες».

Οπως ανέφερε ο βουλευτής του ΚΚΕ, τόσο τα θεωρητικά μαθήματα όσο και τα εργαστηριακά και νοσοκομειακά βρίσκονται «στον αέρα», αφού δεν έχουν εξασφαλιστεί οι στοιχειώδεις ανάγκες σε διδακτικό και λοιπό προσωπικό, σε αίθουσες και υποδομές. Στο «πανεπιστημιακό» κατά τ' άλλα Τμήμα υπάρχουν μόνο δύο μικρές αίθουσες: Μία με ηλεκτρονικούς υπολογιστές, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι για πέταμα, και μία αίθουσα εργαστηρίου, με απαρχαιωμένο εξοπλισμό.

Καθώς δεν υπάρχουν αμφιθέατρα, τα θεωρητικά μαθήματα διεξάγονται στον κινηματογράφο του Διδυμοτείχου, ενώ η πρακτική άσκηση των φοιτητών πραγματοποιείται στο Γενικό Νοσοκομείο Διδυμοτείχου, που ούτε στο ελάχιστο δεν θυμίζει Πανεπιστημιακό Κέντρο Υγείας. Δεν υπάρχουν εστίες, ούτε κάποια πρόβλεψη να νοικιαστούν δωμάτια για τους φοιτητές.

Τα παραπάνω προβλήματα επιτείνονται στο έδαφος της πανδημίας, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά ότι η υγεία φοιτητών και εργαζομένων, η μόρφωση των παιδιών θυσιάζεται διαχρονικά από τις κυβερνήσεις στο βωμό της επιχειρηματικής λειτουργίας των ΑΕΙ και της σύνδεσής τους με τα επιχειρηματικά συμφέροντα, κλαδικά και περιφερειακά.

Απαντώντας ο υφυπουργός απέδωσε τα προβλήματα στην «προχειρότητα» με την οποία έκανε την «πανεπιστημιοποίηση» η προηγούμενη κυβέρνηση, ανέδειξε δε ως «ενδεδειγμένη λύση» την ένταξη του συγκεκριμένου Τμήματος ως αυτοτελούς στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο. Η κυβέρνηση έκανε προκηρύξεις για πρόσληψη εκπαιδευτικού προσωπικού, οι οποίες όμως δεν βρήκαν ανταπόκριση, είπε, προσπερνώντας βέβαια ότι αυτές ήταν μόνο για έκτακτο προσωπικό.

Σχολιάζοντας τις απαντήσεις του υφυπουργού, ο Γ. Δελής επισήμανε ότι «η Σχολή λειτουργεί εδώ και 13 με 14 χρόνια και είναι σαφέστατες, συνεπώς, οι ευθύνες όλων των κυβερνήσεων. Ούτε είναι θέμα πού θα ανήκει η Σχολή. Το ζήτημα είναι να εξασφαλιστούν εκείνοι οι υλικοί όροι, με μόνιμο προσωπικό, υποδομές και πρόγραμμα, ώστε τα παιδιά, οι φοιτητές, να σπουδάσουν ανεμπόδιστα και να τελειώσουν κανονικά τις σχολές τους, να πάρουν το πτυχίο τους».

Eurokinissi

Σύμφωνα με την Πανελλήνια Επιστημονική Ενωση Διευθυντών Σχολικών Μονάδων Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, με τη λειτουργία των σχολικών μονάδων με όλους τους μαθητές στις τάξεις, ανεξαρτήτως του εμβαδού των αιθουσών τους, δεν διασφαλίζεται η τήρηση της απαραίτητης απόστασης του 1,5 μέτρου μεταξύ των μαθητών, ενώ δεν πραγματοποιήθηκε ούτε ένας χωρισμός τμήματος, με μεγάλο αριθμό μαθητών, σε υποτμήματα, ακόμα και στις σχολικές μονάδες που υπάρχουν κενές αίθουσες διδασκαλίας!

Επίσης, ενώ οι οδηγίες του ΕΟΔΥ προβλέπουν «αποφυγή ανάμειξης των μαθητών που δεν ανήκουν στο ίδιο τμήμα», η φοίτηση των μαθητών στο Ολοήμερο πραγματοποιείται σε μεικτά τμήματα, όπου υπάρχει ανάμειξη μαθητών ακόμα και από όλα τα τμήματα/τάξεις του σχολείου.

Σύμφωνα εξάλλου με την Ενωση των διευθυντών, η διάταξη με την οποία προβλέπεται ότι σε κάθε σχολική μονάδα ορίζεται ένας υπεύθυνος για τη διαχείριση ύποπτων κρουσμάτων, επιβάλλει στους εκπαιδευτικούς να εκτελούν χρέη σχολιάτρου ή/και σχολικού νοσηλευτή, καθήκοντα δηλαδή εντελώς ξένα προς το αντικείμενό τους. Και, μάλιστα, καλούνται να εκπαιδεύσουν και το υπόλοιπο διδακτικό προσωπικό!

Επίσης, οι ασαφείς οδηγίες σε περίπτωση που μαθητής/τρια εμφανίσει συμπτώματα συμβατά με λοίμωξη COVID-19, η μη πραγματοποίηση μαζικών και επαναλαμβανόμενων τεστ, οι συνεχείς αλλαγές στις διατάξεις σχετικά με το ποιοι εκπαιδευτικοί ανήκουν στις ομάδες αυξημένου κινδύνου και δικαιούνται ειδική άδεια απουσίας, θέτουν σε σοβαρό κίνδυνο την υγεία της εκπαιδευτικής κοινότητας.

Οι διευθυντές καταγγέλλουν επίσης ότι το υπουργείο δεν φρόντισε να τοποθετήσει έναν επιπλέον εκπαιδευτικό για την αντιμετώπιση των μεγάλων αναγκών που προκύπτουν λόγω έκτακτων απουσιών εκπαιδευτικών ούτε προσέλαβε επιπλέον εκπαιδευτικούς για την αναπλήρωση όσων απουσιάζουν επειδή ανήκουν στις ομάδες αυξημένου κινδύνου. Επιπλέον, δεν προχώρησε στην ταχύρρυθμη επιμόρφωση όλων των εκπαιδευτικών στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση ούτε προσέλαβε το αναγκαίο προσωπικό καθαριότητας στις σχολικές μονάδες, καθ' όλη τη διάρκεια λειτουργίας τους, αλλά μόνο για 6,5 ώρες.

Συμπερασματικά, με βάση και τις καταγγελίες των διευθυντών των Δημοτικών Σχολείων, το υπουργείο Παιδείας, ενώ δήλωνε πανέτοιμο για την ασφαλή έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς τον Σεπτέμβρη και έχοντας όλο το καλοκαίρι στη διάθεσή του να προετοιμαστεί γι' αυτό, ουσιαστικά δεν έκανε τίποτα, αναγκάζοντας τους Συλλόγους Διδασκόντων «να επινοήσουν διαδικασίες διασφάλισης της υγείας των μελών της σχολικής τους κοινότητας και εύρυθμης λειτουργίας των σχολείων τους σε ένα πλαίσιο εγκυκλίων - οδηγιών με ανεπαρκές, ασαφές και πολλές φορές αντιφατικό και τροποποιούμενο περιεχόμενο. Παρ' όλες όμως τις προσπάθειες της εκάστοτε σχολικής μονάδας, δεν είναι πάντα εφικτή μια τέτοια στοχοθεσία, εξαιτίας των αστοχιών και των παραλείψεων του υπουργείου Παιδείας».

Καταλήγοντας, η Ενωση των διευθυντών τονίζει ότι οι εκπαιδευτικοί αφέθηκαν χωρίς ουσιαστική υποστήριξη από την πολιτεία, να φέρουν εις πέρας την εκπαιδευτική διαδικασία, μέσα από υγειονομικά πρωτόκολλα που αποδεικνύονται σε πολλές περιπτώσεις ανεφάρμοστα, μέσα σε ακατάλληλους χώρους μάθησης και αντίξοες συνθήκες εργασίας.

Να σημειωθεί ότι την ανακοίνωση των διευθυντών που ζητούν μέτρα για τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας και μάθησης στις σχολικές μονάδες κατέθεσε το ΚΚΕ ως Αναφορά στη Βουλή προς την υπουργό Παιδείας.