Σάββατο 14 Οχτώβρη 2017
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Διαβάστε στο σημερινό 4σέλιδο «Διεθνή και Οικονομία»:

ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΙ ΟΜΙΛΟΙ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ: Παζάρια και ανταγωνισμοί στο κατώφλι της «επίφοβης» ανάκαμψης

ΣΥΝΕΔΡΙΟ «ECONOMIST»: «Μία ζώνη, ένας δρόμος», πολλοί ανταγωνιστές...

ΒΡΕΤΑΝΙΑ: Κόντρες στις διαπραγματεύσεις για την έξοδο από την ΕΕ και ...επιδόσεις στη φτώχεια για το λαό

ΟΛΛΑΝΔΙΑ: Νέα αστική κυβέρνηση με ίδια μέτρα υπέρ του κεφαλαίου και περικοπές για τους εργαζόμενους

ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΙ ΟΜΙΛΟΙ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ
Παζάρια και ανταγωνισμοί στο κατώφλι της «επίφοβης» ανάκαμψης

Το ζήτημα των «κόκκινων» δανείων λειτουργεί και ως μοχλός για τις αναδιαρθρώσεις και τις μοιρασιές στο τραπεζικό σύστημα
Το ζήτημα των «κόκκινων» δανείων λειτουργεί και ως μοχλός για τις αναδιαρθρώσεις και τις μοιρασιές στο τραπεζικό σύστημα
«Η τραπεζική ένωση πρέπει να ολοκληρωθεί, προκειμένου να αξιοποιηθεί το σύνολο των δυνατοτήτων της ώστε να καταστεί η Οικονομική και Νομισματική Ενωση (ΟΝΕ) πιο σταθερή και ανθεκτική στους κλυδωνισμούς, με ταυτόχρονο περιορισμό της ανάγκης για δημόσιο επιμερισμό των κινδύνων».

Αυτό επισημαίνεται σε ανακοίνωση που εκδόθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή αυτή τη βδομάδα, σχετικά με τις εκκρεμότητες και την ενδοκαπιταλιστική διαπάλη για τη λεγόμενη «τραπεζική ένωση», με αιχμές βέβαια τους τρόπους και τις πηγές διάσωσης των τραπεζικών ομίλων σε περιπτώσεις νέων κλυδωνισμών, τη μοιρασιά στον επόμενο γύρο καπιταλιστικής συσσώρευσης αλλά και το μηχανισμό που εξετάζεται αναφορικά με την «εγγύηση των καταθέσεων» στο πλαίσιο της Ευρωζώνης.

Σε γενικές γραμμές, το νέο σχέδιο που ξεδιπλώνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έρχεται να περιορίσει τη μοιρασιά τυχόν χασούρας στην Ευρωζώνη, καθώς η πρώτη ευθύνη διάσωσης περνάει στο κάθε κράτος. Επιπλέον, το λεγόμενο Ευρωπαϊκό Σύστημα Εγγύησης Καταθέσεων θα ενεργοποιείται στο βαθμό και αφού προηγουμένως τα κρατικά συστήματα ασφάλισης καταθέσεων (μέχρι 100.000 ευρώ) έχουν εξαντλήσει το σύνολο των διαθέσιμων κεφαλαίων τους.

Το ΔΝΤ από την πλευρά του, σε πρόσφατη έκθεση για τη «σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος», που δημοσιοποίησε στο πλαίσιο της ετήσιας Συνόδου του στην Ουάσιγκτον, επισημαίνει: «Περίπου το ένα τρίτο των μεγαλύτερων τραπεζών βάσει παγίων ενδέχεται να δυσκολευτεί να πετύχει βιώσιμη κερδοφορία». Μάλιστα το ΔΝΤ, σε μια κίνηση που χαρακτηρίστηκε «ασυνήθιστη», κατονόμασε 9 μεγάλα τραπεζικά μονοπώλια, που ενδεχομένως να αντιμετωπίσουν «δυσκολίες» με τη μελλοντική κερδοφορία, τη γερμανική «Deutsche Bank», τη γαλλική «Societe Generale», την ιταλική «UniCredit» αλλά και μεγάλους τραπεζικούς ομίλους από τη Βρετανία, την Ιαπωνία κ.ά.

Ανταγωνισμοί για τα «βαρίδια» των «κόκκινων» δανείων

Συμπληρώνοντας το «πάνελ», η πλευρά της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, σε κείμενο διαβούλευσης που δημοσιοποίησε την περασμένη βδομάδα, έβαλε στο τραπέζι το «συμπληρωματικό σχέδιο για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια» συνολικά στο τραπεζικό σύστημα της Ευρωζώνης, προαναγγέλλοντας νέες παρεμβάσεις, που ήδη αποτελούν νέο πεδίο «τριβών» ανάμεσα σε τμήματα του ευρωπαϊκού κεφαλαίου και κυβερνήσεις της Ευρωζώνης. Σε ό,τι αφορά το υπάρχον «απόθεμα» των «κόκκινων» δανείων, η ΕΚΤ ζητά από τις τράπεζες της Ευρωζώνης να υποβάλουν στο α' εξάμηνο του 2018 συγκεκριμένα πλάνα για την απομείωσή τους, με την επισήμανση ότι «για ορισμένες τράπεζες απαιτούνται ακόμη ορισμένες βελτιώσεις», δείχνοντας βέβαια και προς την κατεύθυνση των ελληνικών τραπεζικών ομίλων. Επιπλέον, αντιθέσεις κυοφορούνται και αναφορικά με το σχέδιο της ΕΚΤ για τα δάνεια που θα χορηγούν οι τράπεζες της Ευρωζώνης από το Γενάρη του 2018, σχετικά «με τις κατευθύνσεις όσον αφορά την προώθηση πρακτικών έγκαιρου σχηματισμού προβλέψεων και διαγραφών», προκειμένου οι τράπεζες να «απορροφούν» έγκαιρα τους κινδύνους από τα μελλοντικά «φέσια».

Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Ιταλός Α. Ταγιάνι, με δημόσια επιστολή προς τον επικεφαλής της ΕΚΤ, Μ. Ντράγκι, έθεσε υπό αμφισβήτηση τις «κατευθυντήριες γραμμές», ζητώντας να διασφαλιστούν «τα δικαιώματα του Ευρωκοινοβουλίου ως συννομοθέτη». Παρεμβαίνοντας στη «συζήτηση», ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν Β. Ντομπρόβσκις απάντησε: «Υπάρχει διαφορά μεταξύ του νομοθέτη και του επόπτη. Η νομοθεσία αφορά όλες τις τράπεζες και έχει να κάνει με τον πρώτο πυλώνα της τραπεζικής ένωσης (...) Πρέπει να υπάρχει διάκριση μεταξύ αυτών των δύο ρόλων».

Την ίδια ώρα, το μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΚΤ, Ιβ Μερς, μιλώντας σε συνέδριο στο Μιλάνο, διαβεβαίωσε ότι οι προτεινόμενοι κανόνες της ΕΚΤ δεν στοχεύουν σε μία συγκεκριμένη χώρα, ενώ παραδέχτηκε ότι το πρόβλημα των «κόκκινων» δανείων είναι εντονότερο σε κάποια κράτη - μέλη, δείχνοντας βέβαια και προς την κατεύθυνση των ιταλικών και ελληνικών τραπεζικών ομίλων.

Στον «αφρό» τα ζητήματα των ελληνικών τραπεζικών ομίλων

Εξάλλου, ψηλά στην αντιλαϊκή ατζέντα ανεβαίνει και το ζήτημα των διαγνωστικών ελέγχων σε ό,τι αφορά την κεφαλαιακή επάρκεια των εγχώριων τραπεζικών ομίλων, γύρω από το οποίο διαφαίνεται η επίτευξη ενός πρόσκαιρου συμβιβασμού της ΕΚΤ με την πλευρά του ΔΝΤ.

Σε αυτό το πλαίσιο, ο επικεφαλής του ευρωπαϊκού τμήματος του ΔΝΤ, Π. Τόμσεν, σε πρόσφατες δηλώσεις τόνισε ότι «το ζήτημα είναι πως πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι υπάρχει μια στρατηγική για την αντιμετώπιση του εξαιρετικά υψηλού επιπέδου των μη εξυπηρετούμενων δανείων της Ελλάδας μεσοπρόθεσμα», δηλαδή σε κάθε περίπτωση και για την περίοδο μετά το 2018. Σε ό,τι αφορά το χρονοδιάγραμμα των ελέγχων, από την πλευρά του ο Π. Τόμσεν έδειξε να συμφωνεί με την πρόταση της ΕΚΤ για την επίσπευσή του στις αρχές του 2018, λέγοντας ότι αυτό «θα μας επιτρέψει να συγκεντρώσουμε τις απαραίτητες πληροφορίες για να αξιολογήσουμε κατά πόσον η σημερινή στρατηγική για την εξασφάλιση της χρηστής λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος είναι επαρκής».

Σε κάθε περίπτωση, ανεξάρτητα από το χρονοδιάγραμμα, ορθάνοιχτο παραμένει το ενδεχόμενο και για νέο κύκλο ανακεφαλαιοποίησης τραπεζικών ομίλων, σε συνδυασμό βέβαια με την αποτελεσματική διαχείριση των «κόκκινων» δανείων, την έναρξη των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, τις νέες παρεμβάσεις σε ό,τι αφορά την όποια παρεχόμενη νομική προστασία στην πρώτη κατοικία της λαϊκής οικογένειας κ.ά.

Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, η ΕΚΤ θα «κουρέψει» το ύψος των υποθηκών που εμφανίζουν οι εγχώριες τράπεζες για τα στεγαστικά δάνεια που έχουν χορηγήσει στην πελατεία τους, σε μια εξέλιξη που ανεβάζει και το ύψος των κεφαλαιακών αναγκών.

Υπενθυμίζεται ότι την περίοδο 2012 - 2015 πραγματοποιήθηκαν 3 ανακεφαλαιοποιήσεις - η τελευταία με τη «βούλα» της σημερινής κυβέρνησης - συνολικού ύψους 51,7 δισ. ευρώ. Τα 32 δισ. ευρώ (περίπου 62%) καλύφθηκαν από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, μέσω των δανείων που χορηγήθηκαν προς το ελληνικό κράτος από την Ευρωζώνη και το ΔΝΤ. Τα υπόλοιπα ποσά των ανακεφαλαιοποιήσεων, 19,7 δισ. ευρώ, προήλθαν από ιδιώτες επενδυτές.

Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση από την Τράπεζα της Ελλάδας (ΤτΕ), η απομείωση των προβληματικών δανείων «θα συμβάλει στη συνολική αναδιάρθρωση της οικονομίας υπέρ των κλάδων παραγωγής εμπορεύσιμων αγαθών και υπηρεσιών, με αποτέλεσμα την άνοδο της συνολικής παραγωγικότητας», αποτελεί δηλαδή αναπόσπαστο μέρος του σχεδίου για την ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας, όπως και «μοχλό» για την αναδιανομή της «πίτας» ανάμεσα σε τμήματα του κεφαλαίου.

Βέβαια, η πορεία αυτή δεν είναι ανέφελη, καθώς δεν μπορούν να αποκλειστούν και νέοι κλυδωνισμοί. Οπως επισημαίνεται στην έκθεση της ΤτΕ, «δεν υπάρχουν περιθώρια εφησυχασμού. Το εγχώριο χρηματοπιστωτικό σύστημα παραμένει ευάλωτο σε μακροοικονομικές και χρηματοπιστωτικές διαταραχές». Επιπρόσθετα, γίνεται λόγος για το διεθνές εποπτικό και θεσμικό περιβάλλον των τραπεζών, που γίνεται αυστηρότερο, καθώς «οι αρχές και οι κυβερνήσεις δεν θέλουν να επαναληφθούν τα λάθη του παρελθόντος», όπως υποστηρίζει η ΤτΕ, «δείχνοντας» προς τις προαναφερόμενες αλλαγές που δρομολογούνται σε επίπεδο ΕΕ σε σχέση με το πλαίσιο για την «τραπεζική ένωση».


Α. Σ.

ΣΥΝΕΔΡΙΟ «ECONOMIST»
«Μία Ζώνη - Ενας Δρόμος», πολλοί ανταγωνιστές...

Eurokinissi

Οι σοβαρές και ολοένα ενισχυόμενες αντιθέσεις μεταξύ των ιμπεριαλιστικών κέντρων, την ίδια στιγμή που μιλούν περί «οικονομικής συνεργασίας» αναδείχτηκαν κατά την διάρκεια του συνεδρίου που διοργάνωσε ο «Εconomist» που πραγματοποιήθηκε 9 - 10 Οκτώβρη στην Αθήνα με τίτλο «Δημιουργώντας γέφυρες από την Ανατολή στη Δύση». Την ίδια στιγμή, η «γεωστρατηγική» θέση της Ελλάδας, η συμμετοχή της στην ΕΕ και οι επιδιώξεις της αστικής τάξης, την καθιστούν αντικειμενικά μέρος αυτής της «συνεργασίας» και των αντιθέσεων, γεγονός που φάνηκε ιδιαίτερα μέσα από τις ομιλίες των συμμετασχόντων τη δεύτερη μέρα του συνεδρίου, η οποία ήταν περισσότερο αφιερωμένη σε ζητήματα Ενέργειας. Ηταν χαρακτηριστική η τοποθέτηση του στελέχους του «Economist» Τζ. Αντριους, o οποίος ξεκίνησε τις εργασίες του συνεδρίου με τη διαπίστωση πως «το κέντρο βαρύτητας της διεθνούς οικονομίας κινείται από τη Δύση προς την Ανατολή», σημειώνοντας ταυτόχρονα την ανάγκη ανεύρεσης του «νοήματος» αυτής της αλλαγής «για να έχουμε μία επιτυχημένη έκβαση».

Η «επιτυχημένη έκβαση», σύμφωνα με τις τοποθετήσεις των Κινέζων αξιωματούχων που παρευρέθηκαν, βρίσκεται σε άμεση συνάρτηση με την «βελτίωση του κανονιστικού πλαισίου που αφορά το διεθνές εμπόριο» όπως σημείωσε ο Τζ. Λιου πρόεδρος του κινεζικού ιδρύματος «Γραφείο Διεθνούς Εμπορίου για το Δρόμο του Μεταξιού» (SRCIC). Η επισήμανση αυτή αφορά βεβαίως τις χρόνιες διενέξεις σε επίπεδο Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου μεταξύ Κίνας, ΕΕ, ΗΠΑ αλλά και άλλων εμπλεκόμενων ιμπεριαλιστικών κέντρων κι έχουν να κάνουν με πλειάδα ζητημάτων. Οι «παράνομες», σύμφωνα με την ΕΕ, κρατικές επιδοτήσεις που παρέχει το κινεζικό κράτος στις κινεζικές επιχειρήσεις ή οι πολιτικές ντάμπιγκ που εφαρμόζει το Πεκίνο για τη διατήρηση ανταγωνιστικών τιμών των δικών του προϊόντων έναντι ανταγωνιστικών μονοπωλιακών ομίλων, όπως ο χάλυβας ή τα φωτοβολταϊκά πάνελς, προϊόντα υψηλής τεχνολογίας (σύγχρονοι συσσωρευτές Ενέργειας) κ.ά. αποτελούν αντικείμενα χρόνιας διαμάχης.

Τεράστια χρηματοδότηση κι ακόμη λείπουν κεφάλαια...

Την ίδια στιγμή, βέβαια, η Κίνα ενισχύει σταθερά και με πολύ ισχυρή δανειακή χρηματοδότηση τις κινεζικές επιχειρήσεις, πρακτική που όπως σημειώθηκε κατά τη διάρκεια του συνεδρίου βρίσκεται σε άμεση σχέση με την υλοποίηση του σχεδίου «Μια Ζώνη - Ενας Δρόμος» και των απαιτούμενων υποδομών μεταφορών. Είναι χαρακτηριστικό ότι το σχετικό ποσό, όπως ανέφερε ο Ντ. Κιανγκ, πρόεδρος του κινεζικού επενδυτικού «fund» «Adamas Asset Management», βρίσκεται σήμερα στο ύψος των 20 τρισ. δολαρίων, όταν, σύμφωνα πάντα με τον ίδιο ομιλητή, οι εμπορικές τράπεζες παγκοσμίως έχουν τις μισές από αυτές τις δυνατότητες. Ετσι, συνέχισε, λόγω και του πολύ χαμηλού επιτοκίου στην Κίνα, η κυβέρνηση ενθαρρύνει τις επιχειρήσεις να αναζητήσουν επενδυτικά projects εκτός της χώρας και χαρακτήρισε «λογική» τη δημιουργία ενός τρίτου «παγκόσμιου οικονομικού πόλου» μετά τη δυτική Ευρώπη και την Αμερική, «με βάση την περιοχή στην οποία εδράζεται η πρωτοβουλία "Μια Ζώνη - Ενας Δρόμος"».

Συνολικά, οι επενδύσεις υποδομών σε ολόκληρη την περιοχή αναφοράς του κινεζικού σχεδίου έφτασαν το 1 τρισ. δολάρια το 2016, σύμφωνα με τον Ζ. Καριέ, επίσης στέλεχος του SRCIC που επανέλαβε την πρόσκληση του Προέδρου της Κίνας προς όλες τις χώρες που επιθυμούν, να γίνουν μέλη στην Ασιατική Τράπεζα Επενδύσεων Υποδομών (AIIB) ώστε να συμμετάσχουν σε αντίστοιχα επενδυτικά προγράμματα. Την ίδια στιγμή, η Κίνα έχει εισέλθει και στο μετοχικό κεφάλαιο της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (EBRD), ενώ όπως σημείωσε ο Μπ. Μάρκοβιτς «η περιοχή στην οποία δραστηριοποιείται η τράπεζα επικαλύπτεται κατά 60% με την περιοχή της πρωτοβουλίας Μια Ζώνη - Ενας Δρόμος». Ειδικά για το ζήτημα της ανάπτυξης των υποδομών στην ΕΕ, ο ίδιος υπογράμμισε ότι σήμερα «υπάρχει χρηματοδοτικό κενό επενδύσεων σε υποδομή 75 δισ. ετησίως».

Στους «φραγμούς» που εμποδίζουν την ανάπτυξη του εμπορίου μεταξύ ΕΕ, Ευρασίας, Κίνας αναφέρθηκε ο O. Ντουνάεβ, εκπρόσωπος της Ρωσικής Ενωσης Βιομηχάνων και Επιχειρηματιών (RSPP). Οπως είπε, σήμερα υπάρχουν προοπτικές για την ανάπτυξη των διεθνών εφοδιαστικών αλυσίδων αλλά και περιορισμοί που αν καταργηθούν θα οδηγήσουν «σε μεγάλη μείωση του κόστους για τις επιχειρήσεις».

Τους ανταγωνισμούς που αποτελούν την «άλλη όψη» των συνεργασιών των ιμπεριαλιστών υπενθύμισε η ομιλία του Βλ. Τσιζόφ, μόνιμου αντιπροσώπου της Ρωσίας στην ΕΕ, ο οποίος χαρακτήρισε λανθασμένη τη λογική που προσεγγίζει η ΕΕ τη Ρωσία και υπογράμμισε ότι «προκαλούν ιδιαίτερη ανησυχία οι συνεχείς προσπάθειες στο ΝΑΤΟ για τη δημιουργία στρατιωτικής παρουσίας και υποδομής στις περιοχές που συνορεύουν με τη Ρωσία», όπως επίσης και «η δημιουργία ενός ευρωπαϊκού σκέλους της παγκόσμιας πυραυλικής άμυνας των ΗΠΑ». Τόνισε επίσης ότι η Ρωσία είναι έτοιμη να επιδείξει «στρατηγική υπομονή» και να περιμένει μέχρις ότου η Ευρωπαϊκή Ενωση «καταλάβει ότι για λόγους ιστορικούς, οικονομικούς, πολιτισμικούς και πολιτιστικούς, η Ρωσία και η Ευρώπη έχουν ανάγκη ο ένας τον άλλον»...

Ενεργειακή «τόμπολα»

Το στέλεχος της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα, K. Μ. Byrnes, αναφερόμενη στα ενεργειακά σχέδια των ΗΠΑ στην περιοχή, εξέφρασε την... «κατανόηση της σημασίας της Ρωσίας ως προμηθευτή Ενέργειας της Ευρώπης», σημειώνοντας παράλληλα την ανάγκη «εισαγωγής περισσότερου ανταγωνισμού», ο οποίος «θα μειώσει την ισχύ των μονοπωλίων και θα λειτουργήσει ως εργαλείο συνεργασίας», επαναλαμβάνοντας δηλαδή τις προθέσεις των ΗΠΑ - που περνάνε και μέσα από τα σχέδια κατασκευής αγωγών τα οποία περιορίζουν τις δυνατότητες εισαγωγής της Ρωσίας και ταυτόχρονα ενισχύουν τις αμερικανικές εξαγωγές LNG ή την εξαγωγή φυσικού αερίου από χώρες επιρροής τους όπως το Αζερμπαϊτζάν - να μειώσουν την επιρροή της Ρωσίας στον τομέα αυτό.

Χαρακτηριστική και η ομιλία του P. Scaroni, αναπληρωτή προέδρου του «Rothschild Group» και πρώην διευθύνοντος συμβούλου του ιταλικού ενεργειακού μονοπωλίου της ENI. Αφού σημείωσε τη γενικότερη σημασία της ανατολικής Μεσογείου στην ευρωπαϊκή ενεργειακή ασφάλεια δεν δίστασε να χαρακτηρίσει το εισαγόμενο από τις ΗΠΑ υγροποιημένο φυσικό αέριο «ακριβό» σε σχέση με το ρωσικής προέλευσης, που κυρίως χρησιμοποιεί σήμερα η Ευρώπη.

Τέλος, στην ενίσχυση της συνεργασίας της Ρωσίας με την Κίνα στάθηκε στην ομιλία του ο K. Simonov, γενικός διευθυντής του ρωσικού επενδυτικού ταμείου «NESF», χαρακτηρίζοντας την Κίνα «εναλλακτικό καταναλωτή» ρωσικής Ενέργειας σε σχέση με την ΕΕ. Αναφέρθηκε ακόμη στους νέους αγωγούς και υποδομές μεταφοράς φυσικού αερίου που κατασκευάζει η Ρωσία, τόσο προς την Ευρώπη όσο και προς την Κίνα και υπογράμμισε την «υπεροχή» του ρωσικού φυσικού αερίου εξαιτίας της χαμηλότερης τιμής του σε σχέση με το LNG. Πρόσθεσε επίσης σχετικά με τα επίπεδα κατανάλωσης πετρελαίου ότι ενώ στην Ευρώπη μειώνεται, την ίδια στιγμή στην Κίνα αυξάνεται, γεγονός που όπως είπε, αναβαθμίζει τη σημασία της Ρωσίας ως παραγωγού και προμηθευτή ενός ακόμη σημαντικού ενεργειακού προϊόντος.

... και ο ρόλος της Ελλάδας

Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο, ο ρόλος της Ελλάδας ως «διεθνούς ενεργειακού κόμβου» αλλά και «κόμβου εμπορίου», ως στόχος της αστικής τάξης που ακουμπάει πάνω σε αντίστοιχους σχεδιασμούς ιμπεριαλιστικών κέντρων, υπογραμμίστηκε επίσης κατά τη διάρκεια του συνεδρίου.

Στην ιδιαίτερη σημασία που αποδίδουν οι ΗΠΑ στη χώρα μας, ειδικά για τον ενεργειακό τους σχεδιασμό στην ευρύτερη περιοχή, αναφέρθηκε το ανώτατο στέλεχος της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα, K. Μ. Byrnes, λέγοντας χαρακτηριστικά πως η Ελλάδα βρίσκεται σε «κρίσιμο σταυροδρόμι» για τη μεταφορά Ενέργειας και τόνισε ότι «οι ΗΠΑ ήταν, είναι και θα είναι εταίρος της Ελλάδας, υποστηρίζοντας συνακολούθως όλα τα projects που τη συνδέουν με τους γείτονές της». Εκτός από την υποστήριξη των ΗΠΑ στους σχεδιασμούς κατασκευής διασυνδετήριων αγωγών με τις γειτονικές χώρες, η Αμερικανίδα διπλωμάτης σημείωσε ακόμη τις δυνατότητες της Ελλάδας στο χώρο των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και πρόσθεσε ότι «με ενθουσιασμό υποστηρίζουμε την Ελλάδα ως παραγωγό φυσικού αερίου».

Στο ίδιο μήκος κύματος η τοποθέτηση του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γ. Σταθάκη, καθώς υπογράμμισε ότι η Ελλάδα έχει δημιουργήσει όλες τις κατάλληλες συνθήκες και για να καθιερωθεί η περιοχή ως «περιφερειακή αγορά φυσικού αερίου» αλλά και «να εξυπηρετηθεί ο κύριος στόχος της Ευρώπης, που είναι η διαφοροποίηση των πηγών προμήθειας και η ενεργειακή ασφάλειά της». Επίσης, αναφέρθηκε διεξοδικά σε όλα τα ενεργειακά έργα που προωθούνται το τελευταίο διάστημα στην Ελλάδα και στην ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Μεσογείου με τις ευλογίες ΗΠΑ και ΕΕ, δηλαδή την κατασκευή του ελληνοβουλγαρικού αγωγού φυσικού αερίου «IGB» που θα ξεκινήσει να κατασκευάζεται την επόμενη χρονιά, τη συνεργασία με την Ιταλία, την Κύπρο και το Ισραήλ για την προώθηση του «EastMed» (του υποθαλάσσιου αγωγού που σχεδιάζεται να μεταφέρει μέρος του ισραηλινού φυσικού αερίου στην Ευρώπη) και φυσικά τον πλωτό σταθμό «LNG» στην Αλεξανδρούπολη, για την κατασκευή του οποίου δείχνουν ιδιαίτερη «θέρμη» οι ΗΠΑ. Δεν παρέλειψε φυσικά να αναφερθεί στην εγχώρια παραγωγή υδρογονανθράκων, αναφερόμενος στους δύο διεθνείς διαγωνισμούς στην Κρήτη (όπου συμμετέχει και η «Exxon Mobil») και το Ιόνιο.

Ο ρόλος του λιμανιού του Πειραιά και της Ελλάδας ήταν το βασικό θέμα που ανέπτυξε ο Τζ. Ιναϊσβίλι, πρόεδρος της Συνομοσπονδίας Επιμελητηρίων Εμπορίου και Βιομηχανίας Ασίας - Ειρηνικού και επίτιμος πρόεδρος του SRCIC. Οπως είπε, «η Ελλάδα έχει εξελιχθεί σε εξαιρετικά σημαντικό εταίρο», ενώ χαρακτήρισε τον λιμένα του Πειραιά βασικό κόμβο εμπορευματικών μεταφορών μεταξύ Ευρώπης και Ασίας και υπογράμμισε πως με την παρουσία της «Cosco» «ο Πειραιάς, και η Ελλάδα συνολικά έχει την ευκαιρία να μετατραπεί σε έναν περιφερειακό κόμβο για την Ευρώπη». Αντίστοιχα, ο Μπ. Μάρκοβιτς από την EBRD στάθηκε ιδιαίτερα στη σημασία της κινεζικής επένδυσης στον Πειραιά, χρησιμοποιώντας το ως παράδειγμα «για το πώς επενδύσεις στην υποδομή μπορούν να φέρνουν και άλλες επενδύσεις».

Την ίδια ώρα, ο υφυπουργός Οικονομίας, Στ. Πιτσιόρλας, αναφερόμενος στους οικονομικούς και γεωπολιτικούς ανταγωνισμούς σχετικά με τις κινεζικές επενδύσεις στην ΕΕ, επισήμανε ότι «θέλουμε να αξιοποιήσουμε όλα τα πλεονεκτήματα που υπάρχουν λόγω της γεωστρατηγικής θέσης της χώρας μας», αλλά «συνεκτιμάμε όλα τα δεδομένα και έχουμε συνείδηση των δράσεων και αντιδράσεων που υπάρχουν, καθώς οι εξελίξεις ενδιαφέρουν και την ΕΕ και τις σχέσεις μας με τις ΗΠΑ». Παράλληλα, σημείωσε ότι η στρατηγική που περικλείει το σχέδιο «Μια Ζώνη - Ενας Δρόμος» μπορεί να συνδυαστεί με τη στρατηγική ανάπτυξης της Ελλάδας και απαντώντας στις «αυξανόμενες ανησυχίες» στην Ευρώπη αναφορικά με τις κινεζικές επενδύσεις, είπε πως «επιθυμία μας είναι η ευρωπαϊκή πολιτική να βρει τον τρόπο να συνδιαλλαχτεί θετικά με την κινεζική στρατηγική και να διαμορφωθούν σχέσεις συνεργασίας».


Φ. Κ.

ΒΡΕΤΑΝΙΑ - BREXIT
Στο «κόκκινο» οι κόντρες και τα δύσκολα παζάρια

Τα χαμόγελα των Μισέλ Μπαρνιέ (μπροστά) και Ντέιβιντ Ντέιβις (πίσω) δεν μπορούν να κρύψουν τις δυσκολίες στις διαπραγματεύσεις για το Brexit

Olivier Matthys

Τα χαμόγελα των Μισέλ Μπαρνιέ (μπροστά) και Ντέιβιντ Ντέιβις (πίσω) δεν μπορούν να κρύψουν τις δυσκολίες στις διαπραγματεύσεις για το Brexit
Εντείνονται οι δυσκολίες των μονοπωλίων και της αστικής τάξης στη Βρετανία να συμφωνήσουν σε έναν κοινό «δρόμο» στις σκληρές διαπραγματεύσεις που έχουν ξεκινήσει εδώ και μήνες με τους αξιωματούχους της ΕΕ, ώστε να πετύχουν με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο (για το μεγάλο κεφάλαιο...) την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ (Brexit). Οι ενδοαστικές κόντρες είναι ιδιαίτερα έντονες, όχι μόνο ανάμεσα σε ανταγωνιστικά μονοπώλια που έχουν την έδρα τους στη Βρετανία, αλλά ακόμη και εντός της συντηρητικής νέας κυβέρνησης μειοψηφίας της πρωθυπουργού Τερέζα Μέι. Το Υπουργικό Συμβούλιο παραμένει διχασμένο και διαιρεμένο ανάμεσα σε αυτούς που υποστηρίζουν το «ήπιο» και σε αυτούς που στηρίζουν ένα «σκληρό» Brexit (δηλαδή αποχώρηση δίχως πρόσβαση στην ενιαία αγορά και την τελωνειακή ένωση με την ΕΕ). Οι κόντρες αυτές είναι τόσο έντονες μέσα στο κυβερνών Συντηρητικό Κόμμα, ώστε ο πρώην πρόεδρος του κομματικού μηχανισμού, Γκραντ Σαπς, δήλωσε μετά το ετήσιο συνέδριο των Τόρις στο Μάντσεστερ το περασμένο Σαββατοκύριακο πως υποστηρικτές και πολέμιοι του Brexit συμπεριλαμβάνονται στην ομάδα των 30 κυβερνητικών βουλευτών που προτείνουν την ανατροπή της πρωθυπουργού Τερέζα Μέι... Για να το πετύχουν οι 30 βουλευτές θα πρέπει να γίνουν 48.

Οι πιέσεις των μονοπωλίων

Μπροστά στο μπέρδεμα, μέρος των βρετανικών μονοπωλίων προσπαθεί να κερδίσει χρόνο και να επιβραδύνει τις συγκρούσεις εντός και εκτός κυβέρνησης, προτείνοντας «τριετή συμβιβαστική συμφωνία», όπως ζήτησε πριν λίγες βδομάδες από την Μέι ο φαρμακευτικός κολοσσός «AstraZeneca». Ο πρόεδρος της «AstraZeneca», Λιφ Γιόχανσον, κάλεσε την Μέι να καταλήξει σε μια τριετή μεταβατική συμφωνία για το Brexit, προκειμένου να περιορίσει την αβεβαιότητα που πλήττει τις επενδυτικές αποφάσεις και την οικονομία.

Ο Λ. Γιόχανσον δήλωσε ότι μια επιχείρηση σαν τη δική του, με 60.000 εργαζομένους σε όλο τον κόσμο, χρειάζεται τουλάχιστον τρία χρόνια για να προετοιμαστεί για το Brexit, και πολύ περισσότερες κατευθυντήριες γραμμές μετά από αυτό. Απαίτησε σχέδιο δράσης που «να μας δίνει ό,τι χρειάζεται να γνωρίζουμε και τι να αναμένουμε τον τέταρτο, πέμπτο και έκτο χρόνο». Επιπλέον ο Ανταμ Μάρσαλ, γενικός διευθυντής των Βρετανικών Εμπορικών Επιμελητηρίων, που εκπροσωπεί εταιρείες με συνολικά περίπου 5.000.000 εργαζόμενους, τόνισε ότι η ενδοκυβερνητική διαμάχη «υπονομεύει την εμπιστοσύνη στη χώρα».

Σε κάθε περίπτωση, η διαπάλη των τμημάτων της αστικής τάξης της Βρετανίας παρακολουθείται στενά από τους ανταγωνιστές τους σε κραταιές χώρες - μέλη της ΕΕ. Για παράδειγμα, η Ενωση Γερμανικών Βιομηχανιών (BDI) ανακοίνωσε πρόσφατα πως οι γερμανικές επιχειρήσεις με παρουσία στη Βρετανία ή τη Βόρεια Ιρλανδία θα πρέπει να λάβουν μέτρα για την πιθανότητα ενός «πολύ σκληρού Brexit». Εξέφρασε μάλιστα ανησυχία για την ελάχιστη πρόοδο που έχει γίνει στις συνομιλίες «διαζυγίου» της Βρετανίας και της ΕΕ και κατηγόρησε τη βρετανική κυβέρνηση πως «δεν έχει μια ξεκάθαρη ιδέα, παρόλο που μιλάει πολύ». Επίσης, υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι της ΕΕ που συμμετέχουν στην ομάδα διαπραγματευτών κατηγόρησαν τους Βρετανούς για ολιγωρία, ασαφείς θέσεις και πως συμμετέχουν στις διαπραγματεύσεις... «part time» (με μερική απασχόληση). Αφορμή έδωσε η έναρξη του 5ου διαπραγματευτικού γύρου τη Δευτέρα 9/10, κατά την οποία απουσίαζε ο αρμόδιος Βρετανός υπουργός για το Brexit, Ντέιβιντ Ντέιβις, που προτίμησε να συμμετάσχει σε συνάντηση της Μέι και του υπουργού Οικονομικών Φίλιπ Χάμοντ με διευθύνοντες συμβούλους των μονοπωλίων «Aston Martin», «Morgan Stanley», HSBC και «Vodafone».

Δυστοκία...

Σε μια προσπάθεια να κατευνάσει τις αντιδράσεις, ο Ντέιβις προσκάλεσε την Τρίτη σε γεύμα εργασίας στη βρετανική πρεσβευτική κατοικία στις Βρυξέλλες τον επικεφαλής των διαπραγματευτών της Επιτροπής της ΕΕ, Μισέλ Μπαρνιέ. Η συνάντηση δεν οδήγησε σε απτό αποτέλεσμα, αφού την Πέμπτη ο Μπαρνιέ ανακοίνωσε αδιέξοδο στις διαπραγματεύσεις, σημειώνοντας ότι δεν μπορεί να προχωρήσουν στο επόμενο στάδιο που θα αφορά τις μελλοντικές διμερείς εμπορικές σχέσεις. Οπως είπε, «παρά το εποικοδομητικό πνεύμα, δεν κάναμε σημαντικά βήματα εμπρός...».

Γεγονός είναι πάντως πως δεν σταματάει αλλά αυξάνεται η «γκρίνια» των υψηλόβαθμων αξιωματούχων της ΕΕ για τους διαπραγματευτικούς ελιγμούς και την κωλυσιεργία των Βρετανών ομολόγων τους στα παζάρια. Οι ευρωενωσιακοί αξιωματούχοι τονίζουν ότι η πρόοδος είναι «ελάχιστη» και ότι είναι περίπου απίθανο να αποφασίσουν οι άλλοι 27 ηγέτες της ΕΕ στη Σύνοδο Κορυφής της 19ης και 20ής Οκτώβρη στις Βρυξέλλες να δώσουν το πράσινο φως για την έναρξη παράλληλων διαπραγματεύσεων με στόχο τις μελλοντικές εμπορικές σχέσεις Βρετανίας και των άλλων χωρών της ΕΕ. Αυτά, ενώ παραμένουν ανοιχτά στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης καίρια ζητήματα, όπως η βρετανική συνδρομή στον προϋπολογισμό της ΕΕ μετά το 2019, τα δικαιώματα των πολιτών της ΕΕ στη Βρετανία, τα σύνορα Βόρειας Ιρλανδίας - Ιρλανδίας.

Είναι πάντως χαρακτηριστικό πως η ίδια η Μέι, μιλώντας τη Δευτέρα στη Βουλή των Κοινοτήτων, προειδοποίησε το Σώμα και τον βρετανικό λαό πως θα πρέπει να προετοιμαστούν για όλα τα ενδεχόμενα. Ακόμη και για την περίπτωση να ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις το Μάρτη του 2019 δίχως συμφωνία που να ρυθμίζει τις μεταξύ τους σχέσεις. Την ίδια προειδοποίηση επανέλαβε προχτές και ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών Μπόρις Τζόνσον, προκαλώντας, λίγη ώρα αργότερα, την αντίδραση της επικεφαλής του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ. Η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ δήλωσε ότι δεν μπορεί να διανοηθεί ένα «σκληρό Brexit» και κάλεσε το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ευρωπαϊκή Ενωση να ενεργήσουν «γρήγορα» προκειμένου να περιοριστούν «οι αβεβαιότητες και οι ανησυχίες», εκτιμώντας ότι «το Brexit θα πλήξει καταρχήν τους ανθρώπους και δευτερευόντως τις επιχειρήσεις». Η ανησυχία της Λαγκάρντ είναι προφανώς υποκριτική, αφού δεν αφορά το λογαριασμό που θα πληρώσουν τα λαϊκά στρώματα στη Βρετανία και σε άλλες χώρες της ΕΕ, αλλά το ξαναμοίρασμα της «τράπουλας. σημαντικών αγορών, που ίσως αφήσει απ' έξω και «παραπονεμένα» ορισμένα από τα πιο ανταγωνιστικά μονοπώλια.

Στη μέγγενη της φτώχειας τα λαϊκά νοικοκυριά στο Λονδίνο

Οι μισθοί - «ψίχουλα» και τα ενοίκια - «φωτιά» έχουν κάνει, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια στο Λονδίνο, απρόσιτο ακόμη και το ηλεκτρικό ρεύμα...
Οι μισθοί - «ψίχουλα» και τα ενοίκια - «φωτιά» έχουν κάνει, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια στο Λονδίνο, απρόσιτο ακόμη και το ηλεκτρικό ρεύμα...
Το διάστημα που ξεδιπλώνεται το παζάρι της διαδικασίας αποχώρησης του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ, τα πιο φτωχά, λαϊκά νοικοκυριά στη Βρετανία εξακολουθούν να πληρώνουν «το μάρμαρο» και να υφίστανται τις βαριές συνέπειες των ευεργετικών πολιτικών που προωθούν οι αστοί πολιτικοί για τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου.

Το βαρύ τίμημα που πληρώνει ο βρετανικός λαός και δη οι κάτοικοι του Λονδίνου, αναδείχθηκε στις αρχές της βδομάδας με τη δημοσιοποίηση της τελευταίας έκθεσης του ιδρύματος μελετών «New Policy Institute», που επισημαίνει πως ένας στους τέσσερις Λονδρέζους ζουν βουτηγμένοι στη φτώχεια εξαιτίας των στάσιμων μισθών και της ραγδαίας αύξησης των ενοικίων. Υπολογίζεται έτσι ότι μόνο στο Λονδίνο (με συνολικό πληθυσμό 8,7 εκατομμύρια άτομα) σήμερα ζουν σε συνθήκες μεγάλης ένδειας περίπου 2.300.000 άνθρωποι, εκ των οποίων τουλάχιστον οι μισοί (περίπου 1.300.000) εργάζονται. Ομως οι μισθοί που παίρνουν (λόγω συνεχιζόμενης λιτότητας, λόγω «ελαστικών» εργασιακών σχέσεων και της ημιαπασχόλησης) είναι ψίχουλα και δεν τους εξασφαλίζουν ούτε τα στοιχειώδη.

Ειδικότερα, οι συντάκτες της έκθεσης σημειώνουν ότι ένας φτωχός άγαμος ενήλικας κερδίζει εβδομαδιαίως περίπου 144 στερλίνες (161 ευρώ) αφού αφαιρεθούν οι φόροι και το κόστος στέγης. Μία μέση τετραμελής οικογένεια κερδίζει την ίδια ώρα, αντίστοιχα, 347 στερλίνες (388 ευρώ). Αυτά όταν το μέσο ενοίκιο ενός μικρού διαμερίσματος στο Λονδίνο κοστίζει περισσότερο από 1.800 στερλίνες (2.012 ευρώ). Ο Ανταμ Τίνσον από το «New Policy Institute» επισήμανε έτσι ότι «το Λονδίνο παραμένει η πρωτεύουσα της αγγλικής φτώχειας», λόγω κυρίως των υψηλών ενοικίων που πληρώνει το 50% των ενοικιαστών. Ο ίδιος τόνισε ότι η κατάσταση αυτή επιδεινώνεται όσο περνά ο καιρός, κυρίως για τις εργατικές, λαϊκές οικογένειες, αφού τα μισθώματα στις εργατικές κατοικίες των δήμων αυξήθηκαν κατά περίπου 30% τα τελευταία πέντε χρόνια, ενώ τα ενοίκια των ιδιωτικών ενοικιαζόμενων κατοικιών αυξήθηκαν κατά 20%. Περιττό να πει κανείς πως οι εργαζόμενοι, το ίδιο διάστημα, είδαν στην καλύτερη περίπτωση μισθολογικές «αυξήσεις» - ψίχουλα, ενώ το κόστος ζωής ανεβαίνει με γρήγορους ρυθμούς.


Δ. ΟΡΦ.

ΟΛΛΑΝΔΙΑ
Νέα μέτρα ενίσχυσης των επιχειρηματικών ομίλων

Φοροεπιδρομή, περισσότερη ευελιξία στην εργασία και συνέχιση των περικοπών στις κοινωνικές δαπάνες περιμένουν το λαό μετά το σχηματισμό της νέας κυβέρνησης

Δεκάδες χιλιάδες δάσκαλοι διαδήλωσαν στη Χάγη την περασμένη βδομάδα

AP 2017

Δεκάδες χιλιάδες δάσκαλοι διαδήλωσαν στη Χάγη την περασμένη βδομάδα
Ανακοινώθηκε την περασμένη βδομάδα ο σχηματισμός κυβέρνησης στην Ολλανδία, εφτά μήνες μετά τις εκλογές (15 Μάρτη). Τα κόμματα που κατέληξαν σε συμφωνία είναι το νεοφιλελεύθερο «Κόμμα του Λαού για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία» (VVD) του Μαρκ Ρούτε, που θα είναι η τρίτη συνεχόμενη θητεία του ως πρωθυπουργού, οι «Δημοκράτες 66» (D66), η Χριστιανοδημοκρατική Εκκληση (CDA) και η Χριστιανική Ενωση (CU) και το νέο υπουργικό συμβούλιο αναμένεται να ανακοινωθεί γύρω στις 23 Οκτώβρη. Ο συνασπισμός αυτός θα έχει μια ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία μόλις μιας έδρας, δηλαδή τις 76 από τις 150 έδρες.

Και από το πρόγραμμα της νέας κυβέρνησης επιβεβαιώνεται πως η «ανακούφιση» και οι πανηγυρισμοί της Ευρώπης αμέσως μετά τις εκλογές για την ήττα του λαϊκίστικου, ευρωσκεπτικιστικού, αντιμεταναστευτικού «Κόμματος για την Ελευθερία» (PVV) του Γκερτ Βίλντερς, δεν αφορούσαν το λαό της χώρας. Οπως και οι πολύμηνες συνομιλίες μεταξύ των κομμάτων, που εκφράζουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τα συμφέροντα του ολλανδικού κεφαλαίου, είχαν ως βάση και δεδομένη την επίθεση στις λαϊκές ανάγκες και «διαπραγματεύονταν» τα μέτρα που θα υιοθετηθούν την επόμενη νομοθετική περίοδο για την ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων στον παγκόσμιο ανταγωνισμό.

Εδώ και μήνες, άλλωστε, δημοσιεύματα και αναλύσεις προετοίμαζαν το έδαφος, σημειώνοντας ότι η Ολλανδία ακόμη κι αν βρίσκεται σε φάση ανάκαμψης, χρειάζεται συνεχόμενες και «τολμηρές» μεταρρυθμίσεις, όπως π.χ. στο φορολογικό και το συνταξιοδοτικό σύστημα. Η «μπάλα» παίρνει και γειτονικούς λαούς. Ενδεικτικά, η βελγική εφημερίδα «De Tijd» «ζήλεψε» τις πρώτες εξαγγελίες της νέας ολλανδικής κυβέρνησης, συνοψίζοντας: Τα δημόσια οικονομικά της Ολλανδίας βρίσκονται σε πολύ καλύτερη κατάσταση από αυτά του Βελγίου, γεγονός που επιτρέπει στην κυβέρνηση να προχωρήσει σε μείωση της φορολογίας, «δρέποντας τους καρπούς» από την επίμονη και συνεπή εφαρμογή μίας πολιτικής σκληρής λιτότητας όλα τα προηγούμενα χρόνια. Σε αντιδιαστολή με τη βελγική κυβέρνηση, «που δίσταζε να λάβει επώδυνα μέτρα και τώρα πληρώνει το τίμημα»...

Ελαφρύνονται οι επιχειρήσεις, ξεζουμίζονται τα λαϊκά νοικοκυριά

Με τις φορολογικές περικοπές ύψους περίπου 6 δισ. ευρώ, οι επιχειρηματικοί όμιλοι θα πληρώσουν πολύ λιγότερα τα επόμενα χρόνια, ενώ τα λαϊκά στρώματα θα επιβαρυνθούν με την αύξηση του ΦΠΑ.

Ο βασικός φορολογικός συντελεστής των επιχειρήσεων μειώνεται από 25% σε 21%. Ο χαμηλός συντελεστής φόρου για τα πρώτα 200.000 ευρώ κέρδους μειώνεται από 20% σε 16%. Κατάργηση του φόρου 15% που καταβάλλουν οι επιχειρήσεις επί των μερισμάτων των μετόχων, με στόχο να γίνει η χώρα πιο ελκυστική σε ξένους επενδυτές. Μειώνεται η φορολόγηση του πλούτου και των αποταμιεύσεων (για αποταμιεύσεις άνω των 30.000 ευρώ). Από τη μείωση της φορολογίας των εισοδημάτων περισσότερο ωφελούνται τα μεσαία και υψηλά εισοδήματα, οι περισσότεροι εργαζόμενοι θα πληρώνουν περίπου τα ίδια.

Τη μείωση αυτή για τους επιχειρηματίες θα την πληρώσουν οι καταναλωτές, καθώς αυξάνεται ο χαμηλός συντελεστής ΦΠΑ (ισχύει για τρόφιμα, νερό, βιβλία και όλα τα αγροτικά προϊόντα) από 6% στο 9%. Τα λαϊκά νοικοκυριά θα επιβαρυνθούν τουλάχιστον κατά 20 ευρώ το μήνα, χωρίς να υπολογίζονται υπηρεσίες όπως κομμωτήρια, πισίνες, κατασκευή παπουτσιών, που επίσης θα ακριβύνουν. Ο κανονικός συντελεστής ΦΠΑ παραμένει στο 21%.

«Πράσινη» επιδρομή

Πίσω από την «κομψή» κυβερνητική διατύπωση ότι «οι φόροι για την Ενέργεια θα γίνουν πιο πράσινοι», κρύβεται μια ακόμη φοροεπιδρομή στα λαϊκά νοικοκυριά, που θα «φουσκώσει» τους λογαριασμούς Ενέργειας πάνω από 200 ευρώ το χρόνο, σύμφωνα με υπολογισμούς της ένωσης ιδιοκτητών κατοικιών. Ταυτόχρονα με την αύξηση του φόρου για την Ενέργεια (150 ευρώ), η κυβέρνηση σχεδιάζει να μειώσει τη φορολογική έκπτωση που δικαιούνταν τα νοικοκυριά, επιβαρύνοντάς τα με 60 ευρώ το χρόνο.

«Ιδιαίτερα τα νοικοκυριά με χαμηλό εισόδημα θα έχουν πρόβλημα να πληρώσουν τους λογαριασμούς Ενέργειας, ιδιαίτερα το φυσικό αέριο. Θα εξαρτώνται από το πόσο βαρύς είναι ο χειμώνας», προειδοποιεί μια ένωση καταναλωτών σε μια αναπτυγμένη καπιταλιστική χώρα όπως η Ολλανδία και ενώ διανύουμε τον 21ο αιώνα.

Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση θα διαθέσει γύρω στα 4 δισ. ευρώ (σε επενδύσεις και επιχειρήσεις) για τη λεγόμενη «μετάβαση στην καθαρότερη Ενέργεια».

Στο πλαίσιο αυτής της μετάβασης, θα κλείσει τουλάχιστον μια εργοστασιακή μονάδα άνθρακα τα επόμενα 4 χρόνια και οι υπόλοιπες έως το 2030. Από την άλλη, θα δημιουργηθούν περισσότερα αιολικά πάρκα. Επίσης στο εξής τα καινούργια σπίτια δεν θα είναι συνδεδεμένα με φυσικό αέριο.

«Δωράκια» στους εργοδότες και περικοπές στους πρόσφυγες

«Η κυβέρνηση θέλει να κάνει τη σταθερή εργασία λιγότερο σταθερή και την ευέλικτη λιγότερο ευέλικτη»: Το κυβερνητικό πρόγραμμα σκιαγραφεί ουσιαστικά τη μελλοντική εργασία, που πρέπει να είναι πλήρως προσαρμοσμένη στις ανάγκες των επιχειρήσεων, ακόμη κι αν μπουν ορισμένοι «κανόνες».

Στην Ολλανδία σχεδόν οι μισοί εργαζόμενοι υποαπασχολούνται (4,1 εκατ. από τα 9 εκατ. συνολικά), ενώ η μερική απασχόληση στις γυναίκες αγγίζει το 80%. Επίσης, 600.000 εργαζόμενοι κάνουν δυο δουλειές προκειμένου «να τα φέρουν βόλτα».

Θα μειωθούν οι εργοδοτικές εισφορές στο όνομα του να υπάρξουν περιθώρια για αύξηση των μισθών. Επίσης διευκολύνονται οι απολύσεις, αν και ο εργαζόμενος θα δικαιούται αναλογικά κάποια αποζημίωση από την πρώτη μέρα δουλειάς.

Σε μια προσπάθεια να αυξηθεί η εξειδικευμένη εργασία που έχουν ανάγκη οι επιχειρήσεις, οι νέοι χωρίς κατάρτιση ή επαγγελματικά προσόντα θα πρέπει να παραμένουν στην εκπαίδευση έως τα 21 χρόνια. Επίσης, οι νέοι που έχουν κάνει εθελοντική εργασία θα έχουν περισσότερα μόρια στις θέσεις που προκηρύσσονται για το Δημόσιο.

Η αντιμεταναστευτική - αντιπροσφυγική ατζέντα και ρητορική είχε υιοθετηθεί απ' όλα τα κόμματα πριν τις εκλογές, που ουσιαστικά βλέπουν στους «εισερχόμενους στη χώρα» εργατικά χέρια για τους επιχειρηματικούς ομίλους. Η νέα κυβέρνηση θα δώσει έμφαση στην «εργασιακή ένταξη και ενσωμάτωση» και θα κόψει παροχές και δικαιώματα για τους πρόσφυγες, για να μειωθούν οι κρατικές δαπάνες. Π.χ. μειώνεται η άδεια παραμονής των προσφύγων στα τρία χρόνια (από πέντε) και θα μπορεί να επεκταθεί δυο χρόνια αν έχουν μόνιμη κατοικία. Επίσης, οι πρόσφυγες με άδεια παραμονής τα δυο πρώτα χρόνια δεν θα δικαιούνται πλέον παροχές κοινωνικής Πρόνοιας, ούτε βοήθημα για να πληρώσουν το νοίκι τους και την υγειονομική τους ασφάλιση.

Εκρηκτικά προβλήματα σε Υγεία και Παιδεία

Στο μεταξύ, τη μέρα που ανακοινώθηκε ο σχηματισμός κυβέρνησης, η Ενωση Νοσηλευτών Ολλανδίας (V&VN) προειδοποιούσε για την έλλειψη υγειονομικών που οδηγεί σε εργασιακό στρες και κινδύνους για τους ασθενείς.

Οι νοσηλευτές αναφέρουν ότι «κάποιες φορές ένα άτομο πρέπει να φροντίσει 80 ασθενείς», ενώ πολλοί είναι αυτοί που δουλεύουν επιπλέον βάρδιες για να «βγει» το πρόγραμμα. Πέρα από την επιβάρυνση της προσωπικής ζωής και υγείας τους, οι νοσηλευτές προειδοποιούν και για την ασφάλεια των ασθενών. Σύμφωνα με την Ενωση Νοσηλευτών, θα πρέπει να προσληφθούν 125.000 νοσηλευτές έως το 2025.

Επίσης, την περασμένη βδομάδα απήργησαν οι δάσκαλοι των περίπου 7.000 δημοτικών σχολείων της χώρας και δεκάδες χιλιάδες διαδήλωσαν στη Χάγη. Διεκδικούν αυξήσεις στους μισθούς τους και προσλήψεις ώστε να μειωθεί ο μεγάλος φόρτος εργασίας και οι τάξεις να έχουν λιγότερα παιδιά. Η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί για οικονομική ενίσχυση 500 εκατ. ευρώ, όμως οι συνδικαλιστικές οργανώσεις (AOB, CNV, PO-raad) σημειώνουν πως απαιτούνται επιπλέον 900 εκατ. ευρώ για μισθούς και 500 εκατ. ευρώ για προσλήψεις του απαραίτητου προσωπικού, δηλαδή συνολικά 1,4 δισ. ευρώ.


Ε. Μ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ