Ενα από τα προπαγανδιστικά επιχειρήματα της κυβέρνησης για να πείσει το λαό, είναι ότι «ο πρωθυπουργός πάλεψε», αλλά δεν μπόρεσε να φέρει καλύτερη συμφωνία, λόγω άνισου συσχετισμού. Υπονοούν καλύτερη για το λαό, αλλά είναι ψέμα. Η κυβέρνηση «πάλεψε» για το κεφάλαιο. Ηθελε συμφωνία με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, για να ανακάμψει η καπιταλιστική οικονομία από την κρίση, να ενισχυθούν οι επιχειρηματικοί όμιλοι. Κορόιδεψε το λαό, ότι στα πλαίσια της ΕΕ, με το κεφάλαιο στην εξουσία και στην οικονομία, μπορεί να φέρει καλύτερες μέρες για τα λαϊκά στρώματα. Παζάρεψε - είναι η αλήθεια - για τους αστούς της Ελλάδας, αλλά στα πλαίσια της ανισομετρίας των καπιταλιστικών οικονομιών. Κρύβει όμως και ένα σημαντικό ζήτημα, προκειμένου να δημιουργεί άλλοθι αθώωσής της από το λαό. Οτι γνώριζε και τον άνισο συσχετισμό και τις ανισότιμες σχέσεις μέσα στην ΕΕ και στην Ευρωζώνη που τις έχει «εικόνισμα» και έλεγε ψέματα ότι μπορεί να δημιουργήσει ισότιμες σχέσεις και να φέρει συμφωνία με φιλολαϊκά μέτρα. Ο λαός να συνειδητοποιήσει την κοροϊδία και να αναλάβει δράση για την ικανοποίηση των αναγκών του.

«Η αύξηση των κατώτατων μισθών δεν συνιστάται στη σημερινή συγκυρία, καθώς οδηγεί σε αύξηση της ανεργίας, ενώ δεν συμβάλλει στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, κάτι που μπορεί να φέρουν μόνον οι επενδύσεις και η αύξηση της παραγωγικότητας». Αυτό είναι το κεντρικό συμπέρασμα μελέτης που δημοσιεύει το Οικονομικό Δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδας («Καθημερινή», 12/8/2015). Δεν είναι η πρώτη φορά που αστικά επιτελεία και μάλιστα κορυφαία, όπως η Τράπεζα της Ελλάδας, συνδέουν τους μισθούς με την αυξομείωση των θέσεων εργασίας, λέγοντας ένα μεγάλο παραμύθι προκειμένου να αναγκάσουν τους εργαζόμενους να αποδέχονται τους μισθούς πείνας και τους ανέργους να αντιτίθενται στην πάλη για αυξήσεις μισθών, καλλιεργώντας και κάλπικες αντιπαραθέσεις μεταξύ τους. Την ανεργία την αυξάνουν η καπιταλιστική οικονομική κρίση και η άνοδος της παραγωγικότητας. Οι μειωμένοι μισθοί δεν αύξησαν τις θέσεις εργασίας. Καθηλωμένους μισθούς θέλει το κεφάλαιο για να αυξάνει το ποσοστό κέρδους του ακόμη και μέσα στην κρίση. Αυτοί που εξαθλιώνονται με αυτή την πραγματικότητα είναι οι εργαζόμενοι, που πρέπει να παλέψουν ενωμένα για αύξηση μισθών και για Συλλογικές Συμβάσεις.

«Ηπια προσαρμογή στα δημοσιονομικά που αφήνει χώρο για ανάπτυξη, προβλέπει η συμφωνία στην οποία κατέληξαν η ελληνική πλευρά και οι θεσμοί (...) Δε θα υπάρξει καμιά νέα δημοσιονομική επιβάρυνση - δηλαδή νέα μέτρα - κατά το προσεχές διάστημα. Υπενθυμίζεται ότι η συμφωνία που είχε υπογράψει η κυβέρνηση Σαμαρά/Βενιζέλου, προέβλεπε πρωτογενή πλεονάσματα 3% για το 2015, 4,5% για το 2016 και 2017, καθώς και 4,2% για το 2018! Πλεονάσματα που δεν άφηναν κανένα περιθώριο για ανάπτυξη». Είναι ένα από τα επιχειρήματα της κυβέρνησης, που καλεί το λαό να τη στηρίξει. Το γεγονός ότι συγκρίνει τη δική της πολιτική με αυτή των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, είναι ένα ακόμη παράδειγμα που αποκαλύπτει ότι βρίσκονται στην ίδια αντιλαϊκή όχθη. Το επιχείρημα της ήπιας προσαρμογής που αφήνει χώρο για την ανάπτυξη, δείχνει ότι τα μικρότερα πλεονάσματα τα ήθελε για να εξοικονομήσει κρατικό χρήμα για καπιταλιστικές επενδύσεις και όχι για λαϊκές ανάγκες, εδώ μόνο ψίχουλα για εξαθλιωμένους δίνει. Οσο για τη συμφωνία των δανειστών για μικρότερα πλεονάσματα, αυτό οφείλεται στη νέα κρίση της ελληνικής οικονομίας. Δε λέει ότι δε θα πάρει ποτέ νέα μέτρα, αφού όταν χρειαστεί, θα ξαναπάρει. Εξάλλου, το μνημόνιο το προβλέπει, λέγοντας ότι «οι όροι θα επικαιροποιούνται σε τριμηνιαία βάση (...) θα εξειδικεύονται πλήρως με λεπτομέρειες και χρονοδιαγράμματα (...) η κυβέρνηση είναι έτοιμη να λάβει οποιαδήποτε μέτρα ενδέχεται να κριθούν κατάλληλα για το σκοπό αυτόν, καθώς οι περιστάσεις μεταβάλλονται».

1521 Η πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας των Αζτέκων, Τενοτσιτλάν, στο σημερινό Νότιο Μεξικό, πέφτει στα χέρια των Ισπανών Κονκισταδόρες του Φερνάντο Κορτέζ.

1863 Πεθαίνει ο Γάλλος ζωγράφος Ευγένιος Ντελακρουά.

1888 Γεννιέται ο Βρετανός (Σκοτσέζος) μηχανολόγος-εφευρέτης Τζον Λότζι Μπερντ, δημιουργός της τηλεόρασης.

1905 Με δημοψήφισμα που διεξάγεται στη Νορβηγία, αποφασίζεται η διάλυση της ένωσης με τη Σουηδία, που ίσχυε από το 1814.

1912 Πεθαίνει ο Γάλλος συνθέτης της όπερας Ζιλ Μασνέ.

1921 Η διάσκεψη των εργατικών οργανώσεων των ΗΠΑ στη Βοστόνη αποφασίζει τη συγκέντρωση χρημάτων υπέρ του λαού της Σοβιετικής Ρωσίας που μαστιζόταν από την πείνα, εξαιτίας των καταστροφών από τον εμφύλιο πόλεμο και την ιμπεριαλιστική επέμβαση 16 κρατών κατά της Επανάστασης.

1922 Ξεκινά η τουρκική αντεπίθεση στο μικρασιατικό μέτωπο, ο ελληνικός στρατός υποχωρεί άτακτα προς τις ακτές. Δύο βδομάδες μετά, οι Τούρκοι θα έμπαιναν στη Σμύρνη και η εγκληματική Μικρασιατική Εκστρατεία θα έληγε με καταστροφικές συνέπειες, τόσο για τον ελληνικό στρατό, όσο και για τους άμαχους ελληνικούς πληθυσμούς της περιοχής.

1927 Γεννιέται ο ηγέτης της Κουβανικής Επανάστασης Φιντέλ Κάστρο Ρους, Α' Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Κούβας (1961-2011) και Πρόεδρος της χώρας του (1959-2008).

1943 Το 1/34 τάγμα του ΕΛΑΣ χτυπά στη θέση Κάζα στο δρόμο Αθηνών-Θηβών ιταλογερμανική φάλαγγα. Επειτα από δίωρη μάχη, ο εχθρός είχε 67 νεκρούς (μεταξύ αυτών και ένας αντισυνταγματάρχης). Επίσης καταστράφηκαν 16 οχήματα και πιάστηκαν 18 αιχμάλωτοι.

1947 Στις 13-17 Αυγούστου, ο Δημοκρατικός Στρατός μπαίνει στην Αράχοβα (13/8), στη Σιάτιστα (16/7) και τη Νάουσα (17/8).

1961 Ξεκινά η ανέγερση του τείχους του Βερολίνου. Η πολιτική των ανοιχτών συνόρων, ιδιαίτερα με το Δυτικό Βερολίνο, προκαλούσε στη ΛΔ Γερμανίας πολύπλευρους και σοβαρούς κινδύνους, ακόμα και για την κρατική της υπόσταση. Εκτός από το άνετο και συνεχές πέρασμα κατασκόπων και δολιοφθορέων, η καταλήστευση ανθρώπινων και οικονομικών πόρων της Λαϊκής Δημοκρατίας έπαιζε σημαντικό ρόλο στα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Ο Δυτικογερμανός σοσιαλδημοκράτης καθηγητής Φρ. Μπάαντε ομολόγησε ότι «σε έναν ορισμένο βαθμό, η ευημερία μας είναι ένα αποτέλεσμα των διακρίσεων εις βάρος της ΓΛΔ». Το τείχος του Βερολίνου θα γίνει για πολλά χρόνια βασικό συστατικό στοιχείο της αντικομμουνιστικής υστερίας, ακόμα και μετά την κατεδάφισή του στις 9/11/1989. Ερευνα του περιοδικού «Der Spiegel», 20 χρόνια μετά την πτώση του τείχους, έδειξε πως - παρά τους τόνους προπαγάνδας όλα αυτά τα χρόνια - οι περισσότεροι από τους μισούς (57%) πρώην Ανατολικογερμανούς αντιμετωπίζουν θετικά την πρώην ΓΛΔ. Η ζωή εκεί ήταν πιο ευτυχισμένη και καλύτερη από αυτή στην επανενωμένη Γερμανία σήμερα.