Ο «Ριζοσπάστης» τον Ιούνη του 2002 δημοσίευσε σε συνέχειες ένα αφιέρωμα υπό το γενικό τίτλο «Στα εργαστήρια κατασκευής πολέμων». Αποκαλύφθηκαν ορισμένες πολύ χαρακτηριστικές υποθέσεις και αναδείχτηκε η δραστηριότητα αυτών των «εργαστηρίων» από τη δεκαετία του 1850 μέχρι σήμερα. Το πολύ ενδιαφέρον υλικό αυτού του αφιερώματος, είναι το περιεχόμενο του βιβλίου «Στα εργαστήρια κατασκευής πολέμων» του καταξιωμένου δημοσιογράφου, συναδέλφου στον «Ρ», Δάνη Παπαβασιλείου.
Στα «εργαστήρια» αυτά συναντήθηκαν οι επιδιώξεις του μεγάλου κεφαλαίου με τους μηχανισμούς του αστικού κράτους, το παρακράτος και τον υπόκοσμο. Τα προϊόντα τους ήταν πλαστογραφίες, παραπληροφόρηση, συκοφαντίες, προβοκάτσιες. Σκοπός αυτής της επιχείρησης ήταν και παραμένει η εξυπηρέτηση των πολεμικών σχεδίων για τις ανάγκες της άρχουσας τάξης. Στο στόχαστρό της βρέθηκαν και συνεχίζουν να βρίσκονται κράτη, κινήματα, κόμματα, οργανώσεις και πρόσωπα ακόμη, που στον ένα ή στον άλλο βαθμό, αμφισβητούν, αντιστέκονται και επιδιώκουν την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος.
Τα χρόνια πέρασαν και οι ανακατατάξεις επέβαλαν, σε κάθε περίοδο, την αναπροσαρμογή των μεθόδων και των επιμέρους στόχων. Τα «εργαστήρια» έγιναν πια ολόκληρες βιομηχανίες, έγιναν οργανικά συστατικά των κρατικών μηχανισμών και πήραν ονόματα όπως CIA, M16, Ιντέλιτζες Σέρβις...
Οσοι δεν έτυχε να το έχουν διαβάσει, ας σπεύσουν.
«Αυτόν το γιατρό αναζητεί αγωνιωδώς ο κάθε άνθρωπος, όταν αρρωστήσει, για να του εμπιστευτεί τη ζωή του», γράφει στον πρόλογό του ο καθηγητής, ενώ αναφερόμενος στις «κατακτήσεις της καρδιολογίας» σημειώνει: «Το ιπποκράτειο δόγμα "Ωφελέειν ή μη βλάπτειν" σήμερα είναι περισσότερο επίκαιρο παρά ποτέ. Οι σύγχρονες θεραπείες έχουν ταυτόχρονα και ισχυρές παρενέργειες. Ετσι, εάν η ιατρική γνώση και η ιατρική παιδεία δεν είναι πλήρεις, η ωφέλεια από τις σύγχρονες τεχνικές δεν είναι η αναμενόμενη. Το ιπποκράτειο "βλάπτειν" υπερισχύει του "ωφελέειν";. Αυτό αποτελεί ένα αναπάντητο ερώτημα».
Πάντως, τα κείμενα του βιβλίου με εκλαϊκευμένο τρόπο δίνουν τη δυνατότητα στον αναγνώστη να κατανοήσει δύσκολες έννοιες της καρδιολογίας, να αποκτήσει υπεύθυνη ενημέρωση για την αντιμετώπιση των καρδιοπαθειών από πλευράς πρόληψης και θεραπείας και - έτσι - να αποφύγει την εκμετάλλευση της άγνοιας απ' την «κερδοσκοπική διάθεση σειράς ιατρικών και παραϊατρικών κυκλωμάτων», όπως σημειώνει στον πρόλογό του ο συγγραφέας.
Τα έσοδα απ' την κυκλοφορία του βιβλίου θα κατατεθούν στο λογαριασμό του Πανεπιστημίου Αθηνών, για να χρησιμοποιηθούν στην έρευνα.
Πρόκειται για την ελληνική μετάφραση του νησολογίου «L'Arcipelago» που είχε κυκλοφορήσει το 1658 στη Βενετία. Στην ελληνική εκδοχή του αναπαράγονται οι πρωτότυποι χάρτες, τα κοσμήματα και γενικότερα όλη η τυποτεχνική εμφάνιση. Χρήσιμα - μεταξύ άλλων - όσα αναφέρει ο επιμελητής της έκδοσης Θοδωρής Κουτσογιάννης: «...η συντόμευση (έως εκμηδένιση σήμερα) των αποστάσεων λόγω των τεχνολογικών εξελίξεων και στις μεταφορές - επικοινωνίες καταργούν, εν πολλοίς, την έννοια του περιηγητισμού (μετατρέποντάς τον σε τουρισμό) κι ακόμη περισσότερο το είδος της ταξιδιωτικής αναφοράς ως ιστορικής μαρτυρίας. Αυτά τα ελληνικά οδοιπορικά Ευρωπαίων, κατά κανόνα, περιηγητών αποτελούν οπωσδήποτε ανεκτίμητες πηγές για την ελληνικού ενδιαφέροντος ιστορία - με την ευρύτερη δυνατή έννοια του όρου "ελληνικός" (εννοούμενος ως ιστορικά γεωγραφικός προσδιορισμός και ως πληθυσμιακό στοιχείο) αλλά και των γνωστικών πεδίων που μπορεί να συμπεριλάβει η γνώση της ιστορίας. Πέραν των περιπτώσεων που αποτελούν σχεδόν μοναδικές μαρτυρίες για τόπους, πρόσωπα και γεγονότα, η "μαρτυρία του άλλου", του ξένου που έρχεται σε άμεση επαφή με το ελληνικό στοιχείο και "αντιδρά" θετικά ή αρνητικά, έχει τη δική της, αξία. Η "ματιά" αυτή βέβαια του φιλόδοξου ταξιδευτή έχει ήδη κατασκευάσει ένα είδωλο, προτού καν λάβει χώρα το εγχείρημα του ταξιδιού, με βάση το γνωσιολογικό υπόβαθρό του, πριμοδοτημένο συνήθως και από το φαντασιακό δυναμικό. Η συνολική εικόνα, αυτή που θα σχηματιστεί μετά την αυτοψία, αντικατοπτρίζει επίσης ένα απείκασμα, επαυξημένο αυτήν τη φορά και μεταλλαγμένο από τη βιωματική εμπειρία της περιήγησης. Η όποια αξία επομένως αυτής της κατάθεσης εξαρτάται τελικά από την προσωπικότητα του ίδιου του ταξιδιώτη, την ικανότητα ανταπόκρισής του στις εμπειρίες και τις "εικόνες" του ταξιδιού, και μετουσίωσής τους σε λόγο αφηγηματικό ή/και εικαστικό τεκμήριο, όχι (μόνον) από τα περιγραφόμενα καθαυτά. Από την άλλη μεριά, στην τελική "παράσταση" υπεισέρχεται δυναμικά και ο παράγων του "ορίζοντα προσδοκίας" του κοινού στο οποίο απευθύνεται, συνήθως συνειδητά, ο συγγραφέας ενός περιηγητικού έργου, πίσω στον τόπο αφετηρίας, άρα όχι εξοικειωμένο με τα περιγραφόμενα ή με μία γνώση τους οπωσδήποτε έμμεση και αποσπασματική».
Το νησί αυτό είναι από τα αρχοντικά του Αρχιπελάγους και δίνει το όνομά του στο Καρπάθιο πέλαγος. Εδώ κατοικούσε ο Παλλάς, γιος του Τιτάνα, και για το λόγο αυτό ονομαζόταν Παλληνία. Οπως λένε οι μύθοι, εδώ γαλουχήθηκε η θεά Παλλάδα. Στο παρελθόν είχε έξι κάστρα, από τα οποία δε βλέπει κανείς παρά μόνον τρία πάνω σε βουνό, ενώ από τα άλλα μόλις και μετά βίας διακρίνεται κάποιο ίχνος. Εχει πολλά και νόστιμα φρούτα και άφθονες πέρδικες, που μπορεί να αγοράσει κανείς σε πολύ χαμηλή τιμή. Υπάρχουν πολλά ορυχεία, ανάμεσα στα οποία και χρυσού και αργύρου, αλλά ανεκμετάλλευτα. Εχει σιτηρά και κρασί σε επαρκείς ποσότητες και είναι προσηκόντως κατοικημένο από Ελληνες που, όπως λέγεται, παντρεύονται τις γυναίκες τους αφού πρώτα τις δοκιμάσουν, πράγμα που δεν το πιστεύω. Υπάρχουν δυο καλά λιμάνια, δηλαδή το Τριστάνο προς τον λεβάντη και το Πόρτο Γκράτο προς τον πουνέντη. Η περίμετρός του είναι 70 μίλια και προς το μέρος του γαρμπή βρίσκεται το νησάκι Κάσος με άλλα ξερονήσια.
Eurokinissi |
Στα αρχαία χρόνια ονομαζόταν Καρία, σήμερα Νίσυρος. Είναι ορεινό νησί κι εδώ εξορύσσουν πέτρες ιδανικές για το άλεσμα. Παλιά υπήρχε ένας ναός αφιερωμένος στον Ποσειδώνα, που οι εγκαταστάσεις του καταλαμβάνουν περίμετρο 11 μιλίων. Υπάρχει ένα βουνό απ' το οποίο βγαίνουν συνέχεια φλόγες, όπως από το βουνό της Αίτνας. Για το λόγο αυτό δονείται συχνά από σεισμούς. Λένε οι ποιητές ότι ο Ποσειδώνας, καταδιώκοντας τον γίγαντα Πολύβωτο, απέσπασε ένα μεγάλο κομμάτι από τη γη της νήσου Κω και του το πέταξε πίσω, κι ότι τον πέτυχε θάβοντας τον ταυτόχρονα από κάτω. Κι έτσι γεννήθηκε τούτο το νησί κι εξαιτίας αυτού οι συχνοί σεισμοί είναι το κούνημα του γίγαντα που είναι θαμμένος εδώ. Στους πρόποδες αυτού του φλεγόμενου βουνού αναβρύζουν σε διάφορα μέρη ζεστά νερά που δημιουργούν διάφορα λουτρά, μεγάλης αξίας. Υπάρχει εδώ μια μεγάλη πεδιάδα, στη μέση της οποίας βρίσκεται μια λίμνη, αρκετά βαθιά, από την οποία βγαίνει πολύ αλάτι. Το βουνό αυτό έχει, προς τη μεριά της τραμουντάνας, ένα πολύ μεγάλο δάσος στο οποίο (έτσι λέγεται), αν κάποιος άρρωστος παραμείνει λίγες μέρες, βγαίνει εντελώς θεραπευμένος».